장음표시 사용
171쪽
risia D I. Pedianus ρο ali, LAIncende hominem amabo te, quoad potes. In meis omnibus sine discrepantia Quod potes. Vulgatam lectionem non improbo: sed haec eo tortasse melior, quod conatus quidam potius a
Mν : id quod ualet auod, quam tempus, id en' quousque aut Quamdiu, quae duo, quoad forat, significatur. Ita etiam infra lib. v. Epist. prima De satisdando vero te rogo, quoad eris Romae, tu uisatis s. De quod vero, pro quatenus, itidem
supra ad eundem. Nunc uero censico, quod commodo tuo facere poteris, uenias ad id tempus, quodsicribis. Et Terentius. Haec omnia confinga, Dod erit mihi bonum atque commodum. Item utibi. Munus nonrum ornato uerbi quodpotesto inum aemulum,quod poteris ab ea pellito. Megabocchus & haec sanguinaria iuuentus,est inimicissima. Si odia inter Pompeium O iuventutem significantur,inimicissimissunt cendum fuisse uidetur. Vix enim audeam dicere, Clodius ct Cicero est inimicissimus. Et tamen pro Rabirio. Nam cum existerent non nullae sed per
paucae tamen sententiae, quae cesserent, ut Tribu ni ct Praefecti,ut comites omnes magi tratuum, hac lege tenerentur: vos,vos inquam ipsi, ct Senatus frequens restitit. Sic supra dixit: catoneo Iomitio postulante: to graecos, imitatus,qui
172쪽
- δ uel plura nomina, uni uerbo singulari coniungunt, ut Aristoteles Ethicorum lesb. v. τι δρα ζαφεροι κ αρε 9 δικπιοσυνη, αυτη δηλον εκαε Maiso . Et multo manifestius in primo de generatione animadium um ess τοὶ μορφω, ima lmeis. αντὶ si ἐοίκασιν. Contra,non minus fortasese clare Plautus in Pseudulo.Iamdiu, ego huic bene, O hic mihi uolumus. Non adiectis, sed ereptis. Plerique habent Receptis.non nulli tamen Ereptis,ut Antoni nus O Masses unus. uim uerius, alij dijudicent. Non ad serorem tuam H s x x x. Mea iula siemper sentetiafuit' nunquam inueniri aliquid perplexius in Cicerone, quin iure suspectum esse debeat. Quod nunc mihi in hoc loco ustuuenito=sum uerborum attentius reputanta: qui profecto uel nullus e H, uri alienus. Ad me cinquito sic psierat ZH-S dia ccio a Ioa ,non ad for Υe tua. H-s xxx. Quid posteriori me o cu prio-M e Itaque placebat Nunc pro Non,repopi: ut queratum sibi aliter atq; ad Poponia, depecuniis τUritianis scriptusuisse: Quanquam prior ille nu eruun exe ari Carimes, Faemi, Ponti atque aliquod aliis no parsi diuersus est. Et ut de urestate nihilstatua,tamen explicatior is,quam uulga
tus uidetur, ct ad numerari natura accedens propius.Ita enim habent. ccio P Io .hoc est,qui
decim millia, quadruplo minor summa quam illa
173쪽
. EPI ST. II. mus, Titimum in te forsan aliena vendenda in indicando pretio, deceptum fuisse: ut male empta dicatur, qua ab eo veniemit, qui non Ubet dominus: vel non eo pretio, quo νendere esset
Velim syrpiae condicione. Locus perobsicurus, ct fortasse corruptus. Sed cum inplerique meorum, Condiciones, ita enim Masei duo exemplaria, tum vnum Pona alterum Bononiensesscriptnm habeant, nescio, quid mihi in
mentem veniebat,de legatione Cypria, quam sibi Cicero expeteret. Cum enim Clodium audisset ad Tirranem mitti , in eam, Nisit, voluntatem
fore se xenit, ut oe ipse in Cyprum mitteretur,
ad sanciendam fortasse cum eo rege societatem ;quo sequenti anno extra sortem , amandatus est Cato, ut regnum lege Clodia, uniuersamq; ga Ram regiam publicaret . NU Regem Clodius, quod se a piratis captum redimere noluisset, hac rogatione νltus est. Historia est apud Dionem lib. xxxv II i. potuit inquam cicero,aliquid de legatione cogitare :stactatim ab ea mente δε- sitis , coinmodius bifore tempus illud ducens, cum Quinctus ex Asia redisset, ct in otio cons disset.verum hoc iacit obscure,ut non pauca in bis epistolis. Hanc tamen animi νoluntatem, sequentiproxima epistola , indicare videtur , cum ait.
174쪽
Cupio equidem, oe iampridem cupio , Alexandriam, reliquamq; Ae yptum visere. Agitatu vero tum de legatione illa a Pompeio ct Caesare fuisse , quaesequuntur, argumento sunt. Sed hoc tempore ijs mittentibus, Κηεομυ-θα , Pstd ibi de legatione Alexandrina, non Cypria sermosit. Ambo enim ct Opri σμσγpti reges, cum statres essent, Pna ambo rum causa esse potuit, unq; ad utrunque lega- uare non malefortasse: Velim Cypriae conditioves. hoc est, opriae legationis condiationes , Hl acopere, uri ex tuis litteris scire: ut de illas oferatur,mecum antecostituere post , admittenda ne sit, an respuenda: certe Roma exire mirum in modum cupiebat,et ab homin umstui satietate discedere: ut cum aliquo desiderio
Huius peregrinationis opus extet. Nostri, fere, aliquod opus. Tam dubia uita optimi cuiusque. Vel e clamatio,ex tamiani muri ruina,iscrimen secῆ,
nisi ab Attico praeuisum pcautuq; fuisse cogitan. tis atq; horretis ruet est latinus casus cocomitatieranumturq; periculis,aut ex aeris aliqua graui et petileti queratione,aut certe ex horbus,impedes: tex eo Crcem, eroru caussa magni faciat palatinae domus secsu aestate illa: nolit in eos, dii ex
175쪽
1R LIBRUM I.I. terna pericula declinant, incidere in domestica, ruinaeq; timore versari. Illud non prorsus negligendum, pro Censeo tamen, in meis pene Om
nibus , ut censeo legi. ut forta se scribi post,
Tu censeo. Ι EPIST. V. SED Opinor excipiamus 3c expectemus. Num audiamus captemus ue, quae de hac lega tione vulgo loquantur ' an exceptione excusationeq; πtamur, ac tempus eximamus neque pla-πο agymantes neque negantes' 'lebat enim Cicero properare, sed rem sibi integram seruari, dutempus deliberandi daretur commodius. Itaque, squid inquit Theophanes tecum,tanquam me cum contulerit , ad legationem accipiendam me adhortans, ne omnino repudiaris. Ex his fieri iudicium poten, de hac legatione cineroni mandanda, verbum aliquod a CGare aut Pompeio acta
tumfuisse: qua 'spicionem de legatione opria
nostram, ostendunt hon prorsus inanem. Et iam Hercule est. Antonianus ct alia quot al3 Etiam. Quod prebo: 2Meque enim re cusare potuit, quod non dum ei oblatum fuerat. Videte ciuitatem meam. Equidem libenter acquiescerem in Mureti coniectura, ut legeretur. Vide leuitatem meam : nisi illa mihi simpuluis injcerent
176쪽
ubi ἐπανομωσιρ incipit,st ipsum castigantis. Fuit enim dicturus Cicero: Nam quid ego. aut , Quid enim ego haec Oc. in quibus lenitatis ratio esset. sed haec videbunt dociliores. ct tamen hominis
.. NAM ad Iacertas captandas sceQMihi videtur Cicero Vendere voluisse, fio ad .relaxa poesse animo , adeoq- abhorrente ascribendor ut ne modo aliquid pangeret, mallet interdum vel fluctus numerare,vel etiam lacertas , more puerorum, si idonea tempestates fuissent, captare. Lacertas vero serpentum illud genus intelligo , quod Plinius ait libro x x I x. Cap. v. alios Sepa,alios Chalcidem uorare: omnibus noti mu.
uodsi i nullum in usumseri videatur,cogit re debemus, quid Fluctuum enumeratio praesta ret : Quanqua non id ab eo stribitur, quas istillud iam factinet I hoc idonea tempestate aesset facturus : sed ut ostenderet, quam, tum otium , cuius fructus est, ut id ait, non contentio an m sed relaxatio: esset a lexus ι' Non dissimili ratione atque exemplo usus est,in o. de Orat re,cum Laeli, ac Scipionis, si quado rusticarentum, animi rem ponem describeret: sic enim ibi. Saepe ζ socero meo audiui,cum is diceret ,socerum sui
177쪽
1. N O LIBRV M II. i rLaestumsemper flere cum Scipione solitum rustiacari: eosq; incredibiliter repuerascere esse solitos, cum rus ex urbe. anquam ex vinculis euolassent. n audeo dicere de talibus viris , sed tamen ita solebat n*rrare Scaevola,conchas eos ct umbili eos ad Caietam ct ad Lucrinam, legere consueui fer oe ad omnem animi remissionem ludumque descendere.
An hie Antii considam. Derni liber, Antii an Antii. Venustius in alio, Hic an Antii. Nam hoc Cicero cum scriberet, Antis no videtur fuissesta vel in saltu Terentis,quo sie primis con tulera Roma dissedens:vel in aliquo praedio Antiate. Θιin paulo ante: Itaque cinquio aut libris me delecto,quoru taleo Antis festiua copia oec. hic povus dictumi ,si antis fuisset. Nec me illa mouenti,Proxima est, illi municipio haec A ntiatuciuitannam cum multo propius abesset ab ea Cicero,quam inticus,ita loqui debuit. Quanqui fieri letiani potest,ut Antii glossa sit ilius Hic.. Vbi quidem ego mallem diu nimirum. Iacent haec'licet: Quid enim sibi uolunt, Quidem nimirum P Quid Diu fuisse e In Antoniano,
bie Duum uir emedari possit ilo sensu,Vbi quidem ego mallem Duumvir, quam Roma Consul , fuisse.quanquam nec Duumvirum, usus scriptorum rei'it,per defcctum pronominis./Cice. le
178쪽
EP Is T. AD aTTICVM so petit. U. Siquis tibi sepurgare uolet, quod suspectum esse arbitretur oec . . Erant autem hoc Duumviri in Colon,' ac municipiis, quod Noma Consules. Vam ct Capuae, cum eo Colonia deducta est,Duumviros Cn. Pompeia Magnum, o L. Pisonem creatos fuisse, ex oratione post reditum in Senatu cile intelligimus. Similem cotinetbententiam,quo est,ub.i Ibi I. s. I x bunc in m dum scriptis. Hic litteris sustentor ac re eo maloq; in illa tua seducula, quem babes sub imagineristotelissedere,quam in forum sella curuli. . -- Vnum esse saluum uelit. Miratur Cicero Io -
ci butus felicitatem , ct ad bene beateq; viuenduoportunitae': ui cum tam .prope Romam esset , nemo tameRibi reperimur, qui unquam vidisset Vatiniu:dictiorusq; ridebaris, Quiq; scia ulti ne uiginti uiri qmnino essenim ita uerba eontaminata sunt, ut nihil dicat.Masei liber unus, atque clij nonnussi,prouniam,Viuum habet: Saluum prorsus non habent νt locus ita legi posse uide tur. Qui q*mquam ex x x viris,uiuum esse n uerit,hoc est,quificia an quisquam omnino sit iis bona siententia si quod uertium inueniretur,cuVelit magis conueniens. Itaque misso e a nobis. quae fuerint mε ωτα, quid ue continuerint , paucis adhuc notum se uideo. Ego librum arbitror si
gnificari illum, quem M. Tullius, honestissimo G a
179쪽
IB RM M I I. quidem nomine defuis consiliis insicri erat,sed reuera in eo illud egit, ut sceleratos ciues ulciscere tur; ad amos sexcentos , quid ipsie in Rem quid illigensi gent, testatum legeretur. Nanquo in eos acerbissime est inuectus. iugod ne uel sibi, ueI Marco lio, fraudi a quando osset, librum obsigna noccultatumq- Je , non modost , sed filio, araque vivente. Et idesse arbitror, quod his minAτον uocat,unique Attico tanquam uni sibi , legi uult. de quo sic Dio libro unde qua
-;-m Quae siquis conferat eum bis,quae vel hie a Cicerone,uel libro x III nepistola a fines rima,ad hune 'um scribit, nouaberit longe, meo quidem mimo , quin mecum seu tuo Et rusemodi mry quae hic traduntur tperspicua debent e se cuiuis I hanc paginam tenenti: illa, quisita ante sus, praeuerten sunt: sunt. -- odi . Librti; π meum illum α,εὐλτον nondum vi uctui perpollui. IIa vero quae ct attexι' Vis, aluia quoddam separatum
180쪽
ETIS T. AD ATTICVM. Ivolumen expectant. Ego autem , credas mihi melim minore periculo existimo, contra illas nefarias pestes , uiuo tyranno dici potuisse, quam mortuo. Ille enim nescio quo pacto, ferebat me
quidem mirabiliter: nunc quacu ue non commouimus , ad Caesaris non modo acia. erum etiam cogitata reuocamur. Apparet igitur ex his duobui locis , quale nam fuerit; argumen tum libri huius, inriglοτων,quem Theopomp ris genere, atque etiam multo asperiore conser pserit, contra nefarias pestes suorum temporum: quamq; cum bis conueniant, quae de libro consiliorum Dio commemoras: quem etiam απιρρητον vocat, nomine idem fere signa cante,
quod ανεκδοτον Ciceronis r ut mini quidem dubium iam non sit, unum fuisse librum v aut quid attiuuit, una atque eadera de re, plures ac diauersos conficere , quos omnes suppressos ct quasi sepultos teneret e Prorsus unum esse puto, quem hic, non ab inscriptione , qua fuit de suis con siliis, ut ex Dione ostendrius , ostendemus exta Aonio e sed ex suo consilio , quod fuerat, ad
certam diem non edendi , αδνεκδοτον vocavit.
. conj locus est in toga cataida hic scilicet. ut C. Caesaris , aut M. Cras domum significat Ete'nim acerrimi ac potentissimi fuerunt Ciceronis r stagatores, cum petili Consulatum, quod erus iudici iam . crescere dignitatem, animata te-