장음표시 사용
121쪽
Quem labor assiduus vicino terreat hoste,
bus, ubi sἰ militer ia Iausurpatur, sit,i conflare posse; ait enim noster poeta, lib. Ili, Eleg. IlI, vers. 5:κ Aut ut mulsa mei reti ovarent iugera tauri, Et magnas messes terra benigna daret . . Id. in libri secundi Ele g. iii , έi: M Praedator culpit immensos obsidere campos, Ut muDo innumeram iugere Pascat ovem. is Haec exempla certo ad rem propius occedunt ii iam illud Horatii, a I. H. Voss. relatum. Illic enim imm G a codem sensu scribitur quo in Oroa : adde quod e; multa quibusdam codicibus insit. verbi gratia, Si alii, Dacii, Vossit, Gotharioque secundo: accedit praeterea quod in V. C. Di me dis libro citato, teste Heliasio,
3. Haec scriptura e eodice Parisiensi et ex edit. ntini 1 7 a sumpta. nobis lectione adstrius melior visa est. Hoc distichon a quibusdam spurium interpolatumque dicitur, ita ut in nonnullis editionibus desit. Heynius , qui illi in editione sua locum patefecit, tamen non dubitat quin sit eradendum ' re Sic autem ei primum distichon parum respondet: nrem qui ad litic sub signῖς habetur, etsi sorte ille congerere divitias dici possit, nondum tamen ille tene culta iugera soli; aut si tenet, alie
num tamen hoc nunc a tota sontentia. Alioqui bene convenit hoc quod in nota posui: duplex ex militia lucrum praedae et assignatorum agrorum ti . l . respici. Cogitabam de veteranis limitaneis itiimperii suibus adversus barbaros collocatis, qui et agros tenere et
simul militiae te rores experiri poterant : Tibulli aetate nondum leuione, in limitibus habebantur. Ita
Vcνo versus a seriore Poeta insertos ct edere necesse est. Haec quidem Heynius. Nobis aliud credere recesse est. scit. doctis imum illum virum e Tibullo mathematicum, non poetam cisi xisse , quippe qui Omnia quaecunque ille dixerit, ad verbum interpretatus sit, ut de uno ac eodem milite incommoda militiae intelligenda viderentur. Quo facio verbum tenet mirum in modum urget Heynius, quasi opus esset milite nunc agris suis insidente. Nec video quid impediat, quo mitius hostis vicinus dicatur, non quidem agri; sed ipsius militis nunc stipendia facientis laboremque suscipi eulis , quo in
Posterum Iugera m ua vel multa acquirat. Sed Heyn. alia his versibus inesse declarat, quae nos Premant.
H Quomodo, ait, hoc seri potest ut
labor terreat'. . . . terrerit mala,
perieula, discrimina ; labor autem, quippe qui tolerandus est, Premit,
urget, Exercet. o Pace lanti viri labor etsi tolerandus. tamen anxius esse potest, ut merito terrere di catur ; absint itaque emendationes exocca . temeri. ρ or.'Denique Heynius verba classicia pulsa increpat. o Classica cani vel instari di cuntur, non pelli; aut igitur exoleverant litterarum ductus in vetere charta et male reparati sunt , aut debetur totum distichon homini docto ex seriore devo: ci classica pulsa videri poterant quoniam tympana pulsa cogitabat, quae Nunc signis milliaribus edendis adhibentur. MI. H. V s. hanc Occasionem in IIeynium, quasi in hostem, invadendi nacius, eum merito rescilii, Lucretium Catullumque secum adducens , qui uterque pellere humum Pedibus dixere ; quod quidem minime litem dirimeret, nisi apud
122쪽
Martia cui somnos classica pulsa lugent. Me mea paupertas vitae traducat inerti. 5 Dum meus exiguo luceat igne sotus.
Ipse Seram teneras maturo tempore viles
Rusticus, et facili grandia poma manu ;
citat ex Pluitieehi ei Claudiani libris, quorum prior dixit Mei κ' mis dirae καὶουσιυς alter XVII, 3ia: vi Qui nutu manibusque loquax; cui tibia satu , Cui plectro pias da Chelys. πή. I. II. V oss. hoe loco reposuit quoi pro cui, ut i, v , 3i ; et I , x,ήέ. At per reliquos libros hoc pr
non eo in mira versatur varietate. Praestat in his earminibus retinere eui: codex Par s. semper cis habet, nunquam ν- . 5. - mea. Haec verba a quibus
dam delieatioris ingenii eruditis damnantur , ut geminationem partim elegantem eontinentia. O ut nam i, ii emunc lae naris homines ante Lucretium et Ciceronem vixisse nil Cerio eos meliora edocuissent : nam et Lucretius et Cicero frequenter huiusmodi geminationibus usi sunt; vide sis. lib. III, vers. dii et lib. V, vera , 336: lib. VI, vers. sa6. Tum et VI milius, Georg. lib. II, vers. 3α8 :IEn. V, 4 3 -Traducere , tradere, reddere : dare se otio, litteris, ενι
s. Codicibus permuli;, inest lectio exi o quae viris doctissimis polior visa est, ut Heynio, I. ILVOM ciliis.
que. Exemplorum nubem a Brou - vhusio coacervatorum missam Dei mus e nec enim quia Martialis rammmanem dixit, vel quia apud Papinium foetis pervitia nomἰ natur , idcirco apud Tibullum ubique epitheton assi vis textu ἱ obtrudendum est. Occurrit iam idem epitheton superiore disticho. Vocem exiguo cum tenui late portae beate convenire quisitis, clari possit y Brouckhusius opinatur, di Ordare Acendi verbum ab exigui late ignis; nam eo verbo seriptores latinos semper de ignibus magnis usos esse. Acula scine distiti.
ei o l dolendum tamen , quod Plinius , lib. XV HI, idem de eleindelis
usurpaverit. Ut ut est, scribenti Tibullo non adsuimus; scripsit quod placuit : evanescant igitur erudi torum disputationes , quorum alii super illius Deo perpetuum ignem
arcendunt, alii contra restinguunt. Iluset hius senteni ad nostrae adve satur a ait enim. M lectio assirio vel propter repet tionem vocis reii- Detida e 1l; suaviter enim Deus Tibulli assiduo igne lucens opponitur assiduo militis labori: is denique lapidὰm laudat apud Fabretum inscrip t. cap. IV, p. 283, ubi legitur:
,uit ii lud quod sequitur, Nee spes
destiua . statuens hoe cutii superiore ita cohaerere : durn ineus lacus assidue luceat, nec seges eludat sementem. Hoc in erroram eoniicitHeynium, qui, etsi prIstitium servavit versuum ordinem, longius tamen Scaligero progressus , eoti tendi i di aiichon hoc, pro fragmento a caeteri
123쪽
Nec spes destituat, sed frugum semper acerVOS Praebeat, et pleno pinguia musta lacu; Nam veneror, Seu stipes habet desertus in agris,
dἱverso, habendum esse. HEss IK. Manisosto a Sealigero in casses induetus est Heyn. nihil enim melius decurril quam sententiarum ordo. Poeta, qui mo/o militiae ineom.m da . nune rei rusticae labores reseri : ita arborum, inprimis vitium,
deinde arationem , et rem pecua-rIam, vers. α 5-3s. 9. Nec spes deris ML BroucIlius
iubet Oem maiuscula littora designari , quippe quae in deorum numero censeatur : vi Hane Rcimani
credebant mortalibus singulis, simul atque in lueem forent editi,
lana cum genio hono adesse praesto. Quare et sPEN GENIALEm vocarunt , ut ἰn nummis ot lapid hus saepe reperitur οῦ Μ vide apud Bo-ehardum , lom. IV, Antiq. p. 3o , et apud Gruterum , Cit, i. Mulier
est stolata, corolla florea erinem redimita, spicas quinque sinistra gestans eum ducibus papaverum capitibus : ad pedes flat alveare, ex summo alveari prominent duae rosae, unum eaput papaveris , spicae qua luor ; in hasi haec verba:
Sed hune Paeorum negotiat rem Risse , indieat ad eaput d ae sarcina in qua merces colligalae. BROUcΚΗ - Spem non deam esse , sed rem ipsam quae sperando exspectatur, se . largos frugum proventus, bene mo
BAcΗ Nobis pariter videtur spes ut animi assectus hoc loco reponἰ: eodem sensu , Norat. lib. I, Od. - tae summa brevis Mem nos velat inchoare longam. Nio. Apud Propertium volum huius simile invenies , lib. III, El. xv , vers. t : o Dummodo, purpure spumeni mihἱ .d lia musto, Et nova pressanies inquinet riva pedes : in ei IIein,ἰυ, hoc disiicho fretus, loco του ρinoia desiderabat s timea. aliique suas nugas admoverunt, inter quo, Servius Ovidium valde reprehendit, quod musium plurali numero dixerit.. i. Die versus apud Brouckhusium de imus quintus occurrit, magno iuneturae detrimento, quae haec est i selicem frugum ex agris ei vineis proventum sere, sperare licet: quum pietas mea diis cordi non esse
nequeat; nam veneror, etc. - Iniel.
ligendus autem Hermes . vel Hermae, quales, Silvan I, Panes, Bacet ἰ, Priapi ex signo vel lapide frequentes in agris reperiebantur; ad idem genus spectati l Termini. IIosTerminos, seu rudia deorum agrestium signa . ait poeta se Maenerari. debito honore asseero. Fiehat autem hoe eorolli, signti imponendis, insulis in. i ieiendis , 3npeiniisque ut unguen to Hὰrmas delibuerent : qua de re
vide Apuleii Florid. I, pr. et ibi Colum. pag. is et Clement. Alex. I, pag. 843: adi Cie. Vere. IV,
35. Exstat etiam inter tabulas Heseeulanenses depicta talis religio, lom. IV, pag. a i6.-Stipes desertus non est, ut recte I. H. Voss. monet,
124쪽
Seu vetus in trivio florea serta lapis : , Et quodcunque mihi pomum novus educat annus, Libatum agricolae ponitur ante deo ;Flava Ceres, tibi sit nostro de rure corona is Spicea, quae templi pendeat ante fores; Pomosisque ruber custos ponatur in hortis,
des s. quae Brouehhus; ἱ explieat Ioesl, sed ἱn loco deserio si. e. itisrequente positus: Properi. l. xx , 36:- Roscida desertis poma sub arbo
dici quae ex floribus sunt aut con texuntur : iti ribis auisem videtur esse irati latici quaedam si me iucunditatem significet . et pulchritudinem atques amabilitatem : idque magna exemplorum copia dem rastrat. 33. Novum anni tempus, Q. sive autumnale sive aestivum, quod poma nascentia temperie sua fovet. 1 Oeentin est e cos vel simpliciter prinseri, gignit, ut it, tu, hus , 31 : M IM-tasve quantas hortus edit at nullus. v Annum voeabant quamlibet anni partem, addito epitheto discretionis grai a. HRYN. c. Codex Paris. com editione ann. ιέγα et aliis codicibus MSA, ex. hibet orie decim. Mureius correxit nitar anu deo. In erat e diei C lotii agri Iam . . . deum . quod in Excerptis Antonini Poechἱ legebatur. Alii omissus... deos maluerunt, in quibus Barthius , et Joann. Prii aeus qui et interpretes hoc non ad veri Isse indignatur. An DucxΗ - Ah,Olute lici dicium deum agricolam vix alium esse putat Heyn. quam Priapum ; Brouckh. et lieinsius Veriumnum intelligunt, Baeh. Silvanum,
quem etiam hoe loco I. s. veneraliar ; sed , ulpius, cuius in sententiam eundum renguimus, qu m rutique agriculturae praeiadem hie designari, existimat.
15. Videntur ei alii dii rurationi,
praesides cororias spiceas gestasse et aperie hcie le,latur noster poeta in
sine huius libri, El. x , vs. aa. ni
non apitur de e rona quae erines re
mea noxia uota. . Hic autem lem
pli appellatione poeta sacellum desi
i . Ati se dicitur quia minio pictus et notum ex lusibus. II Lo. Lambinus donasti legebat in Norat. lib. I, sala r. vm, vers. 3 , et Lucas quoque Fruterius, Epist. 5 , adsentieti te Livineio - Sed poni diei iue Priapus vertio proprio , quod sedem notat certam ae stabilem, ubi ille
perdius et pernox excubias agat contra fures, tam volantes quam ambu
lantes. Sic ipse de se praedicat: - Pa rum est Misellus fixerim quod hie sedem , Agente terra per canteu Iam rimas, S ticulosam sustinens die aestatem a Parum quod linos perluunt sitius imbres, Ei in ea pillos grandines cadunt nostros, ni getque dura barba vincta crystallo ;
125쪽
Terreat ut saeva salce Priapus aves.
Vos quoque, selieis quondam, nunc pauperis agri
Custodes, sertis munera vestra, Lares lΤunc vitula innumeros lustrabat caesa iuvencos;
Partim quod cie la sub labor hiis tu ce , Parem diebus perv;gil traho noctem. v Uine noster poeta, credo, miserius numinis Ficulnei, minus in e mmodam ei stat onem optat,
huius libri Eleg. Iv : is sic rimbrosa tibi eoni ligant tecta, Priape, Ne
leelio orea, ut apud Virgil. 2En. II, vs. a 79, Gream seroans sud -- falcem; et Georg. I, 5O8, cureae rigidum falces con Λών - . ensem. Codex Aschew. et Gollicitius habent sinens. scilicet aves , quam Ieelionem Gebhardiis amplexus est, quocirca a Brouch husio reprehenditur , idque merito: nam vulgataleellono nihil simplicius. 39. Quidam codices, inier quos regius , felices exhibent, minus he. ne ; sic enim perit oppositionis gratia. Felix ager qui proprie serax, bcinus est ox oppositionis lege , hoe loco est dives, copiosus, herae instruetus, villa opulenta. 4ie Virgil. EH. Vll. 3ι, Hos es paveris homu . eodem sensu ul h. l. Rospicit citatem tempora Loli; ei vilis, quibus patrimonii partem per proscriptio
dio. Haste est librorum ieelio, tantum non omnium , cuius elegantiam Don rapientes editores primi, substituerunt nos quod erit cittamen ei iam in eod. Paris. . Feriis muneris Destris est, iure quodam vestro citi seriis, accipitis, munera Notis P si is. Hus il x. - Lares. Vulpius, seculus stat Ium, compitales intellinii. Melius Brouehhusius silvestres . sive agrestes. De rebus quae Laribus osse rei solebant, Calpurnium Ddecis,
moratur in lapide luculento, P. et Oa, Col. 5, quem vietim in quaria decima urbis regione traiis Tiberim 'ponit P. Vieior. Ilos inter Lares praecipui fuisse v de Diue Silvanus et Priapus , ut ex Horatii Epod. II,
fise exhibent. Nihilominus I. H. Voss. ut hoc loco, ita per totum librum tam reponi vult sequente consona qualicumque. Priscianus, pag. 55s, ait: Hane viti em misationem K D aram sciendum eis, quadam se rariau fieri moris ratione; sed Bach. Errare eos declarat, qui unum eumdemque istorum vocum usum opinantur. Ibnc enim plerumque praeteritum. rarius ni iud tempus singulari quadam vi notat, ita ut vel ntineus nostro loeo, vel νυtim respondeatui I, x , 10. Eliamsi una vel altera istarum vocum subintellini debet,liis. I, El. I , vs. 53 et El. N , vs. 4 I. Tum inservii singulis sententiis rona tinuati dis , vel ordine quodam esserendis, sine graviori temporis no talione ; quapropter saepius praesenti
tempori aptatur; lib. I, El. II, vs. 9; El. Iri, vs. 7I; Ei. au , vs. 7 ἰEl. vlis , vs. 43 ; El. x, vs. 53. Haec quidem Baesa. sed paulo infra ad
Dei ani praeceptum , contra suam voluntatem, ipsΡ reveriti . Faletur
126쪽
Nunc agna exigui est hostia magna soli. Agna cadet vobis, quam circum rustica pubes Clamet: Iol messes et bona vina date l
enim tam scribendum esse iis quo que locis, ubi Itine. per se bonum, propter asperitatem consonae sequentis adversatur lin uuae , et mox exempla citat, quibus omnino hie
22. Hostia magna. Multis eodicibus editionibusque inerat lectio parea. sed Mureliis et Scaliger e suis MSSmagna reposuere, quod ruris exiguitati, et lenuitati rerum accisarum , melius respondet. Etenim agna , si pauperis saeuitates respicias, hostia magna dici potest. 23. Agna cades Nobis. Ergo Laribus scierum h. l. factum intelligendum :agit autem de sacro, quo lustrantur greges et agri. Tale Ain harvale sacrum facit agrum .: vide Eleg. yrim. lib. II. Ibi Baechus et Ceres vocantur , et preces sunt ad deos patrios,
vers. I . Et sic quoque annuum sacrum Cereri et Baccho saetum, adgregis lustrationem, extrema hieme, ille uni e iam vere , Virgilius mem rat , Georg. I , 338 ; Sti Hatiria vero Cato de R. R. cap. ac i, in quihus Marti preces saetendas praeseri hii : Forias sementi vas Ovid. Fastor. I, 658. Naee et tilia addueunt me , ut saera eiusmodi lustralia plura inter rustiecis viguisse existimem; alia sorte magis, alia minus solemnia : adhaee minus solemnia et privata , cuiusque religione concipi instituique solita, resero saerum lustrale, de quo h. l. agitur. Aliud est quod paulo post, vs. 35 , memoratur, quod ad Lustra. lionem in Palilibus , XI Kal. Mai. si eri soli iam reserendum est. Ab Omnibus his diversa sunt Scio tauritia, publieum sestum in lustro eondendo
colobrari solitum. URYN.αέ. Bari hius magis impleturum poetieas aures opinaliae , si legatur disse Disa sonis: alque ita et sonum versiculi malle , et consuetudinem poetae : lib. IV, Adv. cap. I. Mihi secus videtur: non quo Barthici plus sapiam , sed quia aurium iudicium esse solet libere muni. BROCC. Codex Regius et tres eorum quos I. H. Voss. citat, lectionem exhibent cumas: quae Omnino salsa videtur.
unus visere pareo. Criliri or inter pretes in hunc locum irruerunt, maximamque ingenii impensam neerunt: ut non saei te inter lol diuersas tertiones et doctorum coniecturas scir ossis, quo te vertas. Cyllenius verba, modo non . parenthesi ineludit. Brouehbus. Nepaiionem deesse exist Imat, quasi seribendum esset :
Non possum visere non continus.
Idem adfirmat, Mamilium de hoc
eloquendi genere exempla colle gἰsse. Mure ius inquit , modo non, est μαγιυουχ/, risirans qui es, re sen- an . Vulpius locum ita explicat tNon modo , inquit poeta , possum enui victu contentus esse , quod antea non poteram : noti lautum longis itineribus valedicere, rem augendi causa susceptis : veruin etiarn in summa animi secur icite indulgere otio, sedens aestate propter aquam sub arbore. At quis est, quin sentiathoe modo languescere sententiam tQuod ad Maligeri emeti dationem altinet, secundum quani legendum est, Quippe ego jam mssum , eam ut
127쪽
Nec semper longae deditus esse viae; Sed Canis aestivos ortus vitare sub umbra Arboris, ad rivos praetereuntis aquae.
ἱnterpolatoris manum olentem reiiciamus , et lectionem eod. Aschew.ei Guel sorbilani tertii adoriamur , scilicet, Iam modo nunc possum. Haec pariter reiicsenda est , licet Baeh. eam amplexus sit; nam al; is eodicib. adversatur. Neque I II. V s. litem dirimit, qui in textum Guyeii coniecturam invexit, quamvis nullis co- diei hu taliam : Iam modo. jam ρυ-
sum. Husel h. omnem versus dux item atque orationis insolentiam tolli posse putat, hac verborum ira
suam Ilusci, E sie declarat : α Ait Tibullus, posse se nune contentum vivere parvo et sed non absolute aquandoquidem, ui scribit IV, i,
IIusebla adfirmatque hoe unice ad oelissimo Sehaesero probari ; do riique addit i in Vel sie tamen malim versum interpungere: Iam s-
sum . modo non conuestis, vipere
pareo, ut adverbia iam ei modo de diverso tompore sumantur , stareo autem reseratur simul ad consensus et ad tino re , f;e ut apud Propertium , III, DI. 39. M Sensus itaque loci huius, si Huschvio consentias,
rit : a P ego qui modo non continus eram pareo. Iam possum pares vipere
conuestis; ita hie versus et tota Elepia opponi poterit loco querulo car- mio Is in MeMalam si 8α- si ), maturius haud dubie et eo tempore scripli,quo nondum parvo contentus erat Tibullus. Vides, amice lector , quanici diligentia doctissimus quisque huic Ioeo quasi mendoso opem ferre voluerit: nee desunt tibi lectiones inter quas eligere poss s. Li-eeat lamen et nobis sententiam proferre simpliciorem . quae nulla varietate lection Is, neque immulatione indiget. Cyllenii parent hostis admittas, simulque Huset hii interpretat; nem , quae nullo modo traiectionem ab illo propositam requiei rei nihil iam Impediet, quo minus hic
versus eleganter et facile pr cedat. dis. Longae dedistis esse et iis. Haec verba ab Ileynio contorti sermonis et ingenii esse dictititur, qui mox addit . totum dist Iehon h. l. sublatumst se velim. Lucretius tamen et ovi.
diis, Tibullo opem laturi praesto sunt; quorum prior, lib. IV, vers. M , dedistis dixit; alter, Met X lii, uai , Dedistis in oribus jam
tam erraresar in HID. x . Betillei. ad Horat; i I, Scit. vi, ras, irius corrigere maluit citra Necessitalem. Nam maximus ut splendor, ita aestus tribu tur caniculae orienti. Alcaeus cecinit : Λ uiως Θω-
α8. Ad risos. I. H. V s. haec vocabula superioris versus voce ins sposcorrupta esse dicit, amplectiturque coniecturam Burmantii, risiam vel ripam scribere iubentia a sed perperam a licet enim exempla congerat, ubi rivus singulari numero usurpatur, nihil hoc modo proficiet: nec impedire poterit, quo minus alia in-
128쪽
Nec tamen interdum pudeat tenuisse bidentem, Aut stimulo tardos increpuisse boves. 3o Non agnamve sinu pigeat saetumve capellae Desertum , oblita matre, referre domum. At vos, exiguo pecori, laresque, lupique, Parcite ; de magno est praeda petenda grege. Hic ego pastoremque meum lustrare quotannis, 35
numera occurrant, in quibus plurali Numero idem vocabulum ponitur, ut uir doetus in Ephem. l; iter. Ien. hene notavit. Horat. III, Od. xul , era. 7 : M Nam gel; los insteiei tibi Rubro sanguine rivos Laseivi s boles gregis. - Virg. AEn. xl, μ8:ω Sanguitiis ille vomens rivos cadit. .:9. Colot. pigens strinum. Regἰus, Guelsorb. 3 ol alii, sirinus. 3o. Brouckh. pro increstiisse, vitiose impia isse. Caeterum hoe distichon apud Scaligerum ei Brouehh.
statim post Octavum versum occurrit. Contra, versus dis ad x8, ni, iisdem post quadragesimum sextum relegantur, nulla sincerἱ ver horum o Inis habila ratione. Isti iusmodi textus turbationes innumerae sunt, nec operae pretium est omnes notare. 3 . Non agnamoe . . . umre. Ed. an. rara , Non agnam ne . . . tum-
Nunc agnamque . . . Iumque. rodex
Gothanus fisusque; Vienensis ρυ- ea , et in margine pigeri. Calpurnius hune loeum ita expressit: α Te quoque non pudeat, quum serus ovilia vises, Si qua taeehit ovis partu resoluta recenti, Hane humeris portare tuis, alosque tepenti Ferre sinu
tremulos, et nondum stare paratos. n3έ. in stiem reiecit Brouckh. aequulus aurium iudicium. Aberatio eri a quibusdam Staiianis IISS :nee tamen Brouckh. Aelere vocabulum ausus est. I. u. V s. quo Crationem aestheo orbari redderet, εἰ est eiecit. vos vero ne loco quidem movendam censemus hane vocem an hil onim molesti inest lectioni pristinae. Caeterum Hunderi ch. ad;ro poteris, ad versum quartum elegiae quartae huius librἱ sustus de hae redisserentem. Ne3n. existimat, post hunc vers. aliqua intereid Me. Iusch-hius haee Heyn i verba reserens, ad- dii r in ego quamvis quaerens, nullum reperire possum lacunae vestigium. 35. Hie versus ἱn editione Brouch
Iusti ei In Sealigeriana, tertius deci
mus oeeurrit. Coni ieiebat Passeralius , passorumque deum. aut certe passoremque dom. ut signisearetur
Apollo Nomiu, : Gobhardus illum
reiiciens , aeutior sibi videtur si pastorem interpretetur ipsum Pana, meum vero exponat mihi propitium: deinde neque ipse sibi placet. Nos simpl ei ter intelligamus , videlicet et pecus simul lustraliam fuisse, et pastorem. Quae et Barthii mens suillib. IV Adv. eap. it. In veteri Κalendario rustῖeo mense Aprili Iegἰ-tur, sora L suanum Ea lustralio
fiebat Palilibus , quae erant XI Kal. Mai. Consere Ovidii Fast. lib. I v,
vs. at et Properi. lib. IV, Eleg. iv, Vers. 7i, Caton. de R. R. eap. . Salis ex hisce constat, vulgarem lo-elionem non debere mutari. Bn.
129쪽
Et placidam soleo spargere lacte Palem. Adsitis, divi, neu vos de paupere menin Dona, nec e puris spernite sietilibus.
Fictilia antiquus primum sibi fecit agrestis Pocula, de sacili composuitque luto.
non ante greges in pascua miliai clausos . Quam fuerit placata Pales et tum cespite vivo Pone forum , geniuntque loci Faunumque Laremque Salso sarre voea : tepidos tune hostia eultros In Luat, atque etiam , dum vivit, ovIlia lustra. nNoster recte placidam vocat Palem , quae parvo contenta sit, lacte pula ac libo et pulie aaresti: eonser Servium ad Georg. lib. III, vs. I, et Arnobium , t h. III. Bn DCxn. videntur non modo vasa lacte plena apposita suisse, sed ei laeto adspe sum deae sἰgnum , nisi poeta libali nona in arci faciam declarat, quod verum arbitror. HETN. - In qui hiridam Siai i libris legitur Pri n. graeca terminatione , quod M. intextum recepit. At San lenius docte dixerat: Wincam formam A vis vocis equirim Onore. Ntillae enim voces, nisi graecae, hoc modo terminandae
sunt. Simile mendum Virgilio illa- tim indicti II uset hius, Eel. I, sa:
AH Arastis Aristis sise , iaM Ge mania rigrin. Charisi iis, Priscianus, et Maximus Victorinus hunc versum Hlantes, confirmant virgilium seniper seripsisse Ararim, T Wim, sicut Irim et Arim.
31. Apud Seciligerum et Brouehi . hoe distichon post versum v gesimum octavum locatur. - Brouckh.
e lihel, Statianis et suis neu Nos bene revocavit pro nec. Codici Paris. aliisque quibusdam inerat, e pavere ;idem Broucth. mulavit, et lectio-
nem neu vos de pavere mensa protulit , quae procul dubio genuina est. Bona de mensa es e titistis dieiin- iur a Cicero dixit murare de m n .
Hie mensa noti est sacra mensa ,
etsi inter uten, lia sacra hoc genus habebatur , sed Tibulli mensa in qua oppositae fruges ac poma sunt, unde pars pra libata diis in ara ponitur. HRYN. 38. Nee e puris sperni e si AH.Sealiger, ex in in Defustatis codice, assumpsit e pareis utibus. pro μυ-ris. Sed recte Brouckhusius : non quam parea essen IIIa masia referesac sed quam essens pisa. De vasis scillibus, quibus pro simplicitate prisca diis libare veteres Latini solebant,
idem multa congessit scriptorum loca. HusCΗx.
verbo connectere amat, quapropter plerumque in tertiam demum se
dem irati,sertur, ut hic et I, Eleg. x, vs. 5. : II, Eleg. vi, vs. 36 ; quod etiam alἰa, seri solet, doceo te Bur- manno ad Ovid. Metam. XIV, 3o. Saepius voci subiungitur ad quam non proxime spectat, uti, Eleg. I, vs. 54; Eleg. IV, vs. a : Eleg. x. 64; lib. III, Eleg. vi, vs. 4 . Insolentius pro e positum duo membra iungit,
quamquam postremum sere loeum obtinet, ut II, Eleg. v, vs. 72 : alias absolute , copula neque praecedente neque sequente, positum; I, El. V,
130쪽
Non ego divitias patrum, fructusque requiro, Quos tulit antiquo condita messis avo :Parva Seges Salis est: salis est, requiescere lecto Si licet, et solito membra levare loro. Quam juvat immites ventos audire cubantem, 45
έi . Locus dulcissimus propter ani mi simplicitatem contenti modico , dummodo otiari et amare liceat.
ΗΕYN. - Fractas et fruges amplectuntur. 4 a. Quidam e d Ices loco ταυ iaco, exhibent agro. 43. Purea seges satis est; satis es , requiescere I ID. Brouckhusius de hoe versu sie disserit: otiosa est lecti vox, quum sequatur Dro; minima mulatione reponebat Ierio Lucas Frulerius, probante Passeratio. Male Lai lamen Nie. Ileinsitis fesso Dol. ad Ovid. lib. I Fas i. vs. α8 . Invitus a viro illustri discedo : sed milii Tibullus in mentione segetis persistere videtur, et tectum intell; gere stramineum, qualia sere sunt villarum modicarum .is IIaee quidem Brouckhus us scripsit, adducens loea quaedam hue m Inime perlinentia. omnes libri consentientes Ierio habent; nec
reseri an subsequatur fors, nec ne
Innumera huiusmodi iterationum exempla, et graeca et latina, in promptu sunt, sed iis non opus est : non enim idem signiscant lectus et torus. Praeterea sensus quem Broue .
profert, aliquid io,ulsi latis coni uel. Tibullus , etsi maiores divitias amiserii , non eo pauperialis adductus est, ut stramineo tecto uteretur. In quibusdam eodd. legitur Pison satis mensa es , verbi gratia, in Excerptis P ehi: quae lectio mihi perabsurda
videtur: Opponitur enim paron seges siticii hus , Vtios His vincos conin amessis iapo. - Parca quoque suere qui mallent. Pro satis os altero loeo
in quibusdam est uno vel paruo hoe et Guel L 3, eum altero in marg. ; nempe in trusum ab iis, in quorum
libris satis era semel tantum exara
44. Loco vocabuli sis Io, se ciliger
ex suis exeerptis solo intrusit; ad dens , sotam Ioram sigi superesse ais. Parcamus memoriae viri excellentis.
Non lania fuit nostri equitis egestas. Soli o habent omnes omnium librI.
Sicilii titius et duo Palat. Gebhaedi habebant mems referre rara die lumtit referre se. reddi quἰeli. Pro Sy I eri , mendose in edd. usque ad scaligerum, et in libris etiam Rogio et Gueis S IAH. I EYN. - H. V M et wunderlichius es referre in textum receperunt, et 'oss. longam notam addidit, qua Scaligerum et Vulpium erroris arguit. Sed quamcun- quo euplicandi viam inieris, eo referae nihil habet nisi notionem movendi, quae quam longe absit verbo oore Deile colligitur. Membra levare est, recreare, rescere corpus I
ro, sive discubitorio in quo epulis cie- cumbebant, sive alius generi, lecto, quo se ab opere aut ab ambulatione relaxandi causa, conserre solebant BΑcΗ.