Adnotatio ad Gaii institutionum commentarium secundum usque ad locum de legatis

71쪽

detur possessionem adeptuc qui ita naritia est, ut retianere non possit.

F. M. an Pisaeario adquiratur, quaeri olet, quis Hae non

Cernitur in hac quaestione disserentia inter potestatem et reliquas necessitudines quae minus emaces esse videntur.

Pam. Nempe eorum personas, quas in manu mancipi e habemus. Est igitur Poagidere conjunctum cum potestate. Nonne hoc sensu etiam in filiumfamilias quodammodo quadrat verbum, ridere, quippe per quem possessiones patris amplificari possunt Quod attinet quaestionem de jure a Gaio positam, an negando erit respondendum fac mulierem sui juris fumdum a non domino esse nactam et deinde in manum mariti eonvenisse, certe continuabit suam ad viueapiendum possessionem et hoc praeterlapso legitimo biennii tempore tradet marito, sin vero prius dissolvantur morte nuptiae, nonne maritus ut te heres uxoris usucapionis tempus possidendo inplebit ps si de his in quibus tantum Maumfruetum habe 8, ita Plaetiit, Mi quidquid ex re norim se ex overis aut assiqvirunt, id nobis adquiratum in fori et interpretatione aureconsultorum convaluit ut omne jus adquirendi domino usu ructus servi circumscriberetur, et duabus tantum causis contineretur, quae hie significantur: ex re nostro et ex veris aula. p. rea et verae, exemplis illustrat Theophilus, qui haec verba Graece non vertit. Quod adquirit servus ex re hoc magis cernitur in cura quam adhibet, quaque essicit, ut bona us Ductus recte se habeant fructusque ferant; operae magis cernuntur in

manuum Iabore et artificio, quando ipse alicuius rei sine usufructuarii re auctor est eis lictor quare diligenter Disitired by Cooste

72쪽

quaerendum , quid sint operae. Qui thesaurum invenit op ram non adhibet ergo non domino ususfructus adquiret, sed domino, rietatis I. M. f. a. D. de A. R. D. Reetius legetur in textu adquirant, quam in Institi. II. s. s.

ea iste ster vaga tare aestvitiga est, se attranare quod ei datum verit domin et Misitur.

An legendum: Imatumve quid ei, aut datum Nam in legatum non convenit verbum et dare Gaius h. L non distinguit, quod recto Labeo in L 21. D. de muta, nia

mirum inquirendum esse, utrius gratia hereditas Imatumve servo venerit. uodsi testator dona ve cogitavitus ructuarium amicum rei privatae publicaeve causa forte absentem, cuius jussu servus hereditatem adeat aut donatum accipiat, certissime domino usu ructus adquiret, non domino proprietatis. ponitur haec et sequens s. si superioribum more s. a. tur, quid eventu spectato dicterat possessio et tis fructus, et ciuemadmodum Dossessor aduuisiturus sit ore usumni nis, quae usufructuarius hoc jure carens numquam sit adquisiturus. dicteritur m per cervum, in quo eum vetum a s. i.

In Institi haec de jure questio non attingitur nec Gaius desidit. Videtur usu fori obtinuisse, quamvis servi fructuarii possessio naturalis tantum esset Penes dominum ususfructus, huic tamen quum plurimum mutuaretur a jure quod egregie animadvertit Papinianus in I. s. H. D. de adq. poss. ut obligatio et actio sic etiam jus usucapiendi tribueretur earum rerum, quas servus e re domini usus fructus adquisiturus sit a non domino. et rum diversa est . L potestas verbi possidere ac supra, set servus in us ructu non possidetur, quia bona ibdes et animus sibi habendi hic abest , nam scit usum G

73쪽

fructuaritia essem limum , mulier vero in mari a nemine

Mide ur, Mn possidere potest vid. Ssso. s. 5. ita quatia seqve,--,-ὰν --ua nemus Datam Midia juna possessio, ii tecto liman vertit Thaeophilas,

idem ae possessio bonae fidei i

o sterim , et hinam Pilaei, si hi attigri controversiam illam aut disputatimum serensen de posses ione num adipisei illam possimus e praeeratorem em mandata provinei rei alicuius nobis rem- parandata at rei potuit dubitari de iuris plaeitos quod jn adtat calfi ditilitatis ansa in latum Nemrum fuisse videtur, ut ostendit sententia Nerviii lati edani Caesaris a prulis in I. gis de usi p. 'msi dixeris in ipsis verbis

dessitatibilem, quam Dares ut nondum sublatam his in Ueniem revocaverit. p . s. hialam in Poteatales in hiari jure M Hum Histrum in rum egis aest risumanda est retam magia stratu formula, quin non usurpare potest is, tui in potestate rati equit dicere suo jure per se veni se suam seque eam sibi vindieare; mancipatio vero fit via sentibus tantum anileis, id repra adn. -- s. m. s. et opportuntur quia segniti cogitur nequeunt sine tenti mento radicillisve in 'quibus relli,quunturi s. s. quom in mem ni Vtiorem aere erimu . Io est ut uxor sic nam potuit etiam ullus rei causa mulier innianum eonvenisse vid. I. illi. s. roi teatomentorum inera statis noee r tempore regum, quamquam non redi leti Aneum regem apud Liviumni . l. 3 . testamentum, in quo Tarqui um seripserit tutorem , seeundum hanc fodinam feeisse; quod Lueumonis

74쪽

pater Tarquinius fecisse dicitur, non duiuto, quin jure Attico lacerit. Ulpianus Fragm. xx et addit desinitionem in qua spectavit testamenii essicacitatem ratione solennium Modestinus in I x, qui testam fae et Tlieodosius in I. i. Nomiit. s. de testam ted a uaenia magis spretaverunt ipsam testatoris voluntatem, sive judicium, quod ut valeat justaque sit sententia exigit, celebra i nem negotii coram testibus; unde vox enomentanti Et

ganter significat Papiniam1 differentiam juruli testatoris et testamenti ipsius in I. ad D. de his, quae ut indis

latia remittam Nempe eurialis Exsimi vocantur ea, quae pro collegio Pontificum habebantur negotiorum sole nium perficiendorum causa eum aeris conjunctorum qualia fuerunt adrogatio, sacrorum detestatio, testamenti factio. Inde ablativus absolutus, ut signisiretur ad ham ipsa negotia celehaeanda oonvocationem fieri solitam valde eredibile est, Pontificos haecce testamenta patriciis gentilibus auctoribus facta, ad quos rediisset jure gentilicis familia defuncti, vae acta et rabulas retulisse, et curam h visse testatore mortuo sacrorum, ut fierent secundum Iegem a testatore, consentientibus gentilibus, latam auctore popula Con L ss. om helli eoua odivno ibant. An unquam aliam ob causam iverit Oles ad pugnam quam belli causa phe in proe net tenamentis, An semper condebatur in ipsa expeditione, et nouaquam in urbe Immo verba: et Pugnam ire et in proelium exire et quod addit Theoophilus cum in incerto esset, an redituri essent, signisi ean tempus remotius ab ipsa acie quamquam etiam instante acie facere potuit, ut nunc constat ex fragmento Sch Iiastae ad virgilium quod edidit Angelus Mai IBI B. in verbis hisce Deinde exemitu in aetem sieto, uertam tur auspicabatur fiserim eo mor utebantur, qui te eamenta in procivei farere roseis Llla

75쪽

An etiam salvi e bello reducis testamentum valuerit,

dubitaverim, etenim eausa concessi favoris cessabat.

Proeinetae eat, exere tua. TheophiIus vocabulum Proetaetua ad singulos refert milites.

s. sol. Aeerarit deinde tertium genua ponitur deinde vocitauio. An significatur tempus XII Tabius

quod per ora et libram obium Nox Pervitur, verbum solenne, ubi solennia adhibentur. vid adnot. ad I p. ET A euhito morte timvehcitur. Ilo est: si in subitum imcidens morbum ogitatione mortis sollieitabatur, et pericuIum in mora esse videbatur. Ipsa igitur neeragitas praemcipua eausa fuisse videtur, quare primum decessum fuerita publiea forma Fortasse etiam ea subfuit causa, ob

quam mancipatio gratior fuerit, quam in jure cessio, ut

vidimus supra , 25. -ieo similiam Natat. An potuit tum hae serma etiam ab illo usurpari, qui suos habebat heredes 2 Non videtur, nam nec filius a patre potuit emere, nec mulier per hanc formam heres seri, utpote eui ad familiae emti nem aecedere non licuit, id ulpianus r. XX. T. Ceterum haec familiae mancipatio ad eandem fere rationem fiebat, ac fiducia eum inico eontrahebatur vid. S. M. eumque rogabot, quid, dari sellet Plenior diutio sit rogabat mancipans an quae ipse dare vellet, execmturus sit secundum mandatum amicus.

euique Naritae et veluti huic fundum, illi enistum. Ipse autem cui mancipio dabat, fiebat a lege manespii dominus iure quiritium. s. log in demetudinem abierunt. Quare abierint, acute ex-γlieat Nieb rus in uisi nom. Il. 233. Ulpianus habet: abolitia, quod eodem redit. in Mare retentum. Iure demum Iustiniane partim in usu esse desiit Vidd. institi. l. l. heredi larem obtinebat. Nam quum emtor esset familiae

76쪽

sibi manet patae, non verus fuit heres ipso jure ad defuncti familiam vocatus, unde etiam mox s. IDI, heredia loeo erat. Respondet aliquando quod in textu Institi. h. LI. lo heredi qui imaginem vetustissimi familiae emi ris obtinet. . mandabis. Idem quod modo rogabat omnis igitur ratio testandi haec exacta erat ad formam fideicommissi nam rogo,iando solennia verba erant in sideicommissis vid. Institi. II. 23 2. o vero disserebat quod heres idemque mandatarius sive procurator solennia verba pronunciabat promittebatque coram testibus. Potuit igitur et hi facile accidere, ut praeter inane nomen emi ris et obtinentis Iocum heredis, ipse

grumontine litia herea tegicimento inalitvitur. Cuius mutati juris Theophilus ausam adfert hane familiae emtor sciens se lare sueeessorem insidiabatur vita testatoris lia quo etiam legato relinquuntur. Idque jam sine mandato adeo existimatum est ossicium hocce inseparabile a jure adeundae hereditatis, ut actioni ex testamento locus

esset, qua tenerentur Iegatariis.

diate gratia propter ueteri juria in fallanem familiae emtor dubetur add. s. los. Religiose semper observaverunt vetus jus, ut in nullo non recentissimo instituto vestigia quaedam appareant. diei gratia atque haec potissimum mancipatio re vera diei potuit imaginaria , quod voeabulum Ulpianus usurpat Fr xx sive stetitiari nam nihil vendebatur. adhibetur. Dicitur eximie de eo, qui ad negotium s lenne celebrandum et ad testimonium dandum advocatus est vid. I. 2s. 11s. II. Iod Ios Ios. l. 2o. s. B., qui test fata vid etiam ciet de in II. I. qui Dest. Nempe testamentum, qui eontinet etiam fe s. 1o . minas vid bl 21.

77쪽

Post'iam oblata tegiumenti peripaerit. suae scriptio in superiori forma in s. lo2 non erat adhibita. a. ctum autem privatum est, neque essicit, ut testamentum jam sit. , it tum demum, quum mancipat.hia serbia familiae emtor,titur familia remniaque tuo. Eat familia ipsum patrimonium patrisfamilias, quod refertur pecunia sive omni re soli et re mobili et juribus, quo sensu etiam laudatur in L. d. s. S. D. ad fetum Trebeli Latius autem patet familla, quam e

Familiae emtor in se transfert omnia patrisfamilias jura eiusque veluti personam, idque cadit in heredem.

Pecuniae emtor pectantum bona comparat, quod etiam cadere potest in legatarium. mandatelam, taetelam , mnodelamedie. Si legendum , neque anxie quaerendum de hisce vocibus, an alibi Oeene. rant. Repetitio voeabulorum et quidem trium in eandem desinentium terminationem solennis est, habetque quod placet, auribusque fata accidit ut mox ciere M. Mo' libro et insiliaberisque Noli ea ad vivum res, care, ut tutela pertineat ad inpuberes, eustodelata est. ram iuriosi ob vocem evato in XII. Tabh. - Crediderim potius inesse hiae formulae verborum amplificationem quandam, nemper mandatum exsequar, tutabor, religiosoque custodiam omnem tuam rem familiarem. i. Conjecera porro umhhiust ex jure 'ir eitim, ingeniose, ut solet, quem tamen editi reeentissima non est secuta, et adversatur sane aliquandol tu in formulat melanici lici, nam si pecunia est tua, non potest eademesso me jure quiritium, ipsaque vocabula tutela etiat dela absunt a notione et potestate domini iure quiritium. Dctu Dre earumentum fuere maria. Atque haec pars formulae, est cautio quaedam Emor emit semiliam

ea lege, via mancipans mancipio dare potuit. Disitired by Cooste

78쪽

Cavo igitur sibi, nota optis testamenti tabulis iam- quam lege mancipii recepturus sit, quae lex publica vetat

eapta legum de jure testandi factarum, in quibus primeus est XII. Tabb haec uti legassit, ita jus esto. imblieam. Idem ac eivom, quicum conjungit Cicero in inati pro cumina vias m litae, Misa lege vox in F ild urendum Aria o sim regulam. In Ll. F. in adlas Fato Ferensum ju e Publiso clam re, et ut otia tam a riviiιρα--m Nereio de hae verba istitii is ad latant. Etenim non potuit dul rara Gaius, quin alietenda essent. Etiam I. Iis imha III. 1 Id sunt verba i aeneaque libra idquo ob vim

formulae modo signifieatae. t ieat mihi emto Prudpnter murpat imperativum mobdum, ne alia lege videatur emisso ac potuit vendi. Atque hane formulam elara et alta voee pronuneiare debebat, ut testator Iaudire posset quare surdus prohibebatur a trabramenla faciendo, id Vlpian M. M. 23. tralato P ct alie t. Mirari licet haec verum nunc pari demum post superiora, quae emtor nuncupaHLEae ira M in his tabulia ceriaque eripia unis va

sit haberiabetote. ea ulla erisque oo est tabulis cera obdoctis Como parare licet NeerIandum in solenni aetu tamet aege en oram ita do,rit legos vasta sunt solennia etiam in legatis relinquendis vid. Ulperium xxiv. s.

tectereor, io est summum naeo demum verba sibeiunt ut tabulae revera sint testamentum iri

itaque vom oc est: et ita vos via. F. iiis Grata est et usitata in formulis repetitio. quiritea Solennis adpellatio quiritium in nuncupati

79쪽

ne pronunciata videtur ad imitationem ritus in comitiis inlatis , ubi ipse popuIus testis aderat. Adpellantur autem hic cives Romani ut pro testimonio dicant, si quae aliquando Iis existat de testamenti tabulis heredis institutionem continentibus se praesentes interis fuisse otia familiae emtumis a testamenti nuncupati nix Mignatio tabularum non fuit Pars integra solemnium, quamquam necessaria fuit probationis ea viteatimonium mihi perhibesole. Iam dacius conjec rat hanc lectionem ad Ulp. Fragm. XX. s. ubi haec se mula excitatur quidem, sed praebitora legitur Cicero dixisset date. Est perhibere vocabulum forense quo signifieatur testes testimonium perhibentes testator o ditere stare in hoc testimonio, idque omnibus patefaceres usurpatur in hac sermula imperativus futuri, etiam Iarius et gravius sonans per quinque suas syllabas. et Me dieituri evatio Perspicue admodum Ulpianus Fragm. I. In leuamento inquit per ea et libr- aerea aguntur familiae mane pati et .vnevotio reatument

quod ipsum inuitutum duas res diversissimas conjungens quum testator alii vendit bona, alii dat hereditatem Plutarchus Iaudat, ut doceat interdum legibus id praecipi, quod Primo obtutu videtur esse nαραλoroae, contadisp. de N. v. III. P. I. p. 221. d. Wrtuniussuneupatis est solennis pronunciatio verborum certorum per quae pronunciam legem dicit et voluntatem palam declara dam XII. Tabia habent, id et om III 16. qui conjungi alibi hoc verbum cum essari ut solennius quam direre De Orat. III. d. Mutus , quia verba nuncupationis laqui nequit, prohibetur a faciendo testa-

nient

generali ermone nominare. Declarabat igitur uuiversese supremum suum judicium significasse in illis ipsis

80쪽

buIis era obductis, quas osserebat, nomen vero ipsius heredis reticebat. aperialiter. Ciceronis aetate nondum in usu signifieati nominatim , per singulas partes.

Meus de testibus respondet majori parti tit. Inui s. ioli ros. tutionum II io qui est de ordinandis testamentis ordinatio autem cernitur maxime in testibus recte adhibendis. .ereditur infer familiae emtorema et erat aurem tim s. 1M. est ut vetere jure emtor vix distabat a persona heredis, si in imitatione eristimaverunt enutorem etiam nunc hahendum esse heredem, quamquam revera nihil ei eum

herede commune est. Iustinianus autem eius suas

prehendens ipse est reprehendendus, quod haec Gai verba recipiens seribat totum negotium hodie inter testatorem et heredem agi heredis enim persona prorsus tum sejuncta fuit a persona emtoris quum negotium agebatur herede in tabulis seripto ignorante et ignoto.domeniatim eratimonium. Sive domerita tenea ut m-pianus habet Fragm. Xx. a. sunt ii, qui ex eadem domo in eiusdem potestate sunt, ne personam a patrefamilias

diversam aemunt.

ex matrena perella mat minionem Significat Gaius s. ios. recentem Badriani constitutionem, in Insti II. 22. F., qua veteranis honeste missis ad ipsorum petitionem concessit testamentum facere de eo, quod in castris adquisbuerint. Quod in Institi legitur de eoatrema Heiata, hoc interest, quod qui testamentum facit de peculio, hoe

omne disponit et ad quamcunque partem neminem vocaverit, haec revertetur in civis morte ad patrem in cuius potestate est. In castrensi peculio utrumque continet nee pater eis rute, ne is qui in Poteatate patria

ait. Videtur in principio quaestio de iure fuisse, nam quod negat Gaius, hoc ait Marcellus ejus aequalis apud Ul-Disitired by Cooste