장음표시 사용
31쪽
et neglegentem habes nonnulla etiam brevissimo intervallo interiecto iuxta se posita: IV 6 πλει - κρει πουες - ηττους - πλει , - λαττω
VI 2 ξυυ υ - συυγ V . In rebus similibus proferendis similes reddit sententias, quam Concinnitatem saepe apud Xenoph. habemus χ); in Hierone eiusmodi exempla sunt haec XI 2- οἰωα πρωτου περl αλλου στὶ δαπαυη
ποτερα . . . Simile quid habes VIII sq. XI 13. Haec habui, quae de Hieronis libelli dicendi consuetudine
structurisque quibusdam di Cerem, atque ad auctoritatem Xenophontis tuendam nonnulla me attulisse puto. Nun de orationis ornamentis dicamus neque enim omnibus luminibus dicendi aut figuris elocutionis Xenoph. opera arent SuaVitatem quandam XCellentem illius scripta prodere iam antiqui Cognoverunt δ). AC eCentiore aetate hae accuratius statuerunt E. Norclen q) F. Wissmann β) H. Schachi fi)W. Seyfferti). Atque J. Harim an in Hierone libello, quamvis e more Xenophonteo multis Obscuritatibus vitiisque sit refertus, tamen pulcherrimos quosdam loCos luminaque orationis inesse docuit. Tamen quae ille protulit augeri posse puto, atque, Cum Xenoph. Pera figuris non carere Compertum habeamus, in ho libello inveniri permultas ostendam.
teleuton o loco extat); praeterea I 4 II 2 15 II 2 8 homoeot.). I l 3 V 1 2 VI 2 3 4 aliis locis permultis. Interrogatio aeque frequens est in dialogis Xenophonteis ' ;y ci. Sauppe l. l. p. 99 Mei stertians-Schwyge l. L p. 151. cf. Naumanti . . P. T. i f. p. 3.' Antike unst prosa , Leipg. 1898 p. 101 sq. F. O. Wissmann de genere dic. Xenoph. diss Giecten 1888. ' cf. p. 16,4.7 W. Seyfieri de Xenoph. Agesilao quaestiones, dis s. Gottg. 1909 P. 43sqq. qui in Agesilao panegyrico ornamenta permulta inveniri docuit.' l. l. p. 250sqq.' cf. L. Radermacher, hein Mus. I, 1896 p. 808. Exempla e Xen scriptis collecta vide p. auppe l. l. p. 19 Wissmann l. c. p. 14. ' cf. Radermache l. l. p. 608,3 Wissmann p. 17.
32쪽
etiam in Hierone tam saepe CCurrit, ut Xemplis opus non sit, nisi quod erotemata aliquot notamus insigniora: IlI - ἐυ τουτω
33쪽
ι tu. 0υιδης, και παυ γε I 32. Non raro usum esse Xenophontem illo Cir Cultus genere, quod ab Antiphonte praecipue atque Thucydide usurpatur, ut verborumvis solvatur positis nominibus, quibus additur verbum substanti vii in Schachi 4 docuit in hoc libello invenis III 3 λυ αα τηρας της ριλια ειυαι VI 6 πάVetti, et iov jδεω λυu 2 V ιτυεται ιπποτρο ροι
Multa similium exempla, sicut in omnibus Xenoph. OpusCulis, in Hierone habes. Illum libenter talia e vita agresti petivisse manifestum est, Cum Cilliante, in viCo Peloponne Siaco, multos anno Sagri Culturae venationique studeretq); talium praesto sunt in hoc lihello haec: VI 10 οι δε τυρα υο αισbob ρυλακας χουσι cis πῖ bῖ-
ρι άc; Iob cf. qu. IX sqq.) X 2. Alia similia reperiuntur: ita ex indis gymnicis, quos Xenoph. libenter spectavisse insta p. 50 sq. in accuratius doCebimus legis V 6 ωσπερ ι D.ηται Cfmem.
3 cf. Radermache l. l. p. 668. - cf. Wissman P. 11. ' cf. Wissman P. 10. cf. Wissmarin p. b. st l. l. p. 14.' cf. . Eicliter, Die Redebit de in den christe Xenophons Progr. d. ettiner Gymnas. Dresden 89 p. 5 sqq. 7 cf. Radermache l. l. p. 608.
34쪽
Adhuc de Hieronis arte dicendi egi nun VOCes, Stru CturRS, formas grammaticas inspiciam, quas Sitgler* Xenophonteas esse negat Ouamquam Nitsche) falsa esse multa, quae Sitgle protulit docuit, quamquam multa a me ipso procedente iam opere refutata Sunt, tamen pauca mihi addenda sunt. Recte dicit Nitsche ): multa Xenophontis au Ctoritatem tueri, nonnullas difficultates esse ortas non ab auctore sed a scribis quibusdam neglegentibus, alios locos non faciles intellectu cum similibus locis ceterorum Xenophontis operum OSSe Comparari. Rectissime nam multa ad en auctoritatem tuendam esse idonea statim intelleges P. 19 enumerat Sitgle quae mira in Hierone sibi videantur: IX πως pro Particula et ponitur post verbum dicendi λεγει, idem usus etiam duobus
Heli. VII 3 11. Qui usus quomodo Xenophontis au Ctoritatem infringat ignoro. Eiusdem tere generis sunt aliae ossen-Siones, quas Siletle protulit a Xenophonte ei abhorrere videntur
Vo Ce velut χαρις de re venere I 34 VII 6, Sital. p. 13i quamquam χαριζεσυα ha significatione in Mem. III 11 10 12 13 14 legitur; κτι 6, VII 12 S. p. 13), quamquam in Mem. II 12,2 est; εα-
διδιυα IX T verbum inusitatum videtur Si triero, quamquan in Cyr. 4, 12 atque apud scriptores Atticos saepissime invenitur. Praeterea cavendum est, ne Sitglerum secuti β in eo offendamus, quod in hoc libello vocabula multa sunt, quae in Ceteris Xenoph. libris nusquam legimus; etenim talia prorsus Xenophontea Sunt atque tam saepe οἱ αξ λέγου ευ apud Xenophontem invenimuSβ , ut mirari non liceat ea hoc in libello, siquidem Xenophontis est, non deesse, praesertim Cum libelli argumentum mirum quoddam
y cf. Schach l. I. p. l3 sq. - l. l. p. 13 sqq. y l. l. p. 26 sq. I. l. p. 25.
35쪽
- : n se habeat. Praeterea alia verba a Xenoph. semel dicta Platonem, ilia oratores, alia historiarum Scriptores re Cepisse, alia ab auctore: poetarum fonte uberrimo esse usurpata iam Vidimus. Nequenagis mirum mihi esse videtur, quod in hoc libello, sicut in ceteris enophonteis, voces leguntur, quae nisi ho loco omnino nusquam κtant. Recte Naum anni dicit: Num aliis scriptoribus, si pauca iovaverunt in lingua Si Sermonis facultatem OCibus novis paucis ingendis auxerunt, ea de causa libros abiudicamus Eiusmodi Voces Hierone extant hae C:
Αr. semel) Antiphilus Byzant. A. P. I 156,2 Aristot. Nonn.; υοπλε is Posidipp. A. P. XII 120 1 Arr. Philo Heliod. λυα xv et ij III 3; πολυ ααυτ' Hom. λυφααυτ' SOPh. ηρ NitUS aut maxime a Doricis usurpatus est, Xenophontis est proprius β). u. ειουεκτεῖ l 14 alibi quod Verbum a Xenophonte passima surpatur; p. alio Scriptore non invenis nisi ap. Criptores poste- iores, velut uCianum, Philo Stratum, alio S, quo S, Cum nemo VC- ustiorum hanc vocem praebeat praeter Xenophontem, eum pSum esse secuto Apparet.
Iam vero structura et o Cum Conformationes quaSdam, quas
Sitgle ad libellum a Xenophonte abdicendum confert, aut ipsius disse Xenophontis aut optimis quidem scriptoribus usui fuisse
cf. G. Sauppe Lexit. Nen. p. 63: Gaulier . . p. 45 sqq. E. Frankel, Iesch. d. griecti. Nomina agentis II, Strasiburg 19l p. b. ' De vocibus in si finientibus f. p. 5.' l. l. p. 1 praeterea cf. de his formis ueliner. Gerth I 124 sq.
36쪽
assentior dicenti verbo ρρουτιζες αι eandem rationem esse quam inveni in Verbis πυταθρει, πιστεῖ Similibus, quorum passiva forma pariter a Xenophonte Surpatur.
ει κω i. q. Statua S. p. 4); similis est locus quem
προσειπεῖ VIII 3; pro χαιρει προσειπεῖv, quod dicit Xenophon; S. p. 5). Ouae salutandi significatio iam p. Hom. Hes Pind. Tra usitata non neglegitur a Plat. Dem Plut Dion Cass. υπεξαιρεῖσθ=αι Pr εκποδω ποιεῖσθ-αι Verbo Xenophonteo, S. p. 16ὶ in omnium s Criptorum libris saepe extat, velut in lat. Re p. 576 B: huc. IV 83 VIIII 0 ap. di Eur Soph. Dion CasS ali OSque. Ttu. πλασθαι i. q. Cibis Compleri, edere pro verbo ε 17ζιαπλασθαι S. P. T); iam Homero haec verbi significatio nota
ἄθλα αποδιδουαι pro διδουαι S. p. 73 quae verbi significatio ut ab omnibus Atticis, ita a Xenophonte non abhorret of Veci. I 14 3ολι αποδιδόυαι An. I 2, 11 VII 7, 33
37쪽
st VIII 3 Sitale p. li posterioris aetatis esse videri dicit;
ecte ille iudicavit, cum simile quoddam in Plut quom adul. am internosc. p. 56 B habeas προς et Vibo εξικυεῖσθ)αι τοῖς αιυοις. Quid autem mirum, quod a forma Xenophon utitur,uem multa recentioris aetatis o Cabula re Cepisse omnes Cimus. UIR χτχu. IV υνα τη ς,υχ' ωδῶς . . . VI 2 S. p. 7:oeticum esti a Xenophontem vocibus poeticis libenter esse usumonstat; cf. Eur Her. Fur 674 α χαριτας ουσαι συγκατα IVcVαι, ueni locum Xenophontem esse imitatum apparet atque συγκατα-.ιτυυυαι Verbum frequens Si p. lat. Aristot Plut Strab. δ).
διαιρε is κατα i. q. dividere in IX pro accus vel εῖς; . p. 183 oblitus est ille loci cuiusdam Heli. II 2, 10 κατα- ρηιελωυ atque Saepius an StruCturam in optimorum auctorum libris abes: di Thuc Iso Cr. lat. Aristot Hera Cl. Ont. λα ut, αυει περ τουτου pro λαυθ . ia τι S. p. 18); quae tructura saepe ab interpretibus Xenophontis, velut a IaCobsto, in
ubium vocata est tamen esse servandam Codd. scripturam putoum L. Breitenbach i, qui auctorem, ut accusativorum OnCurSu Sitetur, haCforma eSSe usum Censet atque monet seu ελει' quoque verbum n perSOnale a Xenoph. nonnunquam Cum περ praepo Sitione poni δ). et τουτω SC τω δαπαυωυ συυτ εαυει ξλεθ ρος δοκεῖ ειυχι
S. p. 18); et pronomen esse inserendum, ut volunt Cum od T et Stobaeo Stephanus et ob eius, nego, etiamsi paulo ante υVτεμυῖι τοι δαπαυας legitur Sed valde arridet alippi et Bretten-,achii sententia, qui Xenophontem eiusmodi genetivo partiti v saepe sum esse docent; f. Age S. I 22 cis τε alis . . ad χειρα nota rog).
3 cf. Nitsche l. l. p. 27. y l. l. p. i. ' cf. p. 7 de verbis decompositis.s l. l. p. 24. Φ, cf. p. 4: ueliner-Gerth I p. 297,5.' alia exempla p. rei tenbach p. 37; uetiner-Gert I 34b.
38쪽
Soph. Plat Aristot. Dem. Scriptum invenis.
μαχε συα προ et di is XI 2 pro περ scit de re, Cuius Causa pugnatur; S. P. 18 de persona dictum saepe p. Xenoph hOC Verbum Cum pronomine πρι invenis. Praeterea usus huiu praepositionis XCusatur, quod paulo ante praecedunt verba προυοερ πριμαχος, πρι ilμος Neque Xenophon προ praepositionem nor libenter coniungit cum verbis, qualia sunt ουλεύεσθ αι, πραττ
οεῖ κακα ιυ Iob S. p. 18); em. II 2, κακου οούσας Poeti Cum St, Cum it p. Hom. κακα ρρουε is frequens Udi VIII 3ορθ- vos τες Cum dativo Coniungitur apud Hes. p. 286 ἐσυλ vGεῖ σοι; di. III l. προχιυδ uvabo, C. Gen. pro περ S. p. 18 quod verbum Omnibus temporibus et Cum genet et Cum περ coniunctum est Cum genet habes p. s. Ando C. IU 1 Isocr. alios i); cum xt ap. Lys. 18, 27; Isocr. 4 62 75 142 Lycurg Polyb. προ ρυλα et τω C. Gen. V 10 pro CC. S. p. 8ὶ structura mira non videtur, Cum verba Curandi et providendi plerumque urni
ἐξαρκεῖ C. part VII 12, pro ιζ vel πρις; S. p. 18 sq.) habes in Eur Tro. 653 Plat Gorg. ibi; αρκεῖ C. part Oe C. XII 4 Cyr. I b, 44. θρα I x S. p. 19 mediae insertum orationi legis Ar Thesin. 490 496 Plat. Prol. 336 B ): similiter in hoc dialogo οἶμαι saepe
39쪽
16bλω Ι 8 S. p. 20 quae structura alibi p. Xenoph. non invenitur). Sequor . rei tenbaCh ), qui han struCturam ita Xplicat: priore loco loquitur auctor de Officiis, quae honestissimae feminae
Sponte praestant, altero de servitiis, quae servae non faciunt nisi coactae. Eadem ratione II 6 Sibi opponuntur H . . . ἐς υτι ριλουυet ovbπουργιαι et πουργιαι ι υπ0 τω P0ἶουιαευωυ. Simile StruCturae
I 8 VI O VIII ), quas Siletle reprehendit, ex studio UOCum
variandarum explicandae mihi videntur. Porro multa quae ille Vir OCtus a Xenophontis more abhorrere putat, Corrupta atque interpolata esse OCere possumus; cf. obetum γ), qui dicit Hieron passim pessimis Xeniplis Corruptus et interpolatus in codicibus pereXigui pretii CirCumfertur. Atque, cum libelli linguam prorsus Xenophonteam atque libellum esse genuinum mihi ea persuaserunt, quae iam traCtavi, nun male servatis locis voces et OCum forma Xenophonteas me restituere posse puto, qua ratione Sitaleri dubitationes hae tolluntur: παρα αδες XI 2 S. p. 12). Ouam OCem Cum Ernestio, Schneidero, Thatheimio nego esse servandam, cum in Mem III 8 9 παστα τι habeamus, atque Pollia VI 27 verbis πασ:αδα δε Ervo P ου ας ι υ ε ξεδρας, OS OCO SignifiCare videatur. απεκτουηκότας III 8 S. p. 13); Criptura in Codd. Corrupta est; ap. Stobaeum Optima est servata Orma απεκτουοτας. Etiam Si, ut rei tenbach) animadvertit, formam πεκτουηκα eri OriS TROCitatis of Aristot 182 19 απεκτουτ με γαρ του πτωχου - eSS Videtur, tamen formam breviorem restituendam esse puto, Cum Xeno
εὐτουως IX S. p. 14); e more Xenophonteo Cum Codd. pr. D Stob. ευτο, o adverbium mihi restituendum esse videtur, quod omnino non a scriptoribus optimis velut a Thuc Plat. lui.
40쪽
32 puto, potius cum D codice τουτου eiciendum est, quod mihi pronomen a scriba quodam, qui quid ibi vellet ν αλλου comparativus, non intellexit interpolatum videtur. 7 Utarzαροα χρ τῖ , συυ τ' σχολια IX' Xenophon utitur dati Vosimplici; S. p. 18). Cobetus praebet lx5λλο αυ- σχολια υἱLT. At mihi praeferenda videtur Coniectura Satippii et Holdenii, qui
συ praepositionem ante nomen deleverunt.
Idem valet X 2 εγγιγυεσθαι υ pro dativo simplici; S. p. 8), ubi V praepositio delenda videtur cf. Hier. I 0
ap. oratores Atticos habes et Cum dativo p. AndoC. Lys. Isocr. Dem. Din. et Cum g est P. ISOCr. Dem. Din. Quam ob rein. cum eodem iure contendas servandam esSe, utra forma praeferenda sit statuere non audeo. Atque omnino de Structura, quae a Sitglero est prosCripta, huius verbi et Cum dativo, et Cum vcum dativo, et Cum infiniti VO ωσπερ υ υυμ οποις II Vam . . .
τοσουτ 0 ἶριστοτεροι ειυχι Vide, quae rei tenbaoli' dicit Pertinet hoc genus dicendi ad usum illum, quo verbum simplex γιγυεσθαι πλεουαστικως Surpatur; f. Cyr. II 4, 18 ιγυῖται et is Κυρι, et ιερα ξα 'Αρμάυιο ιευαι καλα. De τιάα ad Coenam invitare, III 3, quae vox hac significatione a Xenophonte non adhibetur S. p. 16 in qua de re recte iudicavisse videntur iis he* et ager ), qui hunc locum esse prorSus Corruptum atque interpolatum putant. Quod porro Si trier- tot anacolutha in hoc libello κtare quot vi in ullo alio libro dicit, hoc quin simplicitati inaffectatae et neglegentiae a sermoni Cotidiano, quem sicuti in omnibus fere scriptis Xenophontis, ita in Hierone observamus, tribuendum Sit, nemo dubitabit, qui illa, quae Sauppe β et Glei niger' largissime Collegerunt Xempla, Computaverit, quibus facile multa adiungi
Postremo Sitgler' enumerat, quae non satis CCurate immo obscure in Hierone dicta vi intellegi possunt, periodos ContortaS