Io. Nic. Madvigii, ... De Q. Asconii Pediani et aliorum veterum interpretum in Ciceronis Orationes commentariis disputatio critica

발행: 1828년

분량: 155페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

etsi lapsum nou Iaro in liuiusmodi robus Hieronymum vid 'O, tamen non intelligo, cur eius tostimonium Plii largyrio P0 tPonamus , iucurtae aetatis et sidui εca Utoxi, quum praesertim notu ui sit, quot sabulae Grammaticis Virgilium interpro tantibus originum de-bcant; constet aut ira, in iis maximo singendi licentia usos csso, quae ad ipsius Poctae res, dicta, alia quo ci iisdum modi pertineruiit. Atque liuius licentiae suspicionum in ipsa laac Philargyrii nota alia Praetcroa ros movet r). Sud sunt alia graviora argumenta aci Philargyrii 1idem convollendum. Primum ut crodamus extremo Virgilii anno Asconimuviginti annos habentem sminorem natu ad liuiusmodi colloquium admissum putare vix possumus j cx Virgilio lioc audisse, natus crit Asconius a. u. 215. Ita quo quum Post secundum Claudii consulatum scripserit, scripsisse putandus exit 80 annos natus; non nimis Itoc Verisimile est; nihil est enim invexis Asconii commentariis tam Sunito; si Vero, ut, opinor, post Claudii mortem scrip5it, riccesbo ori

92 minimum annos natus Commetitari OS EO INPOSue .

pro rimam senectutem attingere potu Issep Verum . ut dixi, mulio illam aetalem stipergressus esset, et alie YONymus vitilio minorem natu sub Vespasiano vixisse tradit, et capierae dissictiliates non tolluntur.

) Praecedunt in eadem nota luco: Aliser: dicit Corni citis ab ip4o Virgilio titidisse, qtiod Coelium nrant un- num quendam tetigit. i eonsumptis omnibus heu inithtia, nihil sisi reliquit niti Ioetim trium titati miad oepti virum. Alia prorsus loci explicatio alius scriptoris auctoritale ad Virgilium refertur.

12쪽

xit. Tum, si Plii Iargyrio credemus, non solum in aetate Asconii notanda lapsum Hieronymum dicemus, scd in eo ctiam, quod cuin LXXIII annos Natum oculis captum tradiderit; nam commentarios post hanc auatum scripsisse putabimus, et quidem siliorum causa adeo puerorum, ut Proster aetRtem Publicorum nogotiorum morem minus tenerent ').

Dcinde Quintilianus ex Pediano quaedam se de Li-Vii orthographia comperisso scribit 'b; Quintilianus tiatus est circa primos Claudii annos ), quem ut Concedamus adolescentum, quo tempore RoIm Domitium Afrum et Senecam audivit φ , illa ex Asconio accepisso, tamen Plane Puer neque, utrum Livius quasi an quase scripsisset, Curabat, neque quid Ascotitus tu scribendo observaret. Faciamus igitur Quintilianum, quum octodecim anu haberct, haec ex Asconio audisso; Iiabebimus Asconium Prope cerituri annos natum liuiusmodi res docentem;. quamquam Inulto ost probabilius, virum cx Viro boo audisse. Quum enim Quintilianus aliquid se ex iis, qui multo natu maiores ossent, audisse Tufert, EO Iet, tio error et dubitatio Oxiatur, ipso adduxe,

ad Cic. pro AId. e. 6. p. 151. γ) Inst. Orat. 1, 7, .24. Comperire ex aliquo nunquam dicῖ de eo, quod scriptis eius legendis discamus, alati causa Rdnoto id. l. c. P. O . P. XL. Ileier. .Fabricius ex hoc loco vilitisilianum Λscouit auditorem

Leeit

13쪽

adolescentem so illos vidisso . IIoc quidem Ioeo videtur significare, Asconium non ita remotum ab eo tempore, quo ipse scriberet, fuisse. Adiici-einus his argumentis alia, ex quibus Palcat, Asco nilim Augusti aetatem, nisi puerum, non attigisso. Primum id gravissimum est, quod, quum' a os Dxtrema Ciceronis aetato gestas diligenter exponat, nihil se unquam ex iis, qui ipsi illis robus intorsuissent, audiundo accopisse Significat, omninoquo ita illorum temporum historipui tradit, ut nihil eius aetato oro traditum de iis oratitisse, sed omnia Iegendo comperta videamus μ). Id autem in cuin non cadit, qui cum Virgilio, id est, cum Asinio Pollione, Messala Corvitio, aliis eiusdem aetatis vixerit. Et totum quidem hoc quale sit, ex perputuo narrationis quasi tenore facilius sontitur, quam exemplis docvtur. Sed tamen, si Augusti aetate vixisset Asconius, viNissut cum Livio, et, ut erat diligens monumentorum inVestigator, eadem, quae ille, reperire Potuisset; utitur autum Ρro testimonio in temporibus Ciceronianis Livii nar-xatione Τ); patet idum clarius in Fonestella, quem i) vid. VIII, 3, 31. X, I, 24. X, 1, 102. Sc.

vido, ut exemplo utar, ad Cic. iii Pis. Q. 11. P. 125: Merua Pi onia quin yuarit, intimire nou Pia tui , Dideliaet quod iauctorea rerum non perinde in δε- mibra ae familito feminarum , niat illustrium, ac υλ rum nomina tradiderunt. Excludo Iti tota hac de aptate dispritutione colum intai Ios iu Verrinas.

14쪽

Plinius q) novissimo Tiberii principatu mortuum

scribit. Hunc Asconius f Sic commemorat, ut, quamquam Dius errores adhibitis actis publicis corrigat, tamen aliquanto se superiorem et Ciceronis aetati propiorcin signilicet 7ὶ. Diligens est Praeterea in aetato scriptorum constituenda dicendigeticaria ratio habenda; quum autem id tantum in quaestionem veniat, Augustine aetate an proΣima post eum Asconius vixerit, non magnam hoc temporis spatio factam esse Latini sermonis mutationem constat; ac tamen in iis, quae Asconii osso Postea videbimus nam caetcras sordes attingere ratio votat), sunt nonnulla, quae in eius Itominis scriptis, qui Augusti aetate suum dicendi gumis cou- firmasset, non essent. Ex hoc genero est, cestrictum PrOPOSi tim a resus principum Moluntatem ε); ita enim destrictus apud Augustem aetatis scriptorcs non dicitur, Claudii ut Neronis artatu fiassio ' .. h) Πist. Nat. XXXIII, 11. s. 52. Nieronymus mortem eius ad sextum Tiberii annum retulit. Iocos Iulia laudabo.

η Arg. Coris. p. 94. p. 950. Grs V. Lexicis addi potest praeter Asconii Inctim destrictum testimoniam ex Val. Max. VIII, 5, 2. Recte Asco a II hd. Prima d trietum liabet; origo huius dicendi usus Perspici potest ex senec. de ira II, 10. l. de

benes. V1, 34. Extrema aetate destrἰctio Pro aeυσieta e dicebatur; c elo ita scripsit Cassiodo s. Ex haesignisἰcalione repetenda esset oilgo locul Ionis Planeiangularis ironrem destringere. quod sigia ill ure Pu ant

15쪽

Ipsum propositi vocabulum pro substantivo addito adiectivo positum aliquid novi habere videtur. Huius aetatis, non supcrioris, est otiam usus Verbi imputare, ut sit aliquid sibi gratiis adponi Postulara ὶ, ct particulae demum pro sanIum ), tum locutio adiutorium proebere Τ).Itestant alia quaedam aetatis Asconii indicia, quae quid ad hanc rem desiniendam valeant, Videndum est. Apud Suid atra Asconius cum Iunio Bhuso, qui consul fuerit cum Lucio, ad coenam Apicii Ue-

Commentitium est; nam frontem . sedem pudoris, aliquomodo Pro pudore dici, novi; uestringere frontem, dici non Potest, non magis quam Aiadorem, nisi quis sorte de perfricanda si orate cogitat . quod alio Pertinet; tum immaturam licitatem Don intelligo; deinde F nt,ius sub a Icit: xum inde et contemtua veris innaεcitur et fari damenta laetam ur impredentiae; ita suo antea Certe non idem dIxit; postremo quid intelligendi an sit, monstrant verba acerbum projeratur. De Ironde loquitue Quintilianus, quam neque Vult antequam ad DH- Cium Pervenerit, destringi, neque, fructus quicquid hit, acerbum et immaturum Proserri. Cis. i. 3. ad or. inT. C. p. 112. P. 980Gr. cli. Casaub. ad Suci.Tib. 53. O. Ilorrich. Cogiti. d. L. L. aetat. P. 290. Cellar. Cur.

38. 1, 55. Senec. de brev. vit. 3. Idem Seneca liuic verbo tibialivum, quem vocant, pretii adiunxit Cons. ad JInrc. 1, 3. auctori εuia vitigno impulata; quamquam ibi non haec est signis callo.

- nil orat. in T. C. p. 113. p. 983 Gr. p. 525 Or. 3 Arguin orat. Pro Scauro Post med. P. 132.

16쪽

11isso dicitur μ). Id Scaligor et Vossius ad Iunium Blaegum in Vitellii historia a Tacito saepius com- Inuinoratuiti retullarunt; rectius Maius ad Junium Blaesum, Tiberio imperanto clarum q), altorius patrona, Seiani avunculum r). Marcus Apicius cst ilIo nepotum omnium altissimus gurges a Plinio appelIatus, qui Angusti et Tiberii temporibus vixit η). Iunium Bhesum inscriptio quaedam 'in consulem habet cum L. Anstitio Vetero anto C.

Rus Gemini et L. Rubellii Gemini consulatum sT82.ὶ

Muratorius, quem Maius scquitur , hunc putat Eundem esse Antistium Uctorem, quem mici iCaium appellant, consulem cum Asinio Polliono' v. 'Aπίκιος Μαρκος ius verbis: δτατω δὸ ωστην

F) Tae. Ilist. 1 , 59. II. 59. III, 38.6 Veli. II, 125. Tae. Ann. 1, 16. III, 35. et ad eos.

Iocos inlerpp. Mai. praes. ali. p. 36. 37. p. XLI. sq. l: Ier. ε) PIin. Hist. Nat. X, 48. s. m. De hoc Apicio caeterisque eiusdem Dominis veterum scriptoriam Iocos congesserunt Fabr. Bib. Lat. II, 25 T. II. p. 468 sq. et Funcc. de imminenti L. L. senectute p. 172 sq. 9 Murat. Nov. I hos. Inseripit. l. p. CCCI, 4. Irtiunt. I. c. et in Anii. Ital. 3 quod Malas laudat Art dovereser Ies dates T. 1. 351. 1 3), ibi eniti logi con

sulum ex Mitialom Λnti. Ital. transscriptiis est. x

17쪽

a. 276; vitiosumque osso Cati praenomen, Blaesiam autem Pollioni susscctum. Verum Antistium illum non solam codd. Taciti, Plinii Maioris, Dionis Caium appellaui, Vcrum inscriptioncs quoquo

apud Grui. 1041, 15 et Fabrotti 62Z n. 234; utat, eo Lucius diversus osse neccssario iudicandus sit; et videtur εano praetor C. alius Antistius Votus consul Tiberii temporibus fuisse ' . IIuno igitur Lucium illum putarim, eumque consulem suffectum cum Blaeso fuisse, incertum, quo anno, erat, quum res gestas Blaesi et proconsulatum Africae considero, Iion inultum ab eo anno, quo C. Antistius cou-sul fuit, absuisso corum consulatum, Credo. Circa luuc igitur tempora Asconius non plano puer fuerit, necesse est. Servius quoquo aliquid ad hanc quaestionem conscrt, qui ad Virgilii Eclog. IV, 11. narrat, Asconium Podianum a Gallo audisse se referre, iratic eclogam in botiorem suum

factam '). Intelligitur C. Asinius Gallus, Asinii Pollionis filius, consul a. 746, qui mortuus est a. 286 μ). Cum hoc igitur, si Servio credimus, nec video, quid obiici admodum possit, nisi quod auctor non optimus cst in historia), Asconius collocutus est; sed illud do Virgilia ab Asconio audito tau

tum abest, ut consirmetur hac narratione, ut Plane evertatur; Asconius enim aetato inferior, ex Gallo, vid. Intemp. ad Volt. Paterc. II, 43. et Bych. ad Tac. Anii. IV, 1. 3 Absunt tamen haec a mullis Servii codd. Tac. Ann. VI, 23.

18쪽

Virgilii temporibus propiore, quo illo consilio

Poema scripsisset, accopit. Deinde de Livio dubitatio oritur, qui quum ab Asconio LiMitis noster appelletur amicitiam inter cos fuisse putarit. Verum et Livium et Fenestellam, Livio posterio-Tem , Asconiunx ac superiorcs suisse significaro, iam dixi. Recto igitur haec adpellatio ab aliis, quamquam Scaligor ropugnat, ad communem Patriam refertur. Quoniam igitur Plfilargyrio fidem non

Osso habundam ostendimus, multaque esse Vidi - ua, quae Porsuadeant, multo inferiorem AscOnii aetatem fuisse, redimus ad Hieronymum. IIuius cquidcm testimonium non ita defendam, ut Plano Verum putum I nam si Vespasiano domum im-Pcrante Asconius inclaruisset, neque Iunii Blaesi zolatcin attigisSct, Et, quum ad ultimam senEctutum pervcnisso dicatur, Domitiano supcrstos fuisset otad Nervae Traianique tempora vivondo PDTVenissct. Quintilianus autem minimo obscuro cum aliquanto ante quam ipso institutioncm oratoriam edero mortuum, significat si . Accidisso igitur Uieronymo Ilio videtur, quod alibi accidit, ut scriptorem eo tempore clarum habitum esse adnotarct, in quod non tam aetatis et laudis 1los incidisset,qnam una aliqua res in cius vita memorabilis, volad ultimam senectutum spectans. Et utetur 1Orad. Corn. I. p. 105 p. 968. Gra v. p. 201 Seb.

') 1, 7, 24. ex Pediano, qui et sese eum εequebatur; nec ali ro loco V, 10, . 9 vidotur milii ini per in tui hominis testimonio ita usurus luisse.

19쪽

lasso aliquis ea conicetura, ut hoc anno incommodum illud coecitatis Asconio accidisse ab Hieronymo notandum fuisse dicat. Ita Asconius, a. 829 annos 73 liabolis, natus crit a. 756; adolescens Illaesum ad coenam eunt in comitatus csso putabitur; Asinium Gallum audisse commodo poterit. Scatam uti, ut dicam, quod sentio, ves sic, si quid veri inest in Hieronymi narratiotio de duodecim annis in illa calamitato exactis, nimis prope ad Quintiliani tempora et ipsam institutionis oratoriae editioncm accedoro mihi videtiar; nam ex Plinii vcr- his, utrum is Asconii mortui an vixi testimonio utatur, non satis est apertum 7 ; nimis quoquo nil Ioscentulus in illa ratione ad Illaesi consulis sana iliaritalcm admittitur. Itaquo ex Hieronymi ad notatione lioc tantum teneo, Asco imam Soncm Vespasiani tempora attigisso et fortasso Titi et initium Domitiani; Datum aut in osso Puto Paulo anto annum primum Christi; quos si citis aetatis suos cor stiluci inans, conciliasso probaLilitor inter se te stim Onia, quibus haec disputatio continetur, milii idemur, praetor Plii largyrii. De vita et robus Asconii nihil sero traditum est. Patavinum fuisse, antea ex Ioco quodam com-mcntariorum admodum probabiliter coniici dixi η .

II. N. 7, 48. s. 49 extr. Sammulam quoque emtum

decem annis vixisse auctor ext Asconius Pedianus.

η) Patavinum quis e recentioribus primus Aseonium dixerit, nescio; Mamilius ci Aigimius sic ndrollatii. se. Lips. Elect. lib. 1, 17. quom Eubr. , Func., alii se

20쪽

Hoc oonsirmant Silii versibus aliquot, quibus is

iuvenem Patavinum, Pedianum, .belli pacisque artibus egregium ita celebrat, ut eos Asconii Pediam honoris causa scriptos putent ') Certo Podianos fanai liae antiquitate claros Patavii sodem habuisse ostendere videntur, et in ea familia studia literarum fuisse. Certum enim esse Videtur Vel ex nomine, Silium, in hoc quoquo Virgilii imitatorem, suae aetatis hominem his versibus signis casso ). Ipsum autern Commentariorum scriptorem quo minus a Silio colubratum putem, prohibet, tum quod sevcm Asconium scnox autem fuit, quum Silius mTmina

quiititur. Fabricius laudat Boi nardinum Scire Ieon Ium de antiqntiato urbis Patavii et claris civibus Patavinis. Vossius ipsse in hanc sententiam transiit, quis ah eam in Prima edit. librorum do historicis Latinis improbasset. Punio. XII, 212 sq. maximo χ, 217 sq. IIuic Pater Eridanua Venera que ex .Ordine gentea, Atque uno gaudens Pvulus, aeu bellu ciereι, Seu Almas placi daa doctaeque εilentia D far Mallet, et Aonio plectro Dere labore , Non tilium disere parem p nec Πυflaralter Gradivo tuoenta, nee Phoebo notior alter. Dixi Pediano ; si enim ipse commenlariorem nuctor non intelligitur, sed alius quis, Plures Certe eo nomine suertitit. Ac milii Silius . quum ita scriberet 214 sq. . Atque An enorea sese de Arirpe fereδur, nauit leuior generia Itima sileroque Timatio Gloria,' et Euganeis dileeltim nomen in oris , non videtrir nomen in lino aliquo ex genio Pedia in a)iam transgresso Dstirpatum positurus suisse. Aut igitur non ex ea genie derivatum Donaon est, titit in plumbus mansit, ut sactum in aliis que, ius est, imperatoriam tempoxibus.

SEARCH

MENU NAVIGATION