Scotus academicus seu Universa doctoris subtilis theologica dogmatica r.p. Claudii Frassen ordinis ... Tomus primus duodecimus Tomus primus de Deo in se subsistente

발행: 1744년

분량: 407페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

Beatitudo i rati nido naelo naturali principio cognosci m. test . . . . . D Inariualitas Bratitudinis duplex. 33q. L aenam in beatitudine sit aequalitas. 338. 1. Unde proveniat inaequalitas physici Beatitumnis. x

Beatitudo eosiderari potest , vel ut praemium , - ut inctus. Quomodo Christi beatitudine non possie dati

major. MI. 1, Bonitas triplex. I. Bonitas naturalis duplex. ibid. x Bonitas mi omnibus eomperta. 3 n. I. Divinae bonitatis varia commendatio. 334. D

momodo Catae sine notiores, A ignotiores effectibus. o. M usa alia sit Minans , alia subordinata. D a Triplex conditio ad sibordinationem eau umper se. ibid. E. Triplex discrimen iniet eausam subordinatam per se, di per accidens. .1 LCausa subordinata nequit agere sine concursu subordinantis. Hr timula emetens alia principalis , sia instrumen. talis. NE L Causa persectior persectiorem essectam producit. uri L

Cretituo. Certitudo ab evidentia disti ae. 29. LQuid, di quotuplex sit certitudo. 18. 2.--ενα Tt ex verae Deitatis character. I o. L. christus. Christus, ut homo non habet unionem e naturalem cum ultimo fine. 1 6. MCiremissis Non potest chri generationum circulus. I,

Cretum

Quare Ceelam dicatur locus Dei. 1eo. LQuomodo Gexistentia diratur relatio. et Ir. I. Ruomodo indivisibile possit eoexistere divisibit Lib. C-xistentia Dei ad rempus est 4ivisibilis, hinens existentia fit indivisa. ibid. Di erimen inter coexd me toti aeternitati , Ec totaliter. ai. I. Cornuis. Qualiter erennio de contingentibus cici possit

-rea. in Iam limen meter minitionem distinctam, qui Aditativam, di comprehensivam. 24 . I, Perfectior cognitio non semper perlectiorem ctum voluntatis generat. 144. I. Tripto cognitio ire beati . Iar. LTriplex miaua, quo creaturae in Deo cogn ita aris ibid. A.

milio creaturarum in Vacto ma repugnuneque ex parte obiecti, neque ex parte acturi

neque en parte Potentiae. t 24. I.

Cognitio duplex directa, & reflexa. MCognitio reflexa alia supra potentiam , asia si pra actionem. ibid. Cognosci. Creatura cognoscitur, ut in se est temurative ,

Creaturae videntur in Deo formaliter. Quid sit Deum eognosti totaliter. mositis. Compositio duplex . Compositio est aliud praeter partes.

Duplex animadvertitur in qualibet con positionis modus. Compositum. Composita interdum perfecti ra sunt in erenis, interdum vero minus perfecta. r6ς. I. Compotita sunt tr plieis generis. IaΦ Composta iterum runt duplicis generis. 13s. l. .

Comprobansio. Comprehensio duplex . 34y. MQuid sit utraque. ibid. Ad veram comprehensionem duo desiderantur. ibid. neemus t malis, 3t quidditativus de Deo formari potest a nobis. I. Caruisse. Conclusio non semper sequi debet debiliorem

partem. G.

Quomodo Conclusiones Theologicae sint terti

Conmmus mi objectivus est ab ipsa Dei umluntate. 237. 1.

Concursus Deirit lumen p est appellari. 3. Oisituit . Dap ta est rerum Constitutio. IIR HConsistutio sotmalis tria requirit. Ibido

Continentia triplex. u . Ia

Continentia eminentialis non sempn est persectior. 3 - 1.

Triplex eontinentiae genus. 29 . F. Continentiae eminentiatista ea modus. ibid. I. Continentiae eminentialis tormalis , -- duo plex modus. ibid. I. Multiplex in Deo reminentia. I 4. 1.

Impliere omnia entia esse contingenua. 1O.. 1. Converse. Conversio eripies . an. r. Conversio adhue triplex. 2 7. MConver non fit fine desitione termini , productione termini ad quem. iura. Mcor m/.Corpur infinitum noti fit manet per meame tiam emporis finiti. .33, 1 Quomodo Corpus insaltu est extra niunda. 1 Lineare Creatis.

1 I. Ucreatura

402쪽

ET SENTENTIARUM

Creatura. δC rura nihil penὸ est in suotriplisi statu . IIo.2.

Creatum amat in distans , non agendo in me. dium. 2o3. ICrearene sunt Deo presentes tribus modis. 222 l. Quomodo Creaturae possint ine terminus divianae volitionis, de cognitionis. 23s. . Inter Deum, de Creaturam es neessaria conne.. xio dependratiae ex parie Creativarum, di superioritatis ea parte Dei. 324. 2.

Creoiti. Credibilium triplex genua. in Mma a. Prodigia a Gentili spatrata fiebant ope Dae

monum. I I . 2,

Daemones aliquando rassant laedere . ut eurasse eredantur. III. L.

Quomodo Gentilium vates, di oracula sutura Praedixerint. Ib. Quam incerta, & dereptoria sierint Daemonum oracula. ita L mones intuitiv eognoscebant Christiam, non tamen eius substantiam. 31 . I. D.f. s. Novem sunt praecipuὸ defectus a Deo remo. vendi. 11'. Lmmo alio.

Demonstratio quid, di quotus . re ti

Quomodo Deus seiprum, dialia noscit. Μ LGomodo Dem sublatione Deitatis a nobis viatoribus cognoscatur. Louomodo inuas sit etiam objectum motivum Theologiae. 1 Deus non est obiectum Theologiae, praeesse, quatenus est finis ultimus. 3. L.

Nominis Dei varia usurpatio , significatio, di

Quare Deus infini se bonus non debeat omne malum a rerum natura rael ere. D LQuomodo Deus dicatur ens a se . L. Deus est, est piemsit in per se nota. M. Meuomodo Deus in ratio cognos omnia 3 2. m insentem Deorum multitudinem Genti. Jes induxerint. I 6. II aeretici etiam Deorum Huralitatem induxerunt. ib L Deus est unicus. 1m L ' Lepidum Minuti argumentum e tra Deorum qiuralitatem. ' i, i Dei unitasprobatur abrius triplici operatione. Io8.2Plures in nonessent mel sores unico. Di. I, Pluralitas Deorum potius fuit fictio Gentilium. quam assertio. II 3. I. Deus non potest a nobis inurata definiti. 134. LTriplex est via, qua ad Dei notitiam pertingimus. is. .

Deus assirmativὸ, negative potest a nobis eo Deus melius e nostitur per negationem, quin

per inrmationem. II s. s. Formari potest a viatoribus conreptus, tum At tributalis, tum essentialis de Dis. Iamus quid. Lia. 1ε Deus est em propriissimi. 22α L. Noratio digna de ine Dei. in. Deus est ens per essentiam, . Quomodo Deus dieatur causa sui. 112. a Deus est substantiaecipieta spiritualis.vivens. I 16 s. Quare Deus nominibus accidentiu appeIletur .i In Deo sunt rationes semiales e venientiae, x disconvenientiae. M 2. 2

Deus ultimo constituitur per infinitate radieat ε. ita Longὸ aliter Fideles , quim Haeretici de in

sapiunt. Ιες. Deus est omnino simplex. I 6. r. Deus non estcompositus ex materia,& Brma. I 2. I. Deus non constat partibus, nee auantitate. I q. 1. are Deus dicatur extensus. 126. L Deus non est accidentium particeps ι ι di x Deus non constat genere , di dissirentia eathegoricis. Iro I. Deus constat genere, & differentia nascendent

Deus nora eomponitur ex persensitatibus. ID. r. Deus est omnino simplex. Ills. I. Deus est infinitus. x M. Minus in omnimode persectus. I9I, 2 Deus eum creaturis non inuit aliquid intensive persectius. HI. MCur Deusabiniquis sit appellatus phaera. 2.2. Deus non continet sermaliter in se persectionea seeundum quid , sed tantum eminenter, aut virtualiter. 1 Deus est ver immensus. 2.Αliter omnia sunt in Deo , di aiker Deus est

in omnibus. ID. 2 Deus non mutatur ad mutatIonem rerum, quibus inexistit. ita aliter Deus distur accedere , di ieeedere

In duosunt diversa erationu genera. 2 1. 1. Deus posset operaris ubi non esset presenssubstantialiter. Ita Deus omnipotenti sua voluntate cuncta prod est . idia Quomodo Deus concipiatur exissere extra mun

Deus non est in spatiis imaginariis. Dinaliter Deus possit esse extra mundum . Deus mur mutaretur, fi produeeret aliquam ere turam extra mundum. B. Qualiter Deus dicatur esse extra Caelos. 18. 2. Demerealmae revera coexistis. 222. I. Nihilominus Deus revera omne tempus Praeteringreditur. 223. E.

Quomodo Deus, di omnia, quae ineolant sine

amas puri. 22a. a. Devi est immutabilisseeutacin entitatem. - at Ratio incax, qua Proclus probae Dei immuta

403쪽

Deus non est mutabilis ad formam . La, I. Deus non est mutatus per nova nomina Domini , Cleatoris Sc. M 92. Deus per operationes intellectus , & voluntatis

non mutatur. 23o. 2.

Deus nova producit , non nova actione intrinseca, sed tantum extrinsera. II Deus non potest esse terminus anni hi lationis, neque tramformationis. 236. I.

Deus nec est convertibilis in aliud , nec aliud in ipsum ita MDeus non est mutabilis relativε. 1ῖς. I. Solus Deos est immutabilis. 24O I. Deus est inestabilis. . ib Deus no est inestabilis sibi ipsi,nee nobis absolute. ibi Dissest Anonymus, di Polynonimus. 241. MDeus potest aistinctὶ cognosti per aliquod no

Quid ligniscet nomen Deus. 247. MDeum esse visibilem, fit invisibilem simul test, tur Scriptura sacra.. 248. Deva est invisibilis naturaliter ab oculo com re . . MD 1 Quomodo Deus clare visus sit sinis naturalis hominis. 2 4. Triplex modus concipiendi Deum visibilem ore, to corporis. 238. 2Deus non est visibilis etiam summaturaliter ocu- Io corporeo. 239. L. Deus potest clare videri ab intellectu creato , di conlartato per lumen gloriae. 162. L. Cur Deus concurrere debeat immediatὸ esse ti-ve , non vero obiectivἡ . 29s. I. Deus est objectu beatificum immediatum in ratio. ne terminantis, non in ratione movent s. 2G. 2. Si Deus nε esset volens, nihil causaret ad extra .ib. Deus habet Droportionem cum intellectu creato in ratione obiecti. 3or. L. Deus per seipsum facere potest, quidquid faciunt caulae secundae essicientes. Io . Linus eontinet creaturas , tum secundum esu , tum secundum cognosci. 324. I Deus est incomprehensibilis. taet. 2. Deus lotus est intenti ε ineomprehensibilis. D6. Linus non votest diei unus numero. 348. 2. Deus est summε veruso φε . . Deus Inadaeiluate concipi potest, absque eo quo

concipiatur ut verus. δ 1. I.

Deus est bonus bonitate respectiva. 2. Deus ideo mundu condid ii, quia bonus est. Distur Ad perseetumdiscursum tria desiderantur. 2s. L. . Ad discursum non requiritur prioritas , dc suci. remo temporis. 26. I.

Iu mio disterat discursiis Theologicus a Phil

sophico. ε . 2. Discursus Deum demonstrat per creaturas. XI. 1 Discursus livid. L

Discursus duplex. Ib. Di mo. Unde distinctio serinalis. mg. I. . Quomodo distinctio, vivisio, dc non identitas discrepent. IG. L. Quadruplex genus distinctionis. ib. 2. Inter essentiam, dc attriblita non ituricedit distinoctio essentialis, nee realis. ID. I Distinctio formalis suffieit ad salvanda eontradi

Quid sit distinctio virtualis. Ig9 L. Quaenam praecise dicamur sermaliter distin-

Distinctio virtualis non sussicit ad salvandas, Scsol vendas propositiones contradictorias , prinsertim quae fiunt de intellectu , Δ volun-

Is6. MDistinctioni formali non repugnat Concilium A rentinum, imo ipsam propugnat. Ie . r. Neque etiam Concilium Remense , quod solum reprobat distinctionem realem , quam Gilbertus inter reIationem, dc essentiam asserebat. h. E. Nova Thomistarum eontra distinctionem se malem efiugia proponuntur , dc impugnan

tur. 2.

Distinctio semiasis divinae simplicitati non onis9 L. Distinctio sermalis non incit, quod res non sit talis, sed quod non concipiatur taliter. 162. E. Omnis distinctio non est relatio. I M. L. GUdi. Quae dividuntur in inlatioribus non semper adu

Uaria suerunt Gentilium circa divinitatem fise

Diυisibile. Tribus modiadisi potest aliquod divisibile. 112. r.

Doctora

Doctores in Ecclesia desiderantur ob duplicem

finem. I S. D Distatis.

Quatuor durationis mculi , de eorum discri

men. 212. χω

Qualiter una duratio sit maior , aue minor al

tera. LIq. et

Erronea Philosophorum de Dei duratione Mn

tentia. 1 6. Σώ

Duratio non est positivus modus rei durantis. 1 I. L.

sagns necessarium, necessario existit. roo. r. Ens summum non ita perfecte Deum exprimit , aeens infinitum. DQ. 1. Ens trifariam uiarpatur. 2 Enritas.

Sola entitat non est terminus productionis Dei, sed tota Creatura. IAI. a. Esse. Esse ut sie supponitur ad operari ut G. non vero esse hie, debeat supponi ad Haerari hic. 2 - enita Essentia Divina non constituitur per Asieitate. 1 R. Quomodo Essentia Divina dicatur Pater. Esi Disilired by SI

404쪽

Mentia Divina est infinit presecta, litat relationesnon involvat. ib. Quomodo estentia Divina per Attributa perfi-

clatur. I.

Qualiter eoncipiatures,entia Divina , ut praescin- ns ab Attributis . 162. 2. aliter terum essentiae sint aeternae. Io. Essentia Divina praeci est tantum intelligibilis

rem te. 208. 1.

Εsientia Divina potest videri sine persimis. ς 16. LE tia Divina non est radix attributoru , ut considerantur Armaliter, sed tantu, ut realiter. I LO. Lusentia Divina omnes omnino Creaturas repraesentat, sed liberE. L. Evido . Evidentia quid. 28. E. Evidentia consequentiae n6 suffieit ad scientia. 32. 2. Cum evidentia revelationis potest stare inevidentia revelati. yl. I. Evidentia revelationis non sumeti ad scientiam. ib. Sine evidentia nulla est Scientia perfecta . is L Quomodo evidentia sit periectio iaientiae . LExist Mia, is existere. Existentia Dei triplici lumine istare debet, 8. . Existentia Dei no potes invineibiliteris orari. 9. IExi tia Dei basis est ommu iniculotu Fidei.kt. IΕxisteria Dei demonstrari potest per Creaturas.92. Existentia Dei non potest timonstrari a priorisI. LPrima demonstratio exissentiae Dei ex causa es sciente. Id quo majus excogitari nequit, necessario existit. 99-2. Triplex argumentum ad demonstrandam Dei

existentiam. Iol. 1.

Existentia qui d. II . LExistentia duplex. ita Existentia est de conceptu essentiali Dei. III.1. Finis ultimus necessario est unieus. 98. 1.

rma , Formiaitas. Plura requiruntur ad sermam producendam , . quam ad eam recipiendam. 2. LForma varis dieitur. II 8. I. Multiplicitur sermalitas , non multiplima en

Non omne , quod denominat ismaliter . est, promi ema. Iω. L. omnis forma deet,endet a subjecto , vel ab efficiente. Iis ua G

Quodnam discrimen inter genus stategoricum , α transcendentale. 182. bonus. Gilbertus censuit Divinas relationes distingui realiter ab essentia. Non idem censuit de Attributis. ib. I. Habisu . Quomodo habitus pereat. ε . MHabisui fidei ab habitu Thetaogieodistinguitur.52 In quo disterant iuperuaturales habitus a naturalibus. Im. IaHabitus non requiritur avilut E ad actum superis naturalem. m. 2. Habitus supernaturales desiderantur tantum in proinductionem actuum supernaturalium. I.

Harmens.

Quando qui negat Conclusionem Theologitam dici debeat haereticus. Irint Bat. Identitas Amalis quid. 149 1. Idolatria. Idolatria eriminum omnium est maximum. 1μ. L. Idolatriae Daemon est Pareas, quam in tum , Paradisum, S mundum inducere tentavit . ib. unormula. Ignorantia triplex. I. Imago. Imaginis Divinae ratio, non in corpore , sed in anima est constituenda. I I. 2. mostas. Immensitas infinitati est assinis . . I9 2. In Divinam immensitatem varitis Antiquorum error. . ita Grave distrimen inter praesentiam, ubiquitatem, 3c immensitatem. 19s. 2. vina immensitas etnkosnon latuit. xoλ I. Immensi s soli Deo convenit. 2Io. L -mutabilitas. Ratio emtax, qua Procius probat Dei immutabilitatem. xv iaselectae Sanctorum Patrum de Dei immuta i-tate sententiae. 118. I. Egregia de immutabili ate sententia. 23 r. I. Iucomprehrasi sitias . Quae sit ineomprehensibilitatis cum visibilitate

Deusdieitur quadruplici modo ine presentibilis. ib. L. Indici bile. Indi.isibilia sunt tantu simplieia secundu quid. Ig6. Quomodo indivssibile piast coexistere divisi

Inaequalitatis Principium , aliud Mortae , aliud Pyilium. 336. I. Physicum iterum duplex. ab. a. I finita . Duplex in DeoInfinitas. N 2. LInfinitas radicatis n est tota essentia tamaliter. II 6 I. Quare persectius Divinaesentia per infinitatem, quam per altas persectiones Innotescit. ib. Infiis

405쪽

INDEX RERUM

Aliqui ddicitur infinite persectu dupliciter . ib. ΕOmnes persectionessimpliciter simplices sunt in

Deo formaliter, x eminenter. I91.2. Perlectiones seeundum quid non sunt in De r- maliter , sed tantum eminenter, aut virtua. liter. Lis Quomodo persectio effectus supereaturalis sit mensuranda. L P rfectivum. Aliquid est persectivum alterius tripliciter.3s3.T. Pluoluas. Pluralitas duplex - IN. LPaenuassia. aliter Deo tribuatur paenitentia in scriptu

Potentia dicitur naturalis bifariam. II. , Ex diversitate operationum recth insertur potentiatum diversitas. Is6. Quodn m discrimen inter omnipotentiam , dc potentiam infinitam .. 189. MDo. lex potetia visiva cor mea.&Giritia alis. 248.2. Triplex potentia activa . sicut di passiva. 2s 8. I. Quid fit potentia obedientialis. I, 2. Quid lit potentia obedientialis intellectus. δ4o.2. Practicum. Praxis.

Quidquid in Deo est Practicu,respectu nostri.so.2. Quomodo practicum,& speculativum eidem possint inesse .. ib.

Quid, & Quot uplex, sit Praxis, 3 quae ad eam

conditiones requirantur. MPramissa.. Quomodo Praemissa naturalis concurrar ad Conclusionem Theologicam. 1. Quomodo Praemissi sintrauis C elusionis . . L. Pν ωia. Praesentia Dei in alio multiplex. . I . r. Quid sit Deum esse praesentem per essentiam, per Pinentiam, Mrpraesentiam. IbQuomodo ex scriptura colligatur Dei praesentia

ex ejus operatione.. 2 4. I

Qualiter actus, 2 potentia debeant esse sibi praectentes. ib LPraesentia Divina in omnibus Iocis non provenit ab infinitate. 2IO. I, Praesentia virtualis Dei est indivisibilis , non ita pia sentia actualis. . . zi IPresentia immediata obiecti non impedit productionem Verbi. ΤII. I. Probatis. Probatio fit per locum intransecum, vel per locum extrinsecum. - 2, Proesus. Non potest admitti p ocissus in infinitum. H2. Licetae retur processus in infinitum, tamen Deus est concedendus. 9s. v. Non potest admitti processiis in infinitum ineausis accidentario subordinati . I,

Prodigia a Gentilibus patrata fiebant ope Daemonum. III. T. Producere. Produei.

ctum creatum .. EI, MPropositio. Proposito evidens duplex. 28. 2. Quando propositio sit de fide, vel non . L. Propositio ex aliisdedueitur vel per moduui1 sionis, vel Illationis .. Ib. Propositio triplex. 81. 1. Quaenam propositio sit dropriὸ per se nota. ib. Quid sit propositio per se nota. ib. Treseonditiones ad propositione per se nota . M. 2. Propositio magis necessaria non est magis per se

nota. 89 , L.

Nulla divisio propositionis in per se notam sapientibus, dc insipientibus, nec in per se notam , dc per se noscibilem, &c. m. 2. Pulchritudo .. Bonitatis , dc Pulchritudinisaffinitas. Is . I. Corporeae Pulchritudinis definitio . ita Qualiter Pulchritudo a bonitate discrepet. ib. . nam sit vera animae Pulchritudo. ib. 2. Egregia Pulahritudinisanimae eon mendatis. s s. IEximia est Dei l ulchritudo. 1, 1. Quam egregie divinam Pulchritudinem investi .get Marcilius Ficinus. La

Ratio speeificativa Theolcigiae est naturalis. s . MRationes morales quibus probatur Dei existen

Relationes Personales abessentia Divina Memaliis ter distinguuntur. IH I, Aliae sunt in Deo Relationes , prarier pereona les. HDuplex relationum genus in Deo.. 136. E. Resipuas ire Martitum saetae reliquiae sub altari reeonis

dantur . 28 I. L

Quatuor sunt in qualibet reconsideranda. It . 2. Rei pollibiles habent esse tribus nodis. Io. Res temporaneae non sunt Deo existentes ab

aeterno.- 224. L.

Res inferioris 'Minisnon potest adequare rem Q. perioris ordinis divinitus. 2 6. Sin uia .. Sapientia multiplex o I6- LQuid sit sapientia infusa', & aequisita. ita

Satana

Religatio Satanae iacti suis cirra Christi mortem. 18α

406쪽

Resigatio satanae duplex distingui potest. ib. 2. Gentia. Scientia multiplex. 24. I. Scientiae persectae conditiones. ib. Scientia disturtiva duplicem imperfectionem eon

notat. I.

. Seientia, δἰ Fides nequeunt esse simul de eode.sGL Seientia ditati a fide per evidentiam. M. L. Quid sit Seientia su ternans Sc subalternata. 3 8. . Tres Conditiones ad Subalternationem delide. randae. ib. Discrimen inter scientiam subalternantem, & ω-

balternatam. ib. I. Scientiae naturales spreulativae non ordinantur ad praxim etiam virtualiter. M

scientia practica est aliquando Nobilior specu.

Seriptura Sacra interdum perspicua, interdum obscura. M. L.

Quomodo Scriptura Mera sit locus Theslogicus. ILI

Scriptura Sacra non est ubique obscura. D. Lωipturae sacrae veris multiplex. 2 Scriptura Dera aiguit aliquando ab ineficaci ar. gumento. 2 . I Sosus. Quotuplex Seripturae Sacrae sensus. 68. 2Sensus litte Pis maxime anservit ad arguenta 69. LAn lint ejusdem textus varii sensus litterales. ib. 2Sensus misticus inservit ad probationem . 1. Si litudo .

Triplex similitudo in intellectu respectu odie.

Simplicitas Divina non debet esse omnium ma-

Simplicitas duplex. 166. . Simplicitas formalis alia simplieiter simplex , alia secundum quid. b. 2 Strictior est simplicitas essentiae eum pluralitate personarum , quam cum earum unitate. I α L.

Diversitassermae solvit simplicitatem ν non vero diversitas orisinis. ib. Simplicitas divina non est solum negatio. ib L. Simplieitas duplex. 184.1. Spatium . Spatium imaginarium quid. 1Ο . . Spatia imaginaria non sunt quaedam capacitas rea. lis, sed fictilia. ib. 2. ἹρAes. Species possunt multiplicari in infinitum. ID. I, Quid , di in irat species. 29o. 1. speciei immessae munus triplex. 201. I. No repugnatisretes impressa essentiae Dimrn ib. 2Nullum est argumentum contra specio impressa, quod non militeteontra expressam. 1ς2. I. Species nedum supplet vices lecti absentis improportionati , sed etiam non agentis per se , &

mmediate. 2 q. 2.

De facto non datur species impressa in inteuectu Beatorum, quae ipsum determinet ad visionem Matificam. DSpecies non supplet des emim virtutis in mistentia. Iasubstantia varie usurpatur. 124. Is

Nulla est errabilis sabstantia, quae naturaliter

Deum videat. 2 a. I.

Substantia supernaturalis non est possibilis. ita L

Quid sit Supernaturale quantum ad entitatem

vel quantum ad modum. q. I. Vnde desumatur rerum naturalitas , Ac supernais turalitas. sq. L. Nihil supernaturale a nobis acquiritur. u. t.

Tempus.

Tempus non est realiter praesens , di mexistens

aeternitati. aso. I. Tertulliamus. Tertullianus non censuit Deum esse Corporis. M. Th/ologia .

Quae primaria suetit Thoogiae dignificatio. M. quae ut heologiae etymologia. 1. I. Varia Theologiae divitio. 6. PTheologia dicitur positiva triplici de causa. 12. 1. Quomodo disserant Theologia Positi ν , & sch lastica. ib. I, Quare Theologia positiva sit necessaria. Quatuor Theologiae positivae munia. ib. 2. Theologia mystica frequentius idiotis , quam do-Horibus tribuitur . . I Theologia stolastica ita dieitur triplici ratione. ita iarheologia se lasticanori est absolutε necessaria sinisgulis fidelibus , nee toti Ecclesiae , est tamen utrisque maxime utilis. m. Theologiae scholasticae utilitas probatur mul li

citer. Ib. 2.

Iii quibus Theologia scholastica a veteri disere

pet. I9. I.

Theologia liholastica nihil inutile pro nit. 2o. ITheologia fidem non destruit, sed altruit. LI, I Cur Theologia positiva fuerit a veteribus stequentata, non vero scholastica. a . GTheologia beatorum est perfecta scientia. Is. DDuplex in beatis test distinaui Theologia 2 . I: Theologia viatorum non est perfecte scientia. 2o I. Theologia nostra non potest esse evidens per resolu- . tionem in Thelogiam Dei, Ec beatorum. gr.2. Theologia Dei, vi beatorum praecipuae sapientiae raracteres habet. m 1 Theologia viatorum diei potest sapientia. Theologia nostra non substernatur Theologiae Dei,

di beatorum. 0. I.

Theologia nostra non Perseverat in statu Matitudinis. in MTheologiae divisio. qI. I. Quomodo Theologia probet obiecti siti ementiam. Od. ΙἰQuomodo Theologia nostra Deum adaequet. q6. Theologia nostra est simpliciter practica. Theologiae nostrae principia considerantur duobus modis. ss. I, The

407쪽

INDEX RERUM,

Theologia habitualis non est supernaturalis. ib iI heologiae eertitudo est iu rnaturalis remotε s6 2. Theologia actualis non est lupernaturalis. I. . Theologia objecti sui certitudinem , non superna

turalitati m attendit. MQuomodo Theol ogia probet sua principia . . . Titeologia non solum est explicativa , sed etiam adhaesiva. 67. LTheologiae universe divisio. s.

. Vasque . .

Vasqueet turpiter allucinatur dum asserit distin. ctione ni sormalem Concilio Remensi suisse proscriptam, nec ipsi patrocinatur Ottonis Frisisen. is dictum . M4. L

Veracitas Dei est objectum motivum Theologiae' nostrae. 47. LV rbum.

Verbum Divinum relationem terminat , non veram actionem, qua issest conversio. 2 r8. LQuid Verbum oris, fic Uerbum mentis . 3 . I. raritas. eritas triplex. 8 . 2. Vet. tas entitativa est attributum Dci. Ho. 2. virtus. Virtutes intellectus quinque. ἶs. 2. Quare virtutes inferiorum in superioribus adunentur realiter, non formaliter. Isin ta Major requiritur Vimis in producendis rebus specie, quam solum numero diversis. II 3 LVirtus .causativa disteri a virtute communica.

Indere. Visio. Videre aliquando usurpatur pro credere . Io. IAAd Uisionem non requiritur ut totum ,& totaliter cognoscatur obiectum. 264. I. Visio beatifica cognosci nequit evidenter. 26 LAppetitur Visio beatifica appetitu innato. 27o. LNon repugnat homine mortale Deu videre. Q 2. Nullus mortalis Deum vidit intuiti v . 271 Beati nune de facto Deum vident. 2 1.2.

Christi descensus ad inseros fiuctus suit Matavisio Sanctis conressa. 176. E. Perdifficilis Amolypsis locus de statu beatorum immediat post mortem. 270. LΤriplex principium Uisionis beatificae . 20o 1. Visio increata est naturalis. 208. I. Visio per speciem impressam esset intuitiva ib. h.

Visio intuitiva fieri potest divinitus absente o

lecto. I

Visio magis pendet ab intellectu , quam a lu

mine. O . L.

Cur Visio creata non possit suppleri. ita Non requiritur dispositio praevia ad Uisionem n

que quatenus est forma supernaturalis , neque quatenus est sorma coeteris persectior. Io3. I. Cur Uisio beata exigat lumen gloriae ut actio est, non ut passio. i, 2. Uitalitas, &supernaturalitas realiter identificantur in actu visionis. 3IO. 1. Uilio tota producitur ab intellectu, & lumine gloriae tanquam a principio adaequato, fic quatenus vitalis est, Sc quatenus supernaturalis. y M. Lavisio beatifica est Uerbum mentis. t M. I Uilio beatifica est distincta prout distinctio opponitur obscuritati, & confusoni. Is. L. Quando videtur essentia non visis personis, qu modo Deus adhue videatur ut in se est. quo. I. Haec illatio, qui videt Filium , videt & Patrem, non est necessaria, sed connaturalis. ib. Visio Dei non est eausa visionis Creaturaru . 32s. I. visio beatifica est formaliter cognitio simplex. y3 2. I. Visio beatifica est intuitiva ib. Visio beatifica est indieativa, de discursiva viris tualiter. Ita Visio beatifica est directa sermaliter. ib. Σοῦ visio beatifici est reflexa tantum virtualiter. 333. . Visio non videtur in priori, quo videtur essentia divina, sed in posteriori. . LAMaior est disproportio inter Deum ,& Vitioiam beati, quam inter visionem , di taeaturas numero finitas. ib. I. Uisio beata mensuratureternitate participara. 136 L

Uita quid, & quotuplex. I H. L. Qualiter conceptus vitae Deo commiat. I 3 P. I, Uita est praestantissimus divinitatis gradus. LII. I. Vitium Quomodo vitia conliderentur a Theologo. 44. L. Deus vitia, di mala in bonum ordinat. Ita

Vnio Verbi Divini poti us est dicenda terminatio

quam eompositio. IRA Vnitas. Vnum x

omodo disteraut Unitas, simplieitas, & iden

Unitas triplex. Unitas trascendentalis duplicem importat negationem . 34 . L

Unitas Deo summε eonvenit. Ib L. Unitas entitativa est Dei proprietas. ζ48. I, Non eadem est ratio formalis Unitatis creatae , dia divinae . ita Graii reatio, Volvocum. Univorationis gradus quatruplex. I 2, 2 Holuntas

quomodo divina voluntas sit indisserens. 2rs. I. Quomodo lis x potuerit velle, dc non velle crea tionem mundi. i, r.

Finis Rerum Notabilium.

SEARCH

MENU NAVIGATION