Danielis Heinsii de contemptu mortis libri IV Ad nobilissimum amplissimumque virum Ianvm Rvtgersivm

121쪽

ico DE CONTEMPTU MORTIS. Zabaut Zephyri errantes, messemque pereIraemi, et o sulcogenitum, non curuae fascio egentem, Et Fonte ex ipso manabant aere me a. Nec minum multum coelo nemus,arbore densa Surgebat. quarum in medio, pulcherrima longe, i aetherio panaceae imbres, ror que beati AE ternos latices, nigra medicamina morti,

Spirabat Vitae folij silicibus arbos. Saepesub hac, visam refert, flagrantibus ambo Inuoluit radi s luce ardentis Olympi

majestas micina Dei, totamque Iuuentam labat vox una es inenarrabile murmur.

Saepe Dei oboles, clara in luce resulgens, Exhibuit, turba aligerum comitata, et aethram De ps, rursusquepol disicedere Tisa. taltera laeta quidem blandisque uberrima pomo saeuam foeda ingluuiesseisique immanibus ingens Oingebat coluber Diti sacer heu quibus ide reditus insidi s rerumque ambagibus orsus, Impi lit, attingi vetitos decerperefructus.

Ex isio, labor insolitus,terrorque metusque, Meciumque nefas terris . curaeque dolorque, Et seda ignotam traxerunt crimina mortem.

Quam super natus genitore, in faucibus Orci Percula.

122쪽

Fulgidus exuiti s Foli que intrauit Olympum.

Continuo exorti iuuenes, gens edita coelo,

Gens inuictaside, gens turpisnesia culpae: os neque poenarum secies neque morio imago Terruit vi a nec immitis uperaddita leto Smities, stactique artus, admotaque flamma Visceribus vivorum, es inundans anguine te undiquondam Superis,uiraeque aduersiparenti. Tantus amor, Ditio domitas perri pere Tires, Et, vitas per Ur qui regemque ducemque Protinus inuasit vacuas formidine mentes. auquam illam filioso osse continet aether Aurato tamen is praesenti numine terras Implentem proprias coelique e limine pulchros strantem animos. Ollo,cum missi per hoste:

Elapsio, dux impavidus flatis aggere et alli Visior est flantes Folijs accendit amicos: Isili autem, neque tela vident, neque sanguine duro; Perfuniae spargique humeros dum et ita receptoli erit, inque ipso morientes aggere linquit. Ipsi igitur caelo intentii mortabasupra intulerunt aciem versae adsublimia mentis, Venturaque animo lustrabant gaudia vitae,

123쪽

io 1 CONTEMPTU MORTIs Apsidue , Venerem auersi licito sue Hymenaeos Saepe etiam, actaeque domus holatia natos. Pars quippe in solio ducebant montibis .eTum, Et nemorum Faci', aut per deserta et larum Errabant, ex homines suosque yrannos Vitantes, structosque dolos, rabiemque uocenduet uti inter latebras tantum, disset a ferarum.

Tars tumulos inter montimentaque luce carentum,

os idem addiderat caelo pulcherrimm ardor, Portem exercebant animum, letoque parabant. Tars, quanquam populi in medio , turbaque

prorum,

In flantem veluti versabantpectore mortem sidue, mira immemores corpusque domabant Terrarum exilio delictaque moecta luebant Diluuio lachrymarum, a Ioque a neula luctu: Infandamque necem pendentis ab arbore Regis I ulpti in res ue animos sic linquere Ny as, Et veram soliti moriendo invadere lucem; Ardentes me t effuso prorumpere cursu, di quando exigeretsua inclementia mitam, Aut rerum genitor collapsos solueret artis.

Primis ab excussa gelidi formidia leti, Morte V eo geuiti seibit disedere coelum

Saxorum

124쪽

V I aos Saxorum quanquam in medio nil territus imbre acides vidit uvenis, natumque parenti Iam junsium, dextraque simul de parte micantem. I e quidem primusque tubicertusue coronam Insignem, fulgentem auro gemmisque coronam,

Inscriptus uepol legitur radiantibis astro. Hunc alij ruis que ali mox deinde sicuti, Flammae in artaquae sontesva petit aethera ma

gnum: Fxorta aut nigro in nemore, aut in culmine mont GVectit circum arboribus evolat icta per auras,

Resi ut indignata licet cum fontilus omni s ndique agricota curvus concurrit arator Unde miro se tanta inde hic in mentibus

ardor,

Ne blando vitae decebrio, nec cedere morti' Sola Dei praegre iam certissima proles, Visiores animos, caesique Ullam amorem, Immotamque fidem qualem neque Tartarus ater

Excutit, aut mortio mi importuna minant s. Ante etenim aduentum geniti bis regio, cedi ante

Hismanae quam foeda Deus contagia labio bluit, immisso lustrauit pignore terras, Haud si sera aeternam sondebant omnia mortem, hec

125쪽

io CONTEMPTU MORTIS

ONec quicquam ante oculos et nisi trinio ma ', Habat maectoque Acheron horrore premebat, Deserta Superis animas neglectaque corda. Quorum atrox, imme atque seperabi

missa Deis boles, fissa ceruice ementum

iabstulit, o trunco moriensses pendit ab alto ZZaud secus, acsi quio connixum corpore toto, seruatumque artus Atlanta, humeris; tenentem Itigentes prorum orbes, onus exuat ultro, Et cum sideribis totum ubducat Olympum. aeuin etiam nostra penitu ub lege teneri, Mortalesque haurire auras dignatus, ut omne Depressum tenebris,pridemque in Tartara missum, Erueret leto genus, di basientibus umbris, Mortes a gentemque aliam, noua pignora, te is Tosieret, immemoremsteterum elique pauorum. Heu amor heu inuisia sides jacet altu ob i R ior humi, noctroque ultro se corpore cingit, Et tantum haud, am patitur de corporasrdem . in etiam coelo ignarus terraque teneri, viles sidet in gremio genitricis, ore, nubes, pelagique iras, ventique remittit,

uti materno partitur dulcia codo, Virgia

126쪽

ii mei siue genis i iri do amiam igni Eoo, multumqtve horror demittit hones It , Et tacitus upor es magni reuerentia coeli. 2 Iam qui, te puerorum o formosi fime, nos Irassi peret adire domos, moribundaq; sum re membra, Et vitam hanc letis ii conditione pacisti te Deo, quio tantus amor, quae tanta bibido, Numa uni seruare genus ut inhosita terrae Et, ro indignam nasi de sanguetne gentem Respiceres antrique ignota in parte jacere; Tene abs inim se decem fasi a mensium inclusium materno utero te sanguine multo Turpati , riste sue genas,corte itaque ora, Excessis flatu se atra de morte trophilet 'iamque tibi pecudum migiles ante omnia tragunt

Pa Iores, tu in exiguum m penetrabile culmen Immiti store e matut Uiaeque Tu Vae, Pagnaque doUaserunt, cernuntque in limine 'rimo

in sestos caeli thalamos, virginio aureae. tque utinam me , o pueri, pari magna laborio,

Seruas in pecudes, pecudes o finibu iisdem Seruassem Lyci a se aliquis,vel 'auperrim litas, en se uelissi duxissem tempore noctes. Victori

127쪽

xos DC CONTEMPT MORTIS

Vi Iori certe umbrarum letique suturo, ux fim viridem circum incunabuti laurum:

uanuo trisu hyems gremio conseringeret omnes Arboreos saetus, florem neque panderet vitam, Necses aut Hyacinthe tui foret, aut Amaranthe.

t de suberibus prompsissem dulcia cleta, Aut pressum ac de calathis, quae copia ruro:

Aut incomposito certe, quae prima voluptas

a Iorum pueris, cecini em carmine laudes

Virgine Tu tu que nec hinc autpulcher Alexo, Aut partem Galatea sibi subduceret, am. At non sidera vasta, Deum nescire fatentur, Atius quanuis sub paupertate iaceutem.

hec tantum potuere, humili de sit culmeuco gestum quale incultus sistinat arator, Horrida cum suae circumstant figora brumae, Indutique humiles abiecti corporis artus Omnipotens quavium mens, blimis imago AEtheri genitoro, es bd ripta potectas: autum, quae terrasique omnel, pontumque 'fundum, Et coeli liquidos maiectas sit inet orbes. Iamque domo procul exciti, dictantibis astris, Aduemunt longe Nabathae e littore vates.

128쪽

L U. io Nec minus aetherii juvenes, circum undiq; culmen Exiguum, chorea que agitant plaudentibus alis, Et totus rerum arti sic descendit Olympur. Iuram quanquam, neque Tarpeias edator ad

arces

Ibis ouans procul augusto comitante Senam,

murali neque tormento mavortia rumpra Moenia, nec cluso perrumpes ariete portas:

At raucum tonitru quo actu dissilit orbio Terrarum pontusue, tuum si tu ardenti sTransfixum, multo percurri si ulmine mundum. At Toreas tibistruit, at igni armatus, auro Orion: at ileiades, septemque triones, OPSI atras tesque tuasi limina struant. At vero, quacuuque pedum vesigia figes, Ad tua perculsi cessabim nomina morbi,

Et caeco Pluton animas dimittet Auerno.

t te, terribilis leti Ditisique potentem, Aertas equitantem auras, nubesque cantem, Circum acies sus abiger m atque exercitus omnis Caelorum, qui nasientis iunxerat ante, terna ueSTum Capito in fide locabit: Excipietque iterum venientem, es nube serena Fulgeutem,nostro que humeros nostrosque lacertos. a. Tum

129쪽

Tum mul horri nos emitu, tua buccina Gangen Tercurret gelidamque Helicen mors tota remittet Tacentes populos, et dulci luce carentes. Salae autor , salue omnipotens, qui sanguine nobis Essus patriam peperim es munera Pitae. Salu ingens et domitor, quem corpore toto, Tertia lux nigro venientem excepit ab umbras. Continuosiactam senserunt omina mortem,

Iamque triumphatum penitu penitu sis fit basium

udacem colubrum morti qui vincula primus Laxauit, totumque Erebo di, nisi in orbem. Hinc leti immemores, Tentur incumbimus au et

Et vice egresteuebris, ouamur Olympo.