Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

발행: 1563년

분량: 693페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

hanc partem,prius esse Acriptam,quam ea quae superius item per errorem adiuncta es grandi e pistola, ab eo loco , qui incipit: sed accipe alia rquae prorsus auellenda est ab ea, cum epinoia Acripta sit Trid. Κ. Octa haec pars post, a x K.

uemb. ct tam diu retentam fuisse apud auctorem, Bultum est existimaret Per*rcuum 'vero est, ut diximus. quia hic agitur de expe tione belli Britantes; ibi de confecta iam instula, ct re portatione exercitus ex ea . Sed ct hanc partem quam diximus incipere,Sed accipe alia,ad finem: ante scriptam putamus, quam qua incipit Nunc ut opinionem. coni iura illa adducti: quia,quod νidemus in hac vix astingi de absoluto Gabinis ,

in ea copiost explicari. Atticus enim hoc iam

ratus, quasiuit per litteras, quid accidisset, quod absolutus fuerit: quo modo Pompeius tubiset, quod defensionem Gabini, Cicero suscipere nolui11et equostomacho denique haec ipsa ferret, ct praesentem statum Reip. ad quae singula Cicero,ep

nota Nunc ut opinionem,rsondit: qua ta emnisi allimur, ct sine capite est , ct me fine. Et

ut in pauca conferam et haec ita meo iudicio ordia nanda sunt: primum hil reperio a Pacciana epistola respondicte. usque ad finem. Deinde, O expectatas: usque ad , Catone praesertim ab soluto . cui attexe ,sed accipe ali ad finem. Tex

292쪽

tio lora; non opinionem. Vsq; ad Consientieniatibus siensibus. vltimo loco, Puto te eximimare. Omnes datasmit Appio Claudio Pula' ro, L.Domitio alisnobarbo Cosi.nullis designatis. Neque argenti scrupulum esse Vlluira . Nostrifere Scripulum, quo modo ,suo tempore scrilii solitum esse, Carisius ait, cum Scriptulum Varro dicat.Sie enim Inn.Gram lib. i. Scriptu tu, quod nunc vulgus De T dicit,Varro in Plaselopino dixit. Idem in Annali. Nummum arge teum constatum primum a Servio Tullio dicunt . Is quatuor Scriptilis maior fuit, quὰm nunc. Non enim te puto de Lustro Sce.Haec mubi significare videntur proximam sententia, con cusem fuisse a Cicerone, in haec, tui huiusmodi verba. Habes res Romanas a Nec valde aliter Faernmh Jηηirim , Proderit quiae te labores res Romanas. N m quasi requirenti adhuc Aditico, ita occurast . Non enim puto te de lustro, Holiam desperatum eu,aut de iudistis quaerere. Familiaras darem Ciceroni fuit, huicendi for- .ma. Et enim libri primi epistola x 1 X Habes res Nomanas issesamen etiam illud: quod non spe rabam auri JHoc se probatur ψ tu iniquis quoquo Nerbis vitium erit 1 quod nunquam dubitaui ita leuis sententia est o puerilis. Cum enim respondere debuerit , quem Uum allaturrem usa mo-

293쪽

ut dum comitiorum tempus expectatire,e tampo atque Sole, tibi ad quietem es umbram: utq; fecedere possis. Desude. Habes res Ro Mnas. Haeσnostra emendatio, transpositas illas o con aes Faernini libri litteras attendent haud tae vide si nimium audax debebit: cum H sertim vulga tu lectis,sienslim habear, nisi fallor absurdumod

rumq; Cicerone dignum. Et tamen rem totam, nostro more, in medio relinquimus i. - . O . Quae lege Plotia. In nullo meorum Plotia lentur . in omnibus Coctia, unus Masse CinHesa. haec erat de muneribus' que num ad rem' se cie videndum est. certe Plotia paarum conuenit.

o Coctia nulla est nisi a L. Valerio Cuma, mria factum sit, ut eadem sit, quae iamreta quod vix puto. C. Domitius mihi reddidIt, Buthroto datam. Hic locus a umento videtur esse, rectεμ- pra Buthroto, pro Bruto, emendatum a Xt inutio fuisse. mcum D epistola scili a mgnificentur: una Paccio data est i dilire , , nisi fallor, Decimis re res restonqui, a Cicerone . Decimius porro DI'Mus ει odsim

294쪽

Manutis,auctoritus Faemu libro,et Antoniano. Ne toties & tam longe abesses. Faemi l ber, Ut ab iis totiens. reliqui omnes, Mutabis

totiens. sed apparet ex Vt ab iis factum: M. praecedentis dictionis, coniunctioni Vt adhaer scente. Itaque tuto mihi uideor posse dicere, in omnibus, Ut ab iis totiens legi. Quod Fame rectum puto . Ab iis aute intelligit,ab urbe, a tuis, ab his quae habes charissima, a 2 bis. Monere eriam libet, in cunctis non modo harum epistol r in exemplis, sed plane in omnibus vetustis limbris manuscriptis atque impressis paulo antiquio ribus; Totiens,est Quotlansscriptum esse. .Priscianus etiam cum de adverbis scriberet. In Ens Aquit Totiens a Tol. auotiens a quot et a multo, multotiens aliquotiens ab aliquot. cum Visorinus Afer in Orthographia, non modo Totiens oe Quotiens,sed Deciens etiam similia, eodem modo scribenda putet : ille tamen tradit, uuinquies, Sextio, Decies, Vicies, Centiet dici.

scy tis uitabunt . Festus quidem, Pamens

inquit dicebant pro raro. Titinius. Uaeor p ciens videbo. Ad. temporale expectem Ixostri om-

s, kXPectemus .

295쪽

gationem non habent. Pro ea Uictoriana editio Nune. Neutram scripturam improbo sed tam

in negante, durisscule M itur illud Sed , cum Dedi nitiuae quali alis e Mimans , siue absit, me a st Nunc consequentior es.Puto te inquat existimare,me oblitum siue,me nunc oblitum consiuetuinis ct instituti mei, rarius ad tescribere, quam solebam sed non ita e si Verum cum loea ct itinera tua uideo , eerti nihil habere, nolui cuiquam, nisi ad te proficiscenti dare. . Quam ip se suus competitor. Malliei exemplar νnum, Ipse & suus . mox secitant. sive

dubio melius ' cum utrique cum consulibus p*ctionem fecerint. V t ambo Plerique meorum Uti ambo, ad eam rationem,qua pactiones ct S. C. βnbi solabant. Vti Congules alter ambo ue. . Duos consulares. Nostri omnes, Duo Consulares. Prissi enim, ut Camus ait, gra H secuti,qui ora δυο-oesi αις B dicunt hos duo,or hos ambo dixerunt: in quibus Hirgilius . Verum E ductores acie reuocaueris ambo. Et Terent..-p. Tu ιllos duo olim pro 'tollebas tua. Vbi Helemus inron. Duo 'it pro duos. Sed hodie 1 - - , dqos legitur.Sed et idem Cic. Heg ἰ1Pris Iun.Duq. n.dllarum

Locus emenda

tus in eps ad A ppiu.

296쪽

rerum , O M.Bristum generum riuum. sic Priascianus legit,cum in vulgatis tamen duos sit. Eodem modo locis aliquot infra. Ne Senatus quidem assuisset. Vt sententia postulat , ct Manutius vult, Fuisset legitur in Antoniamo.quod rectum est. 'is Concitare dictaturam. Liber qui est apud Octauium Pantagathum, Cogitante. nec dis to,quinscriptorum aliud agrastium culpa depra Mate , pro Cogitare. M enim, Cupere, In mi mo babere:Mente versare: cura θ; studium in rem adium ponere.Dictaturam porro Mem Mus cogitabat , ut Consules nas darent sui

flagiti, , ct ob eam rem, ipse designaretur, quod

Inrctionem illam detexisse Concitare ictaturam, quaU latinum sit nescio. Ex aliis libris; quidam CotIare , alij ociare. νnus Masses Conante.

Hibernam legionem. Quidam Regionem sine caussa, praesertim repugnantibus libris smeum suas legiones Caesar, quo facilius prout iam

in ossicisvontineret, non unum in locum ad hiabernandum matteret, optionem Ousnto dabat,

ad quam vellet oficiscendi: ita ut integrumissi esset, in propinquiora locae, O murinora venire. Si me amas. Nostri, Ut, si me amas, hequa dicendi ratione Petrus vict. P. r . .

297쪽

SVARUM IN EPISTOLAS Ciceronis ad Atticum,

epistola superioris libri, atq; huius secunda, intelligimus cessatu se scribi inter eos, annos ipsos duos, ct menses paulo amplius

nobambo, ct . . Claudio Pulchro Cosi. ad usque mensem Maiis cosi.M. Marcello et Ser.Sulpicioc quo mese Cicero pro Consule, inprouincia Cilicia, cum imperio, Roma profectus est sibi ct S. C. σlege Cariata tradita extra Iorte: piris successi.Scriptae punt aut libri huius epistolae, ex itinere magna ex parte:reliqua ex prouincia;quo puenit Trid. Κ.Sext.cu Roma egressus esset,ut diximus, circiter K. Mar, Asarcello Sulp. Cf.qua ex itinere scripis serat,nihil cotinet memorabist: -

298쪽

LIBRUM Qinprouinci tantu,qua moderatione,qua abstinetia illam Iubernarit: quoqε modose comparaue

rissi forte Panti in suam prouinciam irruptione

facere conarentur. Om cum Superiore anno mxem citum populi Romani, Crasso duce interfecto, miserabili clade affecissent;reliquiasq; illius,baud sane magua manu, in Syriam persiecutha Cassio Longino fortisme repulse fuissent: maiori ac

firmiori vi , hoc anno redierunt:ab eodemq; Caseseo rursum Syria excedere coacti sunt. Ita enimi a Cicero. Interim rumore aduentus nostri , ct Cassio , qui Antiochia tenebatur animus accessu: O Parthis timor iniectus est. Itaque cedentes ab oppido Cassius insecutus, rem benegeste qua in fuga,magna auctoritate Osaces dux Parthorum, vulnus accepit, eoque interiit paucis post diebus. Continetur item his epistolis, quo modo Cicero in mano Pindenisso, oppido Leutherocilicum c pio , nomen Imperatoris assecutus fuerit:et quaedam alia , haut magni ad bimi iam momentLCessatum est autem scribi inter eos toto Consulatu Cn. Domiti' caluini t M. Valeri, Messalia: item .Pompei Magni 11 1, et u Metelli Scipionis.

EPIST. IE meoisin ipse testis. Frustra quidamini legi νolunt', non satis animaduertentes ,

299쪽

EPI Sr. AD ATTICV M ID pristi illius sermonis proprietatem. Valet exum Meo,id quodimperiti, De meo,solent dicere. Ita supra libri 11. Epist. 1. de Pompeio loquens. Sibi

enim benegenae, mihi confieruata Reip.dat tem monium:hoc eR.Dese testificatur oec. Huic dandi Casu adiungitur etiam nonnunquam, patrius casus. Vt in Epiriola ad Lentulum. Praeterea quidem de Consularibus, nemini possum aut nud de a te, aut o ficis, aut amici animi esse testis. Et sunt aliquot satisdationes secundum mancipium. Locus obscurus, quia non facile, semili quodam alio illustraripotest, totus in coniectu positus est. Itaque al3 aliter exponui. Nos

ita de illo statuimus. Attico satisdandum, vel de pretio,vel depradio fuisse: si de pretis,aliquid mmisse Ciceronem,pro quo praesentem pecuniam soluere cum non posset: quo venditori cautum esset, Atticum satisdare uolebat. Et addidit ecundum mancipium ' non quia hoc ad venditorem quisquam, Ni arbitror, pertineret: cui abunde cautum erat satisdationesta ut Atticum aduriorem

redderet ad sati dandum: cum intelligeret, pro lasse bonis satisdare, in quae, cessante in solutione emptore,i e ius haberet, velut in bona praedia: huiusmodirerum mouentium satisdationes esse nosolent.Secundum macipium ergo dixi quia que admodum ij, qui mancipio aliquid tradunt, per

300쪽

Irs N I LIBRUM culum iudicii praestant: ita res immobiles ponsi

rem securum reddunt. Itaque Secundum hoc loco,id valet,quod Grscis κατα , latinis Congrue ter conuenienter: quo sensu, dicimus, Secundum naturam νiuere et ut satisdatio secundum mancipium, sit syonsio, traditioni mancipio, noudissimilis; cum re ei qui pecuniam dissoluit, rari qui repromittit ,aeque cautum sit. Sin depraedio aliquo, iubetur Atticus satisdare: dic dum est, fundum siquem, mancipio νentili , prρ quo emptori satisdare oporteret, siquis illum ut suuforte repeteret. Hac interpretatio Corrado pia cuit: ct est saue latino sermoni co ruentior, cum ct Mancipio dare,vendere,promittereroe eme re accipere,νsitate ornateq; dicatur: cuius oppositum erat,sivo peliculo emere.quorum es omnium

Opud Plautum in Persa, emplum luculentu, ct apud Tulliu pro Muraena,non obscurum. M autetate. Quod si in his rebus repetundis,qua mancipi sunt,is periculum iudici praestare debet,qui se nexu obligauit:profecto etiam rectius in iudicio Consulis designari, is potissimum Consul, qui Consulem declarauit, auctor benefici populi domani, defensorq; pariculi esse debebit. Sed haec expositio, Ῥidetur sententia repugnare scriptoris, qui tum se ianuit mose, non mendidisse , cum Memmia norum Atiliorums praediorum menunit. nise fur

SEARCH

MENU NAVIGATION