Homeri uita, ex Plutarcho in Latinum tralata per Io. Rhellicanum, Tigurinum unà cum eiusdem annotationibus marginalibus, ac epistola nuncupatoria in qua libri argumentum continetur, & quibusdam poietomasigon cauillis respondetur. Item eiusdem Ioan. R

발행: 1537년

분량: 177페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

vide nexI- res,pueros,& senes,acuta uoce, pro phrodifiri Pro pter spiritus tenuitate, fingit:uimS aubinata. rem graui uoce cu in aliis,tu in his,

lait astu gravierigenetrix ueneranda, Filiolos; caput prendens, ululabat a te. Et rursu S, Sic, gemens grauiter,cunctas affatur Achivos. D. γ. Senes autem cicadis similes, animantibus acuta uoce praeditis comparans Geminus ista xur, C rerum quaecu* chordae in inis metorum ovi, strumentiS tenues sunt & assidue mode quo lege Ma uentur, aerem facilius secant. unde re crobium Ex. in acutum sonum efficiunt.Crassae uero Som.Scip.ca.4. lentum habentes motum, grauius socur Homerus nant.Quam ob rem etiam Homerus

favia a tu flagellum acutu appellauit, v tenue - t existes acutum ederet sonum. Haetenus de Musica Homeri. Porro quum silenta pκba- inter haec Θc Pythagorae mentionem goricum, quo fecerimus cui taciturnitas ct ea sit Graia xaeas. re, quae dicere nefaε est, maxime plascuit uideamus num ec Homerus ita senserit. Nam de uinolentis ait,

sermo quis exciditshunc etenim tu se iuuaret.

Et Thersitam obiurgat V lysses,

122쪽

, U I T A. Io contineos snguam,quamvis videare distrius oratorisine indicio quum cuncta loquaris. Et Aiax Idomeneum taxando dicae Subinde procaciter loqueris, neque Procacem concionatorem te esse coauenit. Ad haec inter exercitus pugna indipiscenteis, Troes clangore ac cla u. γ. more auium instar ibant. Achiuiuea σωLIZet. αro cum silentio, animi robur spirates. η .d is Pist.

Clamor nanm hamarorsi, silentium se audieta Poeautem Graecoru est. Quapropter & ης prudentissimos quos , lingua continentissima finxit: ut dum V Iysses fultum adhortatur, Si meus es uere,peperiis miti tua muter, o f.is. Nesciathocce pater Laertes is si ustin.

Ac reliqui uernae,nec conivnx Penelopea.

Et dum rursus eu admonet: Sile,at in animo tuo contine,nec quaere. AN Transitio.

Ze huiusmodi quidem placita illuα

rium philosophorum sunt, quae ab Homero originem habent. Sin uero Misia illastra etia horu meminisse oportet, qui pro Philosophorum prias quasda sectas sibi elegerui: inae seruitia ab uenerimus 8c illos occasion e ab Hos Homero natae. mero λccepisse. Democritus em imas Democriti opi

123쪽

to 6 HOMERI , deps cici gines singes, ex illis mutuatus esse us

μαῆ puci ii. Alios uer6 erranteis ita adducit, ut a P ii ' pareat illum non ita sensisse, sed terrismit Ho poris opportunitate spectasse. Dum m με dc enim V lysses apud Alcinoum volu ptate ac deliciis diffluentem detineretur,in illius gratiam differens ait,

Us. Gratius esse nih:Iduco,Pim cunctis eunde Dum populus briatur,in aedibus atq; canorus Auditur fidice mmense dapibus f strauritur, Vmus dum pateris fundit pincerna fidelis: Hoc mihi nequicquam melius potius uidetur. x

Epiri placi His 5c Epicurus adductus est ut sun mum bonu in uoluptate poneret. Ad haec ille ipse V lysses nonnun*preciosa ec tenera uestc induebatur: nos nunqua uero pannis 5c pera. Et nucapud Calypsonem octu agebat, nsscab Iro 8c Melanthio contumelqs am istippi:de eiebatur.Hae uit imagine assumpta, Fo Horat. Ois Aristippus non solum cum pauperta εαυ- ς' te Maboribus ualide costulatus est, Ut co oriet sta sed etia uoluptatibus affatim studuit.

ricae

124쪽

ricae notas deprehendere licet, quod scite dicta. multa & egregia sapientu uiroru apophthegmata primus enutiauit ut,

Sectabere numen inde prove .

Dij ueros boliti unt exaudire cismeis. Deum siequere. ,

Et, Ne quid nimis. Et, Alium qui Verbas Acha

dem odi, qui uel nimiu amauerit, uel M NnM .i oderit. Et, Meliora autem sint m diocria cuncta. Et, Sponsioni nO sponde, noxaxa adest, praestos. Pro mistro mistrum est quicqua spondere=Musi. Denim illud Pythagorae ad eum, qui vide prouob interrogabat, quis est amicus c Alter Amatia aequar ego,perinde ut meum caput.Ad ean btώ.dem apophthegmatu speciere gnoα me quae sic vocat) pertinet. Est uni QRMI m. uersalis di succincta de rebus humas nis uitae enunciatio. Porro quum poetae philosophi &oratores omnes ista sint usi, at in edendis quibusda sententiosis se exercuerint: Homerus primus multas & bonas sententias per totam poesim protulit : nonnuquam Primia fretem 'demonstrando, cuiusmodi hoc esset, transi panda quod ostedere uellet. ut quado dicit, modin. x etenim superat uccensim inferiori. o. Nonnunquam

125쪽

Secudas modus. Iliad. 2. Nullos Portus, Philosophos, et oratores en e-lijs ab Homta Oinuentis, para,

Verba siunt Ne

lidis ad Achille, uultimo. Diagor T.

IOS HOMERI No nunc uero ad facto opus sit, ut, Principis est totum nequaquam stertere noctem. Ccterum haud parum multi cx posteris, multas sententias, ac bonas admonitiones, quas Homerus edidit, alqs uerbis expresserunt. Quorum qu sda exempla adducere, haud intempestiuum fuerit: ueluti est illud Homeri, Stultum est,insipiduras Ioui contendere ammo.

Nunquid adhuc illum compescere quimus utes In coelum propius mygantes,uis tenentessAst sedetexcelseus, conamina talia ridens:

Nos putat praestare di se robore cunctis. Omnia ab boc pendet mala, funis immissu cuis Cui illud Pythagoricum amne est,

Si mula revexent hominum consuetadires tu Aequo animosiora rnon indignabere cuiquam.

Praeterea illud Euripidis,

Rebxs malis decet nec indignarier, Prodest enim parum sed infortunia Aequo strens animo,beatam uitam agit. Atq; Homerus quidem rursus ait, Quur lachrmas fundis migcharisti menate, Atque tuum maceras animumsPythagoraS Uero, Ne maceres animum uitae Po parcere psis.

Ad haec Homero dicente, Talis

126쪽

Qualem illis dederit, num qui quassat Obmpii. Archilochus cum alia illiuS imitans, Archilochus. tum hoc paraphrastice dixit, Eiusmodi mens est hominis, qualem diem

Glauci, dit Iovis uoluntas maximi.

Et in at is Homero dicente, Nu ich alii DeusAt curae sint Martia Asta: I, Ualy dedit,ussapiast prouidus dis qcum sibi,tumq; alijs,ac oppida struet ab hoste. Η ore DArs haecine tenes imprimis optime ductori Euripides ad huius imitatione finxit, Euripides.

Urbs, π donavi uiris uiget sigacibus, Res bellιcus uir peritus ordinat, Unus enim sagax necat manum hostium: Turba imperata sed malum est acerbius. In quibus autem IdomeneuS sngitur IIri.haec uerba amicum adhortati, Sarpedoni, non Quod siuitantes Lecpraelia,nulla senectus Idomeneo, m Immineat nobis,nec mors incumberet atra: buuntur. Non ego prima acie pugnarim: nec quos pugna Vt cuperes,unquam siuasiurus sim tibι amice. . clathosita ex aequo uoluat quum staminacuis, Atropos atq; ea restιndat nudo probriante: . /9 Onaesio alios superemus euntes, ut stuperem .

Aeschylus post eum dicens, sic ait: Ascistis.

Nec mortem obit, quicunq; uulnus accipit Vnt missium M tale uitanis: huius terminas. te terminus es, Nec si si

127쪽

Nee in domo sedens,necem vitaverit quam magis:certum est enim arum omnium.

DemΤb. mri φ In soluta aurem oratione Demostheobis, stupro nes sic ait: Mors cures mortalibus uiri Ctesiphonte. tae terminus est, etia si q uis cam in cellula conci usam seruet. Bonos autem η Apud Demo- uiros decet, . semper egregia quaeclysbane addirar conari:ac generoso animo ferre, quic μγ t ρ π quid Deus dederit. Rursus autem iIo

Donum Dei est,proinde nec coni Ueris, Quicqvid Deus donarit,hoc nec restura.

Secundum illud uero, Huius ab ore fluens uox ccrit Attica mesis Theocritus dixis Musia ideo dedit huic dulcem sermone liquorem. Quo modo aute ec Hratus hoc quis dem paraphrastice expressit,

Sola autem ineunt non tingitur illa lauacrozia autem Grae- UicenS cis Plat. exesa Vrse caeruleo uitantes aequore tingi. λ

ala. nam Α, ω. Animum a morte lucrantur: dic is, k- Parumnans gradas morte prohibebat acerba.

mctis , ,- Atque de his quidem talis. Usterum

ciuilis

Neocritus.

Aratus in phae

128쪽

VIT A. mciuilis oratio in Rhetorica arte conssae Rhetorici ci sit, quam Homerus primus tenuisa inis orationisse uidetur. Sinnaque Rhetorica uis pari, decPara est probabiliter d cedi, quis maiorem biμssi.*. . Q, iquam Hom crus,in hac facultate ope qμ

gniloquetia Omneis eXcellat, uerum etiam sententiis aequale uerbora pon i oratisia hadus adhibeat. Porro praecipua artis historica cir popars dispositio esst quam per tota pOe liticam secuit. sim ostendit, maxime in reru inilqs. Di f.tiop - , 'Non enim exordio longe petito in cipuariatori Iliade usus est: sed ab co tepore,quo para.essicaciora ac celebriora facinora sui a Sic Horat.iu edita. HiSaule inertiora β quae prius arte Poec, Non

acciderant, in alqs locis, succincite ae obiter recesuit. Atq; ide in Odyssea 'R fecit, ubi a noui illmis erroribu S V yi 5 viti Apia. sis orsus est . in quibus Occasione ba euram umhebat inducedi Telemachi, ac decla anno Ita incea andi contumelia procoru. QVesuiu perit. uero antehac Ulyssi erranti contiges c Lege Macro. rat,ipsum enarrante inducit: ' in hoc, Iis. Satur. Ota mi non tantum uehemetiora, uerum d Uriat inctia probabiliora uiderentur: quu ab H ips πψso, qui Passus erat,diceretur. Porro rores μω quum

rantem.

129쪽

NE HOMERI quum omnes oratores subinde exormis exordij diis utantur, ut auditorem attentum, parteF. aut beneuolum faciant: poeta quo iis potissimum exordiis usus est, quae auditorem Θc mouerent, ct attentum laudis exor' redderent.Vt dum in Iliade prsiatur, Ο se dicturum quanta mala Graecis ob Achillis iram,& Agamemnonis conodUςσ- tumeliam acciderint. Erin Odyssea, quot laboribus ec periculis exantiari cur in iis, Ulysses cunctos animi prudentia utrasq; pozm toleratia uicerit. Denim in utrius iis exordio in poermatis exordio, Musam ideo inuo L TD cat, ut ea quae dicerentur augustiora,

Decomm perso r , quum multas personas, uerba aut

bis ς ά- ὶ timili rei , amicos, inimicos, aut pbόLLHA PQpulum facienteis introducat: uniis dieit, cuis, id, Cui tamen decorum in dicendo triis quod vis fio buit ab initio ubi Chrysiam in oralia denu est v tione ad Graecos fingit como dissimo guttat dici, rat exordio usum esse. Optat enim ipsis, feri ut hostibus superiores facti, domu rechose 9uppli- deat: in hoc ut beneuolentiam ab eis Om. A captet, deinde filiam efflagitat.Achilles autem ob Agamemnonis minas

indignanti

130쪽

UIT A. II 3 indignas, oratione mixtam cum pro Achillisse,tu pro Graecis habet: ut 8c illos au oratio. ditores benigniores faceret. Omnes nanin in bellum amandati erat, non priuatae alicuius inimicitiae causa, sed in Agamemnonis, & fratris eius grastiam. Adhaec ob multa egregia facta, se munus non ab istis, sed ex communi Graecoru cosensu accepisse. Quia Agamemnonis

hus ex aduerso Agamemnon respon lare γα.

dens,non dubitat quin θc ipse multiatudine demulceat.Quu enim Achilales dixisset se in patriam redituru esse, ob contumelia qua erat affectus,n5 dixit Abi,sed Fuge: ut hoc, quod simpliciter dictum erat, probro ei daret. Denim non Obsecro,inquisite ut maneas: adsunt enim alii quom, qui me in precio habebunt. id quod auditori

hus gratu erat. Praeterea Nestor oraσ Nestoristor introducitur, quem suaviloquu, oratis. re tinnulum concionatord appellat,

cuius ab ore fluit uox dulcior Attica mella. 1λ. a.

Quo elogio rhetori nullu maius obti Ηine est, quod gerit . Quid autem is orando tractat Quintillanus Urditur ab exordio, quo dissidetibus lib. in. ocratis H opum

SEARCH

MENU NAVIGATION