장음표시 사용
241쪽
quia Cycli intra Ioo annos totidem numerant dies tam in forma Iuliana, quam in Gregoriana, & quidem si cum anno Solari terminentur imperfecti, qualem vidimus in VIII Fundamento Cyclum XIX anis norum. Multli imperfectior Cyclus annorum 38, quod duplicem continet Enne decaeteridem, & alii de quia hus g. V. Ibidem deteximus a majoribus Cyclis annorum 6o3ς, & 29oo reddi Eclipses, imperseeth tamen , propter distantiam Solis a Nodo. Quin & ex Observatione Sinica, omnium antiquissima, anni ars sanie Abram Christi, quo dicebatur Sol defecisse circa initium Librae, si descendamus ad aliam Solis deis
sectionem pariter circa AEquinoctium Autumnale, sive circa initium Librae an. I 651. Intervallum continet annos Gregorianos completos 38 I s : Nobis Epacta conveniens huic intervallo in serie annorum naturaisti relinquit diem x, hor. 23, I ', Ι 8'. Motus Helio Dra c. grad. 343, 23', qI'; unde ad vicinum NO- dum desunt grad. II, 36', Io : dies autem absor
beri potest incipiendo ab anno Bissextili; ergo ex duplici titulo est imperfectus. En aliud Tentamen: defectui Solari , quem Keplerus supputavit Contigisse anno ante aeram 3993, attentis motibus mediis die
a 4 Iulii in Forma Iuliana in ipso Solstitio; aded quear Iunii in Forma Gregoriana, responderet ne Solis Eclipsis anni 161ς circa Solctilium Uimum d. 2I Junii penh totalis in India Orientali ρ Intervallum inter unum, & alterum Solstitium cnam extremi semestres
utpote extra illos terminos non computandi continet annos Gregorianos 36ar, in quorum fine nobis Sol esset citra Nodum 14', 31'', in serie numerorum
naturali , hoc est incipiendo ab unitate, siue a primo anno post bissextilem , Epacta seret dier. 2 , hor. 4 ,31', si'; Epacta Cassiniana dier. a , h. s, IO', 2o': Pro Epacta Flamstediana in arcu circuli grad. 28 ,ΑΣ', ΙΣ''. Motus solius Nodi, juxta Cassinianas, dat
Sign. XI, gr. 28, I ', 3'; juxta Flamstedianas de
242쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. at 3 tractis 4 a diebus Formae Iulianae dat Sign. XI, gr.
29, min. 28 , 23η ; ergo haec foret Periodus Ecliptica, bidui tamen aequatio, lichi post 35 iacula redo- Iet imperfectionem Cycli. At biduanam aequationem Replerus, iuxta suas Tabulas, concedebat deberi motibus veris; dum ponebat Eclipticam illam oppositionem in grad. 23, 35', I V Geminor. re ipsa, quando motus medii dabant initio Cancri; complementum enim illud gr. a , 3', 43 Sol conficit diebus a , hor.
1, 48 ; an per Keplerum concordant veri motus cum
illo bidui excessu in Cyclop Si autem hic oriatur dissensio inter diversos Astronomos, hoc est, qu bd ab
initio monebamus in longioribus intervallis mentem humanam haerere dubiam propter Tabularum dissidia; quaerantur minora spatia methodum enim jam monstravimus 3, & minor erit aequatio facienda. Nec erit inutile obiter hoc loco observare, quod in inquirendo ordine Eclipsum animadvertimus circa tempus Paschatis, indici solitum ab Ecclesia. Divinum Ρraeceptum celebrandi Phase in primo Mense Anni Sacri intimatum est hominibus, & rudi Hebraeorum Populo, a
quo exigebat annuam observationem circa illud tempus moraliter, non verci in rigore Mathematico, quasi
synagoga, & mutili minus Ecclesia adigeretur Astro- labio, vel Quadrante Astronomico, verum Plenilunii,& AEquinoctii momentum explorare. Id videre est in triplici celebriori Pascha te; nam si vera esset sententia Petamia, quam propugnat tum L. IX, cap. as,
tum L. XIII, D. Τ. a. a. a. r33r abjecta alia hypothes de exodo in Plenilunio Maji Israelitae primum Pascha celebrarunt cum exirent ab AEgypto ,
nocte inter et, & 3 Aprilis Juliani, fer. V ineunt aliqui mallent nocte inter 3, & April. ineunte fer.
VI : A quinoctium autem medium ex Paris. Tabb. supputat ad meridian. Alexandriae d. s April. , hor. I9, I ' post med. noct.; AEquinoctium verum d. q. hor. Io, qc. Plenilunium medium d. 3 April. h. at
243쪽
post med. noe . Plenilunium verum hor. II, I 8'; unia de existimat AEquinoctium, ac Plenilunium civile iniscidisse in diem et April. , ne ante aequinoctium Pascha peragi videretur. Ex adverso , AEgyptii deplorabant Pharaonem interemptum suo octavo Mense Pbarm ibi hoc enim sonat lingua AEgyptiaca Pbarmat bi , idest, Pbaraonis mortem , qui respondet secundo Hebraeor. in an. sacro. Neomenia autem Tbot, seu pii mimensis civilis eo tempore etiamsi varietur annus cadebat ante medium Septembrem Iulianum, unde septimus AEgyptiorum Pbamenot Dei jussu evasit primus Hebraeorum Abib, postea dictus Nisan. Quin & Deus ipse voluit , ut qui primo Mense Paschales victimas
offerre non potuisset , offerret Mense secundo , sive Jiar; annis vero consequentibus probat Baronius adan. Chr. 38 Apostolos transtulisse solemnitatem a XV Luna ad diem Dominicam sequentem: Deo miraculis approbante tempus ab Ecclesia indictum , etiam in
annis , in quibus ante correctionem non elligua erata Coelo aberrati . .
Alterum celeberrimum Pascha est illud , in quo immolatus est Agnus Mysticus Christus Dominus ,
quando aequinoctium civile eadebat in diem a 4 Maristit: die autem a s Martii, fer. VI, an. 29 aerae Cominmunis fert multorum Patrum traditio Christum Dominum Crucifixum; ad quam diem consignabatur Luisna XV in vitioso Hebraeor. Cyclo annor. 8 , Cujus imperfectionem vidimus g. X, & tamen in rigore Astronomico haec erat ultima Lunatio anni sacri praecedentis ; nam Plenilunium medium an. 29 Mense Martio incidit in diem i8, hor. 7, 33', 38' postmerid. Hierosolymis. Tertium sit illud, quod veluti stabilis norma suis turis saeculis An. Domini 32s propter Decreta Synodi OEcum enicae, Niceae inchoatae XIII Cal. Iulii, affixo civili aequinoctio die ri Martii, qui cum Astronomicum tunc convenire putabatur; & tamen ex Reis
244쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. II scentioribus Tabulis incidit in diem et o civilem Martii - . Patres ergo non censuerunt majorem quaerendam subtilitatem. Quaesita major subtilitas e Mathematicis Gregorianis, ut nulla hactenus civilis forma melior prodierit: hi nihilominus aequinoctium an . Icto ex Prutenicis Tabb. putarunt secuturum d. II Martii , quod ex Rudolphinis Tabulis deprehensum est contigisse die ro civili, hor. 8, 48' in Meridiano Romano. Hinc isti apparent in quibusdam casibus magis observasse canones Astronomicos, quam minores suas Cycli Paschalis regulas. v. g. an. II 2 e X Man fredi calculo AEquin. Vernum fuit d. ao Martii, h. is,3 1' ad Merid. Bononiae; Plenilunium d. 2o, h. I 0, 3 post merid. , id est die civili ar, hor. 1, 3 ' p. med. noct.; in Oriente, v. g. Pehini d. ar, semi-hora post merid. : cum ergo hoc Plenilunium non caderet ante aequinoctium, sive Astronomicum , sive civile , in rigore erat Paschale , a delique Ecclesia optime indixit Pascha Dominica proxima, idest d. 23 Martii; alioquin Ρascha ad secundam Lunationem fuisset dilatum . Et haec satis hoc loco in ordine ad Cyclos indicendo Paschati deservientes, qui notiores erunt sensibus, si fuerint simul Ecliptici . I. XXV. AEli Periodorum tisus in Chronolagid , ω GDε-
Nec contemnendus Cyclorum usus in Chronologia, sive ad componenda Ηistoricorum dissidia, sive ad emendandas
Veterum temporum falsas observationes.
Id saepius ostensum in superioribus, ubi ex cycli lege deteximus falsas Eclipsum narrationes, hoc est
245쪽
non suo tempore relatas ; quare Eclipses per earum Periodos, in saeculis praesertim harbaris, determinatae, sunt totidem veluti columnae, quae viam monstrant in arenoso deserto. Qudd pertinet ad Historicorum dissidia, addo Exemplum in Sinica Solis Eclipsi circa AEquinoctium Autumnale an. 2Iss ante Christum, quam alii reserebant ad annum ais et, alii aliter computa. hant. Cyclus noster litem videtur dirimere ,& tum ex Epacta , tum ex motu Helio. Drachntico, tum eX correspondente observatione, ostendit praeferendam e se sententiam P. Soaetet, qui praeelegit annum III 3οῦ alioquin aut Eclipsis non contigisset Sole Libram ineunte, aut in numeratione fieret ex mero arbitrio saltus occultus. Non poterunt tamen lites componi, nisi certae positiones sint datae : sic ad inveniendam sverae Christi Nativitatis Epocham , non lassicit scire Lunam defecisse, dum Infanticida Herodes Antipatri Filius aegrotaret; neque enim mortuus perhibetur circa Pascha , ut aliqui existimant , sed die s Mensis Casleu hic est mensis nonus in anno Sacro, & respondet nostro Novembri cadenti , ac majori parti Decembris , quam diem propterea Hebraei annua laetitiae commemoratione recolunt, qu bd in ea obierit Piorum Osor Herodes . Quare Ρascha illud , ante quod contigit Iudaeorum seditio, a Iosepbo memorata iss , incidit in quartum mensem a morte Herodis, dominante jam Antipatro. Defecit quidem Luna ad 5 fermh digitos anno ante aeram, nocte inter 22,& 13 Martii circa horam tertiana poli mediam noctem in Meridiano Hierosolymitano , ut Cyclus exigit, atque consentiunt Chronologi M; non ergo ad meridianum Hierosolrmitanum hor. 3 , 2I', Ict' post m rid. ς , ut per errorem typographi legitur apud non ignobilem Scriptorem in calculo illius Lunaris Ecli
246쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. a Iapsis an. 4 Io Periodi Iulianae ; quod etiam demo
stratur ex eo, quia alioquin idem deliquium contigisset interdiu, adeoque non fuisset visibile Hieroso. lymis. An autem Herodes obierit eo anno, quo conis
tigit desectio Lunae circa Pascha non invenio in locis, qui allegari solent ex Iosepho , sive Belli Iudaiei Lib. primo, cap. 22, sive Antiquitatum Lib. XVII, cap. 8, & i I ; & alii Lunares desectus ante aera a
Periodi Simplices deservire possunt
ad inveniendum tempus quamproximum Syzygiae verae: Majores autem ad exactius determinandos motus medios cum veris per exempla comparatos.
Discrimen Syzygiae verae a media, quae habetur ex Tabulis, assurgere posse aliquando ad I 4 circiter horas demonstravit Taequetas . Discrimen Periodi Simplicis Chaldaicae a Motibus Coeli veris invenimus - g. XII minus tribus horae quadrantibus; quanta est haec approximatio, & concordia cum Coelo in comis paratione Epactarum communium, quae aliquando a Coelo dissident xa ferὲ horis p Modus eam concordiam obtinendi est habere in promptu aliquas SyZygias vexas, tam Eclipticas, quam non Eclipticas ante I 8 anis nos peractas, hoc est in ea , qua vivitur aetate. Epo cha Periodi assigatur illi Syaygiae, quae distat ab eislia quaesita 2 23 Lunationibus, hoc est , toto interis vallo Periodi Simplicis annorum I S, dierum II, i si fuerint quatuor tantum Bissextiles) hor. 7, 43', 36', E e ut
ca Taequet, Astron. Lib. IV. num. XI, Mi bon. Prael. Astron. L. XIII,
247쪽
a18 SCIENΤ. ECL. PARS III. ut factum est in nostra Tabula V, & finis Periodi
dabit quamproximε Syzygiam vhram quaesitam ; hoc est, intra horam qua fiet in Coelo sine molestia caleuisti. Usus autem in majoribus Cyclis erui potest ex supradictis per plura exempla ad hunc finem producta , ut unusquisque per sese comparare possit aequais hiles Periodorum numeros cum inaequalibus & veris Coeli motibus. S. XXVI. Ditinare Eclipses sine labore, O Me ealctilo in
quo feno , O cuin qua refrictione liceat: aliqua regula generales, ω exempla .
Planam AEgyptiorum viam, qua dicuntur tradidisse artificium praedicendi Eclipses sine labore, & sine calculi molestia, nostrae aetati accommodatam aperire, addita ejusdem methodi extensione,& varia restrictione.
Communis sententia, qua dicuntur AEgyptii tr didisse artem divinandi Eclipses sine labore, & sine calculi molestia, duplici sensu potest intelligi. Prim5: Ad solvendum principale quaesitum an in data Det'-gia sit defectio, necne. r. Ad determinandam vel speciem , vel praecipuam aliquam proprietatem Eclipsis
inventae , v. g. an sit visibilis in nostro Horietonte. Primum quaestum, ad mentem veterum , pro eo qui aut nesciat, aut nolit uti calculo subtiliori, solvitur duo-hus modis; primo, per Epactas & motum Solis a nodo Lunari. Quando enim Sol invenitur intra terminos necessarios, certa erit Eclipsis; sed incerta, quando est intra terminos tantum possibiles, & incertior hora SyZygiae verae. Hanc priorem methodum expedi tio Diqitigod by Corale
248쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VII. Iryditiorem reddidimus in nostra Tabula prima, in quia
rendo elongationem Nodi a Sole pro dato numero sive annorum , sive Lunationum: sic enim uno intuitu apparet num motu medio Sol sit intra terminos
possibiles vel necessarios. Exemplum in unaquaquGSygygia anni Solaris datum est cap. VIII, Investigationis primae; inde enim deciduntur quaestiones, an data Eclipsi initio primae Lunationis, redire possit in fine ejusdem, an in secunda, in tertia, usque ad ret. Exemplum pro majoribus annorum intervallis datum est in reddenda generali ratione, petita ex praedictis terminis, cur, v. g. in fine annorum Iulianorum sar, vel Io et, redeat Syzygia cum Eclipsi, non verci in
fine totidem annorum communium.
Alter modus solvendi primum quaesitum est per aliquam ex datis periodis . Si quis ergo non solum sine labore, sed etiam sine calculo velit determinare an in data Syzygia fuerit, vel futura si Eclipsis pro
suo saeculo, habeat ante oculos Eclipses per una II Periodum Simplicem radicalem , quae facilὶ haberi possunt ex tot Actis Academiarum, Ephemeridibus,&c. aut ex propria cujusque observatione; tum auterum ejusdem Periodi terminum assigat Syzygiae datae: si alter terminus habeat Eclipsim , habet pariter data Syzygia. Si unus non habet, nec habebit alter terminus cpaucis casibus jam alias notatis in exinceptione ut videre est in Tab. U , in cujus gradibus singulis habetur par annorum cum suis Eclipsibus, ita ut si ignoretur alter terminus, eruatur ex altero. Sit exemplum: Proponatur quaestio, an in Novilunio Augusti a fuerit Eclipsis Solis , retrogrediendo per simplicem Periodum devenitur ad annum I et , in quo conjunctio Ecliptica fuit Florentiae, menisse Maio, die a a. hor. 5, 6' circiter ad meridianum Florentinum; ergo cum post tres Lunationes non possit contingere Luminarium defectio , mense Augusto
nec Irrq, nec ITA 2 fuit Solis Eclipsis. Viceversa, E e a die
249쪽
die a Iunii, anni r 42 Periodus reddebat conjunis hionem ad meridianum Florentinum hor. 13, 49',36' Mancte di Ephemerides ad meridianum Bononis promittebant conjunctionem hor. x3, 3 cum Eclipsi nobis invisibili) Meridianus, in quo tunc numerabatur hor. a 4 , erat circa confinia utriusque hemisphaerii, sive circa grad. Igo longitudin. Terrest. Pehini medium obscurationis hor. I9, 3s post merid. ut habetur in secunda parte, sive hor. 3, 3ν malui. d. 3. Non invenio AEgyptios, aut Chaldaeos progressos ultra tres, aut quatuor ordines suae Periodi. Nos autem in Tabula VI dedimus exempla per novem Consequentes ordines, innuendo ulteriorem progressionem, quae fieri potuisset. Mulici vero magis Periodi-Cam viam extendimus ad plura annorum millia in nostris cyclis pro primi quaesiti solutione. Fuit qui ad explorandam, ut arbitror, utilitatem, & metam viae Periodicae .postularet, ut per aliquem e superiOxibus cyclis designaretur Solis, vel Lunae defectio an. 1923 , addebat dubitandi rationem, quia, inquit, talis defeetio inveniri non potest ope cycli majoris O dinis annor. Iulianor. sar, cui in historia Eclipsium
ann. I o 2, nulla extat Correspondens Luminarium sdefectio , neque datur Tabula , in qua consignentur Eclipses omnes illius Periodi; neque ope minoris I Sann. cum appendice horarum & minutorum, quia haec ab Anno x o , duodecies esset repetenda ; a que ita augeri in singulis distantia Solis a Nodo, ut in fine tam magni intervalli Luminaria sint extra terminos Eclipticos. Respondeo prim5: Non ea mens nostra fuit, ut longioribus interuallis breviores Ρeriodi adaptarentur, sed minores minoribus, majores majoribus: praesertim cum haec multiplex repetitio, & varia bissextilis insertio dura sit admodum Tironibus , cum tamen recessus Nodi in radicati Chaldaeorum Periodo si minor semigradu , in duodecim cyclis erit
minor seA gradibus, nobis grad. 3 , 36', ΑΣ's ergo si
250쪽
Epocha collocetur in deliquio prope alterum nodum, datur locus restitutioni Eclipsis. Idem dico de nostris majoribus Periodis, servata proportione, ut in Tab. X. Neque necesse est habere intermedias Eclipses , ubi regula jubet attendi principium, & finem. Deindimus tamen in Tab. V intermedias Eclipses duplicis Periodi Chaldaicae nostrae aetatis , ut & totales Eclipses habeantur in promptu , & usui esse possint pro
inveniendis Syzygiis Eclipticis reliquae medietatis nostri seculi, pro qua nondum, quod sciam, prodierunt Ephemerides . Respondetur secund5 : In dato annoxa o , medium deliquii Lunaris totalis cum mora, a Cpenh centralis, adeoque ad Nodum quamproximh viis dii Romae Ill. Frane. Blanebinas die Ici April. , hor. 24, 3I', 22'. Ab hac Epocha per duodecim minores Periodos, sive per annos ars, & dies hoc loco ago non r33, propter quinque bissextiles in totidem cyclis 3 horas ro, 43 , Is pervenitur ad diem a s Augusti, hor. 3I, I ', 3 ' post merid. Romae. Qu5d si quaeratur aliqua Solis Eclipsis ann. x923, per unam ex nostris Periodis invenienda, quoniam Periodo primi ordinis annor. Iulianor. 32I, nulla respondet in historia Solis. deficientis observatio, ut neque cyclo seiscundi ordinis annor. Iulian. Io 2, deprehendetur Periodo tertii ordinis annor. Iulian. 1353, Correspondere anno aerae Christianae 36o , die 28 Augusti circa Solis ortum in Mesopotamia ad Tigrim quando Romae numerabatur hor. 6, xi' post mediam n
ctem totalem, vel ferε totalem , ut stellae viderentur, adedque Sol parum distabat a Nodo. Peri dus autem Tertii ordinis ad complendam Syzygiam vult superaddi hor. 9, 33' utor potius annis Solariis bus Iulianis cum illa horarum appendice, quia sunt notiores qu1m annis r5 Ii Lunaribus praecisό, qui sunt