Archiv für katholisches Kirchenrecht

발행: 1857년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

Const. I De sacram. p. 8. De sacram matrimonii. 423

licet convenienter legibus civicis facta sit tamassis in omnes partes salva sint Matrimoniorum effecta, et iis quid liberis detrimenti aD feratur Leo P. XIII in laudata pist Encyclica), non solum inculcamus, sed etiam praecipimus, ut sp0us in hac re morem legibus civilibus gerant. Quo autem animo haec civilia acta peragi op0rteat, Parochi, cum commoda se obtulerit occasio, non omittant sponsos

instruere.

IV. Spons , quaecumque sit ips0rum aetas, non possunt ad nuptias transire sine consensu parentum, m0do velint culpam vitare. Quapropter sine gravissima causa, quae per proprium Parochum Nobis volsicario nostro Generali deserenda, et probanda est, numquam ad celebrationem Matrimonii admittantur filii, qui suorum parentum c0nsensum non exhibebunt. Quod si sp0nsi ad diversas Paroscia pertinent, Parochus sponsi debet Parochum sponsae certiorem facere de consensu parentum ipsius sponsi. V. Firma maneat consuetudo Nostra Archidioecesis, ut ad Matrimonium praemittantur sponsalia coram proprio Parocho sponsae. Volumus autem, ut haec sponsalia non fiant ad tempus ind0finitum sed determinetur semper certum tempus, quo elapso, et Matrim0nio non celebrato, utraque pars ab ipsorum obligatione omnino soluta maneat, licet impedimentum justitiae publicae honestatis inde natum Semper subsistat. VI. arochi omnes peculiarem librum habeant, in quem sponsalia coram se, vel coadjutoribus celebrata, fideliter ac diligenter reserant; et in casu, quo sponsalia contracta ante lapsum tempus d0- finitum mutuo consensu dissolvantur, pari diligentia notent in eodem libro dissolutionem sponsalium, cum omnibus circumstantiis temporis, aliisqu0 adjunctis, si quae sint. Idque accurat laciant tum ad fidem de contractis, vel dissolutis sponsalibus faciendam, tum vero ad impedimentum testificandum et probandum, quod ex illis fortasse ortum fuerit. Volumus tamen ut liber, de quo sermo est, sit omnino similis exemplari, quod ad hunc finem conficiendum curabimus. VII. Initis sponsalibus, arochi salutaribus verbis sponsos m0neant, tempus, quod sponsalia in th et Matrimonium intei dediti statutum esse tum ad mutuam fidelitatem probandam, tum ad sese idonem reddendos gratia caelesti si divinis benedictionibus recipiendis, ut muniis Matrimonii sancta ferendis pares fiant per gratiam Sacramenti propterea illis inculcent, ut iis precibus insistant, et Sacramenta frequentent. Quocirca non possumus non vehementer reprobare frequentes desp0nsatorum visitationes, liberum conversandi modum inde enim mala omnia emanare passim videmus, quibus

422쪽

nuptiarum sanctitas violatur Parentes praesertim sedulo admoneantur se strictissimam rationem coram Deo reddituros esse, si nimiam Mmiliaritatem suarum filiarum cum sponsis minime impediverinti devergendam vero metu poenae hanc pe88imam agendi rationem , ε cernimes et cor firmamus, sponso et sponsas, post contracta sponsalia

coram arocho, vel alio Sacerdote a Parocho delegato, et nondum soluta, carnalem uter se copulam habentes, excommunieationem Nobis reservatam im iacto incurrere Lamdem excommunicationis poenam Nobis reservatam incurrunt parentes, qui aut copulam etiam

una vide, aut cohabitationem impia indulgentia permittunLVIII. Et quamquam, ut eruitur ex ridentino et Decretis S. Congregationis concilii condiu Trid. Sess. XXIV. cap. I. de Reform

Matrim. 8. Cong. cono. 080L d. m. Mart. 1587 et 8. Jun. 1595 Matrimonium celebratum coram Parocho loci, ubi alteruter sponsus

domicilium si quasi domicilium habet, validum judicandum est,

Nos tamen sensum Ecclesiae sequentes, et antiquam Nostras Archi- dioecesis consuetudinem confirmantes praecipimus, ut Matrimonium coram Parocho sponsae celebretur. Quapropter Parochus autequam

nuptias benedicat, diligenter curet certior fitriis domicilio sponsao in Paroecia sua. Quod si hoc domicilium sit divorsum a domicilio pareatum, congruentius judicamus sequeudum esse quasi domicilium

IX. Antequam Matrimonium contrahatur, ad praescriptum Concilii Tridentini Lod est. ter a proprio contrahentium Parocho, tribus continuis diebus festivis non immediate succedentibus , in c- elegia prout de jurs publice denuncietur, inter quos Matrimonium

ipsum sit contrahendum eorum vero nomina in albo ad valvas Paroeetalis Euclesias affigendo proponantur, donec omnes tres denuntiationes expleantur. In peragendis denuntiationibus, quaenam sit prima, altera vel tertia, enuntiandum est iram, obtenta a Nobis, si Vicario nostro Generali venia ob justam causam, ut una vel duae pro tribus agantur denunciationes, ignificandum 8t. i. X. pungi in diver8is aroecii degentibus, in utraque a- roseia trinae peragantur denunciationes Syn. Di c. Card Caeselmi,n 8 ex rit. 0m de aeram Matrim. . Mutato autem domicilio, si per quatuor menses uterque, vel alter sponsus alibi suerit moratus, ibi tres denuntiationes fiant; sin minus, una in aroecia novi domicilii, duas vero in ea, unde discesserunt Syn Dioeces Card. ignatelli P. II, c. IX. gg. VII. de Sacram Mamm. . XI. Si intra duos menses a proclamatis denuntiationibus Matrimonium non contrahatur, sunt illas repetendae, nisi aliud Nos in

423쪽

Gnat. I De sacram. Cap. 8. De sacram matrimonii. 25

' XII. Quia donuntiationis finis est, ut oeculta delagantii impedimenta, et invalida Matrimonia, pluraqus peccata praspediantur, in dubium prorsus est, qui Fideles ornitos, et a sortiori parentes, Oll sanguiu Bii B affines pongorum, ad impedimenta hujusmodi Nobis volsidario nostro Generali, vel arocho aperienda, si quorum forte eonsei sint, licet judicialiter id probars musant sub culpa gravitoneantur erius officii graviter a arocho admonendi sunt. Ut cuivis vero suppetat tempus et spatium pat0faciendi impedimenti, quod forsan Matrimonio contrahendo obsistat, praecipimus arochis, ne eadem diei qua ultima facta est gnuntiatio, rastificationis litteras do peractis denuntiationibus tradant, nisi aliter justa do causam ivs Vicarius noster Generalis in Domino statu0re censuerimnis li XIII. Qui vero Nobis vel vicario nostro Generali, vel proprio eontrahentium Paroelio verum impedimentum seienter non revelaverit; quive rursus, sive per se, sive per alium, falsum impedimentum Matrimonio contrahendo affinxerit, excommunicationem ipso sacra incumrat; cujus si christifideles sunt per denuntiationes ipsas praemonendi, ut diligenter caveant. XIV. Antiquissimas ostras Archidioecesis eonsustudini inhaerentes volumus, ut Parochus, collectis omnibus documentis, quas ad Matrimonium contrahendum pertinint, ea tradat sponsis, qui cum quatuor tostibus probata fidei sisterscis debent coram ostra Curia Archiepiseopali, ibique diligentissim examinari, et postea ad proprium Parochum remitti cum Decreto, x quo jungi poterunt in Matrimonium.

XV. Quandoquidem jam inde ab antiquis Ecclesiastismporibus

Matrimonia nonnisi in Ecclesia, quae Sacramentorum proprius est locus, celebrari consueverunt, arochi Matrimonio in privatis domibus assistere vetantur, nisi a Nobis vel Vicario nostro Oenorati iesntiam petierint, et in scriptis obtinuerint. Curent praeterea, utinatrimonia, quantum circumstantia patiantur, de dis celebrentur. XVI. Cum Matrimonium sit Sacramentum vivorum, curet arochus, ut certitudinem moralem habeat de statu gratiae sponsorum; ideoqu antequam Matrimonium contrahant eos salutaribus orbis hortetur, ut peccata sua diligenter confiteantur et ad Sanctissimum Eucharistias aeramentum pie accedant Conc Trid. ess. XXIV, cap. 1. de Reform mirim.). Neo omitat breviter sponsos praemonere, eos si animo semper assectos esse oportere, ut amorem maximum, c0nstantem fidem, solers assiduumque praesidium alteri alterum

424쪽

426 Synod dioeces Neapolit a. I882.

debere intelligant, et liberis educandis atque ad virtutem potissimum informandis omnes curas cogitationesque impendant. XVII. Parochus contractum coram se Matrimonium in librum ad id destinatum glatim reserat a diligenter et distinet notatis mina, cognomina, patriam, aliasque circumstantias contrahentium, ac testium ad praescriptum Ritualis Romani De Sacram Matrim 3. Hic autem liber sit omnino similis exemplari, quod per decretum Sanetae Visitationis dandum curavimus. XVIII. Ut major veneratio ac reverentia nuptiis concilientur. et benedictiones ab Ecelesia praescriptae sponsis impentiantur, odio praesertim, cum Onmilli homines perfricta fronte conjugium intor

institutiones humanas adnumerandum scriptitant, vehementer cupimus, ut Matrimonium secundum antiquissimum Ecclesiae morem

lebretur cum issa pro sponso e sponsa, servatis Rubricis Ben dictus XIV. Notis. 60. - Catalan. u. Rom. Comm. illust . it. 7. S. R. et Univ. Inquis. Cong. Decret diei 3 l. Augusti 881 . Haec utilissima praxis, quam apud nos pene obsoletam valde dolemus, reviviscet profecto, si Parochus et illam Fidelibus diligenter explicet et uberrimos fructus, qui inde a sponsis percipienturi accurate

ostendat.

XIX. Matrimonia commorantium in hac Nostra Archidioecesi nullatenus per procuratorem celebrentur, nisi ex gravissima causa a Nobis vel Vicario nostro Generali prius cognoscenda et probanda. In singulis autem casibus, in quibus licentiam Matrimonium ita cole brandi concedendam judicabimus, arochus antequam nuptias benedicat, notum faciat testibus speciale mandatum a procuratore acceptum, n0men veri contrahentis, et licentiam a Nobis vel Vicario nostro Generali obtentam. XX. Quicumque vero non observatis iis omnibus, quae vel a Concilio ridentino, vel a Nobis in hac Synodo praescripta sunt, audebunt atrimonium per verba de praesenti inter se contrahere coram proprio arocho simulate accersito, sive alias fraudulenter, aut violenter adducto, tam viri, quam mulieres, sint ipso facto excommunicati Syn Card. ignat. 00 cit. . XXI. Non omittant arochi fidelem populum edocere quantum Ecclesia ad horreat amatrimoniis inter cognatos et amnes. alia enim Matrimonia, praeter quam quod impediunt, quominus am0r supernaturalis inter extrane0 diffundatur, mutuae reverentiae, quam cognati et affines sibi debent, repugnant latiorem campum morum corruptelae reserant, et bono physico prolis, uti ex experientia patet,

quam maxime nocent. Dissiligo by Orale

425쪽

Const. II. De sacram Cap. 8. De sacram matrimonii. 427XXII Quod si graves causa ad haec Matrimonia ineunda inducant, atque ob id p0rteat ab postolica Sede dispensationem petere, Sedulo moneantur ipsi sp0nsi, ut nimiam familiaritatem vitent, antequam dispensationem obtineant, et Matrimonium eontrahant M minerint, quam execrabile crimen sit incestus, ipsis saepe gentibus abomin undum, ut testatur Apost0lus, qui hujusmodi seelus perpetrare non verentem tradidit Satanae I ad Corinth. V. 3. XXm. Et quia hac nostra depravata aetate, et Decundo culpae fasculo plurimi sunt, qui jugum justi Matrimonii ferre nolentes con- euhinas habere n0n erubescunt, crebraquo perpetrantur adulteria, quibus familia dissolvuntur, vitia in populo grassantur, degeneresimbsicillosque homines a prisca indole ac virtute prorsus alieni procreantur, civitatum pestis, eritiumque eonflatur: 0stremo hoc loco Ρarochorum studium ac vigilantiam excitamus ut, qu0ad ejus fieri potest, et talis peccati turpitudinem, et immane scandalum, qu0d

aliis praebetur, quaquaversus prae oculis ponant; ρ sint canes muti, non valentes latrare, praesertim contra eos, qui relicto legitimo conjugo, vel etiam separati per tribunal civile, sive quoad uuae eonsueticinnem, sive quoad vinculum audent vivere cum alia persona modo maritali non verentes et ipsam legem naturalem c0ntemnere, et omnia jura proculcare Nos fro Christifideles ostris curis concreditosa crimine tam enormi poenarum rigore deterrere volentis decernimus, omnes et singulos, qui postquam legitimum Matrimonium in faciem Ecclesiae c0ntraxerint, alteram partem relinquunt, quacumque ausa, vel praetextu, vel alio quaesito e0lore et vivunt cum alia persona, uti conjuges iis omnes et singulos, qui p0stquam legitimum Matrimonium in faciem Ecclesiae contraxerint, a potestate laicali separati, sive quoad vitae eonsuetudinem, sive quoad vinculum, vivunt cum alia persona modo maritali, excommunicationem Nobis speciali

426쪽

Ad S. B. E. ear, inales Antoninum cis Luca vicecancellarium S. R. E. Mannem Baptistam Pitra, Bibliotheearium S. R. E. Iosephum Heroenrother, Tabulariis Vaticanis Praelautino. Ne historia emalesiastina pol utamia. iij; D, t Es,

tonino e Luca, Vic ancellario S. R. . Joann pliatae Hirti, Bibliothecario S. R. E. Ioseph Her genrotheri abutariis Vaticanis Praeseci'

Dilecti Filii Nostris Salutem et Apostolieam Benediationem. 8aepenumero considerantes, quibus potissimum artibus eonfidant qui cclesiam si ontifieatum romanum in suspicionem invidiamque adducer nituntur, satis cognoveramus, ipsorum conatos multa cum vi et calliditato in historiam christiani nominis esse conversos, ma-nm0qus in eam partem, quas res g0sta complectitur Pontificum romanorum cum ipsis italicis rebus colligatas inuo connexas. Quod eum nonnulli piscopi nostrates idem animadvertissent, commoveri se dixerunt non minus eogitatione malorum, quas inde Gnseeuta Sunt, quam futurorum metu. Etenim injuste simul et psriculos faciunt qui plus odio romani ontifieatus quam rerum veritati tribuunt, illud non obscure spectantes, ut superiorum ramporum memoriam mendaci colore sudatam novis in Italia rebus servir cogant. Nnoniam igitur Nostrum est non solum jura Ecclesia cetera, s ipsam ejus dignitatem et Apostolica Sedis reus ab injuria vindieare, cum velimus ut vincat aliquando veritas, et itali homines agnoscant und6 sibi vis beneficiorum maxima et antea percreta si in posterum speranda sit, decrevimus scis tanti momonti vobis, dilecti filii Nostri consilia Nostra impertire, eaque sapientia vestras ad perficiendum

committere.

Incorrupta rerum gestarum monumenta, siqui traiiquillum et pruriudicatae opinionis xpertem intendat animum per se ipsa celesiam et Pontificatum sponte magnifigeque defendunt. Licet nimin iis institutorum christianorum germanam naturam magnitudinemque

427쪽

Leo XIII ad Card de Luca, Pitra Hersen rother, I8. Aug. I883. 29

intueri inter sortia certamina inclitasque victorias divina vis Ecclesias virtusque cernitur, et manifesta saetorum fide eminent et apparent collata a Pontificibus maximis beneficia in universas gentes magna, sed in eas majora, quarum in sinu Sedem Apostolicam providentia Dei collocavit. Quamobrem qui Pontificatum ipsum conati sunt omni qua possent ratione et rententione laeessere' consentaneum iis erat haudquaquam parcere testi iuniarum rerum historiae. Reapse integritatem ejus attentare adorti sunt idque arte et pervicacia tanta, ut arma illa ipsa, quas essent ad propulsandas injurias optime com

parata, ad inferendas detorserint. - .

Istud lacessendi genus tribus anto saeculis usurpavere prae ceteris Centuriatores Magdeburgenses qui scilicet, cum auctores sautoresque opinionum novarum ad expugnanda doctrinas catholicae praesidia minime valuissent, ipsi , nova velut acie , in concertationes historicas Ecclesiam compulerunt. 'Centuriatorum exemplum omnes fere scholae, quae a doctrina veteri defecissent, renovarunt: idemque,

quod est longe miserius, nonnulli persecuti sunt religione catholici, natione tali. Illo igitur quo diximus, proposito pervestigata sunt vel minima antiquitatis vestigia singuli prope tabulariorum tentati recessus evocatae in lucem sabulae sutiles commenta, refutata centies, centies iterata Circumcisis saepe vel cocleolis astute in umbras iis quae sunt tamquam rerum lineamenta major praeterlabireticendo libuit glorios laeta et morita memorabilia, intentis acriter animis ad conssctandum exaggerandumque si quid esset temere, si quid minus rectu gestum: erius quidem generis davere singula plus difficultatis habet, quam quod hominum n1tura patiatur. Immo etiam licere visum est incerta vitas domestica arcana scrutari sagacitate impr0ba, arr0ptis ind in medioque positis quae pronae ad obtrectationem multitudini sp0ctaculo simul et ludibrio facilius fore videremtur. Ex Ponti fidibu maximis vel ii, quorum virtus exstelluit saepe notati vituperatique perinde ac cupidi superbi, imperiosi quibus

reruna gestarum gloria invideri non potuit eorum reprehensa sunt consilia illaque audita millies insana vox de ingeniorum cursu, de humanitate gentium male Ecclesiqui meruigge. Nominatim vero in civilem romanorum Pontificum principatum libertati majestatique eorum tuendae non sine divino consilio institutum , eumdemque et jure optimo partum et innumerabilibus benefactis memorabilem, acerrima male distorum salserumque criminum tela conjecta. Iisdsm vero maehinatiouibus et hodie datur opera, ut 8 unquam alias, certe hoe tempore illud vero dici possit, aris historicam eou-jurationem hominum videri adversus veritatem. Et sane, renovatis

428쪽

vulgo prioribus illis insimulationibus, Asrpere audacter mendacium videmus per laboriosa volumina et exiles libros, per diariorum volitantes paginas et apparatas theatrorum illecebras. - Imam rerum antiquarum recordationem nimis multi adjutricem ad injurias volunt. Recens illud in Sicilia specimen, quod cruentae cujusdam memoriae occasionem nacti, multa invecti sunt in decess0rum Nostrorum nomen, mansuris etiam consignata monumentis agresti immanita,

dictorum. Idemque paullo post apparuit eum honores publice tributi sunt homini Brixiensi, quem seditiosum ingenium et infensus Apostolicae Sed animus insignem posteris reddidere. Tuuo enim aggressi iterum sunt incitare populares iras, tamque Pontificibus maximis

ardentes contumeliarum admovere astes. - Siqua vero c0mmem

randa suerunt omnino belesiae perbonorifica, in quibus omnes calumniarum aculeos manifesta lux veritatis obtunderet, extenuando tamen dissimulandoque data est opera, ut pars laudis meritique quam minima posset ad Pontifices redire putaretur. Illud vero gravius est, hanc imilitudinem tractandi historiam ipsas in scholas invasisse Persaepe enim pueris commentarii ad ediscendum proponuntur aspersi fallaciis quibus illi assuesai, M. pra sertim si accesserit doctorum aut perversitas aut levitas facile imbibunt venerandae antiquitatis fastidium, rerumque si personarum sanctissimarum inverecundam contemptionem. Primordia litterarum supergressi, nou raro in discrimen adducuntur etiam majus. Nam in majorum disciplinarum meditationibus ab eventuum narrations ad rerum proceditur caussus a caussis vero exaedificatio legum petitur ad judicia temere ficta, qua saepius cum doctrina divinitus tradita aperte dissentiuut, et quorum ea omnis est ratio, dissimulare a teger quid et quantum instituta ehristiana in rerum humanarum cursu

eventorumque consequentia ad salutem potuerint. Idque a plerisque suscipitur nihil laborantibus quam sibi parum ipsi cohaereant, quam loquantur pugnantia, quo quantisque tenebris eam, quae phil0sophia

historia dicitur, involvant. Ad summam, ne agamus de inguli Si omnem historiae tradenda rationem eo convertunt, ut suspectam

faciant Ecclesiam, invisos Pontifices, et illud maxime persuadeaut multitudini, eivile omanorum Pontisscum imperium incolumitati et

magnitudini rerum italidarum obeSSB. i. . .: ...

Atqui nihil diei potest, quod a veritate magis abhorreat, ut

permirum videri debeat, accusationes hujusmodi, quas tot testimoniis tanta vi redarguuntur, verisimiles videri multis potuisse. - Ρrofecto sempiternae p0sterorum memoriae historia ommendavit summa Pontificatus romani in Europam merita ac nominatim in Italiam quae

429쪽

Leo XIII ad Card de Mea Pitra, Beroenrother, IS. Aug. I883. 43 Iab Apostolica Sed commoda et utilitates, ut erat proclive factu, una ex omnibus accepit plurimas. In quibus illud primo loe commemorandum, potuisse Italos in iis, quae religionem spectant, intactam a dissidiis retiner concordiam permagnum sane populis bonum, quo qui potiuntur, ii praesidi ad prosperitatem publicam et dom08ticam firmissimo potiuntur. - ut singulare quiddam attingamus, nemo unus ignorat post afflictas Romanorum opes formidolosis incursionibus barbarorum fortissime ex omnibus restitissa Pontifices romanos eorumque consilio et constantia effectum esse nec semel, ut repress surore hostium, solum italicum a caedo et incendiis, Urbs Roma ab interitu vindicaretur. Et qua tempestate Imperatores Orientis curas cogitationesque omnes alio derivarant, in tanta solitudine et inopia nusquam rerum suarum tutelam nisi in romanis

Ρontificibus Italia reperit. Quorum in illis calamitatibus spectata caritas plurimum valuit, aliis accedentibus caussis, ad initia civilis ipsorum principatus. Cujus quidem laus est, c0njunctum semper cum summa utilitate communi suisse quo enim leuit Apostolicae Sediomne rectum ludium humanitatemque provehere, et ad civiles rationes virtutis suae porrigere uicacitatem, si res, quae habentur in civitate maximae, conjunctim complecti, certe huic caussae non exigua gratia debetur, quod civilis principatus libertatem opportunitatesque praebuit tantis peragendis robus necessarias. Quin etiam cum dece880res Nostros impulerit conscientia officii ut jura imperii sui ab hostium cupiditat defenderent, hoc ipso pluris externarum gentium d0minatum magna Italiae parte prohibuerunt. Simile quidquam recenti0re est etiam perspectum memoria, quo tempore maximi imperatoris victricibus armis Apostolica Sedes n0 cessit, et ut sibi omnia princi patus jura redderentur, a foederatis regibus impetravit. Neque minus illa talis hominibus salutaria, quod saepenumero ontifices romani voluntati principum non justae libere repugnarint et quod Europae viribus foedere icto consociatis, urcarum, per iterata vulnera imminentium, immanissimos impetus insigni sortitudine sustinuerint. Duo praelia maxima deletis italici iisdsmque catholici nominis hostibus, alterum in agro Mediolanensi, alterum ad chinadas insulas, opera auspiciisque Apostolicas Sedis et suscepta et pugnata sunt. Expeditiones alaestinenses, auctoribus Pontificibus initas, vis est et gloria navalis Italorum cons0cuta item leges, vitam, constantiam res publieas populares a sapientia ontificum mutuatae sunt. - laudem Apostolicae edis magnam partem pertinet quaesitum italio nomini ingenuis studiis atque artibus decus. Facile interiturae Roma uorum Graecorumque litterae erant, nisi reliquias

430쪽

tantorum operum Pontifices et Clerici velut ex naufragio collegissent.

In Urbe vero actae persectaeque res altius loquuntur veterum γnumenta ingenti sumptu adservata nova condita et summorum a

tificum operibus exculta: musea et bibliotheca constitutae scholae instituendis adolescentibus apertae: Licea magna praeclare fundata: quibus de caussis ad hanc laudem Roma pervenit, ut communi hominum opinione mater optimarum artium habeatur. Ex his aliisqus multis cum tantum lumen eluceat, nemo non videt, insestum italico nomini praedicare aut Pontificatum per se, aut civilem Pontificum principatum, idem plane esse ac de rebus perspicuis et evidentibus velle mentiri. Flagitiosum consilium scienter sallere, et venenum malum historia iacere multoque magis in hominibus catholicis eisdemque in Italia natis reprehendendum, quos plus quam ceteros gratus animus deberet e religi0nis suae honos et caritas patrias non ad studium modo sed etiam ad patrocinium veritatis hortari cum vero ex ipsis Protestantibus satis multi acri ingenio et aequo judicio opiniones non paucas exuerint, et compulsi veritatis viribus Pontificatum romanum commendare non dubitarint quod sit humanitatem utilitatesque permagnas in republica efficiens, indignum est quod multi ex nostratibus contra solent. Qui in historicis disciplinis adamant adventicia pleraque et script0res extern0s, ut quisque instituta catholica prius vexat, ita sequuntur et probant maxime, fastidiendos rati summos ex nostris, qui cum historiam scriberent, caritatem patriae ab obsequio et amore Apostolicas Sedisdijungere n0luerunt. Interim tamen vix eredibile est quam sit capital malum historia famulatus servientis partium studiis et variis hominum cupiditatibus Futura quippe est non magistra vitae neque lux veritatis, qualem esse oportere veteres jure dixerunt, sed vitiorum assentatrix et ministra corruptelae idque praesertim hominibus adolescentibus, quorum et mentes opinionum implebit insania, et animos ab honestato modestiaque deflectet. Percutit enim historia magnis illecebris praepropera ac servida juvenum ingenia oblatam antiquitatis effigiem et illas magines virorum, quos velut ad vitam revocatos in conspectu narratio ponit, amplexantur cupidi adolescentuli et altius in animo reti non ad diuturnitatem insculptas. Itaque hausto semel a teneris annis veneno, vix aut vix quidem ratio quaeretur remedii. Neque enim illa est satis vera spes, suturum ut aetate supiant rectius dediscendo quod ab tutio dedicerint propterea quod ad historiam penitus et considerate pertractandam pauci sese dedunt maturiore

SEARCH

MENU NAVIGATION