Aduersus synodi Tridentinae restitutionem seu continuationem, à Pio 4. pontifice indictam, opposita grauamina quibus causae necessariae et grauissimae exponuntur, quare ea Electoribus caeterisque imperij principibus & ordinibus Augustanae confessioni

발행: 1565년

분량: 522페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

c. olim Diis

im Ecclesiarum Episcopos unius esse sacerdosj,&eius dem Apostolicae originis: Sic enim scribit in Commenta. . rio Paulinae ad I itum lapii totae cap. I: Epipopinoue

ritisse magis consuetudine quam dissensitionis Domini,

cae ueritute, Prybteris esse majores,er in communi δεα bere Ecclesiam regere: quod dilarum relatum quocpest inter canones iuris Pontificit Inad& simplices Sacer dotes dicuntur Vicarii Christi, qui solus primariam ligan di at* soluendi potestatem habet,ut pulchre probat Ludo

uicus Romanus erudito quodam sermone in Concilio Bas-siliensi habito λ Imprimis vero graue in hanc sententiam est Pelagii II.ec S. Gregorij I. testimonium, quo etiam hoc additur, eum, qui te uniuersalem aut oecumenicum Episscopum dicat, aut ab atris dici patiatur, ino caeteros impesrium sibi sumat, ipsius Antichristi praecursorem esse cersiissimum: sua de re insa suo loco copiosius dicetur. QUARE etsi Pontifex hanc potestatem summam&Praeeminentiam, contra quam verbo Dei permissum fuerat, dc contra Canones antiquisiimos, libertatem E lassae, longo iam tempore, occulus initin memoria amplius non extet, malos a Ustirpatione dc de facto tenere videatur: non obscurum Iamen est, imo iam notum publice, quastaude, quibusq; imposturis eam sua sitam occupatam' paulatim auxerit, oc confirmarit. Docere id fatis potest his storia Synodi Carthagi nensis,circiter annu mi Wr.Vel, talijs placet HO. habile cui interfuit ci S. Augustinu . In ea synodo, Ro. urbis Episcopus qui fuit eius temporis, masnifesta oc prorsus callimniosa Decreti cuius la Nicenae Sy nodi deprauatione prouocationes Episcoporu ad se attras vere nitebatur. Cu enim Sozimus Papa,et post eu Bomi

42쪽

sYNODI TRIDENTINAE. im 'eius, ac tande Gelasilaus,per Legatos instarent a tu urges tret apud Conciliis, ut iurisdictio in Aphricanas et exterare lProuinciaru Ecclesias ex Synodi Nicens Decreto O dixi lmus, Episcopo M. urbis commendaretur: ncilii e di ligentius deliberata & inspectis ex originali actis Synodi Nicens praecise ea petitione denegauit,et falsi crimen,in alς lesatione Decreti admisitim, Legato coram demonstrauit:

id pipsi etiam Pontifici per literas grauiter est a Synodo

exprobratum. Alcpita annis amplius centum deinde ab

tum hac de re de Aphricanis Eccles s luit alensium. Etsi aute qui secuti sunt postea urbis Ro. Episcopi, ho

mines callidissimi,non quieuerint quoad technis et practiscis varijs, volebat, perficerciat, et dominatu iurisdicti nem P uniuersale fraude tande cosequerentur ac stabiliret: tamen id iniuste, contram autoritate verbi Diuini & antis quissima libertate Eccleus quς sita scelere pollessione nulla iuris ratione aut longi temporis tueri polin. Ne penim, lab initio vitiosum est, ullo tractu temporis coualescere Poetest. Id p eo magis,N nulla unqua praescriptio consuetudo nulla, nulla quantumstis inueterata, Sc vel myriadibus se cutorii, Ut ita loquamur, approbata, valere vlla ratione as, Mersus exeressum Dei vel bum & praecepta Diuina possit,

nec li uel omnes totius mundi homines ea consuetudine oleretur, ut sanctissime dixit noctius Curtius,Iurisconsiuit insignis,in Uometario sito de cosuetudinis ui et potestate d. aEadecpratione ne*c6tra Ecclesiae Iibertate, ius Vlluco n. ει. OS. Petere oti hominum potest, cotra Christi Eccles eius*libertate no habeat locu ulla quatum uic longa praescriptio.

Quin θc ipsi Canonistae, & interpretes eius, quo Pontia scit utatur, iuris de latentur:inter δs ipse Card. Zabarella H aperte

43쪽

dium e

consili. 346.

aperte scribiti . Papam nullo iuresbiIummam er unue, flem in omnes ubis Ecclisas administrationem erbore ADtenis mere, nep ullofert id S. Petri exemplo.

Quare, neq3 titulum eius iuris posscssionisuc iustum, neo fidem bonam Pontifices Ro.habent,aut allegare possunt ullo modo. Ex quibus porro recte efficitur, nubiam quoq3 praescriptionem aut longae possessionis usuca pionem ipsis patrocinari iure possc siquidem et ipsem iure

malae icti possessor nullo unquam tempore prasi ibit. Et regula iuris notissima est & certissima: non pose mala de sessorem in aeternum ungu praescrib re. Muta etiam j des opponi, non flum ad annos centum,

utrum etiam ad multa annorum millia poteri rvt Angelus Aretinus e re plurimi alij redie tradiderunt. Imo maIa fides nocetad millia millium annorum, ut festisue Calcancus ii, Iason si Alexandrinus L Aymo Crauctata complures alii scriptum reli ere. At* ex his omnibus satis est manifestum Ro. Pontifici hanc, quam dicimus, iurisdietioliem uniuersalem dic supe rioritate,in Status et Ordines Cosessionis Augustanae nubio prorsus iure copetere: quam eui usurpatione quada masioru facto obtinuerit, tame udquid eius factu fuit,ta 5c in Ia fide ec laeta conscientia, Oc cotra ius manifestu, vi ac vio. lentia factiu luce clarius constat nullo ex his Ecclesiae Chrosti, aut libertati eiusdem, praeiudicio, quod incommodare possit, aut debeat, generando uel etiam admittendo. Cum* notum sit, non tantum sex illa quae praecipua numerantur Concilia, verumetiam alias permultas Cypriani temporibus

44쪽

sYMODI TRIDENTINAB. χ'

temporibus in A phrica, et per Orientem in Graeci aliis

nationibus Synodos congregatas fuisse, di Concilia liabista, sine praesentia Nautoritate Paps id quod ex fide digniosimis autoribus & historicis ita notum est, ut negari nulla ratione possit: Nicaenam enim , et Constantinopolitanam. ec Ephesinam, Synodos tres nobilistimas,& praecipuae in Ecclesia autoritatis, absente Episcopo Romano, praesenti bus vero Θc praesidentibus Eustathio Antiochense Ecclesiae Episcopo,&Gregorio Constantinopolitano,Aquileis etiam D. Ambrosio Mediolanensi Episcopo, praesente hasbitas 5c peractas constat: Ouomodo luitur Status id quod nec diuino nec humano iure ullo Potitici competit, quosque nullo unquam legitimo titulo, Pontifices tenuerunt, in praeiudicium Ecclesiae Dei, & incommodo orbis Chri

stiani maximo, ac scandalo piorum grauissimo, alua con

scientia et fide bona largiri Pontifici aut concedere posimi praesertim citin oc Constitutio Imperii de pace ob res . limonem seruanda, in C initiis Augustanis Anni M. D. LV. edita, ac deinceps Ratis nensibus Comitias biennio post, iterutraq;.Augustanis Anni M. D. LIA.

confirmat , id expresse mandet ut spiritualium iurisdictio talantisper interquiescat, dum de religione diisidium integre inter partes comportatur,nesp intcrea exerceamr, locum uehabeat, sed suspensa maneat oc sistatur, quoad integre ea. controuersia sit sublata: Ut si qua eius peneris iurisdietio, aut ius tale Pontifici in Status Augustanae Consessionis conlpethsset squale tamen nullum unquam ci comperiit idiplum omne hoc de pace religion is decreto publico si spensum iret, exerccri nullo modo posset.

O UIN ETIAM, licet hoc interea latiniremur Pontis

45쪽

cei quod tamen largiri ei nulla ratione debemus aut possus mus) habere eum Concilium conuocandi ius, id* titulos bono postidere: tamen vii eo iure hoc tempore per leges

amplius no posset,aut id exercere: sed omne ad Imperato/rem Romanum et caeteros orbis Christiani magistratus ac capita recte esset deuolutum.

Palam enim est, et in confesso omnibus, Pontifices Ro. etsi interdum Concilii spem effictam ostenderint, ac nomnunquam etiam diuulgatis diplomatis indicere velle vis snt: semper tamen id eiusmodi in loco callide oc malitiose indixisse, qui aduersae parti, falsam ipsius doctrinam & impietatem accus Murae,aditu difficillimus et periculosissimus foret: Ut omnino credendum sit et statuendum certo, Pontificibus Ro. 5c huic praesertim,qui proximum in Triden tinis rupibus indixit Conciliabulum Pio IIII. eiusvis horti, Cardinalibus, Episcopis, Privitis,caeteris complis cibus nequat animum serium fuisse, aut etiamnum cile, congregandi uniuersale, pium, quod liberum futurumst, Concilium, quale oc rerum eo tractandarum magnitus , dc arduum religionis ac fidei Christianae negocium re quireret. Nec miri id propter errores grauissimos & visti a suibus scatent. Dedisti in a,serre ullo modo pollunt,aut etiam volunt, metuentes scilicet, ne de his cum dedecbre ocignominia conuincantur. Etenim si rem seriam ageret Pi us IIII. cum suis, & piam Ecclesiarum emendationem ex animo ac vere desideraret, iampridem Concilium aliquod - loco commodiore in GERMANIA quenaballiodum

multis iam Comitiis publicis, quibus etiam Pontificq L gati interfuerunt, spes facta fuit Statibus di Iniperii ordi inibus) indixisset, id* liberum,neq; ita suorum tantum

commodis

46쪽

commodis addictum, contra Imperii hac de re decreta. publica. Cum itam manitata & luce clarius constet, Pontifices& horum gregem, Cardinales, Episcopos, Praelatos, in

conuoca o libero re Christiano Concilio tot iam annos non tantum extreme desides et ossicii sui negligentissimos, sed et insimiter contumaces stricte adtrersum maeistratum releges, in ea* contumacia durare etiam hodie: recitasime consequitur, non iam amplius Pontifici, sed ipsi In .peratori, caeterret Regibus re Magistratibus summis iis dicendi re congregandi Concilii ius ossim ratione compe tere. Sic enim eo ipso etiam, quo Pontilicii utuntur, iure -

quod tamen pro libidine varie tandem fingere aio refiωgere coeperunt desinitum est: Quod Pando Papa et

Carinales in coniregando Concilio negligentessint, ad Imperatore 'recter Conciliy conuocato: Quo modo

Philippus Decius, egregius, Zc magni nominis Iuris consultus, Consilio isi. alijq; ex tacto consulti, respondeq

Q VINETI A M. ut nulla sit haec ratio quae ih

mssima csti& utut recte hac nus eo iure Pontificem sum dicamus, tamen hoc tempore ius conuocandi Constan nullo modo ei competere posset. Idq; ob hanc cam .sam manifestissimam, quod ipse Papa cum suis Cardina libus, Episcopis di Praelatis adhaerentibus, eodem in Cor. cilio, prae caestris, de criminibus grauissimis, idolatria, fas si doctrina funerstitione climica & cultus diu in i Piopha natione ac deerauatione de Simoniaca luereii K copluit

47쪽

31 SECUNDA PARI RECUSATIO Nisaliis vitiis foedistirnis, quibus totus scatet, quae* sito loco pluribus exponentur, publice postulandus sit oc accusamdus: Id ouod Status confestionis Augustanae facturos se palam in Concilio libero at. Christiano, aut quocunq; astio loco ad id commodo, re accusationem eam, quenam: modum fieri oporteat,recte prosequutulos ac Probaturos

iam olim solenniter oc expresse apud acta Iniperii testausent publice.. Cum igitur demonstratum sit Pontificem ipsum dc elua

socios in hac causa, & in uniuerse religionis negocio, ede alteram ex litigatoribus parte: facile intelligcre possumus id, quod ex his ruere sequitur, eundem qui vel reus uel aoctor essci, nullo iure aut ratione iudicis quoq; aut superio ris personarii eodem iudicio sustinere, aut ius conuocandi

ibi recte sumere posse. Etsi enim hanc sibi in iure praerogatiuam attribuat Paspa, ut pro libito in propria causa ius dicere vesit & possit liberrime: tamen illiipsi autores eius iuris, dc interpretes docent, id locum non habere,ubi ipse Pontis ex de falsa do,ctrina sit arguendus: In crimine horres, sapa non Πη iudex, sedab alijs iudicari debet, ut scriptum extat in

RU Decretis Gratianua Est enim admodum perniciosum,si vel 'Π' '' ra fides quae in uniuerso populo Christiano requiritur, inita Desuam capite non reperiatur. Et tali casu Concilium non congre e. cum uenis. Κ tur Papae Oritate. bsent, . . se Ex quibus omnibus tandem id, quod supra propositis eund. editio. mus rectissime efficitur: Romano Pontifici nulla ratione, nem venetm nullo* iure competere, ut Status qui suntAugustanae στη. Dc ιμ . sestionis, ipse ad Concitum citet aut cinocet: oc inuicem, nullo

48쪽

sYNODI TRIDENT ET CAPsA II. nnullo iure Status teneri, ut ad praesumptum hoc θc priuata Pontificis temeritate editum citationis diploma Tridenti compareant, aut in id Concilium ulla ratione consentiant. Et lia aenus quidem de prima recusati Concilii causa, satis.

tionis in eo versatur, quod pluribus iam in Comitiis Imperii publicis, oc nominatim in Comitio ad annum IVL D. X XIIII. Norimbergae habito, ac deinde ins quae Spirae anno X X UI. 5c X XIX. Ratisbonae anno X X XII. ec X LI. habita fuere: Iterum* Spirae anno X LII. 5c Norimbergae X LIII. Anno* sequente rursus Spirae: Ac postea etiam Augustinis Comitius anni LV. oc Rastisbonensibus L V in. Rursus Augustanis anni LIX. quibus plerisq; etiam Legati Pontificii interfuere) Princi pibus at , ordinibus omnibus Imperit,ad reconciliandum

de religione dissidium, semper ea ratio commodior futura sit visa, qua generale, liberum, at* Christianum Concili um in ipsa GERMANIA, Ioco oportuno fieret: quod que eiusmodi Concilii spes ctiam nominatim oc expresse facta suerit his ordinibus. At ver6, Tridentum non Germaniae, sed Italiae oppi , dum esse, oc loci situs, &omnes omnium Geographorum tabulae ac libri testantur: tum etiam lingua qua oppidani utuntur vernacula, quam non Germanicam, sed Italicam cste,nemo est qui nesciat. Nec eo solum nomine, sed Sc alijs grauioribus rationi . bus oppidum & rupes illa: insidioste, huic longe grauissis monegocio, totius Christiani orbis Concilio libero cotis

C gregando,

causare sendi concilium pontificium.

49쪽

; PRIMA PARs RECUSATIONI s,. gregando, multis nominibus incommodae 5c plus quam suspectae merito censentur, si ci* toties in Comitiis factae Statibus, de libero ac Christiano Concilio IN GEMMANI A congregando, minim respondentes.

Etenim in confesto est,ipsum oppidum non tantum nas tura & situ Ioci ac murorum ambitu multo esse angustius ac tenuius, quam ut uniuersali omnium orbis Christiani ordinum Concilio excipiendo sufficere queau verum etia

am pleris* omnibus Imper a Germanici ordinibus, illismpraecipue qui Augustanae Confessionis sunt, incommo dissimum, oc loco maxime inopportuno situm. Quin etiam si nulla alia foret causa, & sela praesentium

temporum difficultas excusaretur a Statibus, tamen hanc, ut arbitramur, rationem grauissimam re aequissimam ius dicaturi essent omnes intelligentes, oc cuius merito forciliabeda ratio. uid enim grauius aut difficilius bono Prin cipi acciderit. ' quam his tam turbulentis ec periculosissimis temporibus, in tanta incertitudine pacis ec perturba tione rerum omnium, tam procul di in longinquas terras . a suis ditionibus de subditis abstrahi, salutem in suorume Patriam, coniuges, liberos, omnia* quae habeat charis sima, hostium interea 5c inimicorum prcdae ac vastationi. certis ima deserta &exposita relinquere. Quer quide ratio ira Omentsi habet grauissimii, ut merito excusare hos Status. debeat,quominus incomodissimo illo,ct si Imperij decretis nulla in parte respondeat, Cocilii loco, coparere cogantur. Is At* hoc adco Statib. concedendum est magis, id oppida illud, quae nunc cius ratiocst,necpcommodum satis, necu satis etiam tutum locum his ordinibus praebere posse Videatur, imo suspectum merito, oc multis nominib. peririculosium

50쪽

culosum futurum. Ne penim TRIDENTUM libera. aut Imperii ciuitas est, sed quae Episcopo Tridentino pa

reat, qui&ipse cum Ecclesiasticis suis omnibus Pontifici Romano fide et iureiurando,Vt Episcopus,non tantum cst obstrictius arctissime,sed eo amplius etiam Pontificiar factionis membrum praecipuum,& Cardinalis delectus, qui ec filius Sc frater a Pontilice salutetur. . Huc accedit, Q idem locus practicis,fraudibus,atq; ut .sidiis Pont. de sociorum eius maxime sit opportunus, in quo omni ex parte aduersarij facile potentiores ac superio res futuri essent, in angustumo redacturi contradicentes: tantum* abest, ut sibi iuisue securitatem ullam eo in loco

ab aduersariis, hostibus insensissimis, sperare aut polliceri

queant Status, Ut etiam uim omnem Sc extrema quaeq; pe ricula metuenda in istis rupibus facile intclligant. Cum enim Pont. Ro. toties la contra Principes et Status. August. nlel. coniunctodurinalla excommunicationis. dira ac crudelissima edideri totiescpeos anathemate,bano,

re proscriptionib. infestarit, quae nec du sublats sint aut so lute, sed eodem in oppido re Episcopatu Tridentino vel

praecipue robur et autoritate integra habeant ac vigeant:facile est cuilibet existimare qualis ea etquam firma futura sit securitas qua Stati nostri, uel Legati ipso1ς,eo in loco, ubi aduersarii regnum obtinet, at* adeo iudicis partes sibi su

mut, sperare habeant.Ids no tantii quod attinet priuatim ad ipsoru Stati personas,sed uel inprimis ipsius causis et ne ROti j,l agitur,note consideranda quo p est diligetius. Quis enim tali in loco,& istis iudicib. causana hac libere dictura . se, aut quae necessitas res postulet in mediti sine periculo si mo allaturum confidat aut etiamutire ausit ac no magis

SEARCH

MENU NAVIGATION