장음표시 사용
251쪽
Consultationi tuae breuiter respondemus. quod monachus aliquem b ordinem i napostasia recipiens, quantumlibet suo suerit reconciliatus Abbati, dc receperie poenitentiam , absque tamen dispensatione Romani Ponti scis ministrare non potest in ordine suscepto.
. T V ares. J in sexta eollectione legitur LV-
dtinens e sed ex quinta eollectione Hono-tii III. ita testituo inscriptionenn , di literam. De Lundetis Eeclesia nonnulla notaui in cap. 1. de eo G. I. . b Sacrum ora nem. J Non vet3 si trinotem, Hvulgili ere 3itum est , eum praesens eo naexutio non si ampli anga contra expressa verba Hono ij III. ut notarunt Theophilus Raynaudus dies. ν i. de . pastas cap. i 3. Sancher lib. 8. Omma, eap.f. m. s. Suarer ricen . Uur. 3 a. s. r. 6. num. 2. Ciba linus δε elati iura Re l. di visa. a. cap. 3. f. 4. Agit item Honorius in praesenii de solis saetis ordinibus susceptis in apostasia , non autem de susceptis anterius di quate in illis ministrate poterit: &quia iuxta textum in cap. ctim illorum, L sen incommaiora intelliguntur illis prohibita, quibus vetita sunt mintita , minusque est vii Ordine, quam promoueti ad superiorem ordinem a ideo plures, quos ad dueit , re sequitur sane her supri. ni .a2. inserunt ex hoe Honorij deeteto , eum qui aliquem sacrum orginem durante apostasia susceperit , prohibeti aseendete ad ordine, superiores, nisi interueniat papae dispensatio di si autem nullum si epit ordinem durante apostas a. poterit post reconciliationem, & postquam suae religioni testi-ttitys est , ad quoseunque ordines ascendere , nulla etiam interuensente dispensationer docuerunt
Theophilus, & Gibalinus ubi μνa, quia illi
tantum sunt prohibiti durante apostasa ad ordines promoueri , ecp. fmi. so. Ast. nam decietaeontraria Pauli IV. & Pij v. apostatas in perpetuum a quovis gradu ecclesiastico. & eui ulcis ordinis exeeutione excludentia , Emanuel Rodii.
cepta a praesertimque quod Paulus iv. etiam eos. Qui ex Apostoliea eoneessione e monasteriis extinsent, eodem modo mulctabat, reseissum est , pio IV. ut Ontiphilus scribit in auciis ad pia inam , in Pio m. videndus Nauatrus conss.- c. de apsaris, de vero sensu bullae Pauli non parum anceps.
. TV his duabus D eletalibus agitur de tertia apo- Istisae speeth, .id lieet , religioso ordine; &Ψ communiter ex eis talis deducitur assertio e M ei, io . πήυ deseremes habitum , ct pro lsonem furit Muma et Moia Ared , ct careeA mancipiana , ae a iis paenis puniendi 3 τvx. domi habhum Hassumant. Probam eam textus in cap. tuam monachi I s. quus. l. cap propositium, cap. eos qui io. quast. 3. Coneil. Arelati a. can. 1 f. ibi:
de ea scripta Di in oncto eosne Conci* Cha cedonensis, Si Fic, Papa , ct Leonis,quatrem retra se astato, de quo retii tantum pust parasi urini, isne
arat ara pusi indolentia situ vire. Concit. Treuerense sub Ioanne eiusdem urbis Archiepiseopo.
252쪽
di uisi ιγαὶ... Histit. I .das. 6. 3. sed pro dubitandi ratione in praesentem asser-IM .vρου - tionem ita argumentor. Apostatae ita sunt noxij,
T E NAEc & noetui religioni, ut merita omnes religios v. gabdere possint, quod in saeculo separati ab e tum contortio degant, ideoque nee requirendi, nee retrahendi sunt , si quidem bonum commune monasterii labefactant .& ideo praeferendum est bono singulati apostatae , quod significauit sanctus Bonaventura in lib. quast. c rea regi s. functi Francisci, θου. a . ubi loquens de tali religioso inquit: Si mo se hieme ratis si timeti oes , P Hasum ag/nda Deo , non θώia iere 'ce se , seu qui
οὐ fu a pest era conratione Isseratia e trinam Aia. se dari in qni Dos coniti am, scilicet pinseatem et suam , pacem , si mam. Ergo minus recte in praesenti docetur , cogendos esse apostatas a teligione redire ad monasterium, habitumque reail unere. Augetiit haec dubitandi ratio ex eo , nam si iure eommuni possent Praelati regulates monachos apostatas reti here, N earceri mancipare, frustra
id concederetur specialibus pii uilegiis quibusdam
religionibus , argumento legis unicae , Coa.de theis finis, lib. I C. Sed saeuitatem excommunieandi, Ze Greerandi .apostatas legimus concessam Fiat tibus minoiibus ab innocentio VIII. his verbi rGeneralis , ct 'manti alia mini 'ν , O eti sode , escareri staιν oeci nis Misertim possum apostaras, o Asel tri dicti μὰ is exeorim Icare , tigare , O capere , etiam carseri mari are, in caro , si vis Derti, Uris brachy se laris. Quod pitui legium, At aliud sinite Clementis iv. te runt Casatrubios in compenu. Pitia . Menala. m. q. Rod riguet Io n. l. D. regul. Pas. 3.int. 6 de simile priuilegi uiti eo incestum fratribus Carmelit. refert Chopinus
I b. 2. monias. th. a. m. 38. igitur quia iure comis muni non licet pix latis Religionum apostatas earceri mancipare.
Qua dubitandi ratione non obstante vera est ' praesens assertio , pio cuius expositione , omissi quae de monachis stigii tuis adduxi in cap. M. LModi, ' mendum est , quod licὸt rideant hi. quibustia. Omnia sacra ludibrio sunt . apostatas diei motia e hos , qui monasterium deseruerunt ; verius tamen est, quod exemplo eorum qui discidunt , fide Catholica , etiam desertores religiosae militiae tecte apostatae dicuntur. Conei l. Tolet. 4. can. 1 . ibi: De εδε, qui ex monachi pro amicatores Iairi facti sis ,
Ma s admoniti non ν Hr fur, ut tere apostatae Mis Ecelsa anathematis sententis condemnentis.
Arelat. a. can a s. m, γά post sanctam reluidni no- 'sonem apo aram ct ad curtim redeunt. Gosridus Vindoe. ita. a. epist. 4. Dὸ cloi is quirim Ac ses, i ct religi is habistim Miseretint, ct in ipsa vo- ita morantes , ill his se eois ianisus com se e M. Notauit Bosquetu, ad Iunoe. III. lib. 1. v .s . Apostasa haee eommittitur per defeeiici- . nem a statu religioso per substantialia vota inito: quae tamen desectio suffieiens sit, non constat apud Doctores , ut videte est ex traditis a Rieeiulcidi Volo. . e p. i. ct i. Gibalino a. l. cap. 3. f. r. Theophilo dies. t El. de apost. ex quorum vetiori doctrina sequentes easus sunt distinguendi. Priamus est , editi quis manens in religione , de eum ipso habitu proponit, & piosert se amplius nolial e manere in teligione; aghuc enim apostati noli
est, ut docet Nauatr. ad hunc tit . coisi. et nisit m. q. Exigii ut enim , ut recessus fiat nompio.
posito tantum , de voluntate , sed ei iam de ficta a Religioni, sertist quo nomine intelligit ut totus ambitu, domus religiosae , etiam sorti, ut docent Lessus I s. i. is itistis. cap. 4 I. m. 1 9. F glandea n 2. pratae . n.8. cap. s. num. I. Secundus
casus est, eum quis egressus est e septis monasterii, reterato tamen habitu. Et negat uni tantom rece Asum illum sussicere ad apostas am. Naitat r. ad hiseri Ions .io. Calgetin. consi. . Ee apostaris , Graia fis p. a.deciflo. . cap. 16. n. IO. etsi parum i bi constans cap. a . n. . de alli telati a Riceiulo d. O i. sed nonnulli asseruerunt, sivilem recessum etiam cum abiectione habitus non fusi eie, nisi fiat animo nunquam redeundi ad monasterium: ita Rie-
eiulus pra , Caietanus in m , toto Aposto iEt certe qui retento habitu religioso sugit ad saeculum an in bi h i tendi, proprie ,& simplicitet est apostat At plui ibus relatis docint Suciter L
lus Raynaud. tom. is. Iol. II o. quia nihil rescit ad deelinandam aposta sae labem, quod habitum quis retineat exierius , s reuet, iugum animo excutiat eo pei secto modo , qui est apostasiae intrinseeus. Aecedit de illa ratio , quia scut habitus non facit monachum , cap. porret Tum, cap ex parte, de re hcap constituis, qui el/1ici rei totiens. ita habitus conisset uatio non iacit, vi quis censeat ut intra teligionem esse. Nee interest, quod animum habeat redeundi , s per instam notabilem divagatio extra septa monastetis fiat , vi docuit Tamburi n. d. qu sit. I. - . t 3. nam retrocessio a sta in religioso per aliquod tempus notabile, est vera desectio ab illo statu , alioquin religiosus, qui militae nomen daret , reuersutus ad n onasterium post aliquot annos, Non esset apostata ; quod nemo assi mauit, ut considerant Theophilus sapia, cap. r. Gibalinus HAZ. cap. 3. qui adisi si hae sententia differentiam assigilant inter apostasiam monachi , 3e fugam, quam 5e nos agnouimus in cap. at de regui. Maianet ergo , apostasiam , 'eligioso oldine, de qua in i raesenti agimus , eons stete in exeussone iugi r igios perpetua, aut aliquatenus notabilitet diuaturna. unde institui. transeuntem ad religionem etiam laxiorem non esse apostatam , ut probat Riectulus a II.I 8.es po totam e nee etiam eum qui desert habitum , sed operium vestibus aliis , vi contra Riectulum probat T heophilus Acap. i. Gi- balinus aec. 3. f. a. confectis. i. similitet teligiosus ad testemes damnatius, si fugiat Non animo vagandi, sed ut Ponti seem, aliumve superiorem adeat, de quandam rationem ineat liberandi se , tam gratia supplieio, non ereditui apostata, ut aliis telatis reis soluit Gibal in ..is. 3. I. 1. consectar. F.
Deinde sciendum est , peecatum hoe aposta sae a religioso statu ad eo lettum de hortendum esse, ut vix haeresi excepta, aliud maius st: praeter- u i , , quam enim quod soldet labe sacrilegii, he con- pose cultationis pnaeae fidei Christo daue ineundo sta- M.A.
253쪽
tum religiosum , vatiotum etiam peccatorum col. luuiem lacum continet, ut suse . de per partes priniat Theophilus ae uael de aposasa, e p. 7. 8. s. unde D. Augustinus epist. a 37. testat ut se, sicut neminem in Ecclesa agnouit virtutibus micantiorem iis , qui in monasteriis degerent pie, de ex praescripto legum sactatum vitam exigerent; ita neminem reperiisse vilio solem iis , qui Emonasteriis defecissent . & ad saeculum , cui calces illi setant, reuertissent. vete ae sapient et sanctus Anselmus ita. s. eris. 13. ad quendam in suo instituto labentem monae hum dixit: Nihil δε- Dbriti Usi ines M, nihil periciasses potes relis oe. Et Petra, Blesens epis. 3. ait: colu sciatist a m tabe ad seu um, 1ns habitis Mem creactae, in ira , m ' Plura de huius peccati atrociistate , & infamibus consectatii, congesserunt TM-rianus I . i. de seris monas. Theophilus d. tonti T. ιν-. di apostasia, cas. 8. 2 9. v tide cognoscitur, quam impudenter hortisea illa vel ba aeri inses tigo suffetentia protulerit Uuietessias , ut in. Litur in Coti ei lio Constantiens f. . 8. an. 31.
per consequens ad pertieriendum ad regnis cre loram,
nis aposta in ινδι ὰb L . m. Et sinu liter Mareus Antonius de Domitiis religiocis apta ta fidei
deiertot ed dementiis prolapsus est, ut ex instituto probare contendetit in I p. i. de Reptis P. cres cap. II. xum. apostatam a religioso o dine nulla poena dignum esse. s. Deinde t ad scenas apostatarum perueni Di mo, mus , icienduim est quod iure ciuili attento, uttiis Ανοι- cauet ut a. iis. 4. Rustie. monachus, qui monaste-τAτARvΜ tium reliquit, de ad si euiatem vitam transit, mi
litia , 5e sono te, atque omnibus , quae possidet, nudatus, ab Episcopo loci de Prouinciae Piasdein monasterium truditur , ad quod etiam pertinebunt bona, quae ipsum habere contigerit: quod si secundi, monasterium reliquerit , prouinciae Praeses ipsum retinet inter apparitores suos: de e dem titulo eap. η. sancit ut . quod stivus factus monachus, s deinde dimisso monasterio ad Geulum redierit, propriae , di antiquae conditioni, ac fortunae tradatur. Et cap. is. statuitur , ut filiisa milias monaehi, qui alia, e, haeredari non pol rant , sed ex testaimento , Ze ab intestato suceedere . rarentibus poterant, s ad saeculum redierint,
Omnia eorum iura ad Ecclesiam , de monasterium pertineant. Refert Balsamon in Nomotan. Phoci', tit.'. cap. I 1. Iute vet5 canonico inspecto licet Atitante apostasia exeommunieandi stit apostatae, ut ad monasterium tedeant, ex variis canonibus
supt, adductis . & interim ii tegulares sint. cap. ad. so. dis. atque s ad saeto, ordines accedant, suspensonem ineuitant , e, praesenti textu; tamen purgara apostasa per paenitentiam, de reconis ciliationem nulla pretia assiciunt ut: & licet nonnulli excommunieationem latae sementiae apost 'n 'xutam esse contendant, ut AZ I p. I. ιι. lib. ia. Op. i Rebus t D pra i , iit. de
monach. lib. 6. non agitur de apostas i , sed de temeraria habitis, dimissione facta ad libete euaganoMm, ei ara absque apostasia: de excommunicatio
statuta in variis ea nonibus supt, relatis, &in Coneilio Andegavensi, seu Turonetis celebrato sub Nicolao I i. anno ago. Praes de Stephano Cardinali A. s. L. can. io. ibi: aiacti die mona- sicae Histianis deferior intiemus fuerit , a ν ησDei , O a CNisi istim e sinissetis apesura excludaris , o alientis e sat donee rasipi res 29- ne paeniteat. Ea , inquam , excommunicatio est sementiae serendae , ut per eam cogantur apostatae redire ad religionem . sed dum leueis sucrint, pristinae communioni testituuntur. Alij et iam volunt , apostatas ipso facto iuris infamia notari, ex cap. a Seni 1. q. . sed ibi de omni apostasia agitur , etiam quae est ri fide , nee inuritur poena in- simiae ante sententiam iudieis. Verum tamen est. apostatam infamia sacti notari, ut do euit Petrus Blesens s . p. 86. ibi t Lm, Me a Penati opinionis at primita ter toloare non p. am ; factus en m es fatalis iis Clara, ct in plibe itidi AM: 'mrire iura di is A te linguariu procacitas , ct qm
putas initiam damnam fama. Deinde Rebusius Ap axi, ris. de a me . cum ν gulari Oldradus com L is . doeent apostatas etiam res piscentes petis petuo inhabiles manere ad beneseia , de dignit tes eces es astica , moti auctoritate textus in cloment. 1. δε tura ct sones. cleris. Sed licet ea poena a Clemente in eo textu noti satis expresse statua. tur, tamen rationi valde consentaneum est , ut
huiusmodi desertores , eis respuelint , a bene. selis , de dignitatibus eceles asticis arceamur, ut egregi E expressit sanctus Augustin. epis. 73. ad
umeliam, telatus a Cratianti A cap. Iegi r s. q. I. de in Concilio Ravennat. GHie. M . decernitur
apostatarum a religiosis ordinibus inhabilitas ad dignitates quaselinque ecclesastieas, & beneseia Tandem alii ex eo , quod Concit.Tridenissitas- de regia. e p. 19. statuat eos, qui intendentes pro- sessionem libam nullam esse , tecedunt a religionadimisso habitu , puniendos esse ut apostatas , Mnullo religionis inae priuilegio potiti debere; inserent nullum a religione apostatam gaussere religionis suae priuilegiis : sed non recth id deducunt ex eo textu , si quidem in poenalibus nulla extenso fit, immo etiam durante apostasa desitior siuitur priuilegiis religiosi, quia per aposta-sam non desinit ei e teligiosus: de ita priuilegio soli gaugete, nee a iudice saeculati puniri posse, post longam disputationem docuit Auendano Ametu sis. r. cap. sci. m. 7o. illis tamen apostatis a religioso statu peculiates poenae ex indultis , &priuilegiis apostolici, teligionibus concessis iniungunt ut , ut renit Rodii putet tom. r. sq. NI Lq.3o. - . s. de si illi matrimonium conti axerint, puniunt ut per In qui stores haereti eae prauit alis. Ob solam autem asinas am eorum iurisdictioni non subsunt, ut te soluunt Bordonus tom. i. fini Tris . cap.9. IVI. 2. -- 27. Satelles rom. a. a
materi Tribum. lis. I. cap. a 2. regia. I s.
His suppostia ratio praesentis assertionis , qua- te videlicet Praelati possint monachos apostatas Ta Di- retrahere, de carceri mancipare donee habitum vva n
reassiimant, prouenit ex eo , quia quilibet potest Ieses, propria auctoritate rem suam, bicunque illam te. 3 'peterit , vindicare, ιυς quistia i . f. Asserentia, A. de acquῆν. possess. de seruum sugii iuum dominus capere poterit ubicunque suerit repellus, i. r.
s. per feraum, A. d. iii. quod etiam docetur de ancilla
254쪽
antilla fugiente, & extra prouintlam reperta, Iul. i. cod. vi causa satus e de qui evitae, seu co-hotti obligatus sugerit, capi potest auctoritate euriae , 5e cohortis , cui est obnoxius , i. r. a. iii δε culiaritas. Vnde eum religios sint obnoxii religioni, 3c virtute piosessionis in eius potestatem transierint, pollunt retrahi s de repeti per proprium Praelatum , & eareeri mancipali r quam detrusonem in carcerem Hono iarius in praesenti decreuit . quia veteres religi num Fundatores , & Pattiare hae ea poena . seu potius medicina usi fuerunt. Potho Abbas eat-eeti mancipabat Omnes apostas am molientes, ut refertur in eps. 7 a. uuamiami Papa , da ca-raltim Magnum: de ita siciendum esse in contumaecs apostatas , probauit Christus Dominiis apud sanctam Hildesaidam id. i. mis κου s. num so. Insgneque est in hae parte exemplum s. Romualdi , qui in patrem suum set gium sinum monachum , clim accepisset meditati apostasiam , ea poena usus suit. ut tenti Petrus Damianus in gestis fancti Romu A , e. a 3. qui clim premisset capite antecedenti, missos ad eum Rauenna nuncios de patris delitio , de concepta apostasa , ait : Non equo fultivi, non Lictito a polisti. , sa foliam in manu friens sa tum , nudi. plantis , ex ini mis Galliarum sis bus
Nee obstat dubitandi ratio suprὶ agducta, nam licet dubitem Doctores , an Plaetati regu
lares teneantur requirere apostatas , de ad teli- vir, agionem reuocare , ut videte est apud Suare 1 vvat Tamisim. 4. de νella. lib. 3. react. s. cap. i. m. in νι ηες v. Gitagum ae νV m νegia r. Asit. 19. Laymanio. 4. sum a , i A. s. cap. I 3. verius tamen
est , teneti ex eisp. ad. ae futil. iunctis ibi adductis , nisi ita perniciosus sit monachus eae tetis statribus , ut ob eius erimina , te incorrigibilitate ni eiiciendus si monasterio : quo
casu requirendus non est , de iuxta eum aecipio auctoritatem sancti Bonavent. Nec obstat augmentum ipsius dubitandi rationis ι nam lieet iure communi ex ratione pro,ime tradita possint Praelati requirete.& tetrahere monachos apostatas , tamen in odium ipsorum defetiorum indulserunt Pontificet valli, Religionibus , ut polita
eos carceri mancipate, & excommunicare, inuocato, si opus surrit. auxilio brachii secutruis ', de ita superflua non sim dicta priuilegia.
Alexander III. 3 Tornacensi Episcopo.
Eniens ad nos M. mulier lachrimabili nobis confestione monstrauit. quod cum de quodam filium genuit let , dc ille sibi saepe turgido
vultu improperasset, quod filius eius non cisset, ipsa b iracundiae calore ducha, cundem filium interfecit. Quo comperto Comes Flan drensis eam totam terram usque ad septennium c abiurare coegit, nisi de nostra licentia remaneret. Cumque se nostro aspectui praesentasset, & quod crucem accepisset Hierosolymam profectura , nobis assertione sua proposuisset, nos eam quia in partibus illis praesentia sua non posset esse utilis , sed damnosa, a Hierosolymitano itinere reuocantes , ipsam s. t. duximus rc mittendam , praesentium tibi auctoritate mandantes, quatenus eam labores inducere, ut ad aliquod monasterium' transeat, in quo peccata sua perpetua poenitentia deploret. Si autem trepugnante carnis fragilitate j ad hoc induci noluerit, ei licentiam in Domino nubendi tribuas: quia tutius nobis videtur, ut in Domino' nubat uni soli, quam inhoneste multos
a , Omieres. J Ita etiam legitur in prima
I collectione , sub hoc tit. cap. i. post Con cit. alitem Lateran . sub Alexans to I i I. p. so. p. I 2. ubi reperitur textus hic , & citatur ex lib. i. regestri Alim desideratur inseri ditio. De Tot nacensi Ecclesia egi in cap. t. de re
cundia non excuset , ι. s. Cod. de iniuriis , l. 'ν-ipiciendum I i. t. a. t DEia 16. s. euentus , s. aetor uis; tamen per impetum doloris, seu iustum dolorem delictum admisi diu quandoque nutilis punitur ε -
255쪽
e Abi me. J Idest in milium temporale micti est per septenniuin : de qua poena egi is cap. 1.de
d nos t. J Non ut monialis , sed ut detrusa
in monasterium poenitentiae peragendae causa, iuxta tiadita in cap. I. de re tui.
e In Domino navi. t verba haee exposui iri
C A P V T II. Lucius III. ' Parisiensi Episcopo.
INtelleximus ex literis tuis, quod cum M. mulier latrix praesentium filiam paruam haberet, diabolico sutore accensa tandem ipsam suggerente eo, qui de fidelium perditione laetatur, lethali vulnere iugulauit , propter quod Dominus te rae' maritum eius, de ipsam compulit abiurare. Quia verb illam ' habere filios intimasti , unde circa eius exilium debeat dispensarii nos de discretione tua plenam fiduciam obtinentes , eam tuae duximias prudentiae remittendam , per A. s. mandantes , qua l. ita super hoc prouideas , quod sui sceleris poenam luat, de saluti eius , & filiorum ipsius per tuam prouidentiam in Domino consulatur :&non obstante iuramento praedicto, quod ab ipsa dictus Dominus proponitur extorsisse,
eam scut expedire videris, viro, & rebus suis restituas, ita quod filios suos libere possit, & paciscὲ gubernare. NOTAE.
α ν Arsins. J Ita etiam legitur in prima eolia 1 lectione . fu Me tis. cap. 1. de post Con
DE infantibus autem, qui mortui reperiuntur eum patre , & matre , & non apis paret utrum a patre , vel a matre oppressus sit ipse , vel propria morte desun- citis, non debent inde securi esse parentes, nec sine poenitentia i sed tamen conaderatio debet esse pietatis , ubi non voluntas , sed euentus mortis causa suerit. Si autem eos non latet ipsos interfectores esse, scire debent se grauiter deliqui set quod h Ane γritano Concilio probatur. Quidam autem poenitentiam trium annorum iudicant esse debere, quorum unum peragant in pane , α aqua.
a A Le amari III. J Ita etiam legit ut in se.
a Xeunda collectione , ob hoc tit. cap. I. nulli bi tamen exprimitut eui resei ibat pontifex: de ex prioribus huius textus verbis deduci videtur , in praesenti tentri partem Decretalis, ius principium alibi extat: verba autem in praesenti transeti pia tepetiuntur apud Burchardum Id. i7. cap. 39. & ei tantiit ex Concilio Paris. n. s. de in Paenitentiali Romano tit r. cap. 3 . ita habetur: di in isti infantem ttitim Lara te opis possum, ibi tu . O τῶν tuti ia in Iecta Litii siti, cr non appinuis et tνum a parre , sua te suffoea tu esset , non Abetis fecini Use, nee Us. sis pinnitentia : fed tare u in his mina confiuriariod et esse pierasis , Mi ncilia n a voltimas fit, sed p opria mors e M o Popto nebi emiam , 7 A lata , δ/s adrati si here. S; antem vos noniarri in e taediis, osse inforis , non voluntate, sane stentia, tres a uos poenite, e debetis , intim ex his in pam ct a 4 i ct ι empore periatud A as --ri L Ha rum o A, d et s. I fleoque existimo verba in praesenti telata Alexandrum accepiste ex. Em eo. s. coma. Pam C.
norans, de vete,licet Concilium hoe a Cratiano appelletur Ancyritanum , ab aliis Anquit num a sed vere appellandum est Anc sentim. Ancyra enim est ei uitas Orientis , in prouincia Gallaesae , dioeeeseos modo Assianae , modδ Pontieae, ubi imperatores Orientis saepe eonstitisse apparet ex sub tiptionibus legi, qui ias, cod. ad tu. LI. mis s. legis 8. Coa. Neoris quoram arpeti non recip. legis 6. de Driis. eod. Cia. legis finalti dis piadiis Gnat . eod. Coae legis I. eod Coa
256쪽
facν. ligis. Immi, vibera illam in delieiis Euiropio suisse , qui ipse in deliciis Areadio fuerat, testi, est Claudianus Io. i. is metrop.
Au mino, Anora tuos auctore repoto
qui his, cap. 3.ntim: 1. Ibi celeblata fuit S)nodus Ancytana temporibus sylvestri, anno I l . vi vult Baronius eod. n. seu ut credit Buehetus lib. IO. Bergi, Roman. cap. i 3. amo ;13. In qua Synodo Canone a a. de mulieribus quae patius suos necant, cauetur : De malleritas , vae finiueamur, ct partiuiuos necarae seu σ λ LA qtia avtivis eam , et et itero concepIus excuriaris , anti a m ac itio es ,
Trique au existim mira eas ab Ecclesia remi eri. Hu- Maias ne a uimus , τι eti decem annorum
rempus tν hiaris. Qui ea non repetitus extat in Concilio Mogunt. sub Rabano eo. II.c Pane , ct estia. J Quam poenitentiam catl-Nam veteres Ecclesiae Patres appellarunt, ut probaui in cap. a.d spons dia . cap. accusasti, ae --
fas. Aliquando in praesenti casu poenitentia alia imponitur parentibus, ut probatur in cap. 7. deps h. ct ramos. Et poenitentiam iniungendam csse tanquam plo homi et dio non sponte ad misso, Cauctur in Concilio Tilbur. ean. 13. ibi: Si vis
tingente oceiuriis , sectinatim iam ita a nou sponte commissa par levi. Et ira can. 37. non dissit lis casus filii Oeeis pct ineutiam matris ita deciditur. Si qua se Vo . te sp. contingit, infantem proprium prope ignem coitie eris , O astas eat cui initi super ipsum ignem pependose, O aqaam infuderis, inque aquis 'sa ρὸν ign/m fe .ns egressitψ , ct -- fumi furis navitio , ct pro mea Mortum agitare
. erit, absinen iam imponias ciborum. vormat. tem
pote Hadriani II. MUbi es , qua a te te ανίου
IN his tribua deeisionibus agit ut de Patribus,
qui filios suos voluntate aut casu occiderunt: nulla veth sub hoe titulo extat eonstitutio de saliis patricidis, parentum sata proierantibus ; quia sorte Ecclesiae Patribus .isum fuit de patenium caede tacendum : quo consilio eam solon in suis legibus praeteriit , velut scelus in eredibile. & vltra audaciam positum , ne vindieando ostenditet committi posse, ut ait seneca lib. i. ae clementia, de ante eum notauit Cicero pro Roscio Amerino.
Apud Romanos velli . cum hoe delicium non insolitum est et .vindicκi coepit varias poenas, le-
gibus Cornelia 3e seat iis, & pompeia de patries
diis , quas erudit E exposuerunt, Ee illustia tunipet docti viri , Academiat nolitae decus D. loannes de Soloretano . di D. Ioannes Ramos in opus cul.4d Q. Pore Iam de Doles i. ex exteros Laelius Mancinus I b. i. de ινψ. iuris cesta . cap. 38. Vas. concellos lib. 3. ν θ. . cap. 6. Ant. M.uthaeus de crimis. titui. de Iete pompeia, & alit criminalistae. Arniseu, lib. i. de eras. cap. 6 se Z. a. Sa uatus ad Sidon lib. . epist. 23. Baronius in mar
ur. die 1. April. ad quam legem Pomp. spectant lex II. f. i. de hi, qai notant. δε f. . lex Elicias, A. de panis. Tanium ergo in praesenti agendum est de parentibu, eonita votum naiutae filiorum sata properantibus , 3e de paenis quibus ex viroque tute ob filii ei dium assciuntur. Et vi de patribus filios occidentibus prius aga- mus , sciendum est inter alia palliae potest, iis iu- 'ra, quae integris libris congesserunt , 5e illustiarunt Pasthal. L patria potest. Acacius Ri- cioitit . Pal. de 'AGI. pa M. Aieonius Clemen an tract..e pM ia potest. Foleat ut . in nec orn. dialog. I s. Arias Pine l. in νιμἰe. .e bonis mare n. a. pari. OcoE. II. s. is apiritus tam cap. i 3. Osualdus lib. a. Dones. cap. as. illud maximum suisse , veparentes vitae , necisque potestatem in liberos ii
te rem: motibus receptum , testantibus vlpia .
i. 1. C. Theodos. δε illisas causa ; tandem in sar Tabulis approbatum, Je repetitum fuit in tabul. q. de patrio iure , illi, vel bis i Endo liberis A A Aiatha, necis, Oenunda Htie pvisus ei so. Cuius veteris iuris vectigia extant in libi is Pandectatum
Illustrant ultra suprὶ laudato , Samuel Petitus ad
ius istiatim ita. 1. ih. 4. Balduinus ad leges Rommii cap. i . Arniseus a I. cap. 3. fcct. a. per tota , Gentilis de lauis mare . cap. 2. Narbona de Mareaa acti H nos , anno 1. quaest. s. di a vo 3. q. a. Petrus Gregor. lib. ix. Lyntae. cap. 8. Fornelius lib. 2. rem quo tu. cap. I. O 3. de in I. i, A. AV. S. Hunnius lib. I. zariari tract. a. quas . i s. gein encyclop. i. p. t t. io. Alienati no ae mota lib. i.
scariis , i. i. g. i. g. risis iis , t Diuus s. A ad
257쪽
rio lib. 1. Har. cap. 2. roruet. lib. a. rer. quo M.
cap. is. l. Ditius is .ffae panu . iuneta I. 'mit. f. au i I. Corn. l. liberorum i. g. φ .A. de ho Dixo a r. ij m. Nee desunt exeinpla palentum, qui hae saetiliate usi fuerunt. Pluta reserunt Rauisus Textorius sis. oscina , cap. 4. SOloi Eanus de par xkid. cap. 7. D. Ioannes Ramos de poena parileia. lib. s.fr. 86. Nee tantum ius hoc conaeessum fuit pallibus in silios naturales , verum& in adoptiuos, ut constat ex epigrammate Petu
mi supra i elato. unde clim Aulus Gellius IV. s.
κα3. istic. cap. t. tradit sormam adrogationis, ait: Ad agatio aurem a Ba, quia sentia hoc in a is
nam familiam transitus per ρ Dii νMarionem D. L uisionis ioba hae stini: Versiis, thbeaeis, et ii L. Via ritus racis Titio tam iure , qaam lue Divisit, quam s ex eo parra , matreque si rus esset, τι que eἱ tha, nec sediti. in eum pessas A. cietiota Marione 'o domo stiis, ibi: Credo enim, θώ quam in illa Moptiona legitime factum s . ni iram n te esse interrogarum, anctor-ne esses , tr in te
P. Font ius tha , nec sque peresarem haberes, itis fris. Romulus autem non omnes filios per misi aequaliter occidete ; nam triennio minores impune parentes non Occidebant, quia in tam te veta aetate nulla iusta necis causa dari poterat, qui ipsus moite ulcisci mereretur , ut aiebat
Ouidios. cita puer admisi tam paucia eiustis hiaris psis. DO DEI. Ux bene Martis iati Illustiani Narbona de arare au actus humanos , --m D quas . i. nis essent mori sttos, aut de rines, quos non solum patet occidere poterat, vel imid ei id necare cogebat ut, ex I. i a. GHq. d EZ. M-HI. ibi : Pinis insignem au deformisarem me, timcho vicino. Et smilem legem refert Atistot. Id. .polis. cap. i6. Facit Quintus Curtius ibi. s. ibi res Dra funes , aut aliq Iinte invides notis rara, meais iubent. Talia enim monstra liberi non sunt,
I. ἁὸ V. S. de quarum conciliatione eum lege γ - νὸι 1 .f. d. V. S. videndi sunt Luna, & Atellanus ita. a. d. rarionis Imperio , cap. s. Balduinus de R.mti I, cap. is. Olano lib. 3. Paralip. cap. 3. Hunnius au noti. volvim. I. D.loseph. Retes lib. I. e sui. Totieblanca lib. s. de iura spiris. cap. s. Metil. lib. i. olfou. cap. 33. Sed elim patria potestas in pietate debeat, non in atrocitate eons stete , teste Mateiano in I. D;
rore , L 3. C. de pania peies. adempta fuit P tribus plae dicta potestas i & licet emendatio tute patriae potestatis illi permittat ut , atrox tamen animaduerso, quae nee dominis in sermos permittitur , patribus denegat ut , i. s. C. de par, lapsust. i. vnie. C. de Lis, qui patres, aut Alas oe- idotim, L Diac. c. de emend. propinqhorum , ι. 8.er s. iistit. 8. . partit. s. immo si si ius proteruus,
contum que si , debet eum puniendum iudiei
tradere , ut lege veteri eautum legimus , cap. ammtiteron. N iure ciuili receptum, L mitius, I. Pri
posui in cap. i. de carasa poss/g. illustiant late S
lotetantis de pinνkidias cap. 8. D. Ioannes Ramos. B. tis. 8. po ιοtti . Vnde praedicta facultate pollibus adempta crepetunt ob filii eidium puniri o di nitia homieidii poena usque ad tempora Conia stamini, qui extraordinariam equulei poetiam statuit, itaui patri ei dii erimen ex lege Pompeia etiam ad Eeendentes filios, aut nepotes occidentes protraheretur , i. dinis. c. ad sis ροὰ patres avit plus -- cia. l. tiae. C. THM.f. di par via. quam Constantini sanctionem firmauit iustin. an s. alia , Insu. δε paris. Huic Alsonsus noster in l. II. t tia. s. partis. r. late illustrant D. Ioannes Ramos ditatis. s. Solorranus de pam tela. cap. I 2.
Cirea matrem , & auum maternum certum
omni tempore suit , nunquam illis ius vitae , aetieei, in filios suisse , i. ilitia 4. f. r. f. de honor. . possess. conixa sabur. l. mira i 3. g. distas ct i ij. Lisci L si parer ii. s. i. i. Diuus a s. s. murri, res. A m L A. aa IV. Cornet. δε sis ; ideoque malet filiuiti occideiss lege Pompeia de patricidiis tenetur, ι. .F. ad ι . Pompeiam , ibi i Ga si Maio frium, pilamie occidola, eius legis pari assitis e ct avius , qtii nepotem octauerit , poena Amtigia tenetών. Illustrant Solotetatius ae par,ietata
capis. 7. D. Ioannes Ramos de poena parrisiabita. . Ire rorum : de huius delicti mentio st in his tribus Deeretalibus , & variis Cone illorum canonibus , quia stequenti iis euenite solet, ut mattei filios tuos interficiant . partim ineuita, partim odio , partim ob luxuriam. Tadio enim est iis filios numerosus augere, eum non pro filiis
habendis matrimonium , sed libidinis explendae causa eontrahunt ; ideo eas eapitali poena plecti
voluit Reeharedus , ut constat ex eo. I . Concihyritis. 3. Non solum autem mater, quae filios suos intelemit gladio & ui . verum & qua potionibus, de venenis, ae aliis prauis altibus necem filiis procurauit, punitur, ut abor sum faciendo , ea con-
si 1. quas. s. 6. Synod. Ttui. can. 9 . D. Baslius au Am troch. can. i. iuxta distinctionem foetus animati , vel inanimati , quam dabimus in cap. μω s. infra , de honticid. quibus in cas bus mater poena particidi j tenet ut, i. tiae. C. δου his qui pinentes, Mi filios. Quare Minutius Felix ia Octauiano hoe et imen patricidium dixit ibi: Stim
qua in ipsi ii eribus inuinem Druri iam κάου extingunt , parricidiam faciunt araequam pariani. Recte ergo iuxta hucusque tradita matribus . quae stio uoecissetunt . poenitentia imponitur ἔ non tamen saeti Canones amplius progrediuntur , cum incruentum imperium Ecclesia habeat, ut ait Gregorius Nari onus in epist. quadam au Ap, ia
258쪽
De infantibus, & languidis expositis.
I a patre , sue alio, h sciente ipso , aut ratum habente frelegato pleta tis ς ollacio ) infans expositus extitit , hoc ipso a potestate fuit patria liberatus. Nam in hoc casu in ingenuitatem libertus , &seruus d in liber talem eripitur. Quod & de praedictis cuiuscumque aetatis languidis, si expositi fuerint, vel si alicui eorum alimenta impie negari contigerit, est dicendum. Sane qui hoc suscipiunt, non possunt propter hoc in corum personis ius aliquod vindicare.
a RQ,im IX. J Qui ut suit iuris eiullis o petitissimus , nonnullas edidit constitutiones eae viseetibus ritia ei uilis depromptas , inhoe volumine transei iptas , inter quas ut praecipua recensetur praesens , quam deduxit ex nouis constitutionibus Iustiniani relatis in I. 'mihim. O thim. C. de infamibi expostis , eamque edidit.b S iante. J secus vet5 s ignorante , ut in Letaorem 1 . . de mam ius i. stam. e Pi talis escis. J Et amotit naturalis, de quo
egi in cap. a. de praesti pl. quare iure naturae tenentur parentes liberos equeate , illisque alimemta praestate , i. i. g. iis naturale .g. .. t h. ct Lare , i. Noe ius 34. I. de nunt. O . i. a Imenta II. C. eou. I. capite , alias qui libero, . g. de νitu pr.
que ideo contra naturales stimulos Arete diei tur, qui tuendii, & edueandi siti eutam detrectat , in I. amitissimos 36. s. i. in D. g. de --
cus. I. IMM. nam cum Omni generi animantium
primδ hoe sit a natura tributum , ut se, vitam, corpusque tueatur , ut eleganter progidit Cio. ro, cuius sententia comprobata extat in l. 3. U. a. iustis. ct iis. & qui libetotum educationi non studet , sospitatemque eotum non curat, plo-lem propriam necate dieatur in L necare 4. A de Iora. agnos. i. vhim. iittit ro. partit. 4. Illustrant Fabet D Papin. titia. s. princip. i. Har. 8.& titur. 8. princip. s. illas. 1. Osualdus lib. a.
potius in praesenti ali , patrem filium exponendo , relegato pietatis ossicio ptocedere. Accedit nam vi ait Lactantius I s. s. Huiu. in A. cap. ro. ram nefaritim , inquit, es exponere, quam necine a n d Iustinianus smiles patres tant 1 peiores homicidiis iudieat in miret. 13 3. quan id miseriores sunt hi, in quos crudelitatem exercent: di certὸ qui expqnit, parum est ut videatur oceidete . cumratb eontingat , ut expositi vivant , ut ait Quintilianus declamar. 3os. Me enim per eos peris, quin morerentis , ns misericordia diuina in pias F vi. Vnde ait Clemens Alexandrinus in eclosis , partus & insantes expostos, angelis Granis dos & tractandos committi. Hi ne apud Tacitum Id. s. Aspis. necare pro exponere dieitur , ubi Lipsus pro a'natu , I su legit. illustrant Beris negetus in Tachum piast. II. Fotner. p. i . eri Mid. cap. 1o. & Patres exponentes sitos absque extrema necessitate , peccare lethaliter , probant Fragum pari. 3. ae r i . lib. i. di '. h. s. 3.
Claudii Imperatoris Latinam libellatem asseque bantur . id est in libertate molabantur , gum vi-Utrent: eorum veto eum mortui essent , bona patronus vindieabat. suetonius in clauato, can. as.
ibi : Cum quidam V, a , o in s.cta mane, a In im
tion m d min; , si comia ais m. Et i. 1. A. qui Hamanumissone , i. a. f. f u f. imm , C. a. Lami A lia fert. unde credi potest . Ttibonianum in i. a. c. qui sise manu si ne ad I sol. Latinae libe uatis mentionem sustulisse , quia sublata suetat dicta constitutione legis uni eae Latina libertas.
peraria. Osualdus lib. 2. comment. Dones. cap. 26.
littera A. Cabido a cis 187. num. 6. O . im-mdetii seruus sanus , domino oto derelicto h beatur , estieitur libet, si prius se occupet petendo se pro libero. Glos s. i. & ibi Salieeius is a A. i. et nic. h. sus felmi, C. de Larisa liti t. nam sprior dominus , uel alius prius o ceu pet, occupanti acquiritur , I. ι ι. s. Irs de re icto: si autem D X a minus
259쪽
minus serviam pro capitali culpa caprum negligat , seu eum non gesengat. non ideo dei eliquisse eum videt ut . im d si absolutus fuerit , ad eiusdem dominium teuertitur , i. ferum, A. de s miti hominum, L s; natim, L. A phllit. Da e. Ca-bedo istis. 186. x M. g. ut eo im per dite tristionem amittatur dominium rei mobilis , desidera- tui factum abiectionis , qtio a sit contrarium retentioni simul eum animo amittendi Aominium, I. Dem motam 38. I. i. de nMal. i. quod Ier-mia 36. g. de siptil. feruor. i. i. o 1. Pa dera ἄ-cto, ubi notat Cuiae. Iib. 1 . Patili aci ediditi
. V X hae Gregorij eonstitutione talem dedi eo IZ asscitionem : Pater exponens si os amitiis im H -' parata potesatis , sjiores υνο os GJ m Aia in
xx ν ostia eorum personas acquisum. Probant eam textus in Tva. l. a. s. q. c. hoe tis. IV. nemini 1 o. C. d. 0m p. a. l. ntit, uox lus , C. communia de nec . tu.
Sed haee assertio tam in prima, quam secranda elu, parte dissicilis redditur sequentibus iuris tu, euia
cons delationibus. Prima nascitur ex eo, nam in is xv xxxim ter praecipuos patriae potestatis effectus ille recen- TAsetur. videlicet ut pater consiti sum praestet nup iv.
iii, filiorum , l. Patitas, 1. Astatu homiuum, s. i. Insis. d. n,pt. susE probaui iis cap. i. de aespons pio. Sed in nuptiis filiae expositae desdetai ut
consensus patris exponentis , ι. parrem i6. Lenupt. Igitur quia patentes filios exponentes non amittunt patriam potestatem. Faciunt textus iul. to em 29. A. di man m. te m. i. i. I.s θιλ r. g. δε iuri, o facti ignis. Accedit , nam Patres iure communi attento iam ex lege Romuli in ii. Tabulis translata , ius habent vendendi, seu oppignorandi filios , ι. His Q. Cod. de parrIr ps es. t. i. c. de patribus qui filios A Uraxerunt; immo sie3 imiseriarum ducti sunt, ut alitet vivere non possilit , sliorum eat nibus vesci posse , constat ex ι. S. th. i . pari. 4. Case Iura es suos relas ad Edaia , siando ei I. Ae te, cacio en alitin Casilia que ιοώesse de S mr , si f. . tari cestado aeon
situm vendete , im ob de illius vel et earnibus impune potest, mutili magis illi liet bit filium
exponere. Seeunda etiam pars assertionis , ubi docetur , alentem stium expolitum nullum ius in eum eonsequi , dissicilis tedditur ex eo, nam siue ius eluile , siue Ponti seium attendamus . is qui filium Orosium aluit, potest illum retinera ut filium , vel ut se tuum, ι. I. C. Theodos da ex siris , ubi Constantinus statuit , ut eu- iust unque conditionis esset is , qui expostus isset, dominio eius cederet, qui sustuliuet, &eiusdem arbittatu , vel tanquatra ingenuum , vel tanquam se tuum posse retinere. AJgitur tu t. r.
C. eoa. ris. Si moas restes Epis pari, fuso rio furiis fias tiara i idest si de hae te contestatio habita es , ne ulla penitus ad secutitatem possit
esse eunctatio: nam ex hac contestatione apparebat , eum Gllegisse expositum non malo more,
aut mala me quaestiisse & raptasse s de quo ea tandi more in tet alia vide Terrulliani loeum ι b. i. ad nar ones , cap. rs. iuxta quas legitimas sanctiones idem sinet tunt Patres S)nodi
Arelat. 1. ean. 31. ibi: Si expositus arite LeeL-siam cui cti ira Disit miseratione cestellas, com
260쪽
cidia has nam est. Ad quod tu, eollecti di dist tacti
feni vi oti si mi re fi , manibus propriis eam
recte in praesenti asteritur, suseipientes insante, expositos nullum ius in eorum prisonis acqui
Qua dubitandi ratione non obstante , vera est praesens asellio . pro cuius expositione sciendum est , .etustissinium fuisse diuersarum nationum morem exponendi insantes . nam apud Hebraeos usum illum inualuisse, constat ex iacia pagina Exodi cap. 11. Iosepho lib. a. a tis. cap. s. philone lib. a. de Ura Moysis , ubi de Moyse exposito agitur: & de Erechiele Propheta resert Clemens AlexanJrinus lib. I. Hom. ibi: Maro qua me peperis , asso A me tres menses, τι dixi: ἐtim autem lasere non possem, exposuis. Atheniensibus non tam moribus, quam lege te. eeptum fuisse filios exponere , ex Aristotele ita. o. podis. eapit. I s. tradit Samuel Petit. ad Ieg. Atiae.. s. r. Ilici De Graeeis idem constat ex Diodoto siculo lib. s. Asiliis h. cap. 6. Seneca in Thelaid. ubi de Oedippo ait: Iris, amnatiis parens, Et ia alta nemora putilum nosit feris Atii s, arisi θω , quas Cathinen noxias A D. Terentio iri Menam ro, actia 4. fama a. Elian Ab. 2. varia hi or. cap. a . De Romanis , & aliis idem reserunt Iustinus Lb. i. a. Herodotusta Gis, Valerius Maximus i s. i. cap. 7. AElianus lis. t r. varia My- cap. a. Liuius lib. I. DionysHalleatnalleus lib. i. Plui Melius In Romulo , & de Fortitudine Romana Plinius lib. i . cap. is. Manil. I b. . in on. Constantinus Manailes annal. mi i. sitabo lib. s. 1 ograph. Vatto lib. 1. aere νώ. verbo Ra inalis. Pletumque autem P neb ut in mari, aut flumine. Ezechiel Tragi-D.D. d. in Deotiati TomV.
Exponebantur etiam in rupibus , aut sub albori bus t de qui relictos inueniebant , aut credebant, aut fingebam ex silice excusos . aut sub albo tum cotricibus e onceptos. Allust illa , quae in AEneam accensa prosatur , precatuique apud Virgilium Lb. . . vera. ibi. Nec tibi Ditia parens a neris, Me Dardanus
Ita tua utit Poetae , ita casum attollunt. Statius riet Leniri de puero regio. Non tibi dilua Der 'nois cun titi tarti; Gramineos u.Li h ba toros, ct et ire ne querno Tota domus , claris. inici sus corticὰ linia
Et qui liberos exponebant iis crepundia non unquam appendebant , & annulos itiserebant, quibus postea a suis agnoscerentur. Tetentius He tam. actu . sen. n
Notauit Petamus iis κοιί aiknem as. Themiasis. Et eYpositi, nutriendis locum amplissurum aedifica se Tiajinum in monte Caelio , te fert Sabellicus in diti. ilici, ubi erat columna lactarea in soro olitorio ad exponendos insantes, ut res runt Festus Pompeius lib. i . Alex. ab Alex. Ita Ddicri genial. cap. i 1. Ex quibus & aliis notarunt
Reua us t s. i. con e l. cap. i . Sol ora nus de parricia. io. i. cap. 3. Ese bar ad rinioc. cap. 21. num. 46. Gratianus rom. i. alis pl. cap. 167. Beye
tim. C. hoe lilia. Et apud Graecos insantes te-cens natos 1 matribus in Eecte satum alii is exponi solitos, probat Balsamon in can. 33. epist. D. Eustii au Amphiloch. di constat ex libro s.