Homeri uita, ex Plutarcho in Latinum tralata per Io. Rhellicanum, Tigurinum unà cum eiusdem annotationibus marginalibus, ac epistola nuncupatoria in qua libri argumentum continetur, & quibusdam poietomasigon cauillis respondetur. Item eiusdem Ioan. R

발행: 1537년

분량: 177페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

i militas lan optimatibus poenitudine incutit, repere commen cogitandi ansam dat quod dum inter se disceptarent, hostibus laetitiae occassionem prςbituri essient. Primo autem Utrunq; admonet,& ut ipsi tanquam seniori obsecundet adhortatur. Atmque dum alterum modestiae commonefacit, alteri gratificatur. Siquidem. Agamemnone hortat, ne munus ei datum, qui multum laboris exhausearat,eriperet: Achille uero, ne cu sumamo rege contenderet. Deniq; neutria

sua laude frustratur, dum illum pluris . hus imperare, hunc uero plus fortitudinis habere dicit. Atin hunc in moran. β. dum eos mitigare annititur. Nuquil- uero θc in sequentibus quando Agamemnon somniu uidebat, quod hoonam ei spem Iouis iussu faciebat, at Artificiosa Aga ut Graecos armaret,iubebat Rhetori

monis ora- ca usus est artecdum cotraria iis, quae

tια sentiebat,in hoc ad multitudinem diacit, ut de illorum uolutate periculum faceret, num uidelicet moleste laturi essent, si quando in aciem educerens

132쪽

π ITA. 23 Alius autem quide eoru, qui persti dendi facultate habebat, ad perseuerarandum hortatur,ut qui ipsissima reingis sententia esset. Dum enim oratiorariem ad optimates habet, declarat Φcontraria, quam apud multitudinem

praeseserebat, uellet. Ulysses itaque ii vi dehortius uerba probe tenens, ac decora in tutoria. dicendo libertate utens optimates mitibus dictis persuadet,inferiores auteadditis minis,se pHstatioribus auscultare cogit.Turba denique multitudianis Θc tumultu sedato, simul omneis prudentibus dictis persuadet: modeaste illis exprobras, quod pollicitis nostarent: simul l eos uenia dignam quod multo tempore Ocium agetes, charissimis destituti essent. Actadem cosolatione & spe illis ex uaticinio facta, ut maneant persuadet. Ad eunde Nestoris ommodu 5c Nestor uerba quidem nona tio ibi lib. nihil immutata, sed in idem tendetia faciens: ac maiori in dicedo libertate aduersus desidia marcesceteis, utens, multitudinem persuadet:& negligentiae causam in paucos reseres, multos H a rubore

133쪽

ii 6 Η Ο Μ E R Irubore sutandit. Addit autem Sc i obedientibus minas, atq; regi statimc5sulit,quo pacto militares copis centuriandes sint. Rursus autem quum in bellicis Graecoru facinoribus alii beaDiomedis ob- ne, alti male se gessissent: Diomedesinoedioris. cquippe a iuuentu te cosidentiam, &ex strenuitate dicendi libertatem haahens donec animi sui magnitudine

commonstraret,regis couitium silena itio praetereundum putauit: tum uer Agamemnonem obiurgat,ut qui prsi ab initios. Ilia ignauia fugam consuleret. Ait enim, idos. Tocum rex mihi disceptatio perperam sientori Legibuε atq- licere puto,proin ne macteris.

Eiusdem oratio In quibus simul est admonere con Iis enarratio. tur:simul Θc iram ab eo deprecat. Actum demsi anteacta suagesta sine inis uidia commemorat,dicens: cumbecfictas uiuuencis sientas Pelusii. In iis autem quae seq-ntu Graecos adhortat, collaudando eos artificiose, Vis adeo Dolopes ignavos essentasti,

Infelix:ueluti modo cunctis constuluisti.

Denim ipsum Agamemnonem Naisca liberuet iactes,si uelit, abire: alios

134쪽

enim opem laturos. Imo & si omnes fugae se mandauerint, tamen se cu fovidali permansurum esse, ac pugnatuGrum,dicens: U teri nostrum, ego ec Sthenelus pugnabimus . Nestor ueG Nestoreaero hunc ob egregia quidem consilia, tionis Alo Rec facta comendat:Sub finem autem tis. consilii ait se quippe natu maiorem dignum esse, qui admoneat. Ac tanαdem oratione prosequitur,quo pacto legati ad Achillem mittendi sint. Porro in illa ipsa legatione, oratores URGriis artibus uu sngit. Ulyssis nanque Ulmssiuiseria

orationem exordiens, non statim di με uomcit, Agamemnonem poenituit quod Briseidem rapuit, puellam restituere Uult. Et, Dona quaedam nunc mittit, quaedam uero in posterum pollicetur se daturu: neq; enim comodum erat

illa commemorare, turgesccte etiamnum illius animo sed primo Achilislem ad comiserandum miseras Graeae coru uices prouocat : deinde ait,eum posthac calamitatibus illis frustra medelam adhibiturum, quum non amαDlius possit. Deinceps & Pelei mos

135쪽

IIS . HOMERImmactemo nita illi in memoriam reuocat, dum

cinatio um ba' inuidia a se amoliens, sermone persobeat,perpesso. - patris attribuit,utpote quae ipsum Inrudianae, auo magis flectere posset.Demu quando --- αν de, iam mitior faetias esse uideretur, tumri tun donoru Agamemnonis mentionem

facit,ac rursus sermone ad supplicandum pro Graecis trassere: Esto quod Agamemnoni iure sis insensus, attaamen illos te seruare decet, qui nihil in Gomne' te peccauerunt. Conueniebat enim sepirosa turi epilogum in quo pricipua orationis capita refricantur eiusmodi rebus inastructu esse, quae auditorem nihil ODderent. Postrema aut exhortatio ac

' leum quendam habet, qui aduersus

hosteis ipsum contemnenteis,incitas rei. Nunc enim, inquit, Hectorem in

lerfeceris, quum se tibi opposuerit: quandoquidem nullum Grseorum suppurat Ἀ- sibi aequalem esse dicit. Phoenix aute t pi ueritus, ne preces per se non satis essea μα-η M ores essent lachrymas prosundit: ac u μ' primu quide eius consilio acq uiescit, dicens,is no derelinquendu si Achilles nauibus istinc soluturus esset: hoe

136쪽

vIT A. ri enim siIi gratu erat. Huiust rei caussam esse dicit, quod Peleus eu adhuc infantem ipsi educandum comiserit: ac dignum putauerit, qui ei 8c dicediec faciendi magister esset. Obiter aus . ..tem 5c peccata eius in iuuetute commmissa narrat: declaras huiusmodi stastem rerum imperitam esse. Atq3orando pergens nihil eorum omittit, quae ad exhortationem faciut, cunctis rhetoru praeceptis summatim utens. Pri* Abhemesto.

mo, quod honestu sit, cum supplicante,dona mittente, 6c non solum opus mos quos* legatos, sed ex illis praex inermentum stantissimos amandante, in gratia res

dire. Deinde quod ec ipse dignus sit, qui exaudiatur, quippe illius 8c edus

Cator, ct praeceptor . Deniss futurum Mincomodo. esse,ut poenitentia ducatur, si praesentem occasione amiserit. Atq; ad hoc probandu Meleagri exemplo utitur, qui dum a familiaribus obsecraretur, ut suppetias patriae ferret,illis morem no gerebat: donec prete necessitate calamitatum urbem inuadentiu,ad hos stium uim propulsandam uersus est.

137쪽

. . . . .

inficis Aiacis Catteru Aiax neq; comiseration neo oratio. que supplicatione sibi opus esse puotans, sed libertate dicendi usus, Achilli affectu illum eximere decreuit: parum quidem eum opportune obium ganS, partim uero generose obsecras, ne eu tande irritaret. Sic enim ei conaueniebat, qui eade uirtute pollebat. missis re on Horum autem unicuiq3 Achilles reσμ gem ori tondes,mores cum generosisS, tum aperto in m simplices prauesert. Alns nanque ar St ρ ς-μ gutῆ simul magnifice contradicit,

dum probabileis irae sus causas adducit: Aiaci autem se purgat. Ac V lyssi quide ait, se postera die nauigio in pamam remeaturum. Quu autem preo

cibus Phoenicis nonnihil flecteretur, - ait se de classe in patriam reducenda consilium capere. Aiacis uero libertate uictus,ingenue fatetur,quicquid facturus erat: quod scilicet non ante in praeliu descesurus esset, Φ Hector ad tentoria ipsius,& naues, multis Graes ru necatis, peruenisset. Vbi etiam dicit, se Hectorem quantumuis in pugna ferocem,sedaturu esse. Atta hoc

illi

138쪽

UIT A. 222

illi UIyssis dicto opposuit, quo eum

adhortatur erat, ut Hectoris impetu reprimeret. In Phoenicis aute oratios Reditia Primine & illud exhibet, quod Rhetolica sit ars:dicit enim Achilli,

Idcirco puerum te,necyrae Martis omouimconcio quid posset gnarum,accepi eruiuendum. - Nos forum celebrat multos redits beatos. Idcirco inquam, misit ut haec te cita icta docerem Vt dicendo ores clarusabellius gemnias.

In quibus 8c hoc innuit,quod dicens di facultas potissime uiros illustreis faciat. Est aut & in alqs multis poeseos

illius locis inuenire orationes rhetoricam sapientes. Accusationis nanq3 et Iudici is gen purgationis modu cu in alqs comon ris exemplum stra tum in quibus Hector germanu M exordae Eb. taxar,fimiditatem & incontinentiam 3 ei exprobras quod quu talis esset, . tamen homines procul dissitos iniuria affecisset, unde suis malorum aus 'tor extitisset. Alexander uero germas ni excandescentiam in hoc frangit, Φse iure optimo reprehendi ab illo fatetur: Zc quod timiditatis crimen amO

litur, dum pollicetur se singulari cerari s tamine

139쪽

322 Η Ο Μ n Rrtamine cum Menelao cogressurum. Homeru itam dicedi artifice esse neamo recte sentientia negauerit. lipope cum & alia evidetissima exempla oleo adduci possent. non neglexit autem quin singulas singulis oratooribus dicendi formas attribueret: Neastorem suavem, et auditoribus gratu: Menelaum uero breuitati studetem, -propositi tenacem: Ulyssem uero . multa, ct densa uerboru suppellectili uterem. Haec enim Antenor de duoa: bus heroibus istis testatur, quod eos audiuisset, q ando legatione fungeri Iesaltu peruenerat. Atq; has dicendi species Homerus ipse passim in sua, poesi insinuans,exhibet. Novit aute oc orationu contentionem, quae subs: inde in omni negocio contrariae pos: nuntur, ut per probabilem dicendi fa cultatem, idem & probent, ec impro' benti Ait enim: a Flexibilis quanqua fit lingua hominum,us cs

sermo hinc exoriatur, Cr omnigena re om, Huc illuc uolitet multusaeonstat tamen illud,

i Qualia acri in quod talia mox tibi fient.

Nouit

140쪽

re,& breuius repetere: id . recapitus latio uocat, & apud Oratores in usu Aucephalae est,quado negociu postulat,rem plus fis quid,Cr qαι ribus dictam, hreui copendio in mea eiusdem us. moria reuocare . Quae enim Vlysses. : rapud Phaeaceseis in quatuor rhapis . diis narrauerat, ea denuo breuius in

hisce perstringit,

coeperat ut primam cicoras domitii fit is sub finem xx. . Drinde. Et reliqua. Caeterum O Lquum ciuilis oratio re legis petitiam inu cientia cicomplectatur, neq; Homerum istius vilis orationis imperitum deprehenderimus. An uero legis nome illius seculo in usu meis Legis nomecuri liquido pronunciare nequeo. Alii tura Homeri se enim constare dicunt, quod legis no culo in gesta men tenuerit, idcri ex eo,quod dixit: Hominu iniuria oc aequitate spectantes s. Aristarchus uero Graiis aequita Eunomia inde.

tem a bene distribuedo dicta esse pu Supis .is eat.' Atqui εc lex hine appellata uide qμi tu quod aequa cunctis, seu pro meri ρο in unicuim tribuat. Quod autem leo h gum uim tenuerit c etsi id non ex scriopus,sed ex hominum consiliis colligi queat

SEARCH

MENU NAVIGATION