Thomae a Kempis ... De imitatione Christi libri quatuor, ex nova recensione Iacobi Merlo Horstii, pastoris in pasculo

발행: 1670년

분량: 357페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

- - -

Ium , sicut benefacere consumae, ut ambulem ad omnem Ruxu 2 Tibi me, & omnia mea, dum commendo: mel1us est iuripi, qLMm i ' - Ω nil te ID Tu scis omnia & singuIa, nu LU

'Tu scis , quid expedit ad prox

ed al

ilui t

imperitorum sententiare.ω ii j

252쪽

sast

ΗR Is ΤΙ. LIBER MI. a vero de visibilibus &syiritualibiis dis. cernere, atque silper Omnia Voluntaten. χ beneplaciti tui sempe' inquirere.. 8. Falluntur saepe hominum sensus .m iudicando: filiuntur,&amatores si culi, risibilia tantummodo amando Quid est homo inde melior, quia reputatur ab homine major e , Fallax fallacem, Vanus Vanum, caecus cum, infirmus infirmum, decipit, dum exaltati ta veraciter magis confundit, dum inanite laudat. Nam quantum unusquisque est in mulismis, tantum est, & non amplius, 'ait humilis sanctus Franciscus.

C A P. L I. aeuis hu=-hbus insistendum est operibiti, eum descitur o summis. i

x ventiori desiderio virtutum nec in altiori gradu contemplationis consistere : in necesse habes ii originalem corruptelam , in inferiora descendere: & onus corruptibilis vitae, etiam invite, & cum tae aio portare. μή quamdiu mortale corpus geris di dium senties, & grammen cordis. oportet ergo saepe in carne de carnis onere gemere: eo quod non Vales spirituaIibus studiis & divinae templa tioni indesinenter inhaerere.

253쪽

DE IΜITATIONE Ttinc expedit tibi id exteriora opera confligere, &in bonis actibus te recre: ste: adventum meum e supernam Visitationem

tinxietatibus libereris. . Ar m faciam te laborem oesivisti, &interna quietς - Qeriptura

Et dices: Mon r

ου T, omine, non sum dignus προ

ad instan maris lacrymas rimiter: possem , adhuc consolatione

lari re puniri t. quia

254쪽

CHRISTI, LIBER III. Ergo vera pensiata ratione, nec miniania sum dignus consolatione. Sed tu clemens &misericors Deus. qui non Vis perire opera tua, ad osse celadum div1tias bonitatis tuae in vini misericordiae, etiam praeter omne νω-prium meritum dignaris consolari se vum tuum supra humanum modum. enim consolationes, non simi Iicut humanae confabulationes. mihi conse res aliquam coelestem consolationem 2Ego nihil honi me egisse recolo, sea semper ad vitia pronum, &ad emenda. xidem pigrum fuisse.

di aliter dicerem, tu stares contra me, di non esset qui defenderet. 'Peccatis meis, nisi confiteor, quoniam dignus sum omni Iudibrio & conter Inter tuos devotos ih 'Versum me, pro Verit sis ' arguam , Ut facitius mi-rdiam tuam merear impetrarp.

loquendi, nisi hoc tam

cavi o Domine, Pe in a. miserere mei, ignosce mihi. me pautatum . Mi plangam .dolorem P a mes '

255쪽

N humiliet 1 e pro delictis luis tIn vera contritione & cordis humiliatione , nascitur spes Veniae, Iiatur perturbata Consciemia, rep. ztia perdita, tuetur homo a limitasra; & occurrunt siles mutuo, in osculsancto, Deus & paenitens , Humilis peccatorum ccceptabile tibi cst, Domine, sacrin cium: Ionge suavius odorans in conoectu tuo, quam inuris incensiim .

ni: quia cor contritum & huminatum numquam dein isti- . . quid aliunde contractum eli re ipq

natum.

C A P. L III. Ruod gratia Dei non misecetur terrena su enti,M. z. Ili, pretiosa est gratia mea, non F patitur se misceri extraneis rhus, nec consolationibu .a . Abiicere ergo oportet omnia Impeo menta gratiae, si optas ejus infusio

256쪽

Pete secretum tibi , ama sosus habia

tare tecum, nilllius require contibula tionem : sed magis ad Deum devotameitiinde precem, ut compunctam teneas mentem, & puram conicientiam. Totum mundum nihil aestima: Dei vacationem, Omnibus exteriorihus antepone.

Non enim poteris mihi vacare . 3e in transitoriis pariter delemri. Α notis & a charis oportet elongari , o ab omni temporali selatio mentem

tenere privitam. Sic obsecrat B. Apostolus Petrus, Utti quam advenas edi pe=egrinos in, hoc

mundo se contineant Cluisti fideles. I Petν. a.)Ο quanta fiducia erit morituros quem nullius rei affectus detinet in mundo. Sed sic segregatum cor habete ab omnibus, aeger necdum capit animus snec animalis homo novit interni ho . minis libertatem. Attamen si vere velit esse spiritualis , oportet eum. renuntiare tam remotisqu-m propinquis; de , nemine mastis Vere, quam a seipsib. Fi temeti psum perfecte viceris, ra facilius subiugabis. . Persem yictoria est, de Rmetipsu

triumphare.

Qui enim semetipsum subj ectum te-

257쪽

DE IMITATIONEnet, ut sensualitas rationi, & ratio in cunetis obediat mihi; hic vere victor est dominus mundi., Si ad hunc apicem scander Illos, oportet viriliter incipere , &ad radicem ponere, ut evellta&destruas occultam inordinatam Inclinationem ad teipsum, & ad omne privatum & materiale bonum. Ex hoc Vitio , quod homo 1eme iosum nimis inordinate diligit , paene totum pendet , quidquid Vincendum est: quo malo paX magna & tranquillitas erit

Sed quia pauci sibiipsis perstcte mori

Iaborant, nec plene extra se tendunt, propterea in se implicati remanent, nec 1upra se in spiritu elevari possunt. Qui autem libere mecum ambulare desiderat, necesse est ut,omnes praVasta inordinatas affectiones suas mortificet , atque nulIi creaturae, privato amore 3 concupiscenter inhaereat.

C A P. L I V. De disersis moria 'bus Natura σ Gratia. . Ili , diligenter adverte motus Naturae & Gratiae , quia valde contrarie & mbtiliter moventur: N V113 nisi a q1irituali de intimo illuminato homine, ducemuntlir. - 'ra omnes

258쪽

CHRISTI, LIBER ILI. μν' omnes quidem bonum appetunt, Maliquid boni in suis dictis vel lactis praetendunt, ideo sub specie boni multi

falluntur.

Natura callida est, δε muItos trahit , illaqueat, & decipit, & se semper pro fine habet: Sed Gratia simpliciter ambulat, ab omni specie mala declinat; fallacias non prφtendit,& omnia pure propter Deum agit, in quo & finaliter requiescit.

2. Natura invite Vult mori, nec Pr

ei, nec superari, Oec subesse , nec sponte stib jugari:, Gratia vero studet mortificationi propriae, resistit sensualitati , quaerit Iublici , appetit vinci , nec propria vult libertate fungi ; mb disciplina

amat teneri , nec alicui cupit dominari ; sed sub Deo sem per vivere, stare, atque propter Deum omni h manae creaturae humiliter parata est inclinari. Nariira pro sito commodo Iaborat; & quid lucri ex alio sibi provoniari a tendit :. Gratia autem, non quid sibi utile &commodum rit , seu quod multis proficiat, magis considerat. Natura libenter honorem & reVere tiam accipit: Gratia vero omnem honorem & gIO-riam Deo fideliter attribuit. -

259쪽

aio DE IM TIATIONE 3 . Natura confusionem timet & con- autem gaudet pro nomine

y rati, vero vacua esse non potest 1 sed libenter amplectitur laborem. Natura quaerit habere curiosa & pid .chra, abhorret Vilia&Ero11a Gratia vero simplicLiis deleditur tahumilibus aspera, non aspernatur , nec vetiistis refusit iuui p/ΠΠ' ' .mii et Natura respici temporalia,

ad Iuci a terrena, tristatur de damn , irritatur levi injuriae verbo: Sed Gratia attendit haeret temporalibus , restim thurbatur nequeribus acerbatur;& gaudium in coelo, ubi nil perit, conNatura cupida est , & libenti accipit quam donat, amat propria rei''statia autem pia est

vitat singularia , contentatur pse biniis, tare i udicat quam Natura inclinat ad creatus , qcarnem propriam, ad vanitates & dil

f ed Gratia trahit ad- .' una '

tutes, renuntiat creaturis,

260쪽

CHRISTI, LIBER III.. aradum i odit carnis desideria , restringit magationes , erubescit in publico a

Parere. 3 ς

Natura libenter aliquod Qtatium habet externum , in quo delectetur adstosum: Sest Gratia in χlo Deo qhaerit consis-lari, & in summo bono super omnia visibilia dele stari. s: Natura totum agit propter Iu- .crum & commodum proprium, nihil gratis facere potest, sed aut aequale , aut melius es aut laudem , vel lavorem pro benefactis consequi sperat; es mul-tlim ponderari sua gesta & dona con cupiscit: Gratia vero nil temporale quaerit; nec aliud praemium , quam Deum selum , Pro mercede postillat; nec amplius de temporalihus necessariis desiderat , nisi quantum haec sibi ad assecutionem

aeternorum veseant deservire.

6 Natura gaudet de amicis multis di propinquis , gloriatur de nobili loco, & ortu generis; arrid*t potenti bus, blanditur divitibu* ,' plaudit tibi similibiis: Gratia autem & inimicos diligit ,

nec de amicorum turba extollitur, nec loeum , nec ortum natalium reputat ,

nisi virtus major ibi fuerit; FMet magis: pauperi quam diviti, compatitur plus innocenti quam .PO

SEARCH

MENU NAVIGATION