장음표시 사용
341쪽
yia in Cistophoro reliquerit, ad H-S bis et vicies, ut infra lib. x r.epssa ima ipse mei fatetur sed ea pecunia summa, ct ea majorem quoq3 existimare debemus,ad m,ex administratione prouinciae,iure peruenisse: ita vi,cu negat,ne Terumtium quide accepi se, intelligamus per latrocinium s eas πtes, qua multis erant in quinu. Freti gratia Bruti, dare uolebant. Prissa exemplaria,atque adeo recentia, Solebant dare quatuor. quae verba hoc possint dicere. ycaptius o Mutinius Bruti familiares, quo tepore fenus cum prouincialibus interdictii erat lege Gabiniar steti gratia Bruti, qua plurimu ille poterat; quassise Senatus consulta, quoties esset comodum imp traret: dare pecuniam solebat, quatuor cete simis; eum sibi Senatus Consulto cautum esset, Ni dare possent:eoq; facilius dare solebant,quod qui pecuniam acciperent, iis de impetrando S. C. minime laborandum esset. Ergo Salaminii, in illo rerum sisorum reticulo constituti, cum omnem sibi ad tum praeclusum,lege illa viderent pecunia facienda : etsi grauis erat condicio quae offerebatur, tamen quatuor acceperunt.
. , Ut ea *ngrapha esset &e. 'Plura hic deesse puto, quam videntur. Nam ut ex hoc loco, ita contaminaro , reliquaque epistola coniicitur
342쪽
E IN LIBRUM V. 'Nam Senatus Constultu, duo capita continebat iτnum ut ius ex eab rapta diceretur: alterum, ut eodem iure esset, quo cetera. Quae duo partim concisa liunt, partim.in mendo obsicurata. que tamen hoc posterius Scaptius ct Matinius in S. C. impetrando quaerebant: sed tantum ut ex ea syngrapba in prouincia ius diceretur : propterea quod in lege Gabinia,non modo illudue pecunia Romae quis prouincialibus daret,ne uessii acciperent: sed etiam hoc: sin data fuisset, de ea sttar ba ius ne diceretur . Itaque cum prius S. C. quod erat ut dare possent, parum sibi pro desse intelligerent, nisi in prouincia ius dici exoner ba liceret: hoc ipsum quod voluerunt impetrarunt a Senatur ut ius diceretur ex ea, quis: alioqui quaternas habebat centesimas: quod non voluerunt, vi eodem quo ceterae esset iure, prudentibus fortassee inuitis certe illis ad seriptum est. Quod additum fui se videtur, VH ad faeneratorucupiditatem retundendam,vel ad Edicia Pretorsi in 'is prouinc s seruanda, quorum Senatui ratio habenda fuit pne quid is aliter Romae decreuisse videretur, quam in suis prouinciis illi edia
xissent. Quare, alterum caput,faeneratorum com
modis Jeruiebat, alterum Proconstulum existimationi. Cicero ergo in pecto S. C. ius dicere de θ grapha illa non recusabatsed cum ita edixisetct i
343쪽
EPIST. AD ATTICVM r 33 in Ra prouincia atque imperio e bis pecuniis ius
ese dicturum, quae Hura centesima, cum anat cismi anniuersario hoc est singulorum annorum renouatione ducta essent: ius de illa dicere, qus quaternas centes as habere non poterat. praeis fertim cum non modo nullo S.C. impediretur, sed etiam iuuaretur. Verum, Ni ad prima redeam rveteres libri sic habent. Vt ex ea syngrapha
esset, quam caeterae esset ut eodem . Quorum
priore parte, caput illud contentum fuisse puto , quo carieta tur,ut ex ea syngrapha ius diceretur rposteriori vero, νοθngrapha iubebatur, eodem esse iure quo caeterae . quae quibus verbis contine rentur, sitie veterum librorum auxilio, assequi
nemo possit..V, Illos putare talenta cc se debere. Etiam unis centesimis, vi Salaminii volebant, ductis . quod tamen non ita erat. 230m illi se c u i de bere virmabanti: quaesiumma βubductis ration bus, convenit. Hinc factum en, ut Scaptius primum clamauerit, non modo quaternis centesimis, sed etiam ea opinione,quam de centesimois nore conceperat, stustratus e deinde rem sile resin qui postulauerit. Vt in sano deponerent . Faemi libert Ee ut in sano. In more autem positum fit, ut princurua fere omnium in Fanis deponerentur. id ea
344쪽
I 'L IRR VM V. eredo,quod existimarentur minus insidiarum habiturae,quae religionis Wssidio munita essent. Ita que libro de legibus,Sacrum,sacro ue Commenda tum qui cis erit re eritque parricida esto.Item, Sacrilego pana est,neque ei soli qui sacrum abstu terit, sed etiam eiqui sacro commendatum; quod ritu vμος mμris fit in fanis . hanc consuetu doeu, it dinem Plautum respexisse non dubito , cum Ba lustra - idibus seruum C salum fingit, heroi vi herili R ' filio morem geremet, mentiente se aurum quod a b crchimede, domi: sui iussu exegerat, predo num metu, in templo Dianae deposui se 4 Versus
Vos ibi apud Theotisum omne auru deposuimus ut illic sacerdos est in Dianae Ephesiae. H Qui imis Theotimus est e c.Megabeti lius. aui nunc in Epheso es Ephesiis charismus.7 illa Hercle mihist multo tanto carior
Si me illhoc auro tanto circumduxerit.
c. Quin ipsa in aede Dianae conditu R - ibi i
Demum publicitus struant . . t ' PI
His tamen Caesar cribit Pompeianos non pepercisse. Ita enim libro primo ciuilis belli . Arma imperantur,pecunia a municipuis exiguntur: cte fanis tolluntur. Herodianus etiam in Comm do, templum pacis commemorat de improuiso incendio consumptum, ingenti multorum iactura,
345쪽
EPIST. AD ATTICVM ra usi eo suas diuitias congesserant.
Cum dieculam dixerit. DuxerIt Manutius oe Corradus. plane melius. Lucceius inquit, M. F. cum videat quotidie noua S.C. in fraudem creditorum fieri,ita ut cum antea liberae ct soluta essent centesima,eo nunc deuenerint, Ni perpetuo faenore ducantur: queritur apud me per litteras, rem deductum iri paulatim ad nouas tal las r ita ut debitores soluere nilal velint. ct v retur nequis ob id a creditoribus tumultus en tetur e cum C. Iuli tempore, in re multo leuiore, nimirum quod dies soluendi, laxior paulo conse tuta fuerit tantum Reip. periculum creatum sit,
Posthumiae filiae. Placet quidem Filio ut emendat Manutius a sed malum
346쪽
SUARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,
Argumentum libri V I. v I has M.Tullii epistolas in liabros distribuit, is mihi videtur,libri alius initium hinc maxime fecisse, quod hae alijs Consulibus, quam superioris libri scriptae fuerint: nempe L. Aemilio Paullo' C. Claudio Marcellorque Suetonius Marci Marcelli patruellefacit et DioJobrinum i vel,ex aliorum opiniones trem . Hic igitur liber, cretum argumentum nullam habet, quod ad Remp. pertineat. Vm bellii Tarticum, cuius hic mentio fit, in metu potius. quam re ipsa fuit: cum anno superiore,qui ab illo eoepto quartus fuit, finem acceperit. De rebus urbanis, quod odiosa quaedam se Cicero audisse scribit. tale fuit. Caesar cum vereretur, ne se iniqui
347쪽
ETIS T. AD ATTICVM ras sui, prouincia atque exercitu stoliarent: sicq; co goretur, si consul fieri vellet, priuatus ac praesens tere: L. Paullum Consulem, ct C. Curionem
'ribunum pl. antea fuis actionibus aduersantes, mini mercede sibi conciliauit quorum opera factum est,ut retineret exercitum Nam cum de iulo remittendo referretur, Curio ita es assensus, si reliqui quoque dimitterent: Pompeium notans, sine dubio. Hoc anno Cicero de prouincia decessit III K. Sext.atque Idib. Oct. Athenis fuit, unde
pon=ema libri huius epiriola data est. Reliqua sunt priuata atque domestica' de Tullia Dolabellae collocanda: edi aliis rebus.
IR EP I ST. I. Foenus & impendium recusare. Quidam
utilitatem ct damnum interpretantur, nec qua id ratione dicant exponunt : crete enim utrunque nomen, ad Huras pertinet: idque,quod usus πο-
mine , ad sortem accedit, significat in eo inter' distant,quod foenus recipi poteR,Impendium nonnisesolui' unde hoc damnum tantummodo, illud etiam emolumentum O lucrum valere,si picari possumus; sicq; utilitatem atque damnum exponere . Nam O Foenus, a fetu ct quasi a fetura quadam pecuniae parientis atque crescentis,ictu
fuisse, Varro auctor est, apud Gellium Puni
348쪽
Marcellum: ut vi atque natura nominis, emolumentum potius quam detrimentu notetur: Vtruuque iacturam exponere , sane frigidum nimis ieiunum videtur, c satis dignum, quod a Cicerone pro argute urbaneq; dicto notaretur. Quid enim habeat νrbanitatis atque acuminis si ut Foenus ct impendium, ita se dixissetfoenus ct Uuram recusare ' Hoc enim valet Impendium. Ita
que minus placet. quanquam nec illud certissimuputo,cum sola opinione nitatur. Sed in malis quid ais Impendium porro id esse quod diximus,Varro de ling. lat. duobus locis declarat, ct ambobus, nisi fallor, mendoses. quibus M aliquid opis attulerimus, docili iudicabunt. Primus in in sine milibri, ita scriptus. Dispendium ideo,quod in dilbendendo solet minus fieri. Compendium, quod cum compenditur, nasit. a quo usura,quod in fortem accedebat, Impendium appellatum : quae cum accederet ad sortem ex usu, ura dicta est. Hic ego, appellatur puto legendum,cum ex vestigris Ne rerum librorum, in quibus scriptum inuenitur hoc modo appellatuR . tum ex ipsa sententia, quae certa erui non potest; nisfortasse V si ita latino casu pro Uu, quod non arbitror, libeat accipere . Nam Hatim sequitur, Quae cum accederet ad fortem oec.ad quam Ῥsius accedere non potvi: Uura, hoc scioenus,potest. Erit igitur sensus planus
349쪽
EPIST. AD ATTICVM 136 perspicuus: Usuram videlicet Impendium esse dictam, quod in fortem accedat.uua insignifica
tione item Ciceropi Bruto,elegantissime usurpa vit ad illud Hesiodium respiciens, quo iubemur beneficium cumulate ct cum usura si posimus re munerari, sic scribens. Seremus aliquid loquimin inculto derelicto solo,quod ita diligenter colemus, vi impendiis etiam augere possimus lamgitatem tui muneris. oec. hoc est, cumulo, 6 quasi Uuris. Alter locus Varronis, ubi de Imaendio scribi diximus, est in libro v.fed ita mais afectus , ut ad eius intelligentiam peruenire, ni se a superiori adduceremur, prorsus και αν ι esset. Videant eruditi. Ita in enim excusius. Ad hoc pecunia, qua infoenore ;fors en, Impendium, quod inter se iungat. Vbi fortasse. quod rin fortem ε vel , Quod sorti se iungat. Sed ct Vahho
D pendium in Compendium, ut his quoque lu- nis emacum afferamus, a Pendo, ut Impendo, declinata R 'sunt. Et di pendium quidem, eo damnum signia cat, quod dispendendo, hoc est, multis pende quasi expensum referendo , res minor fiat. Contra, Compendium damnum, quod cum compenditur, quasiq; dippata partes co regantur num res fit, ct augetur. DOendendi verbo 'Volusius Mutianus utitur, in Libello de Asse , cum ait. Ponderis eadem diuisio en, quae aeris .
350쪽
Nam in quas partis res diuiditur, in has ct lira dispenditur.
Atque hoc tempore ipso. Inuevio Arqui. O puto verius. Neque enim addere ad ea quae
iam dixit, vult: sed diuersum atque crediderit gnificare. Existimavi inquit, in pecuniam Scaptii ac Matij esse, non Bruti: atqui nunc ex eius
litteris, didici, se ipsius; rexnq; illam βο periculo
esse. Est enim Atqui,coniunctio discretiva. Igitur meo decreto, tuta res Scaptio equam decretum sit,tu iudicabis. Octauis Pautagathi liber, Soluta re Scaptio. quod ad sententia ,nihil interest: nisi quod eam coniunctio rem facit: Masset aut Quod decretum sit . ut ex bis duobus libris ,scriptura ita concinnaripo st. Igitur meo decreto soluta re Scaptio statim,quod decretum sit, tu iudicabis' illa sententia. Tu me Attice Nis Bruto morem gerere : sit ita ut vis: mos geratur sed tamen cum eo,quod
sine peccato meo fiat, quod oe te arbitror velle. Ergo te ipsum rogo; ne ad Catonem quidem prouocabo. Quid ' se decreuero uti res Scaptio, quaternis flatim, ut Brutus contendit soluatur: hoc meum decretum quale tibi videbitur j expers ne culpa atque peccati ἐ Dicendi forma etiam animaduertenda. Soluta re Scaptior pro eo quod est . satisfactumsolutione. Plautus in Aulularia. Vtinusuendis