장음표시 사용
311쪽
hoc tradita ocabat se non minus H-s CCCI P.
O societatem captiosam ct inignam et ubi alter H-s Iz o, alter CCC i. ad, quod sit in societate
affert. Ergo si Captiosum, damnosum sit, Captio
erit damnum . Exempla huius ideo non assero, quod no dum ita plana firmaq; reperi, ut alio torqueri non possint: quod in Captioso eueniat, squis aduersari calumniariq; velit. Et tamen, Ddamnum significare iudico, ut illud per fraudem malitiamq; allatum velim. ut siquis Captio, d ceptio interpretari velit,non sane repugum mo-n coiecturs subsicribit,quod puerile est credere, curandu fuisse Ciceroni,ne Attico charta deesset, aut si ea maxime defuisset, ducentos Attico defuisse,nisi a Cicerone auferret. Ego vero haec se nice a b eo scripta arbitror: qui cum totas pag nas examatas vidisset, ita ut nihil restaret vacuis cij, quo plura addi possent: quasi imposita necessitas Attico fuerit finiendi: visa venusteq; ut solet, Chartam inquit tibi deesse mea captio est. 23 am nisi ea deesset, plura ad me siripsisses .
Itaque ne post hac quidquam omittas, aufer a me ducentos' Deinde: quanquam ego ineptus, qui, cum largus er liberalis haberi studeo,grauioresq; Utolas, actorum rumorumq; plenas a te requiro, atq; ita parsimoniam quodammodo reprehendo tuam,quas charta ideo parcas, ne in eampum
312쪽
T LIBRVM V. ptum facere cogaris: meam ipsie significo, huius
contractione pagi . Iam siqua certa habes. Antonianus ct Faer
ni, Siquae. qua dicendi forma dio paucasupra. II EPIST. VII.
Proficiscebar Brundusium, ad X III. K. Iun. Recte illi ratiocinantur meo iudicis,qui xu emendant: tum quod se triduo fuisse cum Pompeio ad hunc scribit: ad Coelium, complures dies e tum quod Brundisium venit x x K. Iun. ut 0- semet ad Appium scribit, e sola isti ut tri duum ponere in itinere , siue pedibus, siue classe
proficisseretur, non potuerit. Aben enim a T vento,ut Plinius ait ter diei unius' hoc in PamMil. xxx M. Verum ut totum iter ipsius h beamus et Roma egressus est, circiter K. Mai. O primo cum Attico in Tusculano fuit. Inde Ampinate , Arcano, Aquino Minturnisque, νnde Torquatum dimisit, ct Cumano peragratis' ex Pompeianoq; ad vi Id. Mast, in Trebulangm profectus, V. Id. Beneuentum venit: inde V num transiens , x v K. Iun. Tarentum. XIX. Iun. nique, Brundisium, Ni diximus. I 2 EPIST. VIII. Romae acceperam litteras. Manutius emendat Roma. quidem in cur probem: verum
313쪽
EPIST. AD ATTICV M 118 -mmeu 9 Roma ct Romae ,sua habent i commo D. Enimuero si Roma, cur non Accepi potius , quam Ac pera m d qua voce, multum iam fluxi se te poris demonstratur,cum ipsie, non ita pridem Roma exissct d Sin Romae, cur non ipsemet cum addisset, hoc ipsium confecit,quod nunc absens Attico mandat d nisi non satis credidit eorum litteris, a quibus sebi scribebatur Milonem queri Nam paulo post, saepe sibi maiora Acribi dicit :sed vel re tamen postea diutius considerata , fatuit, id quod esse potuit, non esse negligendum : vel ab
Senatu, ut est in litteris ad Appium, ita matu rare coactusfuit, ut ad ea tempus non habuerit, quae ex itinere curanda fuerunt. Quin ut Romae legatur, illa etiam persuadere videntur,que mox adduntur: Ut ego ei coram dixeram, mihiq; ille
receperati de Philotimo scribens. Illud scrupulum injcit, proq; aetera scriptura stare videtur et quod qui Ciceroni scripserunt, j nisi Romae fuis sent, non queri per litteras Milonem, sed tantummodo queri,dicturi errat. Qus enim hoc scire poterant,nisi ab iis qui Roma acceperantZ quanquam, non deest, quid ad haec dici possit. Sed Acceperam, defenditur , si Ciceronem dicamus paulo post,quam egressus est,certiorem factum.
Alienis mancipiis . Durior omnino dice
ii ratio , νοῦ equidem non mirer , Vbalinum
314쪽
ceterum attrituitur Et alienus, legisse e ct ta men in Alienis, veteres libri consentiunt. One illud videtur,quod vi libro de Gr is, quibus C cero concesserat, ut inter se disiceptarent suis I Ilus, tale est. Graeci vero exultant, quod peregrinis iudicibus utuntur . sic ibi, cum uterentur suis . sed peregrinis tamen, si ad Romanos ,stq; referat. ut hic Alienissi ad Milonem. Vt ipsi nos. Ipsi, dandi casu: atque ideo GNos coma dictinguendum. Siquid seruari possit. Sententia ct consse ludo latini sermonis, postulat Posset, 'nertim
Et Leucathen sectere. Mansscripti Leueatam.Et recte utrunque iaci Maro docuit,cum, Feruere Leucaten duit et oe, Leucats nimbosa cacumina montis. Fuit Epiri promontorium ex L uis; cui applicata urbs Leucas fuit ad fretu quoddam posita , passus circiter quingentos longum, latum haud amplius centum uiginti.Hoc ut Strabo narrat, Corinthii eo halitatum profecti,manu fecerunt; cum ibidem Chersonesum in Isthmo effodissent: ne qui illac nauigaturi essent, peninsulam obire cogerentur. Quin antea quoque ut i dium longa nauigationis effugerent,traducere na
315쪽
EPIST. AD ATTICVM Ityuessolebant: de qua re Iulius Haginius in Cinnae propemptico, ut est apud Sosipatrum lib. primo.
in dictione Iteris n hunc modum. Ab iacmo nauigantrastadia xxx x eniunt in Isimum Leucatensium. Ibi solent iteris minuendi caussa, remulco, quam Graci πωνσωνα dicunt, uem re
ducere. Et mox,in dictione Itiner, Quaerunt cin-quio etiam non nulli,quam ob rem,eius cura iubent Actio nauigare,quod est e regione traductionis Leucadiensis: Et rursus ab Actio circa insulam moneat ire,quam a Corcyra rectum itiner ad Leucatam. Haec eo silentius attuli,quod ad hunc totum Cicerona locum,mire faciunt. Atque utin mendis carerent. Nys Quam , pro Quem emendauimus,quod Graeci larisa a non remuia cum vocant,sed nauigiigenus minutum, ex viminibus compactum, ut est apud Strabonem lib. xv ir; cui modi etiam Plaustris traduci, n dum remulco possit et ut ordo hic sit: solent nave,
quam ἐπαπωνα Graeci νocant, remulco traduc re. Existimamus autem Immum illum, ita a
gustum fuisse, ut nauigia funibus ex uno in est
rum sinum, trahi remulco potuerint . Verum ut ad nostra redeamus, molestum Ciceroni vidis tur,Leucatam flectere ' credo,quod Athenas p
tenti, iter esset deuium sectendum enim erat ad Austrum prolixum. Ennius etiam in x.
316쪽
IN LI BRV M V. Leucaten iam ant dixit pro flectunt . Sine his impedimentis. Malim Sane TD-ctri enim omnes habent,sine. tamen Manutia nam emendationem sequor, ex Bessarionis libro . Quales res nostras. Manusicripti Qualis. , Ut pugnes, ne intercaletur. Si proximus annus intercalarius fuit, ut in argumento Milonia nae Asconius significare videtur; quid est,cur tan topere laboret Cicero, ne intercaletur ' An quia intercadatum non fuerit suo anno Di potius
quia intercesandi cura ita Pontificibus permissa esset,ut ij, cum libitum esset intercalarent,siepeq;
per ambitionem aut odium, quo quis vel citius magictratu exiret, vel diutius fungeretur ' aut omnino omitterenticum esset intercalandum: aut cum non esset, intercalarent, plures ue aut pau- iciores dies intercadarent e Id Macrobius significat: ct Tranquillus Girmat,in Caesare scribens. Fufios correxit, iampridem vitio pontificum, per
intercalandi licentiam, adeo turbatos , Ni neque mensium feriae aestate, neque vindemiarum aΗ- . tumno competerent: annumq; adcursum Solis accommodauit. Verumtamen,hoc anno,intercalatum non est,tametsi Curio ut intercalametur pugnarit. Ita enim Coelius ad Ciceronem epist. v I.
QMd tibi supra scripsi, Curionem silere ρ iam calet. Nam feruentis e concerpitur'. leuis e
317쪽
enim, quia de intercalando non obtinuerat, tran1-
fugit ad populum, ct pro Caesare loqui coepit. Id
etiam cognoscitur ex ratione meusium, quibus Cicero in prouincia mansit. 12 EP IST. X. Vt puto de vultu bellist. Consientiunt no-ctra exemplaria,cum Bessarionis ulro,atque, vetputo de volo habent.Sed vultu legendum esse, quodsequitur bellisis,aut bellis indicant. quod de a fronte dici non potest. Hac non modo nemo. Delenda est aspis
iis, ct ex vetustis libris. ct ex siententia. semo enim Athenis e Sed o abest a libris Petri Victorij - nisi malumus Huc. Turbae duntaxat & Vrbis ornamentum.
uuaedam sunt in his versiculis, quae vel aliter in antiquis libris legantur: vel ut frigida ct iacen tias pecta sint. Primum placet urbs, ut est in
plerisque meorum: notamq; rogandi, post Ornamentum trai'i: Secundo loco, ut erit in Fae mmo et Bononiensi, Quaedam potius,quam Quadam et Tertio Et pro Ea: ut est in meis aliquot rpostremo pro eo quod est α Οα κλω, Anti china : ut scriptura omnis haec sit. Vos dumtaxat, ct urbis ornamentum e ct hominum amores in te, in nos quaedam beneuolentia: sed
multum pbilosophia Antiochina. si quidem est in Aristo,apud que era. Vt Antiochina placeat
318쪽
IN LIBRVM V. illa faciunt: primum dicendi ratio noua; deinde etiam sententia: quias per Milo priam ανω υκεω , esursum deorsum, morem Acad mis significet, εις ἐπιπαρον disputantis,nae illud durum nimis ct coactum videatur, ct a communi hominum intelligentia sensiuq; remotius,quam vi Ciceronis consuetudo ferat: sin variam ct distractam, ct quasi fluctuantem: bac Cicero delectatus non e Ii: nec eam is, apud quem erat, A risio, coluit: sed uterque veterem probauit: Cicero quidem suo quod genior Aristo, hoc amplius, quod eam a statre Antiocho in honore habitam, quasi petr manus acceperit, O domi habuerit rquod idem Cicero in fine bruti gignificat.Et quanquam in plerisque meorum sursum , deorsum te
gitur : in non nullis tamen est, ανω- πω . Et fieri potvi,ut latina interpretatis,graecorum uerborum locum occuparit, ab imperitis scriptoribus relictum uacuum: cuius rei non desunt exempla.
Atque huius quidem postrema suspicionis auctor
mihi fuit amicus meus , reliquarum emendati num libri ueteres. Eramus inuicem. Ad ea qua Manutius ex
Bessarionis ct Caualcantis, ad huius siriptura confirmasionem adducit; nos in Masei quoque exemplari,quo testatior res sit, Inuicem scripsse ormamus. Et in uero sermonis ratio et gantisma,
319쪽
EPIs r. AD ATTI VM Hrgantissima. ua significatur mutuus transitus, modo Marci ad Quintum, modo uuinti ad Mansi. 12 ET IS T. XI.
Marcellus sedendi comes. Valde gauisus sum in hoc locoγestituendo, conuenisse mihi, cum ingeniosissimo ct egregie docto viro Carolo Si
nis r νt quemadmodum amore comuncti internos sumus, simus etiam quodammodo iudicio,Atque hoc ita accidisse , praeter ipsium nemine- t sotiqui quo tempore stumenta illa Ciceronis eri dit, in quorum boliis locus bic emendatur; qua yuper bac ipsa re, se quoque antea disputauerim, me non modo potestatem faciente, sed etiam rogante,legis . setque ego haec non eo dico, quo h minis gloriam,in rebus multo maximis probati et cognicthimminuam; quasi communem facere cum altero velim; sed ut emendationi maiorem faciam fidem, auctoritatem comparem: quae ct illi in mentem venerit, o probata sit. Quo 'quam hoc ei maior quam mihi laus debetur,quod per se ipsie excogitare potuit ε ego potuissem fom lasse, sed cogitandi curam ac laborem Octauius . Tantagathus eripuit, tum cum de superioribus etiam aliquot locis admonuit. Sed neque paruam Petro Victorio babendam gratiam arbitror, qui
320쪽
r IN LI BRV Mis huc, aliud secutus noverueint; munx tamen, . qua facile perueniretur , muniuὰ, complanauit. Sed ne rem pluribus adornem, ita videtur scriptum a Cicerone fuisse. Marcellus scede in Comensi. Coniectura ducta ex eo, quod apud Appianum scriptum νεμπλώιρ en bis verbis
δέ πολίνου. λαρ i ue Πον. ' Hoc ere, Muocomum autem Caesar Lati iure donauerat: suorum qui annuum magistratum gesserant, ciaues Romani fiebant . Hau e enim νim rubuit i sinitus .seMarcellus ergo. Mul, qui potentia Casinis aduersabatur, colonis , t TranqBillus ait, suos ille rogatione Vatinia , Nouum comum de auxerat , primum ciuitatem ademici dicens iis, per ambitionem, O vltra prascriptim datam 'inimirum , vi ego interpretor, addito iure sat ., suo .coutinebatur, t.quicunque in ea ciuitate
'vi innatum gesset , uψs Romanus e seis deinde quo M probaret e C trisq; beneficia inrita 'esse ostenderet: Comensem, qui dicebatur mare stratum gessisse prociae gerebat , virgiscedi iustr quo nemo ciuis Romanus supplkio asciebatur Id Romachatur Cicero, ea mari me ratione: qaod etiam si magistratum Comen mensis ille, mi quidam Marcellu factum excusa