장음표시 사용
61쪽
Cyr. I 2 12 I 1, 20 sq. VII 5, 84 Mem III 2 Hipparch. IX rem
publicam nisi civium exercitu nitentem servari non OSSe doCet. 'uae inconstantia ex libelli ratione repetenda est; nam Cum tyranno, ubi semel tyrannidem CCupaverit, mercennariis ad imperium tuendum opus sit, hos auCtor neglegere non poterat, Sed exponere eum oportebat, quomodo ille mercennariis pro Civium salute uteretur. Ouod veri similius fit eo, quod re vera Dionysii maioris, ad quem auctorem in libello alludere infra i videbimus, exercitus Constabat e mercennariis undique Conscriptis λ), quos ad tyrannidem servandam ei maxime esse necessarios putabat. Praeterea nonnulla, quae Hieron et Simonides exponunt, veram de merCennariis auctoris sententiam mihi videntur significare, velut IV 3, ubi Cive sese tueri Contra servos et maleficos dicit δ) Vra Hieron ait: οὐτε γαρ αλκι λους - ευοπλους γαίρουσι τGbς πολυτας παρασκευαζουτες SC. οἱ τυρα vot), αλλα τους ξλους δειυοτερου πω Πολιτω ποιουVτες
ἐδουται μαλλου XI 3 principi maius gaudium πολεως λης ευοπλουουσης non esse Simonides dicit. Ad hoC CCedit, quod iam Xenophontis aetate, Cum bello PeloponnesiaCo pestilentiaque perni Ciosissima Cives multi mortui essent, mercennariis omnes fere Grae Ciae Civitates esse usas inter omnes Constat. In Heli. IV 4, 9 b, 13;8 34 Iphicratem Atheniensem satellites Conduxisse narrat ipse Xenophon idem in Hipparch. IX suadet Atheniensibus, ut ducentos equites mercede Conducant, et in ecl. II 3 peregrinis sua ipsius aetate pro civibus armatis uti civitates ipse di Cit; αλλο V υ και η
VOCibu XI πολεω)ς τὶς προστατευεις; προσπατα πελευου Demetrium significari putat ei obicere licet, hae vocabula a multis scriptoribus de diversis praefectis magistratibusque usurpari neque a Xenophonte ipso abhorrere β).
Fret burg 1889 p. b. ' l. l. p. 247. cf. Stur l. l. I p. 33 sq.
62쪽
Ilaec quidem hactenus Satis enim mihi videor docuisse huius libelli et sermonem et argumentandi rationem et Sententiarum lictorumque neXum ordinemque Optime Cum Xenophontis Consuetudine convenire atque illum ipsum auCtorem indicare. Sed nihilominus Xenophontem auctorem statuere non licet, nisi totum vitae Xenophontis spatium Contemplantes illam invenimus OCCasionem, qua data hunc librum, quod sermonem et sententiarum copiam attinet Xenophonteum, ab eo scriptum esse veri est simile. Quam ob rem iam necesse est doceamus falsum esse, quod Sitaleri aliique Xenophontem hunc libellum nullo tempore scribere potuisse dicunt.
Atque inspicientibus, quid de libelli tempore statuendo viri
docti iudicaverint, in animum venit illud proverbium saepe tritum: tot capita, tot sensus tam diversa et inter se repugnantia sunt virorum doctorum de tempore iudicia. Priusquam autem propius ad an quaestionem solvendam accedamus, quando Xenophon omnino libros composuerit paucis
explicare libet. Etiamsi pauca de eius vita antiqui tradiderunt, id Constare videtur illum circa a. 430 natum' ante Xpeditionem Cyri, cui interfuerit, nullum librum scripsisse δ). Aeque veri dissimillimum mihi esse videtur Xenophonti in Cyri et Agesilai exercitibus in Asia et Graecia militanti tempus et occasionem fuisse
librorum Componendorum. Tum demum, Cum post Antalcidae
pacem a. 386 Scillusite, in oppidulo non longe ab Olympia sito
consedit, ubi usque ad a. T vitam degebat, satis magna quiete fruebatur et amplam facultatem habebat, ut libris scribendis operam daret Ouod vero pauci, velut ichter εὶ, Xenophontem aetate demum provectiorem, Cum S illunt expulsus a. 70 Corinthum confugisset, libros conficere Coepisse Contendunt, o inepte esse iudicatum nemo non videt Oi iam ob rem iam dubium esse vix potest, quin Xenophon Scillunt libros Componere Coeperit. Quam sententiam si sequimur, veri dissimile esse intellegimus,
quod primus, ni fallor, Benti eius 3 de Hieronis libelli tempore
' l. l. p. 29. y cf. . Roqueti l. c. p. 5 E. Ricliter . l. p. 151. cf. Christ-Schmid, Geschichte de gri echischen iteratur ' Munchen 1912
p. 496. M l. l. p. 149 sqq. riela de Phalaris p. bi Ribb. Leipeti 1857.
63쪽
fere 404 401 esse conscriptum Aistimat Xenophontem, Cum tyrannidem illa aetate ipse Syracusis vidisset, Commotum S Se ratus, ut de tyrannide scriberet. Neque aliter senserunt Letronnius i et
Shindier Hieronis editor δ), qui Xenophontem eodem fere tempore, quo Bentleius, apud Dionysium commoratum libellum inter a. 399 et 39 scripsisse existimant Nituntur illi iis, quae exhibet Athenaeus X 427f 69 εμ θυο δε ὶ παύλαι . . . avo ρῶ γου Γρύλου
fuisse Consuetudinem nusquam alibi audiamus β , atque Xenophontem cum adolevisset in Atheniensium equitatu, in bello Peloponnesia Costipendia fecisse AE atque ultimis V saeculi annis cum Socrate Consuetudinem habuissed neque Athenis Siciliam Commigrasse sCiamus Neque minus falsa esse puto, quod Sauppe' Hieronem fortasse primum, Certe unum e primis ingenii Xenophontei documentis
atque Harimany libellum primum enophontis philosophiCum esse iudicaverunt. Contra disputavit Hirget β), qui unicam, ut libelli
tempus Statuamus ansam Colloquendi rationem praebere putat:
Die geringe Lebendigkei de Gespraches hin die vortierrschende eigian Zu langere Vortragen ei sen nach dem es etZe, das wi telis an de Reth de platonis chen Dialoge telis in de Ent-wicheliin des Dialog liberhaup be ob acliten au eine pate Ab- fassungsgeit. Etiamsi haec esse refutata mihi videntur a Christio '), qui hanc de dialogorum progressu legem non ad Xenophontis
y Biograph univers. 51, 1828 p. 3T2 sq. cf. p. 49,6. y cf. Baehrium in aut Encycl. 6, 2795 Sauppium in praef. edit. p. 04:Roquettium l. l. p. 8 Nicola l. l. p. b. - Quod veri simile est, quamquam E. Ricliter . . p. 156 Xenophontem nimis iuvenem fuisse putat: f. o lueti l. l. p. 15. ' Diog Laert. II 8 atque colloquia cum Socrate habita satis multa Mem.
II ,2 8 1 inter annos 40 et 401 excedunt; f. Christ-Schmi l. l. p. 494 T. ' in praef. edit. p. 104. y l. l. p. 256. θ l. l. p. 169 sq. ' l. l. p. 485 A.
64쪽
me invenisse puto eaque satis multa, e quibus libelli auctorem aetate iam provectiorem fuisse Conicere ii Cet. Primo neglegere non libet, quam viam, ut e Cundum tem porum ordinem libros Collocarent, ingressi sunt Dittent, erge i)
Roquelle p), Schana' aliique Ditteraberger, qui perraro μ' in antiquioris aetatis Criptis, velut in Ab ηυαιω πολιτεία frequentius apud Platonis aequales legi, atque ipsius Platonis dialogos huius in particulae usu multum inter se differre animadverterat, in Xenophontis operibus similiter atque in Platonis quattuor aetates esse distinguendas Censet- . In Cynegetico atque in prima parte Hellenicorum Ι-II 3, 10 omnino nondum est, in Oeconomico raro particulam invenimus; aliquanto requentius usi atque a a vlegitur in Mem. Symp. Hellent C. Se Cunda parte, AnabaSi, Cyro paedia, Hierone libello. Quorum scriptorum ut ordo accuratior constituatur, fieri non pote St, quod librorum argumenta, quae partim ad historiam, partim ad philosophiam pertinent, Sunt varia. Longo autem intervallo distant ab his operibus scripta quae super- Sunt, quartae ultimaeque aetatis, tertia pars Heli. libri de vectigalibus, de re equestri, de Laced republica, Agesilaus, Hipparchicus, in quibus si Cut in Platonicis novissimis dialogis uinulto saepius quam HI sini atque ιυδ ν η adhibetur, ut Paene
taedium legentium moveatur. Ouos libros a Xenophonte sene esse OnsCriptos aliis quoque de Causis Constat. Ad similem quaestionis summam Roquettius, Changius alii aliarum particularum
Hieronem igitur libellum tertiae librorum Xenophonteorum aetati tribuamus necesse est ConSCripsit illum neque iuvenis neque
prorsus SeneX. Libellum a viro iam aetate provectiore esse Con
HVαι . . . a δε πολῖλος μεγα κακου otia Sententias, quamquam 3 prachii che riterien fides dies Chronologies dees platoni schen Dialore: Hermes XVI 188 p. 32 sqq. y l. I. p. 38 sqq. β Hermes XXI 88 p. 439 sqq.
M Quamquam illius sententia a multis viris doctis impugnabatur, velut a Zellero . l. p. 12 sqq. tamen illius et aliorum de sermone quaestiones neglegere non possumus, cum scriptorum usus loquendi per totam vitam sibi non constet cf. C. Ritter, Neu Untersuchunge liber laton, Munchen 1910 p. 183 sqq.).
65쪽
gravissime ad pacem Servandam Cohortatur Civitatem eo feliciorem eSSe praedicans, quo longius per temporis patium paCe usa sit. Ouid mirum, quod senex, etiamsi antea pugnis bellisque ipse libenter interfuerat, pacem bello esse praeferendam putat. Ouibus expositis apertum mihi esse videtur libellum primis Xenophontis scriptis nullo modo adnumerari posse, id quod volunt Satippe et Harim an, sed tum demum, Cum haud paucos alios libros iam conscripserat atque belli pericula bonaque pacis satis Superque Cognoverat, ab illo esse Coni Clum. Quod si verum est, ne illos quidem recte iudi Cavisse intelleges, qui iam anno 38 hunc libellum esse scriptum putant, quorum innumero sunt rote, historicus clarissimus ille Brittannicus eiusque Sectator Roquelle HOC enim tempore Dionysium maiorem ad ludos Olympico Theari clam fratrem Cum legatione atque Cum equis velocibus atque magno Cum apparatu, ne non CiorOS, qui ipsius fabulas agerent misisse Diodorus narrat XI 109 XU T; Cf. praeterea Dionys Hal de Lys. 29)- . Tum Lysias orator orationem Olympicam dixisse dicitur, qua, ut quiCunque Graeca lingua uterentur, ad imperium illi tyranno evellendum e Coniungerent admonebat Lys. r. 33). Multitudo iam sollicitata atque excitata, quod Dionysius colonias Graecorum in Italia sitas in suam poteStatem redegerat, Lysiae verbis stimulata ad tantum processit furorem, ut legatos aggrederentur tentorium ipsum pretiosissimum diripuissent, nisi a magistratibus prohibiti essent. Quibus temporibus cum S illunt habitaret, hanc rem Olympiae Xenophontem ipsum vidisse viri docti censent, atque hoc facinore eius animum
tantopere esse Commotum, ut miserrimam tyranni Condicionem sibi desCribendam proponeret, qui, quamquam beatus esse ideretur, beatus non esset. Sed praeterquam quod parti Cularum usus Hieronem posteriore demum tempore esse ConSCriptum OCet, multae aliae causae mihi hanc sententiam refellere videntur. Nam
primum quidem, quid, si huic sententiae fidem tribuimus, sibi
in cf. urbor l. l. p. 46 Glei niger l. l. p. i.
' Plato III, London 1875 p. 76 sqq. ' L l. p. 9. cf. A. Schaefer, hilologus XVIII 1877 p. 187 sqq.
66쪽
velit altera libelli pars non intellego, qua quomodo tyrannus civium amorem sibi Conciliare possit exponitur, Cum nulla esset Causa, Cur Xenophon Dionysio maiori tyranno detestabili suaderet, quibus auxiliis imperium tueri posset. Neque video, quomodo factum illud Olympicum Xenophontem adducere potuerit, ut tyranni miserrimam Condicionem describeret, quoniam Dionysio non, quod tyrannia erat, Sed quod Graecorum Colonias aggressus erat, haec tanta iniuria a Graecis est allata. Ouod vero Roquette, cum in dialogo plus semel ludorum Xenophon mentionem faciat, hoc ad illud Olympiae factum refert, perperam eum iudi Casse puto, Cum ludorum, Certaminum, Similium Xenophontem amatorem fuisse atque saepius in libris mentionem fecisse nemo sit qui nesciati). Gravissimum autem argumentum quod illorum sententiae Contradicit, est, quod, quae anno 38 Grote, quem Roqueti temere est e Cuius gesta esse putat, re Vera iam quattuor annis ante anno 38 acciderunt. Ouod nun Omnibu est Persuasum ).
Cum autem Roquelle β Xenophontem usque ad a. 38 Agesilaum in expeditionibus per Graeciam faCtis Comitatum esse atque post pacem Antaloidae demum Cilliantem venisse non Sine Causa Censeat, fieri omnino non potuit, ut Xenophon, quippe qui tun temporis prope Olympiam non versaretur, illam legationem advenientem atque derisam videret. Itaque sententiae rotii et Roquellii
Volentibus recte iudicare de libelli tempore antea aliam in quaestionem inquirendam esse puto unde auCto tyrannidis insignia, unde illam diligentem et accuratam malae tyranni condicionis descriptionem sumpserit Nam si auctorem in tyrannide depingenda pendere a rebus a tyranno quodam, qui Xenophontis aetate vivebat, gestis intellexerimus, facilius de dialogi tempore nos iudicare posse apparet. Qua in re non ex omni parte 3 assentiri possum Schneide-winio β eiusque sectatoribus, velut irretio' et ilamowitzio 7), qui cum clunes temporii sermonem inter Hieronem et Simoin cf. p. 50 Sq. f. B. Niehues, de Dionysio maiore, diss. Munsier 1856 p. 4, 27: A. Sohaeseri l. I. p. 188 BlaG, Ait Beredisamkeit, I 430 sq. Christ-Schmi l. e. p. 560 sq. E. Meyer, esch. d. Alteri. V p. 26 sq.) l. l. p. 33. cf. p. 60.' Simonid reli. d. Braunschwei 1835, Praef. p. XXI.' l. I. p. 170. y Sitgber. d. gl. r. Ahad. d. Wiss. 1901, 2 p. 284, 1.
67쪽
nidem conserti ore hominum Circumferrentur CL Plat epist. IIp. 311 A Cic. at deor. I 60 λ , non dubium esse Censent, quin Xenophon in scribendo ho dialogo eorum, quae ab utroque disputata tradebantur, rationem habuerit. HOC etiam eo refellitur quod Xenophontis, hominis in agendo positi, per Omnia sunt orta e rebus quibus ipse interfuerat gestis atque e suis ipsius Cotidianis negotiis, quod ut quaestionem quandam in Cognitione et aestimatione positam disserendi sola ope atque scientia doctrinaque innixus institueret ei non erat ingenium satis magnum neque satis excultum δ). Revera omnia eius Opera posita sunt in iis, quae ipse vel vidit vel audivit vel expertus est. Anabasis et Hellenicorum
libri historici a rebus, quas ipse gessit, petiti sunt apologia Socratis qualis eius fuerit animi habitus et ante et post Condem nationem describit δ); alia Cripta Socratica, Memorabilia, e Conomicus, Convivium, faCta, Cogitationes, Sermone SOCrati S, quos cum discipulis instituebat, narrant. Agesilai r νου re R du Cepraeclarissimo atque a Xenophonte dilectissimo gestas Celebrat. Cyro paedia ad Persarum aulam nos ducit atque describit res er-Sicas, qua Cyrum minorem secutus Cognovit Libellum de reditibus Xenophon Conscripsit, Cum foedere maritimo Attico secundo Confracto, quomodo Atheniensium vectigalia essent augenda,
quaestio facta esset subdifficilior Cynegeticus ε), liber de re equestri, Hipparchicus depingunt Xenophontis ipsius, quibus maxime delectabatur studia, venationes, re militares, prae Cipue equeStreS.
Praeterea, si tyranni in libello descripti insignia ex illis de Hierone et Simonide Circumlatis sermonibus essent hausta, au Ctorem Hieronem tyrannum, qualem apud antiquos depi Ctum invenimuS, descripturum fuisse puto. Ouod faCtum non esse manifestum est: nam ille Hieron, qualis a scriptoribus traditus est, Superbus Cgloriosus a iustus tyrannus erat, qui semper magnificentia et
splendore erat Cinctus; Pind. l. Ι 82 sqq. Pyth. 2, 10 sq. 3,
3 praeterea L Schneide rei l. l. p. XXI sqq. Wilamowitet, Sapph. u. Simon.
cf. Lincke l. l. p. 228. y quem librum Xenophonteum puto cum I. Bruns, Liti. Ortr. 10 sq. O. Feddersen, de Xen apolog. Socrat et Isocr. antidosi quaest duae Socratis litem attinentes, diss. Jen 1002; . Frich, Xenoph. quae fertur pol Socr. num genuina
putanda sit, in diss philol. Hal. 19, 1901 1 sqq. M libellus genuinus videtur cf. C. G. Cobet, Nov. ecl. 24 Roquetiel. l. p. 46 sq. I. Mewaldi, Herm. 46, 1911 p. 86,2.
68쪽
Carmine 20 sq. omnibus bonis virtutibus ornatum poeta eum laudat. Atque ut splendorem imperii, Cuius fines quam latissime proferre Conabatur, augeret, honestissimorum et eruditissimorum virorum, velut Pindari, Bacchylidis, Epicharmi, Xenophanis, Aeschyli, Simonidis consuetudine illum esse usum nemo est qui nescit; quin etiam Hieron ipse Cum equis velo Cibu magnoque apparatu, ut magnificentia gloriaque regni Grae Cis ipsis notesCeret, Olympiam Delphosque pro se Ctu poetas, ut Victorias praedi Carent, admonuit. Inspicientibus nobis, quaecunque Veteres narrant de Hierone, verisimillimum esse videtur eius animum ab humanitate atque honestate non fuisse alienum, immo superbum et gloriosum δ). Longe diversa est Hieronis imago, qualem dialogi auctor describit principem videmus tam afflictum tamque desperatum, ut XClamet VII 13) αλ' ιπε τω λλ ω λυσιτελεῖ απαγξασθ αι, se A, et πυραυV6,
Quibus conglobatis falsum esse Cognoscimus, quod Clinei de-winius, Hirgelius Wilamowitzius putant auctorem argumentum illis fabellis debere, sed luce clarius videtur Causam quaestionis, quomodo tyrannus optime Cives regere possit, tractandae inesse in Xenophontis apud Socratem disciplina δ et insignia tyrannidis in Hierone opusculo depictae esse sumpta a tyrannide quadam, quam Xenophon ipse vidit vel de qua aequales narrantes audivit. Illud autem ilamowitrio Concedendum est personas, qua auCtor OllO-quentes inducebat e illis fabulis apud homines circumlatis esse petitas Sed de hac re infra ε diligentius dicam. Iterum igitur oritur quaestio, unde prognatae sitit tyrannidis in hoc libello insignia. Quamquam illa e Xenophontis more pendere a rebus a tyranno quodam gestis, qui auctoris aetate vivebat,
ii Similiter iudicant de Hieronis moribus siletle p. 8sqq. I. ense de Hierone . Syracus tyranno eiusque aula, dis s. Mi inster 1862 E. A. Freeman, Histor of Sicil II, Oxford 89 p. 232 sqq. Quod saepius iniustissimum se gessisse Hieronem scriptores narrant Diod. XI T Aristot Pol p. 3l si atque homines timuisse, respiciamus necesse est morbo perpetuo per totam fere vitam eum fuisse excruciatum Schol. ind. yth. I 89: Plut de Pyth. r. p. 403 C) quo morbo diuturno suspicionem iniuriasque esse ortas mihi apparet.' cf. p. 38.6 cf. p. 9.
69쪽
- il viri docti plurimi consentiunt, tamen dissentiunt, utrum e Dionysii maioris an Iasonis heraei an AleXandri Pheraei tyrannide auctor sua hauserit Xenophontem tyranni imaginem a Iasonis tyrannide petivisse duce et bruchio EreitenbaCh-), Doerner . , Holden )contendunt. De a opinione quid sit iudicandum paucis videamus: dum Xenophon Cillunt habitat, nuntio Iasonem a. T rerum esse potitum Athenas, Corinthum, Spartam Pheris allato, tota Graecia perturbata est, quod novicius hi tyrannus, qui cum Lacedaemoniorum hostibus foedera inierat, ut illis subiectis una cum tota Graecia Persis bellum inferret Isocr. V 119), magna movere videbatur. Brevi tempore civitatibus Thessaliae in suam potestatem redactis a. 374 Pharsalum urbem ille aggressus est, quam LaCedaemonii, quamquam a Polydamante Civium duce, auxilio OCati erant, Cum ire peCuniaeque deeSSent, ibi sociam servare non poterant CL Xen Heli. VII 4, 20 β). Quam ob rem perturbatione Correptum atque timore
perterritum, ne hi tyrannus toti Graeciae peri Culosus fieret, Xenophontem Consilium iniisse, ut tyranni Condicionem describeret Brettenbach putat atque, quid tyranno, ut Civitas subiecta beata fieret, faCiendum esset doceret. Atque Doerner multis verbis in- Commoda a pericula, quae imminerent tyranno ea de Causa deSCrip Sisse auCtorem redit, quod certas quasdam Iasonis tyranni pravas Cupidines minuere atque coercere voluit. Quae argumenta neque aliis neque mihi imponere possunt Etenim non intellego quid tandem Xenophontem Commoverit ut Iasoni hae tyrannidis firmandae consilia daret accedit, quod omnino peri Culum non erat, ne Iason vere tyrannus fieret Cum sine maleficiis iniuriisque pervenisset ad imperium atque cives invitos fecisset libenter πειθ ο λευους Praecavens ne quid in Civitate turbaretur, civibus omnibus ipse prospi- Ciens, ne in Commoda acciperent a pericula subirent. Eiusmodi principi, Cuius imperium legibus erat sanctum, non erat Opu COnsiliis, quae Xenophon in hoc libello dat, cum ipse, quae Civium
salutem augere possent, non ignoraretq).
70쪽
Neque magis mihi persuaserunt, quae secutus Hirtium i in medium protulit . alimen ). Qui hunc libellum ultimum in scrip torum Xenophontis philosophicorum serie conscriptum anno 359 vel 3b censent rati Alexandri Pheraei tyranni imperium et mortem auctori argumentum Suppeditasse. Duo loci alimento, ut sententiam suam sulciat, in promptu sunt III 3 με δη λεληθ g ουνε λέ zολῖις, et ' ριθία λεγιστο αγαθου καὶ RG το αυθ ρωποι εστι, quo loco auctorem ad foedus ab Atheniensibus a. 369 cum Lacedaemoniis factum alludere alimen putat. Cui sententiae plane et libenter assentiri possumus alter est III 8, ubi multos tyrannos a suis ipsorum uxoribus esse interfectos explicatur, quibus verbis Alexandri Pheraei necem in Heli. V 4, 35 memoratam, quae a 359 perpetrata est, significari alimen Censet)j. Quos locos coniungi Posse nego; nam post pugnam ad Mantineam a. 362 factam foedus Atheniensium et Lacedaemoniorum . 369 ictum fructui esse non poterat, quod Sparta aliaeque civitates foederatae bellis diuturnis prorsus exhaustae erant, quare Xenophon a 3b illius foederis memor i Cere non poterat ριλια μ εγιστο αγαθ ο αυθ ρι, tot CSSe. Apparet ergo aut ex III 3 Concludendum esse libellum non multo
post a. 36 ante pugnam ad Mantineam Commi Ssam esse Confectum, aut, si auctorem Alexandri Pheraei necem respicere III 8 putamus illum locum ad pacem a. 369 factam nos referre non posse. Sed illam sententiam veri similiorem reddunt et quae Dittenberge docuit, scilicet libellum non esse extrema Xenophontis vitae, imprimis Vero quae statim sum prolaturus Cilicet in tyranni mala Condicione describenda Dionysium maiorem ob auctoris oculos esse Versatum quam ob rem fieri non potest, ut quae III 8 dicuntur Dalimentum secuti ad Alexandri Pheraei mortem reseramus ).' in sententiis controversis dissert de hexam latin adiectis Bonn 876 p. 24. l. l. p. 29. cf. etiam Nicolai p. 14, qui eadem fere ostendere conatur.' Idem fere tempus libelli conscripti statuit Ricliter non firmiore fundamento nixus l. l. p. 1503 libellum non multo ante mortem a Xenophonte esse scriptum putat, quod opusculi auctorem ex Isocratis oratione VIII 111 sq. quae inscribituris p ειφε τὶς P συμ.uαIta ος', in cap. III 8 aliis locis pendere censet. Cum hanc orationem, qua orator Charetem auctoresque sociorum belli impugnat, circa a. 3b esse confectam constet, Hieronem Ricliter non multo post a. 35 esse scriptum contendit. Quae sententia prolata refutatur et iis, quae Dittenberge exposuit libellum non a Xenophonte sene esse scriptum docens, neque ea re probatur, quod auctor locis illis, quo Ricliter affert, non Isocratis oratione, sed uterque, et Xenophon et Isocrates, aliorum Velut Antisthenis scriptis usus est. Quod docuerunt . Endi, Wien Stud 24, 1902 p. 1 sqq.:Η. Gomperet, Wien Stud. 27, 1905 p. 175 sq. quos secutus est Christ-Schmida. l. p. 513,2.