장음표시 사용
251쪽
preistius deducitur, unde ab origine
eam discutiem os& licet aliquibus sundamentis quibus instarespondebitur hoc priuilegi una representationis c5 sobrinis interse concurrentibus cocessissent, Acursius in auxit. cess4nte,C. delegitia . haeredib. verbo in stirpem. dcina. i I. s n. verbo vindicationem sese pars haereditatis petatur& in verbo ira tres fuerint, iii authen de haeredibus ab intelL venient. sit autem defunctus& glossa sin.in. l. lege duo deci in tabularum. C. de legitim. haered. Spost Acurs Bart. in dict. auth. cessante,&in .l post consanguineos,
si .de suis de legitimis haeredita& con-
sit. 1 3 super haereditate Ioannis Fauer in. g. caeterum numer. t. delegii, agnatorum successione Isernia Bald. Laudens Cardinal.Alexand , in cap. I.
de saccelsione fratrum siue de gradibus success. Speculator intitulo desue
est. ab intes .fversic. nun decolatera
neus,coni; l. 8. ad fin. libr. t. Guid. pp. decissione Delii natus. is dicens re teptionem Decius imi .nepotibus nu. x. C. de legitimis haeredi dicens communem,R uinus consit 8. adfin. lib. Benedici. capit. R. at numius verbo &
aedictali num. 4 de secund .nupt. ubi dicit hane communem δί consi. 97. lib. r,Boerius consit t. Cassaneus consibii 7. colum. 7.& plurimos referens eandem receptiorem dicens exemplis comprobat Tiraquel. de retractu tit. I, ii. glois final. numeros. & 6.&eκ nostratibus Gomea, in. l. a. Tauri,nu. 13.&. 4. I st longe recepi ius & veritis inter eos consobrino; non dari representationem , neque extendi in succelsione transuersilium, ultra prioris gradas consanguineos, nempe sta-ttes,& filios statrum, quod euidenter constat ex eo quia quando consobrini interse concurrunt, ad patrui desecendentis ab in testato haereditatem, inpari&aequali grudu sunt respectu eius, &ideo aequaliter debent admi-cti. I. si plures instituta, de legit. ag natio. successione neque dari potes heo casu ratio differentiae inter con sobrinos&ulieriores transuersales imo cessat quae inducit inter stat res & filios stat rum artificiosam representationem, quia quando con sobrini cum
patruo volunt concurrere, si non re. presentarent non succederenti imo ab altero patruo excluderentur, tanquam a proximiori con sanguineo, sicut antiquitus excludebantur, unde ne rent exclusi crudeliter eam fictionem representationis lex induci qua gradum parentis representarent abseque ulla gradus corruptione, & quasi fratres deffundii fierent, atque con sequenter in stirpem succederent,quado vero inter se concurrunt non est necessaria representatio ut patruo succedere valeant, cum aequalem respe- eius habeant cognationem, ne que ullus eorum alte in excludat.
V nde qualiter succederent absque representationis pr rogatiua,qua rati ne hane sententiam existimo veriorem , & eam probat rex. in. l. sit liber tus praeterito infin is de bonis liberti
ibi, si alter ex duobus patre us alter numfhum alter duos reliquerit Zxi a rura imire eos partes ieri. & alter tex. in auth. de haei edibus ab intest. venient. I. si igitur colum. 9. ibi sed et Q Uratrum, iis tunc hoc priuile um couce musq; ira civim ρ prus iocamur therois, ergo n5 idem esset dicedum si cum thelois n5vocarentur, sed inter se succedere vellent, ' Ex dictione illa tunc , quae restringit dispositionemvad cassium
252쪽
in ea sormaliter expressum, ex Bald. consi s 7. num. a. lib. a. Decius consit. 3 i s . num A. etiam si in alio ratio inititaret, cum simus in materia correctoria: ex Bald. in authen, quas actiones num 4.C. de sacro tant. ubi Iasion nu 2 2. Parisiens consi. I. num. 9o. & 9ι , lib. 3. IVerum etiam probatur ea opinio ex .d auth .de haered. ab intest. venient dum representationem nun cupat priuilegium, non enim esset priuilegium quando consobrini inter se concurrerent cum aequali gradu sorirent,& iterum ex eod. tex, ibi
quidem franoet frons filiis tale nimi
σιωπ ι eimus Pt in propriorum parentum Iuccederent locum, solo interito Vadu C-jtituti, cum aliis quι in secundo gra usum a s haereditatem docentur, quae verba rem
hanc efficiunt notoriam quibus satis conducit text. in auth. vi fratrum si iij eollatione. 9.in princi p. Et recepta sentetia dicentiu nunquam dari representationem nisi in casibus a iure expressis, quam constituit Malaret laicii. sin. C. de iurisd. o inni. iudi. Decius consit. l .num. s.Guilei.in cap. R. at nuncius verbo & Uxorem num. 6 Aluarus Vaea, de iure emphit. quaest, s o. num. 6. Iterum etiam ea sententia probatur ex. l. antiquissima Gothoruqui Franciam de Hispaniam possede
runt,quorum leges ex iure communi ad ae inulationem Iustiniani translatas
esse , & ideo duodecim illos libros quos Eorum iudicum appellamus conscriptos fuisse, aduertit Cujatius lib.
a. saeudorum titui. it. referens ibi verba eius. l. Gothorum qitae est. l. 8. lib. .titia, in hunc modum, moritvrsi1ratres et sorores non reliquerit si ex υνο fruire sit a nus ius et alio ex j, utre ΛΑΡ- rore orsi:am plures omnem defuncti percia piant haereritatem, et aquatiter per capita dirutant portionem, quam Gothorum
antiquissimam .l, moribus Hispaniae receptam suisse docet .l 1 3. titul. 3. lib, 3. fori. & idem confirmasse constat doctissimos viros, qui ex iure communi leges partitarum deduxerunt,dum in .l. s. litu Li 3. pari. 6 id clarissime decreuerunt. 'Secutaque suit eam sen 4tentiam quaedam. l. condita spirae re lata a Zassio in epith seud. 8. pari num. zo.&a Tiraque. de utroq; retractu tir. 16. I I .gloss Iz. num quam plurimisque aliis consuetudinibus, atque legibus municipalibus mundi idem obseruatum suissedc hanc esse verissimam sententiam saepissime que rerum iudicatarum authoritate comprobatam constat,tan ex grecis interpretibus, ut aduertit Viglius in . . tam autem instituta de in offitiosso testamento quam ex latinis exteris & nostratibus ut secure tenet AZo quem primu liue opinionis authorem reliqui dixeriit in summa.C. delegitim .haeredibus colum .et. I item iure nouissimo versic.iulud dubitari potest,& Alter Aeto, discipulus R. Osredi in titulo de bonorupossessione unde cognati. g, sin, versi. vltimo queritur, Hostie. in summa de successab intest. , vis so, colu . penul. versic quid si fratrum fili; Oldrald. Mbericus colum. I.Bald. num. 2. Salicer.
3.&. 4. in auth. cessante. C. de legit haered. Bald. in . l. i. gsi. n.is si pars haereditatis petatur, & reserendo vulgarii&Rainerium,ipse Bald. in capit. t. nu. . de successione seu d. & consit. 4 si
statuto col. 2. Versic. ex terἔi O num. lib. t.Salicet. in auth. post fratres. 2.&in .l. in lege in v n. C. de legitim. haered. & hane sententiam eleganter defendit Fortunius Garcia. in . l. Gallus. ,
idem credendum num. 47. deliber.&posthu.Capra.consit. 2 r. nu. 13.&consil. ro num. s. Rotandus de successi. ab in test. colum. 6.num .is. Antones e
253쪽
Rosellus in eodem tractatu. nu. Irr Ioannis Ficardus libr . 6.communium opinionum versic. fratrum fili , Corrasius in.l. haeres num. ia. C de impuber. Otomanusin.3. cum filius verse.
item si duobus . instituta de haeredit. quae ab intestat. elegantissime Zassius in si is intellectibus singularibus lib. i.
in. ,hoc aute instituta de legitima agnatorum succesiione 5 ipse Balduin. ad. ll. duodecim tab. l. et 7,&. 2 8. S in d I. cum silius Loriotus in l. t. de gradibus axiomate. 3 . incipit filii duorum Cujatius vir statis nostrae doctissi .lib. i.de seu d. tit. de gradibus successi. pa
busis in proliemio const. regal glors.num. gr. Belascus de iure emphit. quaest. so.num. 3. Licerier de primogenitura lib. α luaest. artic.7.num. I &, .& ex nostratibus Couarr. de suc cessione ab in test. num. S. Meochaca de succession . resolutione, lib. :., II.
Omnes secure tenentes lianc esse Ve'
ram sententiam quae in Hispania clarius probatur in . l. 8. Tauri dum dicit lossobrinos succe an con los nos amsti remino in capita, cuius haec suit originaria ratio dubitandi & decidendi. s Constat etiam ex ordinationibus regni Portu gallae lib., titul. 6 s. g. 3 . ibi
representatio tantum datur inter fratres,& filios si atrum, quibus omnibus haec verior & receptior sententia aps paret. ' Qua secure retenta no ob stant fundamenta quae in contrarium
possunt adduci di primo aut lieitc. postisatres. 1. C. de legit. liae red. supta ab
auti de haered. Ain te'. venient ve sic. si Perone lues, vires, dum ultra fratres & filios fratrum excludunt representationem & ita videntur eam ad . mittere inter ipsos fratres, & conso- . brinos,eriam quando interse concurrunt,quia facile respondetur non bene deduci ex eo argumento a contra rio sensu praedistam consequentiam, cum resultet legum antiquarum correctio gloss. t. capit. unico de aetate &qualit tib 6.lassan .i. t. num. 37, de o scio, eius cui mand. est iurisis. maxi. me quia Iustinianus ita. d. aut liti non ex-
professi, agitansilii fratrum in capita vel in stirpem succedant sed principaliter constituit regulam, qua ulteriores transuersales excludit,imo si recte consideretur tex. ille probat contrarium dum dicit si neque fratres neyues. lmorai misi i riximus; des crus resiquerit cognati deinceps see c. gradus preroga
fert se Iustinianus ad antea dicta antea vero unicum tantum cassum pos Iuli, nempe quando filij fratrum succederent cum patruis ergo ex ea d. l. pro
batur extra illum cassum seruari yniuscuiusque gradu* prerogatiuam quod apertius sentit infra dum dicit
Ii autem plurimi ciuiam ratas ιnuem - ur ιη capitasucceiant, quaerem notamii efficiunt. 'Secundo minus ob- 1 stat ut h. celante. C. de legitimis haered. dum dicit Pocantur primo rati essi ammyuepraemortu rum fili in Arrim, quia copulative sunt ea verba intelligenda scilicci quando eoncurrunt consobrini cum superstitibus patruis ut ex ;psis pater. Tertio parum F Set axi h. is de haered. ab intest.veniet.I. huius: C.
di priuilegium iuncto vel sic, sed & ipsis,ubi Iullinianus ρε stituit, quod hoc iptiuilegi si rei' s ritatioinas competeret illus statrum coni est in subdit, idem
254쪽
docum patruis coincurrerent, atque
sic dii os ea spidi sit ponit pri imaquΞ doton sobriniciani truis ad alterius patrui bona admitti volunt , se AIduna quando inter se' de Recededo patruo abrent, quia facile respondetur, ii bene induci ad proba dum dari representationem inter solbs consobrinos, sui a verba tiri possunt accipi ut idem priuilegium concesserit transuersa lil usquod antea Iust Hirnus concesserat deleendentibus ut inde solis eon sobrinis concurrentilbus respectu patrui detur representatio sicut ne potibus respectu avi, sed dicti Iustiniano, usimias scilicet eon curtiis de quo ipse in tota eius constiturioneantea egerat consti tuens ut id priuilegium concursus, da ietur inter consobrinos , & patruos, qua do de succedendo patruo ageret. 18 Pileque etiam obstabit authotitas Neursij quia ibis tenuit contrariti in Li. . haereditas verbo interseat res. Hde luis & legiri. di quod magis esst in
hoc etiam verbo superstitis versic.
eldic. inlli tutis de legit ima agnatorii necess.&in. ; sin gloss. fin. instituta
de haeredit quae ab intest.qui cum postremo loco hanc sententiam tenue, rit, cam secutum fuisse dixit Bald. cf.
ri consilio id considerasse credendum est ex Curtio seni isti consi.4s, statuto col &aduertit Tiraquei,de retractu
tissime constat hane esse longe veri rem sententiam & representationem - nunquam extendi ultra fratres, & si-lios statru,neque etiam dari inter c8- sobrinos,quando concurrunt inter se. I Haec tamen verissima resolutio quod representatio admittatur in successione transuersalium inter se se
tres di filios fratrum Lit eleganti, dii
bitrationis an sicut inter descendent ex ad mittebatur quatum cunq; successio
esset in diuidira, ut diximus bene in bis a. in principio ita & inter primis adiis transuersales id mitteretur, lam eis.daretur primogenitura,quae proprie cadit & representatur in descen delibus, Cui notandae dubitationi plases secure responderunt non esse inarer eos transuersales admittendam representationem cum frater non genereis arrem, neque secundus possit diei primogenitus, sufficere existimantes quod in ea successione indiuidua
concederetur representatio contra re
ceptam sentem iam de qua supra meuminimus, absque eo quod ad transuersales ea subrogatio primogeniturq extendatur, tot priuilegia simul representationi denegantes, quibus & alijs fundamentis non dari primogenitu ram inter transuersales eii a primi gradus per representationem probaue
runt Butrius consi. 4 . nu. 3. Ancharret consi. 3 3 v. colum. s. Isernia in cap. r. triam. 4 versi c. & hoc veru de succes sionestatrum Ioann. Licerier depti. mogen. lib. r.quaest. 4. arti c. 6.Guil. de Mon serrate,de successione regni dubio. .num .r4. Parissius consit. 7 a. nu. ii i .lib. Aflictus, in cap. t. β. Omnes filii nu. 6. si de seud fuerit controuer. Molineus inconsuet Parisiens tit. 1.I.; .glos t. nu. 8,Roland . cons. 39. nu. s. so.&. r. lib. Contrariam tamen sententia ex Aretino consi. i 62. num . .&Soccino eius discipulo con- sit . a s i num. I s.lib. a. atque TiraqueL
gia lex. cuius opinio quamuis vetior erat,tamen quia omnes ab eo relati ii Aeam bene probauerunt datissima videba
255쪽
debatur, quia Soccinus loquitur quando filius iecundi geniti cum tertio genito contetulebat, quo casu cum secudo genitus deficiete primogenito primogenitus dicatur licet in proprie, ni
nurum si qualitates primogeniturae insiliu m transtulerit atque eius qualitatis contra tertio genitum representationi locus sit Tomas Grainat, loquitur in successione ascendentium ut
conliat ex eo maxime num 3 r. Aret.
nillil dixit quod huic opinioni contra dicat, Tira quel. non se resoluit unde opinio Couarrinate nostram .l. periclitabatur, ideo necessario eius legis conditores id expresse constituerunt dicetes, pero auuenias.ccessιο, del
atis tra' uosales , quorum verborum
liaec fuit originaria ratio decidendi de ita post hanc legem nullus ex nostratibus impugnauit, representationem dari inter iratres,& filios statrii, imo earia omnes inter hos primi gradus transuersales cocessam fuisse dixerui,
ut constat ex Gometio in. l. 8. Tauri. num. 19. ad fin Gregorius in.l. a.tit. I s. partita. r. verbo, A mas propin - , col.
.versic.sed quid si aliquis &resoluti
Mieres in tractatu maiorat. 2, pari. ca. i. num. 3 i. Acosta de maiorat. bonorum patrimonia num. 3 i. Molin. lib. 3 ,cap 9.num. ι o.&.I I. & relatione aliquorum contentus Ioannis Matie sol0.l. s. tit. 7. lib. s. nouae recopi .glos . infin. η Et verissima nostrae consit tutionis ratio, qua transmissione, seu representatione primogeniturae traΩuersalibus primi gradus concessit, ea sitit:qui. a etiam secundo genitus filius statim cum nascitur,certam quandam spem succedendi non vagam id inane
sed quasi firmam considerabilem &Permanentem,acquirit, licet aliquantulum magis de uilem quam quae primogenitus nanciscitur unde in eo ve
rificantur verba nostrae I. ibi,oques em
c deberetiar, quasi omnes qui certam spem succededi haberent ipsa resipiceret,& ita secundo genito mortuo vivo possessere maioratus, filius eius iustissime acquirit primogenitura, &ius succedendi, suisset enim valde inhumanum quod qualitas filioru eius.
dem gradus in omnibus non representaretur, sed in primogeniti filijs tantum:cum omnes eandem primogenituram acquirat,itaque secundogeni ius decedente filio maiori primogenitus dicatur, & sic tertio genitus atque deinceps. s Inter alios tamen 2 transuersales remotiores in infinituan sit admittenda representatio non deciditur a lege unde contingit dubitare an admittatur vel de negetur &semp admitti debere c8star, nulla gradus consideratione habita ex eo quod in specie nostrae. Litan in successione ascendentium quam transuersalium non gradus sed persona parentu quoad qualitatem prisApgeniturae, malo riae, & similium principaliter representatur,deribando eam de primoge nito in primogenitum in infinitum, ex natura perpetuitatis ipsius maiora 'tus,ut bene dicedum erit in glossvesebo,ia polo desit spadro,ita quod uno primogenito mortuo, in sequentem ius primogeniturae trasmiiii iur: ut diximus ingloss. i.&ingloss. Alimedorta minorastin etiam usque ad millessi-naum gradu, ut plures aduertunt,quCs retulimus in glossa Mum. xi, unde n6 est cur ad gradus de quibus in authe, post fratres representationem hanc restringamus. SSecundo facit quia i prima pars huius. l. quae de representatione in successione ascendentiu agit, non solum conditam fuisse videtur ad tolendam patrui & nepotis cetrouersiain, quae circa praelationem in malo'
256쪽
ruus necessioneante rapsos versabatur, cum de iure communi,®io,i5ge receptius fore nepote patruo esse preferentium ut diximus : in glias m M la, sed principaliter ad extendenda huiusnaodi representationem ad omnes in infinitum deste nil emes: contra aliquorum opinionem, de quibus
existimantium non extendi ultra pronepotes. Unde . adauius. l. pars quae de representatione in idccessione trafuersalium per ampliationem l ivit,intelligere debemus, non solum ad patruit di esse, brini controuersiam circa praelatianein in succesitoine alterius fratris decidendam,suilla institutam, cuetiam communior & receptior sentelia solet pro consobrino, sed principaliter ad extendendum id priuilegium
tepresentationis,m natura ipsius m roratus ad omnes transuersales in insinitum cum extensio legis, cum qualitatibus regulae sit intelligeda. l. haeres meus, j. ori de ligat tertio ibi . Pr calus aic omnia a ea tamen adiecti . T
delegatis, 3. insTertia&finaliter id aperte demonstrat verba illa, dae mane Ni Wμ re positi apost regulam de
ampliationes quibus lege omnes casesus comprebedisse videtur, atque perpetuo bc omni tempore representa' inmem quam antea concitarat adi- inisse creditur,quibus considerationibus hanc esse veram sententiam existimauit noster Molina. libr. 3 de Hispanor una primogeniis cap.7, nu , Io.&. et t. referens Lusitanum Acostam,
in questione patrui & nepotis pagio.
334. qui certius allegaretur de malo. ratu bonorum patrimonialium. num. 3 i.&simul adducens Couarr. in . cap. 38.prarenu. t o versi, 3. ad intellectu,
quos suam opinione renuisse satetur, quam relatione ipsorum contentus,sequitur MatiEso in .l. s. t; t. .lib. s.nou, recopillationis glossa. in fi. dum te isnens legem han in successione transuersalium, esse intelligendam, refert ad id Molina supra, cuius sententiam ex eo videtur fui esse sequium. l Quibus tamen non obstantibus is diligentius considerantes mentem legis ,& naturam representationis,eam non possedari credimus inter trasuersales remotioris gradus, ultra fratresi: filios fratruci, sed proximorum ultimo deflancto posses seri, esse admit- tedum,qubd his mediis manifeste c5. stat primo quia dum lex ex tedit representationem ad trasuersales quibus in successione indiuidua antea non con cedebatur, intelligi debet iis alterna do ipsius mei representationis natura cum lex quantumcunque generalis a iure communi declaratione accipiani. fin. C.dein ossitio testamento .l. si
quis seruo ubi gloss&docto C de sur
terpretatio per quam evitetur legum correctio summiedast, i. praecipimus. C. de apellationibus./.Sancimus.C detestamentis potius quam per dubitatum intellectu inducenda glossa Inri . cupientes β. quod si per viginti deele .ctione in sexto Bariolus in .l. Gallus. ille cassusarii m. t.de liberis & post huc
magis quae dicendu sit, lege superflua
quam correctoriam ex Paulo in. l. r.eolum sn.ff. de offitio eius & quia lex . , noua intelligenda est vi ius commune minus ledat, quam possibile sit l. 1.sLde nox alibus Bariolus in . l. omnes populi. num. 6. Ias on. 61.de iustitia&hire.' Maxime cum leges Taurin snon correctoriae sed declaratoriae sint ut ex ipsarum proh emio constat, ibi.
257쪽
. num. 4.&cont equenter inter tia seuersales primi gradus co cessa videtur eius primogeniturae representatio,&non ad aliuni extendenda. sSecon do urgentissime facit, quia ex receptissimis scribe litium sentent ijs, etiam eorum qui patres nepotis contra patruum tenuestu, quas supra retuli in in glossa vel bo,' a luci alluten pertemee. non represei, at illius perionam patris,qui ius pri rio geniturae certum &incommutabile non acquil, i uir, intelligetes piae dicta verba, o deaquela 'es rete iece de iure de prssenii firmiter in personam patris luccedere voleniis radicato si enim transuetiales vltra
fratres di si bos statrii in vineribus pii ni genito & eius descen Jentibus ius; iud primogenitorae depraesenti certum & inco nutabile habere nequisit ilo omnino vaga sit & inanis eius s es succedendi merito mortuo inui. ti primogeniti legit lini possessoris, nulla ius ad illiu eius transi: itterelitieq; linea es nitituet retia qua primogenitui a possc texui reprelelitationis i ii posteros deribari lias foret dari in Oa itibus transuersalibo; si naui quantumcunque remotioribus spem firmam si ceedendi,atq; primogenit via quod obsurdu magnum esset cum unus de beat esse primogenitus,& non plures,& spes succedendi certa & fi imiter radicata & non vaga,&remota, ad filios per hanc legem transnittatur, ut benediximus in glossaverbo,odeasuel, a cimen perie. Urse, quibus scindamentis teneo hanc secundam pallem , vi ve- Tiorem & repetio eam tenuisse Go, in L in .l.η. Tauri num. iv. ad finem &
sed quid si aliquis, dia licet si is comu- se Melchior Miares , iii tracitatu na aio
ratus. a. pari.quaest. Cnum. 3r. Ne que fundamenta adducta in contr riualiquid obstant, quia ad primum respodetur quod licet in successione ascendentium, imo & trasuersalium, detur person ς representatio quoad primo genitorq qualitatem in perpetuum cx natura successionis maioratus, sic accipiendum est ut perpetue inter fratres& filios fratrum detur ea subrogatio, id est quoties consobrini patruum e X cludere pretenderent, quasi vel ba illa de numera que sis re, ad casum hunc
quandocunque contingeret necessa rio sint reserenda non vero accipiantur ut inter omnes seinper admittant
representationem, quod aperi ius demonstrant sequetia tibi, Ahilo sus descen cientes: est enim idem dicere , ouauera que fenil re et L,ο ν Aus is en Zeme , ac si lex clarius constitueret, quod quandocunque filius possidentis litat oratum, vel illius ad quem per tinuerat vivo patre moreretur, eius
persona representetur in si ijs,vel eius
de cendentibus, neque perpetui tali pugnat descere representationem, chi maioratus perpetuus sit, ei iam si in eo non admittatur ut patet in omnibus in quibus ab instituente excluditur, qui maioratus esse non desinunt,su D/perpetuitas no consistat in or line succe sedi sed in unitate reru maioratu'deniq representat i parentis psona in pei petoia hoc proprie significat quod detor repres tatio quotic scontingeret dubitati depatrui di nepotis prelatione inier dis ei detes seu ria sitier sales lima. i gradus. Secundo non obstat dicete ingem baoc ad exiedendam represetit Itonem in si icces sione ascendentioni veni sie, & ideo eandem c iseElii aios rasse in succe sione omnium transii is alium in qui bus loci vis. r per aitur iasionem, qu '
258쪽
verita me respεdetur non suisse inductam ad perpetuandam inter omnes hanc representationem: sed latum ad clare decidendam eam dolutationem difficilem,& arduam,que circa praelationem nepotis contra patruum inter se libentes quotidie versabatur, anti
quis & nostris temporibus, ita rei publicae praeiuditialis de qua per Tiraq.
de primogenit quaest. o. per totam &diximus in gloss verbo, in ita, unde secunda pars eiusdem. t quae perampliationem loquitur, eodem modo intelligenda est, ut non sit correctoria iuris commanis, neque inducta ad perpetuan lain representationem in saecessione trant uersalium, contra plua ma iuris consuliorum responsa,& scribentium receptas sententiis sed prin-eipaliter& verius ad omnino tollendam aliam similem ni agisque difficilem dubitationem inter exteros & nostrates interpretes ortam,circa represen rationem quam filius fratris secu-do geniti aduersus fratrem tertio genitum in succelsione fratris primogeniti admitti debere conabatur, quae dissicultas etiam anceps scribentibus visa fuit ut ex supra dictis constat & de elaratione indigebat,& sic verius intelligendo secundam partem per primam hae .l. t .de rebus duh. l. quamuis . C. de impub.lailiabus i. si seruus plurium delegat. i. potius dicendum est non suisse itistitutam ad extendendam representationem inter omnes transuersa
les in infinitum, sed ad eam concedendam inter transiteriales primi graduqdeclarando in hoc ius commune ma-,ime quia in suceessione ascendentia dici non potest quod.l.extenderet representationem ultra primum gradu, cum etiam de iure cZmuni ultra pronepotes extendebatur secundum una
opinionem,&secundum aliam,in perpetuum,ut diximus in glossi in verbo, mera quesie re, & iii suce essione
transierialium etiam idem fateri non possiti cum ante ipsam.l.npn admitte. retur in inaioratus seccessione inter eos representatio vel saltem nimis e5trouersum taret S ita non poterat extendi quo ad huc inductum non erat
neque potest dici quod. l. ad extendendam representationem principalitersuisset inducia sed potius ad decidendas praedictas dubitationes. Minusque vrgent authoritates Io Aeoliae & Couarr. quos pro funda-
meto c6trariae opinionis adducit Molina.d.num .ro.&, et t. quia si diligetereonsiderentariantum locuntur quando agitur de succellendo primogenito per consobrinum & tertio genitu, non quando inter transuersales remotiores haec dabitatio prslationis contingit. DELUAver iniacit perpetu tacrem omni
mi, de mane quesiemne, hinc confir- , matur sententia dicentium in successione transuersalium extendi debere representationem, ad omnes transuersales in infinitum: nulla habita consideratione gradus: cum verbum semper perpetuitate indit cat omni casu,&vioni tempore,ex Soeci adn.l. qui Ro
259쪽
Ua . I co haeredes. num. r'. de Verborurestrens se ad consi. 227. lib. a. num. 3. hoerius decissione. i s 8. numer. 1 3. Curtius Iutator. consi i6I.nnmer. 32,
i. , Et secundum hanc lecturam& in i l lectum verborum, ratio decidendi a d l. ea posserat asignari, quia cum de iure communi dubitatisiimum esset 'n representatio extenderetur ad omnes descedentes in infinitum, vel usq; εd pro nepotes tam si, in qua dubit
tiane non extendi tenuerunt : Ioan
nes Faber. in ., cum filius de haeredit. quq ab intest esui. in.l.i.,sed &siquis.ff. de suis & lesit. Aretin.in Ianultis instituta de successione libert. Angel ind. .cum filius. 3. nochab. Parisius cssit
Et econuerso esse extendendam probauit Accursus verbo usque ad secundum graclum in .d I. multis, quem sequitur ibi Ioannis Faber parum sibi constans δἰ in .3. caeterum instit. de legiti. agnatorum successione Parisius etiam sibi contrarius consit. 3 o. Vol. 2. Cesalus consit. 49. Rotandus de suc
cessionibus ab intestato col. 4 nu f. Anton.Go mea prim. thom. variarum capit. t an fin. Anton.Gabriel. de successione ab intest,cap. s. num .r7. Vsq; ad nume. ro. & his n5 relatis Molina. lib. 3 cap. q. num. s.&. 6. merito ut ea dubitatio extingueretur. l. nostra adiecit. verba illidem era quesempre,c5stituens ad omnes in infinitum extendi. Sed quamuis secunda harum
opinionum verior sit, non tamen ob eam controuersiam decidendaria, adiecta fuerunt verba illa, deflemne, ne ex eis deducitur conditores voluisse ad omnes extendere re presentationem,cum idem foret dicedum ire successione transuersalium si
ea lectura admitteretur contra veri' rem sententia quam in gloss. praece xi probatum us, sed proprius in his verbis conditores voluerunt dirigere ea perpetuitatem non ad gradus sed ad casus contingentiam ut quandocunq; contingeret velle admitti contra patruum nepotem in successione descedentium, u transuersalium, concedatur representatio, ut diximus in gloss. praeced. 'Ex quo datur intellectus sad. l. 17.Tauri,ibi,que lanparapem e& ibi,sin dis cia de sorta 1 i iuitaragenerarion, ut verba illa perpetuitate gradus & generationis respiciant, de
quibus egerunt Mieresin. 2. pari. de. maiorat, quaest. 7. num. tr. usque ad s.& quaest. 6. numer a. adsin.&.A. pari. quaest. I. num .Tellusti . d. l, 27 num. 17.Molin, lib. r.cap.4. num. 3 o. ubi de perpetuitate egerunt. . iSVM MARIU M. Omnes defendentes ex are catione tulituto risnragis qua ex relrsenturione admi
Reprejentario regulariter non datine nisi tu successione inere litaria. num. i. Teprejentatio to est. num. 4. ἐRepresentationem a iure diuino inductam.
Ili,ethii osseu descen sientes representeου - ergo si non representarent non succederent sed a patruo excluderentur: ut considerat post Nicola. de Maia- rela. Bald in. l. liberti libertae que nu.i8 G. debo.liber. dicens quod ubi non datur representatio nepos ex praede
260쪽
in coiisuetudini. Burgundiae Rub. . .
dona. & de primogeni. quaest η. num. 13 & nos inducere non possumus iuris priuilegium nisi ius inducat. neq; fictionem nisi lex fingat,cum fictio sit opus legis,& non hominis, glossi in . I. sed haec solemnia. verbo quibuscunq; de varbo.Bart. per tex. ibi in. I. si forte de ea strensi peculio. Alciat. de praesumptio. I. pari. num. 2. merito representatio quae fici io erat, non admitte batur nisi in casibus a iure expressis. Quae regula econuerso hodie per hanc. l .constituitur,&credon 8 in merito, cum ius istud representationis aeqv um & antiquum sit, & iure diuino apud antiquos patres, & patriarchas, etiam ante legem Moisis obseruatum ut habetur Genes cap. I r. cum sequenti. ubi cumThare duos habuisset filios Abraham& Aram. hic q; Aram piar- mortuus suisset relicto filio Loth, Abraham ipsum nepotem admissit ad successionem 4 hare,vocans eum fratrem, ut quia scatrem representarer, inquit enim Abraham fratres sumus ut Genes cap i 3.& sic uniuersam Thare substantiam uti fratres diuiserunt moeam representationem iure etiam naturali contingere inquit tex. in. I. si filius de suis delegi. si quidem natura pater & filius una sere & eadem persoria censentur, ut inglossa sequentilatius erit dicedum.cum igitur istud ius representationis,a naturali ratione &aequitate proueniat, extendendum est & in dubio pro eo iudicandum, ut per Bald. in . l. i. , in primo per illum tex. ibi naturali ratione subnix D. C. de cadu. tollen gloss& omnes. is de paci &in .l. I . in princ. de mino.& in.l. r. delega. pr stan. Z notant omnes in. I scire etiam oportet T. de excusa. tutorum cum concordanti s per Felin .in. c. tuanos col. i. de iureiuran. ex quo notanter. l. ista .regulariter eam representationem successeribus in infinitum c5 cessit. SUMMARIV M. TLi representatio admittitur Pasis r
premataturinum. I. Perrepresenturionem graias non corrum ι- turne s. alterat ursia representatur. Nu.2
Pater libus ea m q. persona reputa
Plemussuccurritur nepoti per repres ratio, nemper ome, quam gradus, cum possit gradus representarie non persona inu in mogemtura qualitas an represe returia excluseone Patru vel jhros, . s.
Prim emti appellatione an coprehendatur Nepos e primogen to praede: eho ad exclusiionem Iecutassenus v. s. ah s. Eliorum appellatione an nepotes comprehendum urinsuccessimae empinu sisAu.9. Secundo gemtus loco primogeniti habet quWA primogenitus patre acuente nullo, elata TomcnuusImi R. u. II. Se nudo gemtus quando t primogenitus