Aduersus synodi Tridentinae restitutionem seu continuationem, à Pio 4. pontifice indictam, opposita grauamina quibus causae necessariae et grauissimae exponuntur, quare ea Electoribus caeterisque imperij principibus & ordinibus Augustanae confessioni

발행: 1565년

분량: 522페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Pontificis FORMOSI acta STEPHANUS Pa.

sa eius nominis III. Concilio habito irrita pronunciauit: ursum huius decreta postea damnauit IOANNES X. concilio quod Rauennae habitum suit. Ac permulta pos

sent limitia vetustorum Conciliorum exempla adduci, in. quibus gr auiisime crratum fuit,& crassissimi errores comtra verbum Dei oc expressam Scripturae sanetie vocem confirmati. Recentiora Concilia, θc quae secuta suerunt superiora, non minus, saepe etiam grauius,crrarunt, oc cultus manis seste Idolatricos atq; errores apertissimos stabiliuerunt, quemadmodum exemplo esse potest Lateranense Concolium, quod tamen praecipui nominis est, &, ut oecumeniscum, imprimis celebre: In eo contra stiperiorum Conci liorum omnium autoritatem, contra. manifestam Scriptu

rae sanctae doctrinam, deniq; contra ipsius autoris Christi institutionem horribili errore transsubstantiatio, quam Vocant,panis re vini in coena Diii, inuecta oc approbata fuit. Eode in Concilio confirmatus est error impius de supersstitiosa omnium deliciorum enumeratione, in confessione, quae sacerdoti sit, oc vulgo auricularis dicitur: c ligrauissime aduersatur ipse etiam Chrysostomus,inquiens

is es, Dic clipeccata tua prio Vt iuLIis ceris. ur igitur,quae Mont se La lote, pudefiis, en erubesis dicere peccata tua S Cave renim homini dixeris, ne tibi exprobretis 3 enim confravo confiteris, ut in publicum prostrae dei, qui domin eIL ei qui tui cur geri ei qui humanus est, ei qui vi . . dicu oriendis vulnera, .c. yuam inter interpre

72쪽

sYNODI TRIDENT ET CAUSA V. 'tes iuris Pontificij praecipuus re summus Abbas Panoramitanus quodam in loco ipse fatetur, eam exhomologista in istii consessionem quae fit sacerdoti, ne* diuini ne* hu mani iuris esse, aut in salutem necessariam, ut insta copi sius explicabitur. Cum igitur negari ratione nulla possit, & ipsi luce cla/rius sit, Conciliorum oc Synodorum congregationes erarare poste, Zc saepius errasse grauiter, quemadmodum is, quem modo diximus. Abbas Panormitanus testatur: ita .

enim ait: ' Concilium errare potiat sicut alias errauit d csignific super causa matrimoni j contrahendi inter raptam CV rasitorem, piando dictum Hieron mi upo lea toti

cilio praelatum. Hacten ille, o Ergo necessario ex hoc consequitur illud Concilium tantum recte dici θc esse Christianum, in quo ex verbo CHRISTI, dc non ex hosminum traditionibus, constitutionibus, decretis, somniis, aut ulla denim quantumuis inueterata consuetudine res reoligionis iudicetur, atq; determinetur, quantumuis magni in eo intersintviri: Etenim externam illam speciem aut ritatis, sapientiae humanae, excellentiae ec sanctimoniae do ,

testatur ae reiicit Propheta '' inquiens: Quomodo dicitiis' iis iswi sapiente sumus, lix Domini apud nos Hi r tuas u .men ecce mendacium operatus αἱ γως, fiso Cur trastriRsierunt scrib.e: Pudesuctisunt aptenter, perterriti, captisiunt: Ecce Verbum Domini reprobrauerunt:

Quae ergo illis pientia reliqua esse poteri

D v Et Paulus.

73쪽

EcVNDA PARs RECTIATIONI sEt Paulus negat ullam esse προ- aut respectum Peribitarum apud D E V M. Recite igitur oc necest rio fundamentum at* regulam fidei nostrae in solo verbo Dei, non in Conciliorum autoritate constituemus. Neq; vero ulla mentio fit,in evulgato diplomate Ponto sicis de Synodo congreganda,quae futura sit ratio proce.dendi oc actionis totius, aut ad quem modum in praesumspto suo Concilio de negocio religionis, sint disputaturi: Sed eo ipso quod sorinam actionis, modunas procedendi ac disputandi in Concilio tam studiose caelant,&ogra Daminibus atq; praeiudici js supra commemoratis,fatis euis denter apparet, re non obscure licet conincere, Pontificem cum suis satellitibus 8c mancipijs constituisse omnia suo more agere, omniaP deinceps, pro ea quam sibi in nego cia omnia omnes P causas Iiberrime procedendi ac statu eadi potestate sumit. in eo Concilio facturum, ne* locum ullum ibi CHRISTO oc verbo eius futurum. Ouae nisi Pontificis mens esset, quid opus foret tam prolixe, tam operose disputare imprimis, an Laici admit tendi sint ad Concilium an in Synodo vocem decisiuam ipsis permitti oporteat, nec ne ' Si enim C H RIS T V Maudire, si verbo eius earn, quam meriri debemus, autori tatem tribuere volumus, nemo in Concilio decidendi posteitatem praeter ipsum CHRISTUM habere potoxit, mi qui cum eius verbo consentit: ab eo verbo quidi lentit, aut minus eo instructus sententiam dixerit, is docidendi vocem nullam habiturus est, ctiamsi ipso Pontiisce maximo maior esset, ac Dirapis Pontificijs omnibus, dc vel Angelus de Coelo delapsus.

Quare, si CHRIST UM audire, & verbo eius

74쪽

sYNODI TRIDENT ET c AusA V. Deam, quam debuit, autoritatem tribuere vellet Romanus Pontilex, nihil prorsus in eo disputaturus esiet, quibus in Concilio sententiae dicendae ius re vox decisiua competat, sed liberam audientiam piis oceruditis omnibus, nulla in parte arctatam relinqueret: Et siquidem nostricius dos

ginatis, quod confitentur ac profitentur, rationem ex in nifestis dicripturae sanctae testimoriris minus demonstra rent , dc in allerenda doctrina sua manifesti erroris comuincerentur: non solum Concilii iudicio iustissimo, sed ocproprii oris oc sua ipsius sententia damnarentur, ut qui ipsi hoc faterentur oc adiererent, solius DEI verbum audiendum este, Sc ex eo solo iudicandum: Et inuicem, si nostri ex verbo DEI manifesto dogmatis sui veristatem demonstrassent, merito ec grato animo audien di essent, neque ulla ratione a dicenda sentensia exclu/dendi. Cum autem nihil horum prae se serat praesumptum hoc Pontificis Pij IIII. Concilium quantum eia omnibus eius circumstantijs ac signis imanifestissimis euidentissime liquet, nihil horum etiam sperari deinceps possit: facile est intelligere, Pontificem cum sitis in hoc, quod restituere conantur, Conciliabula non CHRISTI

Vocem audituros, sed hoc acturos imprimis, ut decretaoc traditiones, quas contra manifestam & indubitatam veritatem Verbi Divini, aduersiis Dominum, ec adhie

sus CHRISTVM eius audacissime et furenter

statuunt, atque decernunt, agnoscere oc approbare sine ulla contradictione omnes cogantur , neque vel mutire

quicquam contra ulli liceat: quod quidem difficile erit, ec

vix eluci poterit, siqxudem ut ipse CHRIST VS testatur:

75쪽

όo sECUNDA PARs REcvs ATIO Nis cs eius non alterius quam ipsius Christi vocem audi. unt aut agnoseunt. Quae cum ita sint, perspicuum cst Pontificiam hanc co/gregationem nulla ratione nomen Christiani Concilin me teri, sed sentinam potius dicendam male coniuratorum ingantum, qui, uic o bellum impium inferant, freme. hundi in unum conuenerunt aduersus Dominum octa uersus Christum eius.

Ad haec, si finem quom 5c effectum Christianorum 6c

pie institutorum Conciliorum considerabimus, similiter inueniemus nihil hoc Concilium simile habere Christiano Concilio e siquidem Christianorum Conciliorum est ectus

hic est proprius,ut ijs Idolatria et errores omnes tollantur,oc inuicem veritas in lucem reuocetur, emendatio Eces starum pia ex verbo Dei instituatur, salus Ecclesiae quaer tur, ac vulnera eius sanentur, discordiae omnes tollantur,

dem ex omni parte salutaris pax ec concordia publica constituatur oc conseruetur. Quae quidem praecipua causa fuit Maiestati Caesareae, Electoribus, Principibus, eccomunibus Imperii ordinibus, ut tot iam Impern imitentihus hoc unum conciliandae concordiar, & tollendarde religione dissensionis remedium semper arbitrati sint fore saluberrimum,et Reipublics maxime accomodatum, ut libero at 7 Christiano Concilio grauissima dissensio &odia late vagantia inter Orbis Christiani proceres tolsiantur, Oc rursus animis oc voluntatibus inter se coirent, omnes,quotquot grauissimo Reipublicae incommodo hoctenus disseruerunt.

Quamobrem, si ea instituti huius Concilii ratio futura

76쪽

sit, ut solis Cardinalibus, Episcopis, Praelatis oc Monachis

iureiurando Potifici obstiticiis,vox decisiua cistatuendi autoritas concedatur, posthabitis ocreiectis caeteris omnibus pijs 8c doctis,aut inani voce consultitia his relicta tantum: non nomen tantum Christiani Concilii minime ei compotet, sed nec estectum eius aut vim ullam habere poterit: sis quidem errores &deprauationes eo minime tolluntur, sed confirmantur potius oc stabiliuntur, dum idola veteranos uis pinguntur coloribus, ne agnosci Veritas ulla ex parte queat: ut nulla uia uam eo firma et concordia sperari ista ratione possit, imo multo maiores discordiae oc animorum

distractiones certo certius expectandae ac metuendae vide

antur. EX qua re quantum incommodi orbi Christiano impcdeat, cum id decretis Imperii publicis manifeste repus Met, oc spei toties factae Statibus in Comitiis contrarium sit magnopere, quantumq3 Imperio Germanicae nationis inde periculi stipremi Sc certissimi metuendum sit, prudentes facile existimauerint. At* ex his, quae de Christianorum Conciliorum pro prietatibus breuiter diximus hactenus, planum fit,&irre. tragabiliter efficitur, Pontificiam Synodum,quae Tridenti ha betur, Oc nunc prope finita existimatur, nem generalis Uel uniuersalis, nem liberi,necp etiam Christiani Concilii nomine dignam esse, at* adeo Concilii nomine prorsus indignam, iuxta regulam communem oc vulgo tritissi mana, qua dicitur:

Si re priueris, nec nomen habere mereris. onm L id

Et quid opus est multis coniecturis in re plana & aper- ιζ nt.

ia: Cum ipsa forma procedendi qua ut tur, di sessiones, tu. Deleg qua.

77쪽

s cvNDA PARI RE cI SATIONI sQuas vocant, et quae ex his consequutre sunt determinatisanes canones, et decreta inanitellistime doceant, quam dilasim lis sit Tridentina illa congregatio pio, libero oc Chrissiliano Concilio. Opus ipsum artificem, quod dicitur, araguit:. exitus etiam acta probabit. VI. SEXTO. Pi aeter eas causas, quas hactenus

causamum commemorauimus, etiam hanc recusandae autoritatis Po

noti . tisiciae oc Concilii Papalis causam grauissimam ec tultilasimam esse arbitrantur Status & Impeiij ordines: Quod Curia Romana ec regnum Pontificium adeo scateat vitiis foedissimis, luxu, auaritia, superbia, nefarijs libidinibus,

aliis in deformitatibus notorijs,ut umbram istorum,nedum societatem,boni omnes detestari θά procul fugere merito debeant: Quae quidem vita intemperans, Plena gratiissi inorum scandalorum &dissolutissima multis bonis piis viris omnibus aetatibus grauissima ac detestabilis visa utit, atq; in multorum reprehensionem publice ec merito incurrit lippis,quod aiunt ec tonsoribus etiamnum nota. Demonstrari id testimonijs permultis grauissimorum autorum possiet,qui singulis aetatib.floruertit,& fide digni simi sunt habiti, nisi ea commemoratio prolixior futura vis deretur quam ut lectoris taediis effugere queat: Ex qui b. tasmen praecipua quaeda hoc in loco, ita breuiter, referre non inauabimur, continentia ec veterum ec recentiorum de intemperiae Status Ecclesiastici quernonias.

Ac primum quidem ex Diui BERN HARDI stri ni non .no in loco huius ordinis vitia enormia,

Iliacum, ambitione,& auaritiam in plinile grauistimetas is texat. Is in sermone sexto ad Psalmum XCI.curus initium

est: Qui habita in aciutorio altis limbina scriptum relic uix

78쪽

Ipsi quoip Eccles ticae dignitatis of cta in turpe quae, de N HARstum er tenebrarum negocium transuere: nec in his alus animarum,sed luxus quaeritur diuitiarum. Propter hoc si tondentur, propter hoc frequentant Ecclesias, Missus celebrant, Ualmos decantant. Pro Episcopalibus, schidiaconatibus, L sitati', alijsib dignitatibus ini' pudenter hodie decertatur, ut Ecclesiarum reditus in βι posuitatis uanitatis ψPs dissipentur. Super en uereueletur homo peccati lius perditionis, daemonium nomodo diurnum,sed et meridianum, quod non olum transsAguratur in ngelum lucis , sedextollitur siler omne quod dicitur DE V S, aut quod colitur, παIdem ad Eugenium libro quarto similiter in immodes ratum luxum Pontificum, ec pompas regales curiae Pa Palis grauissima oratione inuehitur, inter cietera dicens, C p 4 δε- mec non ad Diui Petri Apostoli, sed Imperatoris Con, D Mi stantini potius imitationem esse comparata. Sic enim ait:

Petrus hic e I qui nescitur 'rocesi se abluido,vel gem'

mis ornat , ve rictu, nec tectus auro, uelvectas equo albo,ne latus milite,nec circum Irepetibus septus mi

nistris. 6 his tum satis credidit posse impleresul

rare mandatum: Si amas me,pas oues meas. In his enim

79쪽

64 SECUNDA PAns RECUSATIONI I In hanc sententiam imprimis digna relatu extat sumstat iam. mi&grauissimi viri EBER TIA RIII Salisbur nisDi rpii et sis Archiepiscopi, qui ante annos ducentos vixit, oratio, salisburge a qua in consessu totius Imperii publico diram atq; inexplessistestimonis bilem auaritiam Pontificum oc Ecclesiae Romanistarum, m. cupientium diuina ait humana 8mnia in suam redigere potestatem, palam di grauissime reprehcndit. Verba 4 eius extant apud Auentinum libro septimo Annalium:

z-,' Elamines illi Lab lonia ob regnare cupiunt, ferre pra

rem non possunt non desissent, donec omnia pedibus fris proculcarint, at in templo DEI sedeant, extollans turp luper omne i d quod colitur: simes opum ,sitis honos

rum inexplebilis e T. Quo plura auido concesseris, est Iura appetit: porrige digitum, manum concupiscet. Licentra omnes sumus deteriores. Quiseruusserito rum erit, dominus dominorum,perinde ac si Deus foret, esse cupit. Sacros coetus au consilia fratrum, imo domis nor suorum aspernatur. Timet ne eorum, qui aduerssus leges indies magis avma Uerit, rationem reddere cogatur. Ingentia loquitur, qu De sic: noua consilia sub pectore uoluta ut proprii sibi constituat imperium LNes commutat Ossancit, contaminat, diripit, noli/at, fraudat, occidi perditus homo ille, quem tichris

80쪽

p umeri DEUS SV M, errare nonpossum.Intemplo Deis et, longe latu dominatur:&dsitate I in arcano sanctarum literarum: Qui legit incensa , docti

intelligens omnes impiν impie agent,ves intelligent Haec ille. Similis est optimi IMP. FR ID ER ICI II. quo rRinmici

rela, quae extat apud eundem autorem, quadam in episto II. IN. e. la ad Otthonem Bauariae ducem, de infinita Romanorum reta Pontificum ambition dominandi libidine, luxu, lacture moribus profligatissimis grauissime perscripta: Versha Imperatoris haec sunt, eodem lib. V. Annaliu Auentini:

Pontifices Romanos,auctos diuitque et dignitate Ualpeaeteris Imperatoribus, aemulos esse pertinacissimos omonium Regu ais Principum,nepparem ultrae reposis. Nunibus pedibust, noctes ais dies id eos conari, ut non timsi, quam Sacroyancto Romano Imperio, tan/quam capite oppresso Nili caeteris membris omnibus seruitutem imponant assectare eos dominationem, au diuis . nitutem, nempe, ut ab omnibus haud aliter, imo magis, qu Deus, timeantur. Nam multos Ocntubris inesse Romanestas illi neculios alios, quemadmodum opera oriendunt, exitio Chri hanae religioni es. Siquis

dem optime sentire de Grino, ais eius religione, με aE dicat,

SEARCH

MENU NAVIGATION