장음표시 사용
261쪽
Consternunt ferram concusso stipite frondes: Ipsa haeret seopulis, et, quantum vertice ad auras AEtherias, tantum radice tu Tartara tendit: Haud secus assiduis hinc atque hine voeibus heros Tunditur, et magno persentit pector euras Mens immota manet laurimae Volvuntur inanes. Tum vero infelix satis sexterrita Dido Mortem oras taedet coeli convexa tueri. Quo niagis inceptum peragat lucemque relinquat, Vidit, hinnoromis quum dona unponeret ariS,
Horiendum dictu, latices nigreSeere nerOS, Fusaque in Obscenum e Vertere in Cruorem.
Hoc visum nulli, non ipsi effata sorori. Praetorsea fuit in tectis de marmore templum Conjugis antiqui, miro quod honore colebat, Velleribus niveis et sessa fronde revinetiam :Hinc exaudiri voces et verba vocantis Visa viri, nox quum terras obsevi a teneret: Solaque culminibus erasi carmine bubo Saepe queri, et longas ita fletum dueere OeeS. Multaque praeterea afum praedicta piorum
Terribili monitu horrificant. agit ipse svi sentem
In somnis serus Dea ; semperque relinqui Sola sibi, semper longam incomitata videtvi Ire viam, et Tyrios deserta quaerere terra. Eumenidum velini demens vides agmina Pentheus, Et solem geminum, et duplices se ostendere Thebas; Aut Agamemnonius scenis agitatus OresteS, Annatam sadibus matrem et serpentibus atris Quum fugit, ultricesque sedent in limine Dirae. Ergo ubi conoepit vi ias evicta dolore, Decrevitque mori, tempus seeum ipsa modumque Exigit, et maestam dictis aggreSSa Ororem Consilium tutu tegit, ac spem fronte serenat:
Quae mihi reddat eum, vel eo me solvat amantem. Oceani finem juxta solemque eadentem Ultimus thiopum locus est, ubi maximus Atlas AXem humero torquet stellis ardentibus aptum: Hino mihi Massylae gentis monstrata SaeerdOS, Hesperidum templi custos, epulasque draeoni
Quae dabat, et saeros servabat in arbore ramOS, Spargens humida mella Soporiferumque Pal RVer. Hae su caronibus promittit solvere menteS, Quas velit ast aliis duras immittere vi a ;Sistere aquam fluviis, et vertere Sidera retro
262쪽
P. VIRGI LII MARONIANOetumosque ciet manes mugire videbis Sub pedibus terram, et descendere montibu OrnOS. Testor, cara, deoS, et te, germana, tuumque Dulce caput, magica inVitam aestingier arteS. Tu secreta pyram tecto interiore sub auras Erige et arma viri, thalamo quae fixa reliquit Impius, XuViaSque omneS, lectumque jugalem. Quo perii, superimponas. abolere nefandi Cuncta viri monumenta jubet monstratque Sacerdos. VIIae effata silet pallor simul Oeeupat ora. Non tamen Anna novis praetexere funera saeris Germanam redit, ne tanto mente furores Concipit, aut graviora timet, quam morte Sychaei. Ergo ussa parat. At regina, Π penetrali in Sede sub auras Erecta ingenti sessis atque die secta, Intenditque locum sertis, et fronde coronat Funerea Super XUVia ensemque relietum Effigiemque toro locat, haud ignara fulvi i. Stant arae cireum, et crines effuS Saeerdos Ter centum tonat Ore deos Erebumque Chaosque, Tergeminamque Hecaten, tria virginis ora Dianae. Sparserat et latistes simulato sontis Avurni; Falcibus et messae ad limam quaeruntur alieniSPubentes herbae, nigri cum hiete veneni; Quaeritur et nascentis e sui de fronte revulsus Et matri praereptu amor. I pSa mola manibusque piis altaria juxta,
263쪽
Unum exuta pedem Viuelis, in Veste recincta, Testatur moritura deos, et conscia sati Sidera tum, si quod non aequo dere amantes Cui se numen habet justumque memorque preentur. O ... Nox erat, et placidum carpebant sessa Soporem Corpora per terras, silvaeque et saeva quierant Equora quum medio volvuntur sidera lapsu, Quum tacet omnis ager, pecudes, pictaeque VoluereS, Quaeque lacus late liquidos, quaeque aspera dumis B a tenent, somno positae sub nocte silent ΓLenibant om as, et corda oblita laborum. 'At non infelix animi Phoenissa, neque inquam
Solvitur in somnos, Oculisve aut peetore noctem Accipit. Ingeminant vi pN; II SUSque reSU genSSaevit amor, magnoque ii arum fluctuat aestu.
Sic adeo insistit, secumque ita corde volutat: 'En, quid ages rursusne procos irriSa prioreSExperiari Nomadumque petam connubia SuppleX, Quos ego sim toties jam dedignata marito 3 Iliacas igitur classes atque ultima Teucrum Jussa sequari quiane auxilio juvat ante levatos, Aut bene apud memores veteris stri gratia facti ΘQuis me autem, sae velle, sine, ratibusve superbis Invisam accipiet 3 nescis, heu perdita' necdum Laomedonteae sentis perivi a gentis 3 Quid humi sola fuga nautas comitabor ovantes ΘΑ Tyriis omnique manu stipata meorum Inseraret et, quos Sidonia vix in be revelli, Itu sus agam pelago, et ventis dare vela jubebo ΘQuin morere, ut merita es, erroque merte dolorem.
Tu lacrimis evicta meis, tu prima furentem HiS, germana, mali oneras, atque objicis hosti. Non licuit thalami expertem sine crimine vitam Degere, more serae, tales nee tangere curas Non servata fides, cineri promissa Sychaeol Tantos ista suo rumpebat pectore queStUS. Enea celsa in puppi, jam certus eiindi, Carpebat somnos, rebus jam rite paratiS. Huic se sorma dei vultu redeuntis eodem obtulit in somnis, vi susque ita Visa monere eSt, Omnia Mercurio similis, vocemque coloremque Et erines favos, et membra decora juventae: mate dea, potes hoc sub casu dueere somno 3Nee, quae te cureum stent deinde pericula, cernis 3 Demens' ne Zephyros audis spirare secumdo ΘΙssa dolos diuumque nefas in pectore VerSat,
264쪽
Certa mori varioque irarum fluctuat aestu. Non suis hinc praeceps, dum praeeipitare potestas Jam mare tutari trabibus, saevasque videbis Collucere laces, jam servore litora flammis, Sirio his attigerit terris Aurora morantem. Eia age, rumpe moras. Varium et mutabile semper Fomina. Sic fatus nocti se immiscuit atrae. Tum Vero neas subitis exterritus umbris Compit e Somno corpus, Sociosque satigat: iraeeipites vigilato, viri, se considite transtris Solvite vela citi. Deus aethere missus ab alto, Festinare fugam, oriosque incidere si es, Eoo iterum stimulat Sequimur te, Anete deor im, Quisquis es, imperioque iterum paremus VanteS. Adsi O, placidusque juves, et sidera coelo Doxtra seras. Dixit vaginaque eripit ensem Fulmine a strictoque serit retinaeula ferro. Idem omnis simul ardor habet rapiuntque 1 ruuntque Litora desseruerea latet sub classibus aestuor Annixi torquent spumas, et eaerula verrunt Et jam prima novo spargebat liuatine terras Tillioni eroedum linquens Aurora cubile. Iregina e speculis ut primum albescor ileem
Vicit, et aequatis classem Procedere Velis, Litoraque ut aeuo sensit sine remige Portus. Terque quaterque manu pectu i ercussa decorum.
Flaventesque absuissa comas, Pro Iul iter ibit Hie,' ait, it nostris thiserit advena regnis 3
Non arma Oxpossient, totaque ex urbe Sequentur,
Deripiuntque rates alii navalibus Ite,
265쪽
Ferte citi flammas, date vela impellite remos. Quid loquor aut ubi sum Quae mentem insania mutat 3 Insolix Dido' nunesto acta impia tangunt 3Tum decuit, quum feeptra dabas in dextra fidesque,
Quem eoum patrios aiunt portare penates lQuem subiisse humeris confectum aetate parentem lNon potui abreptum divellere corpus, et undis Spargeres non foetos, non ipsin absumere ferro AScanium, patriisque epulandum ponere mensis 3 Verum anceps pugnae fuerat ortuna.-Fuisset; Quem mutui moritura Faces in castra tulissem, Implessemque foros flammis, natumque patremque Cum genere Xstinxem, memet super ipsa dedissem. Sol, qui terrariun flammis opera omnia lustras, Tuque harum interpres curarum et Onseia Juno, Noctu nisque Hecate triviis ululata per urbeS, Et Dirae hiltrices, et di morientis Elissae, Accipit haed, meritumque malis advectite numen, Et nostras audit preces tangere porius Insandum caput ac terris adnare neeeSSe St, Et si sata Jovis poscunt, hie terminus haeret: Αt bello audaeis populi vexatus et armiS, Finibus exfora is, complexu avulsus Iuli, Auxilium imploret, videatque indigna Horum Funera nee quum e sub leges paeis iniquae Tradiderit, regno aut optata hic fruatin', Sed cadat ante diem mediaque inhumatus renR. Hae preeor hane vocem extremam cum sanguine fundo. Tum VOS, O Tyrii, stirpem et genus omne satin um
268쪽
188 P. VIRGILII MARONIS Exercete odiisu cinerique haec mittite nostro Munera Nullus amor populis, ne foedera Sunto. Exoriare aliquis nostris e ossibus ultor, Qui sae Dardanios ferroque Sequare colonOS, Nunc, Olim quocumque dabunt Se tempore ires. Litora litoribus contraria, fluctibus undas Impreeor, arma armi ; pugnent ipsique nepotesque
Haec ait, et partes animum Versabat in Omnes, Invisam quaerens quam primum abrumpere lueem.
Tum breviter Barcen nutricem assata Sychaei; Namque suam patria antiqua cinis ater habebat: annam cara mihi nutrix hue iste sororem; Die, orpus properet fluViali spargere lympha, Et pecudes secum et monstrata piaei da ducat: Sic veniat tuque ipsa pia tege tempora vitta. Sacra Jovi Stygio, quae rite incepta paraVi, Perficere est animus, finemque imponere UriS; Dardaniique rogum capitis permittere flammae.
Sic ait Illa gradum studio celerabat anili. At trepida et coeptis immanibus stera Dido,
Sanguineam volvens aetem, maculisque trementeSInterfusa genas, et pallida morte sutura, Interiora domus, rumpit limina, et altos Conscendit furibunda rogos, ensemque reelaidit
Dardanium, non hos quaesitum munus in USUS.
Hi postquam Iliaeas vestes notumque cubile Conspexit, paulum lacrimis et mente morata, Incubuitque toro, discitque novissima Verba: muleos exuviae, dum sata deusque sinebant, Accipite hanc animam, meque his exsolvite euris. Viri, et, quem dederat em sum fortuna, peregi; Et nunc magna mei sub terras ibit imago. Urbem priBelaram statui mea moemia vidi; Ulta virum, poenas inimico a fratre recepi: Felix, heu nimium solix, si litora tantum Nunquam Dardaniae tetigissent nostra carinael Dixit et os impressa toro, moriemur inultari Sed moriamin i ' ait Sic, si juvat ire sub umbras. Hauriat hunc eulis ignem crudelis ab alto Dardanus, et nostra seeum serat omina mortis.' Dixerat atque illam media inter talia ferro
Collapsam ast iciunt comites, ensemque cruore Spumantem, Sparsasque Inanias It clamor ad alta Atria concussam bacchatur ama per urbem.
Lamentis, gemituque, et semuleo ululatu Teeta reminit resonat magnis phingoribus aether
269쪽
Non aliter viam si immissis ruat hostibiis omnis Carthago, aut antiqua Tyrosa flammaeque in enses Culmina perque hominum volvantur perque deorum. Audiit oxanimis, trepidoque exterrita urSu,
Unguibus Ora Soror oedans et pectora pugnis, Per medios ruit, ac morientem nomine clamat:
Moo illud, germana, uitet, fraude petebas pHoc rogus iste mihi, hoe ignes araeque parabant pQuid primuin deserta querari comitemno Sororem Sprevisti morions Eadem me ad fata vocasse :Ιdem ambas erro dolor, atque eadem hora tulisset. His etiam struxi manibus, patriosque Oeavi VOee deos, sic te ut posita crudelis abessem ΘExstinxti me teque, soror, populumque PatreSque Sidonios, urbemque tuam. Date vultaera lymphis Abhiam, et extremus si quis Super halitu errat, Ore legam. Sic sata gradus evaserat altos,
Semianimemque sinu germanam amplexa fovebat Cum gemitu, atque atros testabat VeSte eruoreS. Illa, graves oeulos conata attollere, ru SUSDefidit infixum stridit sub peetore Vuli1IIS. Ter sese attollens cubitoque annixa levavit: Ter revoluta toro est, oeulisque errantibus alto Quaesivit caelo lucem, ingemuitque reperta. Tum Juno omnipotens, longum miserata dolorem
Dissiciles tu obitus, Irim demisit Olympo,
Quae luctantem animam neXosque resolVeret RrfUS. Nam quia nee sat merita nec morte peribat, Sed misera ante diem, subitoque ReeenSa furore,
Nondum illi flavum Proserpina vertice crinem Abstulerat, Stygioque eaput damnaverat Oreo. Ergo Iris croceis per coelum roseida semiS,
270쪽
Millo trahon varios adverS sole colores, Devolat, et supra caput adstitit: Mune ego Diti Sacrum jussa sero, teque isto corpore OlVO. Sic ait, et dextra crinem secat Omnis et una Dilapsus calor, atque in ventos vita reuessit.