Io. Nic. Madvigii, ... De Q. Asconii Pediani et aliorum veterum interpretum in Ciceronis Orationes commentariis disputatio critica

2쪽

onstitueram lauic commentationi emen

dationes locorum aliquot Ciceronianorum et Asconianorum subiicere, quas temporiS

brevitate excluSus, quo minus nunc ede

rem, in appendicem conieci brevi prodituram: et adiicientur quum indices, quos hic libellus postulare videtur, tum errorum typographicorum adnotatio, qui voreorne in hac festinatione, quum praesertim in iis corrigendis parum EXercitatus Sim, non ita pauci sint. Pag. 11 V. 2, Asconium irrepsit, quum Asconius exprimendum esset. Sero vidi, quod p. 4 dixi, post mortem Claudii Asconium scripsisse, id eadem ratione efficere I. Μ. blattium, Brixianum,

3쪽

in Adnoti. c. 89 p. 126 Ticini 1575 3 nec plura is de Asconio habet. Cur divum Claudium non appellet, si quis id quaeren-

' . . ι - . . . . . : .

Culam ut minimct necessariam addidi.

Haec erant, quae hOC Ioco notari et de-

hebant et poterant; pluribus Praesari non opus esse mihi visum est.

4쪽

ommunis est opinio, iiiiiii csse, in quo taedii Plus sit, qualia in dilitanti commentariorum ad antiquorum Graecoxum Latinorumque scripta ab iu-ferioris aetatis grammaticis compositorum tractation . Ac semper quid om aut plerumquo in eiusmodi scriptis Versari miserum cst ct inoptum. Caeterum quum tam multarum rerum cognitio ad antiquitatis studia portincntium ex iis ducatur, delicatissimi fastidii videtur osse, qualia sint ot quam auctoritat om habere debeant ea quidem imitis goncris scripta, cx quibus ciusmodi sitira hauriantur, qu

Tendum csso Iacgaro; ncquo non est iii hac quoquo studiorum partu delectatio quaedam, quum veterum lithrarum novissimam formam consideramus. Si quis autem eo tempore, quo nondum litcrae Con-Sonuerant, . in simili scribendi gcncro Versalus esso Putatur, eius Scripta non mediocri philologorum studio digna esse mihi videntur. Nam et de rebus antiquis hominem non multo inscrioris aetatis XPoneratona audiro Opcrae protium CSt, ct, quam in toto opere rationem secutus sit, attendore diligentor oportet, ut ex iis, quae interPrctatioriovgCxu iudicaverit, quid in more publico Privato-

5쪽

quo, literis, lingua cius aetato mutatima suerit, intelligamus. Πaec autem in Q. Asconii Podiani commentarios ad Ciceronis orationes cadcro Videntur, quem scriptorem co minus Dogligi docebat, quod cum ab aequalibus minime conicinium Viacmus, quorum scripta in summo honoro habemus. Itaque miror eius commutilarios proximis Aoculis ita neglectos esse, ut Homo accuratius studium ad eos

contulerit no ex iis quidem, qui cum Cicerouis

eo effectum esso Puto, quod bominos, quum ad Asconium accedoront, statim in ea incideront, qua nihil omnino Vetorum scriptorum similo haborent, grammaticorum quarti ut quinti seculi post Christum nihil dissimilo. Et tamen haec ipsa Tos ad hos commentarios diligontius perscrutandos cxcitare debebat; si cui in id confitemur, hominem Quintiliano antiquiorem et inter cruditos habitum ita scripsisse, ut tutor cius interprctandi rationem et Donati aut aliorum Donato inferiorum nihil intorsit, sublatum cst omne diversarum aetatum in literis Latinis discrimon; multa otiam alia ridicuIaconsequentur. Ut igitur et haec dubitatio tollatur, et Asconio Suus honor rostituatur, ct qui sit risus in rebus Romanis intelligendis et Cicerone interl'Totando commentariorum, qui sub eius nomino circumseruntur, appareat, totam hanc de Asconii commentariis quaestionem comprehendendam et eXPlicandam esse arbitratus sum; in cuius disputationis praecipua parto cisi mea sentcntia a Nicbubrii, vixi celeberrimi, iudicio non discrepat, tamen. Diuitigod by Corale

6쪽

quod is, quum breviter nullo argumento addito significasset, Paucissimis Porauasit, ita exponoro,

ut in ca ro Error ne relinquatur, operae Pretium foro videtur. Ab hac autem disputatioue excludoudos non essu commoniarios ad Ciceronis orationes

aliquot nuper in Italia Topertos, ea, quae dolis dicemus, ostendoni. Neque solum id ago, ut, quid sit Asconii, appareat, sed ut simul intelligatur, qualia Sint et quo loco babenda ca, quae

Asconius Podianus quando vixerit, non con-VEnit inter cruditos, quorum alii Virgilii et Livii 1amiliarem suisse, alii VesPasiano imperante sciacm vixisso tradunt φ). Ipso in commentarios ad Cic. orat. pro Scauro ') do Scauri domo dicetis, Pos-

Ouinii praenomen habent cod l. commentarἰorum belPotius codex et, tit mox diceanus, II iuronynius. Cognomen apud Suillam est Παιδιανος ; veriorem sor viam codd. hahent commentariorum et Nicrouymi et inscriptio apud Grai. P. 987, 15. Nota est gens Pedia. Prima syllaba brevis est apud Sil. Ital. XII, 212. Quae Vulgo de Asconio traduntur . exposita sunt apud Fabiic. I; Id. Lat. Lib. II. e. 6. T. II. P. O. Em. Ut Baetiri Gesch. d. rom. Lit. P. δ9, sq. Fuuccium et

alios Praetoreo.

quoties editionem noti noluino, IIolomaDianaan intel-

7쪽

sidet eam m no, inquit, Longus rurina, qui consul Dil eum Clanesio; pro Longus Cincinai 11 c L prima est locus cicinam, Scribendum autem esse Lamias circina, Lipsius vidit et post eum alii μ) ; is enim eonsul fuit euin Claudio II consule a u. 295. Varr. 'Constat igitur, Asconium Iaaec scripsisse post alterum Claudii consulatum; ut mi ii autem videtur, ex rioc loco coniicii potest, aliquanto post scripsisse; nequo enim Asconius illud admoneta di gratia additurus fuisse videtur, si nupcae Caecitia. Consul fuissci; nu- quo ita nudo Claudium nominaturus , neque Augu-5li nequo Caesaris nequo impcratoris adpellatio noadiecta, si vivo Claudio scripsissut q). Neroue igi

ligo; qui GraeHana et Schii anima utuntur, eaPilum Dumeros sequentur in quaerondo.

disputarunt Byeh. ad Tae. I. l. et Maius. Domum Caecinae Largi, interium, Dum eandem, commernorat Plin.

Nisi. Nat. NVII, I. 6 NaAland praes. ad Cic. orali. IV. p. LXXVI. 'Vol T. stiti Clatidii aut Neronis principatu, vel, diligentius

ducia coniectura ex hoe Ipso loco Asconium circa a. M.

8쪽

tur imperarito, Caecina sene, haec Scripta Puto. Uare ex ipsius Asconii verbis. II iuronymus autem in chronico I usebiano ad annuin sePtimum V spasiani a. u. 829-) liam aduolavit: Q. Asconitis Pe-inantis scriptor historicias Clarus habetur 3 qui LANILI cctialis stitio anno cuius luminibus, XII

IJo hoc loco antoquam plura dicam, Occurendum oSt

A. Maii dubitationi, qui de Asconii aetato dis-

Putatis Hieronymi testimoni uin oripexo nobis conatur 7ὶ; tantam enitu osso in illo loco Scxiptura Varivialom, ut non solum incerto sit, Asconi ustio Podiantis intelligatur, necno, Sed omnino alius intolligendus osse vidcatur. Utitur ad luco coli fixananda iis, quae ad Diui Onymi locum adnotata stitit in Opp. Hieronyuri civit. Verouctisi T. VIII. p. 681. Vorum si quis Pontaci aduolationcm, ex qua illa ducta sunt, inspoxerit, inveniet, in priori mino aliquam osse discrepantiam, non maNimam tauicia, in nomino unam litqram in duobus codd. 'aliter scribi, in caeteris susus ostctutum Potitacus 25 codd. , quorum Plorosque aCCurato contulit) nihil esso variciatia, in cogitomino nullam osso scribendi inconstantiam R). Ascotitum

9쪽

igitur ridianum Ilio signi sicari, certum est; neque hoc abhorret ab iis, quae supra dixi; qui enim

Nerone imporanio scripserit, sub Vespasiano Consenuis Se , consculaneum est. lied oritur controver

sia. Philargyrius enim ad Virgilii Eclog. III, 105.

Asconium Virgilium loquentem audisse narrat Hoc vero seri non laotuit, si vera tradidit Hieronymus. A Virgilii enim morio ad septimum Vespusiavi annum anni sunt XCIU, ut, si Vol pue rum admodum Asconium Virgilium ista Darrantem

nudivisso sumamus, Dentum tamen annorum TutatClun Iiqtiant O superaverit. Id quum Videret vir snm-

l. . . . significanti, non eodd. mss. In P., tribus mss. Fabi ἰ, A. Praenomen eunx nomino scribendo coniunctitrii est.

Ipsum Prasnomen in pluribus et, si Pontaeo credimus, melioribus eodd. V. est.' Ilem Asesniua Pedianaa.ais, ae audisae Virgilium dicentem. in hoc. loco ae grammaticia crucem fixi e p quoe-ailuros eos, hi quid studioεitia Occultaretiar. Endem is nonnullis codd. adhinent Servii conuuentario, vex- his Pauluin immutuis.

10쪽

mus Io s. Scaliger, eo contagit ὶ, ut duos diceret Asconios fuisse, alterum Virgilii et Livii lde quo postea dicam) samiliarem, qui ad Ciceronis oratio-Nos Scripsisset, alterum historicum; quod quam non sit veri simile, facile omnes lutolligunt; nemo enim Vetorum duos huius nominis scriptores suisse significavit, quod tamen in hominibus, quorum aetatos inter se coniunctae essent, utique fecissent; omnos inde a Plinio et Quintiliano ad scholiastas unum satis videlicet notum, ad pellant φ). Secutus tamen Scaligeri opinionem do. Gerh. Vossius eatenus νε ty), ut, quum Primum cana simpliciter ampleNus

Ti Os ct historica scripsisse; ita Vossius nonnulla DX iis, quae mox exponemus, evitavit, sed Virgiliano illi Asconio nihil scre reliquit. Scaligor autem posica ')Πi Cronymum lapsum esse in temporum notatio no iudicavit, unum quo Asconium scriptorum suisse, qui Prius Vixerit. Hoc sequuntur Harduinus Τ), Fabricius, aliiq). Do Maii sententia autea dictum est. Equidcin

3 Animadverss. ad Ensebii chron Ic. p. 183. dit. 1. Noli utor hoc loco iis, qui inis postea ostendam. commentariorum scriptorem ab historico seiungi nullo modo

D in alteria sedit. Euseb. chronio. P. 200. ad I 'lin. in in I. auctor. T. 1. p. 99. Od. In 4. - Ο Νaxilis iii Unoniasi leo 1. P. 24u. proposita Priore Scaligeri sententia, hae nodi dissolitii ne nou opus ESse Puisti; quidui enim decrepitulo et ccntcnario vitae anno