Rhetorum collegii porcensis inclytae academiae lovaniensis orationes in tres partes secundum tria causarum seu orationum genera distributae. Sub Nicolao Vernulaeo collegii porcensis, & publico eloquentiæ professore. Accessit orationum sacrarum volume

발행: 1649년

분량: 857페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

saltatorem & in chorea secum ponunt. Non-

ιι si, im duin illi respondeo, sed vellem intelligerent illi.

quod quemadmodum non omne pennatum an mal aquilam sequi potestata non omnes effingere ad plenum posci, quod imitantur. Nodico vinoe usus est aliquanda Cato, hune homines ebriosi imitati se dicunt: multos o Smysuae dextere fui mine prostiavit Annibal, huic se parem arbitra- etur, qui prostratum jugulat latronem. Ita summorum virorum imitatio non omnibus est tuta ; nee Ciceronem ilium eta crediderim, qui mihi' aures plaustris impleveris verborum : aut m gnum Aristotelem, qui supercilium contrahendo gravique voce sophi sina contorserit. Sed ipse vocem premam, & nominibui illis pro me Seneca . Tespondit. Scipio, inquit, triumphale illud de . militare corpus movit ad numeros, non molli tea se inctingena, ut nunc mos est, etiam in incessus eunatam ultra muliebrem mollitiem fluentibus, se vis brita: ut ant qui illi viri selebant, inter lusum ae fed antea. tempora virilem in modum tripudiare non detrimentum, etiamsi ab hostibus suis spe reri- tur. Quod si ita est, quidni melius etit sic instituere vitam, ut abstinentiam degravitatem stupean potius inimici, quam utamici lasciviam excuserii Suadet equidem Litandum, ut scipio, Seneca , se nunquid salva tanti viri aut horitate dicere aude Eo, melius ae potius saltandum omnino non esse. Nisi vos B. AVDITOS'ras, eos esse scirem , quo

Muttio. Ium animos non eloquentiae potestas sed rationi uintum dignitas occuparet, novam: ingrederer arenam, argumen- solutis eloquentiae fraenia in levitatem illam puma Le-- currerem, quae salutationis individua comes etate. solet. Sed indigi rare salis erit, quod amplifica sume In . nimium seret: & ouanqua reticerem omnino, ti

62쪽

riceri tamen voa non potest Imperatoris Alber. Probarispi, qui saltationem muliebrem eue semper dixit. Anteceden reticeri non potest Alphons. Regis Aragonum Iu ab Os 'de Calliae populis testimonium, qui leves eos Horit 1 potissimum esse dicebat, qui quo magis aetate provecti essent, eo magis saltationibus se oble- tirent. Atque idem cum mulierem impudentius saltantem aliquando vidisset ; ESspectare, inquit, mox Sibylla oraculum edet. Ita sentiebar, saltationem insaniae genus esie, quoniam Sibilla non nisi furore correpta oraculum edebar, Ea profecto si insania quaedam est saltatio, quam bene dixit aliquando Fricirrcus tertius, manorum Imperator ; Malle se febri teneri, quam operam dari saltationi ' Viderer aut de vobis dubitare, aut tantorum principum authoritatem in dubium vocare, si cursum hic orationis pede fixo - - non sustinerem. Quapropter dum ego supersedeo

plura dicere, di diutius in re vanissima perdere 'ni

sermonem pudet, cogitare si non Catonem aliquem, ur aliquem e primis nascentis Ecclesiae 'temporibus, de hac re verba apud'vos habere . Pquibus allia quam his vocibus uteretur 3 Vbi sum, '' ei in qua tandem terra versor 3 Inter quos ago, aut quibus lisqui debeo λ Terram video , in qua iviai; posteros cerno sed an posteros nostros E Si itemporis consulam aetates, sunt nostri'; si mores, non agnoscunt nos majores, & modestiam no- suam degeneres ipsi in Iasciviam converterunt, Vbi nune honestatis amor Z Illum amor tur2it dinis extinxit : ubi dignitatis Christianae recor datio 3 illam memoria vanitatis obliteravit : ubi Subismo, composita morum gravitas 3 illa levitas cocporr Repetita . bus ademit . ubi nobile robur animi virtus: illam Similiter 'oluptas enervatrix superavit. o si majorum re- d suen eordari liceret o si meminisse status sui & ori- solati

sinis non pigeret Non ita saltationis, studium Ulecterentur, quo nihil turpius ει indignius ;

63쪽

non in cete i in Veneris laqueos incurrentiquor illa mediis in choreis tendit: non ita levitatem amarent & insania in , quam unica saltatio produci P. Viveremus in iores in nepotibus nostris,dum in illis nostra modestia vigeret; nostra rursum esset aetas, dum nostri rursum mores regnarent: nostri essent posteri, atque utinam esse vellent 3Plura dicerzm, si dicentem fas andire talem esiet plura v ro nequeo referre ; sed in hoc tantum concludo dictionem omnem. Virtutum est custos omnium modestia, quam exornat verecundia, gravitas morum. Ita igitur vitae nostrae rationes instituamur, ut modesti simus, ut graves, ut quam virtutis inimicam saltationem esse non ignoramus, nunquam amemus, DIXI.

Exordium de

Mechliniensis

DIVI ANTONI, Colligit porce is paIroni.

AD mirandas magnetis vires nunquam orbiassetis obstupescit, cum illam rerum omnium domitricem materiam, ferrum dico, velut suam destitutum gravitate, & immensi ponderis immemor attolli cernit; & leviter magnetis a tactu percusium subsequi per auras animadvertit. Neque in mori perculsus admiratione stupefactisque sensibus haeret, cum invictum ada mantem superato flammantis ignis ardore , tracto ferri impetu, & alterius cuiuscunque moris ri repulsa ; tandem hircino sanguine vinci vide ι

64쪽

ν det& immoliri. 1llud quoq; miraculi magnitu-d me per uincit admirationem , quod eatefactum in visceribus, terrae semen sua virtute sol educiet in herbam , & eandem in luce palam pubescenis tem benigno radiorum aspectu, dc protegente non nunqtrum umbra perducit ad maturi ratem, Adeo

proiecto , ut secretam esse vim quandam insole runcin immerito. Natura fateatur, quam eum ipse in herbam fiam, heliotropion, in undit, eiusad te quaqua vera is orbis ambitum perlustrat illustrando,nc:em attrahitae convertit. Atque hareita naturam haerentem euincunt, ut vincantur di Maiον tame. naereant ipsa , cum mentem divinae recordatio vo eis occupavit; cuius ea via ae potestas est tanta, ut iucurion fertum sursum trahat , non emolliat ada- ' μmantem, non emortuum in terra semen ad fru-

gem educat, haec est enim, quanquam admiranda , natura potestas sed invictum hominis ani Mat quiamum, hominem,inquam, ipsum, alterum mundi υme thοmλ . DEI Μ trahar , emolliat, in seipsum conver- nem ipsi n. Intonuit vox illa,cum rudem illum de imbe- Visit D. .eillem pascatorem Petrum, terrae Principem, Dei Terminis. Vicarium ae Quaestorem effecit. Transverberauir inest D. Piso vox illa medullitus furentem Saulum , cum il- iam Vicit Paulum reddidit, mitissimum agnum , vas D. nun electionis de orbis Doctorem. sauciavit voa illa adolescentem Antonium beatissimo vulnere , unde non sanguis . sed salus, & in alute sanctitas admiranda promana it Quamobrem cui ab hac tantae potestatis voce & Evangelii reso. nante tuba succedentis vitae curium incoeperit Pa - etronus ille, cuius hodie dignitati praedicandae ser uire u .nostra debet, ab hac quoque dictionis

noitrae currum inchoemus, cuius exitum fortuna tum arbitrabor futurum, si tua Venerabilis Domine Regens humanitas. vestra Honorandi Do

mini Pruri res Magistri benevolentia ham

65쪽

caprilis be- mitii veniam concedat ,& ut in vestra attentions re υ losia, Rhetorum ossicium hodierna die tenuitate diatonitonis. chionis huius abloluam, quam ingredior, ut at

tentione vestra, Bene nati Iuvenes non parum

sentiam & alacritatis mihi & facultatis ad dice

dum evenire. An aliaFras vir olim prudenti si ire mario. mus eum hominem rerrae dominum erecto vultu δ: ore sub in i formatum intueretur, natum se gloriabatur ut caelum non terram spectaret, de in-

Ompori cu lendens caelo digitum hane se patriam curare oram proclamabat. Egregia profecto luperbia, si non digitum sed animum coelo intendisset, quem ac- . ceperate caelo, Glorietur vero di superbiat Iori iure Beatissimus Antonius, qui non spectar: Ieaelum, sed intrare. non curare tantum , sed occu- in lipa - paxe eQntendit; neque ita misi:onem obtinuit . iba=ὸm, ieipsis, ut aut illum Magni Alexandri imago Visarione ea M pexmoveteringemiscentem, aut erecta Miltiadis ... trophaea noctu vigilantem ad aemulationem vit- rutis excitaren τ' neque eni in qui aeternitatis studium est ingressus , aut inani blandientis rumo- ω cavs . ris aura, aut cadum brevissimae virtutis bravio re creatur: sed illum dignitatis immanae naturae cog tatio. caelestis originis recordatio, di vinae vocia impetus in arenam pertraxit, non quietis , sed molestiae, non voluptatis , sed certaminis , ubi non adulantes amici, sed damaones insultantes C trustu nonvenus ad amplexum invitans , non in flori v ρ bus rosisque voluptas otiosa iacens, non ere ctis crispata comis, superbia, non ad mensas,gula de- eum hens, non sordida thesauris indormiens auaritia quid ergo Z dura austeritas , sed quae vinci posset Ianguena &exlia usta fames , sed quae nunquam animum e Xhauriret; sitis arida , sed ex qua mens e moreret ; continentia ψ sed quae voluptatibus iucundissimis impleret ; paupertas , se a

quae redderet opulentum , contemptus ti abie

ctio, sed qua nobilem esticeret di in regem e S

66쪽

In sane ergo descendit arenam, non. Cim tuba rerribilem senitum dedit aro eanoro. Sed converso eum illa vox Evangelii curiosis auribus insonu- D. Anioueii Aset . . Si vis perfectus eis, vade vende omnia qua habere sapas ibus. O generosum bellatorem l o vere

Caelestem Herculem l Quid non ille candidatus animi seruor, quid non illa animosa vo- Exclamatio Iunias potuit perpetrare t quas non addidit vox illa virtutis vires, quas non gloriffaces succendit Vnde, inquit, vox divina; vadit, evolat, erumpit 'A , λοῦ- e mundo, nec oculos retorquens usquam sςquiiux pia prasνιta vocantem: Vnde omnia quae habes, vox ingemi- nardiuina: jam illi omnia displicebant, & taedio' io 'fusam satietatem coelos animus anhelans respuebat: vendit omnia, & omnia elargitur. Da pauperi-

ctebatur, jam eZolculabatur. O intrepidum & timviis

constantem adolesce iriem l. Itane veto nulla consilia Iumin Antoni, ei unius vocis, excitatus an

sertus ipse contendis eremum 8 Hoe opus, hie labor erit ; ecce Antoni abblanditur voluptas, & te Dir mora revocarabeuntem, voluptatem, inquit. dol ore re- - με pellem : retrahit cupiditate sua in opes avaritia , cq ς'iis

avaritiam, inquit, paupertate compescam : retaris dat splendore generis dc nominais claritate super- il a. superbiam. in it nemorum obscuritate'Scantiorum austeritate calcabo. Illud scio. inquai eadunt, in ta crepant, tu nefa primuntur. At bene . k- .l qui lat-θ. b ne vixit. Nihil est quod abeuntem aut . avocare, aut retardare, aut deterrere queat. Et quanquam suavissesnutria, soror aspectum,

diseret distedenti, sparsis eriam ν in hume-:' ros capillis, turbato de aperto pectore fluentibus in vultumi lachrymis, voce singultibus m crebris impedita Dactaque rogares , instaret.

67쪽

liratio Transitio. Thet. porcens. eire vieit tamen vincientem, de expediens his assectibus voluntatem . iam iamque ingressus iter, Valeant inquit, valeant opes, valeat mundus, &quae sinu fovent blandimenta voluptatum , quos nutrit splendoribus honores, quam fucatam pro ponit felicitatem suis donet alumnis; tuos ego sequor hortatus immortalis earli Princeps,& avaram vocantis orbis opulentiam aspernor. Quid vero

defies o soror, non est deflenda salus sed perditio; non est retinendus in morte, qui ad vitam contendit abire. Qui urges ' si lacrymaris, imperat De us; si fratrem appellas, servum ; imo filium vocat Deus; & nunquid est major soro re Deus 3 O quanta B. AVDIΤORES, quanta hic sunt di quam praelara futurae sanctitatis rudimenta 3 quam firma dcquam excellenter jacta futurae quondam immortalitatis de gloriae fundamenta λ Et quas obseero non victorias sibi polliceri, quos non sperari

triumphos potuissedit ille, qui de se ipso jam inani

mo suo trophaeum erexerat, braviumque repor prat; Revocare si lubet in memoriam quod vel a divistis, vel ipsi legistis aliquando de Postumio dctatore, qui ut eo ferventius militum animos infammaret ad pugnam te quanquam desperata peine, in medios hostes signa iaculatus est, dc detractis equorum fraenis, ita militem in hostem animavit, ut non signa modo sed victoriam, prostrato reportaret hoste. Eodem plane modo hie Athlata Christi generosissimus, dum mundi repudiaris opibus, fraenatoque carnis appetitu per ardua vir tutis arma in se bella moveret, plenus animo forti, plenus erecta spe in medias sese coniecausteritates, unde victoriam. prostratis munddaemone, carne reportavit. Et nunquam jam ream sim orationis partem procedente sermone

delapsus, in qua mihi tanti bellatoris exponedae pugnae forent, victoriaequei praedicandae, q

68쪽

quis ille divinus

ratus auxilio ad

sed quae tamen id ipsum oratio pro dignitate sa- tis expIicabit 3 Si humilitatem eius non humili EMMessi

sed elato sermone proponam; quantam obseerorem dicam Zmaximam certe, atque illam,quae cum omnes nefariorum spirituum artes infringat, dc per obstantes daemonum cuneos laqueosquepenetret in caelum , nulla potest humana voce satis aperiri: dc tamen illam aperiendo , adhue in tantae gloriae fundamento sermonem omnem con- pugna ea rasumam. Nunc vero si gravissimas cum daemoni- damombuo, lbus pugnas saepius initas, semper eonfectas aggre- Similitum diar, qua tandem uti voce me decebitὶ Sed quem-l admodum pictores unius corpus dumtaxat inte- prum ostendunt,caeterorum capita tantum adum brant;ita ego pugnam unam dabo, eae teras vobis-rum czgitabo.Irruerant vice quadam daemones inritum, ut insanam suam in eo lacerando crudelitatem defatigarent: jacebat ille media in sylva, prona erat in terram facies turgebam verberibus me--ςμῖν bra,ea oculis, invito tamen animo , lacrymas do. movi,M lor eliciebat, ic ex multis scede laceratis partibus sinctissima eruot membra commaculabat. Vix re- spirabant cruciando lassari daemones, ipse etiarn vix anhellium trahebar laceratus,ei quae supererat in sanguine turbato anima vix parvas vitae reli Ut aa fovebat. immota tamen E invicta. Obseeto

quis illum ita iacentem si adfuisset, sine lacrymis ;ita laceratum sine eiulato; ita pene mortuum sine conquestione siccus i pse conspexisseti Aderat spe ctaculo tanto Christus. Ee si lacrymari fas adhuel Deum esset, lacrymatus credo fuisset: dc nunqui ct hominum animos dolo: exhausita Z nunquid

69쪽

i i et errorem imprimens erudelitas animos immu rasset Antonius ipse non queritur, dolere se non vult. corona premit vulnera , palma sanguinem

obscurat, quod plus victoriarum est, quam iniu-onuritia. Ilarum. Ira scilicet magnanimi Athlethae est, caedi Simili. & vincere. Ita non est arbor solida nee fortis ni si in quam virtus incursat , ipsae enim veXatione constringitur,& radices altius figit. Ita multum sibi adiicit virtus lacessita : quo saepius canduit lserrum, durius est ; nec radices agit altas seges, Transilio. nisi quam alta quoque nia oppressit. Atque haec ldum ita extollo maκima , propriae conscius im lbecillitatis maiora relinquo. Quid enim hic di

cam daemones in omnori, tam c-- l

u . V:eo pard os factos, leones. tauros, lupos, fer Pentes, ursos, scorpiones, ut nobilem hunc Athletam ab arena virtutis auocarent aut deterrerens sed erat ille fit missimo sanctitatis muro circum

pugnarum res binulla pallescere culpa. Quid di cae,

eum ita vixisse, ut ab omnibus quaereretur , ipse lomnibus prodesse 1, ut nardique vexaretur , ipse lcresceret vexatione ; ut apua omnes honorare, tur, ipse honores aspernaretur ' Quid dicam dsermone consolabatur, opere iuvabat, exemplo convertebat, doctrina erudiebat, precibus defen- .debat. Illum quaeritabant Imperatores, de eiu 'litteris erudiebantur, ut maior Imperatoribus vi

deretur, qui sibi soli posset imperare. Illum in liueti, sequi, compellare gloriosum erat di saluta ilre, ut vere virum divinum vulgo nominare ne liqui re Iictis omnibus ae se ipsis maior Deum to tum possiderer. Et quomodo Deum torum polli lderetὶ qui scilicet seipsum superarat, ut iam nihi T stra io nisi Deum ipsum occupare testaret. Quam multa θreυ. . sunt, qui equum agitare norunt, cohibere iacti I

70쪽

ιC rasiones

rotant , ab unica victi cupiditate rotantur g qua aemulti sunt, qui natando flumina superant 3 in lu- ii .: . ut submersi pelagosuperantur: Ita non in robore corporis aut nationibus subiugandis , sed in affectibus animi domandis vera fortitudo , vera istori .vera gloria virtutis consisti Qimm Victo- 2Iicim cum reportarit P. Antonius , 84 iam in hominum admiratione , in Angelorum applausu , in Excis tio de Divina: Maiestatis amplexu triumphet & eaul mitatio remtet ita illi congratulemur, I. AUDITORES , ut iiiD Hvicuri .mui imitemur. Si alacritatem adserte solet gene- O simi- ositas de praestantia Ducis, Ducem illum habe setatis iis πι- mus. quem cum orbis universus. admiraretur , dete- motio limones omnes reformidabant. Si imbecillitas ira tor .turae debilitare solet animum, corroborare possumimus illum cognitione viri illius confirmati , qui l cum nobis per naturam similis esset, per virtutem Divis omnibus est adaequatus . i generosae cogitationis impetu nos efferre supra coelos, dc in patria

illam nostram redire anhelemus ; eius vitam imitemur, qui cum esset corpore in terris, animo vi HS Pol uebat in caelis,atque idcirco nunc quoque trium- f m dc phat in coelis. Sed ego triumphum. Illum poetae mi H in decantandum relinquo, &in hoc tantum oratoris V moiticium concludo. pulchre Antonii fastum cele- tueri braverimus,si vitam eius imitati fuerimus. DIXI.

PETRI PANGRAETI OVA NI ENSIS.

Vam varii hominum omnium sint sen- Exordium. α sus. ac voluntates , quibus animi nunc Variis homi-.Dblectantur, nunc torquentur . satis ho- num ποι, .rtunum omni aetate degentium vota declarant,

SEARCH

MENU NAVIGATION