장음표시 사용
281쪽
Syriae tirlie , quae in codice , quem prae manibus habemus , eontinentur. Prinium ingens volumen arat ice inscriptum continens magnum sive Pandectae r de quo
ipse Nicon haec habet verba in praelatione ad typicon nostrum sol 3 et his itaque
morbis nos disina ve Occurrerct Molentes , ut praefati sumus; ρrimum quidem ingentis molis et maximae viaitalis uolumini postremum manum i Osuimus; in quo Praece tet Dri enucleavimtis ex doctrina dioinorum ρatrum viritu
ancto a satoriam . Deinde sacros congessimus conciliorum canones , adi cientcs varias sanctorum patrum sententias ; aliquot insuer ex iure loca ;ut inde decorPere unusquisque sibi Posset . quo νus haberet , coque fruilicoret, quod necessitas ρostular t. De hoc opere vide Fabricium loc. supracit.
Pars III. Alterum Niconis opus t Picon inscribitur, in praelationem et capita quadraginta divisum; in quo typica maiorum ecclesiarum , cilebriorumque
orientis monasteriorum imitatus , monachorum regulas tradit. , et varias quaestiones secundum sacros Canones resolvit. Comprehendit id opus in codice nostro soli a 4 ἔ et quamvis tertio opere posterius , heic lamen primum obtinet locum. Tertium denique opus de iustituto monastico , ct schismaticis, atque haereticis disserit , de quo idem Nicon epist. II. ad Iohannem abbatem sic seribit sol. ατGi deinde alterum quoque conscr*si codicem uariis de 'restis, ac praec*uo dct schismate monasteriorum , quae obedientiam vostolicae s di , locorumque miscopis praestare detrectant. Item quo tempore mimondum sit sancti paschatis ieiunitιm sabbatho maiore. Denique aliis multis de rebus necessariis, de quibus ego humilis ab aliquibus interrogatus, res Onsum divina ope dedi ex sacris canonibus, et ex reliquis logalibus libris. Incipit hoc opus in nostro codice sol. 4oa. usque in sinem ; ubi aliquot solia desiderantur , quemadmodum supra monuimus. Iam vero de Niconis fide primum disseramus, delude observanda nobis fiant, quae in postremis hisce duobus operibus vel ad sacramenta , ritusque ac mores diversos christianarum nationum , vel ad ecclesiasticam illustrandam historiam speetant. Ait igitur Nicon sol. 38. et 23a. atque alibi passim , se illud admittere , vel damnare , quod damnat admittitve ecclesia r articulis fidei firmiter eredere rdoctrinam , traditiones , et canones amplecti , quae apostoli, Synodi, et patres fidelibus trxdiderunt e concilia venerari tum generalia , tum particularia et et ex generalibus quidem septem priores Synodos recei Seir de octava , utpote Photianus , ne verbum quidem. Certe canones 13 , i 4 , et I 5 synodi eo tantinopolitanae, in hasilica apostolorum sub Ignatio ratriarcha habitae, laudat fol. 279. et 437. Sed Niconem , laeque Ignatium neque eam Synodum suscepisse , coustat ex eiusdem epistola 38. ad presbyterum Sancti Simeonis , in qua Photium sequutus , Latinos haereseos insimulat, quod spiritum sanctum ex silio procedere sentiant. Beatam Virginem deiparam singulari religionis ardore
282쪽
coluite de qua sol α32. liaee scribit . Vertim etiam nosiam testamentum a lector, quo natura nostra innooata era per incarnationem domini nostri Iesu Christi Dei postfecti , et hominis ρe freti, qui incarnatus est expurissima mirgine Dei genitrico, Derissima domina mea . quam valde diligo et cuius patrocinio adhaerese anima mori. quae ab initio ad saltitona Meluti manti me duxit; quae e nihilo fallacis mundi mo troit; quas saeculi negotiis me i licitiam serri est; quae a servitute mundi ma liberum reddidit : quae denique mea est usques ad extremum viratum adoocata et directrix. Eosdem sensus iisdem sere verbis legere est , ubicumque mentionem Deiparae saeit . Quare maiore ait Nestorium odio se pro sequi. quam ceteros haeresiarchas , quod ille in beatam Virginem blasph mus fuerit . Verba illius haec sunt sol. α32. Anath mafizo insuer cunctas haereses t honorans Dominam meam male co Nestorio , qui hia phemines Derba in ipsum prostitie , mrri adibias maledictionum digno . Hanoatilem Moresim plus aliis anathematias, fetus me ab ipsa Deipara in mulum susce tum iri , ut estisdem patrocinio ab omnibus merear criaminibtis absolol. Tribus celeberrimis ieiuniis , quae praemittuntur paschati . nativitati Domitii . et sesto apostolortim Petri et Pauli , quartum etiam adiungit, at te assumptionem beatae Virginis servandum , de quo nonnulli Gram. eorum dubium moverant. Illud ad struit sol. 55. 13a. α34. tribus potissimviri auctoritatibus . Ac primuin quidem synodum citat Constantinopoli sub Constantino et Romano imperatoribus habitam , quae canone de tertiis nuptiis liam decernit . Ter in anno commianionem percipiae, qui ad tertias nuptias transsili in paschate, in natisitate Domini es in dormitione Deiparae 4 idque propter ieiunia . quae hisce testiuitatihus praemittuntur. Deinde a ducit testimonium Iohantiis archiepiscopi Dieaeni, qui in epistola ad ea tholi- eum Arme uiae maioris, refellens ieiunium Aretaburii , hae e eit. De hoe quidem , in burii ieiunio nec vostoli quicquam scripserunt , nec ipsum Vnodus nicaena tradidit, aut alii patres; sed solum commemorant quaristam ei sextam ierias , ieiunium maius, quadragesimale, ieiunium hebdomaduo passionis Christi, testinium natiuitatis eiusdem, ieiunium apostolo-lorum, et ieiunium eransitus Deiparae. Demuin patriarchas aut iochenos se consuluisse hae de re Nicon testatur, Petrum scilicet , Theodosium , ae I hannem , qui ieiunium ipsum sibi a maioribus suis traditum fuisse consessi sunt. Sic ergo ait sol. t 34. vero audiamus quae oratenus nobis tr dide ne rammi sacerdotes hoc eodem de ieiunis , quaeque accepimus a patriarchis Antiochiae et uniuersi orientis , a Perro , inquam, et Theodosio a quorum sententiam Iohannes quoque patriarcha scriptis tostimoniis confirmoit. Et sol. a 34. ait se nomine Simeonis Mesopotamiae archiepiscopi The
283쪽
dosium patriarcham adiisse , ut hoe sibi dubium tolleret: qui ieiunium illud
non modo ubique locorum antiochense eeelesiae reeeptum esse adfirmavit. v rum etiam a montis Olympi monachis sumina religione celebrari consuevisse. A nativitate Domini ad sestum epiphaniae, et a paschate resurrectionis ad Mensionem, ieiunium quartae et sextae seriarum a monachis esu lacticiniorum , a lateis carnium solvi , asserit sol. 4a. de observatione sestorum tap. 3.
Idem observandum . inquit, in sesto praesentationi beatae Virginis , quod oc- eurrit in ieiunio natalis Domini , et in sesio nativitatis Iohannis baptistae , quod cadit in ieiunium apostolorum. Fol. 81. Ex Nicephoro autem constantinopolitano patriarcha permissum esse docet sol. 4a; immo debere eos laetiei uiis vesci seriis 4 et s. ante exordium ieiunii quadragesimalis , in detestationem ieiunii Aretaburii Armeniorum. Missae sacriscium pro delaticiis laudat sol. 68. hisce verbis. Si pros-hyler in monasterio extiterit , ipse missam cel ree die tertia, nona, quadragesima , et in anniversario ristincti pro eius anima iureta morem Origodoxorum christianortim . Si autem in monasterio presbyter non adsit , missae eo mitrendae sunt tihi presbier sit , qui pro animabus destinctoriam ce Phree . Ilune rituin ex apostolorum constituti ne eonfirmat, inquiens loc. eit. In constitutionibus apostolarum sic legittir i et pro destinetis die tertia , nona , quadragesima, et in annisersario ob tus. Piscium esum in ieiunio quadragesimali, et in reliquis ieitiniis permittit Nicon, contra recentiorum Graecorum austeritatem. Sic enim scri hit sol. 84. In duobus angem ieiuniis, in ieiunio , inquam, vostolorum, ee nativitatis Domini, interdicitur sae laribus esus carnitim, es monachis esus οὐ rtim es easei, praeter festum natisitatis Iohannis, et ingressus domina Deipurae in temptam. Num in his duobus diebus quoetimque cibo oolia rint , uti possunt. At in ieiunio maiore, siquidem eis per vires Leet, sam Iares non comedam pisces, nisi sabbatho et dominica i item monachi si portierine, potertine his duobus diebus otio usi. Si autem noluerine, duobus diebus contenti esse, tunc ieria tertia et qui via concedentur saeculariabus idem pisces, monachis Mero oleum. Duplieem tradit sol. 92. absolutionis formulam . quae in sacramento eonsessionis adhibetur, utramque deprecatorio, ut aiunt, modo. Et prima quidem hisee est expressa verbis. Domine Deus noster , qui Petro , et meretrici oeniam peccatorum concessisti ete. susc*e confessionem
famuli tui N. et dimitte ei quidquid peccamie Moluntaria vecto , νε-
re , et cogitatione. ete. Altera vero sie . Domine Deus noster, qui ela sis ianuis ad apostolos itios a enisti . iisque dixisti , occipita spiriatum sanctiam , quorum remiseritis peccata etc. adient , quaeso , adjamtilum tuum N , et absoloe eum a vincula omnis peccati , quod
284쪽
CODICEs AMBI cI admisit. Deinde legendum monet evangelium ex Matthaeo de muliere peccatrice. Aliam quoque tradit sol. set . precationem, quam reeitat sacerdos super paenitentem , quum completo Faenitentiae imperato tempore , ad percipienda
sacramenta cupit accedere. Ministrum autem sacramenti consessionis solum pres
byterum esse docet episti a . ad Theodosium presbyterum sol. iin, ubi duos refert homines, qui tempore ipsius Niconis vixere , apud monaelium quemdam
laicum, virtutum fama commendatum, consessionem peccatorum ex ignorantia edidisse, quam postea, divina accepta revelatione, apud presbyteros iterarunt. Iohanuem ieiunatorem . cuius nomocanon apud Graecos circumfertur , contendit
Nieon epist. 4. ad Lueam sol. m. non illum patriarcham constantinopolitarum esse qui sub Iustiniano imperatore claruit; sed vel Iollatinem monachum et di eonum, Basilii magni discipulum, vel alium quemdam senem. Id vero probare
nititur, primo, quia exemplaria huius nomoeanonis Don unum eundemque au torem prae se serunt. Quaedam enim sic habenti nomocanon Iohannis patriam
chae constantinopoleos . Alia vero siet nomoeari in Iohanmis monachi et diueoni, discipuli Basilii magni. Alia denique nomocanon cuiusdam senisad. diremulum. Deinde Iohannes magnus ieiunator , inquit Nicon, Iustiniano primo imperatore claruit , nec ullum habuit praeceptorem vel discipulum , neque ob doctrinam, sed virtutum ergo , ad sedem illam suit evectus , nee seripsisse quicquam aut docuisse legitur. At Iohannes noster , qui nomoea nonem condidit , praeceptorem sane habuit virum doctissimum , de quo sic in praefationei haec omnia ab eo didici, qui me e eaole, lucernia diser rionis. Auditores insuper plurimos habuit cum viros, tum seminas, dum eorundem se consessiones excepisse testatur. Denique trullana synodus , quae post Iustinianum coacta fuit, alia quoque synodus constantinopolitana sub A mano seniore et Cous tantivo imperatoribus, quum aliorum auctorum disertam mentionem secerint, de hoc tamen Iohanne ne vertium quidem; cuius sane e
nones laudavissent, si quidem vel patriarcha, vel saneti Basilii discipulus sui
set. Italucinatur tamen Nicon, dum scribit, Iohannein ieiunatore in patriarcham sub Iustiniano primo vixisset synchronus enim fuit sancti Gregorii magni papae, qui diu postea ecclesiam rexiti nisi sorte intelligere voluerit vel Iustinum iuniorem Iustiniani suecessorem, vel Iohannem sub Iusti uiatio monachum adhuc egisse. Narrat Nicon epist. I 4. ad Theodosium presbyterum sol. a i , Nieolaum patriarebam antiochenum , Petri fortasse praece orem, a monasterio Studiatarum ad ecclesiam illam evoeatum, monasticam austeritatem tu ipso praesulatu illibatam conservasset quum autem ealculi morbo laboraret, hortantibus medieis, ut sanitatis ergo balnea ingrederetur, pertinaciter renuisse; donee Lineas abbas Niconis praeceptor, qui ab eodem Nieolao ad episeopatum AnaMrhi promotus suerat , quadam die sic est allocutus patriarcham . Valet ia
285쪽
nis ergo, non volvtatis, balneum tibi ad undum est. Cui Nicolaus; ctim ambo , inquit, monachi simus, si quidem tu ρrior in balneum ingressus Aeris, ego quoque tes sequar. Quod quum Lucas fecisses, Nicolaus nihil
cumratus in balneum intrarit. Inde Mero ambobus exeuntibus, Misae sunt daemonum Phalanges , irridentes Liacam , et dicentesi non lavisti , quum monachias esses; nunc vero lauas illo tempore, ait Nicon, non ρο- tute amplius Lucas a balneis abstinere. De antiochenis graecorum Melchitarum patriarchis haec tradit Nicon epist. ar. ad Iohanuem sol. αγ. Post obitum 1 eraclii imperatoris , ea pugnata a Mahomet uis Antiochia , ecclesia illa nomine tenus a tribus patria
chis recta fuit , qui Constantinopoli ordinati , ibidem etiam decesserunt. Iis
vero sublatis , quum nemo in orientem , ob Mahometanorum metum permgere , vel Praesulis nomen sibi assumere auderet , vacavit antiochena sedes annos quadraginta , donec iterum in potestatem Romaeorum redacta
est . Tuuc consecratus suit primus eiusdem patriarcha Theodorus , qui Antonii in Harmoniaeo abbas fuerat. Huic egregium diploma seripsit Iohannes Zimis es imperator anulo aureo obsignatum . quo omnia ipsi Privilegia et iura illius ecclesiae confirmavit. designato itisuper pro eiusdem mansione , dum Constantinopoli moras traheret, monasterio Deiparae in IIodego. Polyeu liis quoque constautinopolitanus patriarcha scripto edicto sanxit, licere ei suc-Cessoribusque in eadem antiochena sede patriarchis , pontificia munia obire in regia urbe, et in cunctis illius ecclesiae provinciis, ubicumque domicilium haberent. Theodorum excepit Agapiusi quo sponte abdicaute, Iohannes Antiochiae praeficitur; qui morae impatieus, non a suis metropolitanis et episco-Pis , ut consuetudo postulat, sed a constantinopolitano patriarcha ordinationem accepite et ex illo Lempore coeperunt constantivo politani praesules antiochenis consecrationis munus couserre. Id autem praestitit Iohannes, Agapii causa, qui Postquam abdicaverat, paenitens facti , sedem recuperare contendebat di quare necessxrium duxit Iohannes ordinationem statim accipere , praeter morem , a constantinopolitano patriarcha, ne Agapius praeveniret. Sub Petro autem patriarcha antiocheno, inquit Nicon , iura illius ecclesiae asseri coeperunt. Nam quum Christodulus diaconus, Stepliaui filius, Byzantium Prosectus, cartoph Iaeis dignitatem ibidem a Micliatile constantinopolitauo patriarcha vel invitus accepisset, aegre id serens Petrus, scripsit Michaeli, uon debero ipsum in auia
tiochenam ecclesiam manus immittere . neque hanc constantinopolitanae subditam esse. Provincias vero antiocheno Patriarchae subiectas enumerat interpres Niconis ibi. a68. a nutri hyzantivo usque ad totum orientem; et hac de causaeum universi orientis patriarcham nuncupari adfirmat. Nonnullas etiam anti taenae sedis provincias a constantinopolitauo Patriarcha usurpatas recenset. Quibus iniungit alias plures ecclesias a Severo antiocheno byzautitiae sedi tribu-
286쪽
CODICEA AB ABICItas, ut ipse condemnationis sententiam, munere isto . devitaret. Armenios quosdam monachos in Graecorum monasterilis Antiochiae et Hierosolymis commorantes, testatur Nicon epist. ad Geras um sol. 36a. orthodoxos esse, et ab omni haereseos suspicione remotos. Illos aulem ostendit a tempore, sancti Sabae et Theodosii eoenobiarchae monasticam vitam ititer Graeeos egisse; semmone vero Ermenio, permissu eiusdem Sabaei rem sacram sacere eonsuevisse
Praeter hymnum trisagium, quem praece proferre iubebantur, ne adderent i ' Petri enaphaei verba qui e et tis es pro nobis. Episcopum insuper edes- senum Armenios habere, qui ab antiocheno Graecorum patriarcha impositi nem manus acciperet. Helerodoxos denique Armenios Tetraditas voeat Nieon quod quartam Trinitati personam adiungere videntur, quum in trisagio Cn Plixei addita metitum admittant. Iberos , seu Georgia nos , inquit Nicon epist. 3 . ad Gerasimum sol. 366. ah Eustathio patriarcha antiocheno ad christianam fidem eonversos sui se haptietatosque , ealbolico seu primate ipsis per eundem Eustathium ordia nato . Regem vero Iherorum scribit mille agros antiochenis praesulibus assiagnasse , ex quorum redditibus sacrum chrisma conficerem . Sub Constantino autem eopronymo, duo, inquit, monachi ex uerta Antiochiam venerunt, numesantes, ah Eustathio usque in illam diem nullum sibi ordinatum fuisse priamatem . eo quod in eam urbem Ob Mahometanos adventare non auderent .
Tum Theophylaetus , qui antiochenam iuue regebat ecclesiam , permisit lysis, ut in Iberia convenirent episcopi , et primatem sibi deligerent ordinarentque. At illi unum ex praefatis duobus monachis, Iulianam nomine, cons crarunt. Pro agrorum vero mille pretio, iussit Theophylaetus mille nummos aureos sibi transmittit quae consuetudo usque ad tempus Iohannis patriaretiae viguit. Iohannes vero hosce mille nummos Evaristo hierosolymitano tune patriarchae tradidit. Consuevit autem patriarcha antiochenus hexarchum in Ibetiam mittere ut in haereses inquireret, errores evelleret, et canonicam pagorum aeciperet. Id factum a Theodoro patriarcha sub Constantino monomacho imper
tore et qui quum intellexisset, ueros erroribus raso implicitos, missis ad eo dem legatis, gravissimisque scriptis epistolis quaruin eremplar, ait Nieon, extat apud Iohannem alibalem in monasterio sancti Simeonis) pristinam fidem restituit, ordinato insuper in Iberorum primatem per ipsum Theodorum Iohamne. Seribit denique, olim chrisma eonfici consuevisse a solo patriarcha anti Haeno; post chalcedonensem vero synodum cunctis episcopis id suisse permi
Latinos duodeviginti errorum arguit Nicon epist. 38. ad pre yterum san ti Simeonis sol. 3 3. i. Quod azymo utuntur. I. Quod harbam radunt. 3. Quod sabbatho ieiunant. 4. Quod immunda comedunt. 5. Quod monachi suillis ue euntur. 6. Quod prima ieiunii hebdomada abstinent a carne simul et casis.
287쪽
. Quod addunt symbolo filioque. 8. Quod in missa dicunt i tu solus lanctus . tu solus dominus , Iesu Christe, in gloria Dei patris ster Firitum
sanctum. 9. Quod sacerdotum nuptias reiiciunt. t O. Quod in missa celebrans sumit azyma, et dat ose lum ceteris. it. Quod episcopi anulos in digitis serant , quasi ecclesiarum sponsi , ut perinde ae si anulus arrhabonis loco sit. ta. Quod iidem procedunt ad bellum , et sanguinem sundere nou verentur. 13. Quod unica mersione baptietant. i. . Quod os baptizatorum sale implent.
15. Quod vitiant illud apostoli de semento modicum formenti totam farinae massam corrumρit; quum dicere debeant formentat. is. Quod nonnulli ex ipsis cultum sacrarum imaginum reiiciunt. II. Quod doctores Graecorum , ut Basilium . Gregorium theologum , et Iohannem chrysostomum repudiant . Isthaee omnia , inquit bonus Nicon sol. 37a. se hausisse ex Photii epistola ad romanum Pontificem. Photium vero asserit Bulgaros baptizasse , quos postea romanus Potiti sex ob privatas cuin Photio simultates rebaptigaverit. Seribit sol. 374. Petrum patriarcham antiocheuuin doctissimam dedisse ad episcopum Venetiarum epistolam , in qua azymum ab ecclesia explodit. Huuc vero Petrum vituperat , quod carnibus vesci consueverit. Rein narrat hune in modum. Quum Petrus Constantinopoli pontifex renunciaretur , praesente Lucasi episcopo Anazarbi, Niconis ipsius praeceptore, conversus imperator ad An- , tiochenos , qui ibidem aderant , dixit i patriarcham do vobis, qui e sum camis nium vetat. Tum Lucas: iste quidem, inquit, optimus vir , et doctus, et
., discretus e nos tamen sumus , qui patriarcham Antiochiae non serimus carnesis comedentem. At Petrust sile, ait, ego carnes non manducabo, etiamsi id is mihi imperator permiserit. Byzantio vero profecti, quum Antiochiam peris venissent, ipso consecrationis suae die facto Convivio , statuit bine quidem ., eos qui earnibus vescebantur, inde vero monachos quibuscum et patria is cha et Lucas accubuere . C1rnes autem, quae illis asserebantur . patria
si chae primum minister exhibebat, qui eas summa cum libidine olfaciens, po-- stea dimittebat. Facta igitur rerum, quae apud imperatorem acciderant, , mentione, Petrus Lucam obiurgare coepit, quasi ipse auctor imperatori sui se set, quod carnium usus sibi interdiceretur. At Lucasi imo vero, inquit. Leipsum argue, qui dapes olfaciendo maiorem in te provocas libidinem. Tum is Petrus, accepto laustulo caruis, dixit: nisi tacueris, in os tuum hoc ingeram. Cui Lucas . quandoquidem durus tibi est Sermo meus , tacebo, nec amplius is loquar M. Ex hoc tempore , inquit Nicon, coepit Petrus carnibus palam vesci di idque satis indieat epistola , quam Scripsit ad patriarcham constantin politanum , ubi ait z sicuti tu nequis tollere consuetudinem Graecorum , ne Constantinoρoli sanguine vescantur ἰ sic neque Latini abstinere possunt a Sussociato.
288쪽
Eusebium Pamphilum caesareensem sui. 3si . haereticum arrianum sui se contendit arguitque eum quod sacras seripturas contra mentem earum interpretatus sit; uti est illud apostoli an non licet mihi sororem circumducere et quam Eusebius veram fuisse Pauli uxorem eomminiscitur . Reprehendit Armenios sol. 3 . quod non nisi reeentem et quotidianam hostiam a bibent in sacrificio missae. Depravant, inquit, canonein ai. apostolorum , qu si habet. t siet praecipiratis, hos iam eadem die coetam inerrii quum t meu revera canon a 4. sic habeat quicumque sae laris se ipsum absciderit ,
tres annos a communiona remotus esto.
Theodorum studi tam , testatur sol. 4α8. acriter invectum fuisse in Tharasium et Nieephori in constantinopolitanos patriarchas , et ah eorum comuiunione sese alarupisse , quod ille quidem Constantilium Irenes stium ,
detrusa in Dionasterium uxore , alteram sibi copulantem , anathemate non
perculisset a Nicephorus vero presbyterum illum , qui concul inae Consta lini Letiodixerat . et hac de mussa a Tharasio damnatus fuerat , in Commuuiutiem recepisset. Postea tamen mutata sentetitia , Theodorum ad ecclesiae unitatem rediisse . Studitas vero isonachos exordium Theodori , non s-nem in picteti tes , a communione ecclesiae se ipsos omnino subduxisse a quos
prolude merito arguit Methodius constantinopolitanus patriarcha si) . Hae autem de re, inquit Nicon , lueuienter scripsit Simeon logothetes in chro. iaco. Λ Sophronio patriarcha proditam fuisse Omaro Saracenorum duci Hier solymatu , refert sol. 443 , ne scilicet illius urbis cives diu obsessi , fame , siti . gladio perirent. Quamobrem laudem consequutus est ob huiusmodi saeianus , inquit Nicon , non vituperarionem. At contra Mansor Iohannis damase ni pater , Damascum urbem Saracenis Irodendo infamiam subiit; quia non ciuihus , non urbi . sed patrimonio liberisque suis consulere satagebat . Typica celeberiorum monasteriorum saepe laudat , literosolymitanum . ii quam , Laurae saneli Sabae , Studitarum , et montis Athonis. Verum istorum exemplaria vix sibimet eohaerere asserit, ne dicam, aliis. Narrat autem sol. ii 4 in monasterio Salvatoris Laodieaeao, Theodosio abbate Iaurae s. Sabae india cante , se reperisse antiquissimum typiei hierosolymitani exemplar , quod olim a Nicodemo sancti Sabae abbate missum fuerat ad archiepiseopum laodice num . inde vero a Nicorio sublatum, in monasterio satieti Simeonis repositum fuisse. Kalendarium denique sanctorum iuxta ritum eeelesiae antiochenae graecorum
Melchitarum , superius a nobis laudatum , exhibet Nicon sol. 56. quod lubethei e breviter describere.
eon a uinatio commemoratur. A. Maius.
289쪽
Kalendarium graecorum Melchitarum.
Mensis eluι september inittam anni habet dies triginta. Die eius
i. sestum sancti Simeonis stylitae. a. Mamantis gloriosi martyris. 3. S. Ansiimi. S. Zacliariae prophetae. G. Commemoratio Michaelis archangeli. 7. Vigilia nativitatis dominae Dei parae . 8. Nativitas Dei parae . D. Ioachimet Annae. ι 3. Encaenia templi resurrectionis . 14. Festum crucis glori sae; cui , ut ibidem adnotat Nicvn , praemittitur ieiunium unius diei. 15. Nicetae martyris. 16. Sanctae Euphemiae. Io. Sancti Eustathii et foet rum. α3. Silentium Zacliariae patris S. Iohannis baptistae. a4. Tliectae martyris. 26. Iohannis evangelistae. 28. S. Charitonis. 3o. Gregorii episcopi Α
meniae maioris. 'Tescerin prior october habet dies 3 i. Fol. 56. a terg. Die eius
r. Ananiae apostoli. a. Cypriani et Iustinae. 3. Dionysii. G. Thomae apostoli. 7. Sergii et Bacchi. 9. Iacobi filii Alphaei. 38. Lucae evangelistae. at . I ilarii seu Hilarionis. 23. Iacobi se tris Domini . a4. Rretae et sociorum. 26. Demetrii martyris. Tescerin posterior november habet dies triginta. Fol. 57. Die eius r. Cosmae et Damiani. G. Pauli consessoris. 8. Michaelis angeli. II. Me nae , Victoris, Vincentii. ia. Iohannis eleemosynarii. t 3. Iohannis clirysost mi. 14. Philippi apostoli. 16. Matthaei apostoli. 33. Ingressus seu praeve latio Dei parae in templum. Ia. Divulgatio huius sesti. 23. Clementis , Petri alexandrini praesulis , Mercurii , Catharinae , Agathangeli , et Clementis. 27. Iacobi persae intercisi. 3o. Andreae apostoli. Mensis cavim prior december habet dies 3 i. Fol. 7. a terg. Die eius 4. Barbarae martyris. in margine re eutiore manu additur , et Iohannis damascent.) 5. S. Sabae abbatis abstinentis . G. Nicolai. 0. Conceptio beatae virginis Mariae in sancta Λlina. I 3. Quinque martyrum ab Eustratio com Preheusorum. 37. Danielis prophetae et trium Puerorum sociorum eius. Io.
Ignatii theophori. ar. Vigilia nativitatis Domini eum ieiunio. a5. Nativitas Domini, quae celebratur usque ad sestum epiphaniae. Mensis canun Posterior ianuarius hahet dies 31. Fol. 58. Die eius G. sestum epiphaniae et luminum celebratur per septem dies . I. Iohannis Praecursoris baptistae. Is Sanctorum Patrum. is. Antonii. 38. Athanasii et Cyrilli. Io. Euthymii. aa. Timothei apostoli. 23. Clementis ancyrani. a S. Gregorii theologi. a . Reditus Iohannis chrysostomi. 28. Sancti Ephraem syri. 29. Translatio corporis Ignatii theophori. 3o. Cyri et Iohannis. Mensis scebat februarius 3 habet dies uiginti octo. Fol. 58. a terg. Die eius i. Tryphonis , et vigilia praesentationis Domini in templo . a. Fe tum occursus Domini seu ingressus in temPlura. a. Simeonis senis qui com
290쪽
Plexus est Dominum. a 4. Iuventio capitis Iollamiis baptistae. Mensis adar martius) habet dies eriginta unum. Ibidem. Die eius Io. anuunctatio dominae beatae virginis Mariae. 8. Festum quadraginta mar
Mensis nisan aprilis) habet dies triginta. Fol. 59. Die eius a3. s stum Georgii martyris. 25. Marci evangelistae. 36. Iaeobi silii Zebedaei. Mensis iar maius habet dies 3 i. Ibidem. Die eius a. Athanasii. 8.
Iohannis evangelistae theologi. ro. Simonis Eelotae. i5. Patris nostri Pacti mii. ai. Constantini et Helenae. a . Simeonis maritimi thaumaturgi.
Mensis heatra α iuuius habet dies triginta. Ibid. Die eius 8. The
dori Persae. D. Baruiolomaei et Barnabae. ιέ. Elisaei prophetae. 39. Iudae apostoli. 24. Nativitas Iohannis . a9. Petri et Pauli. So. Duodecim apostolorum et reliquorum discipulorum. Mensis tamua, iulius) hahel dies 31. Ibidem. Die eius i. Cosmae et Damiavi. a. Zonae dominae beatae virginis uariae. 8. Procopii martyris. D. Euphemiae martyris. x3. Gabrielis angeli. ao. Transitus Annae matris dominae beatae virginis Mariae. 27. Pantaleonis. Mensis ab augustus ) habet dies 3 i. Fol. 59. a terg. Die eius i. SMmonae Salomae , et septem filiorum , et Eleaz1ri eorum praeceptoris. a. Redi tus seu translatio corporis sancti Stephani priucipis diaconorum et martyrum. S. Vigilia sesti transfigurationis . 6. Transfiguratio Domini. I. Sancti D mitii. s. Matthaei apostoli. i . Vigilia transitus Deiparae. i5. Festum trai situs Dei parae . isi. Divulgatio huius sesti . 24. Inventio corporis Bari bol maei. α9. Decollatio Iohannis Baptistae, 3 i. Zonae dei parae Virginis. Huc usque halendarium sauciorum, eorum scilicet , quorum in ecclesia anti Oeliena sestum eum olficio proprio celebrari consuevit. Conser , si placet , eum valendariis syriacis et arabicis , quae in seeundo syriacorum et in hoc omo fuerunt supra a nobis recensita. Is eodex, quem ad duodecimum Christis,eculum haud immerito reseras , pertinuit olim ad monasterium Graecorum montis Sinai, ut in eiusdem fronte adnotatur.
LXXVII. . uod ex in sol. hombye. Aliorum 457, arsit eis litteris et sermone nitidissime exaratus, inter codd. berae ses olim secundus; quo continetur. i. Liber paradisi monachorum, seu patrum dicta et gesta , in sex Pa tes distributus. Pars I. auctore saneto Sophronio pxtriarcha hierosolymitano dividitur in capita LXVI; eademque res est, ae pratum spiritale Moschi. Init. sol. i. a terg. Pars II. Anastasii abbatis montis Sinai de dictis et gestis patrum. Isti sol. ai. a terg. Pars. IV. Sancti Isaiae abbatis praecepta , composita in