Aduersus synodi Tridentinae restitutionem seu continuationem, à Pio 4. pontifice indictam, opposita grauamina quibus causae necessariae et grauissimae exponuntur, quare ea Electoribus caeterisque imperij principibus & ordinibus Augustanae confessioni

발행: 1565년

분량: 522페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

voluntatem Dei in coelo, & in terra, quod utrumq; ad consumationem nostrae incolumitatis pertinet.& salutis. Nam cum corpus e terra, dc spiritum pol sideamus e coelo: ipsi terra,&coelum sumus, &in viro. , id est, in corpore S spiritu, ut Dei voρ Iunias fiat, oramus. Est enim inter carnem, & spi/ritum colluctatio,&di seordantibus aduersus se inouicem, quotidiana congressio: Ut non ea,quae Uoluomus ipsa faciamus, dum spiritus coelestia &diuina quaerit, caro rcrrena & secularia concupiscit.

Et in lib. i. de nuptiis Sc concupiscentia,ad Uaelerium c. 2ς. Sic scriptum reliquit D. AUGU. AVGV Vi' S T IN U S: Peccatum in Baptiua remittitur,

non ut non sit: sed ut non imputetur. Hic palam latetur esse, hoc est, manere Uccatum, tana etsi non imputetur. Et haec sententia adeo placuit post rioribus, ut recitata sit etiam in Decretis Gratiani. At hactenus quidem de concupiscentia, ex quibus si iis superq; constat,quale sit hoc malu cuius magnitudinem tantopere extenuant aduersarii: quae* de eo fuerit semper piorum oc intell*enuum in Ecclesia doctorum sententia.

P'l' V Sunt et-reliquis iactetis eiusdem Sessionis multi ma cuba p pa re tetri errores: At in secundo decreto quam ele siti supra con g n. dant Principium gnathones Papistici thrasoni autes Ee. Potius idolo suo, non tantum praeficientes Papam Concoridum bis incumenicis, sed etiam supra Concilia omnia, omnes Synodos

302쪽

sYNODI TRIDENTINAE. ET CAUSA IN. αἴρ nodos exaltantes: Ex quo genere adulatorum videtur

fuisse oc Iacobatius, qui libro de Consilijs decimo, articulo septimo, prolixe se volutat in quaestione de superioritate Papae ad Concilium, ec tandem post longam disputatios nem eodem recidit, Papam scilicet esse supra omnia Comcilia. Quam tamen sententiam 5c scholasticis Theolostis, ae antiquissimis Patribus semper displicuisse nemo cli qui inficias iresossit, constat* omnes uno ore in eo conues nire, quod Papa subiectus α inferior esse debeat Ecclesiae re Concilias,& ijsdem quom dijudicari, ac, si opus sit, remoueri possitis officio. Qua de re copiose GERSON GER somin ira statu de potestate Ecclesiae,& altero de aufferibilitate

Papae ab Ecclesia item: IR C O A V S ALMA N in 1 g. AGuayatu depotestate Ecclesiae contra Thoma Vionensem. M AN. Orbis enim, ut HIERONYMUS ait, maquill Ro. ior est urbe. Et Ecclesia potestatem immediate haφ NYMus. heta DEO. Petriis enim claues accepit ut Eccle siam repraesentans, ut Augustinus ait dc refertur inca. quomodocunq;. . - . Et cΥPRIANVs in trii latu de simplici clerico:

Hoc erant, inquit,utiq; Sc caeteri Apostoli,quQd e Yfixi ti

suit Petrus, pari consortio praediti et honoris et po= s v c testatis: sed exordium ab unitate proficiscitur, ut una Ecclesia monstraretur.

Eadem

303쪽

Eudem tuu er S. BERNI ARDI sententiatib. ydecona siem: me ad Eugenium Papam, ubi inquit.

Erras si ut summam , ita & solam institutam aDEO vestram apostolicam dignitate existimas: si hoc sentis,distentis ab eo qui ait: No est potestas, nisi a Deo:ad Roman. , Et paulo post: Deniq; idem ait: Omnis anima sublimioribus potestatibus subdita sit: non ait sublimiori tan*in uno, scdsublimioribus,tanquam in multis. non ergo tua sola potestas a DEO: sunt & mediocres, sunt & inferiores. Haec ille.

Et hanc conclusionem tenuit uniuersa Synodus Basili 'flensis, eam* multis autoritatibus sacrae Scripturae acurate defendit, necvoluitlegatos Pontificis tanquam przesiden

tes admittere, ut ex actis Concilii constat. .. S EQVITVR deinde eodem in Decreto Tridentino risopbis quod ad Episcoporum officium pertineti. licere Episcopis rudi et mi. α quicunq; alii Ecclesiarum proceres sint qui populumnistrorum doceant, si impedimennim accidat, substituere alium qui

Euclistuc faciat: Verba PA T R V M haec sunt: Quia uer ὀ Christianae Reipublicae non minus necessaria eriἱpraedicatio Euangeli, cpi lectio , hoc principuum Episcoporum munus 1 Statuit et decrevitea

, dem S cIa Suodus, omnes Episcopos, i octiepisco

304쪽

pos , Primates omnes alios Ecclesiarum Praelatos teneri per seipsos in legitime impediti non fuerint ad praedicandumsanctum Iesu Christi Euangelium. Si ueris contigerit, Epycopos π alios Praelatos logitimo detineri impedimento, iuxta firmam generalis Concilij, viros idoneos a mere teneantur adhui modi praedicationis Glici salubriter exequendum.

SED ET HAEc sVBsTITUTIO Ac VIcARIA pera tam in sacris scripturis, quam patrum autoritate gra Miter prohibetur. Cum enim ministerium docendi Euan celii praecipuumEpiscoporum munus sit,quemadmodum hi fatentur ipsi, consequens est, debere Episcopum caeteris curis cic negocijs omnibus posthabitis, huic uni fide sumsma praecipuam nauare operam. Quod quam probe fiat hodie, res nimirum declarat ipsa: dum Episcopi, Archiepiscopi, Praelati, caeterit Ecclesia rum antistites ita sese secularium negociorum administrastioni implicant ocim mergunt totos, ut diuinis rebus fasciendis, lectioni atq; meditationi sacrae ocium omne necessario eis deesse oporteat. Nemo militans Deo, imoplicat se secularibus negocijs, inquit Paulus. Et alibi: Attende lectioni, consolationi,&doctrina . At hi alterum etiam pedem in curia ec castris,alterum in suggesto defigunt, si modo suggestum unquam continingant in Vita, per occupationes caeteras. Male autem inter magistratus re secularium negocios in administratione sacerdotu innocentia tuta est. Ideoq; de

T ii Aarone

305쪽

xqi s EcvNDA PARs REcvs A Tio NisAarone de* caeteris Levitici generis nihil intelligimus alis ud, quam eos Domini tabernaculum procurasse diligen ter. Non Eleazar, non Phinees, non caeteri Pontifices aetabernaculi seu templi ministri quidquam, nisi quod ad rediuinam pertineret administrabant, imo nec administrare poterant, nisi officio suo deesse voluissent,& execrationem

illam expectare, qua dicitur: M aledicti qui opus Dos mini faciunt negligenter: Quae execratio cum in o mnes, tum in Episcopos 5c Ecclesiarum antistites praeco

pue cadit.

Atque hinc est quod in Episcopo imprimis hoc requirit Apostolus, ut appositus sit ad docendum,ec oves sibi comomissias singulari fide pascat ac tractet ipse, neq; eam curam in mercenarium reiiciat. i. Timoth.,ubi eleganter in AiMERAS s. notationibus Erasinus 2 E piscopus, ait, appositus sit

ad docendum: id enim sensit Paulus,atq; id est prsincipuum Episeopi munus. Caeterum docere populum, hortari, con solari, monere, redarguere, proxima maxime splendida est Episcoporum fit noctio, quam nunc multi libenter cedunt alijs, quam' libet sordidis: ubi receptum est, ut Episcopi ditio'nem prophanam gerant, saltem deberent in praeci'. puis instis concionantes ad populum ornare mus, . nus Euangclicae praedicationis.. Haec ille.

Et in Epit bla volaretica de interdictv esu carnium, ad Epissiopam Basidiensem, ita idem scribit

ERAS MVS. A Magnam admirationem conciliat sibipectus di

uinis

306쪽

uinis literis refertum: lingua non minus sancta, squam diserta,depromens ex opulcnto penuario notia& vetera. His reb. potissimum S paratur, de,senditur Episcoporum auilaoritas,multo rectius

ac tutius,quam nis Uerbis ordinamus,decernimus statuimus,prorcipimus,uolumus ac mandamus. RAUM HIERONYMPS ad Nepotianam de uita

clericorum. m. '

Docente te in Ecclesia, non clamor populi sed uigR gemitus suscitetur. Lachrymae auditorum laudes N Υ M v S. tuae sint. Sermo presbyteri scripturarum Icctione conditus sit.Nolo te declamatorem esse, Sc rabula arrulumq; sine ratione,sed mysteriorum peritum' cc dacramentorum Dei tui eruditissimum.

Sacerdos moritur, si de eo sonitus non audietur quia iram contra se Occulti iudicis exigit, si sine se, Rivs' nitu praedicationis incedit., is rere si non Gregorii ad Desiderium Episcopium

culmet. 86. . cum multa. In quo mandat, ut Episcopiis

.es ps db dis - φ . Uxuram , non Grammaticam At* ex his paucis constare satis, quod Episcoporum

et Eccleuarum Antistitum mtinus sitarbitramur,nimirum η ut lanam doctrinam populo tradant, di Sacramenta recte

307쪽

1 4 sTcvNDA PARs REcvs AT Io Nis administrent. Non igitur permittendum illis fuerit,ut alios tum 5c praesertim secularium negociorum occupationibus minus necessariis hoc quod praecipuum ipsoruin munus est negligant,aut per substitutos ec mercenarios,quod pinfimo ubiq; sere exemplo fit, utcunt procurent.

Decreta impia. Hoc consessu, quo de Iustificationis articulo statutum fuit a Tridentinis, non pauci conditi sunt erronei , tetri, ecmanifeste impii Canones, qui sacris literis oc sanctorum Patrum dogmatibus apertilsime aduersantur lucem purioris doctrinae plus quam Cimmeriis tenebris inuoluunt, de quibus videndum etiam distinctim ec ordine. Errores ca. Ac primum occurrit Canon septimus, quo statuitur denonis VII. non renatorum operibus quae sine fide fiunt,quod ea non Tridentini sint peccatu sta res Deo placens. Verba Canonis haec sunt.

si iiij, quis dinrit, Opera quae ante iustificatione uor, quacuns ratione masnt, vere sepeccatu, velodium Dei mereri, vinathemum

Hvlvs cgNorris gRROR NON INDIGET VERAE bosa confutatione, pugnat mim O Paulidicto, cuius senstentia plana est & apertissima, in sine capitis i . ad Rom. Ouidquid ex fide non est, pcccatum cit. . Diserte ostendit.Paulitia vox primam scati triginem mmnium operum honorum oc Deo placentium, a quo ortu nisi profluant, impossibilecst in Deo placeant, quantum' Uia in spcciem sint sancta. In

308쪽

SYNODI TRlDENTINAE. ET cAVIA IX a In hanc sententiam,si opus esset, etiam Patrum aestimos nia non pauca adducere possemus. Sed sufficiat Origenis O R I G Eriautoritas, qui eodem in loco similiter nobiscum damnat o- N E S. rena infidelium ut impia Zc Deo displicentia, sc ad eam re valde appositeallegat Psalmi io'. testimoniis ubi dicitur:

Oratio eius fiat in Peccatum . . . . . Diuin etiam ANIELMUS canturriensis Archiepiscopiuia idem caput i Epistola Pauline id Romari γε

nos sic scripsit: . Omnis infidelicini vita peccatum est nihil bOM hurnianum est fine summo bono. Ubi enim deest agnis M vatio aeternae&incommutabilis veritatis falsa virtus est etiam in optimis moribus.

Quidquid non proficiscitur a fide, cum Vitio Erasaius.

coniumnum est . Et ex his non obscure intelligi potest impietas 5c error manifestus Tridentini Canonis septimi,nulla ratione recis piendi aut admitteridi rursus in Ecclesiam Dei. Corus I Mi Lis AUT GRAVIOR ETIAM ERROR rmo es e N impietas confirmatur articulo seu Canone Undecimo ec is ij xiduodecimo eiusde Sessionis, quib. praecipuus fidei re relis xu.s 'bisagionis Christianae articulus de Iustificatione apud Deum, Tridentine. quod Bla fide propter meritum filiiDei recipiamur in gratiam a Deo, di placeamus ipsi per silii iusticiam, merita, ecobedientiam, crudelitei ct impie comdem natur: ut ex is quentibu4 verbis Canonum intelligitur. i . T iiii CA

309쪽

Si quis dixerit, hominem iv curi, vessia imputastione iri liciae Christi, vebola peccatorum remsione, e cloagratia, cir char state, quae in cordibus eorum per Diritu unctum dimnitur, ures illis inhaeret, aut etiam

gratiam, qua iij cumur, es tantum orem D E si

Si quis dixerit dem ius cantem nihil aliud se, quam fiduciam diuinae misericordis,peccatu remittentis propter Christum, vel ea duciam solam esse, qua iustos camur, nathemasit.

HAEC DECRETA MANIFEsTAM IMPIET tem & errores horrendos continentia, ita Dei beneficio a nostris resutata sunt scriptorum Propheticorum 6c Apostolorum testimoniis constanter re grauiter,ut ne quia i inferorum portas contra praeualituras speremus aut me tuamus: ciuemadmodum constat toriam colloqui is, desis rationibus re conuentibus habitis ne tota quidem eri fundamentis doctrinae eius, quae de hoc articulo in Ecclessis nostris sonat, a Pontificiis hactenus conuelli aut eueris Potuisse. t- Sunt autem testimonia omnia Scripturae & vocis Diuo me, quorum in his erroribus expugnandis usus est, adeo

uota &Plana, ut longa declarauone aut confirmatione

310쪽

NsYNNODI TRIDENT IN AS ET cAUSA IX. αρ noua minime opus esse videatur. Et Paulinae de hoc arti culo disputationes, quae sontes uberrimos oc inexhaustos cotinent, pijs omnib. notissimae de sunt ri esse debet. Ro.3.

Omnes Peccauerunt, & destituuntur gloria apud is Deum: iustificantur autem gratis, Per illius gratia is quae est in Christo Iesu, quem proposuit Deus vcs , , conciliatotem per fidem, interueniente ipsius san= - .guine. Et de,

Arbitramur seu adducitis rationibus concludi' a sinus iustificari hominem fide, absw operibus legis. a.

In randem sententam christin ipse Ioannis lSicut Moyses exaltavit serpentem in deserto: ita iaexaltari oportuit filium hominis : ut omnis qui cre= a dii in eum,non pereat sed habeat Vitam aeternam.

Sic Deus dilexit mundum, ut situm suum unis rigenitum daret, Vt Omnis qui credit in eum,non pestreat,sed habeat Vitam aeternam.

Notum igitur sit vobis,uiri fratres,qu6d per hilaremissio peccatorum annunciatur,et ab omnib.illis a quibus non potuistis per legem Moysi iustificari.

Plena est similium sententiarum dictorum tota scrib

SEARCH

MENU NAVIGATION