장음표시 사용
51쪽
P. 19. l. a. electum a Deo h. s. inspiranto Deo Christo ius Hus, et ad legum divinarum praescriptum. Ituras Cypriano suo scribit Pontius diaconus ejus, judicio Dei ot pubis fa-rs ad incium sacerdotii et episcopat- gradum adhuc Neophytus, et, ut putaboetur, novellus Actua est. Et paulo post Non praeteribo etiam illud inimium, quemadmodum eum in dilectionem ejus, honorem totus populus adspiranis Domino prosiliret, humiliter ilia Messit, antiquioribus cedens, at indignum M titulo tanti honoris sinistimans, ut dignua magis feret. p. 3. Vit Cypriani. Ipse quoquo Cyprianus in uiat. ΑΟ. l. 43. electionem suam vocato ramum plebis tisi judicium. Atque in Epist. 67, 6 68, qui modus ordinationum celebrandarum ab ecclesia ea receptus is Moundum diei magisteria quae nimirum in divinis scripturis Oxtant a se ndum Dei oluntatem non secundum humanam pro sumtionem, statutus esse atonditur. tonim rotatio illa ad Deum si fratres in . atthiae lections inter haec praecipuo spectari videtur Act. i. 5. I. Seq. Ibid. l. 4. Imposturam passi sumus Trobollius ollio in Gallieno Mem cum quidam gemmas iureas pro eris oendidisset si is 4ri, a que illa re prodita, indicari erui, surripi quasi ad leonem jussit. Deinde Coa a caponem emittite mirantibusque cunctis rem ridiculam, per curionem diri jussit Imposturam fecit et passus est. Elius Lum- pridius tradit Vetronium urinum imposiorem, qui multa saliendo promiserat, et pro vanis promissis ingenti praemia perceperat, Alexandri Severi jussu accusatum fuisse, et convictum, jussu illius alligatum ad stipitem, o sumouPPosito, quem ex stipulis at ius humidis lignis fieri jusserat, necavisse, praecon dicente Fumo punitur qui en didit fumum. D. oro clomontior fuit erga Caesellium Bassum Vido acitum lib. xvi Annalium. ALVEIUS. Ibid. l. 9. Dominum Dominum nostrum Bod. I. ED.
Ibid. l. IO. unum episcopum in catholica colosia Hinc
52쪽
Baronius collogit Romani tum pisoopi titulum nisas ut
nominaretur sanctissimae catholicae Messalae episeopua, adeo ius unum opiscopum, id ea Romanum, in ecloata osse obore. Verum hic non sat Mus sensus orborum
Cypriani Cornelii). Illud tantum vult, ut sicut erodim
unum Christum, unum Spiritum sanctum, ita redem dinbemus unum et iscopum tantiim in unaquaque Molosi cum sit episcopatus unus et indivivia piscoporum muli rum concordi numerositato diffusus cujus a ingulis insolidum pars tenetur, ut illo ait in Epistola sit pag. 73. et in libro do Unitat Ecclosiae pag. i95. Vide nota nostras ad librum Agobardi do privilegio et jur saeerdotii ov. a.
BALUZIUs. orro Optimo verissimequo vir doctissim Joan. Forbosius, Distruct Historioο-Theo lib. xvi. v. 3. q. 4o haec scribit Νon aliud dicors intondunt conseam. res, nisi hanc esse legem Catholicae Ecclesiae, ut in una' civitato non sit nisi unus piscopus. Veteros phrasi saeculis illis familiari. cclosiam quamlibet peculiarem orthodoxam vocabant oclesiam Catholicam, ejusquo Episcopum indigitabant, Catholicae Ecclesiae Episcopum,' ut Oxompla Euporius allata, et alia multa doctarant. Sio FOrbesius. Unum doeoxemplis suis sumpsorat ille ex Epistola Synodica, qui infra collocata est, Antiochenorum, quaequis Oxtat apud usol, lib. vii Hist. c. O, Η γκα μιδεν ουν, inquiunt,-μερον ν αυτου h. o loco Pauli Antioohiae episcopi τε καθολικὶ ἐκκλi σί κατωτῆσαι ἐπίσκοπον. P.M9. l. o. in catholica ecclesia id est Romana. Vox ει olesia doest in tribus votustis Oxemplaribus. otum automθη votoros saepe ita simplicitor locutos osso cum de occisaia catholica loquerentur ut onlittoroni nomen ecclesiae, nimirum quia vox atholica importabat colosiam. Ea quippe socis quae non est catholica non os ecclosia, cum sit oris, id est cxtra ocelestum, ut Empo loqui amat sanctissimus auctor noster Cyprianus). Vido Quosnollum ad pistolam 6. sancti Leotiis et notas nostra ad dissertationonimur sd0 pistola Papae Vigilii BALugius Exomplar Colb in catholica esse, omisso Verbo colema, tuo et in Corb. nonnisi secundis curis adjoctum est Sod nequo antiquis in-
53쪽
solena sat eool iam atholicam solo e Muem vocabulo enuntiare. uio consessorum prososaioni similia sat ista Cypriani Epist. U. - 43 ad plebsm suam Deus unua sat et Christus -- α tima securia, ει una casia α πεσ
anua, ut eos qui Folici imi actioni adhaerebant, extra eool iam sam probet CousTANT. Co tantii quaeatiunculam, quae quidsm proxim his multur, omitto, ut vitotur iis omnia atquo offensio ex facili ad sandem responso. et rum Oxtat in Fragmento DE CANONE NOVI Em quod volumini primo intorserui, hujus Hellenoloxiae exemplum, ubi alia praetore non ex uno tantum Latino scriptor adduxi. Ρ. 9. l. II. Quia on moveretur Sio odiderunt Bon diotini Balugius tamen nihil do lectione ista notavit. Vulgo logitur Ista sorum profarione non mousramur. Vsrum innatat, odit Oxon. logi in mari ista sorum professione quis non moveretur atque secundia curia eandomoxhi rilsotions in m. GH adnotavit ouatantius Firmat
hanc scripturum S uterquo meus, s quibus unus decimo saeculo scriptus est. Ibid. l. I . locum suum agnoscere Hoc est, presbyteri honor atque gradu servato sceptus est. o exemplost Nicaeni patro Can. 8. Novatianis, si Asri in ollations Carthaginons Donatistis ad occi iam redeuntibus suos
honores On aserunt. CoUNANT. Qua ration Μaximus
in intrerum morit restitutus, infra ad Epistolam lii diostur. Scit ad orba Mariatum de piscopo jam nec laicum mansisse, ubi haec adnotantur Rigaltius ait Epompo inmet M pompatu deposito, quamvis pomisonti, non reddebatur Deus metu dignitas opiscopi Pomitontia completa reddobaitur si communio Christiana, sed latea, ita ut laseus in Molesta
maneret. At Mariatus de episcopatu spositua, in eoel iano remansis. otandum ecclesiani aliquando do clemachismaticos in integrum restituisse. Sic Novatiano restituerunt i eniῬatros. orro ipsos Arriano a Patribus Alexandrini salvis honoribus receptos uias res satis nota ost. Haud igitur mirum simaximus ad oesosiam redux, sicum suum, olore jussus ait; praesortim cum verisimilo
54쪽
suerit ipsum et socio Hua ob conso ionis honorem, ecclesiae censuria, atque anathematia fulmini nondum sui o subjectos. FELL. Siqui redacti ad publicam poenitentiam sui ont, i cum suum in ecclesia recipere haud permittebantur. Infra ad CoΝcIL CARTHAG. III. plura notabuntur a cinit. do olom poenitenti. Ρ. I9. l. I 5 mmisimus Deo omnipotentiJ Si quia ad o-- municationsm reciperetur, exismum homo et Privilegium. Colligendum autem videtur, aenaias votorea, nihil ibi mimisso cum foro intemo, nisi ut poterent a Deo dolinquentia absolutionsm. ΜΛ HAL. qui lectorem ad nota via in Cypriani opuscula relegus. Ibid. l. o. destinantem Revocavimus lectionem veterum editionum, quae sola bona si quam praeterea confirmant aliquot votora exomplaria. rimus Eruamus eam tantispermutavit festinantem ponens pro destinantem. Sed tamen Erasmus non videtur sectas absque auctoritato. am ita ego invoni scriptum in libro Corbeiensi, non eo modo quo
rosertur in odition Rigalti et in Anglicana, vid paulo supra. Hae odiit in textu praestant, sestinantem do si tion ad vos. Ita etiam didit Coustant. sed so modo quo legitur in illo votori libro, in quo ipsissimis verbis logitur descendere ad narigandum festinantem ad eos Mouim dimisi. At Rigultius ait in libro illo legi ad naristandum desti tions ad os statim dimissi. ostea introducta est loctio quae addit de statione. Duo illa vocabula non Aunt
sanet Cypriani Cornelii , sed imporiti cujusdam librarii.
Quod sic venisso uti dicturus sum puto non posse ambigi. Ρrimo obsorvandum os illa non extare in anti luia xemplaribus quae habent vocom festinantem, neque in antiquioribus editionibus. Morollius illa primus induxit, haud dubie x quodam veteri libro Nam et go tres vidi in quibus ea reporiuntur. Id vero vitium introductum sat, ut ante nionui, por imporitiam et oscitantiam cujusdam votoris librarii nescientis littoras qui cum incidisset inexomptu male acriptum, non possct autem divinare quomodo scribendum osso vocabulum quod sequebatur post navigandum, eam vocem posuit qui sibi vonit in montom,
55쪽
ot ox festinantem seu potius destinarus iacit det lationem, ut scriptum est in uno codice Vaticano et in Veronensi, eo idolicet modo quo in vetori codico Remens sancti Dionysii logitur in Elpistola 4 i. infestat em pro in totis . Hujusmodi errorum loni sunt libri votores. In codico igitur illo Vaticano si in Veronensi sic scriptus erat hic locus: Nise reum acolythum descendere ad amandum destinationem ad os statim dimisi. Deindo alius librarius nihilo oritior pro vitinationes posuit destatione unico Vocabulo, quemadmodum legitur in alio codico Vaticano et in uno meo. Atque haec est lectio quae, quamvis salsa, hodio obtino in vulgatis oditionibus. Porro otium rumloctio horum codicum ostendit logendum esse, tinantem profatinantem BALUziuου. Assentior quido Balugio et rem revocanti lectionem pro altora, festinantem δε statio ;ain scriptura de stations germana fuisset, tum Bro recte ostendore Coustantius ex Cypriani Epp. 4 et a. l. 44 et 5. Mationem hoc loco perindo eas atque religiosum conventum in ecclosiis, ad quas solebant idolos obaacra mystoria celebranda venire. In his porro stationibus
post mysteria peracta, ut notat l. arshali Anglicus interpres, eandem E at Cypriani 4. laudans, res alias
transigere consueverunt. Pro destinantem praestat de station codex uterque Bus. P. I9. l. a. coetuJ Codex Corbeiensis, conventu. In uno
oodio Vatioano legitur in isto populi motu nobiscum pariter
Do omnipot-ti a Christo Domino nostro gratia vers. BALUZIUs. Voces quidem vobiscum pariter praestatio illi editio adstipulanto odio utroque meo, quae amo rectis abeas possint.
56쪽
υπερηφανί Νοουάτος τῆς Ρωμαιων ἐκκλησία πρεσβυτερος μηκέτ υσης αυτοῖς σω ρίας ἐλπίδος μ' εἰ πάντα τα εἰς ἐπιστρο νην γνησίαν καὶ καθαραν ἐξομολογησιν επιτελοιεν, ἰδίας αἱρεσεως τῶν κατα λογισμου νυσίωκτιν Καθαρους -τους ἀποψγηνάντων 4ρχηγὸς καθιμαται ἐφ' ἡ συνοδου μεγίστης ἐπὶ Ρώμης συγκροτηθείσης ἐξηκοντα - ν τον ἀριθμον ἐπιχνκοπων' πλειονιων δ' ἔτι μαλλον πρεσβυτέρων τε καὶ διακόνων, ἰδίως τε
κατα τα λοιπας ἐπαρχίας τῶν κατα χώραν ποιμένων περὶ του πρακτέου διασκεψ αμιένων δόγμα παρίσταται τοῖς πωτι τον μὲν Nooυάτον -- τοῖς - συνεπαρθεῖσι, τους τε συνευδοκεῖν τῆ
μισαδέλψγιρ κω ἀπανθρωποτάτη γνώμη τἀνδρὸς προαιρ-μένους,
ἐν ὀλλοτρίοις τῆς ἐκκλησίας ἡγεῖσθαι τοῖς δὲ τῆ συμνορῆ
περιπεπτωκότας τῶν ἀδελ*γῶν. ἰασθαι καὶ θεραπευεω τοῖς της μετανοίας ναρμάκοις 'Hλθον δ' υν εἰς ρηια επιστολαὶ Κορνηλίου 'Pωμιαίων ἐπισκοπου et os o τῆς 'Amoχέων ἐκκλησίας Φαβιον, δηλουσαι τὰ περι τῆς Ρωμαίων συνοδου, και τὰ δόξαντα πασι τοι κατα την Ιταλίαν καὶ Aq, γιιὰν καὶ τὰς αυτόθι χώρας καὶ ἄλλαι πάλιν 'Pω δεικῆ νωνῆ συντεταγμέναι, Κυπριανο καὶ τῶν ιι αυτ ρ κατὰ την Aci ρικην. λων τὸ καὶ αυτους συνευδοκειν τι δειν τυγχάνειν ἐπικουρίας τους πεπειρασμένους νε- ναίνετο κω ἡ χρηναι εὐλογως τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας ἐκι- ρυκτον ποιη/σασθαι τὸν τῆς αἱρεσεως ἀρχηγὸν πάντας τε μοίως τους συναπαγομένους αυτ- ταυται αὐγὶ τὶς ἐπιστολh συνχὶμ του Κορνηλίου, περὶ τῶν κατα την συνοδον ἀρεσάντων καὶ πάλιν ἐτέρα, περὶ τῶν κατὰ Νοουάτον πραχθέντων α4 ῆς καὶ μέρη παραθέσθαι Ουδὲν a κωλυοι, ὁπως εἰδεῖ. τοι κατ αυτον
σκων ὁποlas τις ὁ Νοουάτος ἐγεγόνει τον τρόπον αυτὰ δη ταυτα
eoo se Ro-ani presbyter, arrogantia adversus eo elatum; quasi nulla spes salutis ipsis posthac superesseit, tametsi omnia saepserent quos a sinceram conrersionem puramque con 88ionem pertinent, propria cuj dam se is eorum qui tumore mentis eis seipsos Catiam cognominamunt, auctore anilit.
Ob quam Mn cum Romo congregata asia SH9 8, in qua 3 vini quidem iniscopi presbyteri rem a diaconi multo plures convenerinni Cumque in promnolis antistitas quid vendum seorsum eo uuassent, duosvinodi docratum
57쪽
evinctis promulsatum M. μωtum quidem et eos qui una m ipso Ma insolentius intulerunt si quicumquo inhumanissimae es a raserna carita a aliena ejus o intoni consontire pra--γε rami, alienos ab Mel is habendo fra res eroqvi in calamitas- inriderant, poenitentia remediis curandos eas ει - pendos. aeriam adhuc Pistolo Cornelii Romanorum pompi ad Fabium uti ianais e lesiae r uiam missae in quibus et Romanor Synodi gestu, et omnium HrBadiam a Agricam aliasque locorum illorum propincias gen-ι- ου Gelarantur. Aliae praeterea Latino sernum consor ima san epistoti Cypriani e Iis auitistitum qui eum ipso in Afris rem Fati sunt. Ea quibus mili tur, ipsis etiam aeuias in subsaniretur iis qui in tentagio nem inciderant: inqua auctor Varia opinionis simul cum iis qui ad partes ipsius de earaac ab ocissim metholiem consortio minito MLearetur. His adjuncta eras alia e sdem Cornelii epistola, da lis quae in Synodo deerata fuerant et rursu alia de fac noribus Novati eae qua nihil obstat quominus hic aliqua
inseramus, in istoria nostro lectores, ea tiae ad Novatum
minen perspim mynoseant Ictitur Cornesius Fabium docens σέ modi ingenio a moribus visast ora νε, ita M. Bit. ATQUE ut eius o. Fabium Antiochenum, qui Novatiani schismati, ut tradit usebius cup. 44. liquantulum favebat, haec spistola do rebus gestis Novatiani, eum illa, quae do Synodo Romana aliis ius conventibus agit, movondi et convertondi animum ejus gratia misinere. Omne vero, quippo cum d Badem re agerent, simul
junctae ad Eusebii manu pervonorant. Ait autem struac stantius, qui Fragmonis amuentia in Roman PontifE arusia p. Io et am odidit, II ieronymus lib. do viris' illustr. quatuor Cornoli ad Fabium epistolas recensens hano Mada pro am uiam testatur. Post damnatum in Italia atquo Asriosa oonciliis ovatiani errorem, et
Conso orum maximi et sociorum, reditum ad . Eo- clesiam, cum ovatianus jam nudatu ac peris οἰ- ρο-
manaia ι, fratribus quotidis eum deforentibus et ad με Messaeam redeuntibus vid. n. horum xcerptorumJ, ademus aliquanto post superiore epistola scripta suit. '
58쪽
Haec illo. Adnotavorat vero Valesius, quae sequuntur. mano Cornoli opistolam cum prior illa cujus montio ab AEusobio acta ost confundore videtur Rufinus, qui duas tantum Cornelii epistolas agnoscit Atmicronymus In clibro dosoriptoribus ecclesiasticis quatuor numerat. Verum 'ius ius hoc loco tres duntaxat ornoli recenso epi- stolas primam ad Fabium Antiochon in episcopum de Romana Synodo doque Italiae o Africae piscoporum consonEuri ocundam do ocretis Synodici tertiam do facinoribus ovatiani ad unitorii Fabium Antioche st M urbis episcopum, ex qua luculentisΗimum testimonium' hic prosor Eusobius. Et prima quidem ac tertia Grioco isorinono a Cornelio scriptae videntur idque multis argu- mentis probari polost. Cum enim usobius ex tortia Epistola plurima adducat tostmonia, nusquam dicit on ex Latino sermone in Gi cum suisso translata quod
'tamen perpetuo monero consuovit exempli gratia, cum
Iocos profert oxaertulliani Apologetico, ut cum pi- stola principum Romanorum . sindo Eus0bius ipso in hoc capite satis timuit, primam illam ornoli ad Fabium Epistolam scriptam uisso G co sermono. Ostquam monim do illa commomoravit, addit conjunctam ei misso aliam Latino sermon scriptam pistolam Cypriani. M Quod quidom non addoret, nisi Cornelii pistola supe- rius memorata diverso sermons scripta missol. ' seo Valosius; qui octo statuit, Eusebium tres duntaxat Cornelii reconsor epistolas iisdem, ni salior, rationibus inductus, quibus postea usus est Cotolertu ad Epist. Poly- carpi . 3. ubi pluribus exemplis adductis ostenditio una opistola interpretanda osso Eusebii Vorba, πιστολαὶ Κορρο- λίου, ut vidit vertit ius Hieronymus, Co Ai- scripsit epistolam ad avium, qui amon ipso aliam praetero epistolam Comolio adscribon erravit. Id quod Valesius,
Fabricius in notis statuit ad aliud Hieronymi caput hoc ost xxii Sod aliis judicat illomontius in Mem. Eool. Νot xii in Comesium, necnon ipso Valesius Latine vorterat, apistolo Co Hic imito amo statuendum videtur de Cypriani atque Afrorum ἐπιστολαῖς, quam quidem opistolam
59쪽
voca Rufinua librum magni entissim scriptum, quamquo imprudona, ut initio dictum est, Hieronymus ornoli tribuere videtur. Dum oro ostendit Valesius, Graeco formonου scripta videri primam quidem ac tortiam Comolli epistolam, nulla causa xtitismi, quam rem censeremus epistolam alteram do Synodi doc tis, po indo ac Cypriani illam,
Latino conscriptam latam, si modo omnos ad Fabium hominem Gram loquentem mi se easent. Sed quia synodorum decreta tam in prima epistola quam in secunda istac commemor antur, ideo ad alium quom praeter Fabium hanc secundam missam fuimo statuendum ost Do Fabii automsavore erga partea Novatiani plus aliquid notandum eam restat. Dionysius Alexandrinus, ait umbiua lib. i.
Syncessus pag. 375 Chronographim sus Fabium ipsum Antiochenum piscopum cum his lautoribus ovatiani conjunxit Socrates itidom in Hist. EGL p. et 8 alia alios docausa Novatiana aensiam uno temporis placolvis resori. Immo Eusebius insunt cap. 44. de Fabio ποκατακλινομένου πως τι σχίσμιατι locutus fuerat; quae ipsa tamen verba propensionem in Novatianum plans exiguam notant, non acre schismatia confirmandi studium Corto tortuo
jam Fabio do Novatianistarum his motibus Cornelium
certiorem socii Dionysius no tuo constat concilium Antioohonum indictum suisas vivo Fabio uisi, quod tumon minus probabilo est, Maerit alosius ad lib. vii. c. 5 Eusebianae mas Fabium congrcgato concilio Novatianam sententiam stabilire conatum sui o concilium ni Antioch num ad quod invitatu erat ab episcopis Dionysius, uit
60쪽
postea. Ita o Labellis Synodietis apud ab a Cono a
post orba in contextu να δε ν ῆς tibi interpungondum soret, si ori ac verba soquentia pendem illis εἰπειν βούλομαdixoris. P. O. l. 8. θαυμάσιος οἶτος Novatianus scilicet, quem vago pronomine d ignum omelius pro mors satis habet.
Ibid. l. a. Μάξιμος πρεσβύτερος D hocmaximo pre bytero, Urbano et Sidonio consessoribus, qualiter relicto Novatiun ad ecclesiam catholicam oversi sint, id Epistolam Coi moli Papae ad Cyprianum. Quae supra posita est. Fuit etiam eodem tempore altor aximus presbyter olosiae Rom. quem ovatianus legatum in Africam misit ad Cyprianum una cum achaeo et aliis sed Cyprianua eos a communione sua removit. Ostoa chiEmatio Maximum hunc opiscopum in Africa secero, ut docet Cyprianua in Epistola ad Comolium. VALEsius. De his consessoribuavido Cypriani pistolus 7. 5 . d. Xon. um 23. I. et Cornelii ad Cyprianum 49. d. xon. Ρum. 46. READING. Ibid. l. a . Σώνως Σιδώνιος ed. Steph. probante Mad ingio et aliis Sod posuit Σιδόνιος Valesius, jussu, ut viilstur, ΜSStorum, cum hanc scripturam habeant odiosa omnea praet0r arisiensom priorOm Nicophorusque Stephanua
Ibid. Κελερινος Cum Cyprianus, quotis eorumdem consessorum mentionem facit, ubiquo acarium Celerint hujus loco memoret, existimat illomontius eumdem consessorem duplici Macarii scilico ac Morini nomino don tum simulquo mons hunc alium osso a Celerino Carthaginensis colosis lector Mepius apud Cyprianum commendato. COUSTANT. P. i. i. a. διενέγκας διανύσας ed. R. Steph. sed inoodicomedicae scribitur διενέγκας apud Gorgium Syn-