Leonardi Malaspinae, In epistolas M. Tullii Ciceronis ad Aticum, Brutum, et Q. fratrem, emendationes ac suspiciones. Index rerum & verborum

351쪽

nugivendis res soluta es omnibus. Itaque ct in Asm. Vera istuc argentu tamen mihi si uis denumerare

Nepromitta , istoc nominesolutam rem suturam. /κ , ελαθες illud de gestu&c. Emendo ουκελαθε m. Nam λαρῆαω Illud grα re non arbitror Alteras a Laodicea. Antonianus, Laodicea sine A. plane usitatius . Nam M pindenisso capto, post captum Pindenissum exponere possumus, ut tempus simul ct locus significetur. Sane Noma,quam a Eoma,malim dicere, vis forte intellio ex agro Romano, urbi propinquis locis. qua de re supra, ut pero copiose disseruimus.

Semper amantem me. Plerique meorum

Mei, Vtrunque recte adhibetur. am supra. Homo per amas nostri siemper fuit. Cum eis enim participium, sui verbi sequitur constructionem ' cum Neriale nomen, casum quoque verbalium ad fetrabit: unde ct Amantior comparatiui gradus, ct Amantissimus superlativi. Mei placet magis.

Amorem erga me,cum reliqua heredita

te crevisse. Qui cernere hereditare,dici posse putarunt, ij. mihi videntur ea istimasse, Creuisse, a Cresco , non a Cerno declinatum fuisse. Quo incrrore, magni quoque nominis virii fuisse video, qui tu librum de verborum significatione,aliquem dixerit hereditate crevisse . Et fortasse, Cresoere

352쪽

IN LIBRUM VI. . heredisne, ut augeri, locutio est non improba D: sed ea per multum distat ab hac nostra . S ne cerum est, Cerno,verbum activum esse, atque ideo in accusativum ferri: ut qui Cernere herea late dixerit doloecimum faciat. Quod siquis omponat, Cernere armis; huic respondemus,muta-t- esse notionem verbi valereq; Dimicare a que Contendere; atque idcirco neutrum esse facium, non secus atque Cresco. Quanquam Varro in Gemmo didastato, ut est apud Nonium, Vitam cernere dixit, his verbis. Ter Jub amisma im vitam cernere, quam semet modo parere . ut suspicari possimus plenam, locutionem esse,

Armis mitam cernere . Verum haci de re libro ae I II copiosius. .

Nae tu me selicitudine magna liberaris. Non pum nescius, quantum is ossessionis subeat apud nonnullos, qui hodie a Comunt,ut illi aiunt, usu, paulum modo declinet. Existimatur enim

nouarum rerum potius, quam veritatis,quam illi in usu ponunt, sudiosior. Et iusta propemodum illorum indignatio ac reprehensio esset, se ν- sum modo illi, non abusum se sequerentur: νt in hac voce Nar quam nullus fere hodie, non diaphthongo scribit , auctore massa. In quo decipi

eos, cum vetemum exemplarium lectio docet, tum vetuitorum primaq; nota grammaticorum

353쪽

EPIS T. AD ATTICV M 138 precepta planum faciunt, de hac ipsa voceri lium

rarum memoria madata:quos ego si sequor, nihil en cur usum aliquis tanti faciat, ut me reprehendat. Ergo ne longius faciam; nego ante Vallae tempora apud Latinos,Nae, diphthongo scriptum in ueniri. Donatus quidem in illo Terentus, Faciunt,ne inteligendo,ut nihil intelligant. Haec ad verbum. Ne quidam corripiunt cum intcrrogatione pronuntiam: quidam producunt'

quorum alii Ne, pro Non accipiunt ρ alii Ne pro Valde. Vt ego homo sum infelix: ct hoc

melius . Nec plura Donatus: de diphthongo a

liquidprofecto, visuo loco, dicturus , s Va more Graecorum scriberetur. nc discriminis v

bil constituit, siue illud Nyn, siue Ualde vale

ret , nisi alterum corripi, alterum produci. A ferrem, qua a Prisciano, qus a Seruio,quae a Diomede traduntur,nisi ea illi omnia a Sosipatro, t ridem paene verbis accepissent: ut huius unius sententia anta, omnium illorum quasi consensi nem proposuisse videar. Ergo ea, libro Innit tionum grammaticalium secundo, huiusmodi est. Ne , acuto accentu, imperativa et vi, Ne fac. quotiens vero graui accentu, pro eo quod est se pud Graecos lase m accipitur, optativa recipit: νt apud Horatium. Ne facias quod Numidius. HVmmquam autem, etiam se acuto accentu

354쪽

8 l I LIBR VM VI. ' Reseratur, optativa quoque recipit. V Nefacias, Nesicribas Sed intereri riter hoc illud, quod diximus Ne fac, quod hic imperamus, superius suidemus. Recipit quoque id ipsum, acuto acce tu elatum, finitiva, quotiensi muci accipimus, pro eo quod est apud Graecos ναα facta admiratio ne : quod est apud Cicemonem. 23 e illi vehementer errant. Quotiens vero rei dubiae, ct quasi conditionali aptatur, recipit oe subnantiva, eodem accentu elatum put apud Ciceronem. e tu Emta accusator eses ridiculus. Quo in loco,iam etsi, Nae illi,ct et e tu, recentes impres babent, vi des tamen Sosipatrum de latino sic loqui, Nei να graeci notationem tribuat, sicripturam non tribuat neque eam omn- νsiquequaque, sied qua ironiam habet tantummodo cum admirati neQ. Nam praeterea συνπποδθεσιν 7 οηγουμενης

κωτου---BEAαιλτιν, hoc ea, asensionem antecedente interrogatione, Ormationem δε-gn cat: cuiusmodi requens en apud Platonem: pro nostro Ita, Ita en: Sane: Immo: Etiam ac generis eiusdem : quo in genere, Ne no trum re ripi vix arbitror: admirationem tamen habet,modo cum ironia, ut Sosipater ait; modo, quod non

ait, sine ea : ut in illo Terenth in Andria. Dii boni, Ne hujusmodi iam nobis ciuium magna penuria est . Vbi ironia nulla est , admiratio es,

355쪽

sicut indo Hoeseri Iliad. ae.

Quo loco Nestorem Agamemnon, nulla cum is co,ant ironia, ed plane serio alioquitur. Quare . Ne,cam να significat, admirationem quidem continere, agi mare possumus, modo cum ironia,nindo, nec minus saepe, veram: ct,ut quod mihi vanit in mentem dieam, eande m vim habere posse, qνam ut in illo Virgilij. Vt perj ut me malus abstulit horrorit 't XEt item adverbiorum, Sane, Profecto, cinam

pro uuantura. 2M que negamus tament, cuis iure non nunquam, mi Ne, Valde later mireri

possimus: illo eiusdem Cicctronis ad hunc irsum Atticum M. V111 epistola 1 x. Sed quutat nunc e vlixam. aliquid profectum esset: noego istas litteras in concione recitari Nelim: Sed non ita tamen. ut non etiam suam optantis a uerbium ct Herculeiunantis : profecto virmantis , locum habere positi Certe in versu Terentiano, nisi me iudicium fallit , ani us acquiescit magis, cum audit, Faciunt profecto intelligendo, oec. quam r- , Faciunt valdedit 'ligendo. Verum egm nosi tanti facio opinionem meam, quin burus arbitrium rei, libenter alijs concedam. Illud addam, Ne ,saepe vim noti ram

356쪽

ti 'DCLIRRV u O. ' ad imantis, quam iura missimul O missantis. Pi

Plautus tu Persa. ia. - Dorpale

Homo lepidissime , satae plurimum et locita hie

Hic accumber ferte aquam pedibus e prebentupuere 'Do .sNe si me uno digito attigeris, te mi re

se affligam scelus.

Dabo vota Meκον , ut ego opinor nisi mili resistis . - Haec descriptura, vocis huius. Sed quoniam coepimus,aliquid etiam quasi cumulum, de mus addamus. Nam sunt qui putem n . cessario proαomen huic particula sociari veluti Tle ego, et tem, Id ille . Et est Itae frequenti iconcinnior ratio dicendi, ut ,24 ego homo sum infelix. Et, Ne iste haud mecum sentit. Et apud Plautum in Milite . 2Me ille sunt fortuna tae , qua cum isto cubant. qua ratio Ciceroni placuit: sed non vulgo tamen struata est, praesertim apud Poetas. Catullus ad Aurelium. A UT Nunc ipsum id doleo, quod esurire et , in P, Ne meus puer est sitire disset. . ' P i AlPlautus item in Moriellaria , Scap. Pulchra mulier, nuda erit quam purpur- tapulchrior

357쪽

Pulchrum ornatum, turpes mores peius caem

nesi pulchra est, nimis ornata est. uale est etiam illud Terentianum, Faciunt ne intelligendo. Vnde hanc nostrae orationis sumniam balere possumus: utroque modo recte quiadem dici , sed adiimcto pronomine Utatius . lepidius , venustius, efficacius. Et attinet, Cum scripturae huius ante Vallam verbum nemo fecerit: in nullis scriptum sic libris in - ueniatur: latiorq; reu, quam nae ab illo exx

gitati , significatio sit: Ad haec, latinum Ne iidem plane sit, quod α graecum , siue scriptum spectes , siue sententiam et dubitandum esse non

arbitror, quin recipiatur, verumque existime tur. Et tamen, si cui dininctionis caussa, arridet , non vadis laborabo t dum illud te ηeat, nouum id esse, O priscos Romanos in loquendo, hac ipsa exquisita diligentia non e- In Pompeio te spem &e. Duo nostri. In Pompeium. Et mox,illud dissimulantem. Errem arbitror. on enim video,quo modo apposi tum dissimulantem cum Pompeio conuemat, quod casu omnino consentire debet. Nec est, qμ

358쪽

olr I LIBRV V VI. quenquam perturbet, quod, In Pompeiis Ariap erit , accusandi casu: cum , Esse in potestatem alibi diaerest, ut notat Gellius et oe, In ponem

tem , ut animaduertit Pristianus . ct in vulgatis libris Philippicarum. Qui etiam sine ηsct rissimis viris, hanc rem in Ciliciam ad hostium Cydni, confecisset: pro in Cilicia. Sed res es manifesta. Quid de me autem e Manusscripti Quid me. Est autem vel Eclipsis praepositionis, vel casus Euallage. Idem in Verrem. Quid illo myoparone factum est in Ubi Priscianus . Illo, pro Illi . sic Terentius. Quid illo faciamus' pro Ilii. In illo tamen quod est in Andria. Nec quid me faciam sicio, Quid de me , exponit. Diomedes quoque. Quιd me futuarum est. Veteres cinquit) mihi. vlautis Sacch. Quid mibi fiet postea' aut item

a pronomine' disicedens in eadem fabula, Tantas

inquit diuitias:Dabet, Nescit quid faciat auro.

pro, de auro . Equuum m M. Mansscripti Eq. - s. quod quanquam idem vadet,non placet tamen ab

antiqua scribendi ratione, recedic Et uertasti factum existiises, etiam editio Vi iama , tu hoc

Si illa sam habent. Verborum bonorem scili. ω π imitationem crebram. Usitatum est erum.

359쪽

vt relat/um pronomen, sequentia referat oe diacenda. 'Et omnino eadem bis significat,quae superitis dixit.Habeo in delitiis,obsequor, Nerbis laudo, orno e Ni bis cρntenti de graeuiori fenore non laborent. Intestigimus tamen haec . icto publicanis

fuisse grat bim quὸd ad solutionem accolerent. Aai lud Scipio hic Metellus &c. Locus, de obsimus Ode quo constitui nihil post, quod incidat in. aliquam di cultatem. 2 Us attingere irium Rusisumus, quodiuvetustis libris risi a quydam deprehendimus; qua ad ipsam

nos,non ausim dicere veritatem, sed certe viam, qua eo perueniatur , deducant. Nero sunt in i

tur: In illa alitein quae eo scriptum est, In illa item quae est. quae lectio, praeter historia, magino mih argumento est,ibi,Atqui nihil habuit scriptum,nisi Cresior: Consul, esse legendum. Locus autem oportum,s errori fuit,propter similitudinem scriptura ; qua decepti libraris libro item.

XVI, Epist. x ii, Cossulibus contra pro Censio ribus feceruUt ut ibidem 2 Corrado probatur ex histortatuam porro vim habeat Item,neminem Pto latere.cens, m non fuisti congruit cum hiasoria. Cinat enim ex Dione, ni onem hunc Metellum', qui a Caecilio Metello Pio adoptatus

est,s i s Nasi fuisse naturam filium : ita

360쪽

IV LIBRUM QI.ωtauum habuerit, Scipionem Nasicam sum, qui consul fuit cum L. Calpurnio Bestia, Ahino V.C.

nem e qui Consul quidem fuit, Censior non fuit:

quod Scipionem Metellum ignora se , ct vis menter miratur, Cicero ct irridet. Ignorasse au-- tem se declarauit Scipio, tum ex fermone quem habuit cum Attico .in quo forsan Ciceronem apud eum reprebendebat, quasi in suis libris negasset Censiorem fui se . tum ex duabus ipsius Serapionis flatuis, altera alops, altera ad Poluris posita; boc intestigere potuerit: in quarum neutra Ceu sor , in utraque Consul tantum scriptum legatur; cum omitti decus illud nec debuerit nec soleret. tum denique quod sticani natummi Censoriam, in Serapionis inscriptione possetis, ac si e quos Serapio Censor fuisset: nibiq; referret, νtrum Africani imago, Serapionis inscriptioni imponeretur,an huius in Ascani. Quae inscitia Ciceroni eo turpior ussa est, quod animaduertere potuerit , post Nasica consulatum , non modo Irim eam ipsum, Censorem fatium non fuisse, sed MCornelium quidem aliquem,illo vivente. Atque haec ct scriptura ct expositio, ct historiae consentanea est; a qua recedunt illi, qui vel astic num proauum Metelli fuisse credunt e vel Sera . νοηem putantes, contra bistona fidem,