Io. Nic. Madvigii, ... De Q. Asconii Pediani et aliorum veterum interpretum in Ciceronis Orationes commentariis disputatio critica

21쪽

s ibobat) vix putaverim sub iuvenis persona inductum, tum quod poeticae facultatis laudem maximo Silius persequitur, quam in hoc nostro nemo commemoravit. Itaquo in eam partoni inclino, ut Pedium eius, cuius nos commentariorum Toliquias habemus, filium illis versibus laudatum putem. Ac ne in hoo quidem quisquam illam sacultatem fuisse tradere fateor; sed facito huius lusus aliquot in hoc genero latore poterant, set quis non tum versibus ludebat ); in patro id minus probabile mihi videtur, quia in in aliis literarum generibus Non obscurum eius nomen esset. Et congruit cum iis, quae do Asconii aetato diximus, eum siliuni habuisse, Silio, qui circa a. 853 mortuus est 25 annos natus, Paulo aetate minorem. Sed Iaaec do patria; de vita acta nihil traditur; privatus in litoris consenuisse videtur. Non semper Roma vixisse, εed aliquando in patria, et ibi ea, qua Nos habemus, scripsisse Coniicere aliquis possit ex loco quodam, ubi ita loquitur, ut silii eius, ad quos scribit, Romam quidem vidisse, nec tamen tum ibi misso videantur r). Studia eius in Veterum scriptorum oubtiliore cognitione et do iis iudicio

Seripsit Silius post constitatum, qMem gessit extremo Neronis anno c821 ; Vid. Mart. Epigranim. VII, 62, 9.sq. Eo magis eos miror, qui, ut Fabricius et alii, Asconiurn cum Viigilio vixisse contendunt, et tamen Silii versus de eo intelligendos Putant. ad orat. Pro Scauro. p. 138. p. 1013. GraeV., quo loco

22쪽

et in historia maximo occupata suisso videntur μ . Grammaticum de schoIa fuisse aut eas grammaticae artis Partes, quae in scholis Praecipue tradebantur, acriptis excoluisse, nihil est, quod ostendat ; nam quod Quintilianus ex Asconio so de Livii voces sibi et qtiasi scribendi consuetudine comperisse scribit, id non eiusmodi est, ut necessario ab homine Grammaticam profitenti observatum sit, nisi sorto quis et Ciceronem et Quintilianum grammaticos appellandos putat. Scripsit Asconius librum contra obtrectatores Virgilii ' , ex quo quad-

Prope urbem monumentum Basilia; hoe vix scrIpsisset iis, qui Romae ipsi essent; si erat dixisset. de monumento tum deleto, alia vos esset . Mium locum huic coniecimas saventem Insea Ponam. Inter rhetores recensuit Passow cGrundetage d. Griech. N. Ri m. Litteraturges h. p. 95 ., Puto, quod Fabricitis quintiliani doetorem secerat; quae in eius Veris Com

mentariis subInd do arict Oxationis monentur, non sus sciunt ad rhetoris nomen tuendum. In subduiliis non pauca rhetorIca sunt.

ν) Vid. Donat. In vii. Virgil 13, 64 p. LXXXVI. Πem. ed. 3. 17, 65. p. LXXXVII; Hec aliunde petita sunt, si Asconii sunt, quae leguntur 5, 22. P. LXNiv; ex eodem libro ducta sunt, quas ex Philargyrii et Servii

Commentariis attulimus, apud Pliilargyrium, ut si, Grammaticorum nugis eorri Pta; ex eodem denique, quae Probus habet prooem. ad Virgili I Bucol. p. 349. Lion. Nec mirantium, quod infra se aenem dicit, quum cerrum ait, eum, ut A. Pediantia dicis, A II anno nasum Bucolica edidisae. Nam dic. Neque tamen exedo, ipso Asconii libro usos hos grammaticos; DO'.

23쪽

dam Donatus ot ceteri grammatici Virgiliani excerpserunt. Huiusmodi de scriptoribus superioris aetatis disputationes, accusationes , defensiones, il- Iis temporibus, more ab Asinio Pollione orto, non infroquentes crant, cXStabantque in hoc genere scripta Asinii Galli, Claudii imperatoris, aliorum q). Corumcntarios quoque in Virgilium Asconium scripsisso, quod recentiores nonnulli tradiderunt ), recte

Noynius negavit '). Sallustii quoque Crispi vitam

natum pro certo adfrmare non dubito, Et si solus t tulum libri posuerit, tamen eum non habuisse. Ouaedam ab antiquioribus grammaticis excerpta quasi Per marius

tradebantur et cum Irismae aetatis Commentis conim gehantur; ea observatio de extremorum tempGrrim scho

liastis late patet, ipsique infra exempla in Ciceroni unis Commentatoribus dabimus. Nec adfrmaverim. in Aseonii libro ea fuisse, quae apud Donatum Ieguntur S. 22. Eo inimis intelligo , cur ueter Cic. hi agiri. Ornit. p. XXXIX. 1iot. 36. ex linius Iibri Commemorati no Asconium Virgilii a tali adfinem suisse concluserit. Nec ex ipsis illis. quae apud Donnium ex eo Iibro ad feruntur, quidquam Asconius aut ab ipso irgilio autes, stius aequalibus audisse dicitur, in quo J. G. Vos sitis erravit. De Obtrectatoribus illis Virginii prodier IIoynii in ad Donal. p. L XVI. et LXoVII. dixisse laudatur A. Weleberi in commeritat. de obtrectatoribus Horati P. 4. Sq. D Fabγie. Bibl. Lal. II. p. 68. EO. Laphe Gesta. d. Riim. Lit. p. 395.

ε ud Virg. T. 1. P. CCXX V. de antiquis Virgilii

interpretibus.

24쪽

Composuit, a commentatoribus Horatianis laudatam '); do quo scriptoro magnas controvcrsias lain illa aetate fuisse, satis notum est. NUC tamen Propter hunc librum maxi ino ab Hieronymo historicum adpellatum, nec alia et maiora Opera uxiliatorico genere interisse, propter caui adpellation in suSpicandum Esse, Postea ostendam. POStremo in Ciceronis orationes commentarios scripsit, quam quam commentariorum nomen incertum est; uam neque apud Veteres scriptores .Toperitur, ne-

quu in codd. ex Poggii apograptio descriptis est, neque in ed. prima. Codicum descriptores Pronrbitrio nomen imposuerunt; ut B. de Montopo- liciano argumenta appoliavit ), librarius cod. Ambrosiani alterius glossulas p); ed. Prima nullum Ominno habet nisi scriptoris. IIos siliis se scripsisse ipso significat 3). Videtur autem omnes

Cicoxotiis Orationcs persecutus esse i nam H que ea orationes, in quas commentarios bubumus, coniunctae Sunt, et ipso multis locis se in alias quo-

Acron ad IIor. Sat. 1, 2, 41. me de Sallustio videriar dicere: Sallu,Itas enim Cri,pus in PauAtar, filiae Sullae, adulterio deprehensus, ab Aunio Milone j a

pilis e sua esse dieitur, quemadmodum conius Pediantis in vitia eius significat. Eadoin sere Scholiastes Cruc irili. .

25쪽

nio Pediano de Fenestellae erroro in definiendo anno, quo liabita esset oratio pro Sexto Roscio, dicta retulit, ea 'ad hos commentarios pertinent, posita sine dubio in argumento eius orationis, ut similis disputatio in argumento Pisonianae. Quintilianus quoquo alicubi e commentariis Asconii exemplum sumpsit si). Plinius Asconium inter Scriptores, quibus in septimo libro usus est, posuit '); quod in ipso septimo libro η) ab Asconio traditum refert , in quo Asconii libro lectum olim fuerit, nescio. Quales autem sint hi commentarii et cuius argumenti, infra exponam. Neque praeter haec quid Asconius scripserit, si plura εcripsit, scimus. Nam initio seculi TUI. rumorem sparsum fuisse, inVentos esse in Gallia Asconii Pediant XII. elegantiarum Iibros, quos L. Valla antea habuisset et eae quibus multa in suos transtulisset, satis ost' ad Com. p. 96. Apud Grapv. p. 957 et Sch. p. 189

male legitur signi eatiit pro signiscavimus, ut supe xiores edd. recte habent 1 ed. l. signis abimus; ibd.P. 96. p. 959 Gr. p. 190 Sesi. sicut iam ostendimus , ad Pison. 3. p. 122. p. 124. 10. P. 125 dierum est in diasuasione legis agrarice ad populum . 15. P. 126. 26. p. 128 ut puto iam nos dixisse ; ad nil. 6. p. 152. illud voa memini e non dubiao , ibit. 35. P. 158 Puto

26쪽

verbo attigisse p); nec refellenda Ausonii Popinae opinio, libellum G origine gemis Romances Asconio tribuentis, aut alius, ad cundem librum do Iibris illustribus reserentis . Do Asconio ipso luec dicenda erant; deinceps sequitur, ut de iis, quae sub eius nomines Paselim iuro partim iniuria circumseruntur, EMOncnduin sit.

Asconii vulgo ad nos pervenisso putantur Com- montarii in Ciceronis Divinatiotiem, Act. I. in Verx., Ac t. II. in Veri . Lib. 1. et Libri II. partum sad c. 14.), tum in orationes pro Cornelio I. et II., in toga candida, Pro Scauro, in Ρisonem, pro Milone. Qui quales ipso genere sint, priusquam dicamus, nonnulla necessario do Eorum quasi historia et extorno habitu disserenda sunt; Pertirici otiim, haec tonoro, tum ad recte do Asconii acriptis iudicandum, tum ad ea emendanda φὶ.Vid. Vora de laist. Lat. I. c., et Fabric. IlibI. Lat. I. c. P. 68. Maius p. 23. p. XXXII. Beter Vallam ab hoc crimine defendentem demonstrat Christ. Poggi-ntuari , ItaIum. vid. Fabric. II. p. 69 Funec. de inam. senect. Ling. Lat. p. 320. In hae disputationis parte pIus egeere poterunt, qui 'rit ipsum Poggii apographum Florentiae inspiciendi Potestatem habebunt, aut certe alios codd. ex eo ductos.

27쪽

Poggium Bracciolinum, Florentinum, eruditione et scriptis clarum, quum concilio Constantiensi ab a. 1414 ad a. 1418 interesset, Inulla ot Praeclara veterum scripta ex bibliothecis Germaniae et Helvetiae protraxisse et in Italiam pertulisse, Nemo est, qui ignoret, ex iis, quibus literae Latina

curae sunt ). Inter haec Asconii quoque commentarios, qui nunc exstant, tum reperit in monaste-xio Sancti Galli apud Helvetios a. 1416. et descripsit, de qua re tostis est et ipso Poggius μ)Ttim libris nonnullis aegre caruI; ut stat Ian P oggli hi- .storiae de varietato fortunas libros IV. crim epistolIs nunquam editis, Lutet. Paris. vulgatos n. 1723, naucl-εci non potui ; quod eo molestius tuli, quod apud IIandiniuiti in Calai. Codd. Lait. BihI. Laur. II. P. a. haec scripta sunt: 's LitPE de suo Asconii IIIanu- seripio in Epistolis ad Niceolum loquitur idem Pog-gius. ' Neque Iacobi Lensant Poggiana Amsielo d.

Venet. 1715. 4. et in Gra v. et Ilii ran. I laesaur. AD-

liquiit. Ital. T. VIII. p. 1. pag 10. sq. Fabric. Bibl.

Lat. Lib. II. c. 15. T. II. p. 259 sq. Em. Tiritho- solii Storia deIla Ietterat. Iiat. VI, I. p. 104. ed. Rom. 1783. 4. VI, 2. p. 43. sq. II eereu Gescii. d. Studiumsd. class. Litterat. II. p. 222 sq. - in ep. ad Guariti. Vehonensem data Constantiao MILCal. Ian. Λnno Christi II CCCCXVII. edita post ullos a Fabescio Bibl. Lat. l. I. p. 260. et in subseriptione eod. Valerii Flacci apud Piguor. in Antenore c. 16.

28쪽

et alii '), servaturque eo dex Poggii manu scriptus hodie Florentiae in bibliotheca Riccardiana si). Barptolemaeus quoque de Montepoliciano, Poggii

comes et in investigatione veterum scriptorum S O- Cius, se, quum Asconius inveniretur, adfuisse, significare videtur in adnotation o codici, qui ab co seriptus in bibliotheca Laurentiana servatur, Sub

ieeta 7). Pistorii in bibliotheca, quam patriae

p. 251. r C. Valerii Tlaeei Argonaulieon. Hoc fragmensum rvertum est in monasterio Saneti Galli, prUe natantiam XX millibus p auum una cum Parte O. Asconii Pediani. Deus concedae alteri, ut utrumque Ῥ- rversat Perfectum, nos quod Potuimus egimuε.

FGgius Florentinua. Alii Poggii epistolae de quintiliano et Asconio respondit Leon. Arretinus Idibus Sepila. 1416. Vid. eius epp. IV.5. p. 112 Hor. 1741. IV, 4. p. 122 Fabr. Franc. Barbarus, Venetus , In collaudatione ad Poggium data Venet. 1417. Iul. ap. Fabrie. Bib. Lat. I. L262. Vossius de historicis Lat. III, 5. Raphaelem Vola terranum et Iovium laudat. Adde subscriptionem ed. 1. si Rohortelli Adnoti. II, 7. In Griit. Fac. Art. II. p. 70.

6 Ilandini I. not. 2. cit. et Mai. , cuius causa Codex nuper inspectus est a Tannonio, Florentino, Commen . daed. prine. IIedioI. OPerum Front. in Cic. Orati. Fragm.

D vid. de Iioc Barptolemaeo Franc. Barb. 1. l. not. 5. . Bandi hi 1. l. p. 433. et 638. Lngomars. epist. ad Facciol. in ed. septem eius orati. Rom. 1753. 8. laudant Bandinius et Maius; ipsct non vidi . . Codex est plui. 54, 5, cuius in sile luac leguntur: Finis argumentoriam quorundam Mai. quammdum Orationum C ceronis , eorum, quin inveninius in Monas erio Sancti. Galli, quae tieel imperseeta et in eo laribuη Dei

29쪽

sum Toliquit Sozomenus, Canonicus Pistoriensis, exstat codota Asconii, quem non improbabiIo est ab ipso Sozomeno in Helvetia descriptum esse ε). Constantiae enim tum Sozomenum fuisse, Bandinius adnotavit, ac fortasse operam suam ad Conquirendos antiquorum scriptorum libros una cum Poggio aliisque viris clarissimis contulisse. Ita quum Asconii pars in Italiam perlata esset, non dosuerunt hominum studia in exemplaribus describendis; itaque non pauci Asconii codices postea tu hominum manibus versati sunt, omnes ex Poggii apographo descripti, ut in bibliotheca Laurontiana praeter cod. B. do Montepoliciano tros sunt huiusmodi codd. , plut 50. cod. 4, Plut. 54. cod. 2T, Plut. 54. cod. 29, quorum primum Et secundum Lagoniarsinius contulit '), in Ambrosiana duo, quos Maius adhibuit Neque alius generis fuerunt, quos edi

co'Vta esse videantur, non mediocrem tamen bene otiaden ibuε poterunt utili atem offerre. Die XXV.

Iulii MCCCCXVI. B. de Monlepolieiano.ε Bandini I. I. p. 503. Ad calcem codicis haec leguntur : Finis argumentorum quorundam orationum Cicero nia, quin inuenimus in Monasterio S. Galli, quod XV millibus Passuum a Constantia remotum est. A. Kal. Aug. MDCCCCXVII. Constantiar. In anni nota Tror essct videtur apud Bandinium.

Fragm. Orali. praes. Alt. p. 25. O. XXXIII Boier. et in catalog. Cic. eodd. Ambrosian. p. 232 et 233. Inscriptiones in alterius initio, alterius fine iudicant, com-

30쪽

tores Asconii adhibuerunt, Danesius, Hotomanus,Graevius, quod ex eo Per3pici Potest, quod nou

sOlum Omnes easdem habent lacunas, Sed in cox-ruptelis gravissimis ita consentiunt, ut satis adpareat exi uno sonte ductos esse, subinde correctos,

saepe interpolatos et depravatos ); nisi forte ex

mentarios in concilio Constantiens reperios fuisse. Ne BCio Butem, num Poggius ipse aPhographo Suo nomen subseri PS erit, ac paene suspicor non iactum, quoniam Zannonius, manum imαm muri midenter agnosci, Maio scripsit, nominIs adiecti mentionem sine dubio iacturus, si adesset. Inde lactum Puto, ut ne in Me diolanensibus eodd. adderetur; neque in FIOxentinis esse Bandinius tradidit. Exempla Ponam, ut res magis RPPareat, ex uno ste gumento Cornelianarum. In hoc hae lacunae sunt in ed. 1.: P. 91. Hot. questus est de ea ne exhauriri cubiasteris cum Posui, vacuum est spatium in literarum ;explevit Primus Holom. coniectura, ut ipse indicat;

endem Pag. unde ' praesentia darint; spatium XIV Iit.

sic etiam caeterae ante Hot., qui edidit: unde in praesentia Pecuniam creditoribus; nota est: pee. ered.J IIaec duo verba desiderabantur in manuaeripto; de in negIexit,

ut alibi fecisse infra videbimus; pag. 92. Dei Paucos gratiscari εοlebant; spat. X lit. hic Notoni. edidit

vel Pavet senatus constitium facere solebant, aperia in terpolatione I p. 93. deinde quod ex S. C. ano cos. spatium X lit. proesidebant: b iudicio non revon-diue,eι spat. X Iit. otque esset damnatua recreauiMet

spat. XII Iit. iam aecepta pecunia tollere aιe spat. XI Iit. comelium; et statim me g spat. X Iit. Cornelius Perterritus manilii exitu spat. IX Iii. in iudicium; hic ipse Holom. asteriacis uti cogitur ἔ P.