장음표시 사용
291쪽
Pisit mr partem attinet: Statuit etiam Cocilium de libris quibusdamu Pς Wi δ' Biblicis. ex quorum numero sunt, liber IUDITH, T
p r Rr BIAE BARUCH MACHABEORUM, Epistola ad HEBRAEOS, IACOBI, IUDAE N alii nonnulli hos
quom esse habendos pro Canonicis: & qui cotrarium senstiat, hunc anathematis reum fore: Verba Decreti itali, hent:
Si quis autem libros ipses integros , cum omnibusfis' i partibus, prout in Ecclesa Catholica legi confieuerunt, CT in veteri uulgata editione habentur, pro sacris er cranonicis nonsu ceperit: ita gnathemast. At vero Diuus HIERONYMUS contra, hos libros
separat a Canonicis libris & inter Apocrypha resere, hoc est, latentia scripta, quorum longe inferior in Ecclesia sit autoritas quam Propheticorum et Apostolicorum scripto . m-α-rum. Sic enim scribit de libro IV DI T H in Prologo:
cophus pira legitur, cuius autoritas ad roboranda illa, quae in contentionem Veniunt, minusadonea iudicaturia Et in Prologo Grato:
Ut scire, inquit, valeamus quidquid extra hoc est,intcr Apocrypha esse ponendum. igitur SAO
292쪽
QUI SAPIENTIA SALOMONIS inscribitur Iiber, LIBER I de eo ita Eusebius autor historiae Ecclesiasticae lib.6. cap.ii. PiLNTIAE Lapientia Salomonis, Sapientia Syrach,& epit tota ALOM9 Iudae ab aliquibus minimc recipiendi Videntur.
Et is praesitione ad libram Salomonis dicit
sicut Iudith, et Tobie et Machabsorum libros legit quidem Ecclesia, sed eos intra Canonicas scriρPturm non recipit: Sic et haec duo volumina,videli cet Sapientiam Salomonis Ecclesiasticum Sy. rach legat ad aedificationem plebis, non ad autoritatem Ecclesiasticoru dogmatum confirmandam. DE LIBRO BARUCH idem Hieronymus MBER EMin praefatione in Hieremiam Prophetam ita scripsit: Rum. Librum Baruch inquit notar'cius,quia apud Heρhraeos nec legitur nec habetur,praeterini simus. Et inpraefatione quae additur eidem libro in peruulgata edi-
Liber iste, qui Baruch nomine praenotatur, in Hebrso canone non habetur, sed tantum in vulgao gata aeditione. Similiter Sc epistola Hieremiae. --
LIBRI MACHAB AEORVM similiteraduhcua.
adserenda dogmata Apocryphus est, re autoritate caret BAEORVM
in Ecclesia: De quo sic idem HIERONYMU S: Lisκι Et ex libro illo vetusto, qui sub nomine Cypriani S iiij de
293쪽
de expositione Symboli scribitur,aperte constat lo/cu in nullum habuisse in veteri Ecclesia.
Quin cliam ipse autor eorum librorum, in fine operis, dubitare se significat, recte ne an secus scripserit. Sic enim inter caetera ait: Et siquidem recte& congruenter, hoc ocipse volebam: sin exiliter re tenuiter, hoc est quod potui. Quae verba minime adiecisset autor, si certus fuisset librum eum spiritu Sancto autore confectum suisse.
, Quod ad EPISTOL AMM HEBRAEOS ata
ti s a st M. I/ης , HRIonymm in Esesam cap. s. oc alibi de ea expresseo , ' sic ait: licet eam latinascriptura inter Canonicas norecipiat. r 'ti 1 g. . Dς Epistola I A C OBI haec tant verba apud Eu, coaι o sebium lib. 2. Ecclesiasticae historiae cap. 23. Hactenus , inquit, de I AC OBO, cuius esse dicitur epistola quae inter Catholicas prima est. Sci endum autem est eam esse adulterinam. Non enim multi ex veteribus mentionem illius faciunt, sicut nec eius, quae ludae inscribitur, S c..ustiti i vis, IV D A E Epistola iam ex silperioribus liquet, et idem
D AE. Eusebius cum lib.,cap. M . historiae Ecclesiasticae enum rasset scriptaApostolica quae pro indubitatis habenda sint, additpostea: auibus autem contradicitur, lamelii
multis tint cognita, liscssitu: Epistola sus IACO.BO tribuitur;&Epistola: IUDAE &poste/rior PE TRI, 8c altera cum tertia IOANNIS.
294쪽
IA M si Tridentinae Synodi decreta de his libris sequas
mur, consequens erit oc ad Diuum Hieronymum dic L sebium, qui nec ipsi, ut ostendimus,libros istos pro Canos nicis agnouerunt,mailaema et execrationemTridentinam pertinere, 6c nobiscum in eadem, si Diis placet, naue persetatari.. - EADEM IEss Io NE TERTIA DEcRETVMO Mquom legimus de Latina interpretatione Bibliorum,' i s. risistere illa.& vulgata, quod haec sola habenda sit, ut loquvne d ereti Triatur, pro authentica, quam nemini quavis ratione aut praes dentini. textu reprehendere vel reiicere liceat: Verba decreti senthaec:
Insuper eadem S A NOTA SModus, cono Merans, non parum utilitum accederepose Ecclis
DEI, si ex omnibus Latinis editionibus quae circum fruntur, sacrorum librorum,quaenam euilentica ha bendast, innotescat: Statuit, Cr declarat, ut haecipsa vetin ervulgaraeditio quae longe tot siculorum usi in ibo Ecclesa probata eri in publicis lectionibus, vis talios rubus, praedicationibus Cy expostionibus, proauthentisca habeatur: Et quod nemo illam rethere, quovis p te xta audeat, nec pro mat.
295쪽
ci SECUNDA PARI REcVsATIONI smus libenter, meritoq; eam faciamus magni: tamen victos in Oc hoc nobis largiantur aduersarii oportet, quod etiam Canones ipsorum tradunt, Latinam versione vetcris Tessta inenti ad Hebraeos sontes, noui autem Testamenti ad raecos perpetuo esse examinandam. Sic enim habet.Cain non: Ut veterum .distinct. cx S. Augustini sententia: FDdem librorum antiqui Teltamenti examinandam ad Hobraica exemplaria, noui autem ad Graeca. Quoties etiam ipseHieronymus veterem transIationem reprehendit ' praesertim in Commentariis suis in Ecclesi,
sten, Sc in Matthaeum, oc in plero Epistolas Paulinas re
alibi. Quoties in Commentario explicationis suae ad Prosphetas ab Hebraicis sontibus sententiarum veritate petit Quid quod non raro ipse interpretatione suam comm tauit ac variauit, quod etiam Erasmus notat. Deinde nee omnes qui apud Augustinum citantur loci Scripturae passim, ex vetere translatione desumpti sunt. Ut hoc interim omittamus,vix fieri potuisse,ut in opere tam magno unius ingeni j labor alicubi non cederet oneri: siquidem di quam dom bonus dormitat Homerus. Quod si adeo nihil ad summam perfectionem illi transssationi desit,ut Decreti autores opinantur,male profecto osperam suam collocasse Laurentium Uallam, Erasmum, Valabium ac plures alios viros laude eruditionis sa minae praestantissimos dicemus,qui tantum in repurgando texture annotationibus conscribendis desiidarunt,tantumlla
At econtra, scimus Erasmum in ea apologia, quam ad uersus debacchationes Sutoris edidit de interpretatione noui Testamenti quae repurgata ab ipso in manibus est,mubus verbis
296쪽
sYNODI TRIDENTINAE. ET c AVSA IX. 27; tis verbis rectegloriari, quam ea 5c Pontificibus ct Episcoapis, ec permultis Theologis grata acceptacp fuerit, oc ab is pso etiam Leone X. Potitice imprimis commendata: necpullum vncbdoctorem hoc consilium eius improbasse, aut ullius Synodi vocem exauditam que vel hanc emendatiosnem veteris translationis Hieronymi damnasset,aut etiam piaculare scelus iudicasset siquid ν in ea recte corrigeretur. Quid igitur causae edi quod hi nostri coryphaei 8c decreto rum fabri nouo exemplo veterem Bibliorum versionem Latinam sine ulla distinctione simpliciter et per omnia au mentica,et quae nsuos Prorsus nullos habeat,pronunciant..
sonis Tridentinae. Quartae porro Sessionis Tridentinae Decreto primo, φpublicatum fuit ad annum Diat i s 6. Iunii die iν. circa fisnem Decreti statutu legimus de peccato originis, v concuspiscentia quae dicitur, seu praua illa inclinatio omniti viriuhominis,quae manet etia in renatis post Baptismu,nequassi si peccatum Deo displicens: asc enim sunt Decreti verba:
Munere autem in baptizaus concupiscentiam vel mitem, horoincta Gnodus metum c. Et paulo infra: Hanc concupiscentiam quam aliquando postolus peccatum appellat, Sum L SModus declarat Ecclesum Catholicam nun intellexisse peccatum appellari, quod re proprie in renam peccatumst: Sed quia ex peccato
297쪽
peccato αἶ, ad peccatum inclinat. Si quis autem contra,riumseu erit, anathemast.
SED ET Hoc DEcRETVM PRORSUS IMPIAM opinionem 5c corruptelam sanctae Scripturae inuehit, e rorem multis nominibus reprehendendum merito. Nesre obicurum est quae causa autores decreti mouerit, ut sieecernant. Huic enim tanqua fundameto postea infinitos alioserrores superstruunt, de iustificatione ,de impletione legis, de merius oc dignitate bonorum operum, quae alibi prolixius 5c plenius a nostris sunt demonstrata. Nos vero contra constanter adseueramus,hoc malum concupiscenstiae quod etiam in renatis 5c sanctis in mortali hac vita m net reliquum: videlicet in mente hominis caligo horrenda ac densa ignorationis de essentia & voluntate Deu varismfluctuantis ac dubitantis animi procellae, multiplex in vo luntate aversio, securitas, contumacia: ec in corde prauos rum affectuum incendia dira, quae* reliqua sunt eius ge neris mala in natura hominis tristissima re multiplicia,qus omnia uno concupiscentiae nomine comprehenduntur: Haec, inquam,Vere, Proprie 5c sua natura peccata sun hoc est mala grauiter pugnantia cum voluntate Dei seulege et
certo displicentia DEO: quemadmota haec grauissime, copiose oc diserte explicat Paulus Apostolus ad Rom.
Nesciebam concupiscentiam eile peccatum, nisi lex dixisset: Non concupisces.
Scio quod non habitet in me bonum, hoc est, in
298쪽
Assectus carnis inimicitia est aduersus Deum.
Peruersum est humanum cor super omnia, Scmis una,& inscrutabile.
omnes peccauerunt Sc destituuntur gloria Dei.
Peccatum non noui nisi per legem.
Quod ego quidem ago,non probo. Non enim quod volo hoc facio, sed quod odi, hoc ago. Si vero q uod non Uolo, hoc facio, con sentio, legi, quod bo'na sit. Nunc autem non iam ego perpetro illud, sed
Video aliam legem in membris meis, rebellanφtem legi mentis meae S captiuum. ducentem me in legem peccati, quae est in membris meis, &c Iam si sanctissimum hune virum 5 Apostolum Dei,
quem ipsi etiam autores decretorum Tridentinorum tus ham coeli &doctorem orbis honorifice nominanta fateri apertissime no puduit in carne sita manere quiddam quod legi Dei aduersetur, quod* horribiliter auersetur Deus: Quam causam dicemus iiiiiiecur doctrinam hanc Syno dus no
299쪽
as GEc varDA PARS RECUSATIONI s dus nostra in haereticam decrctis suis damnet Sed, ut diximus, omnia haec eo comparata sunt ab adsucrsari js, ut huic basi postea supersdificent infinitos alios errores, de viribus liberi arbitrii, quibus homo diuinam gratiam promereri possit, faciendo Q in se est, ut loquvns tur: ec similia portenta prodigiosarum opinionum. Tegmonia Cum autem tota haec doctrina Dei beneficio explicatisi Patm dc pecu simascin Ecclesiis oc Scholis nostris, & piis omnibus no tρ ρ E ii ta ijs praesertim qui imbecillitatem suam intelligunt oc ses Ui' rio deplorant, prolixiorem Scripturarum comemoratios si nem hic omittimus. Et, quod restat, Patrum Sanctorum testimonia quaedam adiicien ius. Ac imprimis D. HIERONYMI praeclarum dictum quod extat in Epistola ad Algasiam q. s. his verbis: ignoὰ Interior homo consentitia Scripturae, & natus NYMus. rati legi, quod bona sit, Sc sancta, S iusta,& spiris tualis. E xterior, ego,inquit, carnaliS sum, Uen uia 'datus sub peccatum. Quod enim operor, nescio, δίnon quod volo hoc ago,sed quod odi. Si autem exsr terior facit quod non vult, & operatur quod odit, ostendit bonum esse mandatum, non se operari quod est malum, sed habitans in sua carne peccatum, hoc est, uitia corporis Sc desideria voluptatis, quae propicr posteros & sobolem insita est humas
Lcx ista peccati,& remisia est regeneratione spirituali,
300쪽
spirituali,& manet in carne mortali: Remisia scili cet, quia reatus solutus est in Sacramento, quo res generantur fideles: manet autem, quia operatur dest sideria, contra quae dimicant Sc fideles. Item, Lex itaq; peccati, qus in tanti quoq; Apostoli membris erat, remittitur in Baptismate, non finitur. Item, Legem peccati,cuius manentis solutus est in Bapti simo reatus, Ambrosius uocauit iniquitatem: quia iniquum est, Ut caro cocupiscat aduersus spiritum. Item . Mortuum est peccatum in eo reatu, quo nos tenebat: Sc donec sepulturae persectione sanetur reo bellat Zc mortuum. Et apertius libro quinto: Sicut caecitas cordis &peccatum est, quo in Deum non creditur, pinna peccati,qua cor superbum digna animaduersione Punitur :&causa peccati, quum aliquid caeci coradis errore committitur: ita concuplicentia c rnis
aduersus quam bonus concupiscit spiritus, & pecocatum est, quia illi inest inobedientia contra domi natum inciatis: dc poena peccati, quia reddita est meritis inobedientis: & causa peccati desectione
consentientis, Vel contagione nascentis.
Deniq; sic dicit etiam cui idem Autustinus tessiatur victoriosissimus CYPRIANUS in Epist.de oratione Dominica, Fieri autem pctimus