Cratinus et Eupolis

111쪽

rem opinionem ex Schol. Acr. securus est magnus Benseleius. CL Heindori admorat. l. Eupolis atque Cratinus in adumbrandis sabularum

argumentis diversum consilium secuti sunt; hic e de rum et heroum mystis vel e veteri cuius is ordinis hiastoria argumentum haustum aut illud ipsum comice tractabat, aut comparatione inde instituta ad suamque aetatem relata aequales suos atrociter castigabat ille in sua aetate omnino fere subsistens rei publicae Athenie

sium labem et vitia notabat, veluti sententiis, quibus Atheniensium in capiendis consiliis summam temeritatem δοσβοολιαν demonstrabat: ους δ' υκ αν εῖλεσθ' ουδ Οἰνοπτα προ του, νυνὶ στρω που λευσσομμ' ω πολις, πολις, ω ευτυχῆ εὶ μαλλον γε καλως φρενὴ IAthen. X. p. 25. . Suidus v. πινεαίων δυσβουλία, qui sua descripsit ex Scholiasta ad Aristoph. Nub. 35o eandem sententiam ex Eupolide ruberius exponit his e sinus: και α' πῶ πολλῶν παροντων τ εχω τί λέ eo, ουτω σφοδρο αλγῶ τῆν πολιτείαν ορῶν παρ' ημῖν.

Stob. Ierm. 43. In his ut in multis aliis Aristopha- nec Eupolim imitatus est cum priori fragmento conferri meretur locus in Aristophanis Nubibus 583. Eccles az. 47I. et Schol. ad l. c., cum altero conferatur Ariastophanes in anis 3o. Viri docti ad hunc locum scite monuerunt Aristophanem φαρμακους 45. dixisse eos, quos Eupolix καθαρματα, ita enim explicat Scholiastar φαρμακοῖσι, τοῖς λεγομένοις καθαρμασιν Quanta similia

112쪽

udo inter Eupolidis et Aristophanis octim, qui sequitur . et 6 intercidit, testatur Eupolidis fragmentum apud Stobaeum Serm. IV, 33. Similax sententiae de civitatis Atheniensium miseraeonditione continentur his Eupolidis versibus: ' καλλιστη πολι πασῶν, ὁσας λέων ἐφορῶ,

D' ξεστιν πανυ λεπτε κακῆ τε τὴν ἰδέαν. Priscisti. p. 33o, 3 ed uisch. Hanc civitati labem, processam a mutandarum legum libidine, qua demagogi flagitiosissimi abutebantur, et morum depravatione adductam, in sabula inhio in scripta Atheniensibus depinxit 'loribus vividissimis et summos illos et eximios demagogos illiadem, Aristidem, Solonem et ericlem ab inferis excitabat, ut imperium abrogarent sui temporis imperatoribus, adolescentulis luxuriosis, qui virtutes imperatorum non in mente haberent sed in pedum malleolis repositas ἐν τοῖς σφυροῖς FHοντα τῆν στρατὸν AH. Illustre fragmentum emendavit et divulgavit Valchenarius in Diatribe Eurip. p. 252, e scholiis ineditis Aristidae . III p. 3 4. quae possidebat Petrus urinannus Secutidus. Rem actam esse in in scena testatur praeter Plutarchum in Pericl. c. 3. Aphthonius Progymnasm. c. XI de Idolopoeia disserens; fuere enim horum ab inseris vocatorum personae ad vivi vultus similitudinem accomodatae. phthonii sententiam, eos ni locutos esse in scena, refutat istarchi

locus Pericl. c. 4. , ubi Pericles de filio purio DTonidem quaedam interrogat. miltiade haud dubie graves et insignes sentetitiae proferebantur et formulam

113쪽

aurisiurandi per pugnam Μarathoniam a Longino de Sublim secti XVI. . servatam ipsi tribuendum esse, non sine probabilitate coniicere mihi videor. Illustrem auctoritatem, quam in priori comment talione, exorsus a Cratino, eoueetis homicorum salsissimis dicteriis, Pericli, Atheniensium principi imminuimus et paene detraximus, testimoniis quibusdam Eupolidis

rostituere quodaninhodo et amplificare conabimur. Peria Cles summam dignitatem assecutus, sine ulla hilaritate singularem et admirabilem characterem orationibus suis impressit atque cum Atheniensium animos acerbitate magis periringeret quam suavitate perfunderet, non tantum memoriam concinnitatis sua sed cum delectatione aculeos etiam relinquere solebat in animis eorum, a quibus erat auditus Cic. Brut m . f. de orat. III. 34. . Ad hanc facultatem consequendum ununo ingenii lumine, eloquentia usus, medullam Suadae, quam in eius labris sessitavisse aiunt veteres, scite infudit audientium pectoribus, ne severitate offenderentur Cic. Bruti c. s.).

Hoc de suaviloquentia et facundia Periclis iudicium son tem habet in Eupolidis Demis, unde haec verba nobis

servata sunt: Κρατιστος ουτος εμετ ανθρωπων λεγειν,

ὁποτε παρελθοι, ἄσnερ οἱ γαλ δρομεις, ἐκ δέκα ποδῶν ηρει λέγων του ρητορας' - ς λεγειν μεν, προς ὁ γ αντο τεῆ τακει into τις ἐπεκωθισεν - τοῖς χειλεσιν, ουτως ἐκηλει, καὶ μονος τῶν ητόρων, τὐ κεντρον ἐγκατέλιπε τοῖς κροωμένοις. Quot scriptores veteres hunc locum imitati sint, vix est quod moneam; iam fere omnes hoc flores Eupolideo decerpto orationem suam ornamini. Gubem locorum in venies inpud sytionbachium in Pluti me sera mum. it d. p. a sermultos praeterea iseos 4pse ollegi. id

114쪽

labcm, qua tertii versus metrum laborat, eluendam, multi interpretes nanum auxiliarem attulerunt cf. interpr. amitent, laudutos et asii Senarium sive de Iicentia Vett. poetar. p. 24o.) ttenbachius ad i. c. omnium dexterrime locum emendavit, ut equidem eum adscripsi, non quidem ex mera coniectura, quam potius 'hemistio orat. XXVII. p. 339. Q), qui nostrum locum e bibens scribit u ἐκδεκα et et Isidoro elusiata L. 4V epist. CV. p. Ioa. simili modo scribente ος ποδεκα ποδων et Vulgo enim legebatur εκκαίδεκα ποδων Cet. Omnino Contra metri rationem Mentem Eupolidis optime indicavit vir doctus his verbis: Pericles cum in

concionem Prodiret, ut egregius cursor, quamquam decem pedum interoallo Ora suos Mersarios cursum iniit, tamen eos consequitur ac Peroertit, ita reliquos oratores dicenda eo ira inicit ac Ost se reliquiis. De comparatione inter eursorem et oratorem instituta mamini exemplum legere

apud Aristophanem Nub. 428.), quod ad nostrum locum

probe intelligendum multum confert: ριφ. 's δέσποιναι, δέοριαι τοι νυν μων τοντι πα- μικρον,των 'Eλλ γνων χινα μυε λέγειν Ἀκατον σταδίοισιν

Sitnile exemplum legitur in Ranis o Synesii epist. 134. Summam hanc dicendi iacultaMm Cratinus quoque in Pericle notavit, sed fortius, ut solet, rem expressit: In ουν, ω σου μιγίστη γλωντα τῶν Ελληνίδων - CL Aristid προς Πλατωνα λογος ὁ Phot Biblioth. 11. b. 25. d. m. Be er ibid. 24. a. a. Aristid T. II p. 9. ed. Canter. a. III. p. 33. et T. II. p. 129. Canter. III. 14. Cum nondum satis accurate in singularum sabul rum Eupolidis argumenta investigarim, liceat tamen de nonnullis tradere, quidquid certe erui poterat. Eupolide

115쪽

non propter Baptas acerba et praematura morte Alcia hiade iubente interiisse, ex iis, quae supra disputata sunt, elucet; hoc loco alia quaestio oritur de argumento ex Poetae nostri fragmentis veterumque testimoniis eliciendo. Pleraeque Graecorum civitates, inprimis Athenienses, qui cum coloniarum e prytaneo suo emissurum multitudino, tum dominatione atque finibus a Propontide usque ad Cyrenem extensis et propagatis reliquas omnes superabant, Eupolidis temporibus permulta sacra et religiones exercebant, novosque deos asciverant, quibus noctu

nas pervigilatione, instituere usque Magno cum studio celebrare solebant. Graecorum mysteria cum antiquioribus temporibus ita essent constituta, ut, si methodum, qua in iis celebrandis usi sunt, minime probamus, quiusummo numine omnino indignam habemus, bonum consilium finemque valde claudabilem sequerentur illi, qui ipsis initiati erant, praeterea permulta eximia peperisse atque in vitam hominum, quo ex agresti immanique statu excultos ad humanitatem et mitigatos reddiderunt,

transtulisse videantur inductis tamen externorum populorum estis et sacrificiis foedas libidines arctissime iis coniuncta. in mores iuventutis hominum stultitia quasi furias quasdam immisit et incitavit Nec tamen dii o terni quamvis religionilaus sumniis celebrati templisque artificiosissimis ornati, cum reliquis diis indigenis eodem

iure eademque auctoritate fruebantur; sunt potius θεοι νηφίσμ ενοι, Ἀπιθετοι, ξενισκοι ξει o et res ipsa λοξ α vocatur Comici non solum summorum ducum actiones

et flagitia castigantes, sed totius populi errores et libiadines flagellantes materiam satis largam nanciscebantur, qua usi huius conaminis iv consuetudinis deterrimam foeditatem Hemonstrarent eamque hoc modo radicitus tollere studerent. Tradit Cicero De legg. II. c. 15.), Ariastophanem novos deos et in his colendi noctumas ei

116쪽

vigilationes sic vexasa. ut apud eum Sabazius et quidam Hii dii peregrini iudicat o civitate eliciantur. Huius castigationis exempla multa exstant in Aristophanis comoediis veluti in Nubibus 98 sqq. ελθωμεν λιπαρανχειν Παλλαδος ευανδρον γαν Κεκροπος χνοπιναι πολυξρατον, ου σέβας αρρο- ιερῶν, ἴνα

μυστοδοκος δομος, ἐν τελεται πιαις αναδεικνυταε, ουρανιοι τε χοῖς δωρηματα, ναοί F vνερεπεῖς καὶ γαλματω, καὶ προσοδοι μακαρων ἱερωταται, ευστέφανοι τε - θυσιαι, αλιαι τε

παντο δαπας ἐν ἄραις CL Pacem a 6. et 3 4 Huc pertinet quoque locus ex Avibus inde a 495. et 4565 sqq. Unum maxime fragmentum Aristophanis e fabula, quae s ραι inscrib batur, hanc disputationem egregi confirmati dicuntur enim Athenienses tot deos colentes civitatem suam A syptum fecisse pro Athenis:

Eodem modo dicere licet Athenienses suam ipso1 iunurbem in Thraciam mutasse, unde permulta sacra Suse

peranti tuo Priapi nocturnas religiones et secreta festa, quorum sacerdotes mystas vocat Petronius mitto aliorum mysteria nefanda et humanitate prorsus indigna. Nonnulla monuamus de Cotytto, de Thracum, quae cum Cotyde una eademque osse videtur. Hanc Thraciae deam

117쪽

τα χωρῶ τοῖς μαξι τα τε κιστέω καὶ - ενδιδεια, παρ' οἷς τὰ Ορφια τῆν καταρχον σχε. Ni μὲν ουν τυος τῆς - τοῖς 'Hδωνοῖς ἰσχυλος μέμνmm καὶ των περ αντην πάγων sacra eius Cotynia dicta, omni lasciviae et impudicitiae genere fuere insumia, unde Hor tius in pod. XVII. 56. Saemia liberi CVedinis Cotyttia

autem, ut scribit Porphyrius, sacrum Cupidinis esse dia euntur, quia maleficia haec, quae per inferna sacra sunt, ad amorem pertineant, unde talia sacrificia imp dic ad amorem pertinentia a sacrificis tractari apparet. Apud Suidam . Κοτυς appellatur δαίμων παρα ορι λοις τιμώμενος, ε ορος των αἰσχρων foedae libidinis praeses CL Suid. v. Θιασωτης et Hesych. V. Kωτυττω). Cum haec scriberem, in notitiam meum venit egregia commentatio utimanni Ueber die Koγttia una die Bamae, in qua vir doctus locos de nostra re a multis passim collectos acuto disponit et saepe dextre emendat. Communica L c. p. a. locum hactenus mihi plane ignotum e codice veteri proverbiorum: ,Cotyi sacri are,

iamistratum esse huic enim deae apud Corinthios cultae intemerantes ac calamistraturae stud si jormamque

u enditanites sacrificabrens' pud Theocritum Idyll. VI.4o. saga conciliandis amoribus serviens Vocatur γραια Ic--ταρις tales vetulae aut Lunam deducentes de coelo aut alia imaginantes amoris impudici sunt auctores;

Praesuit his sagis Cotytto, et auxilium tulit occupatis vel in quaerendis viris vel ut suriosam explerent libidinem mulieres. Hunc turpem et obscoenum ritum confirmat Iuvenalis Sat. II. 1. Talia secreta coluerunt orgia taeda Cecropiam soliti Baptae lassare Cotytto, quandoquidem illum comparat cum turpissimo coetu seminarum Romanarum sacra in honorem Bonae Deae instituentium, quibus similia fuisse videntur Isidis sacra ab

118쪽

Othone celebrata Sueton Othon. u. c. XII. Domitian. c. I. Intelligitur praeterea horum Usteriorem facem dotes nominatos esse aptas indeque fabulam Eupolidis inscriptam esse, confirmat vetus cicholion ad Iuvenalis verba ,,Cecropiam soliti Baptae Baptae titulus libri, quo impudici describuntur in Eupolide, qui induxit Ath nienses ad 4mitationem seminarum saltantes Lassare psaltriamr Baptae, ergo molles, quo titulo Eupolis comoedi scripsit, ij quam ab Alcibiade, quem pra

cipue perstrinxit, necatus est. Sacra noctu celebrata suisse declarunt verba secreta taedia c. ad extimctam iu-cermam, quod Μartialis XII. 43. dixit de eiusmodi rebus libidinosis CL interpr. ad Iuvenal. d. Henninii l. l. et Politian. Μiscellan. I. . o. Quae cum ita sint, nondum mihi tersuasissimum habeo, quod Cl. ut annus in sine commentationis de nostra sabula constituit, eum potius res per se, ut supra monitum est, et veterum documenta inclinare videantu in hanc sententiam: Cotytto et sacra habuit Athenis et mystas, qui adhibitis certis eremoniis alios bis oste.. xiis initiabant. Deos undique in sua urbe conquisiV rant Athenienses atque multum ponderis, ut mihi quidem videtur, habet vocabulum Cecropia, quo doctus Iuvenalis utitur atque diserte Athenienses significat horum sacrorum propagatores; meque credibile est Synesii ep. a. sententiam. Cotytto fuisse quasi supremam deam Ain niensium AE singulari Eupolidis fabula universim et diastincte traditam esse, nisi alia certa testimonia ante oculos habuisset auctor Inscriptionem sabulae ex ipsis horum sacrorum Ceremoniis videtur sumsisse poeta, quο

niam ex ritu vetustissimo in omnibus fere sacris hominus lustrabantur lavatione, quem actum καθαρισιεῖν apudor euoc in nostra autem sabula sine dubio βαπτρειαν

119쪽

nominatum legimus Poli. VIII a P voca μπτειν utitur Eupolis in hoc versu: Bαπτειν τα κάλλη α πρισεμνα τῆ θεα.Etym M. p. 486. 7. munc versum fragmentis nostrae fabulam addendum esses iam dudum conieci. metrum emendavit Μεinehe in Cur crit. p. 17. Perperam cit tu versus apud Μeinehiu Adsuerunt igitur sacerdotes βαπτιζοντες se βαπται, non vero ita, ut hoc nomen

pro aermino technico haberetur, sed ab Eupolide hac significatione fictum vario iocandi ridicularumque acti num satis largam copiam praeberet Similli modo Socrates λεπτοτατω λῆρων ιερευς Aristoph. Nub. 358. i ducitur et Strepsiade. v. 254 sqq. ridicula solemnitate

Consecrans, Renuissima farina totum conspergon et ii

gens Baptae munere quodammodo fungitur Aliam i terpretationem, ut videtur non satis Probahilem sequiatur Hemsterhusius ad Luciani Nigrin. o. 14. . I. p. 53. ed. Reitet. et Reitatus ad Lucianum adversus indoctum c. I III. p. 422 Sententiae a G. Valla in commentario ad Iuvenalem Alcibiadi traditae fontem, quem Cl. iuumannus aegre desiderat, in disticho Graeco, quod supra retulimus vel 4n alio eiusdem argumentie e non sine probabilitate coniicere mihi videor. Strabo . p. 4 o. ex Aeschyli fragmentis sacra deae ita describit, ut cum Phrygiis convenire videantur; nominantur multa instrumenta in orgiis his adhibita veluti β03ιβνκη μυλορια πρεπον οργιοι Poll. IV. I.), aeratae erepitaculae, tympana cet. In fabula Eupolidis mysteria

admodum tumultuosa et rantur, ut solent esse Thracum sacra adhibebatur rhombus, instrumentum musiacum, quod pulsum magnum edebat tumultum Schol. ad pollon Rhod. I. 139. IV. 44. Plio Lex. V. Diu βος. E m. M. p. 7ο7. o. , neque sistinctant tympanis

120쪽

et trigonis ut illa Athenaei ex nostra mula laudatara monstrant re p. 38. .:Dς καλως μὲν τυμπαν MMDδαχην λει τριγωνοις. Coronae in sacrificiis usitata mentio sit apud grammaticum in Behheri Anecd. r. p. 4 q. Vehementer potatum esse declarant hi versus:

Grammati Gr. 6. 24. et Ἀνοσια πασχω ταῶτα, - μα τας Πιπας, noλλοὶ μὲν ον δίκαια, ναὶ κα τὴν κρα30 7'. Athen. IX. 3 o. . Priscian de metri comicis p. 1328. II. ed. Pulsch et illae denique exclamationes ebriis usitatae: ναι σαβαι lIo Alexandrin. ονικα παραγγέλματα. d. indori. 36.as. Comoediam vero completam suisse cuiusvis generis flagitiis declarant haec apud Lucianum advers indocti c. 27. . III. p. III. d. Rettg: ον δε Ἀριστο pανην καὶ τον υπολιν ωποδέδυκας ανέγνως καὶ τὰς απτας τοδρῶμα λον; τ' ουδέν σοι τακε καλκετο ιδ' ρυθριήσας γνωρισας αυτας

In Baptis Chaereas perstringebatur Schol ad Aristoph. Vesp. 85. et Alcibiades, cuius vita inconstans et impietate inquinata satis nota est ex Plutarchi descriaptione. Locos multos collegit Boechbius in libro Siaat haustiali derotheneres p. 315. s. then. XII. p. 334. Insanam eius libidinem comico sale perfricuit Eupolis in Parasitis Athen. XII. 35. x luti Alcib. c. XIII. Pericle summas rei publicae Atheniensium tenente semina interitus et perniciei sparsa, orto bello Peloponesiaco mortuoque Pericle ipsum fructum protulerunt. Athenienses antea victoriis clarissimis terra marique

portatis illustres et opibus undique collectis tantam divi-