Albii Tibulli Quae supersunt omnia opera varietate lectionum novis commentariis, excursibus imitationibus Gallicis vita auctoris et indice absolutissimo instruxit Philipp. Amat. de Golbéry ..

발행: 1826년

분량: 705페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

ELEGIARUM ARGUMENTA. viii

pervenerit ut etiam sine Delia vivere posset, quam eleg. , V, vi , lib. dentio , licet nuptam, in deliciis habuit, non iuvenili quidem et puro igni. sed libidinoso et laseivo: puella iam plures

admittente: illa quidem tam multia negat... sic etiam deme Pernegatusque rim. Hane elegiarn cum sexta quintae praefigas.

CARMEN PRIMUM IN MESSALA M.

Primum excusat tenuitatem ingenii sui. Inde laudem orditur a virtutum praedicatione, quas in castrenses et forenses dispescit: comparat Messalam cum Ulvsse; cujus mentione iacta, in errores eius evagatur. Commemoratis postea populis, ex quibus triumphos habi- ineus esset Messala, incidit poeta in descriptionem orbis terrarum. Denique addictum Messalae se prostetur in perpetuum. Si quaeras quo tempore hoc carmen Scripserit Tibullus, respondebo, nunquam.

Sulpieiam laudat, pulcherrimam et jucundissimam puellam, quam Cerinthus deperibat , mutuo amore fruens. Martem advocat ipsum ut illam mirari possit halendas Martias de more celebrantem; postea vota suscipit pro hujus sesti selici red tu.

CARMEN III.

Queritur Sulpicia, Tibulli ut opinor verbis, ob Cerinthum v nationi deditum; hunc in posterum sequi vult ad casses et per silvas. Elegite quae Cerinthum et Sulpiciam spectant, tunc temporis scriptae videntur, quum Tibullus amore in Deliam liberatus, Nemesia non

dum noverat

CARMEN IV.

Tibullus suis ipsius verbis usus, nulliqtie sublatens seto nomini, Phoebum advocat, ut aegrotanti puellae medicas applicet manus : solatur deinde Cerinthum amatorem.

112쪽

omine SulpicIae Cerintho mittitur hoc carmen , quod revera Tibulli est. Occasione natalis vota pro mutui amoris constantia facit puella.

CARMEN VI.

Tibullus ipso natalem Sulpiciae diem telebraturus, ad Iunonem preces landit, ut amorem Cerinthi perpetuum conservet conjugio quo faveat, quamquam puellae matre non adnuente.

Potita votis suis puella et Cerinthi amplexibus perfruita exultat prae gaudio. Noli mirari eam absque ullo pudore omnia aperte edicere, cui Tibullus interpres erat.

In villam ad natalem suum eelebrandum abducta Sulpicia se ab amatore suo divelli aegre fert. Messalae fuisse in eo itinere et festo apparatu Partes aliquas ex v. 5, colligitur, unde etiam suspicio fit, Messalam amavisse Sulpiciam. Αn vero Messala ad natalem celebraudum rus eam invitaverit, quod Scaliger tanquam exploratum ponit, equidem non diserte commemoratum video. Quid Z quod nee illud admittendum videtur quod ad natalem suum in villa celebrandum illa aliaucta putatur; nam e sequenti earmine potius siestatuendum : quavis alia de causa rus illam abiise : incidisse tantumiise in illum ipsum diem qui puellae, natalis erat. Nam Cerinthi x ix esse potest, quia Moisus adjectum est. ΗΕYN.

Cerintho Sulpicia xe natali Romae manSuram esse uuntiat.

Vulgaris puellae amplexibus indulsisse Cerinthum suspicatur Sul picta , eumque hac de re reprehendit.

113쪽

ex ELEGIARUM ARGUMENTA.

Sulpicia ex febri laborans , Cerintho se sollicitam esse de ipsius amore profitetur et se convalescere, idem si Cerintho fuerit o latum, cupit.

CARMEN XII.

Levitatem suam, quod Cerinthum reliquerit solum, excusat puella.

CARMEN XIII.

Haec elegia mea sententu ad Deliam pertinet, et post primam libri primi legenda esti ordine vero temporis servato eam merito qua iam numeraveris. Jurat poeta puellae suae, se ei uni perpetuo se viturum : mox quum se praecipitanter hoc jurasse intelligat, quum puella hac constantiae professione adduci possit, ut de ejus amore nimis secura , in alios ipsa amores proclivis sit, ad preces supplices confugit.

CARMEN XIV.

De perfidia puellae sollieitus , tantum hoc in volIs habet ut ipse surdus sit. Hoc carmen, quae mea sententia sit, optime post quintam primi libri elegiam legetur , lasciviente iam Delia et alios amatores elam marito clamque Tibullo admittente.

De singulis argumentis, quatuor librorum ordinem secuti, jam quae sentiremus diximus. Superest ut elegias secundum seriem temporum disponamus, denique ut Scaligeri trajectiones cum vulgatis editionibus conseramus. et rursuS vulgatas editiones et libros scriptos cum illius depravationibus. Τres igitur submittimus tabulas quarum prima et gias ordine chronologico exhibet, reliquae vero duae vulnera a Scaligero Brouc usioque illata sanant, comparan disque inter se variis editionibus inserviunt. Disilired by Corale

114쪽

ELEGI E SECUNDUM SERIEM TEMPORUM DISPOSITIE.

Num et ar hiei ordinem indieant quo quaeque elegia composita fueris. γ

. . XIII. Libri quarii.

5. . . .

. . I. Libri secundis

. . VII. Libri primi.

. . II. Libri tertii.

8. . .

. . III. Libri tertii

. . IV. Εjusdem.

. . I

I. . . .

. . VI . . VII

. . V

. . V. Ejusdem.

.. XIV. Libri quarti.

7. . .

. . VI. Libri primi. 8. ΕLEci IV. Libri primi.

. . . IX An. U. C. sere 727. An. U. C. 728, as ad r3a vel σ33. - Hue usque Deliae regno subditus vixit.

: Mii iuuin ip eiani tres illae elegiae.

115쪽

3a II. Libri secundi.

De Sulpietae ei Cerinthi amoribus fortasse annis 73a , 733, eouser piae Amore in Nemesin ardebat, ut vibdetur: exeunte an. 733 ad 735vel sortasse 736.

116쪽

TABULA SECUNDA,

LIBER PRIMUs.

5, 6.

3, 4.

II, II.

is, 16.

7, 18.

II, 22.

as, 26.

M , M.

37, 38, 39, O.

-59 6.

ELEG. V.

37 ad s

1 38.

9- Ο.

117쪽

TABULA SECUNDA.

LIBER QUARTUS.

118쪽

UBER PRIMUS.

1, 2.

5, 6.

9, IO.

7, 8.

7, 3.

35 , M.

33, 3έ.

3, c.

59 6.

5 78 s

ELEG. IV.

35 8.

37-56 ad L

33, 34.

- , ΤΟ

119쪽

exui TABULA TERTIA.

ELEG. VIII. I ad s. ELEG. VII. I ad s.

67 ad L

79, M.

120쪽

ELEGIARUM

URER PRIMUS. ELEGIA PRIMA .

Divi Tias alius fulvo sibi congerat auro, Et teneat culti jugera multa soli.

. Hane Elogiam ord ne prirnam esse, sed tempore postremam dicit Seciliger, qui non solum in hac re, sod oliam in singulis distichis ordinandis, pro libἰio et auctoritate ina. gis quam ratione ceria et perspectaversalus est: constat enim Tibul lum in Deliam amore arsisse , antequam Nemesis eum suis legibus adstrinxerit. Leg; mus apud Ovidium,

iti liberi III Amorum , Eleg. ix, 55:- Delici discedens , felicius, inquit. amata Sum tibi : vixisti, dum tuus ignis eram. Cui Nemesis, quId ai, pi hi ,itii mea dcinitia dolori ' Me tenuit moriens de sciente manu. Mi. Diomedes ρrammaticus, libro tertio de Poematis petieribus , hoc Alitichon re serotis scrib i eonserat; sed codices omnes miro consensu exhibetit e gem . nisi sorte ne ensis, qui congregas. a quodam inepto librario exaratum, asseri. De hoc loeo vehementer inter doeios disceptatur. Codices sere omnes mn a lesti iubent: quam lectionem Vulpius, Caesius, Hetilei, I. Il. V s. et nuper nacti. ample-eiuntur. Sicilius contra et reliqui Omnes muDia praetulerunt: dicunt enim jugeri sena per esse certam magnitudinem. I. II. Voss. opinatur illos sese poeticae rationis imprudentes ostendisse e iugera enim magna

nihil si nisi re, nisi jugera late porrecta, vel, si malueris, iugerum longum tractum. Semeitir poetae exclamai Bachius) misyna. ei habeant mυIIa rei rusticae scrutatores, a quibus prosectum est. Isis praemissi i et Lach. exempla admoverit, iti bus domo si rationem suam ab solvant, ut magnia MIentis. Virgil.

SEARCH

MENU NAVIGATION