장음표시 사용
451쪽
gia orthod. Cong. Par. II. Hie tandem Sector prudentiam, ac iudicium tuum rem quiro . An non omnino intolerabile est : qu od pueros , *minas, caecos, dementes, furiosos, dumodo baptiEati sint, omnes Sacerdotes esse velint. Quis hoc Lutheri, ac Lutheristarum sacerdotium no admirature cuius muneri obeundo pares sunt infantes, qui nec dum , quale sit sacerdotum munus, aut quid ipsum lacerdotium sit, agnoicunti Indoctae mulieres, quibus a Paulo nihil magis, quam loqui, docere, ac multo magis lacerdotale munus in Ecclena exercere interdicitur; Caeci, qui ab ipsa umbra veri sacerdotij olim apud Israeliticum populu arcebantur; Amentes, furiosi, qui sacerdotio prorsus indigni censentur. Cur non & bruta animalia accersit Lumerus, ut hoc suo sace dotio fungantur e At profecto neque ea omnino respuit: nam cum is totam vim ad culpam delendam fidei ad scibbat: inde deducit, nihil omnino referre; an absolutionis minister sit vir, aut fimina, aut puer: ac propterea docet, puerum aeque bene, ut Papam absoluere. At si a Luthero percontetur quispiam: bi poenitens a Psitacho audiret. Ego te absoluo, & is illi constantista e crederet; an is estet absolutus nec ne e Certe iuxta Lutheri doctrinam se ab Iolutum credere debet; quadoquidem tota absolutionis vis
pendet a fide, non ab homine. Igitur a quocumque audiat. Ego te absoluo, & credat; is ablolutus proculdubio erit. Ablolutio vero cum a nullo pr.eterquam a lacerdote in re impendatur: ipse quoque Psittachus erit Luthero Iaceidos, ne bruta ipsa tanto Lutheri sacerdotio desint. Verum omisso Luthero ad Caluinu in venio; qui con tralio prorsus errore nullum praeterquam Christum Sacerdotem in Ecclesia agnoscendum contendit: Atqui aduersus Caluinum Euangelica, atque Apostolica oracula aper . te pugnare luperius demonstrauimus : quibus &Chrilium Apostolos Sacerdotes ordinasse; Apostolos Iero Sacere dotes, seu Presbyteros per singulas Ciuitates constituisse
cxploratum est: Quod si Christus Sacerdotes ordinauit.&
452쪽
Cong. X. qi ISacerdotes Apostolica traditione in Ecclesia ordinantur: quomodo Christus solus Sacerdos a Caluino asseritur e
Verum id quoque ex altero Pauli testimonio euincor cuait, Heb. 6. Praecursorpro nobis introivit IESUS, secundum Hebrus. ordinem Melchisedech. Pontifex factus in aeremum. Pontifex enim is dicitur, qui supremam inter Sacerdotes dignitatem obtinet: inde namq. apud Hebraeos ij soli Pontifices appellabantur, quibus Sacerdotum turba parebat (vt notum est cum id passim in veteris Testamenti codicibus perlegatur: nam Iudithis . de Ioachim Pontifice legitur.
Ioachim autem summus Pontifex de Ierusalem venit in Bethu-- stiam lcum uniuersis Presburis suis, ut videret Iudith . Ac propterea alio nomine etiam summus sacerdos dicebatur, quasi sit mino inter sacerdotes gradu praecellens: ita fit, ut inter Pontificem, & sacerdotcs relatio quadam mutua costituta videatur ; velut inter Patrem , & Filios; inter Superiorem, de Inseriores; ita ut nec Sacerdotes sine Pontifice, nec Pontifex absque Sacerdotibus esse posse videatur. Paulus igitur cum Christum Pontificem appellat, sine dubio ex ipsa vi nominis suos illi Sacerdotes asciscit, quibus Pontifex dici possit. Neque obij cere valent aduersaris, Christum extremum fuisse Pontificem secundum ordinem Aaron, cuius ordinis prorsus antiquati sunt Sacerdotes: na . Paulus Christum, non secundum ordinem Aaron, sed secundum ordinem Melchisedech Pontificem nuncupat, Porro licet Christus etiam secundum ordinem Aaron Po-tifex fuerit, cum seipsum Patri sacrificium in cruce obtulit , quo Aaroniticum sacerdotium deleuit, seu potius copleuit. Attamen potissim una illius sacerdotium fuit secundum ordinem Melchisedech,cuius a Deo Pontifex perpetuus creatus fuit in quod Aaroniticum prius illud sacerdotium transtulit, ut ipsemet Paulus testatur eodem capite . Si ergo (ait) conmumatio per Sarai dotium Leviticum erui spopu- 'qui ii lus enim ub ipso legem accepto quid adhuc necessarium juit, cinnat m ordinem Miabsaech, alia urgere tace cum
453쪽
r Orthod. Consuli. Par II. se non flemnaeam ordinem Aaron dici Translato enim Sacem dono necessera, ino legis translatio flai. Quapropter necesse fuit, illi alios quoque Sacerdotes secundum ordinem Melchisedech, quorum Pontifex esset, assignari. Non igitur Christus est solus Sacerdos. Alterum quoque huius rei argumentum desumitur ex apposita particula. In aetemuin, qua Paulus post David Christi Sacerdotium no temporale, instar illius prioris, sed
perpetuum, ac aeternum esse docet; cuius illum perpetuum Pontificem designat. Hinc ita argumentum deducimus, Christus est Pontifex in aeternum secundum ordinem Melchisedech; igitur perpetuos habet Sacerdotes sibi subiectos e consequentia nota est ex priori argumento. Nam
si is solus Ponti sex est, qui sub se habet S acerdotes, profecto si is aeternus Pontifex est, aeternos habeat Sacerdotes, necesse est: sed praetet ea alia id ratione probatur. Naaeternitas Sacerdotii , ac Pontificatus Christi absque S cerdotibus non potest consistere: etenim cuM Sacerdotius ac sacrifici si ita inter se coniuncta sint,vi sacerdotium nublibi, absque sacrificio reperiri queat: inde enim apud GrPcos Sacerdos sui t dicitur, a b , quod est sactificare , unde phae a sacrificium:& apud Latinos Sacerdos dicitur,
quasi sacra dans, id est sacrificia offerens : ut docet Anselmus in ep. ad Heb. c. s. quod etiam aduersaris non negant, cum in sua versione Gallica Bibliorum, ubicumque Sace dotis nomen offendunt, vertunt, cacri cateis. Id tandem confirmatur ex Paulo ad Heb. s. ubi de Pontificis officio agens, ita ait. Omnis Pontifex ex hominibus acumius, pro hominibus confiituitur in his, quaesunt ad Deum, in os erat dona, O sacri claro precatis, dec. Notanda est uniuersalis ibia affirmativa, omnis Pretifex, quae aequi ualet huic. Nullus Pontifex costituitur, quin offerat dona, & sacrificia, quod
etiam c. 8. confirmat, cum ait. Omnis Pontifex consiluitur
ad erenda munera, ct hossas et tum paulo post de Christo agena . Nece es t iobbochabire aliquid, quod of
454쪽
Cong. X. qis ferat. si Christus Pontifex, ae Sacerdos appellari debet,
plane opus est, ut sacrificium pro peccatis offerat: at vero cum is modo per se sacrificium non offerat, illi Sacerdotes asciscere necesse est, per quos is aeternu Pontificis munus implere queat. Ex quo Sacerdotum successionem euin
Haec (sapiens Lector prudenter apud te ipsum perpende et atque ubi Lutheristarum, Caluinianorum, Protestantium, Puritanorum, atque aliorum Religionistarum Ecclesias legitima, atque Apostolica hac Pontificum,Episcoporum, ac Presbyterorum successione , sine qua vera Ecclesia, nec esse nec consistere ullo modo potest, orbaetas ocfenderis: Sancti Irenaei antiquissimi Patris praeclara veraba tibi in mentem veniant, qui ubi Romanae Ecclesiae successionem, velut certum verae Religionis signum exarauit: te ipsum admonet. Reliquos, qui ab tam ab hac principali succession quocumque colligantur,s pectos halere; vel quasi haereticos, ct maiasententiae: vel quas cindentes, ct elatos, ct sibi placentes . Hinc si tibi liber animus fuerit, eam sapie ter apud te deliberationem ineundam statues; ut omni alia praetermissa, Romanam dumtaxat Religionem, quae diuinum, di Apostolicum genus, propagationemq. sibi vendicat, amplectaris., CONSILIUM DECI MUM. Fbmissime reme, ct nasiatenus dubita (Qui ad Apostoli tfidei, ac Religionis haereditatem anhelas Sanctam ,
Catholicam, Ap olicam, ac Romanam Ecclesiam tantummodo verasanctimonia ornatam, ac diuinis miraculis d Deo uim iratam rege. Idcirco praeter eam, nullam veram Christi Eccle itam in orbe agnoscendam Use.
Iam tandem (Lectoo vetum est ad extremum huius o thodoxae Consultationis Consilium, in quo Romanae Ecclesiae splendor, ac viarissima lux ex ipsius sanctimonia, ae
455쪽
gis Orabad Consulet. P . II. miraculorum gloria erumpens,libi oculis obiscienda est; ut in ea nouam illam Ierusalem caelesti lumine irradiatam e6spicias; quae ab Ilaia tam egregijs en com ijs celebratur, cuait: Surge, illuminare Ieru lem, quia venii lumen tuum, O gloria Domini super te orta est, quia ecce tenebra operient temram , ct caligo populos ver te autem orietur Dominus, ct gloria eius in te videbitur. N eque enim dubitare debes, ex omnium fere Patrum antiquorum testimonio, quin hac Ie rusalem Catholica Christi Ecclesia insinuetur; cum ea dem Ioannes auro, & gemmis fabrefactam, ac diuina claritate persulam describat. Apoc. et r. Neque enim illustrior vlla Ierusalem esse potest, quam quae ex hominibus diuino lauacro ablutis, omni auro, & gemmis pretiosioribus aedi.ficatur. Quo fit, ut cum eadem sit Catholica, ac Romana Ecclesia, praesertim ob antiquam, tum Catholicae Fidei, tum honoris, ac potestatis denominationem, qua Romana
Ecclesia , Catholica semper a Patribus fuit appellata(vt alias dictum fuit profecto quae de illa Ierusalem a vate dicuntur, de Romana Ecclesia prorsus intelligenda sunt. Sive igitur surgentem Romanae Ecclesiae infamiam, siaue prouectiorem ipsius aetatem inspicias; illam semper san
elimonia illustrem; semper diuina miraculorum luce sul- gentem videas. Siquidem Christus, quae vera illius lux est, ac indeficiens lucerna perpetuis Sanhorum splendoribus, ac coruscantibus e Casso signis, quibus eam amantissima sponsam perpetuo sibi coniugio copulatam testatur, hanc unam illustrat, & in orbe clarissimam praestat.
Sed quid est (Lector quod,teste Isaia,tenebrae reliquas
terras operiunt, & caeca caligine csteri orbis populi inuolivuntur: cum sola Ierusalem hac Domini luce circumfusa riuile te id sane, non tam affatu mirabile, quam visu mi se . rabile est: quandoquidem tot sectariorum Ecclesias, velut tenebris sepultas, ac tot orbis populos caligine respersos oculis cernas: quibus nec sanctimoniae lux,nec ullus miraculorum fulgor apparet i qui illos ,& verae fidei certiores
456쪽
Co l. X. qi Treddere, atque in ea tutos, ac confirmatos pr stare queat. Cum tamen haec sanctitatis irradiatio , atque haec miraculorum Domini gloria adeo Romana Religionem impleat, rapiat, absorbeat; ut quemadmodum Iesse Regio, eo populi Dei sedia agnoscebatur, quod Aegypto densissimis
undique tenebris vallata, sola clarissima luce persunderetur; Ita Catholica, ac Romana Religio, inde vera, ac legitima probatur, quod Protestantium, Puritanorum , Lutheristarum, Caluinianorum , atque aliorum Religionistarum Ecclesiis nulla sanctimoniae, aut miraculorum luce illustiatis; sed tenebrarum caligine obtectis, ea sola inter hos clarissimos splendores versatur. Vtraque igitur, &sanctimoniae, & miraculorum lux, quae in Romana Ecclesia nullo nunquam tempore enituit, suo quaeq. ordine singiblatim tibi demonstranda est: vi verae Fidei, ac Religionis lumen, quod in ea tantum effulget, animo haurias. Principio quod ad sanctimoniam spectat. Futuram Chtholicae, &Romanae Ecclesiae sanctitatem olim Isaias praenunciauit, his verbis: Supersolium David, Ssuper re um a Isai s. eius debit; vi consemet illud, ct corroboret in iudicio, ct i filia, a modo, ct urique in miremum. Perspicuum enim hoc est, de Christi Regno, quo Catholica Ecclesia significatur, Vaticiniu: neq; his verbis aliud Vates indicat, praeterquam Catholicam Ecclesiam, quam Romanam esse di-diimus, nullo nunquam tempore vera iustitia, ac sanctimo 'nia destituendam esse: quod etiam confirmat Deus per Oseam, cum eandem Ecclesiam alloquens , ait: Ei sponsis os mu mihi in sempiteruum, O sponsabo te mihi in iusitia, ct in iudicio. Atque inde factum est, ut Apostoli diuino plane lumine persusi; cum Ecclesiae sanctimoniam, quae illam,ac solam perpetuo comitari debet, ex indelebili iustitiae coniugio, qua Christo copulata est, percepissent; sanctam in symbolo nuncupauerint,ac sanctam credendam proposuerint; ita ut nemini dubiu esse possit; quin vera sanctitas p rennis, ac iudi uidua Romanae Ecclesiae comes esse debeat.
457쪽
ig Orthod. multat. Par. II. Caeterum, in quo haec Romanae Ecclesiae sanctitas, qua uterque vates iustitiam, ac iudicium appellat, reposita sit: declarat Paulus his verbis ad Ephesios scribens: Elegii nor(inquit in ipso at te mundi constitutionem, ut essemussan ,ctimmaculati in con pectu eius, in charitate. Equidem si Lutherus, & Caluinus hoc Pauli testimonium inter alia recte expendissent: didicissent profecto, Apostolum, Electorum sanctimoniam, non in fide, sed in charitate; neque in iustitia fidei, sed in iustitia operum sitam docuisse: Ut ememus inquiti lincti, O immaculati in conspectu eius. At quomodo e num in fide Minime quidem; sed in charitate. Nam,& alibi dixerat: Si habuero omnem isdem, ita ut montes transeseram, charitatem autem non habuero, nihilsum. Vti fusius in prima parte disseruimus. Porro, haec illa iustitia est, in qua Vates Romanam Ecclesiam Christo desponsatam esse tradit cuius fructus enumerat Apostolus, cum ait: Fructus autemspiratus es, Charitas, Gaudium, Pax, Patientia, Benignitas, Bonitas , Longanimitas, Mansuetudo , Fides , Modestia, Continentia, Castitas.
Denique si veram, ac Apostolicam sanctimoniam (Lector qua Ecclesia Catholica ab impuris sectis discerni debet,
nosse optas; disce ex Apostolo, eam non nisi in morum honestate, ac studiosa omnium virtutum exercitatione , ac praesertim in eximia quadam, ac praeclara diuinae charitatis, ac dilectionis periectione sitam esIer ut ipse Apostolus testaturi cum persectam hominis Christiani sanctitate in describens, ita inquit: Induite vos ergo sicut electi Dei sancti, Odilem, viscera Misericordia, Benignitatem, Humilit tem, Modestam, Patientiam; supportanus inuicem, O donam ras vobismetipsis, is quis aduersus aliquem habet querelam et fracm ct Dominus donauit nobis, ita O vos . Super omnia autem haec Charitatem habete, quod vinculum perfectionis. Haec igitur sanctimonia est, quae Romanam Ecclesiam, instar solis, perpetuis suae lucis fulgoribus irradiat: quae cu ex pe secta Christi virtutum imitatione erumpat, sola vera sancti
458쪽
GUE. X. xy tas censenda est, qua ea larusta nuncupari debet. Et quidem (Lecton si res non ad contentionis libidine, sed ad veritatis dumtaxat studium reuocanda est: nemo est, qui Apostolicam hanc vitae sanctimoniam, usque adeo in I mana Religione excellere non perspiciat; vi si eam alibi quaerere asscctet, prorsus non inueniat. Id facile tibi perspectum erit, si Euangelicas verae sanistitatis Regulas
Prima Christianae vitae Regula, qua ad infimos sanctimoniae gradus conscenditur, est omnium Dei mandatorum oblaruautia; quae adeo Chiistiano homini necessaria est, ut ea sublata, nulla non modo sanctitas, sed nec ulla Dei ambcitia comparari queat ;Christo ipso attestanter Vos amici Ioan is. mei eritis, si fecerim, quae praecipio vobis. Qitinetiam diuianam maledictionem in cui rant, quiculaque diuinis mandatis non obtemperant, comminante David: Maledicti, qui de reant si mandatu tuis. Hanc cum Caluinistae, Protestam Psal H8. tes, Puritani, Lutheristae; atque alij Religionistae, velut impossibilem,a suis Ecclesiis expellant. Sola Romana Ecclesia ita probat, laudat, commendat, amplectitur: ut non modo sedula fideles populos , diuinis praeceptis obtemperare doceat, sed in publicos quoque transgressores ani
Quid (Lector quod in ea innumeros utriusque sexus,
tam viros, quam mulieres reperias, qui ita in omnibus Dei mandatis si ite offendiculo incedant; ut plerique communi Christianorum vita non contenti, quae ex diuinorum ma datorum custodia exoritur: ardentiori virtutum studio ad praestantioris vitae genus ascendat. Quis enim studia, exercitationesq. virtutum vehemetit simas aperire queat,quae in Romana Religione, non ab uno, aut altero; sed ab innumeris prope piorum hominum cstibus, ac societatibus quo i- die fiunt e Quis vitae innocentiam, Recordis munditiam enarrare valeat, quae tu quamplui imis tam egregie eluxit,
ut saepe cum Angelia Custodibus, cum Apostolis, cum
459쪽
Sanctis, cum Virgine Deipara, denique cum ipso Christo
amicissime confabularentur Videas Angelicam animi puritatem, ac morum simplicitatem in tam multis enitere: ut Lupis, Ursis, Leonibus, Tigribus, alijs'. truculentioribus feris, velut cum domestico cane, familiarissime colludant. videas arctissima aliorum ieiunia, quibus vel arborum radices, vel agrestes herbae, vel legumina aqua tantum. madefacta, vel panis, &aqua familiaris , ac perpetuus ciabus vitae fuit. Postremo, quis asperas carnis mortificationes, Apost lico exemplo, a quamplurimis vltro assumptas verbiit co- plecti valeat qui se ipsos nudos inter spinas volutantes, vel inter gelidas nivium aquas, in asperrimo hyeme commorantes, vel graui ferri pondere se ipsos onerantes, veIdurissimis flagellis corpus excarnificantes; ciliciis, vigiliss, abstinenlijs, ac alijs prope innumeris modis rebelles ca nis appetitus domarunte His (Lector plena sunt sacrarum historiarum volumina, quae tum apud Cassansi, tum apud
Hieronymum, tum recentius apud quorumcumque ReIDgiosorum Ordinum monumenta seruantui.
At illud praetereundum non est, quod in perfectum diuinae legis obseruantiae testimonium, sola Romana Religio, eam erga temporaIes Reges, & Principes obedientiain, ac subiectionem profitetur, quod iuxta Apostoli doctrinam non solum bonis, ac modestis, sed etiam discolis sibi obte-perandum proponit: quos eo honore prosequedos docet; ut ijs non modo propter iram, aut supplicij vindictam; ve-
. Pet. s. rum multo magis propter conscientiam (vt monet Apostolus) ac diuinae legis amorem, parendum esse praecipiat: ac proinde iustas eorum leges infringere, aut ijs ex animo non subesse, piaculum existimet et ut ipso experimento pe spicuum est. Neque enim ignorat, omnem Regum, ac Principum potestatem a Deo fluere; atque adeo diuina lege in orbe institutam esse, ut qui eorum potestati resistunt,
460쪽
Con TX. EI quandoquidem in Deum rebelles se produnt, sternam sibi ipsis damnationem acquirant. Vbinain hanc, vel apud Lutheranos, & Caluinistas, vel apud Puritanos, ct Protestantes, aut alios Religioni stas, tam exactam erga Principes venerationem lac obedientiam reperias e Perspic uum est (Lector qualem Caluinus, &Caluinistae Regibus, ac Magistratibus subiectionem debitam agnoscant; eam scilicet, quae ad animae vinculum non pertingat; neque homines ad ipsorum leges obseruadas in conscientia adstringat . Eu Caluini verba: Nam si Cala. inst. Principibus obedien tum es, non paene tan um ,sed conscientiae x, o causa, inde consi et Uideetur, tu constitntiam quoque dominari'' Principum leges. Respondeo, inter geuus, Ospeciem hic esse distinguendum: nam etsi tesses IIriola conscientiam non attingant, generali tamera Dei praecepto tenemur, quod Magistratuu . auremtatem nobis commendat. Prematur haec Caluini verba, quid ex his elicietur praeterquam neminem adseru das Principum leges, per se ulla conscientiae lege teneri: . quod si generale Dei praeceptum agnoscit , quo homines Principibus subesse teneantur: cum ipsum Dei mandatum omnibus impossibile esie persuadeat, eo sane spectat, ut omnem si ibditis erga Principes obedientiam auellat. Quo fit, ut Reges ab his maxime Religionibus cauere debeant, quae cum diuinae legis obseruantiam sibi impossibilem astruant, Regum quoque, ac Principum obedientiam cunctis impollibilem esse persuadent: ac proinde cum per arbitrium lubet, ab ea liberrime, ct absque ullo couscientiae
Atque h. xc quidem, quae pertastam diuinorum prqccptorum obseruantiam attingunt, prunum assurgentis in Romana Ecclesia lamstitatis gradum ostendunt. At vero Romana Religio, eo non contenta, ad altius Euangelicae per sectionis fastigium conscendit; cum praestantiorem diuino,. rum Consiliorum Regulam sitis sequendam, atque amplo, etendam suadet. Cunctarum Ecclesiarum (Lector