장음표시 사용
281쪽
& mulionismos tueripossunt: od etiam Gerson in re,ctatu de potestate Ecclesiastica innuere voluit, ubi intros
ducit tres illascollocutrices: adulationem, discretionem ocdetractionem: attribuens adulationi vulgata istapraeconiaec exaggerationes Pontificiae potestatisi quas hodie Papiastae in ore habent: θc tandem grauissime eas vituperans,ac iniciens: taxans euam insolentiam Papae, qui omnia in o mnibus esse uelit.
Quamobrem,in isto tam deprauato ac deplorato Pontificii regni statu,facile apparet,satis super* causarum fulsese Statibus 8c his ImperiiOrdinibus,cur ab eo secessionem fecerint, neq; ullum deinceps Pontificum imperium autius ullum agnoscendum sibi existiment, cum expresse di/eat Apostolus epistola 2. Ad Thessaloni. capite ultimo: Praecipimus vobis fratres pre nomen Domini nostri Iesu Christi, ut seiungatis vos ab omni fratre qui inordinate se gerit non iuxta institutionem
quam accepit a nobis. Quam sententiam Erasmus Paraphrasi sua his verbis luculenter interpretatusin: Quod si quis est inter vos, qui
contempta ratione vivendi, quam vobis iuxta regulam Estrangesicam praesesipsimus, suo vivit arbitratu, &ociosus ipse turbet publicum ocium vestrum, alip ipse nihil asgens curiosus sit alienarum actionum: praecipimus vobis authoritate Domini nostri IESU Cnristi, ut ab huius consuetudine, si Christianus fuerit, vos semoveatis. Ne enim pigebit alios imitari nostrum exemplum, qui licet fungeremur Apostolico ec honore dc onere: non ta men ob id grauati sumus apud vos in ordinem cogi, ne
282쪽
cAvs A VIII. OB TYRANNIDEM PAPAE.nel quidquam nobis ultra caeteros vindicauimus, adeo ut ne panem quidem acceperimus a quoquam: sed obliti disgnitatis nostrae nocturnis diurnis* laboribus at operis manuarijs ipsi parauimus nobis quae Vitae necessitas P i . . stulabat,ne cuiquam essemus oneri. . ,
At* haec etiam grauissima D. Ambrosi sententia suit super Lucam cap. 10. iubentis deserendam omnino Ecclessiam illam,quae orthodoxae fidei regulam ec fundamenta ab Apostolis tradita conuellat aut rehciat: haec enim sunt eius verba,qus extant etiam in ca.quae dignior in fur q.uSiqua est taccletia,quae fidem respuat, nec Apollos
Iicae praedicationis fundamenta possideat, ne quam labem perfidiae possit aspergere , deserenda est. . Et hactenus quidem quae ad octauam recusati Concilii icausam necessario pertinebant: quae quidem causa per se ac sola satis digna 5c grauis seret, ob Quam a Papatu se indendum sit merito Cum apertissimu lat& luce clarius,Pootifices & Sacerdotes, ac Episcopos Pontificios muneri suo .
3 D. Petri Asuam quilon. - apiscoporuni officio verba Erasmi in annotationibus ad Epistolam Po ui priorem cap. imprimis digna visa sunt, quae hic cor nidis vice assiicerenturia De osticis
Praeceptum Apostolorum principis,in omni, piscoporumbus omnium Episcoporum aulis, vel aureis literis ty ς ήρ
oportebat inscribi. PASCITE, inquit, G RE. L 'M G E M. non opprimite, non expilata: idq; non co/
283쪽
acie, vclut ex officio, scd ex syncero affectu, tan' quam Patres: nec ' turpis lucri gratia,quas praeien'tiens E cclesiae pestem hinc orituram. Ocnim non dominantes,inore Regum: sed exemplo pascite,be: nefactis vincite. Nunc Episcoporum vulgus nihil audit ab assentatoribus doctis, nisi dominia, ditiones, ladios,claues,potestates: atin hinc fastus quo rundam plus quam regius, saeuitia plus qua naryρ
Et in paraphrasi super eodem capite: Turpe est, quaestus gratia curare Populum Christianum, quod nemo cum laude facit, nisi qui sponte, S ratis facit. Excidit a praemio coelesti, cui venatur hic officii mercedem ab hominibus. Huic proximum est, si quis lucri quidem contemptor est, sed tamen ambit honorem ac dignitatem, Raudet imperare, gaudet coli, nec huic erit praemio dira apud Deum, tulit hic mercedem suam: Mulatum abest Episcopi munus a dominatu. Non est tyrannis, sed administratio: Ideo praesi det Episcopus,non ut plus auserat lucri, non ut regnet, ut illi
plus liceat: sed ut plus prosit.
284쪽
sYNODI TRIDENTINAE. ET cAVsA IX. iri rores scilicet de Doctrina manifestissimos, cultus idolatri cos,plenos omnis superstitionis,mrannidem infinitam,ce' , b, 'teraque flagitia, quibus Pontifices Romani Ecclesiam miter Ap. i. ire oppresserunt, aliarctiam speciatim restant cauiste, non uitio Tridotis minus necessariae & urgentes , cur Tridentini conuentus uno: quae Heautoritatem nulla in parte agnoscendam sibi Status Impe ordine re his iij recte arbitrentur. tan:ur. Etenim ex evulgatis Concilii diplomatibus Pontificiis&hoc euidentissimum est, autorem huius Concilii Pium IIII. nequaquam id agere aut in animo habere, ut Noe v O aliquo Concilio legitime, ordine, a quo modo oporoteat, de controuersia religionis cognitio fiat, quo erudito rum, & intelligenti im iudicio ac pia collatione laboranti Ecclesiae sicciirratur, oc lux Euangelio redeat: sed id molis xi unum, re non obscure struere, ut superius Concilium, etiam Tridenti habitum, eius* decreta impia omni ratio ne confirmet nunc at* stabiliat. Id cum ex verbis illis: OMNI s VSPENSIONE SV BaLATA: quibus in utraq3, 5c indulgentiae, quam Uocant, re altera eleelionis Bulla usus est, cuidenter apparet : uim etiam ex eo intelligi facile potest, quod Status, cognito Pontificis Consilio oc molitione suspeetie huius atl impiae continuationis Tridentinae , legatis ac literis hinc 1 ide missis praemonere, ec hortari, iam liberius ac cusere Pontificem priuatim non destiterunt, ut restituationi huic insidiosae, citiam ec Religioni ec Reipi blicae periculosam, pijsque ec bonis Omnibu grauem, di non
285쪽
x x SEc UNDA PARI REcvs ATIONI sec non ferendam moliretur, comiter supersederet ac porro quiesceret. Sed seustra: planeenim ille nec admonitionishus, nec consitus salutaribus locum reliquit.
Quo quidem ipso, satis testatum Statibus Imperii ocvniuerio orbi Christiano animum suum fecit. Vt dubiis tandum iam non sit,quin et hicPapa similis sit futurus ina torum suum, nec permis iurus ullo modo tit tandem liberualiquo Christianum, α oecumenicum Concilium consfregetur, quo idolatricis cultibus at erroribus do strinae sublatis, tot seculis desiderata emendatio ac reformatio Ecariesiarum nonnihil procedat, aut quidqua aliter fiat, quam antecessoribus eius hactenus placuit. Id ut minus dubitans
dum nobis sit, facit quod prima statim Sessioneistius Coninciliabuli decretum intestigimus, ut omni suspensione re
Facile autem ex his praeuideri Ac intelligi potest, qualis sutura sit ea,quae agitur nunc Tridenti, Synodus,quae eius in dicendis sententiis libertas, quis actionis modus, quis deni*exitus eius futurus sit, Statibus Imperii &aduersa parte protinus ab initio pro haereticis condemnata: tum quia superiorum ,quae proxime antecessierunt, Concilio rum Decreta praecipua cum verbo Dei expresto, oc Pastrum Sanctorum doctrina antiquissima implacabiliter ec ex diametro pugnant. Quod quidem hoc in loco apertissimis rationibus ordisne ec distinctim, quantum eius necessarium videbitur,pla num faciemus ae demonstrabimus: ut quid deinceps de euentu male inchoati huius Concilii speradum si et quem
res haec euentum habitura videatur, non obscure omnes
prospicere oc intelligere queant. Etenim vix est, ut, quae
286쪽
gYNNODI TRIDENTINAS ET cAPSA IX. malo inchoata sunt principio, exitu bono peragantur. Ac pRi Mura quidem tertio eius Synodi consessu R lutissim decretum factum fuit, de Traditionum humanarum in s murii. Ecclesia autoritate, hoc videlicet: Praecepta re traditiones dentinritia humana autoritate constitutas ec consuetudine Ecclesiae torrite Tra. obseruatas, non minore pietate 5c reuerentia seruare o ditiona portere, quam quae per spiritum Sanctum tradita sunt a Prophetis oc Apostolis in Scripturis sanctis. Verbadecresti haec sunt.
omnes libros,raim veteris quam novi Testimenti, cum ustri unus se D EVS autor, nec non traditiones, tum ad em,tum ad mores pertinentes,rangu velor
tenus E arilla, MI pirituSancto dictatu 'contis 1i juccydone in Ecclesia Catholica conservatus, paritietum a fictu ac reverentia si sit cir veneratur.
Manifestam autem impietatem huius decreti arguunt indubitata Scripturae testimonia quae ordine sequuntur: Ephc1.2. Eclificati eliis super fundamcntum HroφPhetarum N Apostolorum, lapide angulari exi S stente
287쪽
Frustra colunt me docentes mandata &praece pia hominum: Matth. is. & Esaiae 29.
Omisso prscepto Dei tenetis constitutiones ho
Ne quis imponat vobis constitutionibus homi num per humilitatem S supcrstitionen
In praeceptis MEIS ambulate, non in statu3
tis Patrum vestrorum: Ezech. ΣΟ. In quam sententiam alia innumera extat Prophetarum& Apostolorum testimonia, quae omnia magno consensu hoc docent,no aliter licereDeum colere aut inuocare,quam ipse se colhagnosci 5c inuocari in verbo suo per Prophetasoc A postolos tradito voluit descripsit oc patefecit. At Tridentinum hoc Concilium oc Papatus uniuerasus contra haec statuit 5c decernit, tradisiones humanas ecinueteratas in Ecclesia consuetudines pari autoritate cum diuinis Prophetarum Ac Apostolorum scriptis ac praece Ptis censendas, nec modo illis aequiparari sed etiam praeserari oportere: interpretat nem etiam et intelligentiam sacro rum librorum omnem a consuetudine et comuni opinione traditionum, seu ut honeste plerum nominare solent) a consensu Ecclesiae perpetuo esse petendam. Pleri* ctiam eo dementiae progrcssiuntur,ut libris editis impudenter affirmare ausint: Quidquid scriptorum Pro Pheucorum oc Apostolicorum extet, id omne ambiguum
288쪽
sYNODI TRIDENTINAE. ET CAPs A lx a sesse 5c incertum, at* ideo ex communi hominum opinio ne occonsensu dijudicandum. Quemadmodum Uuor maciensi colloquio eo, quod ante quadriennium habitum fuit, aperte affirmarunt Pontificit collocutores,faciam scri/Pturam materiam litis esse, no vocem iudicis aut normam iudicii: Atm ideo in omni dedoeisina quaestione consenssum hunc oc traditiones Ecclesiae Romanae praecipue audiri oportere. Necp vero magnopere id quaerunt aut consi derant, an traditiones istae expresso verbo Dei aduersen tur : Id quod non raro fieri, quis est,qui non videat et Ex quo genere sunt tot vota monastica, ciborii prohibitiones. communio sub una specie,indulgentiae et infinitar aliae traviditiones, in immensum hactenus cumulatae in Ecclesia.
Quae quidem omnia impia sunt manifestὀ,&in Deum ac sacrosanehim eius Euangelium contumeliosa: perinde ac si nullam aliam ob causam ex arcana sede sua prodiisset, re verbo tradito sese patefecisset D E U S, quam, ut ves uti
Eridos seu contentionis Pomo miseris mortalibus obies dio, eos committeret mutuis inter se rixis 5c certaminibus, e quibus non aliter quam humanaru traditionu sapientiata consuetudinis usitatae interuentu euoluere sese queant. Itam nec minus aduersantur impiae huic opinioni f. Patrum sententiae grauissimae, quae nos ad Prophetarum ec Apostolorum do hinam, non ad traditiones ab homi nibus excogitatas aut commenticios cultus passim reu cant ec deducunt.
Ita enim S. AUGUSTI Nus ad inurrium scribit Epist. ii'. circa fis.
Sed hoc nimis doleo, quia multa quae in i, S ij diuinis
289쪽
1πό s EcVNDA PARs REcvs ATION radiurnis libris saluberrima praecepta sunt, minus cuφrantur: Zc tam multis praesumptionibus sic plena sunt omnia, ut grauius corripiatur, qui per octauas suaS terram nudo pede tetigerit, quam qui mentem vinolentia sepelierit.
Hi LARI. Omnem plantationem quae non a patre si era/v S. dicandam dicens,id est,traditionem hominum eruo endam,cuius fauore legis prscepta transgressi sunt. Et ideo esse eos duces caecorum, Vitae aeternae iter quod non videant pollicentes, caecis ipsis Sc duo cibus caecorum casum in foveam esse communem.
In eandem fiententiam ORI GENEs ad Eetechielem Homiliaγ. ait:
oxist. Nullum imitemur,& si volumus imitari quem/NE L. Piam, propositus est nobis ad imitandum Christus Iesus: descripti sunt a stus Apostolorum,& Pr phetarum gesta de sacris voluminibia agnoscimus: illud exemplar firmum est, illud propositum solis dum, quod qui sequi cupit, securus ingreditur.
cYpxi A. Legat hic Vnum Verbum, & in hoc mandato N vs. meditetur Christiana religio, et inuenici ex hac scri plura omnium doctrinarum regulas emanasse, Rhinc
290쪽
hinc nasci, de huc reuerti quicquid Ecclesiastica co/tinet disciplina: 8c in om rubus irritum esse, et friuo lum quicquid dilecti o non confirmat. Praecepisti Domine, ut audiamus dilectum filium tuum : gras .cias tibi agimus, quia nos eius magisterio commen' dasti. Nos vero expraecepto tuo eius do strinae nos tradimus informandos, Zc inhaerentes ei libenter, eum duce spiritu sancto omni tempore audiemus. Fuit & GANGRENSI Concilio decretum tale concilium Rehim: Anathema esse si quis a lege diuina discedens no- Gaurensiti
iras subinde comminiscat traditiones θc constitutiones. Di mdemptentiam er Edi A s Μ V s in Paraphrasi sua id Marcum Euangeli cap. 7. eleganterscribit:
Quantum inter DE UM homines sit disraistius. .
scriminis,lantum etiam inter diuinaprscepta et tra ditiones humanas fieri oportere. Et paulo post haec uerba subibit:
Prspostera pietas est,& irreligiosa religio persctitiosum esse in obseruandis his, quae maiores Vestseri ex suo animo tradiderint, & ea negligere quae
Proecipit Deus. . Atm hactenus satis de traditionibus, quas facile ex his est intelligere, errore manifesto ec impio aequiparari praesceptis Dei,&hac in re videntinum Concilium decretis sitis expresso verbo Dei contraria statuere ac confirmare.