Thomae a Kempis ... De imitatione Christi libri quatuor, ex nova recensione Iacobi Merlo Horstii, pastoris in pasculo

41쪽

s DE IMITATIONE& nescio utrum de eis recogitant. In

t aliquid esse videbantur 1 N

Vtinam vita eorum, concordasset i tunc bene studuissent, rescitatam in seculo,

C quia magis et unxisti:

qu m numides, ideo evanescunt 1nc

Vzz- est, qui magnam habet 'vea Tignus est, qui in QP

est, & p' niuiis omne culmen non Ρ e prudens est, qui omnia terrena

arbitratur ut stercora , ut Cluistum .

xelinquit. C A P. . I v. Pe provide ita in agendis.

, di bo, nee instinctui; stillae

longanimiter res est secundum Deum dolor , saepe malum quam bonum de a11o creditur & mc1tur, ita infirmi sumus. -

42쪽

CHRISTI, et IBER I. - ,' sed perfecti viri non seciId credunt Omni enarranti: quia scitim infirmit humanam, ad malum Proclivem .& in verbis satis labilem. I . Magna sapientia, non esse praeci- Pitem in agendis, nec pertinaciter in Propri is stare sensibus. Ad hanc etiam pertinet, non quibuslibet hominum verbis credere: nec au- cita vel credita, mox ad aliorum aures effundere.

Cum sapiente & conscientioso viro consiliviti habe: & quaere potiti a me

Bona vita facit hominem sapientem fecundum Deum, & expertum in mul-Quant5 quis in se humilior fuerit, di Deo sublinor: tanto in omnibus erit Iapientior, di Pacatior. C A P. V. De lectione sanctarum Seripturarum. TEritas est in Scripturis sanctis V .quaerenda, non eloquentia. Omnis Scriptura sacra eo spiritu debet legi, quo lacta est. . Quaerere Potius debemus utilitatem in Scripturis, quam subtilitatem sermonis.

Ita Iibenter devotos & simplices li-

43쪽

D s I Μ I T AT I o N R os legere debemus, sicut altos & pr 'Non te offendat auctoritas sic

utrum parvae Ves magnae litteratum fuerit, Ued amor purae Veritatis tetra-

' curiositas nostra tapo ΠροIectione Scripturarum, ' Rintelligere & discutere, ubi simpliciter

liter, simpliciter, & fi liter: nec uin

am velis habere nomen scientiae.

' reaa Iibenter , re audi tacens

verba Sanctoruin et nec displiceant tio parabolae seniorum : sine calua enim non proferuntur.

CA P. VI. De inordinatis actionibus. v Uandocumque homo aliquid

o inordinate statim in

se inquietus fit. Superbus & avarus niImquam qluescunt: pauper & humilis spiritu, m multitudine pacis comersantur.

44쪽

Homo qui necdum periem in se mortuus est , cito tentatur, & vincietur, in Parris & vilibus rebus. spiritu, re quodammodo adhuc rinalis , & ad senubilia i nctis tus, dissiculter se potest a terrenis do

ideriis ex toto abstrahere. tristitiam, cum tiae graratur: quia secutus est passi

nis carnalIs , non In homine exte-

C A P. VI I. 'De vana spe, elatione fugienda. M--: Ominibus, aut in creaturis. Iesii R ire, amore

Non stes super teipsum, sed in Deo spem tuam constitue C a

45쪽

Fac quod in te est, & Deus aderit

hcinae voluntati tuae. . .

Non confidas in tua scientia , Ictore in armci ν-δ stipsum in Deo, qtu Omnia P ita , Prilchritudine

in Itersunt iudicia Dei, Inum cui tape dissicet, quodli d boni habueris, crede de

aliis mSora, ut livmiIitatem conse 'Non nocet, si omnibus renocet autem plurimum, si . vel unytcim humili: in cordT-m MPmbi , zeIus indignatio fre

46쪽

C A P. VIII ' De eavenda familiaritate. .

sapiente & timente Deum age causam tuam. esto OXtrantis rarus noli blandiri, &co ram magnatis non libenter appareas sociare: & quae adificationis sunt, pertracta. 'iliciti mulieri: sea, vi i hQminum notitiam de , habendi est ad omnes Ied familiaritas non expedit.

praesentia oculos intilentium offuscat

C A P

47쪽

C A P. IX. De Obedientia resisjectione. I mr Alde magnum est in obedie: ria stare Vim Praelato vivere, ocnecessitate, quam ex charitate. re mPoenam habent, & Ieviter Nec libertatem mentis aςqyyyxT I. ii ex toto corde propter Deum se subl3- se hie vel ibi : mon invenies quie humili Praelati regimine. Iocorum Ithenter agit pro sensia suo; &1ncli

strum sentire, propter P/ς Τ'.h. Quis est ita rapiens , qui omni Pscire potest i . in m conmdere: sed velis etiam libenter alioru

Si honum est ipsum propter Deum dimittis,m auum sequersi, magis exinde proficies. 3. Mais

48쪽

CHRISTI, LIBER Iὰ3. Audivi enim saeph,securius esse audire & accipere conisium, quam dare Potest et1am contingere, ut bonumst uniuscuiusque sentire : sed nta alias acquiescere, cum id ratio, aut muri

tate verborum.

. C Meas tumultum hominum, secularium gest ferantiis βmplisi intentione si

vellem me pluries tacuisse, & inter homines non fuisse. . Sed quare tam libenter loquimur. ω tamen rariue,

redimus δd silentium

Ideo tam libenter loquimur: qui a locutiones , ab invicem

di cor diversiis

Iibenter de his,quae mul rum Giligimus vel cupimus , vel uu et sentimus, libet inqui

49쪽

frustra Nam haec exterior conso' .latio , interioris de divinae contaMi inis .non modicum detrimentum est. Ideo visitandum est, & orandum, ne nostri multum facit ad 1ncustodiam

oris nostri. 'IlIVat tamen non

ctum spirithiilem , devora spirirerum collatio: maxime ubi antino & *iritu, in Deo sibi sociantur. C A P. XI. Deere acquireωμεν prosectens. ν1 Qtam possemus pacem M. re, si non veIIemus nos cum

aliorum dictis ,

stram curam non Quomodo potest isse diu in Pacem , Dere, qui sienis curisse intermistet qui occasiones forinsecus quaerit i q-

Beati simpIices , quoniam multam vacem habebunt. . z. Quare quidam Sanstorum , tamne M& contemplativi fuerunt. m omnino seipsiss morti are a or iis tenenis desideriis stilou

50쪽

CHRISTI, LIBER I. runt: & ideo totis medullis cordis Deo inhaerere, atque libere sibi vacare potuerunt. VNos nimium occupamur propriis pallionibus, & de transitoriis nimis laulicitamur.

Raro etiam unum vitium perferavincimus, & ad quotidianum pros Mum non accendimur: ideo frigidi ditepidi remanemus. 3. Si essemM. nobisipsis periem mortui, & interius minime implicati: tunc possemus etiam divina sapere . &cle coelesti contemplatione, aliquid evi

maximum impedimen . um est, quia non siimus passioni-hus & concupistentiis liberi: nec De Sanctorum Viam conamur i Quando etiam modicum adversit iis occurrit, nimis cito dej icimur, & ad humanas conmlationes convertimur . Si niteremur, silcut viri fortes, Rare in pnelio: profecto auxilium Domini super nos Videremus de caelo. Ipse enim certantes, &des gratia perantes, paratus est adjuvare: qui no- his certandi occasiones procurat,ut vim Si tantum in istis exterioribus obse Vantris, profectum religionis ponimus,

cito finem habebit devotio nostra.