장음표시 사용
11쪽
recentiore manu Suppletae. Compendiis scripturae librarius non ita multis nec dissicilibus usus est totum autem volumen unus librarius scripsit. Primae et ultimae singulorum fasciculorum paginae fere Sunt asperae ita, ut nonnumquam raSurae non fastile agno Scantur. 2. Primae paginae inscriptum est hoc: Commelini est oeoque Ton l. nonagesimus alter ); infra quod legitur eadem manu scriptum Iani Gru teri liber est, non bibliothecae Palatini quae a. 1622 Romam translata est). In quo mirum est, quod eadem manu et Om- melini et ruteri nomen scriptum videtur. Deinde in Secunda pagina legitur nomen Bouehier, in tertia extrema literis inversis manu seculi V. vel XVI. Haas. Scriptum Maistre Mierre LouStouer cancus en coen. Tertia pagina praeterea continet scriptum aliquod vetustius reliquo codice, quod epistola Sse Videtur, sed quod, quoniam nimi evanuit, non pote Si legi. Quarta pagina continet indicem librorum, qui in codice in- Sunt, manu ut HaaSi visum est seculi V. scriptum: Plures libri senece in isto volumine continentur. Declamationes senec Seneca de benestetis continens IItem libros Seneca de elemencia et sunt duo librj Seneca de paupertate i Seneca de moribus recentior manus, fortasse Commetini vel eiusdem, qui Commetini et Gruteri nomina Scripsit, adiecit sunt fere, quae habentur in Syri carminibus i Seneca de remediis infortuitorum sici ad gallionem l Seneca de quatuor virtutibus recentior manus adiecit restant adhuc plures Seneca de naturalibus quaestionibus i Epistole Senece ad aulum i pistole Senece ad lucillum. Folium 104. habet in priore pagina inscriptionem hanc: Iste liber fuit de libris magistri andreeinguli deputatus pro uibraria ecclesie andegavensis tui magister iandreas erat in utroque i iure licen tiatus ipsius ecclesie cantor et i canonicus et decessit a seculo iste prima mali anno domin in 'CCCCXXII 'anima eius in pace requiescat Amen. Compendia
scripturae neque in illo indice neque in hac inscrip tione reddidi. Alteri huius folii paginae inscriptum est praeceptum medicum Fol. 105. Vaeat. 3. De satis libri multa dici nequeunt. Sec. XV. ineunte in Francogallia fuit. Nam Andegavi episcopatus est in Francogalliae provincia Ario et Voca-
12쪽
tur hodie Angers idem demonstrat nomen Bouchiet et inscriptio tertiae paginae, Uamquam, quid Statuendum sit de adiectivo rencoensis, nondum scio. Deinde Commelinum et Gruterum possedisse librum ipsa primae paginae inscriptio docet. Tum ossius eum habuit et nunc est in bibliotheca universitati Leidensis. In editionibus instituendis hio codex noti videtur adhi
4. Declamationes illae sunt excerpta declamationum M. Senecae rhetoris. Neque libri do beneficiis et de clem entia integri sunt et videtur Lin his congruere eum codicibu deteriori notae, quo SFiohortus significat literis Ea, in illis cum g Ei in o
Iae sunt 88 priores, in quibus qualis RSet L, non Vacavit mihi accuratius quaerere; sed ne his quidem magnam e Cod L utilitatem necessurum mihi persuasi. Multo autem pluris faciendus est cod. L inscriptis minoribus, quae continet. In libro de moribus saepe et mirum in modum congruit cum duobus Sangallen Sibias, quorum scripturas proposuit chenklin libro supra commemorato g. 39 Sqq. Sed haec
5. Naturales Quaestiones continentur foliis 26, una coliam Πη, quatuor linei S. Inscriptio praemissa
est haec: Incipit seneca de naturalibus quaestionibus.
Subscriptio autem nulla exstat, quamquam aliqua fuisse videtur; nam infra ultimam lineam satis ampla rasura est. Ocum Scribendarum ratio fere eadem est, quae reperiri Solet in recentioribus libris A s. Quare Supervacaneum arbitror eam totam describere quaedam vero hic ponam, quae memoratu digna Videntur. Νomina igitur propria et vocabula graeea mendi nec frequentius nec fere gravius quam in codice Berotinensi corrupta Sunt Diphthongi ae et e Xprimuntur pere Vel , per e tamen rarius. Plerumque legitur dii, diis, nonniam quam e pro hae, hi pro hi, idem pro iidem mittera saepe omissa est, Saepe abundat, quod nonnumquam molestum est, velut IIII hos proos'; VI, 1, 4; VII, 13, 2 hora VI, 13, 3 habit.
Em timare Semper Si pro aestimare Totien et quotiens scripta fuerant toties et quoties, Correcta autem
Sunt addita supra e lineola sed remansit toties III,
13쪽
3, 5 et quotiens prima manu est II, 34, 3. Voces praefixis praepo Sitionibus compo Attae consonantium
assimilationem, quam Vocant, conStanter RSSae Sunt. Nonnumquam Voce Compo Sitae diSCerptae sunt, ut quam diu inter At at qui non dum sero ut rurSUS Saepius Voce Secernendae in unam Sunt consatae.
6. Vestigia vetustioris scribendi rationis comparent in his ΙΙΙΙ, 13, 3 optineat; I, 17 6 aere, ib. 10 sarcinae I, prol. 12 contemnit pro comtempnit; pro actor compluribus locis recte Scriptum est auctor; consonantium assimilatio amplius viginti locis praetermiSSa St, velut IIII, 4 3 admiaetam; cf. II, 38, 2 ad fatum pro aut atum fatum9; semper legitur disrumpere VI, 1 9 inspirem V, 17, 2 subministrarent VI, 4, 1 subrisit V, 18, 1 inmerito VI, 6, 2 in modice III, 28, 1, in modicis pro inmodicis). Huc etiam illud pertinere videtur, quod saepe L nec exhibet
Consentiente plerumque codice omnium, quo S Unc
habemuS, antiquisSimo Bamberg. et codice , ubi praebet neque hoc enim, compendi Scriptum n; facilius poterat oriri ex nec, quod tam facili compendio
Caret, quam nec e neque praeterea nec Siquidem
recte de discrimine harum particularum disputat Handius in urs. v. IIII, g. 94, multi loci magi aptum potest videri ad Senecae ingenium dicendique genu S, quod praeter alia tio habet proprium, ut
oratio Concisa sit et sententiarum inter ipSa coniunctio particulis sere non X pressa. Quare fortas Senonnumquam e B et L nec pro neque recipiendum erit. T. Jam ad res graviore tran Seunte videamuS, quomodo librarius se gesserit in des ribendis Naturalibus Quaestionibus. Ac primum in his libris ob diuturnitatem laboris, ut videtur, non tam diligenter operam Suam factitavit, quam in declamationibus positis in initio codicis quo factum est, Ut Saepe Voce aut mendOS Scriberet aut omitteret vel singulas vel - id quod iis plerumque locis accidit, Ubi eadem VOX On- nullis aliis interpositis repetebatur plureS; et maXime id cadit in extremam horum librorum partem Atque nonnullos horum errorum librarius statim animadverso statim correxit , Reliqua Vero, quae PeCcaVerat,
14쪽
descripto, opinor, toto codice sanare studuit, in quo hanc fere rationem videtur secutus esse. Contulit apo graphum eum exemplo, Unde descripserat, et ea menda, quae facilius tolli poterant, additas dico abundanter
litera et perperam scriptas, Statim correxit, illa puncto Supponendo vel iter abradenda veluti II, 34, 2 extr. fuerat quantum ad hoc, pars est rasura factum eS par sed liter a non plane evanuit), has item puncti notando et probis literis super lineam ponendis graViora vero vitia in contexta oratione ipsa signo, quod St Vel quo rarius usus est indicavit tantum, emendationes autem adhibito eodem signo in margine posuit et, ubi plure voces exciderant, quae non Ot- erant inter lineas restitui, has usus fere Signi quibusdam in margine, plerumque aut supra aut infra Ο-lumnam, Supplevit. Denique, quae antea emendanda indicaverat, tune emendavit; mendos igitur abrasit, recta in eorum locum substituit, aut, si quam Vocem omiserat, hane Supra lineam Supplevit emendationes Vero, qua in margine posuerat, iam abrasit. Unde fere, ubi in conteXtu rasurae sunt, etiam in margine rasurae aut manifeste Sunt aut AS Videntur, Uamquam SaepiUS propter membranae asperitate. cf. 'extr. parum agnoScuntur. Hoc autem ita, ut eXpo Sui, laetUm S Se argumentum est, quod quibusdam locis
librarius oblitus est vocem in margine Suppletam inde
in conteXtiam transferre, signum m autem utroque loco
cernitur ut IIII , 6, 2 publice L, 5, 6 inquit III,
emisit); quod nonnumquam sub ipsa rasura marginis agno SeUntur Vestigia emendationis in contextu factae
quod signum m et in margine et Supra Vocem Correctam plerumque si non integrum, at aliqua ex parte remansit vel fuisse manifestum St. - Quamquam autem librarius operam dabat, ut vitia tolleret, tamen quadam eius negligentia inter ipSiam corrigendum novi errores orti sunt Aliquando enim, dum vitiose scripta abradit recta sub ἀtituturuS, Proximam quoqUevocem delevit nec postea restituit, qua ratione permultis locis expediri potest, cur vocula aliqua exciderit aliquando voci supra vel infra ituram positae aliquid abrasit aliquando vocem, quae omiSSa erat, falSO
15쪽
loco restituit, veluti IIII, praef. 12 scribendum erat quasi ille aliquida librarius omiserat ille, deinde Supra initium sequentis vocis aliquid signum posuerat, reSU-tuit autem pronomen ille ante quasi, ut nunc legatur ille quasi aliquid. 8. Deinceps librarius accessit ad librorum notas in margine atramento ponendas, tu quo bonum codicem, Sed qui alius stirpis erat cf. g 1 et 29 sqq),uSurpavit. Atque hunc quoque codicem contulit cum eo, quem ipse Scripseaeat, diversasque lectiones Supra lineam notavit apposito signo Vocis, quae St rel. Dubium autem mihi quidem non est, quin etiam illarum emendationum, quae punctis apponendis et literis Supra Scribendis factae sunt, nonnullae ex liae altera collatione profectae sint, quod quum ex atramenti Colore, tum ex literarum forma cognoscere mihi Visus Sum. Sed tamen non distinxi has emendationes in variis lectionibus adnotandis, quoniam vi certi quidquam de punctis vel singulis literis, ut i, dici potest;
qUae Vero supra scriptae sunt Variae lectiones appo Sit nota , eae omnes ad secundam collationem referendae Sunt. Nam quamquam in Spicientibus codicem manifestum est et contextum et omnes emendationes eadem manu Scriptas esse, tamen aliqua literarum formae diversitas cernitur nimirum quae diversis temporibu Scripta Sunt, specie inter se aliquo modo di- Stant. Itaque, quae correcta Sunt e codice archetypo,
paulum diversa sunt a reliquis, inter se similiora; idemque dicendem est de iis, quae ex altero codice correcta sunt, in quibus literarum forma eadem est atque in librorum notis atramento scriptis. Deinde emendationes illa librarium plerumque non de Suo ingenio posuisse veri satis Simile est; nam fere aut probae illae lectiones sunt aut in aliis quoque codicibus reperiuntur tamen fortasse etiam PS nonnumquam mutationes in ea, quae descripsit intulit. 9. Quamvis autem corrigendi munere librarius satis diligenter unctus sit, tamen nonnulla Vitia reman SerUnt, quae non Videntur in codice archetyposuisse, sive ea librarius omnino non ossendit, Sive oblitu est corrigere, sive in ipso corrigendo negligenter Versatus est III. 11. I, ubi aquarum imissum 2
16쪽
est; ibi d. ante cursu praepositio a excidit c. 16, 2 legitur detrahant, reliqui codice praeter unum . trahant ouine eXhibent retrahant vel retrahunt; - VI, 31, 2 extr. sedem Voci vis rasura obtinet, in qua stiterae et signi, reliquiae apparent in margine rasura est alia eiusdem generis videbis in var lecti.
VII, 20, 3 e ecta pro inspectatM VI, 18, 5 inelaus est III, 11, 4 dimisse 16,2 ad tempus; - III, praef. 14 in raSura eas positum est pro debeas cf. etiam 9 41 . Alius autem generis sunt ea in codice L parum recte scripta, quae hic cum aliis codicibus communia habet.
10. Restat hoc loco, ut Me rubricis, quae dicuntur, disputem. In quo hoc iam nunc dicendum 'St, quod proprium locum in aestimatione codicis habebit, libros Naturalium Quaestionum in codice L ad eum ordinem dispositos esse, quem maasius in libello g. 2 commemorato e Vincenti testimonio codicumque indiciis restituit. Incipiunt igitur Nati Quaestione in codice L a capite libri, qui in editionibus adhuc est quartus:
Grandinem hoc modo fieri si tibi is Ermavero, quo ud nos glacies sit eqs. Septimum librum excipit primus; extrema pars est libri IIII caput . Cuius ultima Verba sunt: nec enim ulli flumini dulcior iustus Itaque libri in codice L sunt octo sed falsis numeri AEOS
librarius insignivit. Nam inscripti omnibus libris praemissa es a b nullam libro primo loco positi notam continet, ad finem autem huius libri ille apposuit
haec anne senece liber. III. emplicit de nubibus. Incipit IIII de uentis ex quo A eQutum St, Ut reliqUOS quoque libros numeris binione maioribuS, quam par erat, insigniret idi omnino iecem libros numeraret. Integrae autem et inscriptio toti operi praemissa et librorum notae excepto libro, qui debebat nonus esse cf. Var. Iecit. in margine tantum exstant atramento Scriptae. Has librarius, id quod ex literarum forma mani-RStiam St, eodem tempore Scripsit, quo ait. Quaestiones iterum ad alium Modicem correΣit Postea Veroidas notas in Spatia, quae inter Singulo libros Vacua reliquerat, rubro transtulit of tamen Var. Iecit in fine
IIII et V libri); desiit autem hoc facere in initio libri
17쪽
IJ1l. une quaestione de virtute codicis L seposita ad Vincentium transeamus, de cuius vita et scriptis hoc loco brevissime agere licet et equi auctorem J. . Fabricium. Bellovacensis dictu est is patria et Coenobio Domini eanorum, in quo Bellovaci degebat.
, Regnante Philippo Augusto Lutetiae literis operam
NnVaUit . . . et nil e primi fuit, qui ordini Praedicatorum Se adiunxerunt Helluo librorum fuit. Obiit a. 1274. Scripsit Vincentius praeter alios libro ingens opus tripartitum, quod Vocatur Speculum Maius, continens tria pecula, Naturale Doctrinale Historiale addi autem solet peculum Morale ab ignoto auctore poStannum 1300 compo Si tum Iuli Speculis immensam locorum e libris veterum et de Sacri et de profanis rebus Scripti eXcerptorum multitudinem Vincentius conges Sit, e quibus loci S, quum non Verisimile sit eos ab illo memoriter scriptos esse, emendandis illis libris subsidia aliqua credibile est accedere POSSe Composuit autem inuentius pecula illa sic, ut non ipso oratione continua de quaque re exponat, Sed ut inscriptionibus capitum Significet, de qua re agatur, deinde in ipsis capitibus locos Scriptorum ponat inter
se non coniuncto S raro Suam PS Sententiam aperit. Cuiu Vero Verba Sint, quae quoque loco leguntur, accurate profert praepo Sit nomine Scriptori vel se ut indicet, voce actor Vel auctor Vel author), quam peraro
oblitus est ponere veluti Sp. Nat. V, 60 init.).12. Atque ad nonnullorum iam Scriptorum eris in loci se illis thesauris adhibiti sunt. Neque quos Senecae scriptis Vincentius in magno Suo opere locos recondidit, omni usu caruerunt; nam a SSim lectiones ex incentii peculis in editionibus commemoratae reperiuntur. Sed occasione tantum oblata viri docti illas lectiones adnotavisse, mon autem iuinei locos
η Jo Alberti Fabricii Lipsiensis Bibliotheca latina mediae et
infimae aetatis sed prima Ital a P. Joanne Dominico Mansi). Patavii 1754. Tom. I. g. 298 sq. - Praeterea conferas: tudes Sur Vincent de Beativa is . . . par M. 'abbe J-B. Bourgeat Paris 1856. unc librum non contigit mihi inspicere; sed quid contineat, cognoscitur ex iudicio de eo viro doct. Letous eligere facto incommentariis Parisinis, qui inscribuntur Athenaeum Danda is , tom XXVIII
18쪽
12 collegisse videntur. Novit autem Vincentius librorum qui Senecae nomen in titulo habent, hos Marci Senecae libros declamacionum quin yue de Aentenciis diversorum Oratorum librum unum deinde tragedias X Lucii
ludum de morte Claudii, de beneficiis libros III. numeru corruptu est infra flosculi epet eis librorum positi sunt), libros de clementia, ad paulum sici de
quatuor virtutibus librum unum libros sic )de moribus et librum de remediis fortuitorum, libri s Siel . . . de immatura morte, Naturale Quaestione S, epistolas ad Lucilium 86 et ad paulum postolum nonnullas. At-
quo ex his libris praeter librum de Sententii diV. r. , ludum, epistolas ad aulum flosculos excerpsit in Spec. Hist. VIIII, 102 - 135 editionisMentelini, qua uti debet, qui Vincenti auxilio verborum crisin factitare vult. ' Praeterea in eodem peculo maximeque in prioribus libris complures locos Senecae Commemorat. Plurimos autem loco ex ait. Quae Stionibus sumptos Speculo Naturali intexuit. 13. Atque de omnibus illis locis hoc in libello ubi de Nait. Quaestionibus agere mihi proso Sui, CCurate Xponere non in animo est. Illud tamen silentio praeterire nolo, Luci Senecae libris de clementia, de beneficiis, epistolis per Vincentium vix ullam utilitatem accessuram videtur enim in his libris illo deterioris notae codicibus usus esse. Flosculo ex libro de moribus in peculo Hist et octr. servato Schenk l. c. collegit. In Martini uiniensis libro de quatuor virtutibus Vincentius nonnullis locis lectione praebet, quas ab Haasio in iterato volumine tertio iam video
maahius v. III, g. 424, adnot. Vincentium dicit non vidisse libros de immatura morte nullos enim ex iis flosculos excerpSisse. Sed fugit virum ill sententia c. 114 extr. in editione peculi Hist. , qua Haasius usus est l. VII, c. II 6 ex illi libris commemorata. Neque tamen hoc obstat Haasi iudicio est enim Sententia eadem, quae a Lactantio institi. III. I 2, 11 commemoratur: Una res est virtus, quae nobis enmortalitat em donare possit et pares diis fa-eere, et videtur ex Lactantio Vincentius hanc sententiam sumpsisse.' De editionibus Vincentii f. Wolsi et utlmanni useum antiqv. Stud. I. g. 251 Bibliographica nonnulla de Vincenti Bello-Vacensis peculorum ditionibus antiquioribus Scr. h. Butimann et Ernesti rubitZ Emendationes Orosianae , progr. Scholae regi Portensis Numburgi, 835. g. 4 Sq.
19쪽
13 receptas. Dua autem, quas ille non recepit hoc loco, quamquam Uberiore apparatu critico careo, non dubito commendare. 2, 10 in c. p. His VIIII, 10 pro
aspera tentat, quod languidissimum Stet parum accomodate insertum nunciatis, ubi contraria inter se conciliantur, exhibet aspera enit; quod autem L haec verba omittit, id errore mihi videtur niti. 4, 7 Vinc. l. c. 104 concordantea habet muliebriter fractus, quod ad sententiam loci aptissimum est cf. Plin. p. II, 14
fracta pronunciatione dicere Iuven. II, 111 fricta uoce loqui; ac ann. XIIII, 20 si frictos sonos et dulcedinem vocum perite audissent M. Sen. Suas. VII. Solebat Surdinus dulces sententias dicere, frequentius tamen praedulces et infractas).14. Haec de reliquis Senecae libris hoc loco dixisse satis est. Nunc de locis ait. Quaestionum, qui obvii sunt in Vincentii peculis quum Historiali tum
Naturali, agendum est. Primum autem omneS, quos quidem inveni numeris indicandi in uno conspectu ponam in quo librorum verum ordinem retinebo. Sp. Hist. VIIII, 110. Flosculi. aturalium. uestionum. Eius. Idem . e. aturalibus. uestionibus Libro. Primo nunc IIII, c. 13 9 c. 3, 6. c. 13. 11. ed.
20쪽
questionibus .si 50 Seneca ubi supra
libro II., 27 ubi supra libro II se 32 sq. Seneca ibi supra 3 ext. et 35 init Seneca ubi supra 37 Seneca ubi Myra VII, 8 ed. Demin libro II, 38 Sq. Seneca libro III nunc , c. I 5 I. illi 0 3, 92, 3, 5, 6. Bll,0.3, 6 et 5 c. b, 3. illi, 4. Illi, c. 8 c. 9 c. 10 c. I 2 c. il