장음표시 사용
151쪽
ad sensunt proprium detorquentur, quoque, quibus aliquid inest simillitudinis, statim pro plane iisdem sumuntur. Hine ad absurda etiam delabiciar Campanella, spatio ipsi, quod
philosophi argumentis omni exceptione majoribus esse phantasma merum demonstrant, inesse sensum sibi persuadens. Calorem porro autumat sentire, et esse sensus omnia, sontem, eam maxime ob causam, quod ipse viderit, crines equinos in aqua pluviali tet,ida animari fierique anguiculos, quod post eum, eorum, qui aecurate haee inu, figarunt, contigit nemini. Quae inile derivat Campanella de sympathia, eui deinde,
Platonieorum etnstar, inaedilitat magiam, cum sint supra jam allatis haud absimilia, nihil
attinet reserre. ε. subtilitate Campanellam multis modis superat Franciscus Glitan, nee propterea Aros
tamen, quae cupit, satis demonstrat. Omnia ejus argumenta redeunt eo, ut ex insita . . substantiis vi, id est, perpetuo agendi conatu, iis inesse vitam et perceptionem evineat ; nec differre proinde vim vivam, quam vocat Leibnitius, a sensu et perceptione, de- cuncta, monstret. At quamdiu vita et eonatus Vendi internus duce experientia diseernuntur; 'iram diu, quod fieri per notiones ipsas nunquam potest, e conatu agendi non derivatur -vis sponte sese movendi: nihil his omnibus praeter illusionem meram emeitur. Argumentatur autem Glitanus ita: quod suapte vi movetur, sponte movetur, quod sponte Niovetur, motum eupit, ergo aliquam ejus habet, licet obscuram, cognitionem et perceptionem. Quodcunque porro sua vi movetur, imitare statum suum studet, jam nulla res sui cupit interitum, ergo idein eam movetur Ob causam, ut meliorem reddat suain conditionem, ergo propter finem agit, ergo percipit. aecunque moventur vi insita. moveri quidem semper student, et conantur, at conatu bruto, sensus experte; in omni eo tu esse sensum, demonstrari e conatus notione nunquam potest, ut quae smplex est, nee sensus ideam habet necessario adjunctaim; multos enim et nos in nobis sentimus conatus, quibus sensus nullus inerat, quosque post rem demum sectam, et experimenta, aut irrita, aut secunda, animadvertimus adfuisse. Quaecunque ita moventur suapte vi, ut motum silere, aut quietem pellere pro lubitu queant, his omnino sensus inest; at quis unquam demonstravit, omnibus hanc vim substantiis inesse Confundit ergo Glissonus vim vivam cum vi spolite agendi. Multum praeterea putat inesse praesidii in eonatu individuorum sese contem andi, quem absque idea aliqua et perceptione non posse locum habere sibi persuadet. 17 At manent individua eadem, quamdius os sunt, id est, quamdiu a causis externis non scavuntur eorum partes, aut alienae pro us adduntur, sitque ulla idea aut perceptione ; quae de studio sese servandi afferuntur, metaphorio sunt, ipsi naturae haud satis eongrua.
Eadem ratione versatur in argumento eodem nuperus quidam scriptor anonymus, Da .r. qui affert praeterea nunnulla, quorum ratio e mechanicis corporum viribus nondum s
lis est a pnyseis repetita. Facile autem apparet, his nillil essici, neque enim stati in heeteoneludere rationem ira: si quid nondum satis est e vicibur materiac brutis explieatum; mosynii. insunt
Glitan de natura substantiae energetica e. II. g. 6, '
152쪽
insunt eorporibus aliae his altiores, et messianira est philosophia repetenda. Plurima, Immo
fere omnia, non putabant antiqui posse mechanice explicari, quorsum inter alia pertinee mira chordarum in instrumentis musicis sympathia, quae recentiores tamen optime inde derivarunt, ut de magnete nihil nune dieam: cumque adeo feliciter hueusque res sectes.serit in plurimis; de reliquis non statim desperanduita, aut damnanda ideo philosbphandi ratio, hucusque tanto cum fructu tentata.
His dissisi eopiis, ad persuasionem vulgi de spectris et geniis quorundam familiari
bus, multi confugiunt, unde auxilia petunt hunc ferme in modum: plurimorum eo stit auctoritate et virorum pro horum testimoniis, spedira saepe apparere, adeoque efferiaturas corpore vaeuas, multorum in rerum natura mirorum auctores. Quae cum ita sint. eumque de spirituum amicitia nobis concilianda non sit desperandum: non omnis magica ars vana est reputanda. Duo sunt, quae in hae conclusione maxime desiderantur: alterum, esse hujusmodi spiritus, nobisque apparere; alterum, si sunt, posse eum iis ambeitiae foedus jungi. Ae horum quidem illud, etsi a multis passim exempla spectrorum
asserantur multa ; extra omnem tamen non est positum dubitationis aleam. Ad examennamque severum, et quale institui debet in re quotidiariae non obvia experientiae, revocanti omnia, quae feruntur, ejus rei documenta; nullum ex asse sitis sacere apparet ficile: eum nullum sit, in quo aut auctoruin fides, aut cautio et prudentia, aut immunitas
ab opinionibus praejudieatis, quaeque sunt his similia, non desideretur; cum unum idemque spectrum a pluribus simul visum , auditum, et tactu, aut alio sensu non sit pediceptum; eum denique, quotiescunque curiose satis et absque inctu est inquisitum , aut fraus apparuerit, aut metus, aliorumque animi motuum illusio. . Praeterea res tota a
surdi pluriauim habet; quotiese unque spectru in apparet, si pauca excipias, nulla ejus rei cernitur causa, nullus finis; praeter terrorem erum, morbos, aut risum, nihil his omnibus efiicitur, ut adeo spectra haec necesse sit esse spiritus, aut ratione prorsus care tes, aut metu hominum sese obtellantes. Si qui monitos se te ab iis putant, aut a re at qua deterritos, post rem gestam demum ita id interpretantur; quo tempore spectrum cernitur, quid sibi velit, nemo fere intelligit. Tumultu ira cient phasmata, climeon spieienda sese hominibus praebent, nullam aliam ob eaul im, quam ut tumultuentur et cernantur, nemine, quorsiam id spectet, aut cui sit bono, perspiciente, imino tandem omnibus, si saepius fiunt, ea ridentibus. Ad alterum autem quod attinet, inani hominum, mira exspectantium, resque ingentes sibi semper promittentium, id nititur persuasione. Quis enim logiees non plane rudis ausi ita concludere rationem: sunt naturae quaedam incorporeae, hominibus nonnunquain conspiciendas sese praebentes; ergo foedus quoddam, aut familiaritas jungi eos inter et homines potest Z Quis unquam saliae mentis sperare haec ausit, cum eorum apparitiones adeo plerumque omni dem- tuantur Milone, adeo nulla earum saepissime cematur causa, ut eo ipso satis apparea ad nullam certam ea redigi rationem sese pati Z Non lieet mihi diutius his immora
ri quibus demonstrandis singulatim satis magna libri moles esset impendenda; adeat, qui plura cupit nosse, libros hae de re scriptos. ὶ His
Hennines von Gei stern und Geistersehern. Joh. Berivnoni Tralitat voa Geistem, qui multis exemplis esse spetita et spiritus nititur demoliurare etc.
153쪽
ns In partem disputatis a menta aliquos su ungam . unde magiam. De ηο--
omnem esse rem inanem et vanam, magis appareat; ab aliis aut non assilibita, audirutis dilueide noniexposita. Qui enim hucusque artem magicam argumentis, ex ipsius amnaim petieis, impugnarunt, negant, spiritus miracula posse patrare . id est, quae fieri
per lς es naturae, corporumque vires nequeunt, esiicere, cum simplex eorum natura tieadum,
non si eoiporibus movendis idonea. Sed levius est hoc argumentum, cum spiristrumn intimam non habeamus perspectam indolem, ut inde definiamus, quae fieri peteam nequeunt, eumque animam humanam qui docent esse spiritum, canisve corpolaum irrigere. eo ipso cogantur lateri, non omnem eorpora movendi vim esse spiritibus denegandam. Maioris est ponderii: . naturam si datur: magia, arbitrio hominum, in rprobis magorum eupiditatibus,' iri subjesbim, tinmo Deum ipsum eorum sere quasi se vum. Hoc argumentum pluribus mox exponam, cum ut ab ejus auctore satis non
In memoriam igitur revoeemus, quae passim hactenus ex historia magiae sunt tra- Iνs, mr. di , meris rudium hominum, et naturae rerum ignarorum opinionibus, originem eam debere; dein 'Etereeri ab eo hominum genere, quod taramanes, incantatores, praesti ci cibis, Mores,' aut alio aliae gentes nomine ditant, praeterea ab aniculis male seriatis, ad taldi, ' racerdotes magna ex parte eam transire, et alios professione magos sexus utriusque; - eoque ficto vulgarem et plebeiam magiam distingui a rebeiosa sacerdotum, aut alioriam, pietatem praecipuam affectantium, ut adeo variis hominum studiis, variis arabuseatur eaerimoniis. : Quod tautem hae in re notatu est dignissimum, quo magis in lit- : eris preficiunt homilim, eb magis, inreris fit ars magica, rudibus gentium seculis nulli o obnoxiae dubitationi; aliae eontea aries temporum progressu magis magisque consolis dantur; vanam ergo esse hane totam satis hine elucescit. - meet porro artis historia. ritus et eaerimonias variis temporibus varias suisse adeo, ut constans nihil et perpetuum eriatur uspiam; maxime autem religionibus cuiusque gentis et aetatis accommodu ri totam, ut alios ritus, alia nomina eonseerata, alias preces, herbas, alia instrumentakb 'Aegyptiis, alia a Chaldaeis et Persis, alia a Graecia adhiberentur, et ad principatum evecta religione Chelluana, inde etiam sebsidia peteret magia. Docet denique eade nihil intentatum homines resiquisse, ut miracula edendi sbi potestatem pararent, he has omnes, lapides, metalla, animalia expertos, mortuorum reliquias adhibuisse, vivarum viseera laeerasset coelum ipsum in partes traxisse, ira ut damnatis prioribus ad norva sempe et ante non inmata eonfugerent. Quae eum ita sint, habeatque ars magica id eum ali ix artibus commune, in sensim creverit et sit mutata: fieri prorsus nequit, ut divinam habeat originem, aut traditione aliqua vel revelatione hominibus sit donata. Quodsi dicant, errore opinionis deceptos multos, aut quia vera magia magnopere O cultaretur, ignorantia delusos, varias et multiplices invaluisse opiniones ei statun o
154쪽
eurretur, Ignorari tameri, in hune usque diem, genuinum aliquod eriterim , , lup eranae sali, discernamus magiam. Praeterea sequitur etiam hine, omni arti nihil subene veri, certi et solidi, cum tot tantasoue sit experta vicissitudines, tantis si opinionum dissidiis obnoxia, somniis ue et fictionibus phantasiae simillima tota. Nee obstat, quod istem
artes et litterae sunt passae, in his enim quanquam plurima adhue si t. ii certa. in ulmopiniones sese exceperint: peritus tamen et prudens earum aestiuaa r. de stia eri sectis omnibus communia, ae veluti sundamenta, multas notiones, quibu sian omnς
esae, idemque simul absque labore multo, quantopere seculis singulis creverint aut eo ruptae sint, poterit definire. At de magia niliis tale beet affrinare, nec, utra riss ad ve rem propius accedat, ulla ratione definire. His aeredit denique, quod qua que Aphilosophis, aut hominibus aeutioribus examini severo sunt subjecta serra magica,'e riam fraus patuit manifesta, id quod apparet ex iis, quae Behkexus, nautarus, Semler Eberhardus, St. Andre, aliique libris supra laudatis seripta reliquerunt. inibus si aridas, nullo prorsus demonstrari testimonio idoneo, magia unquam aliquid esse effectum et rem totam esse nihil, sicile hine elicias.
ad nuba Porro quaecunque ab hominibus Odita eo uiro mi exustiri mnmanari a rem de sprevit p meritas, aut aiareis desumidinein omnino est pana. Quae prae
es.. , .. remedia salutaria, hodieque adhibentur, sive ratione eadem, sive in melius m tis hodie tata, ut tamen ab Hippocrate ea proficisti satis eonsteti Quae in geometricis docetEueli intervallis loeorum aut altitudinibus, iii Rue id genus fieri jussit, e staritim. dem ferme apud geometras nostros sunt in usu. Multa a Aristotcle, .aut Epi-
Σ' a. philosophi adhue nostri usurpant. At in axo magica wntra sese res h
- . bet; Prumam aetatum praecepta semper spreverunt posteri, nova plane ac ante incognita in eorum locum substituentes: remedia in ea et amuleta ad omne morborum genus, etsi assatim tradiderint maiores, nee ignota essetit, utpote multis libris memoriae mam data; tamen posteri alia semper exeogitarunt, sepositis prioribus, Iantos his non impe furi labores, si ulla ratione eventus ref ondisset praeceptis majoriam. Nec ignotum etiam fuit, qua ratione perveniretur ad spirimum Deique ipsius fuciliaritatem, et qua esset via surium ad Deum adstendendum; pauet tamen eam ingredi sunt ausi, et eorum, vi ingressi sunt, pauciores longe, quae Oprabant, sunt assecuti. Multi namque hane s ventes methodum, insani aut furiosi sunt facti, alii, quibus de statu mens non est dejecta, nihil inde reportarunt eorum, quae tanto eum fimi a heosophis praedicantuta Eo gnonia namIue, Jacobus Boelim, Schweden rous, Petrus eoiret, Hel montii, Hrdagius . etsi nimiliaritatem sibi intereedere cum angelis, immo ad Dei ipsius sese dueant admitti s eontemplationem; mira tamen nulla aut patrarunt, aut patrare sese post ausi sunt asseverare. Inciderant quippe in ea tempora, quibus miraculis fides haud facile solebat absque examine scrupulosis imo haberi; quos contra ruis aetas obseura magis aut eredula, ii miracula omnes ediderunt, Paracelsus v. g. Cornelius Agrippa, alii. At vaticinati sunt coram haud paucis Bourignonia v. g., SchWed borgius, et res arcanas r velarunti Mallem equidem, etiam inde abstinii lilent iactantiam; Bourignonia eerte dum res ingentes sese praevidit essecturan , aut Bruxellas arsuras, egregie erravit. Schweden - bomium nemo, quod sciam, adeo sollieite observavit . ut, quoties in vaticinando erraverit, litteris mandaret, arciditque o seriunae favore, ut memoriae tradarentur tantum, quae stomo
155쪽
erarum eomprobauli, adeo essu siet reprehensionem, nisi sui proditor esset ipse. Seribit enim alieubi, sese sermonem habuisse cum Gibnitio, ab eoque, quaenam i plaeuissent in nhilosonhia, accepisse; sunt autem ea a Leibnitii philosophia prorsus aliena, ut constet, pnilosepni mentem non afle tum. Accedit, biodilinosephorum nenio alti ux in rerum naturam penetravit, ulloque memorabili invento auxit philosophiam ι detratuvamque veste hieroglyphira et aenig natica, qua de industria utuntur, nihil relinquitur aliud, quam quod a philosophis aeeuratioribus dudum jam est verbis perspicuis et argumentis optimis demonstratum. Quicunque adiit ipsos, aut quae excerpsit ex eorum I, is Brue rus, consuluit, ei dubium hoc esse nulla ratione pOvest. . Solent porro ineosophi et magi vehementer hujus disse linae commendare utilita- Th.oci.
tem, ea sela homines reddi in Deum maxime pios, mores mire emendari, cupiditates qm omnes pravas ex animo evelli, quaeque sunt ejusdem commatia alia, magnam prae se speciem veri ferentia. His haud magnopere equidem censeo sidendum, cum longe ma- magna in-jora inde damna emergant. Lucem enim omnem qui exspectant a Deo, ingenium non
acuunt, mentis vires sinunt hebeseere, et in pristinam tandem rerum omnium ignoran- detrimentiam relabuntur. INenii acumine eonstat hucusque artes et litteras inventas et auctas; . . iilluminatio divina nihil praebuit iis praesidii, eum a uieosophoriam nemine quicquamst allatum, quo generis humani commoda juvarentur. Quod pejus autem est multo,
tollit magiae opinio omnem prudentiam, omnem vitae rationem, omnem morum disse,plinam, hominesque reddit desides, negligentes, torpidos. Maximus enim rerum gerundarum minutus est persuasio, nostris nos viribus posse aliquod esseere, in iis pon te fiduciam lieere, qua demta, alienae inhiantes opi, audaciam omnem, et rerum ages darum ardorem necesse est perire. Praeterea nisi certi simus, eausis easdem ea sentsenaper effecturas, nisi e cauus praevidere effectus queamus: nihil suseipi a nobis prude ter, nihil geri eerta ratione potest, adeoque artes omnes, opificia, omnes virtutes. prudentia, sapientia, omnis vita civilis tolluntur. Quis enim quaeso seret, cum noiciat, an unquam minis ad eum sit redundatura, eumque omnibus summo studio prae
paratis, magi alicujus invidia aut malitia possit messis corrumpi 3 Quis eo nata in Iongum tempus capiet, et experiundo, aliorum experimenta magno opere colligendo, ne quid admittat erroris, cavedit; cum nesciat, an omnia prudentis sine composita si tu
haturum magi alieujus odium 8 Stultum prosecto foret, e rebus gellis, disciplinis physicis.
illusque litteris et ambus, parare sibi rerum naturae notitiam, doceri, qua rationesn-' illa sint gerenda, politices, artium mechanicarum tradere praeeepta, immo vitae totius inlituendae homines doeere rationem, si nihil his omnibus inest eerti, si spondere faustum negotiorum exitum, quotiescunque nihil est peccatum, non licet, possuntque eonsilia optima arte magica everti Z Laudes porro et reprehensiones locum haberent nullum; qui enim lieet seire, sine per magiam daemon aut angelus immissus, qui omnia miseueri immo ipsam nobis rationem ademerit, aut animi cupiditatibus et assultibus nos turba more eatit, in transversum egerit Z His adduntur a pLilosopho acutissino etiam haec: rebuε agendis opus est certitudine sensuum; nisi enim oculos, nares, gustum, tacturi usurpantibus, hane rem esse pomum, certis esse liceret: nihil geri tuto possit. Jam aditibus magicia, si sunt verae, totum hoc tollitur, ei sciunt enim magi, ut, pomum quod non est, esse pomum videatur, adeoque perverti omnem rerum gerendarum rationem
156쪽
neeesse eointa et periurbatio rerum eunctumn - non potest non manare Fieri tu que posset, ut malus genius homini veneno vescenti illuderet iis, ut saeehaos e smi. sibi. persuaderet. Quae si largimur, fieri etiam potest, ut, quem testes jurari assumant stricto gladio alium interseeisse, speetem modo sonu diabG illusionemeab his visam eontendat, 'quo ipso judicia omnia, ' omnisque justiva non possimi non eveni sum
Narem, Esse hujus univissi naturam eam, ut eaedem musae eadem ratione dispistae, insipi.. maturas alias agentes easdem, - eundem semper gignant essectum, experientia quoti-lthi,' diatia, eademque a multis inde seculis mandata litteris doeet. Hi ne itaque phili,si phi concluserunt plurimi, iidemque gravissimi, esse sempiremum aliquem causarum .. .u essectumnque ordinem, sequentia semper pendere a praegressis, adeoque. machinae mundum esse simillimum. Addidit Leibnitius, summam Dei sapientiam hune rerum ordinem postulare; ut enim artisex habetur sapientior, qui horologium, aut aliam
labricatur machinam, suapte natura motum terrae circa centrum, aut alium quem.
vis, quem animo intenderat, sequentem, nulloque aut minimo deinde egentem artia scis auxilior ita Deus, quo ordinatius disposuit singula, quoque sibi minus reliquit in mundo regendo negotii, id est, quo magis movetur mundus, mutantur singula in mundo per vires ipsis naturis mundi inditas, eo est sapientior iudicandus. Quodsi enim aut saepe aut semper Deus dirigere singula, ordinare, aut alio quovis modo ordinem mundi restituere habet neeesse; aut non praevidit, quaeriam essent abitura H eonfusionem, aut praevisa noluit ante reatus disponere, quorum alterum est im
spientis, negligentis, aut ignorantis, alterum, quod maxime se deceat non eurantis, et, quam habet, sapientia non utentis. Potuisse autem singula hac ratione disponi, a Umento sunt machinae humanae; quae enim fieri in paucis possunt, eadem adhibita sapientia summa .fieri etiam in omnibus queunt; nec quicquam inde sequitur, quod mi repugnet. Me enim filisse naturas adeo rebelles, ut cogi sese in ordinem non finerent, nee redigi ad ullam rationem certam; nihil Deum his uti in mundo comdendo eogebat, licebatque summae ejus potentiae, has e mundo jubere exulare. quae si ita sese habent, si rarissime Deus sua vi in universo quaedam mutat; magia ars omnia nulla est. Meedit, quod aut omnia fiunt eausa naturalibus, aut qua dam,
157쪽
dam, aut nulla. - si omnia, exulat magia; sin quaedam , Ita ut Auis alla a mussaphysteis, alia a Dei et angelorum ae daemonum proficiscantur ministerio, totius munis ordo Frbatur, similisque est mundus horologio, a vi a lateris hominumque mani. ua modρ huc modo illuc moto, quod brevi necesse est perire, tot motibus eontrariis par-Ms ejus turbantibus et denique sangentibus. Summam rerum omnium eonfusionem imde sequi esset neeesse, idque eo magis, quo major est mundus horologio, quoque minus ms singula, quae horologio inseruntur damna, quoties Mue movetur pra ter naturam, perspicimus. Quae si cerneremus cuncta, manifesto hine intelligere. mus, mundum hujusmodi stare nullo modo posse. Relinquitur ergo ut dieamus
Deum omnia gubernare et esseere sua vi, naturas praeter Deum omnes mera esse Dei instrumenta, omnem motum, omnem mutationem habere Deum auctorem.
lue, qui subtiljssime, quid esset sbi consentaneum, perspexerunt, nonnulli descenis
derunt, Arabes quidam, Mallebranchius, et patres ecclesiastici; Plotinus enim, ejus. que sequares, mediam ingredientes viam, quaedam naturae, quaedam Deo et spirati-hus tribuentes in mundo regendo, haud satis sibi prospexerunt. Hi autem quan- uam satis constanter doceant, in alia tamen eaque gravissima incurrunt absurda, Deum esse non vitiorum modo auctorem, sed ipsum scelera perpetrare euncta. Deum secum semper pugnare ipsum, belloque intestino semper distrahi, quaeque alia sunt his similia, sin minus verbis ipsis, hoe enim horrent, at re tamen ipsa, aut mantes. Huc accedit etiam, quod in operationibus magicis manifesta sunt fraudis in. dicia, ut firmari auctoritate idonea possit nulla. Noctem illusionum et somniorum matrem exercendae arti deligunt, daemonas accensis candelis jubent adesse, umbra enim et luee incerta machinationes eo Bellius teguntur, horrorem spessitoribus ineutiunt quam possunt maximum, verbis omnique sono aut eo oris motu jubent eos abstinere; quin potionibus saepe utuntur inebriantibus. Quod autem maximum est, ad spectandas
urtes neminem admittunt pacto doctiorem, aut minus eredulum. Haec omnia, ali
que his similia qui seeum perpenderit, indeque fieri prorsus non posse intellexerit, ut purrum nudumque perspiciatur verum: fraudi omnia deberi, jure meritoque miheludet. D
158쪽
11x ' a . z si arti.' Fateri magἰae desensereseoguntur, Deum, quae eupiant magi, neere, immondari, seVex Eeere non posse; relicta namque Deo libertate, votis ae precibus magorum non satissa. stanti z eiendi: ars magica tollitur tota, ut quiequam inde sperare eerti non lieeat. Id ne diri. ri tari' nae naturae videatur arguere imbecillitatem, summa benignitate, ae naturae in honos et tuta. probos propensione Beere, adiiciunt. Iam aut eupiunt magi, quae per se jam saeera Deus constituerat, aut alia: si eadem cupiunt, eventurum idem fuisset, magia non adli bita, adeoque ars magica est nulla ; sin alia cupiunt, Deus eogitur a proposito discedere,
consilia optime ante eapta mutare, quod est imbecillitatis extremae. Id si nolunt admittere, nee tamen magiae omnem denegare essicaciam: nullum restat essiigium aliud, quam ut
dicant, Deum praevisis magorum desideriis, ab aeterno ita singula disposuisse, ut iis Beeret satis. Hoe posito redit argumentum idem: aut en i m praevisis magorum desideriis, aliam elegit Deus mundi dispositionem, ab ea, quam alias suisset electurus, id est deteriorem . siquidem quod deseritur a Deo eonsilium, eum sponte eupiat optimum, optimum dubio procul fuit; aut consilium propterea non mutavit, ex quo sequitur nihil prorsus esseere
magiam. omnes porro, qui uno eodemque tempore sunt in rerum universitate, magi eadem non cupiunt, cum eadem non sentiant, et de rebus gravissimis, totaque artis
natura .inter se dissideant, immo qui in primis disciplinae sindamentis uno sunt animo, in aliis tamen abeunt in diversa. Pluribus ergo magis diversa cupientibus, quid iaciet
Deus 3 Sisingulis satisfacit, eogitur sibi ipsi esse eontrarius: sin alicui. ara tora caret es- nec quicquam ei inest certi.