장음표시 사용
471쪽
q3 et Orti Od. Consili. Par. II. Antiquos martyres praetereo, qui ut perfectissimam in Deum charitatem olienderent, vitam cum sanguine lubetissime pro Christo pro sudcrunt. Triginta, & amplius Rotmanos Potifices haud commemoro, quos Roma proprio mersos in sanguine vidit. Tot Romanae Religionis Epii copos, tot Sacerdotes, tot sacris initiatos, tot laicos minime recensere lubet, qui ardentiori diuinae charitatis flamma succensi, ultro pro Christi fide,vel tuenda, vel propaganda se ipsos neci tradiderunt. Quis postrema haec orbis secula animo pellustrat, qui copiosissimas ex omnium fere Reg
larium Familijs, sacrorum virorum turmas non videat, dia uino hoc charitatis astu ita concitatas, ut pro Turcarum, Saracenorum , Indorum, Haereticorum salute mortem quam Iubentissime oppetierint. Hic illustrium virorum, ac mulierum, qui vitae sanctimonia in Romana Religione chulserunt, cathalogus texendus esset; at cum horum ingentia volumina apud Surium, Baronium, BoEium, ac ceteros His oricos habeantur, hic consulto praetermitto.
Haec (Lector si alto animo reuoluas, fututum non dubito,quin Romanam Ecclesiam, sola vero sanctitatis splendore, inter sectarum nebi as sulgentem , ac proinde solam Christi Ecclesiam agnoscaS. t Ad alterum nempe miraculorum caput accedo, quibps sola Romana Religio tam copiose a Deo illustratur, aenisi quis illustriora Dei opera, Iudaeorum more,calumniari velit, his plane fateri cogatur, Romanam latum Ecclesiam diuinam esse, quae tot diuinorum miraculorum testimonio vera a Deo esse comprobatur. Diximus (Lector) in X. prioris partis Regula : Miracula multis de causis a Deo in Ecclasia patrari: tum vero ob duas potissimum . Prima ad Ecclesiae fidem, ac Religionem commendandam, ut his Haeretici, ac Infideles adverae Ecclesiae sinum reuocetur, & fideles in ea fide, ac Religione stabiles sint, quam ab initio acceperunt, quamque diuinis miraculis confirmari vident. Altera, ad Sanctorum
472쪽
Cons. X. q3 3 tum pictatem, tuin gloriam illustrandam: ut fidelium animi
ad eorum imitationem ardentius excitentur.
Porro ad duplicem hanc miraculorum fidem hominibus insinuandam, tam multa, ac frequentia in Romana Eccletia a Deo mirac uia patrata sunt, ac quotidie patrantur: ut candidis oculis, candida mente, candida animi interprethtione poli iis quam eorum narratione ad ea demonstranda opus sid. Nam quod ad priorem miraculorum finem attinet; tor, ac tam ingentia miracula ad Romanae Religionis veritatem confirmandam a Deo edita sunt, ut uniuersa pene illius fidei dogmata, diuinis, ac illustristiinis signis probata suerint, ex quibus nonnulla tantum a grauissimis scriptoribus relata indicare lubet. Signum Crucis, a quo Lutherani, & Caluinissae abho rent, plurimis a Deo signis illustratum fuisse, narrat Palladius in Historianan civium Patrum c. s. ubi refert S. Co-prem, signo crucis munitum , rogum ingressum suisse,&flamma in hanc, & illam partem diuisa, nulla prorsus molestia affectum: cum tamen semihora in ea demoratus suis.set. De Iuliano Episcopo Bosrensi , tradit Ioannes Moschus in Prato Spirituali cap sq. cum se signo crucis confirmasset, vas atro veneno plenum illaesum hausisse: quod de S Antonio Vlisipponensi quoque,reserunt Annales O dinis Franciscant: & de D. Benedicto, Surius in ipsius vita. Missae sacrificium multa miracula testata sunt, quae reserunt Beda in Historia Anglicana, lib. q. cap. aa. Surius demense Aprilis,&Ianuarij,&Gulielmus invita S. Bernardi
lib. a. cap. 3. Bredem bachius lib. I. cap. eo.
Realem existentiam corporis,& sansuinis IESU Christi, in Sacramento Eucharistiae, clarissima, & copiosissima miracula probant: relata a Thoma Cantipratensi l. a. mir culorum, cap. o. Carolo Sigonio de rebus Italiae lib. iv. anno ias . Leandro Alberto in descriptione Italiae in T scia fol. io . Mercurio Gallobelgico anno Ibyr. Imaginum cultus quamplurimis a Deo miraculis com-
473쪽
3 Oreboae Consuli. Par. II. mendatur, quae referuntur ab Athanasio in libelIo , quem conscripsit de Passione Imaginis D.N. IE S V Christi. ANicena Synodo r. act. . A vVillelmo Morlin, Iibello P risijs excusso. In tabulis Ecclesiae Lauretans Montis Regalis. Montisferrati, Regij,& alijs. Plurima quoque apud
Damascenum leguntur. Sanctorum intercessionem,Deus multis miraculis testatam esse voluit, quae scribunt Caesar. Heisterbachius lib. s. c. .& L Lindanus in Apolegetico a. cap. i. Petrus C
nisius lib. s. c. I p. iReliquiarum sacratum venerationem, copiosa miracula testantur, quae narrant D. Augustatb.aa. de Civit. Dei c. 8. Chrysos .serm. de veneratione catenarum ,& gladij primcipis Apostolorum . Socrates Eccles. Histi. I. c. I S. Malathaeus Parisius in chronico de anno i et M. & 13 83. Confessionis Sacramento pleraq. ingentia miracula thstimonium serunt, quae referunt Caesarius i. s. c. i . Liber Apum l. a. c. 3 o. par. o. & cap. So. par. 2.&spec. Mag. Exemp. dist. T. Exemp. Sy.Purgatorium confirmant quam plurima miracula, quae pluribus enarrant, Gregorius lib. . Diat. Bernardus in vita S. Malachiae: Cyrillus in ep. ad Augustinum: Dionysias Carth. de quatuor nouissimis. Indulgentiarum vis, quamplurirnis a Deo miraculis declaratur, quae narratur in chronicis ordinis Minorum. Denique, si uniuersa Dei miracula, quae vel in singularium Dogmatum confirmationem, vel in totius Romanae Religionis commendationem edita sunt, huc cogere vellem; nimis in immensum opus excederet. Caeterum, quae ad Sanctorum glcriam hominibus commendandam, miracula, a Deo olim in Romana Ecclesia patrata suere, ac quotidie patrantur; quis verbis enarrare
iussiciat 3 diue in ipsos Romanos Pontifices, siue in Cardinales Sanctae Romanae Ecclesiae, siue in Episcopos, siue, in Monachos, siue in secularis vitae viros, qui aliqua sancti-
474쪽
GOB. X. 3 moniae laude excelluerunt (Lector oculos coniicias: Romanae Religionis sanctitatem adeo amplissimis miraculor si
testimoniis a Deo probatam reperias ; ut neque illorum praestantiam, neque numerum assequi valeas . Miraculata, quae quingentesimum annum praecesserunt, non attingo.
Ex posterioribus nonnulla dumtaxat indicate placet, quae a noti nominis Scriptoribus referuntur. Atque, ut a Pontificibus exordiat Agathonis Papae sanctitatem miraculis illustratam, testatur Platinam eius via ta. Leonis IIII. idem quoque Auctor, & Petrus Recordatus Hist. Monast. dieta l. Gregorij VII. Guillelmus hist ricus, O S Antoninus Cardinalium X R. E sanctimonia a Deo miracuIis probatam, tradunt grauissimi Auctores. S. Bonaventurq Camdinalis sanctitatem plurima miracula testata fuisse scribunt, Octavianus de Martinis,orat. ad Sixtum II II.& chronicon Franciscanum ubi innumera pene illius miracula leguntur. S. Bernardi Cardinalis, Siluanus Dallius Camaldulensis in ipsius vita. S. Caroli Borrumaei, Petrus Ciussantis, Gra tarola in is sius et vita. Quod ad Episcoporum sanctitatem,ac miracula spectat Dunsiani Cantuariensis Archiepiscopi miracula,refert OLbertus in eius vita: Heriberti Alchiepiscopi Coloniensis, Rupertus Tulliensis, in eius vita: S.Antonini Archiepiscopi Holentini, Vincentius Mai nardus in eius vita. Florentini Episcopi Ars eminensis, Surius anno cis o. Amadi Episcopi Traiectensis, Gaude mundus in ipsius vita . Remberti Hamburgensis Episcopi, Albertus Crant Eius in Metropol. lib. a. cap. Io. Roberti NaEareni Episcopi, Cuillelmus Tyriuae lib. t e. c. ix Malachiae Hiberniae Episcopi, S. Be nardus, ubi ipsius vitam describit. De Monachorum miraculis plerique scribunt. Alserit, Leonis, S Petii. Abbatum ordinis S. Benedicti miracula recenset Pctius liccordatus in historia Monasticae: Mariti. Abbati 1 Cluuiaccsis, dilo Presbaeter in eius vita capiat Ita
475쪽
a a d Orthod. Consistat. Par. II. anno 68o Odilonis Abbatis,Petrus Damianus in eius vita, S. Bernardi Abbatis Clare uallensis, Albertus Stadisius,&Cqsarius Heistetbacchius li. r. & 3.S. Romualdi Camaldulensium Patris, Petrus Damianus in eius vita. B. Parisii, Sigonius, Surius , & Augustinus in historia Camaldulensium. S. Dominici Ordinis Praedicatorum Fundatoris, Historia generalis Ordinis Praedicatorum. S. Francisci ordinis Minorum Patriarchae, D. Bona uentura in eius vita , &S Chronicon Franciscanum: S. Antonij Vlisipponensis. S. Bernardini Senensis. S. Didaci ab Alcaia. S. Clarae,
atque aliorum prope innumerorum, Annales Franciscant. S. Brunonis, Paulus Regius in eius vita. S. Francisci de Paula, Sadoletus in eius canoni Eatione. S. Ignatius de Loyola, Petrus Mastatus, lib. s. c. t. S. Francisci Xauerij, Torsellinus l. 6. c. 3..i Postremo inter laicos miraculis clarus fuit, Rumoldus Scottae Regis filius teste Surio to. r. Guillelmus item Scotiae Rex, ut refert Hector Boethius lib. I g. His . Scoticaru: Rocchus Narbonensis, ut testis est Petrus de Natalibus, &Albertus CrantEius in Metrop. lib. p. 23. V vencestaui Rex Boemiae, O Ludmilla mater, ut testatur Thomas Bosius desig. Eccles. lib. s. sig. I i. atque eodem teste, Stephanus Ungariae Rex. Margarita Rauennas, vi narrat Hiemronymus Rubeus, lib. 8. de gestis Rauen. Caeteros prope
Haec igitur illustrissima toti orbi miracula,quq in Romana Ecclesia olim edita fuere, ac quotidie, vel ad Sanctorusepulchra, vel ad martyrum memorias frequentissime fisit; cum non nisi a Dei omnipotentia proficisci queant (quod ex modo, ordine, fine, & substantia miraculorum facile evincitur tum ad antiquam fidem in hominum mentibus
confirmandam, tum etiam ad Sanctorum gloriam mortalibus insinuandam, qua mirifice diurnus honos amplificatur, ut sit gloriosus Deus in Sanctis suis; quis non vidcatsLector eo omnia tendere, ut Romana Religio, tot diuj- nis
476쪽
vis testimoniis probata, vera esse eredatur ZAgant his nobiscum testimoniis Protestantes, Puritan . Lutherani, Caluinistae, & quicumque verum Religione n sibi vendicant. Proserant, si quae nabent miracula, quibus vel eorum dogmata, vel fidei sanctimonia, qua sola gloriatur, a Deo probata fuerit, ut eos verae fidei, ac Religionis alumnos esse credamus. Id sane ab illis non improbe quq-rimus e cum noua Religionis forma miraculorum testimonio indigeat, qua se legitimam esse probet: Neque ipsi (si
tamen se vers Religionis cultores esse existimano moleste seire debet, nos ab eis miracula expetere . cum Deus opta Max. verae Religioni nunquam miracula denegauerit, quibus a spurijs haereticorum sectis illam dii cerneret.
Restat igitur (Lector ut quandoquidem huic Consultationi nobis propositum est finem imponere, Ex his, quae hatanus in ea collata lunt, optimum apud te consiliunta, ineas, quo his omnibus Religionibus pulsis, quae nullum verae Religionis testimonium sibi proprium vendicant:eam tibi Religionem amplectendam eligas, quam uniuersis v rae Religionis signis stipatam, velut Reginam, ac Christi sponsam, inter concubinas incedere hactenus didicisti. Habes in priori huius libelli parte, quibus signis vera fides, ac Religio agnose enda sit, ac singillatim in prim Regula: Unam tantum in orbe fidem, ac Religionem a Deo institutam esset ac proinde in Religionum pluralitate, nulli
salutein, aut vitam aeternam expectandam esse. Habes tria,
lacunda: veram Christi fidem, ac Religionem, ex quo si mei i Deo instituta fuit, perpetuo integram,ac incolumemella debere; atque inde, qui Religionis reformationem imctant, a Religionis veritate excidere. Habes in tertia, veram eam tantum fidem, ac Religionem habendam e stas, quae ab Apost ,lis tradita, ac vetustate firmata, una, de eadem per omnia orbis tempora diffunditur. In quartae Ad
veram fidem. & Religionem spectare, ut eadem ubique, de
477쪽
38 Orthod. Cong. min.II. ab omnibus colatur. In quintae veram, &Apostolic m. fidem ita integram esse debere, ut omnibus suis partibus costet, ex qua eam ab hqreticorum sectis discrevimus, quae fidem semper mutilam, ac truncam disseminant. In sextae Aliam, Christi Ecclesiam agnoscendam non esse, nisi quae apud homines visibilis , ac perspicua est,&malos bonis permixtos continet. In septimae Eam veram tantum Chrusti Ecclesiam esse, quae visibile caput a Christo institutum, sibi praesidere agnoscit. In octaua: verum Ecclesiae Plincipatum 1 C hristo institutum, ad Ecclesiasticas tantum, no laicas personas pertinere. In nonat Verain Christi Ecclesiam ibi tantum reperiri, ubi Apostolica, ac legitima Pontificum, &Epilaoporum successio viget. In ceciniata demi Apostol: cum,&illustrissimum habes verae Ecclesiae argumentum ; Cuin scilicet in ea veram, ac Euangelicam sanctimoniain elucere, di diuinis a Deo mitaculis illustrari
His verae fidei, ac Religionis symbolis, quandoquidem
Protestantium, Puritanorum Lutheristarum, Zuuinglian rum, Caluinistarum, atque aliorum, qui Religionis nomen praeseserunt, Ecclesias omnino orbatas, ac destitutas euia cimus it non immerito (Lector eas a verae fidei, ac Religionis sede, quam nulla ratione sibi vendicare valent, de iecimus . . Praeterea ne in vera Religione indaganda diu laborares. Romanam Ecclesiam, omnibus hisce verae fidei, ac Religionis notis ornatam, in secunda huius libelli parte tibi animo contemplandam obtulimus. Atque in primo Consilio apertillime demonstrauimus: Romanam Religionem eadem semper unitate constantem ita sibi cohat utile, ut sectas, ac in fide schisinata perpetuo ignorauerit. In s eundo e Romanam fidem ita esse per omnia orbis tempora diffusam, ut sola antiqua, atque Apostolica censeri debeat. In tertio: Ita omnium Gentium, ac locorum contensionem, ac uniuersalitatem sibi vendae are, ut cum eadem,
478쪽
Cong. X. gyubique, de ab omnibus, ubic ue ea diffusa est, credatur, sola Catholici nominis titulo gloriari queat. In quarto: Tam integram Romanae Religionis fidem esse ostendimus ut nec in sectas ebullierit, neque unquam quicquam sibi detrahi, aut addi, aut immutari passa suerit. In quinto: D. Petrum totius Christianae Ecclesiae caput, & Pastorem a Christo institutum fuisse demonstrauimus, ut inde Romanae Ecclesiae veritas elucescat, quae sola Apostolicum. caput a Christo sibi praefectum agnoscit. In sexto: Romanam Ecclesiam a B. Petro fundatam, proprio cruore consecratam, atque ab eo diu administratam fuisse, ut eorum calumnia extergatur, qui Romanae Sedis auctoritatem, Petro ab ea sublato, enervare contendunt. In lapimo: S
lam Romanam Ecclesiam legitimu Ecclesiae caput a Clausto institutum agnoscere, ipsum scilicet Romanum Pontisicem, Christi Vicarium, ac B. Petri successorem, in quem
tota, ac summa Ecclesiastica potestas est transsuis. In octauo r In sola Romana Ecelesia veram, ac legitima Pontificum successionem servari. In nono: Episcoporum, ac Presbyterorum ordinationem, qualis a Christo instituta fuit, apud eam tantummodo integram custodiri, deincinia tauimus. Ex quo solam eam diuinam , ac Apostolicam Religionem esse euicimus. In postremo denique: solam Romanam Ecclesiam Euangelica, &Apostolica sanctimo.nia florere atque adeo diuinis miraculis coruscare, ut caeam Domini luce persulam videris, diuinam Christi sponsam agno scas, comprobauimus.
Iam vero (Lectoo huc animus, huc mens, huc cogitatus, huc omne studiu, ac solicitudo tibi conferenda sunt:vthis, quae in hac orthodoxa Consultatione tibi proposita sunt, maxima diligentia, ac sttidio consideratis, prudente simum iuuale candidum animum tuum decet) ac stabile ocon silium, S deliberationem ineas. Non leuia, non ludicra, non iocosa sunt, quae tibi A IIta et hac
479쪽
o Orthod. Gustae Par ra. hac consultatione proponuntur; sed plano grauissima , atque eiusmodi, quae summam a te prudentiam, ac consilium exposcant. De fide enim , de Religione, de vera Ecclesia
amplectenda agitur, sine qua, neque ulla aeternorum seliciatas, neque beata vita, neque caeleste praemium, neque ulla
omnino salus haberi potest. Veram fidem, ac Religionem si neglexeris: quid tibi post eqleste patrimonium profligatum, reliquum esse potest, quo te ipsum soleris e Certe nihil . Non opes (Lector non auri, & argenti pondera , non
Regna, non Imperia, non denique ulla huius vitae commmda tibi quicquam prodesse valent: asserente Dominor Matth. id. Ruid prodes homim ,si viuuersum mundum lacretur; Animae vero a detrimentum patiatura Leuia enim, ae momentanea haec bona sunt, quae hominis corpus afficiunt,ac sensus ob lectant: at maximum, ac potissimum hominis bonum in animositum est, quo animae salus comparatur. Quapropter in vera fide, ac Religione adipiscenda, a qua totum, ac immortale hominis bonum, ac felicitas pendet; omni studio, ac diligentia tibi elaborandum est. Eripe animum s Lector Te ipsum ingredere. Noste te, non ob mortalia, & caduca, sed ob immortalia,ac prcstantissima alterius vitae bona a Deo conditum esse. Ad c letalestium,non ad terrenorum dumtaxat Regnorum possessi nem vocaris Eapr pter viam arripe; iter aggredere; veram fidem, ac Religionem amplectere, quae lola tibi ad c q-Iestes illas Beatorum sedes comparandas via esse potest. En apertum iter. En aditus omnes patefactos. Qua tibi progrediendum sit, non ignoras . Sola Romana Fides, ac Religio est, quae cum sola vera, ac diuina sit, sola te ipsum beate, ac casestium Regnorum possessorem efficere valet. Quid moraris Haec tibi monstrat iter lector hac itur ad astra. Quacumque alia via incedas, via erit, quae ducit ad perditionem. Via enim, quae ducit ad vitam (teste Salu
tore) unica est, una scilicet Romanae Ecclesiae fides, ac Re-
480쪽
Cong. x. rligio, quae non latam, ac carnis libertate spatiosam, instar
sectariorum via ; sed diuinae legis obseruantia arctam, ac Euangelicorum cosiliorum lebe compressam viam aperit.
Ego quidem (amantissime Lector pro singulari mea e ga omnes verae fidei, ac Religionis studiosos beneuolentia, Consultoris ossicium omni qua potui diligentia, synceritate, ac fidelitate obivi. Veras orthodoxae Consultati nis Regulas, ac Consilia, quibus acquiesceres, optimumq. apud te consilium, ac deliberationem inires, exposui. Lu- theranorum, Caluin istarum, Protestantium, Puritanorum, ac caeterorum Religionistarum fidem, ac Religionem oc
lis tibi conspiciendam, atque animo alte reuoluendam obtuli . Romanam vero fidem, ac Religionem, non eo sane titulo, quo aut Romana,aut mihi propria est (Deum testem obtestor e sed quo tantum vera est, ac persectas verae Religionis regulas complectitur, mihi commendandam, tibi amplexandam proposui. Fide i tandem, ac Apostolicae Retligionis veritatem, quam Dei in primis dono, ac beneficio
hausi: tum longo studio, ac diuturno rerum experimento, tam candide, ac constanter in medium protuli, ut pro ea vitam ipsam prosundere, non dubitarem. Iam (Lcctoo te sapientis verbis alloquar: Veritatem eme, piov. o noli vendere sapientiam, doctrinam, O intelligentiam. Fidei veritate nihil pretiosius inter homines excogitari potest. En haec tibi, tum in hoc nostro libello, tum in Roma, na Ecclesia, absque prerio sit venalis . Placeat tibi consilium sapientis. Hanc veritate eme, hanc tibi omni studio sap.r.coparare semina.Ins nitus enim thesaurus es quo qui et sunt, participe aHAsani amicitiae Dei. Neque te illius pretium de teneat; Nullo enim, vel eviguo pretio inestimabiles laesus opes assequi vales. Sola animi deliberatione opus est. Deum tantum vocantem sequere; obuiam tibi veritatem amplectere, & tua erit.