장음표시 사용
21쪽
familia seruaturdeum futuemit rationibκsproponam. Ita taumen hac erunt a me praejlanda, t circa nam quaque Re Eulum constet de aut bore,de renipere de loco, m de ati, circausanrjs qua rem ipsam notiorem reddere olent.
Cap. I. 2 33ibus regulis ordo Carmelitarum.
tempore legis veteris G1 Prophetarum vixerit, qui ve fuerit huius Ordinis author
Pyhre a prImo fonte deducenda est. Ostensura igitur nic primam noliri ordinis Regula, oportebat prius huius institutionis magistrum, authorem traderes. Quare putrem hanc debito ordine aggrediamur' primo loco huius instituti sun datorem, ac magistrum inquiramus: postea de priori regula, in qua tunc religio floruit dictum.
De Elia ordinis carmelirarum authore. . .
HA C prima parteo susari,ordinem nostrum a magis no illo antiqua te legis vate Elia ortu habuisse oportuit praemittere, totius monasticae vitae institutum a Viria hoc emanasse, eumque Euangelicet legis consilia diuino ac Prophetico piritu praevidisse pri inuq omnium Obseruasse. Huius rei testimonia passim apud Patres occur- Hieronym runt,qui fere omnes Eliae,c Euseo hoc pene diuinum vitae genus deberi fatentriir. Sentit hoc Beatus Hieronymus Paursidis,. in scribes, epistola ad Rusticum monachum Setiui
Ilidorus lib. a. deostficiis c.9. Cassianus lib. a. c. I S. lib. I .cacqI i 'μΤ' , . Et Martyr Dototheus in sinops Prophetarum. Tena Machor tur id in NMachatius in sermone ad monachos, ubi geminum agnoscit fontem, a quo omnes, quotquot religiones sunt,emanauere: Primum in veteri lege Eliam Tesbytem, secundum in hac nostra graiiae Ioantiem Baptistam illum alier uia
22쪽
alterum Ellam agnoscit. Machario adhaerent SOTO me s. ninus in Tripartita libr. i. capit. i. Nicephorus lib. 8. iusto iriae capit. 9.&alij plures, quos tumores reserunt scriptores . In qua re potissimum consulendi Bellar minus libro mi'. a. de Monachis capit. s. Mattheus alienus de origine Mat. Gal. Nonastices,ac nouissime Henri quea ut alios plures omit mariqu. tam, quos ipse resert)to m. a. lιbro in capit. s. in glossa litteram. Eliam igitur hane arctam , angustamque viam ante Om Iba Pa ne ingremum esse, Ioannes Hierosolumitanus Patriarcha, qui circa annos Domini. O . otuito e scriptura ηις ς colligit, idque in libro de in stitutione monachorum cap. s. io late probat. De qua re nos in libro de professione monastica latius dicemus. Nunc quasi adumbrassi sufficiat, filiam,eiusque successores callitatem, paupertatem, obedientiam seruasse. In Giptura enim vates hic magnus sine uxore, sine liberis, sine familia callam, celibe que vita degens introducitur. Imo primum authorem colendae viris ginitatis fere omnes Patres eum appellant. In tanta in su- Per paupertate vixit, ut vestia loco zona pellicea amictus . Regum. i.describatur,& modo a vidua,modo a coruo vi i.
ctum, quasi mendicatum accipiens. Vtriusque consi hi vir ' 'ginitatis,4 paupertatis filiam fuisse cultorem, in tractatuae voto castitatis,& paupertatis apertius, latiusque prosequuti sumus. Ac denique obedientia in Eliseo, ac caeterisi ae succetaribus testante scriptura . . Regum A. res A. Ree. a.
plenduit cum post Elnae raptum Eliseo ad Eliae familiam
reuertenti occurrerunt omnes , eumque proni adoraue runt quasi hoe externo reuerentiae signo contestantes, se
obedientiam , quam prius Eliae praestiterant , iam in ipsum tiansferre motiora sunt haec in a nobis diligentius
Illud vero, quod nunc probandua garedior, dissicilius sane apparet: res est, Eliani, eiusque successores professionern monasticam triplici fere ut nutic fit hvotorum vinculo obseruasse. Quod etsi pari certitudine eu nuper traditis firmunon sit:probatione tam magna non caret Veritati igitur
huic exa in se,colinuria, iuub no parua fides debetur, o A a temur
23쪽
utemur prius id supponentes quod Callii licis certum est a nemine luendor, mi hac elius 'diibi Cum in L ge veteri receb tumo insucriues sue nacturi,& obsigari lia censet Path noster Vs a Llensis in do trinali libro. r. arti c. .ca . . . qui subscriusint viri grauissimi. Nem et euh.isiqi S uni lius immorentura cum Geuis et iras sim inscrimi uisai teriplarae inissa vota legamus Gones. enim. o. Iacob Patriarcha votum vovit, Dadid quo-
iue de esse uelicitiae Iovistula uit Deoia coli, ut diis
P bra. Is I, ituri Clim ac denique plura alia vota leguntur L Leuit. 27. it. 27.num 6.cesso. Deutero. a. a 3 a Giail P Num tr. 6. si Constat praeterea, constabatque id blim apud vete-Deucii. x patres 'quicquid illud sit,quoata oti obligatione sit, to esse ii est tantius ad Deo gratius, quatia si libera. se ut volutitate se et Cum Veritatis tectis est Di-β i qm uus Thomas. 2.1. quaest. 88. articui. O. Adduan super pro missio voto confirmata voluntati promittentis stabilitatem ac simitatem non modicatu cum animus nulla hu-rnanabotestate, nisi a seipso ligari possit, ac sua stagnita- iri constantia privari. De quo arFumento plura
peries o ri ι alii a Tertiola erit praemittendum, in lege veteri Religionis vota expressa fuisse Arac obseruataci si enim a Pareos
si fini 'μΤ propriu, accedamus, in de castitatis voto specialiter disse- η ix. I 6 rentes, hoc votum in teste veteri fuisse edia in fidelibui 'pr positurii, ostendamus. Prim oeκ illis vel bis italae 76 in quibus Dominu consolatur eunuchos dicens mitigit e
nuchis , qui culci erintlab atam 4 osse erin , μας Tolui. tenuerpit sedus meum dabo eis in domo mea,ta muris meis locum, e ei sa*js, siliabus. Nomensem'iternum dabo eu quod nosperibi a Quae
24쪽
Qive verba intelligunt B. Hieronymus, Cyrillus ibi Augustinus de virginitate capit a cc Basilius in libro cle ve Golius. ra virginitate, de continentibus, id est de his, qui volun Austus. ι arte seruant vir initatem, non vero ad litteram de abs Basdis, cissis vel illis, qui a ventre matris suae sic nascuntur. Quod patet X ipso contextu quia nulla est maior ratio, cur eunuchis sic natis promittatur maior gloria, quam sit horum, filiarum Dei. Et licet ii patres tantum affirment, in lege veteri praedictis verbis consuli voluntariam conti. nentiam , nihilque exprimant de voto castitatis mihi ta-nien certum videtur, e hoc loco non obscure colligi consilium circa votum castitatis seruandum . Idque eκ alio scripturae simili loco, adiuncta Patrum obseruatione, conis
firmatur. Tunc enim plene scripturam explicari existimo, curneadem scriptura sui est interpres . Locus igitur est Matthei capit. t 9. ubi Christus Dominus ait. te ueta is cui seipsos cubaverunt propter regnum Caelorum. Vbi ipsa hunuchorum appellatio perspicue indicat ipsum continentia votum. Non enim est Eunuchus, qui solum continet, sed qui ita contiit et, ut non possit no contineri. Quare Christus Dominus loquutus est non de his, qui solo proposito uti luntatis se castrauerunt: sed de illis, quia se
voto continentiae omnem facultatem contrahendi nuptias amputaueruiit. Hanc interpretationem recte confirmat Bellataninius libro, a de Monachis capit. 3 ex Epi nPhὸnio haeres 29 Hyeronymo, Matth. o.&Augustitio Iibro de sancta virginitate capitul. o. utunturque praedi Diph '
et Matthei loco communiter controuersiari,contra hae Hierοπ.reticos nostra temporis , ut probent castitatis votum a Augustin Christo Domino fuisse institutum. Simili eri ratione locus ille Isaiae est interpretandus, ut in illo 'Eunuchorum
nomine, non tantum continentes,sed etiam, qui cohtinentiam votosirmarunt,ilitelligantur. Et quia fortasse alicui duruis , novumque videbitur, in lege veteti castitatis votum fuisse κpressum, cum potius lex ipsa caelibes, Morbos, semenque post se non relinquentes maledictione di nos ducat: ut constat ex Deuteronomio , capit. Se ag Deut aenertat oportet , scripturam non de semine caritat , sed
25쪽
spirituali accipiendam esse. Et utrumque inempe quod in
lege veteri calfitatis votum commendetur,in quo male dictio feratur in carentes spiritali prole aestatur clarissime Damascenus libro. 4. id ei Orthodoxae capitulo ae . ubi virginitatem miris laudibus efferens , postquam eana multis veteris legis patrum exemplis obteruatam fui si docuit: ut ostenderet, in illa lege non solum virginitate seruari, sed etiam votum continentiae emitti, octaudari, subiungit Nonne lex nouum votum castitatem appel-tiuit Et ut obiectioni, quae sese offerre poterat X ver
Damasice bis illis Deuteronomi . Ialedicti s homo , quino a relin quit eme p0ὶ si , respondeat statim adiecit . oportet iratu spiriti alius accipere legis praeceptu. Nam si semen spirituale per charitatem, timorem Deι iumentu tero parturienti spiritum alutis. Sic autem accipiendum ephoe Bea ius es qui habersemen tu Sion, ci familiares in Hierusalem.
Haec Damascenus. Quibus manifelle conlirmat in lege veteri fuisse callitatis votui : nec reprobatam fuisse continentiam. Et quam uri Damascenus non exprimat locum, in quo te magnum votum castitatem appellet, tamen, praeter illum isaia capit. I 6 supra adductum, non
video alium in scriptura, e X quo clarius id percipi possit, ni forte illud acceperit ex libro Sapientiae capit. 3. ubi dicitur Deltastado, qui non operatus est per manus suas in quitarem, nee cogitaui contra Deum nequissimas dabitu
enim ill de dolium electum in templo Dei acceptio
sma . dii locus eundem sensum cum illo prior Isaiae habet Haec autem tempore legis antiquae dicta sunt, e quibus clare constat , in illa votum continentiae no-
Devoto vero obedientiae etiam constat apud monachos veteris legis fuisse receptum . Colligitur id aperte ex Iosepho libro a de bello Iudaico capit. . ubi de Ellianis 'lu'q) ueh. 4memat, eos post biennium Vota quaed/m, studiuramenta emittere, inter quae maioribus obedire iurabat. Verba Iosephi audiamur. Prius vero Pam incipiat communem
26쪽
manem habere vitam , magnis execrationibus alara , se primum colere Deum, deinde quoque erga homines seruareis itiam, est neque propria sponte nocere cuiquam, neque ex
acepto besse, collaborare semper iustitiae sectatori.
bas , dem omnibus seruare , maxime vero Principibus. Neque enim ab aevoluntate Dei cuiquam, e principatus potentiam contingere. Si vero ipse caeteris praesit , nun- sum se abusurum Dibus pctestatis ad contumeliam subie ia tirum. F paulis inferius His quidem execrationibus exinplorant , quasi praemuniunt accedentes', deprehensos ver inpeccatis a sua congregatione depellunt qui taliterfuerit condemnatus, milerabiliplerumque morte consumitur. Illis quidem sacramen ris, acritibus eblisatus neque cap.re ab alijs oblatum cibum potes Haec Iosephus.
Tandem paupertate filiais, eiulque successores fuisse amplexos, docent D. Ambros. dc alij,de quibus nos in tracta iambro tu de voto paupertatis diκimus. Qua uis ut verum fatear hi non doceant,filiam, aut eius familia votum de seruanda paupertate emississe. Id tam ego ta de paupertate, qua de alijs votis nunc ostenda. Si enim Elias, eiusque luccello res
monachoru institutu amplectentes, Deo se consecrarui, castitate, paupertatem,& obedientia colentes,cu praedacti patres non ignari essent, fore Deo gratissimu longeq; meri- tomu,propositum suum voto firmare hoc enim, ut supra praemissimus,in lege veteri notum, copertumque fuit: Et Praeterea,cu aperte scirent plurimu valere hanc votorum emissione ad voluntatem nostra, qua lubrica,ac in malunt propensa est, in bono firinandam .m rectoque continenda: non est dubium, quin hoc votorum auxilio ad praedictos fines iuuarentur. Ad haec accedat, illius societatis viros electos e ingrege ludaico,sapientia desacumine ingeni,ceteia plebe longe superasse, quibus ignora tia tantae rei continis gere non poterat: maXime vero Eliam, S Eliseum vitae monasticae duces .qui e frequenti cum Deo colloquio in lectione scalpturaru ,diuitias . uberrimos thesauros,qui in
votis monasticis lateret, fuisse adeptos certe credendu et t.
27쪽
Quare existimo scripture , ει rationi valde cransentaneum esse, viros illos diuitio tu in metu tot mill tutum iliona ill
cum tribus votis uatasse Max me cinii Elias spiciali Dei reuelatione mon illicae prose Sion initi uin dederat. Hactenus constat, Eliam Propnctam init tutorem fuisserim, nasticae proseisionis , docuisseque trium oto ruri . quibus religio constat,cultum G obseruantialia. Quo tempore, δ. loco vir excelle iis filia monast . cam vitam instituerit, aperiamus. De loco in primis eoit stat, tum apud scripturam tui apud authorcs, fuisse Carmelum non tent. Ita Regum ii arrat historia, po-
3. . atqui uocatio consus Sionem Pariat, sciendum est, Mix- Hieron ronymo in 'mos capitulo. i. duos esse in Sira a Carmeiali montes, unus est in tribu Iuda qui Hebraice C AR MAEL dicitur J insignis, fertilis pascuis fructibus, de
herbis , fera vini delicatissimi, in hoc aut Amale citum lisi, vicit habitauit ibi Nabal, qui repulit laniatios Dauidis. Alier est in Galileain tribu Iiaca eodem teste Hiero. mo mala i6. M au. ωHieremiae a. ante ipsum Ioseph de bello Iudaico capitulo 9 qui dicitur Carme ius maris mons est excelsus valde, nemorosus notatissimis vineis , oleis, arbustis, fructiferis arboribus , he bisque odoriferis abundans , ut ob summam rerum omia Iosephus nium copiam , fertilitati, labundantiae in scriptura coma
paretur . Abest a Tholomayde tad ij lao vii Iosephus risil tradit, eiusque passim multa is mentio in Prophetis Hic mons, ut verbis Diui Baslij in Epistola ad Chialonem, loquar celeber Carmesus est, in quo filias dermotatus', per lacuit Deo , in illo namque vitam soli tariam, ab non inum consortio semesain protelsus est, Nis M'. ut praeter Basilium sentit Nazianzenus , in orati ciue de Pauperum amore,' in apologet co post ruarn eii fusta Ioan .me rediit, atque in orationem M. iximum'. Cuius rei noti i memor Ioannes Hieroso' nitanus Patriarcha', captis Otiteran tuto .c. de institutione monachorum, Oca ubi saepe earis
Guil D, erit it misque graui iri is oribus consentiunt Vola. terranus in antropologio librου Guillielmus Tyrua
28쪽
libro continuationis belli Licri capitul a Polido P -δεδενμα
rus Virgil. libio . . de inuentoribus reTum, capiIulo. p. Sabellicus libro I. aeneade duplureique alli, quor uia e stii nonia retulimus in libro i antiquitatis nostri ordinis
Carmeli, propo fine in , responsione . Propositu. Qui
omnes no Ore fatentur, montem hunc mora Iliae ali.
sei, S illorum, qui filii prophetarum appell.ibantur, suisse nobilitatum . Imo in hine monte Eliam usque ad sui Martyrol. raptum perinan sille, non obscure ex Martyrologio Ro Romanum. in ano die io Iuli colligitur 'bi haec verba habentur. In monte carme raptus Eulaei γοphetae. c. Cuius etiam rei signum est , Eliae,post raptum , Oratorium in hoc mon Suetonius. erectum de quo apud Suetonium in vita Vespasi/ni λ p GH, b Ἀγ1 eli Genebrardum 'in Chronologia hi, r. i. anno mundi α3 38 a. mentio fit. De hoc oratorio Eliae dicato stat epigra ma Gregorii a Zian Zeni apud Birronium in Martyro. aro viii. log et o die Iuli, quod sacellum , siue templum postea restitutura fuit per Helenam Cohstantini matrem , ut Nicephor. author est Nicephorus libro . historiae Ecclesiasticae, capitulono Ac dentque iterum per Basilium imperat orem cedienus. ut refert Cedrenus in compendio' historice in Basilium. Planta uit veris Ioc monte filias monasticum institu IOD. ment , tanquam in commodiori, Scaptior ad altissimum hoc vitae genus Tellatur id Ioannes Hierosolymitanus, capit. 9 in libro de institutione monachorum his verbis.
Studuit Elias deinceps relisionem , quam iocho auerat , In
rum Nem majonem elegit, praeali siremis carmeli montem , tanquam commodιorem ad propheticam disciplinam itum monasticam in eo edoceridam exeri emtim'. Mons quippe praebet remitae homi ii ex
sua solitudio silentium quietem ex susi antris conis Iruam mansionem , ex suffiit lucviditatem , est a in o
emitenti sit aerem sati brem, ex suis herbis o fructibus paseum berem, oe ex suo fonte anuem vitiae huis tum dulcem Priore quae omhia Eli in monte isto non
29쪽
mod eleb habitarer erum etiam domum orationi eoasecratam , appellaram SE UNION in eo aedificavit. δρῶ Ni r De tempore vero,quo diuinus hic vates, sorma vivendi
monastica tradiderat, non ita clare apud authores constat. Illud apud Ioanne Hierosolymitan. v sup .c. ao scriptu uenio post institutione vitae monasticae, monte Carmelu perte V decim annorii spatium,ante ipsius raptu, Elia incoluisse. Quare, siue filiae raptu dicamus cotigisse annos ara.
.. 4 a ab orbe codito,&a tepore diluuijano id 36. secundu Ge- , nebrar.chronographia lib. i. . ia 3. siue, secundu Adonem ' in Chronicon. aetate quinta a mundo Odito. 2 7. siue,Vt Eralta Erat d. Carthusiten Lin fasciculo teporum ait,circa annum a
creatione mundi 3oo. Scanatiuitate Abrahae. icio. Sante natiuitate Christi annos 3 a. qu computatione alijs, e riorem existimo ante hoc tempus, quo Elias raptus dicitur, sexdecim inquam annis monasticus ordo in monte Carmelo initium habuit.
Probauimus hactenus, Eliam suum authorem alicuius religios instituti, restat nuncostendere, institutam ab Elia religionem usque ad nostra tempora perdurasse: Henio uehanc ipsam religionem esse eandem, qua sub tutelam. Maria de monte Garmelo Carmelitae nunc profitentur. In cuius confirmationem non aduocabo domesticos testes, nec D. fit nostre Religionis historiographos,ne forsan suspecti iudi- centur, cum adeo externis ab udemus aut horibus, ut nostri supe fluere ideantur.Quare silentio nuc praetere.D.Cy V m ς' liriuod nostri ordinis Priore generalem , qui circa annuSiber. βής. Mi. ia oo.floruit, Uvilhelmum de Samuco Sibertii Beca, Phil. Ribo Philippum Ribo tiJoannem Grossi, dc doctissimulach Ioa Gros nem,quorii meminit Trithemius Abbas de laudibus Car- Ioa η. Baco melitarum c. a. qui omnes libros integros de hac re edide-
ut, quorum etiam vestigia sequuti sunt doctissimus Paleo. 'nydor. Simon Coellius, cx ante ipsos in apologia quadam, P Wi qm4ρ Baptim Mantuanus. Et quamuis hos omnes ericludam, βψρ- μ' unius aut alterius testimonium, quibus fidem non habere, Ioa Hieri nefas esset . adduca. Primum est Ioannis Hierosolymitani
30쪽
Patricircliae, quonda montis Carmeli sple dotis, Seseultoris insignis, qui e V priore huius fami tr. e ad Hierosolymoru sedem cpore Hono iij, S Archadi fuit alsuinptus: cuius ad Nisq,hον.
nurabile sanistitatem rite moriae non petiturae tradid; Nicephorus Calixtus lib. 4. Ecclesiasticie historiae c. S. Scrip. sit hic libruin unum de institutione monachorum in veteri lege morior v, dc in noua perseuerantium, in quo Capras omontis Carineli praeposito reserabens, Carmelitaru genealogiam a Propheta Elia, an quain a primo fonte, ὲate docteque deducit. Hoc solum testimonio profecto nos coniczos esse oporteret, d propter authoras vita,cu sanctissimus erit,dc inter nostra ordinas diuos in Martyrol.Molani diei 3. Motinus. Ianuam reseratur, omniq; medaci labe carere credatur:&propter mira hominis eruditioneris enim sua artate a Ni mos aduersus D. Hlcron. congressus super doctrina Origenis habuit, qui ta inen neque Hieronymo fuit raraonibus superatu nec in disputationabus confusus. Quare credenda est,iliu in vetata te examina da e latebrasque eriis da,suisisse diligentissimu . Si ijs denique addamus aut horis grauitate, Patriarcha inuenies Digitur vir mira sanctitatis, eruditionis incredibilis,grauitate, Oc functione alus non inserior librum hunc Carmelitaru institutionem ab Elia 5tinent Escripsit .Quibus adiiciam, hoc serme i Eccletiae saeculo contigille, cum ille circa annuont 4oo. floruisse tradatur, quo
tempore, recentior erat praeteritorum taculorum memo
ria, rna Mune ver ὀ apostoloru,totiusque euangelicae praedi-eationis. Nec minoris est coniecturiri historiae veritate sinia
se adeptum, cu librum Hierosolymis conscripserit, ubi tuererum Syri monumenta certiora inueniri necessi erat,
praecipue cum de rebus in illa prouincia gestis agat. Quis ergo de huius viri testimonio queat dubitare Ni forte aliquis dubitet, vel illuduisse Carmelita,vel libra
huc edidisse. Horu primum late in tractationes hispano ermone de ordinis antiquitate edita lib. ι .c. t. demonstraui, )aldens mus. Secudu vero ita certu est, ut de eo ambigino possit. Id Plato. sentit val.qui neque ter huc Ioan librua Otra haereti Os omachaas Tert, praecipue de sacrametatibus tit. P. c. 8 9. O semit Ar M. i.I.