장음표시 사용
81쪽
masse romanos plurimis illis Ioeis intelligitur , quibus inter leones ad speeiacula exhibitos iubalorum numerus a seriptoribus separatim laudatur s4o . Atque solutus in arenam missus est, qui mos , quamquam a Sulla iam institutus, mullum lamen aberat quin in universum esset adoptatus , quum saepissime lorum illud , de quo loeuli sumus , bestiarum corpus cingens , in monumen lis exstet , quae quia ad aetatem mulio posteriorem pertineant minime dubium esse ii . Quin ipse , qui prope leonem nostrum cernitur, magnus laurus, quem venabulo pelit venator , lano collum circumligatum habet ,
iamque in musis gregoriano musivum exlaro coinmemoravimus laurum exhibens alligatum cum elephanto dimicantem. Taurorum omnino venatione maximo romani delectabantur , mullisque modis contra eos dimicabant. Praeter eam enim rationem , quam modo vidimus , ut venabulo contra eos pugnarent bestiarii , valda usitatum aliud spectaculorum genus erat, quo equiles seeos lauros per spatia circi ageales defessos insiliebant, ei ad terram cornibus detrahebani 4 a) . Inventum autem gentis thessalorum erat , equo iuxta guadrupedanis cornu intorta cervire tauros necare: quamobrem ad spectaculum quoque illud thessali potissimum equites a romanis exhibili sunt, id quod primum fecit caesar dictator 43ὶ . Quos vero
in inseriptione pompeiana commemoratos invenimus taurocentas ad hoc ipsum ludorum genus spectare censeo , quippe quorum uomena graecorum verbo mπιω derivandum salis iam graeca in testatur originem. Qui quum eodem illulo nominentur , quo Durariorum quo que mentio ut, hos equidem bestiarios osse dixerim , quos venabulo lauros aggressos esse vidimus : nomen enim eadem ratione, qua
a bestiis bestiariorum, a lauris originem duxit M . Ipsi vero spectaculo, quo equites illi cum lautis pugnabant, graecum ταραχθας, tinnomen luisse anaglrpho quodam probatur , quo illud certaminum genus nomine adscripto exhibetur 453: qua appellatione ipsi romani quia usi sint non equidem dubito , quum laurocentarum
quoque vocabulum in eorum sermonem transierit. Repraesentatur eiusmodi venalio parvulo quodam musivo tu museo gregoriano parieti infixo, tu quo fugientem conspicimus laurum , insequentem ro equilem , galea quidem ornatum ac lorica, ni saltor , armis lamen carentem : eandemque pugnandi rationem gemma monstrat ineollectione cadis exstans i5.ὶ . Illa aulem, quam modo laudavimus inscriptione i6ὶ, TAUROS TAUROCENTAS . SUCCESSORES datos esse legimus : neque dubium , quin successores quoque ad laurorum venalionem specleui,
82쪽
quum postea denuo eum lauris et laurariis asserantur, ita ni nomen fortasse duxerint ab eo, quod vel lauroeentia vel laurariis succurrebant. Id quod in hispanorum eius generis spectaculis fieri scimus , ul equitibus pedites quidam vel es addantur, qui irritent avi, quum nimio aliquem persequitur ardore , in se ipsos convertant laurum. Atque huius quidem pugnae in musivo burghesiano exemplum reperissa mihi videor: extat in eo laurus magnus cypriacus; gibber
enim est , quales lauros cypriacos suisse scimus 47 , quos ad
spectacula a romanis productos esse ex iis, quae de silva Gordiani narrantur , salis constat 48 . circumventus est a novem hominibus tunicatis, armis vero non instructis , qui cornibus relinere eum student , quorum tamen plures iam vulnerali vel oecisi humi taeen l. cui quidem pugnae simile certamen in Κesineri lucerna extat , in qua duo homines laurum retinere student , tertius iam in aurem ab eo iactatur, quem bestiarium esse ipse vestilus indicat l.VII, ii ). Quominus tamen illos quoque venatores esse eredam ad occidendum laurum destinatos, quum eo iam impedior, quod eorum nullus arma gerit, lum ea potissimum re , quam pono gibbum dorso laurus allis galam portat, quamque pro sella quadam explicaverim. Quae si sellaro vera est , ipsum illud ludorum genus indicatum esse videtur , quo equites tauros insequentes insilire student, ita ut homines m
Si O nostro rPpraesentati aucσιrsoror tantum sint. Atque hos ipsos succursores pilis quoque , quae lolies commemorantur , usos esse crediderim, quibus lauros modo irritarent, modo a se averterent. Pitis
autem, tradit Festus Is), et sigies viriles et muliebres eae lana Gmpstatibus mapendebantar in compilis, quod hunc diem forum stare deo-mum in rorum, quoa vocanι lares, putarent, quibua ιοι pilas , quolevita aereorum, coι si os, quoι εο ι liberi, ponebantur , ut vivis parcerent vi Enens his pilis es almulacris c fonti. Harum
igitur pilarum instar pilae dictae sunt stramenticiae eisgies lauris in arena obiectae 5M. Quas tamen essgies seris quoque interdum obieetas osse Gorii diplIchis loties laudatis salis probatur ; quae enim ibi conspiciuntur figurae hominis formam rudem atque, ut ita dicam , informem reddentes, nihil sane aliud , nisi eiusmodi homines foenei sive pilae sunt. Qui vero laurorum eorporibus in musivo nostro affixi conspiciuntur circuli colore flavo distincti , lenues Iaminas esso suspicor ex metallo saetas , quales hodie Romae equis adcursus certamen destinalis appenduntur , quorum strepitu irritara qudebant animalia. Eaedem vero quas dicimus Iaminae tu eonsecta
suoque , quae humi iacet, bellua quadam extant, quam pro urso
83쪽
ego habuerim , etiamsi non satis clare eius figura eognoscitur. Urissis certo in amphitheatro valde deleelatos esso romanos, plurimis, quibus ingens eorum assertur numerus , nobis declaratur scriptorum
locis. Atque licet in ipsis Italino milibus ursi ea aetato abundarent, modo o Germania modo ex Africa eos advectos esse legimus si . Praeter ea, de quibus egimus, animalia, cervum quemdam humi
prostratum cernimus , cuius cornibus non commuais cervorum generis eum osse videtur indicari. Sunt enim taliora cornua ramisque minus prominentibus, quam in nostris cervis; unde alcem eam esseeoniecerim , de qua fabulas quidem mullas caesar tradidit , atque oliam Plinius 5 a) : quae lamen posterioribus temporibus imperat
rum spectaculis commemorantur 53 . Siruthionem deinde videmus eo poris proceritate omnibus celeris supereminenlom, cuius collum, quum semper quidem nudum ac rn illo sit colora , nostro tamen musivo colore plane rubro distine lum est : quare miniatum eum esse
statuerim. Struthiones enim mavri miniasi in silva illa , de qua saepius locuti sumus , Gordiani editi sunt 5M. Quam magna a
tem horum animalium multitudo Romam ad spectacula advecta sit, praeter irreonios, qui in illius silvae editione commemorantur, eo imprimis declaratur, quod sexcentorum struthionum capita una coena ad edenda cerebella Llagabalus exhibuit 553. Minus certo quaesit ea bestia , quam prope struthionem videmus , deeidere licet zotiamsi ad capronum genus eam pertinero facile cognoscitur. Magua autem quum habeat cornua, nequo forma cervo dissimilis sit, ibicem eum esse dixerim. Ibices enim graecorum Uritλάρως interdum inle prelatur Hieronymus 56ὶ : si e vero Plinius eos deseribit : Sunι ibices pernicitatis mirandae , quamquam onerato capita να lis cymnidua gladiorum us vaginis; in haec as tibrant, ut tormenis aliquo rotaιi in prima potinimum a monte aliquo in alium stansilire quaerentea , algus recussu pernicius , quo libueris, exultant 57 . Illa quidem cornua , vaginarum simili ludinem quae reserunt, in nostro mugivo lacile eognosces. In spectaculis autem romanorum ibices quoque dati nonnunquam sunt, sicut Gordianum dueentos exhibuisse traditum aecepimus 583.
Reliquum est ut de illa iam sera loquamur , quae occisa atque humi prostrata in media sera tabula repraesentata est ; cuius quum caput solum conspiciatur, ad quam pertineat speciem vix cer-lo statuere licet. colora autem, oro praeterea vasto crinibusque hirsutis ae quasi horrentibus, belluae similissima est , quae in musei gregoriani musivo quodam eum lauro dimicans extat , cuius ipsius
84쪽
generis alias duas a hostiariis transfixas in alio cernimus musivo , quod in vaticanis adhuc horreis asservatur. Quas quidem seras pro hyaenis habeo : nisi sorto quae toties a seriploribus commemorantur corocouas sunt, quas ita Dio describit , ut ipsarum hIaenarum spe
Plinius vero monstruosum dicit corocollam animal, quasi ex cane et Iupo conceptum , omnia dentibus frangens 6o . Romam autem primum eam venisse Severo imperatore quum Dio dicat, Iulius lamen capitolinus, in describendo Antonini munere, iam corocollarum men
Haec sunt quae ad explicandas musivi burghesiani figuras asserro mihi eonligit. Quae enim reliqua sunt in eo figurarum se menia , tam parvula sunt , ut nihil certe de iis statuero lieet : ea dico , quae in media labula quinia ex lant atque ad bestiarium so lasso quendam pertinent , quaeque in tabula tertia prope lorarium, eui nomen Eliacer adscriptum est , exhibentur, de quibus ne coniicere quidem quidquam ausim.
86쪽
ADNOTATIONES AD PARTEM TERTIAM.
V. S. L. M. Titu, Sextius Rhodanus ap. Μurati p. ra 6 , 1έ.
3 a ; Dionysius tertius rex Asiae , cui Sabaria sunt instituta. Cic. de N. D. III . a 3; da leget. II, 15 . 37. Si haec vera nominia interpretatio, littera quidem t pro z posita est: quae quidem res in inseri ptionibus tam ruditius nihil me movere potest: sin vero altera probatur , Sabatius pro Sabbatio seriptum est ; nomen autem Sabbatis mulieris alicuius extat in inscripti Murat. p. 66o , ο, p. 3 56 . 17 ; I a 3 , 1 a. I i Constat in inscriptionibus latinis saepissime fi pro ph positum Mae, es. Dorisoro. ap. Grut. p. 403 , 7; Fileros, Murat. 23i . 8; Fil tatae 33oi . to; al. p r3at . to ς 333o . 1 13 4 , έ , 15ο6 , ra. Ceterum Callimorphus frequenter gladiatores nominati sunt; apud Grui. certa legimus p. 57, 3.
Iέα Idaei nomen legitur apud Grui. pi sta . Io r in qua inseriptione praeter illud graeca . quoque Doridia atque Epaphroditi nomina extant. Quae litera n nomini illi addita est. quomodo sit explicanda, ne elo. 5 Cn. Egnatius C. F. Iaculator. Μurat. p. I 669, έ.s6ὶ V. II , ras , 399. Huius gladiatoris nillil restat nisi ipsa galea, propterea in magnas m livi tabulas non reeepta , sed prope eas solo insxa.
87쪽
si at Dio, 7 a , si ita j Apud Avellinum , Oiser an eet. . falce quidem non armatus est, 1ed propter duas, quibus indutus eat . ocreat eum thraecem fuisse noεuimus
si χ Ael. Sparti, Hadri p. 5 D r quo loco balteum sine auro sumpsi Me Hadrianus narratur ἔ cs. quem Salmas. assert Plinii loeum.
ria Figni 974, a 47 . 8. Huius rei exemplum cernitur in Scauri quoque sepulcro. Melius expressam eam rem in Scauri sepulcro videre licet. Cl. Ialin, Specimen epigra Pbi eum , p. 54 , 55. II Inveet. in Hieronum n. 36. iv. 3. Martiat. VII, 57. CL Gruter. p. 723, 13, et praecipue p. 44o, έέr ; quo loco lon- index nominum eorum , qui ad statuam Vespasiano pociendam con- inter quos quindecim Θ littera signati sunt. Praeterea si exempla que Θ mortuum, V vivum indieantis cl. Crut. p. 538 . S. 6, 73a , 9 .; Fabreti. inace. 357, 169 eet. Spon. miae. VII p. 445 n. r; p. ia6j Reinesius quidem praeteri Υ , ὐγ-ς , secundum Galeni verba , comm . I, epid. 3. ἐαὶ τελt y τοις μ ἐν σωθεῖσ, Υ προγέγραrmi τευ rati Hela ,
δε οσοθανουσι - καὶ τρυτο δηλογρit του Θανρπου talioυραγου. Plus tamen inseriptionum valet autoritas.
s36 -δὶ χia rου στηθους , της καρδιος. αλη γαρ επὶ τουτων ἡ πληγὴ καιρος , dicit Iul. Poll. V , έ ; p. a 33 . 33, de leonibus loquens aepantheris. eeterisque seria Praeter apro .
88쪽
ante erutum ex eineribus oppidum ταυρομαχιον , vid. Murat. p. 643. 1. Tau- rariorum nomen in glossario quoque Philoxeni extat. ταυρα ριοι, ταυοοκαθαπται. 45ὶ Apud Selden.. Marm. Arundeli. n. 37, p. 485 ed. a. Ad idem 3Pe-etaeuli genus spectant fortasse quos Hesychius commemorat: κεροπεσαῖς οἱ τους ταυρεις eis vrgς άπα των κερατωs. καλουνταt δὲ καὶ κεραλκεις.