장음표시 사용
411쪽
VH. Excommunicatione latae sententiae Nobis reservata afficiuntur parentes, qui a Parocho admoniti in asibus particularibus de prole baptiganda, hoc gravissimum officium neglexerint,'atque ultra octo dies a Parochi monitu computandos Baptismum distulerint. VIII. amdem excommunicationem et reservationem incurrunt matres, quae ad hoc scienter pharmacum sumunt, ut sequatur abortus, etiam effectu non sequuto item omnes scienter mandantes, consulentes, vel quomod0cumque rassato crimini cooperantes, etiam essectu non sequuto.
IX. Pariter sponsi et sp0nsae post contracta sponsalia coram Ρarocho vel alio Sacerdote a Parocho delegato, et nondum soluta, carnalem inter se copulam habentes; necnon pareptes, qui aut c0pulam, etiam una vice, aut cohabitationem sponsorum impia indulgentia permittunt. X. Praeter suspensionem, quae . Iv. Classis Primae adnumeratur inter casus specialis reservationis, exc0mmunicatione ipso saetoploctuntur elerici praesentantes falsum, fictum, fiduciarium, aut quovis modo haudolentum patrimonium, vel quemcumque alium titulum pro Ordinibus sacris suscipiendis, modo reipsa illos susceperint. Eadem poena et reservatione plectuntur omnes praedictum salsum, fictum, fiduciarium, aut quovis modo fraudolentum titulum constituentes, mandantes, consulentes, aut quomodolibet ad id criminis concurrentes ipsa praedicti tituli constituti0ne. XI. Excommunicatione et reservatione praedicta afficiuntur quicumque in Conservatoriis, seu Collegiis, aut aliis piis Recessibus mulierum cum aliqua vel aliquibus, aut coram ipsis ibi commorantibus praesentes egerint de rebus obscoenis per verba aut actus impudicos absentes vero per litteras vel internuncios necnon viri et mulieres, intra vel extra eas domos, qui litteras vel mandata praedicta scienter detulerint. XII. amdem poenam et reservationem incurrunt quicumque,stiamsi sint Nostrae curiae metale , processus aut scripturas de Nostris Archivis surripuerint, aut dolos utcumque detinuerint. A qua excommunicatione absolvi nequeunt, nisi acta praedictorum processuum aut seripturarum restitutione. XIII. Quicumque blasphsmaverint, etiam pro una vico, Deum vel Beatam Virginem coram pluribus supra quatuor absolutionem iis impertiendam obis reservamus.
412쪽
Classis tertia. Censurae latae sententiae nemini reservatae. I. Excommunicationi illico subjiciuntur omnes et singuli auctores, editores, typographi, qui sine praevia revisione et adprobatione Arehiepiscopali, subscripta manu pr0pria a Censore librorum edendorum, in lucem edunt sive libros Sacrae Scripturae et eorumdem adnotationes vel expositiones, sive libros Sacrae Liturgiae Theologiae Dogmaticae vel Moralis, Juris canonici, Historiae ecclesiasticae. Juris publici ecclesiastici Catechism08, preces, libros devotionis, indulgentias, vitas Sanct0rum, necn0 vitas, opera, revelati0nes et miracula eorum, qui cum pini0ne sanctitatis decesserunt, quamvis prO- testationem ad normam Urbani VIII praemittant. IL Excommunicationi ipso sueto subjacent patres et matrps culpabiliter c0nsensum praestantes filiis vel filiabus suis Acta civilia Matrimonii peragentibus sine animo contrahendi legitimum Matrimonium in faciem Ecclesiae.
III. Excommunicatione latae sententiae plectuntur, qui Nobis, vel Vieario Nostro Generali, vel proprio contrahentium Parocho verum impedimentum, quo nupturientes ligantur, scienter non denuntiaverint; vel qui rursus sive per se sive per alios salsur impedimentum Matrimonium contracturis malitiose affinxerint. IV. Eadem poena afficiuntur tam viri quam mulieres si non servatii iis omnibus, quae vel a Sacrosancto Concilio Tridentino, vel ab hac Synodo praescripta sunt, audebunt Matrimonium per verba dopraesenti inter se contrali 0re coram proprio Parocho simulate accersito, sive alias fraudulenter aut violenter adducto. V. idem poenae sunt abnoxii, qui sine ostra vel Vicarii Nostri licentia loquuntur cum Monialibus in monasteriis, etiam exemptis, degentibus, aut cum aliqua vel aliquibus earum etiamsi sit ovilia, aut e0nversa, aut quae educationis sive alterius rei causa ibidem commoretur, c0njunctis in primo vel secundo c0nsanguineitatis gradu dumtaxat exceptis. VI. Suspensionem a celebratione Missae ipso facto incurrunt Parochi, aliive riclesiarum Praesecti, quocumque nomine nuncupentur, qui mulieribus permittunt, ut Missas solemniter cantatas, vel alias sacras iunctiones cantu prosequantur. VII. Eadem p0ena plectuntur suprascripti Ecclesiarum rectores si permittunt ut mulieres, cujuscumque sint aetatis, cereos ac-
censos vel ore manibus gestantes, aut concinentes, clerum aut Confratres in Processionibus antecedant, vel sequantur, etiamsi processiones in ambitu Ecclesiae fiant.
413쪽
tipendis In De Indiastentiis., Unigenitus Dei Filius, uti opportune docet Clemens Ι Ρontifex Maximus In Extrav. Unigenitus, Titul de poenit et remiss. 3, in ara Crucis innocens immolatus non guttam sanguiuis modicam, quae tamen propter unionem ad Verbum pro redemptione totius generis humani suffecisset, sed copiose velut quoddam profluvium noscitur effudisse. Quod ne supervacuum redderetur, reliquit veluti thesaurum militanti Ecclesiae per . Petrum coeli clavigerum, ejusque success0res suos in terris Vicarios fidelibus salubriter dispensandum, et propriis et rationabilibus causis nunc pro totali, nunc pro partiali remissione p0enae temp0ralis pro peccatis debita tam generaliter quam specialiter . . . . applicandum. Ad cujus quidem thesauri cumulum Beatae Dei Genitricis, omniumque electorum a primo justo usque ad ultimum merita adminiculum praestare n0scuntur. Jam hujus inexhausti thesauri divitiis per Ecclesia potestatem perpetuo dispensatis efficitur, ut admissorum peccatorum poenis absoluti festinemus ingredi in illam requiem ad quam adspiramus. Ut autem hac in re cclesiae disciplina in n0stra Archidioecesi incorrupta servetur, et abusibus, qui sorte irrepserint, opportune occuratur, haec statuimus:
I. Quicumque alicujus Ecclesiae curam habent, sedulo examinent, atque expendant titul0s, aliave documenta, unde colligere est Indulgentias, quae illi Ecclesiae e incessae sunt, ne sorte fideles christiani spe Indulgentiae, remissionisque peccat0rum Su0rum conSequendae frustrentur Innoc. XI. Delata saepius 7. Mart. 1678). II. Meminerint fideles ehristiani Indulgentias Ecclesiis, ex quibus Regulares exturbati sunt, affixas et assignatas uno solum perdurare, cum praedictis Ecclesiis aliquis Sacerdos ejusdem ordinis legitima auctoritate praepositus est Deer. S. C. Indulg die 15. Januar.
1878 et S. Poenit dis 18 Aprilis 1867ὶ Verum fideles Indulgentiam Plenariam Portiuneulae, ut Munt, lucrari possunt tantummodo in Ecclesiis, quae vel ad unum ex tribus ordinibus Instituti Seraphiei pertinent, vel Ordini fratrum Minorum legitime aggregata sunt, vel demum speciale Indultum ab Apostolica Sede obtinuerunt. III. Quotiescumque aliquam Indulgentiam plenariam, praesertim
Indulgentiam Jubilaei, nunciare oportet, arochos, Concionatores divini Verbi, et quoscumque Ecclesiarum Rectores hortamur, ut accurate exponant, quae sit mens Ecclesiae in tanto beneficio largiendo, et quomodo illud lucrari possint, ut fructum anguinis D. N. Jesu Christi facilius experiantur. IV. Parochi et Rectores Ecclesiarum quascumque Indulgentias
414쪽
sive plenaria sint, sive partiales, in apposita tabella accurate nωtent, quam a Vicari Nostro Generali recognitam, et subscriptam iaopportuo et conspicuo Sacristia loe appendant, atque ipsarum la-dulgentiarum authentie diplomata vel Deum 8nta diligenter errent,
V. Praescripto concilii Tridentini inhaerentes mandamus, nemo audeat Indulgentias exponere, vel publicare pro Ecclesiis, vel Oratoriis etiam Regularium, aut quomodolibet exemptorum, me Nostra vel vicarii Nostri Generalis licentia e facultate quas licentia et fastultas, Brevi congessionis per Sanctam Visitationem diligentei recognito, in seriptis a Nostro Vieario senerali concedetur. Omnes vor Indulgentiae piis Assuetationibus, vel iis precibus concessae, inveniuntur notatae in libro, ut titulus Raeootta dimisi iis Beopere, per is quali sono state e eedule da Sommi Pontemiae sun Indulgense cura Sacrae Congregationis Indulgentiarum Romae odito; omnes aliae, postea concessae, nisi authentice probentur, inter apo
Cas. 6. De Mirema metione. Infirmi in periculo vitas versantes validissima arma in aera mento Extremas Unctioni inveniunt, quibus in extremo vitae agone, detritis corporis viribus, contra insidias urentis diaboli muniuntur. Unde patet eo excellentiori veneratione et cultu hoc Sacramentum
a populo christiano prosequendum esse, quo majora in illo misericordias Dei dona relucent; et eo majori studio expetendum esse, quo major est neeessitas illud suscipiendi. L Quapropter arochi numquam committant, ut sua culpa, vel negligentia aliquis ex Christifidelibus sine Extremae Unctionis divino praesidio, et novissima Sanctae Matris Ecclesiae consolatione depraesenti vita diseedat. Hinc quotiescumque aegrotos Sanctissimo Viatico ommunire judieent, isdem simul Sacramentum ExtremaθUnetionis adusinistrent. Nullus Sacerdos licitum sibi putet hoc Sacram0ntum administrare alio oleo, nisi illo a Nobis benedicto. Nam, ut pluries S. Officii Congregatio declaravit Deeret. 14. Septembris 1842 et Decret. 13. Januarii 18653, umquam licet, ne in casu quidem extremae necessitatis, tale Sacramentum conferre cum leo per simplicem Sacerdotem benedicto, etiamsi sub conditione administretur.
α Sacrum oleum ad hoc Sacramentum conserendum necessarium quotannis, veteri combusto, renovandum est Rit. 0m de Sacram Eatremae Metion). Id attendant Parochi, Metors D-
415쪽
Const. I De sacram Cap. 7. De ordine sacro. 41 7
cIssiariam Montalium, Rogulares, quibus pro Religiosis tantummodo proprii ordinis haberi hoc Oleum smittitur. Nee accipiendum est,
nisi a nostra Ecclesia uetropolitana, et asservandum in vasis metallicis, quae reponantur in loculo clauso, propre stram maximam, intrinsecus sericis tegumentis circumvestito, si extrinsecus scenter
ornato cum hac inscriptione: aer olea clavem hujus loculi penesse Parochus vel Ecclesias Rector perpetuo habeat, ne ibi unquam relinquat, unde possit se inscio auferri ΙΙΙ. Ad fraudes gesteratorum hominum praecavendas, statuta Praedecessorum Nostrorum confirmamus, quibus Dispensatori Sacrorum Oleorum in Nostra cathedrali prascipitur, ut Olsum Infirmorum nemini tradat, nisi arochis vel Rectoribus Ecclesiarum, in quibus asservari debet, vel Confessariis Montalium; quorum si quis impediatur, nonnisi alii Sacerdoti probata fidei et ab illis elaeto drino accipientium nomina diem mensem, ad annum in librum ad id angcompactum distinete referat. Quod servetur etiam in traditione alio.
IV. Nulli Parocho, vel arochi adjutori pro hujus Sacramenti administratione liceat Oleum Infirmorum in propria domo habitualiter retinere, uti scretum fuit ara. R. Congregatione Dis 16. Dec. 18283. Quod si ob longum intervallum, quo domus rirochi a a-roeci distat, aliquando necesse est, ut Olsum praedictum in domo Parochi asservetur, religios gerventur Rabrica de tuta et decenti ipsius olei cust0dia. V. Praeter casum necessitatis, non licet hoc Sacramentum administrare tantum cum stola sine superpelliceo 8. R. Congr. die 16. Dec. 1828).
Cas. 7. De Ordine Sacro. . .,Ρrascipuae curae cogitationesque vestrae seribebat nuperrime
Sanctissimus in Christo ater Leo XIII ad sacrorum Antistites in regione Italica in eo evigilare deb0nt, ut ministros Dei idoneos rite instituatis. Quod si piscoporum est plurimum operae et studii in fingenda probe omni juventute ponere, longe plus ipso elaborare inelericis verum est, qui in Ecclesias spem adolescunt, et participes adjutoresque munerum sanctissimorum sunt aliquando futuri Caussae profecto graves et omnium aetatum communes decora virtutum multa et magna in sacerdotibus postulant verumtamen nostra haec aetas
plura quoque et majora admodum postulato Epist. Encycl. Etsi Nos,
diei 15. Februar. 18823. Quas verissima sane verba Nos pronis, uti par est, auribus excipientes, juvenes in sortem Domini vocatos,
416쪽
6 Id sinoa dioeces Neapolit a. I882. Exima, qua possumus, vigilantia et caritate eomplectimur. Nobis nimpersuasissimum est, qualis erit clericorum vita et doctrina, talem nostrae Arehidioecesi fortunam fore. Itaque I. arentes, qui filios su08 ad statum clericalem propensos perspexerint, urent omni studio ut eis scholis erudiendos tradant. quas in variis hujus urbis locis ad hoc instituimus. II. Sacerdotes nostri Cleri in Domino absecramus ne talibus adolescentulis desint, immo illorum vocationem adjuvent. Consessarii vero eorumdem singularem curam habeant, atque ab iis rebus arnovere satagant, quae jacturam vocationis ferro possint. III. Et quoniam nonnulli adolesc0ntes bonae indolis et optima 3 spei propterea ad statum ecclesiastidum minime adscribuntur, quia laenitatibus ad id necessariis destituti sunt licet quantum in Nobis est, omnem operam in id finis intendamus tamen arochi si Confessarii iis atholicis qui re fortunaque sua aliquod pium opus instituere in animo habent, insinuare non omittant, ut pro adolescentulis in Seminario educandis quantum pecuniae possunt liberaliter conserant. IV. Nemo tamen sumit sibi honorem, sed qui vocatur a Deo, tamquam Aarone Ad Hebr. V, 3; et ips Jesus christus non semetipsum elarificavit, ut ontifex eret; sed qui loeutus est ad Gm:
Filius meus es tu, ego hodie genui te Ibid. 53. Quapropter quicumque militiae ecclesiasticae nomen dare cupiunt, divinam vocationem perdiligenter expendant. Ad quem finem Confessarium prudentia, scientia et probitate praeditum sibi deligant, a cujus maturis consiliis numquam recedant. v. Hae de causa volumus, ut nemo ad Clerum admittatur, quin, saltem per amium, alicui Congregati0num, quas vocant Spiritus, assidue interfuerit, evidentia vocationis signa prae se tulerit Trid. Sess. XXIII, de Reform. c. IV.), et omnia requisita a sacris canonibus praescripta habeat VI. Nemo ad sacrum Subdiaconatus Ordinem promoveatur, nisi titulum Sacra Ordinationis habeat secundum peculiares sanctiones, quas ad normam sacrorum canonum in nostra Curia Archiepiscopali sancivimus. Quicumque autem Clericus salsum, fictum, fiduciarium aut novis modo fraudulentum patrimonium, vel quemcumque alium titulum praesentaverit, atque hoc titulo sacros Ordines susceperit, ipso acto suspensionem et excommunicationem Nobis reservatam incurrat et numquam nisi reali patrimonio constituto ad ulteriores Ordines admittatur. Si ando vero ab excommunicatione fuerit absolutus, remaneat ab exercitio susceptorum ordinum suspensus quam suspensionem nullus, nisi Nos tantum, constituto reali patrimonio,
417쪽
Const. II. De sacram Cap. 7. De ordine sacro. 419
xelaxare poterit. Scienter vero falsum, fictum, fiduciarum, aut quovis modo raudulentum patrimonium vel quemcumque alium titulum pro Ordinatione constituentes, mandantes, consulentes, aut quom0d0libe ad id criminis concurrentes eamdem latae sntentiae excommunicationem Nobis reservatam ipsa praedicti tituli eonstitutionei neu mini. Demum Claricus, si Beneficium, vel eusionem, vel Capellaniam, ad cujus titulum in sacris Ordinibus ordinatus fuerit, hypotheeaverit, resignaverit, vel respectivo alienaverit, extinxerit, aut remiserit, alio titulo de Nostra, vel Viearii nostri Generalis licentia minime suffecto, suspensionen ipso facis indurrat, a quia non potestansolat, nisi a Nobis, alio titulo sibi subrogat0 i. iii
VI Porreet Nobis ab Ordinandis libello supplici, ut ad 0rdinationem admittantur, Revisores a Canonie Secretari Cleri assignati, prout fer optima Nostra Archidioecesis consuetudo, solum Deum Ecclesiae utilitatem, dignamque ministrorum electionem praeoculis habentes ordinandorum genus, personam, aetatem, inStitutionem , mores . . . . et fidemc Trid. Sess. XXIII. cap. 7 de Res m. , signa vocationis diligenter investigent, et examinenι. Quod munus ea qua decet prudentia perfungantur, et interrogeu u0 80-lum eos, qui Clericis invigilando praepositi sunt, verum etiam alios probos hornines et fide dignos; nec ullis necessitudinis aut amicitiae, aut officiorum, aut salsas haritatis stimulis a veritat et justitia dimoveantur agitur enim de maximo bono Ecclesia6. VIII Volumus praeterea, ut Parochi, qu0rum vigilantiae etiam concrediti sunt Ordinandi, qui in ambitu aroedias habitant, de ipsorum vita et moribus sici et omni eum religione reserant. Hac de causa singulis Ordinationibus de nomine ordinandorum in scriptis certiores sient a Canonico Sucretario Cleri, cui directe respoudebunt. i. IX. Omnium Prom0vendorum requisita in Congregationibus coram Nobis et Secretario Cleri ante generales ordinationes habenilis
diligentissime a Revisoribus discutientur. Quod praedioli Revisores fidelissime praestent, ne ipsorum culpa illi Ordinibus initientur, qui postea sortasse orandidulo animis suturi sunt cujus rei strictissimam rasimem e0x uix Christo judice reddem labebunt. X. Et quoniam per ineam clamat Dominus: Quia tu gientiam repulisti, repellam te, ne sacerdotio iungaris mihic Ossae IV, 6ὶ:neae a Nobis ad Ordines promovebitur, quin guam Nobis scientiam, secto rite perieulo, probaverit. Volumus autem, ut in probanda Ordinandorum seientia non desint illi Examinatores, qui prae ceteris in iis disciplinis versati sint, quarum experimento Ordinandi subji-eiendi sunt idquo non solum ut examen melius ducatur, sed etiam 27.
418쪽
u magis perspiciatur progressus, quem ipsi Ordinandi in studiis
XI. Quod vero ad Ordinationem Regulariam pertinet exaete observabitur quidquid per sacros canones, et per praescriptiones hujus Synodi Capit de Re laribus sancitum est. a XII. Demum ordinandi in aeris Ordinitas per decem dies, et Ordinandi in Minoribus per dis dies ante ordinationem in domo Presbyterorum Missionis, aut alia domo religiosa a Nobis assignanda spiritualibus Exercitiis intento animo vacent. Hoc tempore Mercitiorum, praesertim qui ad sacrum resbyteratus Ordinem promovendi sunt, non omittant sacras caeremonias addiscere, qua Rubrieae pro Sacrificio Missas rite et recte peragendo praescribunt; nec raefectus Exercitiorum testimonium saeiatras ipsorum peritia in sacris aeris moniis, nisi id sibi certo constet. Cap. 8. De Sacramento Matrimonii. Neminem sallit Matrimoniuna quod ab ipsa mundi origine provid0ntissimus Deus instituit, ut per illud a in quam naturale principium humana soboles propagaretur, vel ab eo tempore duas potissimum, easque in primis nobiles, quasi alte impressas, et insculptas prae se tulisse proprietates, nimirum unitatem et perpetuitatem. Verum eum conjugii forma a Domino instituta sensim apud Othnicos populos corrumpi, et penes ipsum Hebraeorum genus obnubilari atque obfuscari visa suerit restitutor dignitatis humanae legumque m salearum perietto Jesus Christus illam longo nobiliorem in modum instauravit. Ipse enimvero Matrimonium ad dignitatem Sacramenti Novae Legis evehens, ad primaevam unitatem revocavit, ipsius perpetuum dissolubilemque nexum confirmavit, amorem naturalem participatione gratiae suas periecit; et ad exemplar mystici connubii sui cum Ecclesia in magno Incarnationis mysterio mire consormans Ad Ephes V, 23, et seqq. , utriusque conjugis officia definivit, jurari tegre deseripsit, finem excelsiorem et nobiliorem proposuit societati nuptiali, quae spectare jussa est non modo ad propagandum genus
humanum, sed ad ingenerandam Ecclesia sobolem, ves Sancιorum,
et domesticos Dei Ad Ephes II, 19). Christus igitur cum ad talem
ac tantam excellentiam Matrimonium renovavisset, totam ipsius disciplinam Ecclesiae suae redidit et commendavit, quae sola rerum sacrarum, et maxime aeramentorum habet magisterium Melesia autem in christianorum conjugia potestatem semper exercuit, et ita exercuit, ut illam propriam ejus esse appareret, nec hominum o cessu quaesitam, sed Auctoris sui voluntate divinitus adeptam. Nee
419쪽
me. I De sacram Cap. 8. De sacram matrimonii. 21
facit dici est, quot et quam vigiles curas in Minonda nuptiarum sanctitate collocaverit, ut sua his incolumitas ac splendor maneret.
N filiis et filiabus conjugii cupidis quidquam de usta libertate
minue Binri potBstatem patrumfamilias, quantum oportuit, ad justos limites redegit ut supernaturalis conjugum amor latior sis campo diffunderet, nuptias inter cognatos et Mnas intra certos gradus irritas decrevit errorem, vim , fraudem , quandum potuit, a nuptiis prohibenda curavit sanctam pudicitiam thalami, personarum securitate conjugiorum decusi ligionis incolumitalom, sarta tecte esse voluit tantaqus sapientissimarum legum providentia divinum istud iustitutum communivis, ut, nedum de humano gener optime merita,ss verae urbanitatis custos ac vindex praedicanda sit. Quas quidem doctrinas tanto majori studio a Ciero praesertim propugnanda sunt, ac vindicandae, quanto insaniori furors, vel callidiori astutia nuptias christianas hostiliter hodi impetuntur. Hac enim tristissima tempestate adnitente humani generis h0ste, non desunt qui Deum et celesiam pelli s medio et submovstri ab humana societat volentes Matrimon sum ab omni sanctitata dejicere eontendunt, et in illarum rerum exiguum sane gyrum compellHre, quae auctoribus hominibus institata sunt tempus advonime prasin dicant, ut qui rempublicam gerunt, iidem sua jura sortitor vindic0nt, atque omnem conjugiorum rationem arbitrio suo moderari aggrediantur. Hinc illa nata, quas Mrimo ma civilia vulgo nuncupantur;
hine scitae leges de causis, quae conjugiis impedimento sint hinc judiciales senistitia da contractibus conjugalibus, jurene initi sint,
an vitio. Ad quas res cohonsstandas absurdam distinetionem in medium ararunt, ex qua contractum nuptialem a Sacramonio disjungunt, eo an consilio, ut Ecclesias reservatis Sacramenti rationibus contractum tradant in potestato arbitriumqus priucipum civitatis. Quanta vero malorum seges non modo in privatas familias , sed in ipsas civitatos influxesit nostris ipsi oculis cernimus. Humano enim jure in loeum naturalis et divini supposito, deletam ridemus praestantissimam Matrimonii notionem quam in animis hominum ipsa natura ita pressi rati et quasi consignaverat jura tam fidi libidino gaviolatam destructos ub0rrimos et praeclaros fructus, qui in nuptiis a Dgo instillatis atque a Christo persectis includuntur sornicationem, eoncubinatus adulteria incestus, o nefandissima quaeque vitia in dies latius patere viam apsrtam et munitam ad solvendum vinculum, quod jure humano et sponte nexum putant, si dissimilitudo ingeniorum, aut discordia aut fides ab alterutro violata, aut utriusque consensus aliaeve causa id suadere videantur.
420쪽
422 Synod dioeees Neapolit a. 1882.
Hinc sapientissimo prorsus consilio sanetissimus in Christolat Leo XLI. secundo auspicatissimi sui Pontificatus anno, ad conservationem civilis communitatis n0n minus, quam ad salutem hominlim sempiternam, mem0rabilem pistolam Encyclicam Arcanum emisit in qua saluberrima quaeque de Matrimonio christiano doeumonia et praecepta adeo docte et eleganter exposuit, omnesque irrores hae es re hodie grassantes tam evidenter refutavit, tamque severe devovit et proscripsit, ut nihil supra. Jam vero num in laudata pistola Encycli ea, quam insigne Christianae sapientiae monumentum appellare p0ssumus, et ex qua hactenus exposita compendiario modo libentissime desumpsimns, idem Summus Ontifex studium et vigilantiam piscoporum excitet, ut Fquantum contentione assequi, quantum auctoritate possunt, dent operam, ut apud gentes ipsorum fidei commendatas integra atque incorrupta doctrina de nuptiis christianis retineatur, Ν08 partes esset Nostri explere cupientes, statuimus: L arochi fidelem populum saepe doceant incorruptam detrinam de Sacramento Matrimonii quam Christus Dominus, Et eaelestis voluntatis interpretes Apostoli tradiderunt, quamqvs Ecclesia catholica religiose ipsa servavit, et a Christifidelibus servari per omnes aetate jussite In laudata Epist. Encyclica Leonis ΡΡ. XIII.). Praecipuas curas in id insumant, ut Fideles memoria tenaciter teneant vinter christianos conjunctionem non esse legitimam, nisi in Matrimonio Sacramsinto, citra quod non est, nisi turpis et exitialis oncubinatus Ρius IX. Epist adsiet Emmanuelem, sub die 19. Septbr. 18523 Matrimonium vero acramentum tunc solum haberi, eum sponsi nullo impedimento diriment ab celesia constituto irretiti, Matrimonium celebrant in faciem Melesiae ad praescriptam Contilii Tridentini. In qua institutione impertienda volumus, ut Ρarochi ab omnibus Sacerdotibus adjuventur, qui per cursum anni serm0nes apologetisos, sacras c0nciones temp0r Quadragesimas, et alia id genus, ad populum habeant. H. Omnes et singuli, qui acta civilia Matrimonii peragunt, sine animo contrahendi legitime in faelem Ecclesiae volumus, ut ePcommunationem Nobis speciali modo reservatam ipso laeto incurrant; quae reservatio tunc solum cessabit, cum putate conjuges intra tres dies Matrimonium oram Ecclesia contracturi sunt. atres vero, vel matres praedicto filiorum vel filiarum crimini culpabiliter eonsensum praestantes excommunicatione ipso facto innodari se sciant.
III. Et quamquam quaevis conjunctio viri et mulieris inter Christianos citra Sacramentum vi ac ratione justi Matrimonii earet,