장음표시 사용
41쪽
isaa ex imitatione Graisorum, qui sem Θmper Ν--τον se Ναυατον scripserunt. At Cyprianum nomino Novasiani hominom omper deaignam notisaimum sat, ut postfriorum aetatum Meam scriptores. Immo vero apud historicum Graecum Eua tum lib. vii cap. 8 ubi reseruntur quaedam
ex Dionysii Aloxandrini pistola ad Dionysium Romanum nomen Nooυατιαν- scriptum habetur. Cum ius in pistola Noxandrini praesuli ad ipsum ovatianum ab Odom Eu-aebio in lib. i. v. 45. ervata, non tantum Hieronymus locum into rotatua et in quibusdam editionibus Rufinua, ain etiam Synoellua ioophorusque, imilem acripturam
vulgo legitur, o dis cum ipsum in Dionysii codicibus imvΘnisset. equo hoc tacendum ost, quod in Eusebii Chroni
ex Graeca in Armoniaeam linguam translato Meo extant, mutis ab ore si abaetinis eat a Novatianua inremn maestarit, quam plurimis scripti conmnes Dionysius '' Latino vortento M. Aucher pag. 299. edit. Rii, P. 39 I. Ρorro nil contrarium colligondum eam videtur scderivativo
Novatiani, quasi a nomino ovato ductum illud uerit, quum aliter Maeotis isti Non ianan dioendi ossent. Hoc enim Maligorum haud induxit, ut crederet, hominem N earum dictum sui s. id animade Hus in Chron a --εε, p. 36. Addere pons supervacuum videtur, Τ tianos dicto eas a Tatiano apud Epiphanium in opero do Iaeresibus, aliosque auctorea similiter ac ovatianos a Novatiano, quo tamen oratiano M appellat Cyprianua in Epist. AIMaianum seu Ep. 73. sub init. Sed interea lectorem id monebo, nullam lucem huic quaestioni ortam eas ox titulis duorum illorum operum o Trinitara, et
D cibis Iuda is, quae Novatiano adscribi solent, quippe cum illa ioci oripta suisas ab editoribus S. Ilioronymo
auctore, non ex fid i orum codicum manuscriptorum,
videantur. Donique ductum ea hujus homini nomen Νο- Vatianua amovato, quemadmodum a Fabio Fabianus, ota amo Maianua, immo oro Fabius illo Antioohon
42쪽
opiscopus, ad quem Cornelius Oator Oribit, Fabianus ab auctoribus asepe nominatur. P. I 6. l. . prostratus virtutibus Dei Ho ost ait thanies arshali Anglicus Cypriani intorpres, sententiis advorsus eum latis ecclesiasticis, quae in coelo ratae amoxistimabantur. Ibid. l. o. indo fuissent expulsi Carthagine scilicet. Qua do o Cyprianus in superiore Epistola I sic praeloquitur, Venerunt ad nos, mire cur me. - variano minimus presbyter, et Austendus diaconus, et Machaeus quia dam et L in inc. Ibi autem εο non o civitat Hectos,as a eommunicatione cohibitos, Cyprianua docet. Porro Maximus presbyter proximo memoratuου, subinde a ovato Carthaginensis pseudoepiscopus creatus suit adeoque alius os amaximo presbytero consessore, qui primum a N vatiano seductus, aliquanto post ad Ecclesiam rediit. Vid. Ep. proximo sequentem. Nequo etiam praedictus Amyndus cum eo est confundondus, qui Comeli ad Cyprianum litteras stulit. CousTANT. Similiter notat do Augendo alugius, hunc osso diversum ab Augendo diacono partis ovatiani, cujus mentio in Epistola 4. Ibid. l. I. prioribus littoriuJmon extant. CoUMANT. Ibid. l. 3. Dionysium In uno libro meo vetere ori' tum est oti m. Quo enim modo logi in uno Bodloiano testatur oditio Anglicana. Sic otiam oditio Μorollit. Α- Lugius Addo codicem utrumque meum. Ibid. l. 3. illo jam fruenisso Hoc est Carthaginem. Noo salsa fuit ornoli opinio, si a de tempore, non quo scribebat, o quo littoras suas Cypriano reddendas judicabat, interpretemur. Pridie enim quam hae reddorentur, illuc pervonorat secunda Novatiani legatio. COUsTANT. Ibid. l. 6. patronae suae Hinc servum eum et mancipium exstitisse vir eruditus suspicatur quod persuaderetur facilius, si Cornelius domino non agrona vocabulo usus osset. Hujus vero diaconi crimina ut nota fierent, eo pluris intererat, quo illo amplius conso oris titulo gloriabatur, et ind vulgo imponebat. CousTANT Dormittitur
43쪽
quidem Canona a qui dicitur Apostolorum, etiam mano piis cum dominorum consensu vel ad superiores ordinea es iustico adscisci; et, ut significavit Coustantius, libertus, non serrii suisse Nicostratus videtur, atque eo minuam ecclesiastico ordine arcendus. Sed tamen haud
multo post Comolii tempora apud Hispanos prohibiti sunt
liberti, vivis quidem patronis ad clerum promoveri, id si tuente canone penultimo Eliberano. Ρ. 6. l. 17. ad perpetuam poenam resorvatum Rigaltius
Cyprianum qui odiderathait, Dei judicio resin sum. Nam
Melasia poenitentim to is non alit. Nec tam grave pes-o tum tiam in morte remittat, ni restitutione satisfactum Daris. FELLUS. P. 7. l. I. ecclesiae deposita Seu ecclesiastica pecunias, quae viduarum et pupillorum deposita censebantur, quia oorum sublovandorum gratia sorvabantur, ut x sub-noquonti Epistola vii. n. I. Oolliger est, 49. alitercia. s. m. Nicostraetum vero, inmis sanctae administra tionis amiam Melas in is pecuniis sacrilem fraudo subtractis, tridua m ac pupinamum depositis postea de saetis, non tam
in Afri mino. eo dissiciis orat diacono, cui pecuniarum illarum disponsatio credebatur, hujusmodi deposita hau
Ibid. l. a. auctorem schismatia Ciab. S. eum auctorestatam sis. varistus auctor achismatis dicitur, quatenus
aliis auctor fuit ut illud soquorantur. Νoquo hac molitione, etiam postquam de episcopatu dejectus est, abstitit. Quocirca Cyprianus infra Epist. vii. 49. rescribit sum initatis aestari naufragum factum ire quosdam sui stimiis paria
nati via ooNcNAM. Praeterea flavaristus iste, ut valdo probabilo ost Novatiani ordinator fuit, haeresis aurior non immerito appellatur, qui ha ordinations locum haeresi et auctoritatem praebuit CousTANT. Pacianus in pistola ad Symphonianum contra tractatus Novatianorum: Ego sese quid Mattianus verit, quid Noeagus admiserit, quid aristus tumuerit, quid Nicostra tu nuntiarit. Et infra ait illos qui variatum, qui Nicostratum recepstunt, coeterosque a Melasia re iantes, lingvia manu moribus inquinatos. Huno
44쪽
porro variatum uiam unum ex ordinatoribus Novatiani Oollegit scopistola istamenricus Via tua in annotationubus ad librum vi cap. 43. historiae Moloniasticae Eusebii. h. o. ad Comeli Epist ad Fabium, quam infra oollocavi.
BALugius. In epistola proxime amuenti Herma auctor assulam confitontes habes consessores, qui Novatiani ordin tioni consona essent. Ρ l7. l. 3. et successorem plebi Oxon edit. μα---n; si in notia, meo forem, Manut Veron fri suo Moram. Rotinondum cum aliis libris suo Morem quae vox non ad Evariatum, sed ad stum huic auis tum refertur. Com. aTANT. Suo morem. Ita omnes libri voto a st editiones. Angli, noscio qua auctoritate, posuerunt mmemorem, nullo, ut arbitror, sensu, monontes interim legendum sorte Morue morem. Sed ego nescio ubi invonorint vocom moram
soram alioqui valde inutilom in hoo loco. Ait nim Cypria
anus Zotum in locum Evaristi opiscopum eas constitutumo succensorem plobi datum oui is ante praemordit. ALVEIUM M suasorem, Verbum antiquum, quod ro ipsa corio moFollus logendum, in sonsum concitoris seu concitatoris, vi-dstur ab eo acceptum, Glossia se Suesuam, Κατασεω h bontibus. Videsis Valesii not. A CONcIL ANTI H. infra. Sed huic conjecturae vix assentior.
Ibid plebi, cui anto praefuerat stum In S. Corb. anu suo aut tum a prima manu nium, secundis curiam num quod o Pamolius in ambison legisse a tostatur. Ρrsasor unus Anglic Zoticum. Errat hi Coustantius, nam oti m pro Dionysium leo anto in lin. I . in odit.
Oxon notatum est. Eorum, qui Evaristum ab spiscopatu removerant, auctoritat auoco orem ipsi ordinatum sui shine liquot CousTANT. Mitim. o nomon deest in antiquis ditionibus si in quibusdam storibus libria. Η betur tamen in uno mo et in oditione anuliana. In Fuxens scriptum est Genum Corbolensis, in quo primo scriptum fuit sitim, consor Coustantium supra habet ex emendations onum. Quo etiam modo scriptum mimo in Camberonensi testatur Pamolius Zoti cujusdam, Bd --tiquioria, mentio sat apud roportium lib. iii olog. 3. M
45쪽
apud Horatium lib. I. epiat. I 8 ito in quadam tragoedia
Ρ. 7. l. 4.major vero et gravior hic d ignavitk eastis vero ea hi designavit ΜS Bodl. I. in odit Oxon. allatus, perinde a codex meus, habet D Evariat automNovatiani socio et adjutore hi agi videtur, vel prius, aiι Comiaria, Romae quam apud suos, vos praestant mei codiosa,)as Bronte. Idem sentit ouatantius, quom infra ha ad Evariato hoc intorpretantam. Ibid. l. 8. unotos habeat Codo Colb vincto MMas, a deindo, an valere ε-- fraua earissima alii duo,
-nnia sancti Dionysii. In uxona soriptum sat benε --ι- - εrfratre sarissima. In uno mo simpliciter: Bona vias frater ear mo. BALugius. Similiter hoo lso in m . Romae a Bod. I. Θx M. Leoti in edit Oxon allatia conatat in qua tamon oditione juxta atqus in prioribus Couatianaquo haud habea clausulam. Verum in codice utroquo meo potitum bona vado ' a carissima. Extant porro verba Mns au fratre carissimo, ad finem epistolas proximo aequentia; hae vor ibidem in edd. vestia ratia omima suerunt. II.
Ibid. l. i . Corastius Cypriano Et hi in primis CD
priani oditionibus obtinuorat, Cypriantis Comesis, ut etiamnum exstat in S. Coib. Exstabat et hoc ipsum in Corb. aia Meundia curis ore tum suit quam recto, cum ipse oontextum tum subnoxa Epistola viii. Ep. 47. H. 5 I. ir bant. Superiori pistolae, quae Nicephoro tradita susint,
anto quam is proficia retur, hae adjuncta est, et ab e dem acolytho perlata Si quia tamon hanc primo scriptam, eiquo superiorem adjunotam malit, onoedat saltem moeas est, utramque ipsa prosoctionis Nicephori hora omaeriptam eam. Au irca uisa prior ponatur, vel parum
46쪽
vel nihil interest. CougrANT. se epistola anto odition-Μanutianam dicebatur esse Cypriani ad Comolium. Μ nutius mondavit. anulium scutus estiamelius. It quo salsum os quod ait Rigaltius Ρamelium ita scripsimo ex conjectura Nam et ipselamelius admones a lectionem illam invenisso in codico amboron si si in edition Μ nutiana Eadem extat in libro Corbeiensi, in quo misvorba ex illo allata a Rigestio sequitur Comasius Cypriano fratri saltatem. Eadem extat otiam in libro Gratianopolitano et in uno mo vetere, in quo, ut in orbeiensi scriptumost: Inripiunt rescripta Comeli ad Cyprianum do stat matteis. Octo illius vetera Oxemplaria habui. Angli unum tantum habuerunt ox bibliothsoa Bodleiana cietorum nulla sancti martyria pistola gravius amicta sui por amdaciam votorum librariorum quam ista BALDEIUa. Rugaltius ait, mi epistoti consimilis illa videtur, quam ad Hianum aio Mi seriptam fuisse referimus . Iria vi. eap. 43 ubi si fortissimis con oribus adnumerantur Umbanus ει Sidoritus et Marimus. FELLus. pistola sat lingua
Graeca scripta, cujus excerpta post hanc epistolam aequumtur. In codice utro ius meo recte inscripis sunt epistolae Latinae.
Ρ I7. l. I 5 sustinuimus Codex Remensis sancti Dionysii addit uia udorem. ALVEIUS. Ibid do iis consessoribus Μaximo, icostrato, caeteris, quorum mentio est in pistolis 4 I. et 42. uno autem Nicostratum valdo puto diversum ess ab so qui nominatur
in Epistola 48. Haec est omeli Epistola, quam statimant adduxi; numeros autem Ρamelianos Baturius secutus est. BALUTIUS.
Ibid. l. 16 hominis callidi Novatiani, ut Ox hac ipsa epistola palam est quo libentius notam Coustanti bono longam omisi, in qua a viro l. operosius probatum est, haudoxponi obore istud do Novato Carthaginiensi presbytero,
schismatia altero antesignano.
Ibid. l. et . tumorem illum horum mollitum jam adnuntiabanty vocavimus sterem lectionem, tumorem illorum, horum mouiliam uatiMant quammanutius liminaverat,
47쪽
nescio quam ob causam. Eat enim optima eamque praeserunt, non solum veterea oditiones, sed stiam octo antiqua exomplaria quibus nos utimur et Veronense, ex quo
excerptin variae lectiones adscriptae sunt margini oditionis Μanutians in me Oxemplari Sensus auto horum veriborum is mihi videtur me. Cum ageretur apud Cornelium do vonia lapsorum, illo autem dubitaret an vero et ex animo rediimon ad ecclesiam, stantium vero fidem propterea interpoliaret, ii retulorunt quosdam ex lapsis tumore inflato Mari quia nimirum tormenta passi erant prora mino Christi, domus in suberbiam captabant, alios contra molles admodum eam, tristes, nimirum ob casum auum. Sunt enim molles in calamitate mortalium animi,
ut scribit Tacitus. in colligebat omelius tostimonia
non emo idonea ad probandum illos esse penitus mutatos. Itaquo recto Rigaltius existimavit veram esse lectionem eodicia Veronensis, in quo scriptum erat με tamen non idonea BALugius Coustantius post M. Minutianam, morem tuum horum mouit.m jam adnuntiabant quem ego, hic quidsm relicto Balugio, cujus ratione mihi minus atlas erant, nunc secutus sum. Lections ilium lorum codex uterque sua tuetur. Habot vero Fellus in edition sua
inorum. mox recte sospit με pro a Balutius. Ibid. l. 28.maximum Do quo pluribus actum est ad Epistolam 4I. amolius scripsit illum passum eas martyrium sub Maximino. At in martyrologiis scriptum est id evenias sub Valoriano Vido Baronium ad dism 9.
Ibid. l. 29. sed quoniam multa prae morant ab elata signata Id est, patrata et consecta. Quo intolloctu do Evaristo in su riori pistola dictum est, Mamra vero ανraviora Mo designavit. Quocirca Consessore mox a presbytoria rogati esse dicuntur iis iis quin se reant. COUMANT. Ibid. l. 3o coepiscopia nostris Corb. S. coepiscopo nostro. Retinendum e pompis nostris, qui scit conventibu aut onciliis a de causa congrogatis interfuerunt.
Quippo initio pontificatus Cometii, tost Eusebio lib. i. -P. 43. -Xaginis piscopi et prosistori ac diaconi multo
48쪽
pluma, oum in unum conveni ent, ovatianum siquo adhaerentea oondemnarunt. Saltem vero hi notantur min
tua a Stephanua Afri piscopi, qui cismolii ordinationi
intorsuorant Corasti litora hia commemoratae non Oxtant.
Ρ Ι 8. l. a. exigerpntur ingererentur M. I. FELLua. de Gratianopolitanua, interrogarentur. Quae loelio Ddotum a molior. Sed alii codice et editiones repugnant.
Ibid. l. 7. tantummodo circumducto commisiamino. Tantummodo subsoripsimo calliditato ejus circumducti. totos a commisiam quoque schismaticia Bod. I. Vist. nequo in latis inomo utrumn acisae, tantummodo imumducinam, ut paterentur si manum quasi in episcopatum imponi, qui cum et esteris liseroticis sui ont, odin exprobrarentur. Ver ne quidem in istis litoris inesset scisso tantummodo circumductos ommisimo a quoquo achiamati, et haereata auctorea uiam ut paterentur si manum quasi in pia- tum imponi qui cum hae et cetera suimoni exprobrata, ut abolorentur et do medio tollerentur, sprecati sunt. Bono. d. xon. Edidi reo ex his scriptis odi. I. st Vatio meisque duobus vocos, subscripsias caluditau fus, ante circumductos, quae in editis non comparent; mimo tamen toto post circumductos ut in codd. Voronena et novent. Cotorum haud malo habet oditio Oxon in emampum imponi pro in episcopatum imponi. At infra in
Epistola ad Fabium Comolius scribit, του ἐπιθέντος ων
χεῖρας ει πρεσβυτερίου κλῆρον. l. 6.
Ibid. l. 8 haeresis auctorea suime Hi quoque relinquendum sas consui alugium, qui ueratisis pro horessia, ratione nulla data, in textu quidem suo repraesentat. Certo ioetionem alteram praestant editi duce uiae circitor an I 48 et Maami Manin Morol. R. u. aeon Gutiuntiique. 'B- regis Ma jure damnando Mao hos vide oonfitentea, ' ait quidem Anglicus interpres, solum propterea quod se plena novum episcopum conatitui ent, haud nacti causam Mis deprivatione altorius.' At moto quaeras, annon hoo quoquo loco opinio Novatiani de poenitentia voco Meraria
49쪽
indicotur, sicut infra, ubi eundem Novatianum conse8soros isti sehismaticinnis Miserioum hominem appollant, tum vero in isto do iisdom consessoribus Cypriani loco Posteaquam nos de carcere prodeuntes schismaticu et inreticus error εαoepit. p. I. al. 4. Conser Coustunt paulo uisu pag.
a. et ad init Epist. Cornelii ad Fubium p. o. P. I 8. l. a. contrahi presbyterium Ait tam Foliusquam Balugius, hunc suissu presbyterorum occlesiae Carthaginiensis consessum memoria hoc illis excidente, prae manibus solaboro Cornelii Romani, non Cypriani Carthaginiensis epistolam. Ita et errat Balugius infra pam. 44. o 46. Ibid. l. i5 personam forum Formam istam dicondi dosondit Salmasius contra Milionum soloecismi s accusantem. Ibid. l. 18. subjectas legos Ait Anglicus interpres cl. Marshali: pordita sunt istaeo concilii iocossani stus- tissimi ausinia, quod valde deflendum ost. VIbid. l. 19. Sidoniuri amolius addidit et mearius, ex oonjectum tantum, ut ipsemet satetur, quia illum cum eteris reditas ad occlosiam patet ex tribus sequentibus epistolis. Nos expunximus, quia acarii nomen in nullo
eorum veterum xemplarium reperimus quibus usi sumus,
nequo in editionibus quae amolianam antecesserunt. BALDEICA. Ipsius inmon Baliarii toxius, post mortem rius in publicum editus, retinuit et Macharitia. Ego cum Couatantio si ΜSto utroquo mo istud omisi. Ibid. l. o. adjunxerant In S. Corb. ad noeerunt. Quamvis hic pleriquo, qui conseEEorum auctoritnte dachisma defecerant, cum iis ad ecclesiam rediisas dicantur, infra amo et redeuntium orba st populi do illorum reditu gratulantis voces ad uno consessoro attinent. Itas Cyprianus infra piat. . de solo consessorum roditur eribens loquitur. Hic praeterca Observamus, colebrem
adeo lori conventum, cui et quinquo interfuerant episcopi, de proposita causa nihil nisi cum populi notitia decornere volui s. uua ex re id a Cornestio factum colligere est. quod a Cypriano Epist. 6. seu ad presbyteros ot diacono auo sibi propositum logimus Quando, inquit, ab
50쪽
initis opiscopatus no statuerim, nihil sin consilio ' fro, ε sine comens plebis, M privatim sententi gerere Cou-
P. 38. l. 25. Beatos esse In ΜSS. Coib. et Corb. vocem, beatos esse puros corde, quod jam seu quoniam sperent Dominum. In Cypriani libro iii ad Quirinum c. 70. sumdom atthaei locum sic legem est Boasi in votusto codios olb. Felices mundi corde, quoniam ipsi Deum οὐ de M. COUETANT. Vetoros oditioncs et quinquo libri veteres habent, quod jam sperent Dominum. Remensia sancti Dionysii, quoniam ipsi sperent in Deum. ALVEIUs. Ibid. l. 3o concursus actus est Ad ecclesiam, in qua recepti conlasAoro sunt, ut censet cl. Μarshall. Ibid. l. 3 et hodie Corb. IIS. hoc dis utor ius meus MediaJ. Nil incommodi os in vocabulo hodie quia ornotius, ut infra testificatur, eadem hora, eodem momento, quo illa gesta sunt, haec scripta ad Cyprianum transmitti curavit. Alia quadam rations Cyprianus Epist. 5 I. seu 54. iisdem
consessoribus si gratulatur Postea quam eos de carcere prodeuntes schismaticus et fioresticus error me it, si res eras, quasi vestra gloria in carcere remansissEt illic enim resedissso tri nominis dignitas ridebatur, nando milites Christi non ad ecclesiam de carcere redirent, in quem prius um ecclesis laudo et gratulatione enissent. Ubi Cornelio concinona Cyprianus, consessores non tantum schismatico, sed thaeretico errore aptos praedicat. Undo colligero est Νovatiani serosim circa poenitentiam, ipsius schismatonoquaquam posteriorem originem habuisse. UsTANT.
Ex locis pluribus opistolae Cornelii ad Fabium, cujus mox assero fragmenta, id mihi persuaai, controversiam do poenitentia extitisse, antequam de episcopatu ovatiani palam ageretur, quidquid illo de eo munere animo suo tuno colaret abditam enim suisse eo tempore neque omnino cognitam cupiditatem ejus, ipse quoque ait Cornelius, qui
Ρ I9. l. l. episcopum sanctissimae Catholicae occlesiaeJEcclesiam urbis Romae hic signari extra dubium ost. En verba ipsius Comolii in epistola modo dicta. Q ἐκδικητρὶς