Frederici de Marselaer equitis legatus. Libri duo. Ad Philippum 4. Hispaniarum regem

발행: 1626년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

501쪽

8 FRED. DE MARsEL AER LEGAT v s. plures negligent. Quod si autem mucrone stili quispiam scui crassa forte Minerua ingenium sine iudicio, frontem sine pudore dederit) desaeuierit aut insultet,atque in hunc

honoris campum petulci penicilli aratrum duxerit,isic virulenti animi pus euomens: capiatur qui sic carpit; pr

scribatur qui sic scribit. Et quia illicitum est legi aut sciri

quae scribi vetantur, tum ne errores paulatim gliscant recommittantur etiam alubi quam in charta si beri isti libelli publica Aristarchonim censura edantur subinde in lucem luculentissimam nempe Vulcani. quamquam his ipsis flammis (itenim asseroi rumorem aliquando contingat succendi,scripta illustrari. Huiusmodi impetrare facile quidem Legato erit,quandoquidem inuiolabili Regalis personae honori & incolumitati Principes (ita velut Fratres: inuicem fauere atque opitulari aequum est. An addendum 3 Noriint Principes ad priuatam quoque tranquillitatem auctoritatemq; spe, chare non modo nullos in sese mutuo deblaterones parricidasque exsuscitare, sed publicis etiam indignationis &seueritatis exemplis manifestandum esse, quam panim grata, imo quam punienda iis sint clancularia in sacra diademata nefandorum hominum molimina. Rex Da-ii id eum qui Saulem hostem suum occidisse, falso licet, gloriatus fuerat, item cum qui Isbosethum Saulis filium thoro incumbentem consederat,interfici iussit. Significarant per litteras quidam Vitellio, occisum a se Galbam Imperatorem, praemia eiuste facinoris sperantes, quippe quo aditum ad fasces Vitellio aperuissent . at ille detrudi omnes ad supplicia illico iussit.Tantundem Iulianus constituit in Pertinacis percu stores. Scilicet ne animis hominum detestanda illaberetur opinio, stirpem Regum diui

502쪽

BER s E C v N P v s. Hynam priuato flagitio,mortali manu alit lingua ses esse violari. Alioquin huc vuls reprobum iudicium facile prolabitur,ut qui clandestinis susurris mussitant & inuehuntur in facta regnatum,perhibeantur studiosi plebis, comi munisque libertatis & commodi amatores: qui vero laui dant & colunt quae a Regibus fiunt,adulationis aut simulationis aceusentur, tamquam spe donisque coempti a que corrupti. Hinc publico scripto, cui titulus Petra, sistr δω , Eruditus Rex assirmat, quod etiam clientibus suisi odio esset,potissimum quia Rex esset. Prosecto calumniis, impostiiris & commentis plebs saepe ducitur, circumducitur : & horum adminiculo Democratici quidam bella alere,alia ex aliis serere populis vectigalia imperare, exterorum foedera auxiliaque nancisci, seditionibus ,relia gionum metamorphon velut arietibus fundamenta Monarchiarum quatere, Principes contemptibiles & odiosos reddere periti sunt. Sed Princeps susurronibus, delatoribus, atque huius- modi farinq ardetionibus aut sycophantis, aurium valvas non sic aperiet, ut factiones inde ministrorum, remorae ministeriorum, uniuersi status conuulso subsequantur. . Quis innocens erit,ubi suffecerit accusasse EHumana haec . sunt,uirtutibus vitia permixta. Consulit Sapiens: Remoue a te os prauum, in detrahentia labia sint procul a te. Nec t meri indigno criminationes loco ponet Princeps, eiusve Legatus; sed scrutabitur,quid lateat veri quid naeui Eueniet alioqui, ut malum quod non detergitur, quod tegitur,protegiturve,vel certe negligitur,tutius repat, odiumque in Principem sic surdum concitetur: dcin quae unius aut alterius poena placari poterat multorum querela, publico gemitu vix sopiatur.

503쪽

8o FRED. DE MARSEL AER LEGAT v s. Dispiciat etiam peculiariter Legatus, ne domestici eius satyricis dicteriis iocisve Regem cui assistit lacerent aut notet: unde in peiora contingat sinistrum affectum acui. Quod si vero nomen alicuius ipse Legatus subuertere iusta causa iubeatur; neutiquam sic inuisi hominis naeuos,& qua parte is potissimum claudicet,in triuiis aut conuia

viis passim propalet (Inimico, quem simul & semel op

primere non vales,& quasi exstirpare ex communione &memoria hominum,cur obstrepas aut miniteris,nisi ut si- bi prospicere, tibi ossicere doceas atque compellas 3 sed lcauto tutoque magis quam elato aut clamoso consilio, Principi iisque solis ea quae pungant aut ungant exponat, quorum intersit rem cognoscere & reum. Alioqui ingeniost scriptiunculae,acuta commenta vel auguria per vulgi ora & manus transmissa,alendis coniecturis, concitandis affectibus, subuertendo statui aut regimini nonnihil

idonea nonnumquam sunt.

DISSERT. XLIV. T

Legati rediim. PERACTA Legatione, reliquum est, ut Leganis

mandata renuntiaturus, penates repetat,auctior maiam syllaba; ut qui tuerit Orator, redeat Exorator. Permdiae par aut proxima pigritia est,quoties mora & labi o portunitates & mutari res queunt. Sane cum hic pol mum rerum omniv m sit primum, tempori venisse, Lentuli odi nomen, Celeris laudo. tam enim necessariti in vi- detur, cito referri ad Principem quae acta sunt, quam liciter acta esse quae referenda sunt. Quae infeliciter vero,

maturum

504쪽

-LI BER SECvNDus. 8Lmaturiam quoque remedium poscunt. Mercurius poeta-rtim ingenio nonne alatus fingitur 3 nimirum mandata Deorum, velocitatem exigunt. Deorum Z &sic Princiapum, qui suum in Legato Mercurium requirunt. Itaque non caeli,non itinerum mollis asperitos, minus etiam cu-giosae divagationes rebus grauioribus obstaculum p nanti Prorsus acceleret quan tum potest Legatus,via consilio ad rem industria transferatur; de ne,postquam conatum praescire & praeoccupare hostis potuit, domum adueniat velut medicus post morbum. Attamen citra expressam Principis sui veniam Legatus reuerti nequit, nori magis quam miles e stativis sibi assignatis iniusta Imperatoris discedere. alioqui ut reus & desertor dignissimaestationis redargui ac puniri possiet misi forte ab eo,cui ad-iuisset, expulsus vel coactus esset,iussusve annuntiare bellum suo Principi: nisi eae denique suborirentur atque crescerent causae,ob quas diutius rubsistere sine d itatis detrimento minime liceret. Quibus tamen casibus ad proximiorem tutioremque Prouinciam sese conferre debet , at ue inde sui Regis iussa exspectare. Non enim inopino statim impetu Principem tuum terrebli,sed potius, subsistet tantillum,donec praeteriri euentus coeptique ili' neris ceniorem eum secerit. a Videat quoque Legatuy, nq, dum pro dignitate sui muneris, aut more Prouinciae quam transit, pacis habitu proficiscitur, ii didiauit Tharmis imperatu r. Sed n

que conditionem Legati ullius Regui hac impe ire d

det, quo minus comites & Uecta armis in itinere cit .cti ac muniti sint. Etenim cuin ob suturos semptus p cultum ab Legato aerariumque aliquod conferatur; n ,

ri possit, sectumque est plus semel , praedonum sceler Pp p m

505쪽

81 PRED. DE MARSEL AER LEGAT us. re eum omni sipellectile & viatico spoliari & exiiii.In itinere conueniendi ac salutandi sunt ij, ouos voluit aut vellet Princeps: quales sunt confoederati & amici. oties vero impetrata ab hoste transitus venia profici-ketur Legatus, hosti tamini se neutiquam sistere studeat, sed quanto ocytis sine i reeitu atque tubicine sese subdu- , cere: ita tamen 't probabili quapiam occasione exciis alio

per tabellam mittatur,qu sito colore ab inualetudine,-lipeinperie, aut equorum comitumve impedimento: vivitata inhumanitatis culpa, quod consilio sit,fieri necessitate videatur. Parvo enim constant eiusnodi ossicia dc obsequia: publicam vero offensionem exstas citant augentaquen lecta, ,

Libertas recedendi,viaeque se committendi, negari nesquit, quibus accedendi facultas concessa fuit. Ideoque Leonem X.haud simo consilio, malo exemplo secisse M nochius ait, quod Baionium aduenire permiserit, abire recusant. Nab Augerio Gisseno Biis quio mos Turcicus,qui petentibus Legatis dis edendi veniam cepe negat aut differt,reprehensus est. R

Peracta Legatio dicitur, cum nihil omissum intenta tumve fuit,quin solertia,integritasque & diligentia Leg ti eluceant. quamuis alioqui ci fructusque Legationis minora fuerint aut inlatiora votis Legati; cuius qui dem conari munus fuit,non cogere. I Legati denique,ne inuisi exteris adhaesisse,aut hospit litatis hiantemores viderentur ;tum ut minus suspicionis, minus querelae post se relinquerent; solent,ut animaduerati, abiturientes urbico de Principi Magistratui supremum alesrecari,pro acceptis obsequiis decore laudes gratiasque dicere,vberius addicere.. .

506쪽

SATIs non erat,bonores Legato tribur,nisi & mune ra accederent. Mos ille Romanorum fuit, & bono etiam hodie exemplo usurpatur. Etenim ne hospitalitas pignore suo careat, sic gratus videatur adesse hospes Leg

tus, liberales su mus: & quidquid hic impenditur, prisco . vocabulo Lautia &Dautia appellamus. Vbi vero locum publica munificentia habebit,si hic non habet E Etenim Reipublicae tribuitur, quod Legato: qui pacis ac salutis

causa missius, omnium unus commodis consulit: imo

Principi tribuitur,quod Legato eius, qui persenam Prin cipis lustinet. Solet & facultas interdum creandorum Nobilium, Equitumve,Legato concedi; ne sola pecunia, siue pretio quaestus, lautia aestimentur. Haec, dum accipi possunt, hilari animo accipienda sunt. nimirum ut is qui donat, ipsius gaudio accipientis assiciatur, & sic quoque muneris sui prcsentem aliquem tactum percipiat. Quid reserre gratiam videriir, quisquis benigne accipit; non ut quidquam soluisse se putet, sin ut debere obstrictumquet se ostendat. Non illepide Atheniensium Levius a Di nysio discessurus. Rex illi duas stolas misit,ut utram filix deferendam putaret,eligeret. At melius,reposuit Legatus, ipsa eliget, & utramque stulit. Haud minus ingenioso Aristippus: cui cum iam seni & philosopho trita scorta sic specie eminentia, ut vel frigidum ac maleficiatum incensura viderentur, Dionysius offerret, unam ut voluptati suamigeret; haud morose fastidiendo,tyranni luxum inminauit, sed tres simul amplexus est & abduxit puellas Pp p x Neque

507쪽

pRED. DE MARst LAER LEGAT vs.. Neque enim vel Paridi inquit,tutum sui tunam prinutili se duabus. Facetiam terminauit moderatio,aut impotentia; snempe vitia ouaedam non tam relinquuntur ab hominibus,quam ipta homines relinquunt nam ternionem

istum ubi duxistet ad vestibulum,dimisit. Capiet quoque sic Lautia Legatus, ne ipse capiatur. Legatum Phocion,non Legatio doceat. Is,cuin ab Alexandri Lmatis duo talenta offerrentur, quaesiuit: Quid ita. inihi uni Prorsus, inquiunt Legati, quia te unum scit A- laxander virum bonum esse. Iterum Phocion: Sinat mutui me esse bonum.Non ad iudices solum,sed quoscumq;publicae rei praesectas,ini verba sint: Nec accipies murrea, seue etiam excaecant predentes, in subueremi verba laclorum. quomodo itaque non exoculabunt stolidos & iniustos Emunera quisquis admisit,libertatem amisit. An & fidem Assectuum ostia, munera sunt. as affectus qui possidet, qui dirigit; totum hominem possidet, dominusque via

tur eius qui iisdem assicitur. Corruptionis periculum causam primit legi Atticoriun,qua sanguinis poena acceptio munerum Legatis interdictu erat. Lege Iulia repetund rum nominatim tenebantur ij, 'ui in Lutionum fim-ctione pecunias acceptassent. Eademque leueritas etiamnum apud Venetos est inuiolabilis, quorum institutis c pitale est Lehato,ex munere suo munus aut lucrum foris captare. Nobile Hennoles Barbari nomen esti Is tamen nisi ante diem opportuna morte Senatorum iudicium euasisset; d Legatione ad supplicium rapiebatur. Quid enim tacitis suffragiis capite damnatus erat, quod in Legatione Romana ab Innocentio VIII. Aquileimsem Epia impatum non recusasset. Ac licet crederetur iii pdmium virtutis collatus fit e plus tamen lembus tributum fuit.

508쪽

et I B E Ris E C v N D v s. Athenienses otii imagoram Legatum suum,quem Aditaxerxes magnitudine munerum corruperat, damnatum necauerunt. Nam praeter vim auri de argenti, semineas insuper delicias trudibus ad haec talia eo tempore Graecis3 accipere & referre ausus fuerat: quasi externo luxu patriae in emam continentiamque inquinare,libertatem velut captiuare studuisset. Nimirum pestiferi auctorem exempli tam bene morata ciuitas ferre non potuit,non debuit. Verum enimuero ut Lautia accipiat Legatus, magni

omnino interest, anne congravitandi gratia, vel nudi cuiuspiam honoris aut obsequij exierit, uane negotiorum vel paetarum causa. Si negotiorum vel pactorum ; haud. quidquam accipi decet inconsulto Principe, atque imp trata venia,ut certior is fiat, quo modo & sine munera ose serantur . Alioquini si quid Legatus hic suis facultatibus clandestine adnumerauit, pronam auaritiae atque etiam perfidiae suspicionemexperietur. Addo: Coniux eius, li-oeri,d'mestici constanter recissent quidquid offertur,necessum est,esculetata quoque, & quidquid pro leui consuetudo ducit. Omnino hic consensu Legati opus est: vi

debit ille, ut extra notam consensus habeatur. Prouerbium vetus hic verum est , Muneraneque accipienda esse omnia,neque passim,neque ab omnibus. nam,ut Seuerus& Antoninus Augusti eleganter sunt complexi, inhumauum est,a nemine accipere; sed passim, vilissimum; omnia,auarissimum . Munus itaque ab extero oblatum non modo non semper refici debet, sed vero maius aut aliud aliquando peti de urgeri: nimirum quod magis ex digni, tale Legationis aut Principis sit. Pulchrum quod de Zenonis ad Vandalum Legato legimus. Cum Barbarus p cunias ei largiretur, dc saviis Legato digna daturus esset, Pp p 3 recu-

509쪽

& eontiententius videri,quam captiuos in libertatem vindicare: imo nullum donum, donec patriae captiui restituerentur,admitti posse. Placiut oratio: restituti sunt. Similiter si Legatus iussus sita Principe munus petere;cau

hit auaritiae atque immodestiae scopulis illidi dedit omittere munus non possit,non debeat; excogitet requiratque, quod Legationis commodum spectet magis quam pri

uatum.

Verumtamen interdum suomet candore de liberalit

te decipiuntur ij ipsi qui donant. Ideoque quamuis munerum cupidinem & paene contrectationem Legato inhubuimus; tamen si eum plena fide, me, prudentia, arm tum robustumque nouerit Princeps, permittere & praecupere eidem potest, ut si muneribus probitas eius siuesque sollicitentur, acceptando plus, apud inescandos seductores, fidei & virium impetrare, lac aliena explorare dc euertere possit; muneribus se inprimisassici fingat, eaque ipsa quo clam atque inscio prorsus Domino amplecta tur: nimirum, ut tutiore hac calliditate secilius fallat eum qui fallere molitur: utque certivi sua ingerat, obuersaque rebus facie,tandem quae aguntur, quae simulantur, commodis sui Principis volvantur. Omnia poteritoblatorum munerum non contemptor,sed expetitor;quantoq; plura admittet,ainicior et argienti videbitur. Is enim despici stalelicuius munera re ciuntur ile obseritari & amari,cuius accipiuntur. Quapropter non adeo seri impinget ille quisquis externa dona solerter accipere & prouocare sciet, minae ipsa ut instruimenta habebit versutiae, qua iniquus hostis,dum fidit de simulat, noxamque parat,demulcea

vir atque deludatur. ii unon usque semper illaudabile

510쪽

est, Baccho aut Veneri, vel aleae vacare ; verum illinc t mulentiain , paralysim, podagram, is hinc stigmosam scabiem atque cadauerosum corpus, hinc insaniem invia sanique pauperiem contraxisse, cui non probrosum i x. Quaestioni hoc etiam argumentum cst obnoxium; Sintiae quae dantur L iis Lautia proprie Legatorum,an . Principum a quibus illi misit 3 Legatorum esse, Iuris mi sulti respondent; nisi ex doni qualitate aliud colligatur: qqem a modii in legata ministro Ecclesiae relicta, non i potius ministri,sed Ecclesiae cui' inseruit commodo usuique relicta censentur. Ide ue si Legato corona aurea, si rei i torturn intextum,si ballama,aut murices, purpurae, si leo aut elephas vel manubiae siue spolia hostium tradita suerint non nisi consignata misse,ut Regiosi erantur,statuendum est. Apud Moscouitas de Turcas,ne minimum munus commodis Legati cedit, sed uniuersa sibi arrogat is qui Legatum mittit. Nec est quod morem velis barbarum Barbaris relinqui, quorum Legati vix iberi haben- . tun cum & Q. Fabium Gurgitem,C.Numetium,Fabium Pictorem & Q.V linum legamus tublicum intrarium Legationis munera detulisse,non solum quae publice, sed ea etiam quae priuatim,ut Valerius loquitur,id est: priuato hospitalitatis iure a Ptolemaeo Rege essent consecuti. At vero & Patrum decreto,& populi flagitatione,eisdem hic dona reddita fuerunt. Nimirum ut dubitaret posteritas,

i in tam illustri eminentium virtutum certamine atq; con- cursu, quid prius potiusve admiraretur, munificentiamne dantis,anne continentiam accipientium, an vero aequit . . rem reddentis Senatus & Populi. Rursus Romanorum

Legati in AEgyptum ad Ptolemaeum prosem, munera ius diuersimose obtrusa respuerunt; quo usquem; ad

SEARCH

MENU NAVIGATION