장음표시 사용
171쪽
ΗIsTORIA PHYSIOLOGIAE. 353 Iocales autem stimuli substantiam mutant organicam. Quemadmodum incitabilitas ipsa sola tantum dissert quantitato, ita et stimuliquantitativam tantum habent relationem, unde nulla alia obtinoi incitamentorum disserentia, quam quantitativa, qua stimulus major incitationem maiorem, et minor minorem ponit Vitactenergiam.
Sanitas nihil ost aliud quam Jobitus incitationis gradus , qui se manifestat functionum quarum Vis debita , facili si omni molesto sen-Su Carente executione. Ponitur autem incitatio debita, ubi incitamenta quantitate sua incitabilitatis respondent gradui ; adducitur Vero mor-BUS , Seu abnormis incitatio, per malam stimu-Iorum did incitabilitatem proportionem. Μ orbi Sunt universalos et Iocales: illorum cau- Sa Proxima in ah normi consistit incitatione , hi
Vero substantiae organicae mutationem pro Cau- Sa hahent. Univorsalos morbi iterum sunt duplices ; vel enim incitatio justo est major s i h o-nia hypor si h on i aJ , voI debito minor asitioni a ; asthenia iterum est duplex, prout
vel defoctu vel nimio stimulorum excessu ponitur a. directa, a. in direct a J. Μors denique sequitur plenario incitabilitatis aut incitamentorum defectu. En univorsas disciplinas modicas systoma IQuantum autem theoria haec cum generalibus Fr. I of fmanni principiis, et cum theoria so-
1idi vivi Cu II en ii cohaereat , o dictis g. 32.
9. 33. n. 6.J Sectis cts paret. - Erroneam autom hanc esse theoriam, Vel inde patet, quod
vitae constituat principio, cujus natUram Qt Ie-geS eruere prorsus negligit; quod vitalitatis differentiam, quae in variis organici corporis Syste-
172쪽
matibus certo obtinet, non respiciat ; quod ad qualitativas virium Vitalium mutationes haud reflectat ; quod Sanguinem, ceterosque Corsori S humores ut stimulos tantUm consideret; quod incitamentis omnibus eandem tribuat virtutem; quod incitabilitatem perpetuo consumi et nunquam positive augeri aut restaurari contendat. Meliores quidem proferebat fructus system'
Brownianum, ab erroribus plurimis correctum, theoriri Solidorum, observationibus medicis et inventionibUS recentioribus 'auctum, ac sub nomino theoriae incitationis excultum. Contulerunt suos ad hanc operam Iabores : Io S.
d) Eodem sermo tempore dynami Um divulgavit systema Erasm. DAR IN med. Derby. '18ο2.J , cuius Principia cum incitationis thooria
plurimum cohaerent. Statuit iste principium aliquod vitale, quod immaterialem habet naturam, spiritum quippe vitalem, et dicit vim sensorialem; existit haec vi S in nervM; et muscularibus fibris, excitatur stimulis, et Ponit vitales motus. Datur autem quadrupleX motuum genus et motus irritationi S , SenSationis , voluntatis et motus adsociationis; his motibUS Omnes exponit D. functiones vitales. Reperiuntur ceterum in opere Dar w 1 n 1 i Obser Vata plurima et judicia de natura animali utilissima.
5 Conjunxit aetate nostra 1792. materia-aum theoriam cum doctrina chemica Steph. GAL-
173쪽
LINI pro f. Patav. . Repotiit quippe mUSCUlorum
irritabilitatem et sensibilitat om nerVorum αparticularum mobilitato ; animae dein functioneS Per minimarum cerebri particularum motum
Jo. Christ. REIL 1795o theoriam condidit,
principiis philosophiae corpusculari S g. 27. n. I. 8. , a Carte Sio repetitis g. 3O. n. 4, Su-
PerStructam , et Chemica simul doctrina conjunctam : Cunctae animalis Corporis functioneS , α-nimae muneribu S eXCestis, a mistione et forma organicae materiae repeti debent; quaevis igitur mutationes, quas materia organica re Te-BUs externis accipit , ipsam tantum formamojus Et mistionem respiciunt, et ipsa etiam Phaenomena vitalia duplicem eam Organicae materiae musationem, ignotam quidem nobis , pro Sua agnoscunt causa. Credibile praeterea est, subtiles aliquas in organica materie eXistere sui, stantias, quae cum miStione et forma Causam primariam vitas simul constituunt. Sequebatur Ceterum
ingeniosus vir empiriam rationalem , qua Physiologiam et omnem disciplinam medicam insigniter auxit. 6) Summi momenti accessionem doctrina Phy-Siologica 1791. accesit, cum Aloys. GALVANI
cpros. Bonon. t 1799o metallorum disserentium
efficaciam in neruos et musculos vivi corporis primo observasset. Repetiit S. contractionses musculorum , a metallorum Stimulo ortas , ab ipsa eloctricitate , docens , mUSCUIUm Sic esse comparatum , ut Vitrum armatum, cujus supersi cies interna positi Vam, atque externa negativam manifestat electricitatem; censebat porro electricam materiam Per nervos e cerebro in musculos deferri.
174쪽
Auxit dein Galvanii doctrinam AI ex. VoL- Ο Ρros. Ticin.), apparatus electro motorii, Seu columnae V. inventor 18oo : Statuit iste ,
dissorentia metalla Omnino requiri, ut musculorum cieri possint contractiones ; nervos negati Vctot musculos positive electricos esse; denique ostendit, peculiares in lingua produci sapores, ubi dimferentibus contrectatur metallis. Evicit tardius, officioni iam Salvanicam eandem esse Cum electrica vi , cui sontentiae plurimi subscripserunt
Concitavit observatio G. plurimos totius culti vhis doctorea, qui roiteratis Periculis naturae id Phaenomenon porro illustrarunt. Contulerunt Vero operam suam: I. ALDINI ; Eus. VAL
Ant. CARLIS LE; Alex. α HUΜBOLDΤ etc. Concluserunt modo Physio Iogi complures , Per anulogiam Phaenomenorum vitalium cum ad paritionibus Galvanicis provocati, incognitum adusque fluidum nerveum , ipsam quo irritabilitatom et omnem Vitalem vim haud aliud ossa , quam ossicientiam Salvanicam, ipsam fluo vitam processum Galvanicum declarahant. Statuorunt dein, corpori S Systemata certis respondere imponderabilibus; antitheses adesse partium et a tionum relati Vas , atque solaritatem vigor per totum organismum. Fateri certo debemus, doctrinam hanc theoriam vitae illustravisse insignifer , licet ita perfectam et absolutam non credamus , ut tanquam Probatum et constabili imm Veneremur principium , Omnemque ei su-Perstruamus PhFSiologiam.
175쪽
HISTORIA PHYSIOLOGIAE. 79 Inter praecipua adminicula, quibus Oeconomia animalis plurimum illustranda speratur, magnetismus animalis, cujus tamen hiatoriam Pro alio relinquimus loco, referri certo debet. Colitur hodie pars ista Physiologiae αVir1s scientia clarissimis , omnique praejudicio SuperioriDUS ; nec amplius superstitioni aut fraudi locus est, cum Phaenomena magnetica Curi se disquiruntur. 8 Sub finoni seculi XVIII. , ubi BPOwnia-n V m Systema et sic dicta incitationis tho-Or1α G. h. n, 3.J critico subjiciebantur examini, ad vigentes philosophorum scholas medici iterum Confugerunt, aut Potius Philosophi ipsi , Omni experientia medica destituti, ad suum per-t1nere forum crediderunt, judicia ferre de rebus medicis Ab eo inde tempore Sygiem a Philosophicum Imman. EANT Pros. Regio moni. t 18ο4.J, vel termini Potius ejus schoIae , in disciplinam medicam transferri coeperunt; Viguerunt modo Vogabula nova et arbitrariae hypotheses ab ingenioso quidem magistro nunquam enun- Ciatae , Verum per luXuriantem discipulorum Phantasiam productae; contrarias saepe et sibi 1psis Oppositas Sapientiae hi doctores protulerunt sententiaS , adeo , ut modo adfirmaverint ea, quae Paulo rente negarunt et vicissim. His denique accedit, quod omnem rejecerint expe-r1entiam, StutuenteS, Scientiam Per Solum sensus interni intuitum construendam esse, unda
suapte Patet, quam damnosa Physiologiae haec evadere debuerit methodus. Criticam E a n t i i philosophiam , quae nostras de natura cognitioneS Pro rerum imagine sensibus nostris adcommodata habuit, quae naturam ipsam Pro incoSnit. sensationum exter-
176쪽
narum declaraVit causa, Simulque docuit , nos a priori et a sola facultate cognoscitiva abstratiore so S Se eaS lege S , quibUS natura pro nostra existit sensualitate, plureS Sequebantur naturae scrutatores, qui Physiologiam totam , aut Partos saltem ejus, felici saepe SUCCeSSU, COIUerunt. C. A. EScΗEN MAVER, TREVIR ANUS, VARN HAGEN, C. C. E. SCHMID. etc. E schola critica ideatis mus prodiit Jo. Gotti. FICHTF, quem recentiore tempore Frid. Willi. Jos. ScΗELLING acad. Monach. perfecit et auxit , adeo , ut Pro auctore et statore Ide alis philosophiae habeatur. Summa aUtem doctrinae istiUs in sequentibus consistit : Non exist1t inter mundum realem et intellectualem , ac intor experientiam et intellectum ospositio, nullumque datur discrimen inter Spiritum et Corpus , inter id eam et materiam , unde id , quod existit, unicum est nec in se ipso differt. Qui igitur de natura philosophari vult , eum oportet non opinari Solum, Sed Clare Cognoscere ac intuori id, quod vere e X istat. Vere autem exitii solum numen divinum, quod absolutum dici ex eo debet, Cum a nulla e Xterna re moveatur et concitetur , Verum in Se ipso existentiae
suas habeat rationem. EXistit igitur nihil , nisi veritas , quae diVina e St unde , quidquid philosophus cogitando invenerit , existere debet
O , secus enim verum non eSSet. - Sequitur inde , philosophiam multo e Sse superiorem opinationi non modo , sed ipsi etiam cognitionI , 1-psique abstractioni: adeoque Verum Esse intuitum rerum existentium , quae Cum ideis in unum utiquo coincidunt. Adfirmatio e X istentiae oadem est cum ipsa existentia , SecUS enim ipsa Oxistere non Posset. Corruit hinc omnis disse-
177쪽
HISTORIA PHYSIOLOGIAE. I 'rontia inter cognitionem et existentiam , inter mundum subjectivum et objectivum. Etsi haec si plura alia sophismata, ab idea 11Stis Somniata, nihil Prorsus contulerunt pro 1llustranda rerum existentium cognitione , naturae tamen phi Iosophia ipsi physiologiae pIura Suggessit principia, quae ad cognoscendam vittao humanae naturam haud parum contulerunt: animadvertit ad vincuIum illud, quod corpora individua cum universa nectit natura ; relationem organISm1 ad res externas mechanicam . Chemicam atque dynamicam , soIlicite disquisivit; oPPosuIt dein naturae univerSRΘ, mamneti- 'mo , electricitati et chemismo Vegetationem , irritabilitatem et sensibilitatem, in anima It corpore VigenteS.
Atque sic doctrina PhysioIOgica, omnis quo 1ΡΦ1na medica ad hod1ernum Perducta oststatum , qui ea Saltem ratione Perfectus ostquod Plurimas contineat veritates sempiricας 'Bt nos IPSI rationem, qua excoli porro dobsit
178쪽
Frid. ΗΟFFΜANNI medicina rationalis. T. L, quo phil osoplitae c. h. vivi et sani traditur. Ge
179쪽
Ejus d. Quaestionum physiologicarum libri
180쪽
siologio. Se conde edition. II. Vol. Paris 18o7. 8.I. C. FODERE: Essai de Physiologio positi O, Appiiquee sΡecialement a Ia Μe decine prαtique. III. Vol. Avignon et Paris. 18O6. 8.