장음표시 사용
211쪽
ostendere quantitatem Eclipsis; quare nisi adhibeatur
aliqua correctio, vel mutatio, non foret universaliter
verum in secunda Periodo quod de Prima scripsit Auctor : Ex majore, mel minore nigri, mel rubri spatii quantitate per ipsa framina apparente, quanta fu- stura sit Eetiuis magnitudo eoruUeetur. 6.' Non Objiciendum huic Periodo, quod est commune aliis hactenus inventis, ostendere Eclipses in Syzygiis mediis: Cycli enim non aliter instituuntur, quam assumendo tempora media inter inaequales siderum motus. Deo inde Periodus Ecliptica constituitur, saltem primarib, ad solvendum problema , num in data SyZygia sive media, sive vera futurus sit aliquis defectus. I.' Dein servire etiam potest pro saeculis anteactis, saltem ubi vel exceptione, vel correctione non indiget: si verbhabeatur prae manibus historia Eclipsum secundi ante nostrum Saeculi, ex eo quod factum est, cognosci poterit aliquo modo quod futurum est . 8.' Iuvabit
ulterius conferre per partes cum observationibus, num
fallat in aliquo eventu, quia duo casus dubii, eX a liquis Tabulis desumpti, non evincunt, aut ad eXceptionem minimὸ frequentem ablegandi. Si duae integrae Periodi hujus generis exhibeantur, vix quidquam utilius in nostro argumento haberetur.
212쪽
Nova Periodi Luniolares filmul, σ
g. XIX. AEquare annos Solarer , Lunares , O Heli Draconticos pro Eclipsum redintegratione. Horum trium aequationem reperiri in annis Iulianis 32 I.
HActenus inter tot Cyclos nullus se obtulit, qui
ita aequaret annos Solares cum Lunaribus, ut simul eum illis persecth restitueret Eclipses, qu non fiunt nisi circa Nodos. Haec tria simul completa obtinere inter quatuor priora saecula non fuit permissum , nisi imperfecth. Quaeramus igitur an intriuisseX centos annos queant inveniri . Deo propitio per generalis Harmoniae regulas, sive artis combinatorias, ut vocant, licebit paria facere, quae adeo aliis legibus reluctantur, ut post tot saeculoruna labores non sint adhuc simul exacth deprehensa propter muli principia simul concurrentia, ut notavit Reptirar Nethodum nobis aperit praedicta facultas, nempe inveniendo annorum Lunarium numerum, qui tantum eXCedat alium numerum annorum Solarium, quantum annus Solaris excedit annum Lunarem idem dico de anno Helio Dracontico . Sic enim inter illos fiet veluti aequilibrium , sicuti inaequalia pondera aequilibrantur in statera inaequalium hrachiorum . Quaerenda ergo prius proportio, quam habet annus So- Iaris ad Lunarem. Annus Solaris Iulianus medius est dier. 36s , hor. 6 , ut patet ex die intercalari interis posito singulis quadrienniis. Annum Solarem Greg
213쪽
rianum vidimus supra dier. 36s, hor. s, Αν', IIV. Annum verb Lunarem dierum 334, h. 8, 48', 38'. In horas resoluti, Iulianus continet hor. 8 65: Gregorianus 8 6s, & min. 49': Lunaris horas 8so cum minutis 48', 3 ''. Anni Gregoriani excessus in horis integris supra Lunarem est horar. 16 I, quae differentia continetur eodem anno vicibus 33 , sive ψ λ- rh. At verb anni Iuliani differentia, per excessum suis
pra annum Lunarem, est horar. 26x , Ix', 23'. Ut
exactius procederem , nec minuta negligi viderentur, resolvi annum Iulianum in sua minuta fas 96o, Lunarem in si O 28st: Differentia minutorum I 367x', quae pariter in majori numero continetur vicibus 33
cum fractione M' i , quae major medietate. Iam verb intra sex saecula, quamproxime habent hanc proportionem anni sax Solares Iuliani cum sar Lunaribus; nam differentia est 16; per quam si dividatur
numerus major, deprehenditur in illo contineri vicibus 33 ta, quae Proportio maxim E accedit ad proportionem nuper repertam anni Iuliani; ergo per inve
ros numeros aequatus est annus Solaris cum Lunari. Simile ratiocinium si fiat circa proportionem, quam habet cum Solari annus Heli Draconticus, invenietur eodem intervallo moralis ejus redintegratio; nam annua Solis, & ejusdem Nodi Lunaris obviatio nobis est dierum 346, h. I , sal, ar'. Omissis istis ai', Annus Iulianus constabat minutis primis fas pso Helio Draconticus 499 32. Differentia 258 28 , quae
in numero anni Iuliani continetur I9 , -- T; annuu
autem Helio. Draconticus continetur sqς supersunt novendecim ferε horae 3 in Cyclo annor. Iulian. 32ficum differentia 28 , quae in 1 9 pariter contineturas sy. Horae verb illae indicant ulteriorem distantiam
214쪽
solis a Nodo 4 , eto' eirciter; ergo triplex illa foruma anni Solaris, Lunaris, & Helio- Dracontici mora. liter aequatur, & fit Harmonica restitutio in Cycloannorum Solarium Iulian. Ira, Lunarium s3 , Ηelio. Draconticorum s ς, & consequenter habemus P riodum Luni solarem simul, & Eclipticam, quod erat inveniendum. a.' Idem ostenditur ex Tabulis:
Pro Complement Epactae an. Iul. 121.
Dist. Solis ah a dem Lunae No do in fine annori
6s23 Haec in fine annorum Solarium Iul. Propter ilis Ias tamen horas, in fine annorum Lunarium, Idest in ultima Syetygia nobis distantia Helio. Dracontica ests ', 3 ; juxta Flamstedianas 33', Ι 8'; ergo Cum Syargia fit restitutio Nodi intra primum gradam; ac proinde per U, & UI Fundamentum est Periodus Lu-ni solaris Ecliptisa perfecta, quae quaerebatur. Optan- cum fuisset, ut fieret etiam restitutio Lunaris Anciis maliae; sed haec ex Hireanis Tabb. in fine anni Iul. est Sig. I, gr. ra, 23', s '; ex RiseisI. Sign. I, gr. 1 , I I', qa'. 3.' Idem evincitur in motibus veris ex observationibus. Primam Exemplam: am II 4 Solis A a defe-
215쪽
desectio sub finem Octobris resertur a Sigeberto in Chronico: post annos Iulianos sar, nempe anno 658 , non defuis alia Solis Eclipsis partialis ad Boream dieas Octobris Novembr. stylo Gregoriano ) , duabus circiter horis post meridiem . Secundum Exemplum ranno II 8 i , Idibus Iulii sat revera Iulius habet idus non die a 3, sed is teste eodem Sigeberto, fuit Eclipsis Solis. Post annos ueri Iulianos , hoc est annoa or Sol defecit die a 3 a 4 stylo Gregoriano) Julii hor. io post meridiem. Tertium Exemplum: II 8 die 4 Septembris Sol totus defecit, ita ut itellae con- picerentur. Illi concordat alia Solis Eclipsis anno
1 o8, Septembris d. 3 Civili 14 stylo Gregoriano
duabus circiter horis ante meridiem, partialis tamen in Europa. Si velis martum Exemplum tempore futuro ex parte adimplendum servetur Solis defectio
anni 1239, 3 Nonas Iunii, quam refert Gassendus in Vita Petrescit: illi correspondebit alia in Europa visibilis IV Nonas Iun. propter Bis sextum stylo Veteri an . Irso mane. Sed quid dicendum de Eclipsi Solari anni I 61 , die a 3 Septembris stylo veteri 3
Octobris in forma Gregoriana , cui retrogrediendo per simile intervallum , respondere debet defectus, quem ex Majero, & Doriebino refert Marianus Scotus ad annum io 3 Calendis Octobris p Hac de causa cum viderem Eclipsi una historiam in saeculis barbaris esse admodum fluctuantem, ulteriorem illorum inquisitionem omisi, praesertim circa Lunares desectus, qui hus nostro seculo neque oppositiones post annos Iulianos sal, iuxta Cycli, & Tabularum leges restituendae redis debantur, ut proinde antequam agatur de ulteriori periodi determinatione, & aequatione si qua opus habeat ad examen revocanda sit Eclipsum historia, saltem in taculis barbaris. Si ab istis ascendamus ad antiquiores Sapientum observationes, statim inveniemus Quartum Exemplum in Lunari defeetu ejusdem speciei , nempe totali in utroque casu die xy Martii ,
216쪽
tum anno I 2I , tum anno 2 oo ante aeram Christi vulgarem cum intervallo nostrae Periodi annor. Iulianor. ueri. Ex his initium primae observatum fuit Babylone a Chaldaeis hor. 7 et post meridiem; meis dium hor. ς ἰ , sive a P ante mediam noctem dieia; Mensis Thoth, anno 27 Nabo nassiaris; posterioris initium Alexandriae visum ab Hipparcho anno 34 Nabonaffaris , die S Mechir, hor. II , ro' post meis ridiem ' . Supposita in Tempore Meridianorum veteris Babylonis M, & Alexandriae differentia so', inatervallum illud supra set I annos, addit in eo casu hor. 3 , so' circiter, cum ulterior praecisio pendeat ex diaverso gradu anomaliae. 4.' Stabilitur eadem nostra Periodus Luni solaris Ecliptica ex connexione cum
aliis Cyclis Eclipticis; sic enim Luminarium desectus, quos invenimus in principio & fine illorum, designahunt partes aliquotas nostrae Periodi, id quod augetistius utilitatem, ac perfectionem . Si comparetur cum Periodo Simplici Chaldaica , desunt 23 Lunationes
ad complendum ejus ordinem 29, quo tempore NΟ-dus Ascendens nondum absolvit et 8, suam revolutionem per Eclipticam Periodum I 9 annorum Lunaiarium elevavimus ad Seeundum ordinem per annos Lunares 3 18 in annis Solaribus 3 I, cum diebus Ira,& horis io. Nostra Luni solaris constat annis Solari bus Iulianis sal, Lunaribus 133, hoc est Lunationi bus 6 in diebus I9o29s , hor. 3, min. II ', O ,s ab his auseratur una periodus IIo annorum Luna. rium . incidemus in terminum praedicti Secundi Ocidinis a
217쪽
tibi dies illi revocandi ad unicum annum bissextilem latentem in quingentesimo vigesimo, & resultat ex combinatione aliorum, quod diligenter attemdendum in similibus . s.' Faeeauditas, persectio, &utilitas ejusdem Periodi magis innotescet ex ejus multiplicatione, quam monstrandam aggredior .
S. XX. Elevare nos in Periodum Lunmolarem Eelipticavi ad ordines superiores. Inveniso Caela annor. Julianor. Io42, ω I363. Eclipsi Lunari in funere Christ Domini eorresspondere aliam in primo Hebraeorum Pasichaisee in exitu ab AEgapto, O aliam anno ΣΕrae Communis II m.
Superata arduitate conelliandi illa tria, nimirum annos Solares, Lunares, & Helio. Draeonticos, non est adeli dissicile progredi ad ulteriora. Ut elevetur nOstra Periodus ad Sacus DuΜ Oa DrMEM , duplicentur inventi numeri sar, 13 , sive 5 44, & habebimus in annis Solaribus Iulianis ro4a , in Lunaribus Io 4 , Lunationes ra888. In fine annorum Solarium ex nostra Prima Tabula desunt ad Syetygiam h. 6, 32', 15 : Sol ultra nodum gr. I, 38', 4o' in fine ultima: Lunationis gr. 1, 3I', 44 . Iuxta Rieetoli Tabulas ad complementum annorum Lunarium desunt h. 5, 31', a te. Sol distat a Nodo grad. I, 4o', 44' , quibus addendus motus conveniens horis complementi. Αnomaliae Sign. II, grad. 2I, s x', 33'. En alius Cuctus Eclipticus. Concinunt Observationes. Primum Exemptum Disitietos oste
218쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VI. I Syriam anno 56 , die 3 Maji Ricciolus emendat die
prima Londini hor. 3 circiter esto medium defectionis paulci post quartam supputet Petamius, juxta Tabulas Parisienses sui temporis hoc est Romae hor. 3, 3o' circiter, post meridiem fuit Eclipsis Solis digitor. xo 4 ex Beda io . Post annos Io 42 , nempe anno et os notavit Romae Ill. Praesul Franciscus Blauis ebluas , ut refertur in ejus observationibus, similem Solis defectum plusquam s digitor. die a civit. MajiIuliani a Gregoriani) hor. Io, D', post me-xid. Si stemus auctoritati Bedae, differentia supra annos& dies dat hor. 5, ra', quod calculo superiori mirificE respondet: en usus exemplorum. Sit aliud duplex Exemplum tam in Sole, quam in Luna . Anno 68a, Mense Majo dies quinto nonas, neque cum
praecedente observatione Concordat, neque cum Calculo . Si ergo anno 654 fuit Eclipsis die prima Maji; ergo post Periodum Simplicem Chaldaicam annorum χη, dier. II, debuit redire die II Maji, adedque quarto idus, aut etiam quinto , iuxta varios modos computandi ex Lyeosbene fuit totalis Solis defectus,
quem praecesserat ante duas hebdomadas deliquium is Lunae. Post intervallum annor. Iulianor. x 42, neminpe anno IIa , die ar Maii, stylo Veteri car stylo novo vidimus Florentiae plusquam xx digitos Solem sub occasum obscuratum , quae obscuratio in Gallia fuit totalis ; eamdemque praecesserat die S civili deliquium Lunae nobis inconspicuum tribus circiter horis ante meridiem. Quemadmodum enim inter defectus notatos anni ficta, & 684, intercedit Periodus simplex AEgyptio Chaldaica; ita & inter defectus annix o 6. & i a 4, Mensis Maji. Epocha ergo regnans gradus Dominantis aetate Venerabilis Bedae in Zona
Temperata Boreali, erat eadem, eodemque mense, ac saeculo nostro: sed relinquamus aetatem ferream, &lacu
219쪽
saecula illa, in quibus aut desunt observationes, aut referuntur non sine aliqua erroris suspicione. Ut inveniatur Tgn Tius Oano triplicetur prima nostra Periodus Luni solaris Ecliptica, & dabit annos Solares Is 63 , simulque Lunares 15ix , Nobis deficiunt ad complendos Lunares hor. 9, 33 , 33', distantia Sops a Nodo in fine ultimae Lunationis gr. 2, 32', go': in fine Iul. gr. 2, 18', ς'; ergo & haec est nova Periodus Ecliptica. Absolutis annis Solaribus, juxta Ricciol. Tabb. ad complementum ultima: Lunationis desunt hor. 8, 13 , 9'. Sol ultra Nodum constituitur gr. 2, 3I', I . Anomaliae Sign. IU , grad. a, 43' , 3'. Consonant Observationes Claudii Ptolemaei, Veteris Astronomiae Principis, habitae Alexandriae i AEgypto. Sit primum Exemplum anno nostrae Ara eras, nocte sequente diem ir Mens s Pachon s Aprilis vidit defectum Lunae partialem ad Austrumio dig.; & an. i588, d. s Aprilis is stulo Gregoriano hora septima elapsa post meridiem Romae fuit
pariter defectus Lunae partialis ad Austram. Secundum Exemplum dat Lunae deliquium totale tum amn O I33, nocte sequente d. ro Mensis Payni 6 Maji tum anno I 696, nocte sequente diem 5 i5 Gieg. Maji . Tertiam Exemplum, dig. io ex parte Boreali obscurata est Luna an. I 34 circa horam xl postmer. diei a Mensis Choeae ro Octobris pariter anno 1697 nempe post intervallum periodicum ) ry Octobris stylo veteri as stylo novo hor. 8 post mer. eae parte Boreati s circiter digitis deficiens. inartum Exemplum an. I 36, nocte sequente diem ro Pharmuti, hor. is post me r. finter 1,& 6 Martii J dimidium Lunae defecit ad Boream. Similiter ex parte Boreali obscurationem paulli majorem habuimus Laureti an . 159ς circa hor. 8 post meridiem , Martii Juliani d. 3' is Gregoriani . Vides impare tertii Oris dinis numero naturam gaudere; & non obstante lUS ignorum diversitate in Anomalia in reditu servas e
220쪽
HARMON. PERIOD. CAP. VI. Ioreamdem speciem, ut quando praecessit Eclipsis tota. lis, in fine reddita sit totalis; quando praecessit partialis, revolutione restituta, sit partialis ad eumdem, solum. Aded Periodi nostrae consentiunt cum Coeo, quando non desunt certae, & exploratae observationes, sed nulla horum deliquiorum consonantia illustrior, quam quae prodit ex Duinto Exemplo. An
no AErae Christianae 33 , die 3 Aprilis sq) feria sex in
circa ipsum Solis occasum dabatur naturalis Eclipsis Lunae, quam aliquatenus indicaverat Sealiger s.), aliique ; Riceiolus o computat distantiam a Nodo Descendente gr. I, min. Io'; Lunae Latitudinem Aultralem min. 33'; summam obscurationem dig. VII, min. 32', ex parte Boreali; veram oppositionem ad meridianum Hierosolymitanum hor. 7, 1o' post merid. Paulus tamen Middeburgensis in Episcopus Forosem pro-niensis, hor. 5 , g. Si haec fuit dies mortis Christi Domini, ut multorum fert sententia, quemadmodum illo in Cruce patiente, Sol non sine prodigio versus eli in Tenebras; ita dum Filium Mortuum Deipara Virgo doloris gladio transfixa funeraret, deficiens LU-na naturali Lege, conversa eii in sangninem in , ut Ioelis Vaticinium Patres interpretantur. Scilicet Deus ita Luminarium motus attemperavit, ut eadem die per talem moestitiae habitum latentis in Christo Divinitatis indicia praeberent, & Moestissimae Virgini Matri quodammodo condolerent. Si vera esset sentenisti a Scaligeri, Petamia, aliorumque de exitu Israelitarum ab AEgypto, anno ante Aram communem II 3Is optime Figurato, congrueret figura Agni in primo Paschate immolati initante plenilunio splenilunium verum ad meridianum Alexandriae supputavit Pelamiur ex Paris. Tabb. d. 3 April. hor. ia, I 8' post