De Anacoluthis apud Aristophanem capita quinque [microform]

발행: 1882년

분량: 46페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1쪽

aspartos the ' undations os Western Civiligation preservation ' ect

Reproductions may noti made Without permission homColumbia Universit Library

2쪽

This institution reserves the right to refuse to accept acopy ortis is, in iis iurissment, fulsi limentis inmorder

3쪽

DE ANACOLUTHIS APUD

ARsSTOPHANEM. . .

4쪽

COLUMBI UNIVERSIO LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT

Master Negative

Restrictions omine:

raristophanes Lang.

5쪽

a 2 3 4 5

6쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS

QUAM

AMPLIARIMO PHILOSOPHORUM ORDINE

MDCCCLXXXIl

7쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS

QUAM

AMPLISSIMO HILOSOPHORUM ORDINE

IN AGAH QM NTOM EXUXAI HALMIN CUM UITEBERGKNSI CONSOCIATA RITE IMPETRANDOS SCRIPSIT

MDCCCLXXXII.

8쪽

uti primus linguae Graecae proprietates a viris nomine anacolutiliarum comprehensis de quibus aute ab Hermanno. Huit manno, Matthiae in libris de tota lingua Graeca scriptis breviter, ut postulat eiusmodi librorum natura dictum erat, separatim tractavit, Franciscus Richter Hagiopolitanus, quamquam multo uberius, quam umquam antea factum erat, de illa struetur disseruit, tamen, iu0 et ex Homero et escaenicis historicisque Graecorum scriptoribus exempla collegit, genera quidem anacoluthorum optime distinxit, singulorum autem scriptorum proprietates paucis tantum exemplis ex uno tuoque depromptis non satis illustravit. Α tamen haec ipsa dicendi ratio non solum ad totius linguae Graecae, sed etiam singulorum scriptorum Dalmam c0gnoscendam

permultum valet. Quod cum ita sit, Righteri dissertationem non pauci libelli secuti sunt, quibus quomodo singuli scriptores anacoluthiis usi sint demonstratur. Inter hos autem libellos,

quamquam Scriptores et poetae illustriores fere omnes, nonnulli etiam saepius excussi sunt, ne unus quidem invenitur, cuius scriptor Aristophanis usui anacoluthorum operam dederit. Quamobrem, praesertim cum huius poetae dicendi usum iam antea observare incepissem, nunc quae anacolutha in comoediis, quae inter splendidissima totius antiquitatis opera praestantissimaque ingenii Graecorum testimonia iure numerantur, adhibuerit, demonstrare operae pretium 8SSe arbitratus sum. Dicat fortasse aliquis, rationem dicendi Aristophanis, luippe qui sermonem familiarem secutu pro-

9쪽

prium dicendi genus, ut Aesctiylus, liucydides, alii sibi

non tuaSi procreaVerit. Vix dignam esse, in tuam enitus inis uiratur. Sed parum probabilis esset haec argumentatio. Nam etiamsi Arist0phanes sine ulla arte sermone lamiliariuSu BSSet munus gratum SSet at lue opera dignum, huius ipsius sermonis naturam et proprietatem inVestigare uuanto

magis autem hoc ita se habere putas, cum fieri non potuerit, quin Aristophanes ali luantum ingenii luo floruit exstellentissimi sermoni illi luotidiano admisceret. Cum igitur anacoluthias in illis sabulis olligeres 3t

ordine probabili, luantum possem, disiionere et illustrare constituerem, non inutile negotium me suscepturum esse putaVi Spero autem, me id effecturum esse ut diversa anacoluth0rum genera, tuae apud Aristophanem inVeniuntur, Sub uno aspectu posita perspicue cognoscantur et cum ceteri scriptoribus de luibus eadem quaestio iam institutaeSt, facile comparentur, quae ratio ad linguae Graecaμllistoriam accurate perspiciendam summi momenti est. Priusquam autem ad rem ipsam transeam, libros enumerare liceat, qui de anacoluthis scripti sunt ut luid inliis structuris explorandis et illustrandis adhuc praestitum

I. r. Ricliter de praecipuis Graecae linguae ana- coluthis, agiopoli 1827 et 1828.

2. ann0Wski syntaxeos anomalae Graecorum liarΝ de construction quae digitur absoluta se tu ann-

coluthis huc pertinentibus Lips 1835. 3. Ad Laun de anacoluthia in Homeri Arminibus diss inaug. Gottingae 1831.4. illi Engelli ardi anacoluthorum Platonicorum specimm IIL Gedani 1834, 1838, 1845. 5. Lud Benloe w de Sophocleae dictionis proprio-tate cum Aeschyli Euripidisque dicendi senere

comparata. Lutet Paris. 1847.

6. L. Struves de dictione Sophoclis diss inaug. Berotini 1854.

coluthia apud Graecus poetas tragicos Berotini 1872.16. r. Ad Mulier observationes de elocutione Lysiae partic. I de anacoluthis Hal. Saxon diss inaug.

l7. Wilperi: de schemate Pindarico et Alcmanico, diss inaug. ratistaviae 1878.18. i. och de anacoluthis apud uripidem capita selecta quinque Halis Saxonum 1881. Quorum librorum capita ad rem pertinentia, ubicumque ad mea exempla magis illustranda utile mihi videbitur, indicare non omittam alias commentationes a me adhibitas Sui quamque loco commemorabo. Inter libros denique de tota Graecorum grammatica Scriptos, quamquam omnes, qui alicuius momenti Sunt, inspexi, tamen in primis Κdhneri

10쪽

60pus quod inscribitur Auffutirlitae Grammati der Grie hisclien prache Hann0Ver 1869-1872 Secutus sum, non quo sententiae eius prababiliores mihi videantur, sed quod propter copiam cum exemplorum tum librorum ad rem spectantium, quos diligentissime ille vir doctus indicavit, is qui Singula re accuratius cognoscere velit, capitibu huius libri inspectis optime suo iudicio uti potest.

De naeuluilio in uni erylini. De anacoluthorum natura, origine finibus omnes io-mme d0cti, qui de Graecorum lingua scripserunt, verba fecerunt; neque tamen eandem protulerunt sententiam

At tui singuli de hac re iudicaverint, quippe quod ab unoqu0que, qui de anacoluthi Scripsit, in primis a . ngelliardi l. c. pec I 834 Fries i. c. init. Wrobet L c.

praefat. p. 5-6. Sati explicatum sit, hic repetere supervacaneum St. Quamobrem tuae mea de huius structurae origine et inibus sententia sit breviter exponam. Atque de origine illineri sententiam in libro supra mem0rato I 602 prolatam, anacoluthias et ex hominis cuiusque indole vel conditi0ne, luod genus rhetoricum Rppellant, et ex Graecae linguae proprietate quod grammaticum Vocant, et neglegentia luadam scriptoris natas esse quam amplaerus, Friesius, artgius alii exemplis in librisqu0 Supra c0mmemoraVi diligenter ex singulis scriptoribus collatis confirmaVerunt iis quoilue anaculuthiis, quas ipse apud ristophanem inVeni, probari intendo quamquam genus lu0d 0catur rhet0ricum perraro apparet. Qu0d ad ines notionis anacolutiliae attinet virorum doctorum definitio, anacoluthiam esse talem verborum structuram quae liter Xeat, tuam pro grammaticae legibus ex initi eius expectetur, iam Richtero in libri s. c. praefatione mmu cu'cumscripta iSa St, qu0niam. Si recte se haberet etiam attractionis non pauca genera in anacoluthiis numeranda 8Sent. Definitio, quam ipse proponit, pag. . mihi ita probabilis videtur, ut vix habeam quod addam. Simplicitate enim et perspicuitate nulla alia superatur et ne Κithnerus quidem in novissima libri sui editione ab ea

re sedit. Quamobrem non dubito, eam tamquam meam ipsis verbis hic repetere. Dicit igitur Richterus, anacoluthontalem esse Verborum Structuram, quae non ad Vere pr0latas orationis partes, sed ad cogitatum aliquid illarum consimile instituta aliter procedat, quam pro grammaticae legibus ex initio eius XpecteS. Haec liactenus de anaculuilio in universum. Transeamus nunc ad exempla tuae in comici nostri fabulis inveniuntur. Anaeuluthiae generis numeri, RSuunt personae. Adiectivum substantivi, cui additum est, et genus et numerum et cimum, Verbum Subiecti et personam et numerum sequi ea lex est, quae, ubicumflue ratio grammaticam tionem se luitur, numquam neglegitur ra. Anacolutha igitur oriuntur, sicubi adiectiva, quibus participia et pronomina annumeranda sunt, et Verba a Substantivis pendentia aliter terminanim at tu ill0rum genu8, numeruS, URSUS, PerS0ua postulant.

Caput IAnneuluthiae generis.

Nomina adiectiva, cum significationum substantivorum tuas complemento Sint generi designati0nem nacta Sunt, siuamobrem non solum numero et caSu, Sed etiam genere substantivi vel pronuntinis quasi principatum demonstrant. Αnacoluthia igitur exoritur, ubi haec ratio neglecta est.

SEARCH

MENU NAVIGATION