De Xenophontis Hierone dialogo quaestiones

51쪽

Atque certamina, αγωυας πιζικούς et γυμvικους et χορηγικους Xenophon libenter spectavit, quod ex eo On Cludere ii Cet, quod saepissime imagines ab eiusmodi certaminibus deprompsit i). Astero exempla, quae hian Consensum Hieronis aliorumque Xenophontis operum luculenter ostendunt Hier. IX 11 θρας ἐυ ιππικοῖς και Ibi Λικοῖς και 'ρπιικοῖς αγῶσι Ac, αικρα αυλα μεγαλα δαπαυας . . . ἐξαγεται CL Hipparch. I 26 ε δε αυλα τις δυυαιτο προτιθ ευχι . . παυτας si αα 'Abηυαιους και δαλιστ α προτρεπει Ξις ριλουικιχυ δηλουδῖ τουτ και ευ τοῖς χοροῖς in ικρῶ χθ λω ευε κα πολλοι ua πουοι, αεγαλα δε α παυαι τελουυται. Eadem imago etiam in Hier lXAElegitur ει τις και τουτοις σπερ τοῖς 'ρ6ῖς ἄθλα προτιθει' atque invenis in Mem III 3, 12 sqq. ubi Socrates magistrum equitum doCet, quomodo militum φιλοτιuάαυ XCitet. Atque imprimis a principe omni hominum generi praemia virtutis esse ponenda Simonides

κουιἱλω και στρατηΥω cla α προσηκῖιυ atque ii qui γαθ ο τι εἰ τη- IOUυται, a Cyro τι leto non discedunt cf. Cyr. II 3, 12 UI 5 85: VIII 1 39. Sin autem omnes homines in sua quisque arte rem p time gerere Conantur, magnum fructum et utilitatem Capiunt, et divitiae augentur et respublica; f. Cyr. I 6 18 VIII 1 39. Cf. ter.

Inde vero, quod bonos honorat princeps et beneficiis obruit, oritur aliud CL Cyr. I 6 24 quorum omnium amorem re talis sibi Comparabit atque firmissimum regni et vitae fundamentum ponet, neque fieri potest, quin talem regem sequatur summa felicitas, quam Cambyses ait Cyro maxime esse appetendam. Idem spectat Hieronis

3 cf. Eicliter . l. p. 9.

52쪽

altera parS, qua quomodo tyrannus beatam Vitam degere possit auctor Aponit. Sed alias quoque id assequendi ratione e Xtare Xplicat Xenophon elaborandum principi in eo esse di Cit, ut tamquam pater cives subiectos diligat et omnium quibus praeest saluti prospiciat, neque quin labores et pericula pro Civibus subeat recuset.

Ouae praecepta Cyrus et Agesilaia non neglegunt, atque eorum humanitas optime est descripta; f. Cyr. I 2, 1 4, 1 II 1, 13 4 9; 1,l; VIII 1 40 2 3 sq. 4, 8 Ages. 7 sqq. II 25 sq. VIIII sqq. alibi. Ut humanitatis virtute utatur Simonides quoque Hieroni Suadet, τι δια το 1εῖζo δυυασθαι θ αρχω και χαρίζεσbαι πλειω δυυαται VIII 2 quam homines privati; f. VIII b διαγ.εγ6la ευοι γαλλο λεθα

Sed non sufficit principem esse humanum, Pu e Si τῶ αρχst v ovanimos sibi conciliare donis et beneficiis An. I 9, 14 sqq. , neque inter dona eiusdem pretii ullum esse iucundiu quam του ρχουτο cXenophon in Cyr. I 1, 13 dicit Plurimi principum interesse eos quibus se benevolenter gerere velint, Cenarum participes faCere

y praeterea cf. erne l. l. p. 13. cf. . Joel, l. c. I 2 p. 1031.

53쪽

Lac. XV i)3. Quod Hieronis auctor in animo habet VIII 3 ubi

τυο ειυς omnino autem oportere principem esse liberalem et donando hominum amorem sibi acquirere Xenophon putat CL Cyr. II 3 12 4 9 V 1 28 UIlI 2, sqq. 4, 3 al. . OuOCum Conferas

Atque principi praesto est alia ratio imperii tuendi, scilicet amicitia, quam Socrates omnibus hominibus esse utilissimam Censet, sine qua nullum imperium nulla Civitas, nulla familia stare possit. Quam virtutem quanti aestimet, Socrates docet in Mem. II 4-6;10 IIII l), qui et ipse amicos sibi comparare Studet Mem IT, sq.). EX Cyropaedia quoque disCimus, quam utile Xenophon praecipue principibus amicitiam ipsam esse putaverit et Cyro et Agesilao maius gaudium fert alios homines quam semet ipsos augere opibus

cf. yr.3 1, 28 VIIII l9 4 36 Ages. I lisqq. 35 sq. 38 II 23:25sq.; 29 3l III 2 IV 3 sq. VII sq. 8 VII 3 VIIII sqq. IXT: XI 3 b praecipue legas, quae Xenophon de Cyri amicis in An.

9, 20 sqq. dicit), qua ex re illos omni ratione amicos sibi Conciliare studere apparet j. Hieronis quoque libelli auctor amicitiam plurimi aestimat, quod iam ex eo intellegere licet, quod in Hierone tricies ΠOVie PO.Oc, ter συυ u χλος, de Cie ter χαρις VOCibus utitur, qui numeri Pro rata portione non longe discrepant a Cyropae clia et Agesilao) . Atque u Ctor ipse, quanti hario virtutem aestimet, X ponit illes Sqq.

54쪽

II 6 sqq.), atque VI 1 sq. auctor eundem describentem facit eorum Condi Cionem, qui ' λικιωτω Consuetudine usi vitam bene et feliciter agunt Comparatis eorum miseriis, qui sine amicis fidelibus cum hominibus malis et improbis vitam Communi Cant. Eiusmodi miseris nunquam fieri potest, ut amicos sibi adiungant Cf. ter. UI 12 . Itaque tyranni α ικοι αλλοις παρακατα sua οι ποδηαε ιυ I 12 non possunt. Et re vera, Si quis imperium tenere velit, amicos sibi Comparare oportere di Cit Simonides in illo praeclarissimo epilogo XI 1Φ Sqq. in usu ιζε ' u ευ πατριδα ἔκ0V, τους δ Πολιτας ταιρους,

Hae sunt rationes, quibus facile efficere potest princeps οεκουτα πειθε 7θ αι et το θελξυτω ο ρχειυ, quibuSque Civium amorem sibi conciliat. Id fieri Hieronis auctor imprimis in epilogo cap. Ι 8 sqq. docet, qui abundat sententiis atque iudiciis plane Xenophonteis. Prin Ceps, qualem diximus, ab Omnibus hominibus laudatur atque honoribus afficitur An I 9, 12 sqq.) CL Hier. VI 9 6τα γαρ

55쪽

Hieronis locis simillimum quoddam di Ctum e Mem. Illi, oppono ubi Socrates Glauconi, quanta auctoritate uti possit princeps bonus

περιφλεπτος σει Prael. Cf. Ages Iob; V 4 al. Principi iusto et αγαb is o αρχε αευοι libenter oboediunt, atque quae iussa sunt, bene exsequuntur Oec. I b Cyr. I 1, 4 sq.) Cf. ter. XI 2 κουτα

Multi homines ad eius amicitiam Se aggregare Cupiunt, neque quisquam eius inimicus esse vult Cf. Cyr. V 3,32. Quam ob rem c αρχιμ ευοι libenter ei gratum faciunt CL Cyr. III 3 2; II 6 23:

praesidio, quo ni Xus non Solum a peri Culis, quae tyranno imminent, tutus est, sed etiam ab unoquoque in molestiis laboribusque adiuvatur omni ratione et Consilio Cf. Cyr. VIII ,13 λλ' οἱ πιστοὶ Ψιλοι σκηπτρου φασιλευσι χληθ εστατο καὶ σ*αλεστατου; UI 1, 30;Oec. IV 19; Mem. I 2,1). Cons. Hier. X 11 Sq.: ρο ο ob αυ

liter VII 10. Atque si quis amicos beneficiis non afficit, in rebus agendis solus erit ut Hiero tyrannus UI Cf. e C. I bri ποιεῖ ρ U.9 συυ u.χχω ειυχι). Nam prinCep donando non solum gloriam adipiscitur sed ipse quoque augetur, quod qui bene fi Cia CCeperunt, gratias ipsi referent Cyr. I 6 10 sq. VIII 3 49 Oec XII 6 sq. Mem. I 3, 11 sqq. atque amici ipsi fient fideles, in quibus firmissimum quasi imperii fundamentum exstruit Cyr. VII 2,T;7, 13). Αρχο et ipsum sibi magnum bonum acquirere Cum amiCis res Communicantem atque se ditiorem reddere Simonides Censet: XI 13 bησαυρου γε V V χοι saevi tacuetae που παρα τῶ Ψιλο c

Φ lacunam clinei derus sic supplevit.

56쪽

in Anab I 0 12 sqq. dicit, atque imprimis in Cyr. VIII 2, 1, 19

cum Croesus Cyrum liberalitatem ei ipsi damno fore atque postea sine opibus et divitiis ei vitam degendam esse docuisset, ille ridens, quo donando sibi Comparavisset mi Cos significavit, qui sibi, ubi vellet, quidquid auri, argenti, nummorum OSSiderent,

datur atque omni ratione se adiuturi essent. Atque re Vera, Cum Cyrus deinde amicos, ut o faCerent, admonuisset, illi aurum, argentum aliaque bona Contulerunt. Quam fabellam auctori Hieronis in animo fuisse in scribendo hoc epilogo utilites fieri potest. Quibus locis collatis apparet sententias et in Hierone et inscriptis vere Xenophonteis de Virtutibus, quibus eorum qui regunt, eorumque qui reguntur amicitia stabilitur, allatas admodum esse similes. Sed pergamus sententias Cuiusvis generis easque universas plane Xenophonteas in o libello detegere. Nihil tam utile ad augendas opes visum est Xenophontiquam Cultus agrorum et fructuum Cf. Oec. V X 3 sqq.), atque ipsum Scillunte, in oppidulo Peloponnesiaco per vitae magnam partem huic studio operam dedisse Cimus itaque prorsus Xenophonteum est illud de agriCultura X 7 sqq. και et παυτ b Ia

Tamen dubium non est, quin et alias rationes, quae ad Civitatis Cuiusvis generis reclitus amplificandos pertineant, Xenophon Cognoverit. Apparet e libro, qui Ποροι inscribituri , Xenophontem mercaturae favisse, ut Athenas quam plurimae divitiae Confluerent δ). Neque non Socrateum est: f. Mem II 6 5 sqq. ubi So Cratem cum iuvenibus Atheniensibus de civitatis redituum condicione Collo Cutum esse Xenophon narrat similia habes in ac VII 1. Huc etiam refero Hier. I 8 sq. ubi auctor mercatorum Condi-

in hunc libellum esse genuinum nunc inter omnes constare videtur cf. urbor l. l. p. 1 sqq Glei niger l. l. p. 1 sqq. cf. . Onchen, Isocr. . Athen, ei det ber 1862 p. 9 Zurbor l. l. p. 33.

57쪽

cionem praemiis X ponendi Sublevare Studet εἴ τις προτι-

ρελει τι πολυυ τι λωαευος α ι πλειος τουτο ποιω και εμπορους vπλελυς αγειροι. ει da ραυερο Iavοιτο τι και πεισοδόυ ιυχ αλυπουε ευρισκω τη πολε τια σεται, υδ αυτη γ mali ις α αργοιτο CLVe Ct. III 34 δε και η του in πολιο αρχ η αυλα προ ιυξι' ις, . . . πολυ α και δια ταυτα πλείους τε και ηδιο εαπορευο ιυτο. Tamen inha argumentatione respiciendum est hos locos non admodum esse graves ad libelli auctoritatem tuendam, Cum, qui Cunque tale argumentum quale in hoc libello Nponitur, traCtare volebat, Di Culturae et mercaturae curam principi ad rem publicam servandam maxime esse necessariam do Cere CoaCtu e SSet.

Etiam res levioris momenti ab So Crate esse propagata iam Naum anni docuit. Huc refero, quod Linckeri et Si trier) Xenophonteum esse negant illud I 4 sqq. ubi auctor de voluptatibus atque inCOmmodis, quae sensus, Visus, auditus, uStatu S, Odoratu S, re venereae hominibus afferunt, diserte loquitur. Similiter o Crate in Mem. I 4 5 sqq. quem fructum homines e sensibus Capiant, Aponit, atque de odoratu multis verbis dictum est in Symp. II 33 . Itaque puto e Xenophontis manum prodere, sal SaLinckium et Sitglerum iudi Casse. Iam propius CCedamus ad ea, quae inCkeβ auCtori Xpro

brat scilicet in hoc libello totiens 26 38 III 3sq. VI 2 VII b;

VIII 6 XI 11 quos locos . hin die in editione Hieronis, Ondo 1884, quo libro uti non penes me erat' esse interpolatos putat dici de rebus amatoriis. Quae ei, qui Xenophonti opera

pervolutaverit, non mira esse videntur, Cum saepissime tales Ser

mones libris inserat; f. Mem. I 3 8 sqq. II 1 30 2 4 alibi; Cyr. I 6 34 I 2, 28 V 1 9 sqq. VII 5 63 alibi. Atque similiter

dictum ei, quod in Hier. III 4 de condicione mulieris αγροδισιασ-

i l. l. p. 56. y l. l. p. 242. η l. l. p. 28. ' Eiusmodi sententiae saepius p. en aliosque leguntur cf. . . Dicher- man, de argumentis quibusdam p. Xen. lat. Aristot obviis e structura hominis et animalium petitis diss. Halle l909 p. 1 sqq. V l. l. p. 226 sq. 6 cf. ager l. c. p. 45.

58쪽

Tigranes dicit homines ea de causa adulteros necare, quod sibi ab illis uxorum amor eripiatur: υδ' οἱ ταῖς εαυτωμ τυυαι 5 λχ 1 θαυ0vτες

similia legis Cyr. VIII 1 28 και γυυαῖκας δε ας αυ- ου υας ι 7θγχυωυται, χυταιδalab αι φααλλου θ ελουσι θρωυτες atque Mem. II 1, 5. Gravius argumentum Hieronis a Xenophonte abiudicandi protulit Sitgler Τ). Qui cum a Socrate modum esse in amore servandum

edoctus esset Xenophon cf. Mem. I 2, 1 3 8-1b 6 8 II 6 1 al.), atque ipse in Lac. I sicut Socrates in Symp. VIII 20 puerorum

amorem non probet, intellegere non potest, quam ob rem auCtoridem in Hierone libello sententiam Commutaverit lega PraeCipue, quae dicta sunt in cap. I 29-38, quibus paragraphis enophontem Puerorum amorem probare ut credas facile adducaris, cum hoc loco late et diserte de hoc amore dicat neque hoc vitium vituperet Ouam gravem discrepantiam iam Nicolai delere conatus est etiamsi argumento non satis idoneo ad persuadendum. At affero, quae dicit ille vir doctus Indes schein docti Xenophon, wen e aucti selbs sicli rei hieli in de Praxis de Lebens guwellen milde liber in aster eurteiit u haben das in Ver- irrun seines angen ollies e vorden ar. Eine Spur avon er-

gumentum parum subtile accedit gravius quoddam etenim cum hic libellus Dionysio minori sit dedicatus)ὶ ho loco auctorem neCeSsitate esse Coactum puto respicere Cupidines quasdam malas Dionysii minoris tyranni, cum huic libidini illum servire non ignoraret quam ob rem ei exponendum erat, qui tyrannus de hac re sentiret neque Simonidem auctor, quid ipse de hoc vitio sentiret, loquentem facere potuit, nisi sermonem ab his duobus personis inceptum subito et immature abrumpi volebat. Xenophon delectatur ludis et splendore et magnifiCentia atque

talia libenter describit; f. n. I 2, 18 II 3 3 III 2 7 IV 8 27; Cyr. V 4 1 VII 1 2 VIII 3 Mem. II 1 22 Equ. VI 2 XI 2;

59쪽

Praeceptum cynicum in legis VI 6 sq. ubi auctor depingit

τιυα 'Vου κοι intis. Similia a pleniora in Cyr. III 1, 23 sqq. habes:

60쪽

Porro quod auctor I 2 homines regente δια et απισetsi iacit

priusquam ipsi edant, iubere di Cit, Persarum mores illum respi Cerefacile putes, de quibus in Cyr. I 3 9 sq. accurate narrat, quo illum ipsum in Persarum principis aula versatum Cognovisse veri simile est. POStremo CCuratius inquiramus in ea argumenta libelli a Xenophonte abiudicandi e libelli materie petita, quae protulit Linckei). Iam Ricliter δ), licet causas non attulerit, in Chii disputationes non idoneas esse ad probandum intellexit. Lincke res politicas in libello descriptas has esse dicit auctorem depingere tyrannum, qui in libera civitate atque institutis ad libertatem educata Contra maiorum

mores, Contra leges, Vi et armis regnum OCCupaverit. Cum neque eiusmodi civitatis condicio neque vir, qui, quamquam ipse civitatis liberae fuerit civis atque vitae privatae voluptates atque suavitates deguStaverit, tamen haec Omnia pro Civium salute remittere velit, Xenophontis aetate in Graecia inveniatur, librum Xenophontis esse negat ille vir doctus atque, Cum libelli loquendi usus Demetrii Phalerei similis sit, atque res politicae in libello descriptae cum statu rei publicae Atheniensium, qualis fuerit aetate illius tyranni, Congruere Videantur, tempori, quin etiam nomini Demetrii hunc libellum addicit. Etiamsi haud pauca incliti sententiae favere videntur, tamen librum non Ssct Xenophontis mihi eius argumenta non persuadent. Nam huius libelli argumentum cur inclitus ab historia Graeca suae ipsius aetatis putet Xenophonti fuisse petendum non intellego, Cum in aliis quoque scriptis velut in Cyropaedia aliarum rerum publicarum historias atque res describat. Atque Xenophontem re vera in o dialogo historiam Siculam Dionysii maioris respicere intra β doCebimus. Aliud argumentum inclitus e eo petivit, quod auctor VIII10 X 1 sqq. maximam in satellitibus mercede conductis utilitatem

l. l. p. 2244qq. in Burs annal. 117 1903 p. 7 sq. ' cf. p. 63 sqq.