Comitis Montani Vicentini Defensio librorum suorum de morbis, aduersus Thomam Erastum

311쪽

comitis mont. CDefensiosi Nec Fuchsium solum & Alexandrinum ad has ineptias impuleruntis Argenterii argumenta, Ut assererent in solutione continui tempera- is mentum diuidi, sed Erastum etiam,qui in A.parte Paraccis duas viai - ,, tales confinxit,alteram id est unitatem: alteram σωάχειαν vi oe,, cst continuitatem:& prior, inquit,consistit in similitudine,siue unita se te naturς, & temperamenti: posterior incohesione partium spectatur. Quantum ad primum calumniae caput, negas, te unquam eam z19. A controuersiam in Argenterio,Fuchsto,aut Alexandrino vidisse: qua in re quantum tibi sit credendum, nescio, cum sit perius etiam nega- lacris,te authorcs eos,& Vegam legisse,ubi ex tuismet verbis ostendimus,le mendacem esse; sed siue legeris apud eos, siue annos triginta in Italia audiueris,parui refert. Secundum calumniae caput,quod ars.s duas unitates confinxeris,sic purgas. Deinde in eo etiam calumnia ,, est,quod me scripsileait,quod nec scHpsi, nec dixi, nec cogitaui Ora quam,dum ui Xi.Verum nonne aperta,& cui dens obiectio est,te duasvnitates confinxisseξnonne eas & tunc confinxisti,& nunc denuo cofirmas Quid non audebis negare ira,quae palam scripsisti, negas: &dum negas iterum confirmas sane perinde facis, atque olim condi' scipulus meus apud Iudi magistru,qui cu per cruce Dei iuralleliquod

a magistro uetitum crat,& delatus interrogaretur,an delatio vera ecset,negauit,& per crucem Dei iurauit, se per cruccm Dei non fuisse iuratu; cumque multis sagris caederetur,nunquam flendo,& vociferando eo iuramento abuti destitit. Accuso te,quod duas Unitates confinxeris,quas tuis etiam verbis in accusatione expono, nunc Vcro sicos B te excusas. Summa eorum,quae ibi habentur,haec cst; dolorem si mi tu

C ab intcmperie, tum a solutione unitatis ; & si quis malit dicere a s blaa, unitatis solutione gigni,id me libenter permissurunt, modo unitate γ, dupliccinesse intelligat His vcrbrs procul iubio fateris,le scripsisse,quae obiicio. At insistis, argumenta Argenterii non te impulisse ad cascribenda, sicuti impulerunt Alexandrinum, di Fuchsium,qui pronuncia iterunt,in solutione continui partium similarium,earum temperamentum etiam solui,&diuelli: te autem ac seruisse temperamcntum solui ab alterantibus, non a pungentibus, di secantibus Sed quid ego in te reprehendo Θ obiicio, te confinxi' se duas unitates,quarum cum altera vera sit, a Galeno,& ab omni bus reccpta, restat alteram figmentum esse: quod cum tunc tantum indicauerim,nunc demonstrandum est. Cum doloris causas quae reres,& videretur Calenus interdum duas afferre, intemperiem ,&sblutionem continui: interdum solam solutionem continui . qua in

312쪽

re ab Avicenna taxatur,eum utrobique & recte sentire,& sibi eosen tire deflendis: cumque solam solutionem continui introducit,cu Aristotcle,&philosophice magis,quam medice loqui:cu solutioni con- istinui addit intemperiem, medice loqui,quia medicum agens, cuali- ister hanc,aliter illam,pro causarum efficientium differentia curari sciriret, distinguere debuit.Quando igitur cum Aristotele solam solutio nem continui causam doloris esse pronunciat,alterationem etiam ipsam complectitur: cum &ipsa sit quaedam unitatis solutio; ibique affers tuam illam distinctionem solutionum; tua enim est,& consimi lis reliquis,quibus replesti libros tuos. Huius distinctionis partem alteram purum esse figmentum asserui,& assero.Vbi enim unquam Galenus alterationem ,& intemperiem pro solutione unitatis usurpauit Passim ille quidem alterationem continuum soluere test tum reliquit: continuitatis vero, aut unitatis solutionem esse nunquam asseruit. Praeterca cum solam solutionem continui doloris causam esse ait,uocatcontinuitatis, non unitatis diuisionem, ut M.tet loco uulgato ex . De Simpl.Med.Fac.cap.a. At sub diuisione G tinui diuisio unitatis,tuomodo usurpat comprehendi non potest. cum teipso teste sint diuerss. Praeterca non selum contra rerum naturam est tuum id commentum, sed citam contra naturam,& usa verborum; nam Calenus semper sumit pro eodem seiurionem continuitatis,&solutionem unitatis: at tu cogeris eas diuersas facere. Ad haec unitatem tuam συμμίαν, & 6μφυσιν uocas :& in qualitatibus usurpas. At Galenus iis ire coalitum corporum esse statuit, qui si soluatur, tui continuitatem, & unitatem aperte scribit in libro De

Constitutione Ancap.6. nec Aristotcles aliter vocem Vsurpat, Vt patet ex iis,quae scripsimus lib. I. cap. I. Praeterea Calenus alteration si

inter causas soluendi continuum complectitur, non quia soluat unitatem temperamenti a teconfictam, scd quia veram partium continuitatem solvat. Vnde ad difficultatem a te propositam,&infelicissime explicatam,respondent nonnulli, Gesenum intemperiem, & alterationem inter causas doloris recensere,quia ipsa etiam cotinuum soluit: quod non raro ipse indicauit. Non longe abieris 3. De Fratri Commen. 34. cum Hippocrates ibi innuisset, morbos omnes esse vi- .cera;annotat id in morbis dolorem inuehentibus esse uerum: & quomodo verum sit,sic exponit. Morbi sane,qui dolorem afferunt, pro- ον babiliter admodum annumerari ulceribus possunt; indicaui enim is dolorem inde oriri,& quod continuum soluatur,ubi secatur, exten- ,sditur,aut contunditur: di quod immoderatum incidat temperamem is

313쪽

., tum . Atqui Alutionem continui ad ulcus spectare,cuiuis manifestum

,, est.Sed immoderato temperamento,Vbi subita mutatio accidat, alia ,, quam fieri continui solutionem,in opere De Simp.Med. sac. demonis strauimus. Duodecimo etiam Meth.cap. 7. cum duas causas doloris ,, protulisset hunc in modum; Porro naturalis notio nos docet, vitium ,, id corporis,ex quo sit doliturum,aut continuitatis diuisionem oporis tere esse,aut alterationem aliquam ;& quia non quaecunque alteratio doloris est cair is, affert paulo post, quae nam sit haec alteratio his verbis. Illud etiam memoria repetamus,ne alterationem quidem ipia fiam sensim irrepentem dolorem afferre animali posse: sed eam mutari tionem tum confertim factam,tum uero uiolentam esse debere. Hic unus cxillis locis praecipuus est,in quibus aperte duas causas doloris esse pronunciat, & alterationem, & continui solutionem: undet paulo post sic scribit. Ergo si coepisse ab euidentibus conueniet, et ri denter autem uidentur eorum,que corporibus nostris propinquant, ,, hec sola esse dolorifica,& quae vchementer vel ex calfaciant,vel refri,, gerent: & quae substan tiae continuitatem diurdant. Ex his omniis bus patet, Galenum asserere alterationem esse causam doloris a s Iutione continui distinctam. Attamen inter haec dubium hoc pro- ,, ponit. Illud uero inquirere, an ipsum, quod velaementer excalfacit, is aut refrigerat,diuisionem aliquam continui officiat,longiore fortas ri se disputatione eget: at utique hoc ostensu a nobis est in Comme. o De Simpraed.Fac. Cum itaque ibi demonstrauerit, calidum, &frigidum mordacia esse,& dolorem facere, quia continuum soluant, certum est idem co in loco sensimu Galenum,& in aliis etiam, ubi ais terationem pro causa doloris solutioni continuitatis adiungit solam

selutionem continui doloris esse causam. Quod si quandoque illi alteratio addatur,eam etiam soluendo continuum,dolorem ciere. Aecum omnino apud te statueris, qualitates primas alterando tantum,& non semper continuum diuidendo,dolorem inferre, solutionem hanc respuis, quia Galenus eo loco nihil aliud demonstrare uoluit, quam frigidum ulceribus mordax esse,&ideo de frigido externo talatum intellexit: alterationes vero internas dolorem inferre possie sine continui solutione; unde ita concludis.Si neget Galenus ab inte is perie interna dolorem gigni absque eo,ut continuitas soluatur, co is gemur veritati potius adhaerere,quam Galeno; sed facilis est responsio, Calenum I 2. Methodi,& alibi,non solum de externis causis dolorum edde internis etiam locutum esse; quare lutio haec locum habedia utris M. Praetcrea si mordicatio solutionem continui indicatr

314쪽

Gr,quamcunque partem siue internamiue externam calidum,& frigidum mordicent, eius continuitatem soluunt; quotiescunq; igitur mordicant,prosecto continuum soluunt: at si non mordicent, continuum non soluunt: sed tunc nec dolorem inuehunt; unde fieri quidem potest,ut qualitates istae corpus alterent,&dolorem non concitent. Quis enim id neget Θ sed cum dolorem concitant,dico eas semper consertim,& violenter irruere, ac continuum soluere; unde vertex Galeno concludi potest,alterationem dolorem nunquam inducere,nisi soluendo continuum. Quod si in hoc ei non adhaeres, eius disciplina nullum ideo suscipit incommodum: nam si quam iacturam faceret,quia ei non adhaereas,tota iam corruisset. Torsit haec difficultas viros pr claros,atque in primis Fuchsium,& Vegam,nec recte se inde explicarunt; nemo tamen absurdius,& ineptius,& magis contra Galeni dogmata,quam iubeam dissoluere aggressus est,cum apparuerit tuam illam unitatis diuisionemine purum tuum figmentum.

Sed si quaeram, quid per hanc unitatis solutionem intelligas, innuis manifeste, unum in duo diuidi, cum scribas, partem nullam dolere,. posse,dum una est, quare duo quaedam facta est pars quaelibet ex in- ,,

temperie dolens,non unica ,sicut prius mansit. Caeterum quis viain quam tantam tam rerum,quam verborum confusionem,& perturbationem uidit Nitcris demonstrare, alterationem non soluendo continuitatem partium, lac temperamenti tantummodo unitatem,doloris esse essectricem: asseris tamen,partem ipsam dolentem duo fieri. At quomodo id euenire potest,salua eius continuitate Θ per te igitur alteratio partis alteratq continuitatem soluit. Quare & hic,dum nefas,affirmas magis; sed quaero,an ex his tuis uerbis, iure suspicari debuerim,te fuisse opinatum ad solutionem continui temperamentum solui Si enim partem dolentem diuidi asseris, & temperamentum, nonne ex diuisione partis temperamentum diuidi faterisὸ nisi dicas,

per partem dolentem te non musculum,non neruum,nec aliam corporis partem, sed eius temperamentum intelligere ι nec mirum hoc esset, & tibi insuetum figuras oratorias sectanti,& poeticas, sumere substantiam pro qualitate,& contentum pro continente. At quomodo temperamentum dolens erit,si corpus non sit animatum, ensi leὸ Dices etiam si obscure mentem meam expresserim, sic tamen sensi,partem dolentem ex alteratione duas fieri, non quia eius continuitas dissoluatur,sed quia temperamentum eius in duo diuidatur. Si haec fuit sententia tua, nam quae alia esse possit non uideo) nonne

in crimen Alexandrini incidis, assercas, temperamentum ex Vno

315쪽

comitis Mont. Defensio duo fieri γ Id tantum est discriminis,quod ille id a pungentibus, &

secantibus fieri diceret: tu vero ab alterantibus. At inquis, tunc soluta est temperies equalis,& inaequalis facta est, more tuo rem obscuram obseuriore declarans,nec quid dicas, sciens. Nam si post libros meos editos nondum scis,quid sit intemperies inaequalis, verisimile est,tibi tunc minus eam fuisse cognitam. Quare mirum non est, si nuda nomina aequalis,& inaequalis intemperiei prosers. At cum omnino asseveres,temperamentum ab alterantibus in duo diuidi,explicadum erat,quomodo temperies aequalis in duo diuidatur quando inaedualis fit. Mihi quidem una videtur, quae cum antea esset aequalis, di naturalis,postea facta sit inaequalis,&praeter naturam; dus essent, si aut in duas aequales diuisa fuisset: aut in duas inaequales: aut in alteram aequalem,alteram inaequalem.At quo pacto haec diuisio fiat,& a solutione continuitatis differat,&absque ea possit esse,exemplo de . claras rami, cuius pars Vilia sit,& viridis: pars arida, & mortua. Sit itaque digitus,cuius pars quaedam sit sana, atque integra : altera corrupta, & demortua,veluti in sphacelo; primum internodium sanum siti duo reliqua usque ad luminum unguem corrupta. Si exemplum rami quadrare ad unguem debet, per te digitus laborare dicetur intemperie in aequali,quia sana eius pars erit calida,humida ue, altera frigida,& sicca; & temperamentum digiti hoc pacto erit diuisum induo,cum tamen continuitas digiti sit integra. Hic longe contra eue

nit quam statueras; statueras alterationem temperamentum in duo

diuidere,atque id nihil aliud esse,quam,temperiem squalem fieri inaequalem: at per te temperamentum digiti in duo diuiditur: nulla tamen adest intemperies inaequalis,sed duae aequales: nam partis lanae temperies aequalis; partis etiam demortuae aequalis. Anteaquam quidem ad corruptionem deueniret, laborabat anteperi e inequali, quae nihil aliud erat, quam intemperies preter naturam Inqqualiter pamtem illam alterans,donec ex aequo alterauit, & corrupit; unde ex inaequali reddita est aequalis . Dicemus igitur temperamentum digiti diuisum esse in duo temperamenta aequalia, anter se contraria ; neq; hic ullus est dolor; pars enim fana non dolet, quia nec eius continuitas soluitur nec temperamentum immutatur: pars demortua non dolet quia iam sensu orbata est. Dices, non esse fingendum,partem dieiti egram aequaliter iam alteratam esse,& corruptam,sed alterari adhuc; sic enim intemperie inaequali,& dolore aflictetur; respondeo me nihil fingere,sed quae tu fingis recitare. Quod si id etiam condonem in incc tunc digitus totus iniquali erit affectus intemperie; imo

316쪽

Aduersus Thom. sac. I 18 duas habebit: nam pars sana trabebit intemperiem aequalem: aegra

vero inaequalem, quia sola illa pars intemperie praeter naturam inaequaliter afficitur.Quare restat adhuc quaerendum,quomodo in illa parte aegra temperamenti unitas diuisa sit,continuitas vero parti urnintegra:& quomodo id cognosci possit, nam licet in cuti nulla diuisio appareat, quid prohibet in partibus subter cutim continuitatem esse diuisam quis nescit, in rhegmate,& sipasmate di sirumpi fibras,&carnes etiamΘ at quis hoc oculis usurpat ista igitur tua temperamenti diuisio purum est figmentum,& simile Alexandrini figmento.

Subodoratus es & tu, illam tuam unitatis solutionem pro alteratione usurpatam a consuetudine, & veritate alienam esse; unde Spuda-stem in mei excusationem sic loquentem facis. Fortasse putauit, te 2 so Caliud velle,quia consuetis ipsis verbis non es usus: aut putat, non es isse hanc duplicem unitatem. Fateris hic,te a consuetudine loquendi ,, recessisse: quod quantum medicum deceat,ipse videris;fateris meduplicem illam tuam unitatem non admitterexur igitur ab initio dixi asti,ine reprehendere,quae nec scripsisti, nec dixisti, ncc cogitasti un- αν quam,cum ego hanc potissimum,& nominatim unitatum distinctio isnem reprehendam Θ Purgas primam obiectionem hunc in modum ; De priore non laboro; sic mi in locutus sum, ut ab omnibus in- , , telligi possim, qui intelligere volunt. At ego fateor,multa me non in ratellexisse, licet multum laborauerim ;&peream, si tu intellexisti . Quod si aut horis tui decreta memoria teneres,asserentis, falsi comprehensionem non esse, sponte fatereris, non melius comprehendi tua illa figmenta,quam Chimerae,& Hippocentauri comprehendantur. Alteram obiectionem silmmoues authoritate Hippocratis, &Aristotelis; mordicus defendes,tuam illam solutionem unitatis pro alteratione,& diuisione temperamenti, sine solutione cotinui talis, a te usurpatam; ac Hippocratis locis duobus inniteris: priorem ante citaueras hunc in modum. De prima unitate loquitur Hippocr. in s. 119 Clibro De Nat.Hom.cum sic ait. Si unum quid esset homo, non dole- Dret: non enim esset a quo dolore afficeretur; quibus verbis aperte Aostendit,dolorem non esse in unitate, sed in huius distractione: non is loquitur autem Hippocrates de unitate, quae in continuitate partiri iscernitur,sed de unitate, qua multa,ex quibus constamus,inter se con is spirant,unumque fiunt. Res certe hi cadmiratione digna esset, si ab

Ore hominis vulgaris prodiisset ; sed in te mira non est, qui nihil nisi

absurdum, &portentosum enuncias; locus enim ille ex diametro sententiae tuae repugnat, in eo namque ab Hippocrate redarguutur, qui

317쪽

comitis Mont. Defensio

qui homInem unum esse,quia ex uno constaret elemento,statuebat sumit autem argumentum a dolore, quod integrum a Galeno primo De Elementis cap.3. describitur hunc in modum. Si homo esset unum non doleret;sed dolet, ergo unum non est; nullam itaque Hippocrates introducit, sed prorsius explodit, tanquam homini naturae repugnantem; nec minus a Galeno, quam Hippocrate unitas illa respuitur;& nusquam Galenus asserit qualitates seluere unitatem,quinde vera solutione continuitatis corporae intelligat. Atque hoc mi-e hi satis,ne cogar in unoquoque tuorum uerborum monstra notare. Ri In altero loco ex libro De Loc.in Hom.citato a Galeno r. De Symp. Cau.cap.6.in quo dolorem concitari ait Hippocriquibus natura mutatur,& corrumpitur,nullum fieri uideo unitatis illius tus commentitiae mentionem.Nec quae ex Aristotele affers,sunt ad rem,cum ubique συμφυσ/ς apud eum, coalitum partium corporearum,non qualitatum significet: &cum dissoluitur id est coalitus, haec est continuitatis solutio,non temperamenti diuisio, quod patet ex definitione doloris ab eo tradita,&correcta ab Alexan.6.Top. ait enim ,, Dolor est passio animalis ob partium coalescentium distantia cum uiolentia . Apud nullum igitur authorem inuenies figmentum illud tuum soluti unionis temperamenti,quae alterationem significet. Vnde non est compositio repugnantiae in Galeno, ciusue defensio, cum solam solutionem continui causam doloris esse pronunciat, eustib hac complecti solutionem,& diuisionem temperamenti etia, sed implicatio,& confusio.

DEFENSIONIS SEPTIMAE PARS SECUNDA,

in qua confirmatur, in partibus similaribus eo mom

bum flutae continuitatis.

E st v M ad ea,quorum te iudice declaras, veniamus Negabat Argenterius, Blutionem continui esse morbum, uel potius causam morbi partium similarium,

eo argumento, quod nec constitutionem, nec acti nes earum uitiet,ut ego demonstravi lib.s .cap. a 3.

Id argumentum, quod nec ab AleXandrino, nec ait, A Fuchsio dissolui potuit,a me cap. a 6.refutatum est. At tu pomum pu-23 i.II tridum natare audens,bis,& ter pronuncia nullam hic esse difficul- D talent: ac lanc cum in Argentcrii sententiam abeas, quae Galeni dO'gmata

318쪽

mata destruis, & hac in re nullam dissicultatem in stareas ; declaras,ut saepe ante secisti,te in nullo precio Galenum habere. Assirmas igitur solutionem continui similarium non laedere earum χὐχ actiones,quia continuitas non est qualitas similaris,sed i nstrum entalis: actiones igitur instrumentorum, non similarium tedit; continuitatem non esse qualitatem similarem,inde probas, quia temperame- tum non est. Quod diuisa continuitas sit morbus instrumentalis, pa- . tet, inquis,ex Galeno. Cum enim cap. 6. de morbis instrumentalib. Dagere caepisset,& . de consorinatione, 8. de numero, 9. de magni istudine,& io. de situ disputass et. ii. de unionis solutione tractat. MPuderet Argenterium,si sophismata sua multum apparentia ab homine tam imperito,& inepto defendi cerneret, nullo nouo in uento argumento, aut probabili,aut apparente,declaranteque,nihil se minus intelligere, quam quid vere sit solutio continuitatis. Cum itaque ar- gumenta Argenterii consutauerim,nihilque noui afferas ad ea confirmanda,possem unico uerbo negare quicquid blateras; sed tamen sigillatim nugas tuas percurram. & ideo cum assieris continuitatem partium similarium eme qualitatem instrumentalem, non similarem; dicos de qualitate propria similari,uel instrumentali loquaris,continuitatem non eme qualitatem proprie similarem, nec proprie instrumentalem; nam propria qualitas similarium est temperamentur propria vero organorum sunt con rmatio,& reliquae tres a te con- numeratae. At continuitas nec propria similarium, nec propria instrumentalium est,sed utrarumque communis: & ideo morbus latutae unitatis morbus communis appellatur,quia utrique parti communis est. At urges argumento insolubili; Galenus post morbos organicos agit de morbis solutae unionis, ergo morbi solutae unionis o ganici sunt. Nescio certe quid respondeam ad hoc argumentum, nisi& aduersus te simile argumentum producam; Galenus statim post morbos ex intemperie tractat de morbis conformationis, ergo morbi conserinationis sunt morbi ex intemperie. Desideras frontem in aliis, quam tu nullam habes.Nonne aducriis, Galenum propositam

a se disciplinam optima methodo explicare Cum enim agendum illi esset de morbis partium similarium,& organicarum propriis: deinde de utrique generi communibus: prius de intemperie egit, deinde de morbis organicis; postremo de solutione continui; & tanta est in te stupiditas,ut cum in eo Galeni locosiub oculis subiectum haberes pro te argumentum probabilissimum, ac solutu dissicillimum, id tamen non uideris; Scribit Galenus libro De Diff.Morb.cap. II. Re

319쪽

comitis mora. Pefensiose liquum est quintum genus fgritudinitis,continuitatis colutio, siue hse iis alicui ex particulis simplicibus, quae simi lares appellantur, siue compositae adueniat. Hic scribendi modus indicat, solutionem continui

reponendam omnino esse inter morbos instrumentales. Cum enim: eo inque descripsisset quinque genera morborum, unum similarium ex intemperi quatuor instrumentalium,& tunc dicat, reliquum eia sequintum genus morborum, necesse est reponere hunc cum praec

dentibus organicis; nam si ab illis separari uoluisset, dixisset. Reliquum est sextum genus,&c. reponendum autem erit cum quinto genere,quod ad situ in pertinet, cum quo etiam magnam habet similitu; dinem.At hoc repugnat ueritati,& Galeno ipsimet,qui eodem in libro cap. q. censet,unitatem esse naturam qua ndam communem similaribus partibus,& organicis: qua uitiata,oritur morbus utrisq; com,, munis; id quod & in cap.proposito confirmat, um scribit.Quare in-

,, ter commutata utrarumque partium morbos eam paulo ante comemorauimus. Deinde explicat, quando sit morbus similarium, quando instrumentalium: quod asserit etiam libro De Ar. Constit. cap. 6. Sed & ille loquedi modus. Reliquum est,&c. indicat, cum genu, morborum ab enarratis distinctum uelle tradere. In hac difficultate di cere possemus,huc locum esse corruptum,& ubi, Quintum, leg tur, Sextum egendum esse; nam cum Graeci soleant numeros elementis describere, facilis est elementi in elementum commutatio ;& ad un- .guem quadraret locus hic cum alio loco ex a. Methodi cap. 6. ubi cus, Omnia morborum genera enumerasset,sic conclusir. Ergo sex in uni, , versum morborum sunt genera: unum ipsorum similarium propria, , , nempe intemperies; quatuor ut modo dictum est instrumentoruin ,, cuiusque: & cum his sextum,quod tum similaribus,tum instrumenta ,, Iibus est commune, ipsius unitatis soIutio. Confirmari potest Iisc I ctio ex libro etiam De Const. Ar. Ioco ante citato, quo in loco post quatuor genera morborum instrumentalium, quintum constituit genus solutae unitatis; unde omnia inter se consentiunt, si hic pro quinto, sextum reponas; sed cum hoc sit contra codicum omnium fide, periculosa est mutatio.Quare dicerem, legendum este,quintum,ut te gitur,quia morbi a Galeno eo usque enarrati quatuor generibus tantum complecti possint. Cum enim in calce capitis octaui morbos magnitudinis, sic numeri Ab uno genere tantum quantitatis coiia plecti posse affirmet,si sic faciamus,hic numerus optime respondcbit. Cum hanc meam solutionem cum doctissimo quodam uiro comu

nicassem,ille,eam quidem respondit,dubitationem tollere, non ita

320쪽

tamen , quin adhuc uestigium dubii relinquatur,cum pr sertim Galenus eo cap.8. dicat, posse numerum, & magnitudinem quide redigi ad unum genus: sed placuisse sibi duo membra lacere ; quare ipse aliam solutionem excogitauit huc in modii. Genus hoc morbi, quod commune est,tum similaribus ,tum organicis partibus, vocari quintum,non ratione omnium morborum ante relatorum,tum similariu, tum instrumentalium partium simul: non ratione morborum instrumcntalium tantum: sed ratione virorumque disiunctim;nam in simi laribus relata sint quatuor morborum genera, scilicet quatuor simplices intemperies; continui igitur Blutio erit in similaribus quintum orbi genus; item relata sunt quatuor morborum genera in organicis. Itidem igitur solutio continui in iisdem partibus erit quintum morbi genus. Volui hanc solutionem addere, quia ingeniosa,&erudita est, ac ut ostendam, omnia esse tentanda, ut Galenus sibi ipsi in omnibus consentiens reddatur : quanquam etiam solutio nostra recta sit: licet enim Galenus distinxerit genus morborum in qua titate in duo genera,id se fecisse ait, manifestioris doctrinae grati thoc non prohibet,quin reuera unum genus esse possint,& sint;sed ad te redeo. Cum putasses,te omnem dissicultatem sustulisse,quaeris, cur solutionem continuitatis in similari sectam, eius propriam esse dicar,cum actiones eius non laedat; & respondes. Solutionem instrumsi 1 ε ι Atalem dici,quia instrumento primo accidit, &actionem cius primo ,, impedit; at similaris solutio dicitur, quia similari primo accidit tan- istum,quanuis propriam eius actionem non offendat. Quae responsio nihil aliud continet,quam id,de quo dubitatur. Quare dubium idem restat adhuc; imo vero per te redditur insolubile, cum partis nullius morbum esse posse sancias, qui actionem eius non laedat; unde si Blutio continui non laedit actiones similarium,nullo pacto caru est mor.bus; verum & tibi ipsi repugnas; videris enim concedere, hanc solutionem esse qualitatem similarem, cum tamen ante instrumentalem esse statueris. Reddis deinde rationem diuersitatis inter solutione continui similarium, & instrumentalium nunc a te expositae,similem caeteris tuis chymeris, quas ex te fingis, dum somnia tua comprobare tibi proponis;sed percurramus errores, quos in his committis . Cum ais itaque, solutionem organorum nomine caruisse apud vete 23 3. Bres,nil eris,cum Hippocrates morbos hosce vocaverit apospasmata;

nec minus erras,cum reddens causam,cur nomine careret,ais ea uel

misse ignotam,vel sub situ reposita. Prior causa vana est; patet enim

Hippocrati apospalmata fuisse notissima; erras & in secunda, quod