장음표시 사용
51쪽
Patrimonium, quod per communes procuratores dispensetur Ecce. q. . Praecepto ita religiosorum vota ad umbrata. Nihil inter se aut mercari, aut vendere, sed cunctis esse liberum accipere a quibus libuerat quod opus sit. Albis vestibus utendum, amictum calceos non mutandos, nisi omnino aut conicissis priora bus, aut longi temporis usu consumptis.
Similis lex antam etiam in naturalibus purgamentis habendam habetur in esse munditiae curam,ut unusnuisque sibi quotidie in secreDbus f tis rimis locis foueam dolabella est odia , in qua ventrem exoneret, demissa primum circum quaque Veste,contegenς p 3 3 corporis gratia, ac deinde terra, quam effoderat, in O cum suum reducta, ne scilicet diuina lucis splendori fiat iniuria.
io Ante solis ortum publicis laudibus authorem nascituri luminis celebrandum , postea vero ad suas cuique artes,
ac studia accedendum. O Hora quinta diei incommune caenaculum, sacris vestibus, hoc est, lineis velaminibus indutis,coeudum ibique
ex eodem pane, pulmento, in silentio residentibus vescedum nec aliquid gustare cuiquam fas sit, nisi publica oratio pradium praeueniat, sequatur, quae Deum datorem victus tante, post cibum collaudet. i a Post prandium, depositis sacris indumentis, ad sua cuique opera usque ad vesperam ςcedendum.13 Ad eorum Religionem nuper venientes, non statim in consortium assumendos et sed canaida veste, teri zomate indutos Volabella incinctos a curationibus suis explorandos per tres integros annos, donec probatae virtutis experimenta dederint. Hactenus de Essenis. Tempore vero ecclesiae primitiua Carmeli cultores, aliique Eliae successis res Euangelicam Regulam studiosissime Trubim obseruarunt, ut Trithemius c. . de laudibus Carmelitarum
scribit his verbis. Dei ej si passionem Domini. multiplicatale Iutiam fide Christiana, hi qui in monte Carmeli ita mimitatione Eliae ducebant remiticam ecundum Euangelim
52쪽
bristi luere coeperunt, sicut in aetibus Apostolorum scriptumrys. Erant v nimite in oratione peνleuerantes: erae illis cor Pnumin anima tiarne quitque luter eos aliquid trabebat proprium, sed erant eis omnia communia. Hac ut ι ι
Apostolica qua mfratres Carmelirae inprimitiua Ecclesia Iradi si timὸ obseruaban , Regulam supe his Euangelicam credibus suis habentes ο6criptam . Succedis ier te Ducum homines paulatim miperent ab θuiatica ita recede re proprium biqMAMepo sidereuimιntes eis moliriacam I habitatores , eis ipserum Dacta conuertario per successum temporis deficerer,de remedio in posterum everue euitare,scientes, ordinem Iuum deinceps nonDiu ruru exissere, isi per Regulam constem retur Haec Trithenarus. Quae
vero uerit haec Regulla,quam pol tempora Primitiuae Ecclesiae Carmedita sui. epere,scciuenta capite dcclarabimus.
p. II. De Regula sub qua Carmelita Lxerunt, i anno Incarnationis. o. que ad annum IIII.
Iuus Ciryllus olim montis Carmeli eremi dic Lata in libr. de Peculiaribus geliis Carmei ita ' rum, in Epist ad Abbatem Ioachim, quae hodie habetur in speculo ordinis, lib. .a c. l .ita scriniit. Fuis autem tempore Archadj Honorij Imperatoru quidam Actorum et polorum pater mirae Mirtutu in perseditionu, Ioannes nomine, tu cate-νο ecnfortes suos eiusdem montis mona bos exemplo suo, maginterioΡlicite nducebat ad perfectionem acuuirendam, Iecudum p ophericam diIciplinam ita monasti a per Eliam prophetam instirutae. Quam Uciplinam Ioannes eis expon nox diuersis litterisitam ῬGeris, quam no legis, ex aennaru
53쪽
nonnulli tractatibus editis aρνaedecessoribus sivis r qui tand7 propter eiusJanctitat ei Porisce Hier obmitanae Ecclesia Iublimatus postilo Iacobo in Epit patu eiusdem Ecclesita quadragesimus quartussuccessit. Huc Ioaue cha=issimus eius discipulus, caprasiusnomine,ei demosis, Religuonis monaehus supplicit flagitauit: t quai de institutioη huius Reli-ζoms, primis eiusfundatoribus, de perfectione ad exe-pla eoru ecquirenda frequere disser:ιerat,dignareturpibi, suis obortibus breuite reddere in nu volume, in quo omnia
euoluere oanes, ' cernens quod propter occupati esse cepti Uci, non pocle ulterius iusteio monte Carmeli residetitis trahere: odi 'on, sias ab ea parita uerar, opere compleuit. Scripsit enim elequio, litteris Graci, in quodalibν primaria iubae Residonisa sirurione, fundatενιι eius dignitare, atque ρr corup essi gesila Ela, glorioso irtutes, exteripue es lutus νυι v. linrepeterea praedoctas Ica me bre
Caemel itar c. a. Steten'. San Elissimus ille patriarcha Hiero
54쪽
itu Inserta.Fuit vero Bibliotheca haec apnrobata a saculta. te Theologiae Parisiensis, potissimu a Genebraedo, Ioannei Inr . Dra deo,ac Fracisco Feu ardetio Et in ordine perpetua. 5 Da.D a. statique traditione receptum est, olim maloies nostros sub leuarden. li ac Regula Ioan is ad Religiosae vitae persectione properasse. Nair ter D. Cii, ii testimoniu superius adductu quod in hac parte magni ponderis, S aut hora talis censendu est, cu sancti sotinus hic vir fere attigerit tepora, quibus hec I diras institutio in ordine vigebat, tinfradica me mittit etiapraedictae Ioannis Regulae lucidissilii u Ecclesia lunae valdensis de sacramentalibus ti . s. c. 89.his verbis. Ordo Carmeli larua Ioaue Patriarcha Hierosolymitano prius Carmelita Regula diu edi Graece cossicripta accepit,qua pleniorip si, sub Alberto itide Patriarcha orma di 'e inspexit. Hic Ioannes tepore Archadjo Honori imperaroru ad Caprasi umonachu motis Carmeli, de peculiaribus gutis Carmelιraru quod hactenus trastatu in Latinu habetur olumen descripsit. Ita Uvaldensis, qui praeterea adducit in confirmationem sua V valdens sententia Armachani Hiberniae Archiepiscopi testimonii Armach qui de Carmelitis scribens sic ait. Qui insuper nepe Carmeli. rae inprincipi nascentu Ecclesiae. partibus illis praedicando Euangeliu Olicite Aborarunt: consequenti repore a Ioanne Nierasol mi arum Patriarcha Regulam tueud comuniter susceperunt .Habet ut insuper praefata Regula speculo ordinis: ibique olim scholias a Pinlippo Ribot perd ce libros Phil.Ribo.
multos ante annos fuit eXornata. Nec de sunt inter iunio. res exterosq; author es, qui huius Regulae recoi detur. Nam
Patriarche adscribiit:eaq; Carmelitis dedi e reseriit. Quod Ioa Buclexpressius eκ ipso lib. costat. Imo Ioan is in tetioeo potissimule dit,ut pbet, monacho Carmelitas ab Elia,c Eliseo,
55쪽
aths iiij Prophetarum origine, vitaeq; institutione hau
Ubi sic ait. Quia ergo dicti Monachi ad exemplum Elia coluerunt iurare in Carmelo istiti. dura mon sicae prsprere a pillaris ut Eremitae Carmel. . Et infra. Sed, caeteri huiusResistionis monachi habitates alibi cupiunt idcirco Carmelitae appellari,quia eoru Religio, saneta Ouersatio 1 ab illis deriuata,qui pradidio modo Iar verut in mole Carmeli continuἴ religiosam vita Prophetae Eliae atrisque nuc sat ut bu liter imitari. Oes quippe huius Religionis veri lectatores, ta in more Carmeli,qua alibi habitares profitetων se humiliter sequi illa Iaudii Ῥita, D prvbericatullitiam vitae monastica, qua Propheta Dei Eliasseruauit, P instituit. Nec est cur in
hoc diutius ti timoremur,cu inter ali i,quae Caprasius a Ioa- nesciscitatus fuerit, hoc unu sit: quare monachi filiae successores diceretur Carmel ita ,cu Elias couersiuione hac, in Catmelo, sed in Carat hinchoaverate ut videre licet in .c. 17.
huius Regule. Conat igitur e dictis hac Regulam fuisse a
Quis vero sit hic Ioanes, quo tepore Regula hane tradiderit, restat, aperiamus. Hic vir Monasticae fuit cultor Hieron prosessionis,ut costat e D. Hieronym. in Epistol adTheor,dioman. Phili spisςOP Alexandrinu. Et qua uis Lipomanus in vi-- ta S. Epiphani j alse ueret, Ioanne simul cu Epiphanio in monasterio Hilario nas in Palaestina vita monastica fui meamplexatu: id tame certius apparet, virum unc Carmelu monte cu reliquis ibi Eremitis habitaste. Quod in primis costat e testimonijs B. Cirylli,& valdensis nuper rei uis S ex M ri ηρ - Martyrologio Molani, ubi. ia.die Ianua j scriptu habitur.
Molarii. Ias Ioannis Episicui Hierosol miranae Ecclesii α, ordiniscarmeli professoris. Quibus subscribui Hierony Plato, Paulus
Nicr. Pid l lotagia, alij relati Costatq; id apertissime e suo libro, Paul. Mo in quo saepe se huius motis professore fatetur, Praecipue in . νlia. .c. du Carmelitis scribens ait. Sicut haec omnia antiqui huius no Irae conuersationis sectatores ante nos intellexerunt.
56쪽
sma. Quantasancitorum praecipuoru authoritate haec nonν nuta Religi confirmerino cu quanta merissecuritareformam huius conuertaritanis sequentes iam, oe corda nostra Domino dirigimus. Ex quibus patet, se inter Carmelitas
quibus hanc institutionem scripsit, connumerare,tanquam eiusdem vitae assecla,&cultorem Postea vero ob eius merita, probatosque mores,ad dignitate Patriarchae Hierosolyinitanae Ecclesiae fuit assumptus: successitque Ciryllo, vestestatur Nicephorus lib. 4. Eccles. his . c. I . Theodoret usui Nicephor. . historiae Ecclesiastice. c. 3s. Ruffinus lib. a. ecclesiast. hist. heodore. i. Genebrardus in chron ologia libG anno Diti. o 3. Ris seu I uit in ordine η .ut aperte fateturNicephorus in suaChro Mologia, his verbis. Ioannes. qq.sedιrannis I 6. Fuit praete Uxς Iodnne hic sanctitate, ae clarus. Quare euarithemius V ς phqr ut supra)sanctissmi appellat, Molanus vero inter diuos, quos in suo Martyrologio refert, adscribit. S. Cir ullus et avitae sanctitate comendat. Et, ut ad luperiora costenda, Nicephorus lib. i . c. o. ita de Ioanne nostro scriptu reliquit.
Deinde Hierosolymis Ciollo diuinus annessuccesserat Et anfra in eo de cap .issu D Ioanne appellat,du ait: fuit codisipulus D. Ioannis est c. S. Theodoretus i. v. vi su p. c. as. Ἀγsic ait Hierosobmον Ecclesiae praesidebat Oanes is mirabilis,luccesso Ciolli. Quae a nobis relata sunt, ut vir u hune
contra D. Hieronymu acriter ipsum impugnante defendanius. D. enim Hieronymus,imo,&4. Epiphanius Ioan Patriarcha, ut Origenis a Deciueter grauiterq; accusant: ut colpicere quis poterit in Epistolis Hieronymota ad eunde Ioanne, qua ad Theophilu Alexandrinu missis. Tamesque
ibi N. Hieron. nimio Zelo, Scardo rescripsit: postea, veritate cognita retractauit Oc, que antea ut Origenista abiecerat, postea ut verae,&Orthodoxe fidei cultore teste Baronio , to ς- ei rea annu. 399d ample fit non dubitauit. Nee tu, B V rq Hieronymus Ioannis fanaetitate agnouit: sed SD Au stinus eo de teste Baronio) Ioannis mores, sanctitateque suo tepore fuit veneratus .Puto Hieronymu ab incepta contra
Ioanne quaestione ideo destitisse: quia is vides, se Origenis a tarum
57쪽
tarum Iabe notari,libru scripsit, in quo,se no Origenis db ctrina, sed ingenia potius sitisse sequutum, oltenuit: ut se Gennad. Auentibus verbis Gennadius in Cathalogo Illustriu viroruadnotauit. Ioannes Hierosol morum Episeopus scripsit in obtrectatoressu dij sui libra n quo ostendit, se Origenis Veniμ,
non idem sequutum is notauit etia Trithemius deaci pton th ribus Ecclesialti eis,& Honoritas Augustudunensi s. c. 3o. demisosius lumina. Eccles. Id vero, quod in hac rea ne in ostru abi in n is suspicione liberat, testituo niueit Anastasii Pape, qui Ioa. ς ni rescribes d Rustino sente tia,eu ut Origenista danai, Ioaia i ii P. ii si vero vi sanctis simu his verbis cori elaat. Vt amorisu gratias ago ra spledore tuae ian Ziraiasin eas, quas inino habes irtutes,subinde quodamodo paruitatu nostras orabitu bremo prosequitur.Ta eminerer, Homniu prae tantissime audatu urgDDes nitore eo picuus: it par esse meritissermo no possit. Porro aut lato tituloru uoru rapis lacitametoe Ptetia impetrare nequeo,audere ηο desii .u hoc de laudibus ea
tuis quod me tantu decadesisanimi istius serenitata laudast Tute lim Episcopatus ordo perspisuus per diueνbum orbe velut rataia, eligad nos Diedoris sui detulit claritatem,
Haec sunt Anastasij. Cu igitur huius Pontificis tepore orta fuerit cotra Rustinii in oriete cotentio, quod Origenem de Greco in Romana lingua deriuauerit videreturq; seM Horigenis do trinis devisse: perlataq; esset lita ad Anast. 'tifice: ipse Rustinuit minus Orthodoxu notauit. Ioaries vero no solii ad Ana Laures, tori genista no peruenerat: vera eius sanctitas abataq; virtus esse usq; ag Rona dissi deri t. Ne ceu Anastas. Potiseκ ita serio lauta retas aliqua Orige nis labe inureretur Ethsede Ioani Hierosolum. Eiuscopi Theodor sanctitate dicta sufficiat.Floruit hic vir ut senti ut Theodo NDephor. i. s. Eceses hi c. 3s. Nicephorus lib. ia. his f. Eccles. c. 24. T libem. Uthemius ut supra tepore Rachad ij,&Hommi, ctica annuo iii oo. vel secundum computationem Baronis tomo .circa annum 386. aetate S tempore Theodosii 'oc eo
58쪽
mesi tra uiderit, dicamus. De quo certa teporn ratione apud ex B. Cirvi Ioiane alluinptscripsisse. Qucredo verissimii, qua uis determinate, quo anno id pr. eniterit,non appareat. Solum id pro operto habetur, circiter
De Regula vero id ultimo huius prae sat luculae loco notare par erit, Ioanne in hac sua institutione quasi mixta Resula ex historia veteru Patru a tepore Eliae in Carmelo comoratiu,ch, admonitionibus proprio Marte ab scriptura sacra cofecisse. Ea ob causam ut ipse, p. c. asserit de fundatore supremo huius Religionis, primaria eius innitu tione edisserit. Deinde refert aliqua eκepta gloriosas virtutes, o exteriore habitu Eliae, eiusq; successoru , ut per haec Carmelitae disceret,forma laoru patrum conuersationis sequetes,cordavno Deo dirige te Tradidit hac Regula diomate Graeco conscripta, sub cuius directione Carmel ita usque ad Aymerici Patriarchae Antio client tepora permanserunt.Qui anno ira Io. hanc Ioan is institutione iis Latinum sermone fecit tras serri, quousque Albertus Patriarcha Hierosolymitanus circa anni irri noua Regulam, seu potius hanc Ioannis planiori,breuiorique forma dis est Deis obseruanda imposuit . De quo nos late licit de ordinis antiquitate scripsimus&in s. quoq a. p. dicemus. Nunc vero latum
D. Cirylli testimoni ii ad ij ci qui loco superius adducto re Carillus. seres persequutiones, quas,post Regula a Ioanne Patriarcha suscepta, a Cosdro Periarii Rege,&Huma Arabic Principe, Christiani&omnes monachi Palaestim palis sui tisque ad annum ommi io 99. in quo terra sancta inditionem Principum fidelium redacta est, his verbis res in ordine gestas prosequitur In Carmelo monte M in qui
basitim alijs remis terra sanctae permanserunt sub disciplina ita remitica per Eliam propheram lassitura , miti praedicto libro Ioannis descripta. fit infra subiungit. Propter quod cepit tunc ultus Religionis in monte Caris mel ampliari . Quam plures enim deuori pergrim , qui
59쪽
ab occidente superuenerat odore huiussancti loci tracti, Odeuotione Relietiosorum Eremitarum montem hunc inhabitatium peν mori,mundo renuntiabat, O pro contemplatione caelestum se eorum contubernio iungebat. Erat aμtem in diebus illis Putriarcha Antiochenus cm in Terra alicta p0iolica sedis legatus, Isti quida amabllis Dei, in homiuibus nomine inmericus Malo a da,natione Lemovicensiis,de villa appellata salamaeum, qui praedictorum aureces orum nostrorum Fremitarum fratrum, B. Maria de monte Carmeli laudabile conuerIarionem artendens, eos multumspecialiter suo tempore i Domino enutrivit. Intelligens autem, quoidaeorum qui ex occidente superuenerat, spretis eniorum mouitis, non recιὸ ambulare adriperitatem Religiosae vita remiticae in praedicto Danis libro descriptae, e perpendens, hoc ideo maxime coringere, quia Graecas litteri ignorare nesciebat codicem illum legere fecit librum illum de Graeco in Latinum trafferri. Et ob hanc causam praedictus A mericus nostra ordinis resormator censetur a Polidoro, de inuentoribus rerum, lib. Polidινυι γ ca P ῖ. Sabellico aibro I. aeneade. 9. Onusti Pambino in f, h.u, Chronico Ecclesiasticum circa annum iri t. sub Anacle- to secundo,Genebrardo libro . . suae Chronologiae, anno. O N. Pad. δεῖ o. Guillelmo Tyri Episcopo, in continuatione belli Genebrar cri, lib. s.c. 3. dc ab alijs a nobis relatis lib. . Antiquitatis no Guillemus stri or d. cap. o. Ioanis igitur Regula in ordine ab anno ociori usque ad ii l. in quo Albertus aliam tradidit, perseuerauit. Sed de hoc plenius lib. i. de ordinis antiquitate strapsi mus. Nunc ad Regulam ipsam Ioan
60쪽
Diui Ioannis Hierosol mitani Tatriarcha liber de institutione primorum monachorum in lege eteri exortorum im noua
perseuerantium , desumptus ex vetustioribus ordinis codicibus, si Bibliothecasanctorum Patrum to
rgumentum Regula,me in rutionum Dannis.
nem ordinis Carmelitarum Ioannesse cruratur,ab Elia pr o huius resoloianis aurore lim rium, docens
bus in locis in primordi, sua itas. Et conueriaturi Deinde, quilastrarionem Uerisau γ i ob
Pae primitus huius religionis oro qualitoque in eisdecuriam mytitutionem ab Elia tradita. Nixeruuir