Aduersus synodi Tridentinae restitutionem seu continuationem, à Pio 4. pontifice indictam, opposita grauamina quibus causae necessariae et grauissimae exponuntur, quare ea Electoribus caeterisque imperij principibus & ordinibus Augustanae confessioni

21쪽

ε p RIMA PARS Rrcvs ATIONI Ierroribus doctrinae, de multiplici abusu,& superstitione infinita quae in Ecelesiam irrepsisset: ex quo gen e sunt, quae iampridem edita extant:

- Scriptum Scholae Parrhisiensi de Periculis Ecelessae, compositum circiter annum Domini NI D.

Speculum ait eum Papae, eius Curiae, Praelat rum er aliorum Spirituabu, Scriptum ante annos C L. Item Francisci Petrarchae, Baptista Mantuani,noannis Pici Mirandulae, L. Vallae, Hieroomi Sara noratae Italorum: Guillelmi Occam, Roberti Barns

culorum: Ioannis VVesseli er bbatis Sparahelmenses Germanorum: Ioannis Gerfinis Galli, devita Spirituali animae pote late Ecclesiae er aura semibilatare Papae ab Ecclesia. Item: Marsili1 Pacuuini tractatus de oranslatione Aperi, er Liber de desin oriopacis. Mony de Rosellis, de Potestare Imperatoris er

22쪽

bur esῖ, ante annos GPC VII conscriptis,

de alia pene innumera. Vt dubium non si quin oc his nostris temporibus, ct in hac doctrinarum omnium oc verbi Diuini luce, multi passim apud omnes nationes invenuantur Uiri docti oc pii, qui Orthodoxae religionis doctri

nam rectissime intelligant, quantumuis oppressi Pontiu cum tyrannide exaudiri nequeant. Hosipses quoq; adsmitti, ut, vel discendi vel iuuandae veritatis gratia, senten tiam in Concisio libere dicerent, nonne aequisiimum foret. Etenim nullum fugiunt nostri, quod quidem libet . rum ec neutri partium magis addichim sit Concilium, ne* vllius in ligentis iudicium aut cognitionem metus iant: imo multis iam annis flagitarunt talem indici Syno dum, in qua vera religio per viros pios, amantes veritatis, minimem suspectos, ab errorum deprauatione, recte viii dicata in lucem suam adsereretiir, ec, erronea ac falsis doctrina omni exterminata, inuicem, quae syncera, vera, ecincorrupta esset, restitueretur , doceretur, ec conserva,

retur.

QUOD AUTEM Objciunt lucem occonspes

ira intelligentium hominum fit re, ec latebras qusre re hos Status, qui Pontificum insidiosa ec impia Concilia adire recusant, id multo facilius etiam ec optimis nominibus refelli potest. Extant enim publice, ec quidem ante multos annos editi libri, ec scripta grauissima, quibus E clesiarum nostrarum doctrina, dc omnis Fidei ratio ipsis

CAROLO V. ET FERDINANDO L

IM P P. caeterism Imperii ordinibus non priuato consi lio obtrusia , sed poscentibus in consessu totius Imperii,

23쪽

multarum P nationum frequentia exhibita est Augustis& edita publice, quae constantiae at* consensus horum ordinum, veram Euan clii de filio Dei secundum diuina Prophetarum Zc Apostolorum seripta confitentium ocproti tentium, testimonium illustre ad omnem posterit rem perhibebit. Ad haec, eadem doctrina Euangelii in Ecclesijs oc Scholis horum Principum Sc Ordinum tot iam annos, ex quo Consessio Augui fana oblata est ec edita, docetur publice, eaque fide oc diligentia urgetur in populo,ut omnibus ex aequo in medio posita sit, ac cuilibet eam ad gloriam nos minis Divini, salutem* suam distere re priuatim oc purhlice liceat. Extant similiter libri oc scripta Theologos rum nostrorum plurima Latine oc Germanice edita, aqvsum Ecclesiae publicum re priuatum. Quo ore igitu aduertarj nostri dicere audent c lucem nostros fugere, α. doctrinae sitae rationem reddere nolle. Nec enim pudere

nos potest Euangelii de filio DEI, non magis suam

nec Paulum Apostolum eius puduit: Atqui male agit, is, quemadmodum ipse Dominus testatur, lucem odit, ne arguantur opera ipsius. Qui veritarem operatur, prodit in Ilicem conspectumq; hominum, ut facta ipsius conspisciantur, quod per DE UM sint facta. Denim, quod verum est , neq; angulos ne latebras ullas quaerere soa

let.

IAM QUOD ijdem ordines praeter culpam R

. immerito accusantur, quas qui iampridem, damnatas ab Ecclesia haereses in lucem reuocarint, cam* ob causam indigni sint, de quorum dogmatibus re disputationibus cogititio publica instituatur: siquide vetereo quo P Impp. grauisa

24쪽

sYNODI TRIDENTINAE. 'grauissimarum poenarum comminatione Vetuerint, ea, quae Conciliorum autoritate semes determinata sint, di de creta, in disputationem oc colat ouersiam reuocare :

iniuria tui Martiani Imp. constitutione hic; abiit

tur iniquissime, Iudicio reuerendinimae mmi sat, rate ex Fide

si quissemel iudicata ac recte di posta reuoluere,,

publice dissuture contenderit, erc. Id sine ulla ratio- conrad. B ne re salso obiici Statibus, ac verbo uno facillime dilui pose nins toro 3. se, ia norunt omnes, qui horum ordinum consessionem Pς Publice exhibitam, eiusdem* Apologiam mediocriter sal - tem inspexerunt. Necp enim nouum doctrinae genus est, quod amplexistini Status dic doceri curant, sed ipsius vel ris re Catholici dogmatis vitia vox, 5c consenIus doctris nae inde us p ab initio per Prophetas oc Apostolos humano generi traditae: id quod Zc veteris, purioris* Ecclesiae testimonijs 8c autoritate antiquissimorum Conciliorum, ac patrum scriptis euidentissime demonstrari potest,ais in Progressit huius operis, quantum quidem eius necessarioum videbitur, abunde suo loco ostendetur. Ac sane Principes mi, caeteri* Status, qui Conses sionem fidei Augustae exhibitam eius* Apologiam symcere amplexi sunt, vere de se affirmare possunt, in eo p pi

gloriari, tantum abesse, ut ullam haeretici dogmatis opis nionem, quae cum Ucteris oc Orthodoxae doctrinae ac Castholicae Ecclesiae consensit pugnet receperint, ut etiam do re inam & autoritatem veterum Conciliorum ac Patrum imittis in locis renouatam in lucem reuocarint his tempos

xibus', oc illustrarint, quae Monachorum Zc Scholasticos . A v rum

25쪽

in PRIMA PARs RE VIA Tiosis eum doctorum inscitia densissimis tenebris obscurata, reprope extincta iacuit, dum inani Philosbphia oc quaestio nibus ineptissimis, nouis* ac supcissitiosissinus optimo nibus implerentur omnia, ct cultus Idolorum tetri, ne octa ac spreta prorsus omni antiquissimorum Conciliorum

di Patrum autoritate, inueherentur.

Etenim usu eo auctas fuisse superstitione & barba rica inscitia tenebras in doctrina ciuo temporis scimus, ut ec ipsos Theologiae oc Sacrarum Literarum studioses,qui . superiore seculo, ec ante annos quadraginta Scholamueam Theologiam, quae sic dicebatur, didicerant, confitcride se hominibus fide dignis non ubitasse constat, lectiornes quidem se stequentasse diligenter, oc tempora studijs Theologicis perdiscendis contritura ac praefixa comple . Missae sedulo, vere tamin affirmare posse, se toto illo quilas quennio aut sexennio, quo in Scholis didicissent, nulIam de filio Dei, vel nominis saltem, mentionem, a Praeceptos ribus factam audiuisse: atis ita occupatos suisse homines miseros ineptissimis libris Ma stri Sententiarum, Scotisonaventurae, Alexandri de Ales, Thomae Aquinatis, 5c similium eius farinae Scholosticorum, ut Prophetarum S Apostolorum scriptis legendis nullus omnino relictus esset locus, ac ne quidem ulla de his in Schola mentio su rit reliqua, nedum in his aliquid serit studii attribueretur. Quo nomine non uno in loco Scholasticos Theolo. gos summus aetatis nostrae vir Erasmus quom grauiter re

prehendit, quod in quinionibus friuolis,nihili,superuacasneis, obscuris, nonnunquam etiam manifeste impiis aetastem male tererent. Tores inquit sculis disputamus, an gratia

26쪽

gratia, qua Deus nos diligit, ac trahit, qua nos i ritum uicisim diligimus,eade granis,stansit aliquidereatum vel increatum' Digladiamursine fine,quid di tho. 1lin Pat Patrem ae Libo,sturrump ά Spiritu Sancto, res an relatio qui consistat, tres dici, quorum nullus

fit qui alius, cum sit una essentia: Dissutumus qui feri

post ut ignis quo cruciabuntur impiorum animae , cum H materialis,agat in re in corpoream, c.Cuibusdam tota

aetas in huiu modi quae estionibua confimitur , er res v pud clamorem, p ad uera dissidia, vis ad conuicia, non nunquam vis ad pugnos procedit. QEo quaesionum ex amma uocitamus circa Lapusinum , circa S axitet, Graca Poenitentiae sacramentum, quorum nonnulla sunt eiusmodi,utnec scire magnopere reserat,stulasseuera ripo si ita nec refelli, nec probari: Et idem paulo posti Q ut lautem nunc loquar dequa tiunculis, non solum superuacaneis diapene dixerim impijse L Deus possit quiduiu malum, etiam odi sui praecipe ref c ' omne bonum probibere, etiam amorem cultum si s potueris hunc mandram ab deterno melios rem secere, qui eat' possc producere homi nem, qui peccare nullo modo queat i iam reuelare

27쪽

'talicui Lium futurum peccatum , aut damnationem'. n psit respictum producere sine fundamento, cr terminos . post naturam uniuersalem producere, et construare sine gularibus' c ipsit aliquo praedi cante so contineris poteritatem creani possit communicare creaturae es c ὴ psit ex MI cer i , Elam' ac per hoc ex Meretrice sicere Virginem' Ac rursus: Q aerimus ea piae nec scire possemus, nec re iubemur. Illa negligimus, quae laseramemeditanda. Item consecratumHὶ Euangelio, nihiIcrepanis uermen π ristotelem. Nous, inquit, quendam Theologum, qui negabat annos nouem

A cereia intelligenda, quae Scotussit ira setiuntum in

Praestionem Petri Lomburta Rursius, inquit, audi', tu alium, quipraedicabar eri non pos,ut ius intellige retunampropositionem in toto Scoro,nisi Netu phsicen ipsus uniuersm memoria teneret. Hum modi laserin this Bassides, Valentinus er Marcion animos simpliscium captabant, erc. Et alibi infinitas Scholasticorum quaestiones ridet. De notionibus, relationibus, deframalitatibus, quidditatibus, ecceitutibus, disseren is in druidualibus et insuiduationibus.

28쪽

Talia sunt reparadoxa eorum: Levius esse crimen, homines mille iugulare, pr semes in die Dominico cuti

ceum pauperi confiere: di infinita similia portenta verbos

rum atq3 opinionum monstra. His nugis, ac praeterea tot scholasti rum viis,& iniim lucris realium, nominatiuiri homistariam, Alberectam, Occanistarum, Scotistarum ita occupati suerunt homines

vere miseri, ut nev de Prophetarum 5c Apostolorum scropsis legendis, nccp de beneficiis Rij Dei, re salute in ipso

proposita, ullam vel cogitationem apud se, nedum ora tionem aut disputationem apud alios instituere pomorint. Quod si qua nonnumquam de Christo necessarie tractanda esset oratio, eam omnem in rebus inutilibus 5 quaestionibus insulsissimis, quae ness coelum neq3 ter ram, quod dicittir,attingebantconsumpserimi: cuius generis, exempli causa, sunt: An haec propositio sit verae . Christus fuit ab sterno. Item. An recte compositus dicatur ex Vtrainatura an vero constare ancommixtus an conglutinatus an coagmentatus an semimmatus an copus latus f An haecpropositio, Deus est: scarabaeus 2 aut cuscurbita, tam possibilis sit, quam haec: DEVS est homo An DEUS adsumserit individuum humanum, an spe ciem An haec propositio sit possibilis c Pater DEUS, odit DEUM filium. AnanimaeChristipotuerit falli an

fallere mentiri Hae simi arguar illae,si D ς Hacet. et necessariae quaestio nes, in quibus cxplicandis artatem Sc uitam Cmncm conssumpserunt summi ac praecipui Theologi, re in quibus usenuerunt, quibus deni etiam immortui sunt, postshabitis.

29쪽

habitis plane libris scripturae sanctae, ad quos cognoscen dos omnino eis ocium necesserio definisse apparet. Vti cte oc pie dictum sit, breue tempus esse, arduum vero negocium agere vere Christianum. Quin igitur omisiis rebus superuacaneis ea potissimum spectamus, quae Christus nos scire voluit, quae prodiderunt Apostoli, quae proprie ad charitatem faciunt, de corde puro re conscientia bona,& fide non ficta, quam unam Paulus appellat persectioσnem oc finem totius Legis. Hec nisi fallimur,omnia satis supermostendat utra pars falsam oc nouam doctrinam, errores at* tenebras in Scholas dic Ecclesiam inuexerit, orbis Christiani periculo gra uissimo, oc dispendio irreparabili : deni* cum aeterna ias

ctura infinitarum animarum, quas miserrime in aeternum

interitum isti praecipitarunt , dum lucem verbi Diuini densissimis tenebris inuoly unt, ac pene totam exuns

xerunt.

RESTAT TANDEM illa calumnia ec dira cris

minatio, qua disi ractionum omnium oc ichismatum, qui bus orbis Christianus concutitur, causas in hos ordines conferunt, quasi qui sine ulla iusta causa petulanter stabriones commouerint, & a communi coniensu temere di scessione facta infinitas distractiones moliantur : quod crimen longe grauissimum Satrocissimum, profecto in

digne & immerito in hos ordines consertur. Testari etenim DE VM possunt, vehementer se oc ex animo dolere, orbem Christianum hac de causa distrahi, at* inater sedistidere. Sed ita semper comparatum luisse ac prudentes intelligunt, ec non uno in loco sacrae literie tetranstur, Ut omnem religionis mutationem, comitentur semper

offensiones

30쪽

sYMODI TRIDENTINA'. Noffensiones ac disiidia. Nam hac de causa ipse Christus ait 'dissidere a patre filium, ae a matre filiam diuelli, siuam doc trinam adferre non pacem, sed gladium, oc into propinsquiores etiam excitare incendium. Atap is semper rerum status fuit inde ab orbe condito. Cum autem nullum masius sit scelus, quam aduersari vcritati agnitae, quemadmo dum scriptum est, blasphemiam Spiritus non remitti viis quam: adsentiri eos manifestae veritati propter gloriam D EI: oc propter tuam ic multorum salutem amplecta doctrinam puriorem, eam' constanter confiteri & proofiteri necessario oportuit, itan ab his seiunuere. Qui mani

festos errores oc idolatriani

runt.

Ita in hanc sententiam coniunc Es voluntatibus et ore Uno conuenerunt: Deo iuuante nunquam se a conseiasu vero Ecclesiae Catholicae & Anostolicae discessiiros ullam in partem, necῖ abiecturos veritatem agnitam oc manifessiam: Eom nomine, oc ut constans, ait perpetua de roligione concordia ineaturaiberum atq; Christianum Con cilium, quo Doctorum 6c Piorum' iudiciis, oc cognitione secundum scripta Prophetarum si Apostolorum instituta causa omnis disceptenir, minime se defiigere velle:imo modis omnibus id optare di expetere. At haec cum aequissima sit oratio, facile, o speramus bonis omnibus Principes 5c Status consessionis ab omni culpa grauistimarum criminum qitae ab aduersarijs incis gnissime ipsis inseruntur, excusabit: praesertim cum luce ipsa martitistius si nihil ab illis quaestum aliud ha fienus, neq; aliud quid si quaeri aut spectari, qua in ut vera at* ii. corrupta Diuini verbi doctrina. Pontificu oc Monachora culpa