Animaduersiones sive commentarius in quatuor Euangelia, in quo collatis, Syri inprimis, Arabis, Euangelii Haebraei, vulgati, Erasmi & Bezae versionibus, difficiliora quaeque loca illustrantur, & variae lectiones conferuntur. Accessit appendix in Matt

4쪽

ANIMADVERSIONES

COMMENTARIVS

In quatuor Euangelia,

IN QUR OCollatis, SYR r inprimis, ARABis, Euangelii HEBRAEr, VuLGATI, ER AS MIM BEZA versionibus, dissiciliora quaeque loca illustrantur, S variae lectiones conseruntuc. Α C C E s s LTR pendix in M A T T H AE V M , in quo cum praetermisse quadam, tum AETHropi CIE versionu nonnulla adduntur se expenduntur.

6쪽

Oilegii Gallo-Belgici Regenti dignissimo Ecclaliae Lugduno-Batavae Pastori fidelissimo, Collegae honorando, Avunculo dilecto, LI DOvICvs DE O IEP, S. D.

R R I D E T , vir Clarissime , illa doctorum Arabum sententia, . ol Al ivo 's non ea orphanses, cu mortuus est parens: sed ea orphanus qui Mentiam non habet , nec mores. Duos dat fidissimos & immortales hominis tutores,scientiam & mores. Quae sapientissimus hominum Salomo vocat In m no n Proverb. I. & tanquam lumina hominis ornamenta, unicumque peculium commendat. Nunquam corum probavimentem, quibus auri argentiq; thesauri vcrae opes, cruditio ac scientia quisquiliae dc σκυβαλα habentus. Quos ego, ut voti compotes fiant, in auri dinis

7쪽

sepultos vivos velim. Quanto magis inter Arabessapuit, qui vere &elegantissime dixit, o .aissi H itia intesiectus. em qui excolit, cum ego demum hominem dixero. Oculos

gestat homo in capite. quid differt ab asino, si non& eosdem in corde habet Z quos nemo habet, nisi qui sapit. Recte Maimonides, αὐ- id nn ma, )smin ci)sri r a m sin i forda se lentum

habent oculos, quibus Nident, quod uon evidens lices.

His oculis proxime ad Deum acccditur. & quo quis iis videt acutius, propius a beatis abest angelis. praesertim autem in lacris sapere, in divinis acutum videre, id vero est supra humanam sortem

evehi. 5 quantum mundo Ecclesia, terrae coelum

praestat, tantum is reliquis hominibus praestare videtur. Quin id animum sepe meum titillaverit, &ut ad aliquem saltem sacrae scientiae gradum aspir rem incitaverit, diffiteri nolo. Nec apud te debeo,

vir Clarissime , qui & exemplo tuo praeivisti, &monitis tuis, quum iis juvenis subessem, exstimulasti. Sed & alterum illud a te didici, non ornari modo, sed & perfici sapientiam moribus. Inter quos praecipui, humilitas & charitas. Illa, he quis scientiam jactet & ostentet. Haec, ne sibi tantum sapiat, sed & aliis, & quod coelitus nactus est , in publicum lubens bonum conserat. Merito dixit Arabs

8쪽

num ea eruditus, qui non prodea eruditisne sea. Iam causas vides, Ornatissime vir, suscepti modo hujus operis, sed & editi. Licet enim eruditorum numero accensere me nec velim, nec debeam, id tamen operam dedi, ut Spiritus Sarristi in Sacris Literis loquentis mentem, quam fieri possct accuratissime perciperem, & si quid ad id linguae Orientales, praesertim Syriaca, quae Servatori nostro &Apostolis vernacula fuit, conserre possent, exhaurirem. Quo studio quum nonnulla assecutus viderer, quae difficilioribus locis lucem quandam adderent, committendum non putavi, ut id Ecclesiae bono, cui natus & cducatus sum , non daretur. Nec tamen adeo mihi mea placent, ut omnium hic assensum aut postulare mihi velim, aut pro- . mittere audeam : sed hactenus mihi ipsi satisfactum volui, ut quae non inepte in mentem Venis te videbantur, tuo, Vir eruditissime, aliorumque Doctorum Virorum judicio subjicerem. Cur vero tibi potius quam aliis hos labores meos dicaverim, non est quod multis dicam. Aliquid est, quod lucrum magis, aliudve emolumentum,quam publicum Ecclesiet commodum spectasse videri nolui. Sed praecipuum est, quod & sanguinis propinquitas, &summa tua in me merita, me tibi maxi-8 3 inopere

9쪽

ntopere obstrinxere. Ex quo enim Reverendum Doctissimum m virum Danielem de Dieu, Patrem meum charissimum, Flistinganae olim Ecclesiae Pastorent, tristis mors juveni ademit, tuae fui curae,institutioni & ductui relictus. ut quem natura dederat Avunculum, alterum educatio daret parentem. Nec adeo tua infoeliis fuit cura, quin jam decem abhinc & duobus annis me collegam tibi praeclara haec civitas reddere non sit dedignata. A quo tempore sitavissimo tuo convictu, quem hactenus m tris meae plurimum colendae, sororis tuae charissima: Sarae Coloniae, praesentia multo etiam reddidit suaviorem,usq; adeo sum beatus, ut quem prae te interris amare deocam, nullum habeam.Nec metuen

dum duxi,ne parum prudenter tuum nomen in phtrocinium vocasse viderer. Cui enim praeclarus ille omnis literaturae Phoenix Dan. Heynsius Aristar- .chum suum sacrum, nunquam intermoriturum opus, inscribere non erubuit, egone ei hasce meas longe minoris notae lucubratiunculas minus recte

dicatas censeamὶ Quin id mihi non parum Irat lor, habere me, quo tanti viri exemplum sequar. qui me, quem haltenus, etsi indignum, impense amavit, jam sat scio, vel co nomine amabit impensius, quod se imitatus te Patronum imploraVero. Dici nequit, vir ornatissime, quantum

10쪽

oblectat, quum tam altas te in viri maximi animo radices egisse video , ut nullorum uspiam majorqueat esse consuetudo. In quam etsi & ego jampridem fiterim admissus , novum tamen in cam

jus mihi jam vindicare posse videor , postquam idem cum ipse patrocinium subivi. Restat jam,

Muncule cnarimme , ut gratum nepotis tui animum benevole complectaris, hosce ejus qualescunq; labores, aut verius culturae tuae huctus, ad te, unde orti sunt, redeuntes, acceptos habeas, quique a te, dum vivis, amari unice cupit, amore tuo non dedigneris.